WEBVTT 00:00:01.278 --> 00:00:02.657 "ငါ့ကို ကြည့်" NOTE Paragraph 00:00:04.676 --> 00:00:09.301 ဒီစကားစုက ကျွန်မကို မျက်လုံးချင်း ဆက်သွယ်တဲ့ နည်းပြဖြစ်စေခဲ့တယ်။ 00:00:10.795 --> 00:00:13.739 ကျွန်မက Ivan ရဲ့အမေပါ၊ သူက ၁၅ နှစ်သားပါ။ 00:00:14.519 --> 00:00:16.463 သူ့မှာ အထီးကျန် စိတ်ဝေဒနာရှိတယ်။ 00:00:16.487 --> 00:00:18.032 သူ စကားမပြောတတ်ဘူး၊ 00:00:18.056 --> 00:00:20.046 ရုပ်ပုံတွေမှာ တည်ရှိတဲ့ 00:00:20.070 --> 00:00:23.942 သူ့ရဲ့ စကားလုံးတွေရဲ့ စကြာဝဠာ တစ်ခုလုံးရှိ ရာ iPad ကနေ ဆက်သွယ်ပါတယ်။ NOTE Paragraph 00:00:25.947 --> 00:00:30.489 သူ နှစ်နှစ်ခွဲမှာ ရောဂါပေါ်ခဲ့တာပါ။ 00:00:31.707 --> 00:00:35.720 အဲဒီနေ့ကို နာကျင်စွာပဲ ကျွန်မ အမှတ်ရနေဆဲပါ။ 00:00:37.479 --> 00:00:40.212 ကျွန်မတို့ဟာ တကယ် ဆုံးရှုံးမှု ခံစားရတယ်၊ 00:00:41.489 --> 00:00:43.667 ဘယ်က စရမှန်း မသိခဲ့ကြဘူးလေ။ 00:00:44.940 --> 00:00:47.365 အင်တာနက်က မရှိခဲ့ 00:00:47.389 --> 00:00:49.819 သတင်းအချက်အလက်ကို ရှာလို့မရခဲ့တော့ 00:00:50.705 --> 00:00:52.682 အလိုလိုသိစိတ် သက်သက်ကနေ 00:00:53.619 --> 00:00:55.745 ဒီပထမ ခြေလှမ်းတွေ လှမ်းခဲ့တယ်။ NOTE Paragraph 00:00:57.849 --> 00:00:59.939 Ivan က မျက်လုံးချင်း အဆုံမခံခဲ့ဘူး၊ 00:01:01.011 --> 00:01:03.260 သူသိခဲ့တဲ့ စကားလုံးတွေ ပျောက်ဆုံးခဲ့ကာ 00:01:04.284 --> 00:01:08.261 စကားလုံးတွေဟာ ဆူညံသံလို သူ့အမည်(သို့) 00:01:09.069 --> 00:01:11.356 ကျွန်မတို့ မေးတဲ့တစ်ခုခုကို မတုံ့ပြန်ခဲ့ဘူးလေ။ 00:01:13.467 --> 00:01:17.375 သူဖြစ်နေတာနဲ့ သူခံစားရတာကို 00:01:18.017 --> 00:01:19.635 ကျွန်မသိနိုင်တဲ့ 00:01:20.303 --> 00:01:21.802 တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းက 00:01:22.337 --> 00:01:24.196 သူ့မျက်လုံးထဲကို ကြည့်နေခြင်းပါ။ 00:01:25.809 --> 00:01:27.962 ဒါပေမဲ့ ဒီတံတားက ကျိုးနေတယ်။ NOTE Paragraph 00:01:30.621 --> 00:01:33.052 သူ့ကို ဘဝအကြောင်း ဘယ်လိုသင်ပေးနိုင်မလဲ။ 00:01:35.519 --> 00:01:39.427 သူကြိုက်တာတွေ လုပ်ပေးတဲ့အခါ ကျွန်မကို သူက ကြည့်တော့ 00:01:39.451 --> 00:01:40.985 ကျွန်မတို့ ဆက်သွယ်မိသွားတယ်ပေါ့။ 00:01:41.885 --> 00:01:45.453 ဒါနဲ့ ဒီအရာတွေကို သူနဲ့တွဲလုပ်ဖို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရည်စူးခဲ့တယ်။ 00:01:45.477 --> 00:01:49.806 ဒါနဲ့ ကျွန်မတို့ မျက်လုံးချင်း ဆက်သွယ်တဲ့ ကာလတွေ ပိုများများလာခဲ့တယ်။ 00:01:51.290 --> 00:01:57.811 သူ့ရဲ့ အစ်မ Alexia နဲ့အတူ နာရီများစွာ ကျွန်မတို့ လိုက်တမ်းပြေးတမ်း ကစားခဲ့တယ်။ 00:01:58.502 --> 00:02:01.119 "မိပြီဟေ့" လို့ ကျွန်မတို့ ပြောတဲ့အခါ 00:02:02.186 --> 00:02:03.880 သူဟာ ကျွန်မတို့ကို ပတ်ပြီးရှာနေတော့ 00:02:04.970 --> 00:02:09.709 အဲဒီအခိုက်မှာ သူ အသက်ရှိသေးတာကို ကျွန်မခံစားလို့ရတယ်။ NOTE Paragraph 00:02:13.088 --> 00:02:18.015 ရေကူးကန်က နာရီတွေကို မှတ်ထားသေးတယ် 00:02:19.182 --> 00:02:22.538 Ivan က အမြဲပဲ ရေဆို အရမ်းကြိုက်တာလေ။ 00:02:23.834 --> 00:02:26.691 သူနှစ်နှစ်ခွဲအရွယ်က မိုးရွာတဲ့ ဆောင်းတွင်း တစ်နေ့မှာ 00:02:27.761 --> 00:02:31.061 သူ့ကို မိုးလုံလေလုံ ရေကူးကန်တစ်ခုကို 00:02:31.085 --> 00:02:33.561 ခေါ်သွားတာ မှတ်မိတယ်၊ 00:02:33.585 --> 00:02:36.235 မိုးရွာတဲ့နေ့တွေမှာတောင် ကျွန်မတို့က ရေကူးကန်သွားတာလေ။ 00:02:37.823 --> 00:02:41.511 ကျွန်မတို့တွေ အဝေးပြေးလမ်းပေါ်မှာ ထွက်ပေါက်မှားခဲ့တယ်။ 00:02:42.295 --> 00:02:46.237 သူက မျက်ရည်ပေါက်ပေါက်ကျပြီး ချော့မရအေင် မရပ်မနား ငိုတာ 00:02:46.261 --> 00:02:47.781 ပြန်မလှည်ခင်အထိလေ။ 00:02:48.536 --> 00:02:50.158 အဲဒီတော့မှပဲ သူငြိမ်ကျသွားတယ်။ NOTE Paragraph 00:02:51.528 --> 00:02:55.224 နှစ်နှစ်ခွဲသားလေးက သူ့နာမည်ကို မတုံ့ပြန်တာ 00:02:55.248 --> 00:02:57.055 ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ။ 00:02:57.851 --> 00:03:01.975 ကျွန်မ ဘာမှ မမြင်ရတဲ့ မိုးနဲ့ မြူခိုးကြားမှာ 00:03:01.999 --> 00:03:06.305 သူက လမ်းကြောင်းကို အတိအကျသိတာလေ။ 00:03:09.066 --> 00:03:12.506 အဲဒီအချိန် သဘောပေါက်လိုက်တာက Ivan ဟာ သူမတူတဲ့ အမြင်ပိုင်းမှတ်ဉဏ်ရှိပြီး 00:03:13.542 --> 00:03:16.942 ဒါဟာ ကျွန်မ လုပ်ရမယ့်ဟာဆိုတာပါ။ NOTE Paragraph 00:03:17.827 --> 00:03:20.197 ဒါနဲ့ အရာတိုင်းကို ဓာတ်ပုံတွေ စရိုက်ပြီး 00:03:20.868 --> 00:03:23.014 သူ့ကို တစ်ပုံချင်းပြကာ ဘဝဆိုတာဘယ်လိုဆိုတာ 00:03:23.038 --> 00:03:26.628 သူကို သင်ပေးခဲ့တယ်။ 00:03:27.758 --> 00:03:32.456 အခုမှ ဒါဟာ Ivan လိုချင်တဲ့၊ 00:03:32.480 --> 00:03:33.842 သူလိုအပ်တဲ့၊ 00:03:34.311 --> 00:03:35.590 သူလည်းခံစားရတဲ့ 00:03:36.392 --> 00:03:38.782 ဆက်သွယ်နည်းပါ။ NOTE Paragraph 00:03:42.023 --> 00:03:45.222 ဒါပေမဲ့ Ivan ရဲ့ မျက်လုံးချင်းဆက်သွယ်မှု တင် အရေးပါတာ မဟုတ်ပါဘူး။ 00:03:46.932 --> 00:03:48.896 အခြားလူတိုင်းလည်း လုပ်ခဲ့တာပဲလေ။ 00:03:50.735 --> 00:03:54.725 သူ့ရဲ့ အထီးကျန် စိတ်ဝေဒနာကို လူတွေမြင်အောင်လုပ်တာမက၊ 00:03:54.749 --> 00:03:56.145 သူ့ကို လူတစ်ယောက်လို မြင်ဖို့ 00:03:57.312 --> 00:03:58.981 သူပေးနိုင်တာ အားလုံး၊ 00:04:00.316 --> 00:04:02.062 သူကြိုက်တာ၊ မကြိုက်တာတွေ 00:04:03.387 --> 00:04:06.025 ကျွန်မတို့ အားလုံးလိုပဲဖြစ်အောင် 00:04:06.049 --> 00:04:07.889 ကျွန်မ ဘယ်လိုများလုပ်နိုင်လဲ။ 00:04:09.311 --> 00:04:12.381 ဒါပေမဲ့ ဒါအတွက်တော့ စိတ်ရောကိုယ်ပါ မြှုပ်နှံဖို့လည်းလိုပါတယ်။ 00:04:13.794 --> 00:04:15.841 သူ့ကို လွှတ်ပေးဖို့ အင်အားရှိဖို့လိုတယ်။ 00:04:16.896 --> 00:04:18.955 ဒါက အင်မတန် ခက်ပါတယ်၊ NOTE Paragraph 00:04:21.297 --> 00:04:22.767 Ivan က ၁၁ နှစ်သားဖြစ်ပြီး 00:04:23.755 --> 00:04:27.445 အိမ်နားက ရပ်ကွက်ထဲမှာ ကုသဖို့ သူသွားခဲ့တယ်။ 00:04:28.793 --> 00:04:32.224 နေ့လည်ခင်းတစ်ခုမှာ သူ့ကို ကျွန်မစောင့်နေတုန်း 00:04:32.863 --> 00:04:34.199 ကုန်စိမ်းဆိုင်ထဲကိုဝင်ခဲ့တယ် 00:04:34.223 --> 00:04:37.492 တိုလီမုတ်စလေးတွေ အကုန်ရှိတဲ့ တကယ့် ရပ်ကွက်ဆိုင်ပါ။ 00:04:38.428 --> 00:04:39.980 စျေးဝယ်နေတုန်း 00:04:40.004 --> 00:04:43.214 ဆိုင်ရှင် Jose နဲ့ စကားစပြောမိတယ်။ 00:04:44.942 --> 00:04:46.325 သူ့ကို Ivan အကြောင်းပြောမိတယ် 00:04:47.057 --> 00:04:48.413 သူက အထီးကျန်စိတ်ဝေဒနာရှိတယ်၊ 00:04:49.437 --> 00:04:53.705 ဘယ်သူမှ လက်မကိုင်စေပဲ လမ်းထဲမှာ သူ့ဘာသာ 00:04:53.729 --> 00:04:55.829 လမ်းလျှောက် တတ်စေချင်တယ်ပေါ့။ NOTE Paragraph 00:04:56.875 --> 00:05:00.541 ဒီတော့ ကြသပတေး နေ့လည် ၂ နာရီလောက် Ivan လာပြီး စင်တွေပေါ်က ရေဘူးတွေ 00:05:01.509 --> 00:05:05.258 ကူစီပေးလို့ရ၊ မရ Jose ကိုမေးဖို့ဆုံးဖြတ်တယ် 00:05:05.282 --> 00:05:07.597 သူက ပစ္စည်းတွေ စီတာကြိုက်တာကိုး။ 00:05:07.621 --> 00:05:11.387 ဆုအနေနဲ့ ချောကလက် ကွတ်ကီးတွေ ပေးလို့ရတယ်၊ 00:05:11.411 --> 00:05:13.157 ဒါတွေက သူ့အကြိုက်တွေလေ။ 00:05:15.843 --> 00:05:17.343 သူက ချက်ချင်းပဲ သဘောတူခဲ့တယ်။ 00:05:18.815 --> 00:05:22.057 ဒီတော့ ဒါက တစ်နှစ်တာဖြစ်ခဲ့ပုံပါ။ 00:05:22.081 --> 00:05:24.371 Ivan ဟာ Jose ရဲ့ ကုန်စိမ်းဆိုင်ကိုသွား၊ 00:05:25.312 --> 00:05:28.756 တံဆိပ်တွေကိုတစ်ဘက်တည်းမှာ အံကိုက်တန်းပေးကာ 00:05:28.780 --> 00:05:34.043 သူ့ကို ရေဘူး စင်တွေကို ကူပြီး စီပေးတယ်၊ 00:05:34.067 --> 00:05:37.674 သူ့အကြိုက်ဆုံး ချောကလက် ကွတ်ကီးတွေနဲ့ ပျော်ပျော်ထွက်လာတယ်။ NOTE Paragraph 00:05:44.054 --> 00:05:46.474 Jose ဟာ အထီးကျန် စိတ်ဝေနာ ကျွမ်းကျင်သူ မဟုတ်ပါဘူး။ 00:05:49.291 --> 00:05:52.102 ကျွမ်းကျင်သူဖြစ်ဖို့ မလိုသလို 00:05:53.212 --> 00:05:57.000 တစ်ယောက်ယောက် ပါဝင်စေဖို့ သူရဲကောင်းဆန်တာ တစ်ခုမှ မလုပ်ပါဘူး။ 00:06:00.084 --> 00:06:02.080 ကျွန်မတို့ အဲဒီမှာ ရှိရုံပါပဲ။ NOTE Paragraph 00:06:02.515 --> 00:06:04.087 (လက်ခုပ်သံများ) NOTE Paragraph 00:06:10.942 --> 00:06:12.514 (လက်ခုပ်သံ အဆုံးသတ်သည်) NOTE Paragraph 00:06:13.737 --> 00:06:15.254 သူရဲကောင်းဆန်တဲ့ လုပ်ရပ်မရှိပဲ 00:06:16.977 --> 00:06:19.269 အနီးကပ် ရှိဖို့ပဲလိုတာပါ။ 00:06:21.948 --> 00:06:23.624 ကျွန်မတို့ တစ်ခုခုကို ကြောက်ရင် 00:06:24.511 --> 00:06:26.695 သို့မဟုတ် တစ်ခုခုကို နားမလည်ရင် 00:06:26.719 --> 00:06:27.968 ကျွန်မတို့ မေးဖို့လိုတယ်။ NOTE Paragraph 00:06:29.182 --> 00:06:30.862 ဘယ်တော့မှ ဂရုမစိုက်မဖြစ်ပဲ 00:06:32.362 --> 00:06:35.522 သိလိုစိတ်ရှိကြပါစို့။ 00:06:38.217 --> 00:06:41.767 တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး မျက်လုံးချင်း ကြည်ဖို့ သတ္တိရှိကြပါစို့၊ 00:06:44.386 --> 00:06:46.488 အကြောင်းက ကြည့်ခြင်းကနေ 00:06:46.512 --> 00:06:49.585 အခြားသူလူတစ်ယောက်အတွက် ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို ဖွင့်ပေးနိုင်လို့ပါ။ NOTE Paragraph 00:06:51.142 --> 00:06:53.540 လက်ခုပ်သံများ) NOTE Paragraph 00:06:53.564 --> 00:06:55.888 (ဩဘာသံများ)