[Σειρά επεισοδίων New York Close Up] Συλλέγω εικόνες, τις ταξινομώ σε βιβλία... ...ούτε θυμάμαι από πότε... ίσως από το Λύκειο. Αρχικά έβρισκα κάποια εικόνα μάλλον τυχαία και αν μου έκανε εντύπωση, την κρατούσα. [Louise Despont, Καλλιτέχνις] Αργότερα στράφηκα στην αναζήτηση συγκεκριμένων εικόνων. Αναζητούσα συγκεκριμένα παραδείγματα. Με απασχολεί πως προκύπτουν οι ιδέες, ποια είναι η πηγή της έμπνευσης, ποια είναι η ουσία αυτής της επικοινωνίας. [LOUISE DESPONT ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ] Με ελκύουν πολύ εικόνες που είναι πολύ γεμάτες που εμπεριέχουν πάμπολλα στοιχεία, επειδή θέλω να αισθάνομαι ότι η ενέργεια τους είναι ισχυρή και παρούσα στο έργο που θα δημιουργηθεί στη συνέχεια. Οι περισσότερες εικόνες μου προέρχονται από το Διαδίκτυο. Άλλες εικόνες τις φωτοτυπώ από βιβλία και κάποιες είναι ταξιδιωτικές φωτογραφίες. Αυτά εδώ είναι καλάθια για κότες στο Μπαλί. Η συλλογή και η ταξινόμηση των εικόνων καθώς και το να περιεργάζομαι τις εικόνες αυτές, αποτελεί, σε μεγάλο βαθμό, μια υποσυνείδητη διαδικασία. Η ουσία της διαδικασίας αυτής είναι παρατηρείς εικόνες που σε δονούν, που σε κάνουν να πεις: «Καταπληκτικό! Πόσο δυνατή εικόνα!»... ...εικόνες που σε συγκινούν και σε κάνουν να αλλάξεις. Πριν μια δεκαετία αφιέρωνα τον περισσότερο χρόνο μου στην αναζήτηση και στη συλλογή εικόνων. Περνούσα μόνο λίγο χρόνο ζωγραφίζοντας. Είναι ωραίο να αναπολείς. Οι εικόνες είναι σαν ψίχουλα. Μου θυμίζουν όλα τα βήματα της πορείας μου. Θυμάμαι ποιες ήταν οι πρώτες εικόνες που μου τράβηξαν την προσοχή, ποιες αισθάνομαι ότι είναι ακόμη σημαντικές, και ποιες δεν με διακινούν πια. [Γέλιο] Αυτό εδώ είναι ένα portfolio του 2009 από την Ινδία. Επισκέφθηκα αστρονομικά παρατηρητήρια στις πόλεις Τζαϊπούρ και Δελχί. Είναι τόσο όμορφη η γεωμετρία τους. Αυτό είναι ένα κολάζ που έφτιαχνα, φωτοτυπώντας εικόνες από βιβλία με θέμα τα υφάσματα. Η ιδέα αυτή επανήλθε στο έργο μου έξι χρόνια αργότερα, σε ένα έργο που δημιούργησα για το Κέντρο Pioneer Works. [Κέντρο Τεχνών Pioneer Works, Red Hook, ΝΥ] Για την έκθεσή μου με τίτλο Η Εξάπλευρη Δύναμη, ασχολήθηκα με τις κυψέλες, με τα συστήματα επικοινωνίας τους, με την αρχιτεκτονική τους χρήση, με την ενέργεια του εξαγώνου. [Άντρας] Καταπληκτικό! [Despont] Ξεκινώντας από εδώ, τρείς κυψέλες και θα ακολουθήσει ένα έργο μεγάλων διαστάσεων. Τέλειο! Καταπληκτικό! Φαίνεται τόσο υπέροχο! [Γυναίκα] Φαίνεται εκπληκτικό. [Despont] Η θεματολογία ενός συνόλου έργων εξελίσσεται με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς τους τρόπους σχετίζεται απλώς με το ότι η δημιουργία ενός έργου είναι τόσο χρονοβόρα ώστε απαιτείται ένας ολόκληρος χρόνος για μία έκθεση. Η έκθεση αντικατοπτρίζει τη νοοτροπία εκείνης της χρονιάς. Επιφυλάσσομαι όταν πρέπει να προαποφασίσω το θέμα μιας έκθεσης, πριν να ξεκινήσω να δημιουργώ το έργο. Η διαδικασία του σχεδίου αποτελεί ένα τόσο σημαντικό εργαλείο μάθησης που κατά την πορεία της το ίδιο το έργο σε καθοδηγεί πολύ καλύτερα από ότι αν καθόσουν και προσπαθούσες να πάρεις μια απόφαση εξ` αρχής. [Γκαλερί Nicelle Beauchene, Τοποθεσία Lower East Side, Νέα Υόρκη] Για την έκθεσή μου με τίτλο Αρμονική Δόνηση, έχω στον νου μου το θέμα των δονήσεων, των ηχητικών κυμάτων, και συγκεκριμένα των ηφαιστειακών δονήσεων που περιστοιχίζουν τη Γη. Το ηφαίστειο Κρακατόα μου κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον επειδή η έκρηξή του ήταν τόσο τεράστια ώστε τα ηχητικά της κύματα έκαναν τον γύρο της Γης τέσσερις φορές. Ένα σεισμόγραμμα είναι ένα σχέδιο που δημιουργεί η Γη. Τα πάντα είναι δόνηση. Τα πάντα δημιουργούνται από ενεργειακά κύματα. O, τιδήποτε είναι ζωντανό εκπέμπει βόμβο σαν να σιγομουρμουρίζει και υπάρχει τρόπος οπτικής αναπαράστασης του βόμβου. Ποια σχέδια διέπουν ένα συναίσθημα; Ποια είναι τα κύματα των δονήσεων μιας σχέσης; Όταν κοιτάζω τα σχέδια, νιώθω ότι αυτά που είναι τα πιο επιτυχημένα μοιάζουν πράγματι σαν να σιγομουρμουρίζουν. Αισθάνομαι πως το σχέδιο αρχίζει να δονείται κατ`αυτόν τον τρόπο, εκεί όπου η ενέργεια έχει μεταφραστεί με τον σωστό τρόπο. Το έργο έχει αποκτήσει τη δική του ζωή. Ναι, οι δονήσεις του αποκτούν ζωή! Αυτό που είναι τόσο ενδιαφέρον στη δημιουργική δράση είναι ότι μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε κάτι τελείως έξω από τον εαυτό σου. Είναι μια επικοινωνία που χαρακτηρίζεται από ενσυναίσθηση πάρα από συνειδητότητα. Παραθέτεις όλα τα σχέδια και τότε ίσως δύο από αυτά ή ένας συσχετισμός μεταξύ τεσσάρων από αυτά θα βρει κάποιου είδους έκφραση μέσα σε κάποιο έργο. Κι εφόσον το έργο δεν αποτελεί πιστή απεικόνιση μιας έννοιας ή μιας ιδέας, υπάρχει αρκετή ελευθερία ώστε να πω: «Αν βρίσκεται μέσα μου, θα βγάλει νόημα». Θα υπάρξει μια ενοποιητική δύναμη. Αν προσφέρεις τον εαυτό σου ως τα χέρια που θα φτιάξουν το έργο, η σχέση που θα χτίσεις με αυτό με το οποίο επικοινωνείς θα έχει την δική της φωνή. Άλλοτε η φωνή γεννιέται μέσα από έρευνα και λεπτομερή παρατήρηση εικόνων. Κι άλλες φορές βρίσκεται άμεσα πάνω στο χαρτί. Όσον αφορά την έμπνευση, για κάποιον λόγο είχα στο νου μου την εικόνα ενός ματιού. Αν θεωρήσουμε την κόρη και την ίριδα του ματιού ως το Εγώ και τον συνειδητό νου, τότε μπορούμε να φανταστούμε το λευκό του ματιού ως την ενσυναίσθηση, ως μια ενέργεια προσβάσιμη έξω από τον εαυτό μας. Το πιο συναρπαστικό στοιχείο της παραγωγής του έργου θεωρώ πως είναι το ότι αρχίζεις να οικοδομείς μια σχέση με την πρόσβαση στην ενσυναίσθηση. Ότι το έργο δεν προκύπτει από την προσωπική σου ιστορία ζωής. Δεν προκύπτει από το υπόβαθρό σου. Δεν προκύπτει από το εγώ σου. Προέρχεται από μια παγκόσμια ενέργεια, με καταλαβαίνεις; Και αυτή η σχέση είναι τόσο ιερή. Το να ανακαλύπτεις τους πραγματικά ενδιαφέροντες συσχετισμούς, σημαίνει να παίζεις ένα παιγνίδι μνήμης. Επειδή έχω μια πολύ κακή μνήμη, νομίζω ότι θυμάμαι ποιοι είναι οι συσχετισμοί, αλλά μετά διστάζω να πω ποιοι είναι στ` αλήθεια. Μοιάζει σαν η αναφορά να χάνεται κάποιες φορές. Μετά επικεντρώνεσαι σε ένα συγκεκριμένο στοιχείο. Το πλαίσιο παύει να έχει πια σημασία. [Despont] Να αρχίσω να καίω εδώ κάτω; [Άντρας] Αριστερά. [Άντρας] Εντάξει. Είσαι καλή. [Despont] Είναι δύσκολο να διαπεράσει το μαύρο μελάνι. [Γέλιο] [Άντρας] Κράτησε το. [Despont] Μοιάζει με διαβολικό πρόσωπο. [Άντρας] Φανταστικό! [Despont] Ήταν πολύ ωραίο!