Episod "Dunia Ini Akan Tamat
Seperti Kita Tau & Aku Senang"
telah dibikin bersama oleh
hamba abdi seperti korang.
Terima Kasih banyak2.
Aku ni kapitalis
Aku sekadar mengikut hukum
perusahaan bebas.
Hukum apa tu?
Survival yang paling kuat.
Mungkin ada orang tak nampak cam tu.
Mungkin diorang tak nampak ni survival
yang paling kuat.
Mungkin diorang nampak
survival yang paling tamak!
Oh Katie...kenapa kau ni susah sangat?
Sebab kau ni tak baik.
Sejak bila kita kena jadi baik
untuk jadi betul?
Kau tak betul.
Kau tau apa jadi.
Satu hari nanti kita belajar
dan kita luluskan undang-undang
dan tutup bisnes kau.
Diorang boleh luluskan suka hati diorang.
Diorang hanya boleh tukar peraturan,
diorang tak boleh stop permainan ni.
Aku takkan blah, aku akan adapt.
Selamat pagi hamba abdi
dan selamat datang ke
"Dunia Ini Akan Tamat Seperti Kita Tau
dan Aku Senang...
rancangan yang tepat ke kepala
akan dapat 10 markah!
EXCELLENT!
Saya hos kalian, Stimulator (Perangsang), dan
dalam dunia ni, takde apa pun
yang pasti, melainkan mati dan kena cukai.
Dan meskipun pelbagai usaha
oleh beberapa
jurutera biotech, saintis,
dan medical profesional taraf dunia,
Ianya benar yang si kaya bangsat
yang menguasai dunia
masih gagal membeli cara
mengelak dari menjadi makanan cacing.
Boleh saya tanya satu soalan?
Apa?
Macam mana kami boleh mati serentak?
Salmon mousse ni.
Tapi...sudah tentu kimak-kimak ni
tak bayar cukai.
Selain bermain kapal layar dan equestrian
hidup billionaire hanya ada satu kerisauan.
Dan ianya adalah bagaimana nak simpan harta
dan cuba untuk tambah lagi harta.
Nah...satu dollar.
Dan, tak terkejut bila
si kaya motherfucker ni,
melalui puppet politikal mereka,
mencipta sistem perbankan antarabangsa
yang saje meletakkan
jaringan rumit kawasan perlindungan cukai tak jujur
di negara-negara di seluruh dunia.
Dengan cara ni, mereka boleh tidur nyenyak
di istana mereka, dengan beranggapan
yang rezeki melimpah mereka
takkan dibazirkan untuk benda remeh
seperti tolong membiaya jalan,
Apa kau buat kat jalan tu?
Tengah baiki!
Kau tak nampak ke?
air minum bersih,
dan sekolah awam
untuk orang susah cam kita.
Empat tahun lalu, satu laporan diterbitkan
yang menjangka jumlah aset
yang disembunyikan dalam kawasan lindung cukai off-shore
telah melebihi 32 TRILLION dollar!
Kau boleh hapuskan hutang dunia
dalam sehari... dalam sejam... dalam seminit.
Ia sekitar 42% daripada kombinasi GDP
semua negara atas muka bumi.
Tiga suku daripada wang dunia
tersembunyi di tempat
seperti ni.
Kekayaan
luar biasa ini telah
dilindungi daripada pengetahuan awam
oleh segerombolan lawyer korporat
melalui perakaunan magik oleh
perusahaan bayangan, yang
merupakan company tipu
dicipta untuk menguruskan aset, dan menyembunyi
apa mereka ada.
Satu ekonomi alternatif
dan satu-satunya kemasukkan yang layak
adalah perkhidmatan lawyer cukai yang bagus.
Tetapi pada Sabtu 3hb April
orang bawah seperti kita dapat mengintai
disebalik tirai emas
apabila 11.5 juta dokumen-dokumen sulit
telah bocor dari perusahaan syarikat guaman
Mossack Fonseca.
Selamat datang ke Panama.
Casablanca tanpa perwira.
Apa yang dipanggil Panama Papers mendedahkan
214,000 para director dan pemegang saham
perusahaan bayangan off-shore
- satu senarai yang melibatkan
lima ketua negara
termasuk empat puluh kaitan
menerusi ahli keluarga atau kenalan rapat.
Di Iceland, Perdana Menteri
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson
merupakan mangsa pertama kebocoran tersebut
apabila dia diserang oleh
seorang wartawan Sweden
yang bertanya mengenai kaitan beliau
dengan satu perusahaan bayangan off-shore
Wintris Inc, yang mempunyai
kepentingan kewangan dalam perbankan Iceland
yang gagal ketika
krisis ekonomi 2008.
Dari negara mana kau datang?
Uhh... apa nama... uhh
KENAPA aku tak pernah dengar negara tu?
Mereka cakap Bahasa Inggeris ke APA?
Uhh... Tak ingat saya...
Cakap!
Well... uhh... ia...
Sehari selepas krisis tersebar
orang di Iceland telah turun ke jalan
dalam protes terbesar negara kecil itu
pernah saksikan.
Lebih 10,000 orang mengepung parlimen
di ibu negara tersebut Reykjavik,
membaling telur dan buah, dan mendesak
agar Perdana Menteri berundur.
Dan, dia terus meletak jawatan
keesokkan harinya.
Kamu dipecat!
Protes juga telah terjadi
di Argentina, apabila pendedahan
presiden sayap kanan mereka,
Mauricio Macri, yang dipilih
menggunakan landasan melawan korupsi,
telah gagal menutup hubungannya
dengan dua syarikat off-shore
yang didedahkan.
Beliau yang mempunyai banyak syarikat off-shore
membuktikan kecenderungan beliau
sentiasa terhadap money laundering.
Dan di Eropah, si poyo
penyotot babi PM British
Kenapa panggil aku penyotot babi?
Well... begini.
Pertama... kau sontot babi!
Oh ya!
telah meletakkannya di keadaan panas
Dari negara mana kau datang?
Saya rasa salah
soalan tersebut.
selepas bocor dokumen tersebut
yang mana bapanya, Ian Cameron,
telah menggunakan satu perusahaan bayangan
di jajahan British, Kepulauan Virgin
untuk mengelak dari membayar cukai
lebih daripada 30 tahun.
Dalam satu pertunjukkan yang kelakar oleh
si bodoh sombong,
dan kemarahan yang hanya
si kaya British mampu melakukannya,
respon Cameron terhadap skandal itu
Salah satu lawyer cukai terunggul negara
Graham Erinson QC, telah menyatakan
tanpa ragu-ragu, yang ianya, saya quote
satu jenis dana pelaburan kolektif
yang cukup sempurna.
Orang British - korang semua bodoh sombong
Pada Sabtu 9 April, ribuan orang
dari kelas bawahan Britain
mengadakan protes di luar 10 Downing Street
mendesak Cameron berundur
yang kemudian bertembung dengan the police.
EXCELLENT!
Protester telah berikrar untuk terus
memprotes sehingga si penyontot babi berundur...
menjadikan ianya menarik untuk melihat
apa yang akan terjadi.
Panama Papers hanyalah
satu kemuncak kecil di dalam dunia licik
kewangan kapitalisme.
Tapiiiiiiiiiiii realitinya adalah
perusahaan bayangan
dan perbankan off-shore adalah satu
amalan biasa!
Dan walaupun seronok untuk melihat
ahli politik menggelabah
bila hubungan personal mereka
dengan skim Ponzi terdedah,
pada akhirnya, ianya hanyalah
amat sedikit.
Kapitalisme tak mengeluarkan epal rosak...
sistemnya telah rosak
dari akarnya.
I'm from a little place called
Great Britain.
But I don't know if I love
or hate Britain.
These words upon my page written
the things that make or break Britain.
You see I'm from a little place called
Great Britain
But I don't know if I love
or hate Britain.
These words upon my page written
the things that make and break Britain.
One inch... to the left to the left
coulda been the difference between
life and death
Knife wound to the heart
or the side of the chest.
Could have been one statistic less.
See sometimes Great Britain
ain't that great.
Kids get stabbed at an alarming rate.
Press with a passion to exaggerate
increasingly clueless heads of state.
You see knife crime
knife crime ain't about knives.
It's about young Britain and ways of life.
You don't solve knife crime
by taking knives to hand.
You solve it by instilling new hopes
and plans.
You've got positives though,
I swear it's true.
North, south, east, west
and the middle too.
Got diversity that shines right through.
Who makes the best music in the world?
We do!
Dua minggu lalu, aku dan hamba subMedia
menyediakan laporan ringkas
pemberontakan yang terjadi di Perancis,
apabila pelbagai api resistansi
telah bertukar menjadi satu
mogok umum besar pada 31 Mac.
Tapiiiiiii, rupa-rupanya
ianya baru sahaja bermula!
Selepas lebih sejuta orang
turun ke jalan-jalan di Perancis
pada 31hb, satu crew yang agak besar
dari kontijen Paris memutuskan
untuk meneruskan parti,
dan melancarkan okupasi
di Place de la République
dipanggil Nuit Debout,
yang kalau diterjemah ke BM bermaksud
Kebangkitan Malam.
Sama seperti occupy M15 plaza
yang merebak di seluruh Sepanyol pada 2011,
gerakan Nuit Debout telah mengubah
dataran awam menjadi pusat giat
pelbagai aktiviti kolektif, yang mana peserta
mengadakan sidang umum,
dan pada malamnya berdebat politik,
dan menganjurkan workshop skill-sharing percuma,
screening filem dan konsert.
Sebagai tanda hormat kepada
Revolusi Perancis...
Peserta Nuit Debout telah menggunakan
satu kalendar revolusi,
dengan hari kedua occupy iaitu
1hb April, ditukar kepada 32hb Mac...
dan 2hb April dipanggil 33hb Mac...
dan... uhhh... kau faham la sendiri.
Problem Math.
Anyway, okupasi ini merebak cepat
ke seluruh Perancis, dan sejak itu
ia telah melangkah sempadan.
Pada belah petang mmmmm.... 40hb Mac?
Okupasi Nuit Debout terjadi di 33 bandar
di seluruh Perancis,
begitu juga bandar-bandar di Belgium, Jerman,
Portugal dan Sepanyol.
Dan walaupun tempat-tempat occupy
setakat ini secara relatif masih kekal
ruang kolektif kegirangan
mesra keluarga dan
revolusi joie de vivre,
jalanan di sekitar mereka
terus menjadi tempat
resistansi militan.
Semua... orang... benci... polis!
Di seluruh negara, demo malam liar
telah berlaku, pelajar yang mogok
telah menghadang sekolah mereka,
militan telah menyerang rel kereta api,
occupy stesen train,
memecah bank dan kedai,
menghias kembali ofis-ofis
pemerintah, Parti Sosialis,
menghalang jalan, dan berjuang
bertarung di jalanan dengan
abang-abang polis Perancis.
Pejuang jalanan bertopeng telah
menggunakan pelancar secara cemerlang,
tanpa henti menghujani anjing-anjing dengan
botol, batu dan flare,
dan telah menunjukkan satu
kecekapan piroteknik hebat.
Tengok ni!
Ya... Perancis sedang turun
hampir lebih sebulan sekarang
cukup untuk menggembirakan revolutionaries
dan riot porn junkies sedunia.
Dan situasi tegang ini
seperti tiada pertunjuk untuk berhenti
dalam waktu ini.
Ini amat mengecewakan
presiden muka sedih Perancis, Francois Hollande,
yang kerajaan beliau terkapai
untuk mencari adunan sesuai
represi dan konsesi politikal
untuk membawa balik keamanan...
dan ianya tak berfaedah!
Meskipun gerakan ini bermula
hasil perkongsian penentangan terhadap
apa yang dipanggil Loi de Travail (undang-undang pekerja),
ianya telah bertukar menjadi
satu pemberontakan
menentang kapitalisme, polis,
dan seluruh sistem politikal
yang hanya mengangkat
status quo.
Dan berdasarkan contoh tersebut
rakyat di Perancis telah menawan
imaginasi jutaan masyarakat
marah seluruh dunia.
Aku adalah Paris.
Aku adalah Paris.
Kita bersatu.
Bersama-sama...
Aku adalah Paris.
Kami semua Paris.
Jadiiiii... untuk tahu lebih lanjut
apa hal yang terjadi,
aku telah berjumpa dengan ahli
Désaphilliation, satu crew pengacau autonomi
yang sedang meng-occupy
bangunan Phillia di Nanterre University
di barat Paris.
Hey y'all... apa khabar?
Kami baik!
Sejak mogok umum 31hb Mac,
kami melihat okupasi umum merebak
dan sidang umum dikenali sebagai
Nuit Debout, atau Kebangkitan Malam.
Gabungan masyarakat macam mana
yang menyertai occupy ini?
Dan apa jenis diskusi
yang berlaku di sidang umum ini?
Well... masyarakat dari semua tempat,
kondisi sosial dan pendirian politikal
dari sayap-kiri ke sayap-kanan.
Secara dinamik ianya agak anti-kapitalis
tapi tak semestinya anti-authoritarian
Ia campuran marxist dan libertarian.
Mereka berbincang mengenai everything
tapi idea membina autonomi agak kurang.
Ianya lebih mengenai bagaimana
untuk reform negara dan masyarakat di sini.
Secara umum mengenai permasalahan kami.
Tapi, hubungan menarik telah
terbina antara komuniti squatter
dan kolektif militan lain secara amnya
untuk organize kehidupan di kem
-perbincangan, popular kitchen, dll...
Ramai orang menyatakan yang
Nuit Debout sebagai versi Perancis
Indignatos Sepanyol, atau
gerakan Occupy Amerika Utara.
Kedua-dua gerakan ini awalnya
telah terhalang oleh ombak
pasifisme kebanyakan peserta.
Ini bermaksud, occupy di Perancis
terbina melalui gerakan sedia ada
yang telah dan terus terlibat
dalam direct action (aksi langsung) dan
taktik jalanan militan.
Bagaimana hal ini memberi kesan terhadap dinamik
okupasi ini dan sidang itu sendiri?
Masih ada banyak argumen
terjadi mengenai taktik ganas
vs taktik aman?
Persoalan mengenai apa yang dipanggil aksi ganas
telah memecah occupy ini.
Tapi keganasan ini tidak datang
secara sendiri.
Berdekad lamanya, kekejaman polis merebak
dan mensasarkan sesetengah komuniti...
imigran, wanita, kaum lain...
Anak muda memecahkan bank
dan balai polis sebagai protes
terhadap arahan wang dan polis.
Kebanyakan suara yang diluah di #NuitDebout
- mengulas siaran langsung
atau bersuara di sidang umum - menolak
protester ganas, tapi mereka hanya
minoriti bersuara dan kebanyakan orang
sebenarnya tidak bermasalah
dengan membakar bank atau kereta sewa.
Selain itu, pembahagian sekitar aksi ganas
amat menarik dalam kes
minoriti yang tertindas.
Di Lyon sebagai contoh, beberapa hari lalu
ketika #NuitDebout pertama,
wanita dan golongan bukan binari
cuba untuk organize satu ruang selamat di luar
dominasi patriaki,
tapi mereka dihentam oleh lelaki-lelaki marah
- tapi bukan itu saja - mereka rasa mereka
cuba untuk memecahkan gerakan
dan cuba membina satu sistem dari atas ke bawah
apabila mereka cuba untuk organize
melawan satu sistem dominasi
yang kami akan jumpa dalam
gerakan anti-kapitalis.
Perancis telah berada dalam
keadaan darurat sejak
serangan terroris pada November.
Apa kesannya terhadap
kehidupan seharian masyarakat?
Darurat itu tak
membawa apa-apa baru.
Ia hanya praktis am dan normal
yang kita sudah sedia ada
- pemerhatian besaran, penggeledahan dan
mengganggu orang di jalanan,
pemeriksaan berdasarkan
warna kulit, atau pemakaian.
Demonstrasi masih haram,
melainkan kau melaporkan
orang yang bertanggung-jawab,
tapi penindasan terhadap demo spontan
telah ditekankan.
Ia bukan kebiasaan untuk protes aman
dibuat untuk dihujani dengan gas pemedih mata
dan baton,
dan dikepung dan dibawa ke
balai polis untuk pemeriksaan identiti.
Anak muda Perancis telah memainkan peranan penting
dalam gerakan ini
dengan 10 ribu pelajar sekolah menengah
turut serta.
Apa yang membuatkan anak muda di Perancis
untuk turun ke jalan dengan begitu ramai...
dan bagaimana penyertaan mereka telah
memberi kesan terhadap corak dan orientasi
gerakan yang lebih besar?
Ia adalah kebiasaan bagi remaja Perancis
untuk bergerak dalam perjuangan sosial.
Benda ini telah diserap dalam
sistem sekolah Perancis, di mana sekolah menengah
adalah tempat terakhir dengan campuran sosial.
Pelajar sekolah biasanya lebih sedar
derita, kekacauan dan penindasan
yang berlaku di Perancis lebih daripada
golongan pekerja Perancis.
Pelajar sekolah tak semestinya bergerak
melawan untuk projek politikal
dan sosial, tapi mereka
adalah yang pertama bergerak
untuk melawan dan menghapuskan
struktur penindasan yang ada.
Berkenaan pengubalan undang-undang pekerja
pelajar melihat Kerja sebagai
satu insititusi menindas dan bukan
satu alat kebebasan.
Mereka mempunyai ibubapa, atau ibubapa
rakan mereka yang merana setiap hari
disebabkan kondisi kerja, dan mereka tidak mahu
situasi ini menjadi benda biasa
dan diterima oleh semua orang.
Aku rasa amat menarik untuk melihat
majoriti daripada mereka tidak
organize atau berkait dengan mana-mana
organisasi politik secara khusus.
Terdapat beberapa kumpulan kecil remaja
yang organize membuat sidang umum
dan membuat protes, tapi bila
polis datang dan memukul semua orang,
ramai pelajar merasa
ianya normal untuk melontar batu dan botol
ke arah polis,
tanpa perlu menutup muka.
Ia adalah satu cara yang merbahaya untuk mereka,
tapi ia menyingkap isu lebih dalam
di dalam masyarakat Perancis.
Kekejaman dari pihak polis telah
berakar di dalam kehidupan seharian kami
yang mana pertarungan dengan polis tidak
memerlukan sebarang persiapan
atau suasana luar biasa.
Mereka just buat.
Apa peranan yang dimainkan
union pekerja dan pelajar
dalam situasi tegang ini?
Union sepatutnya organize perjuangan ini,
secara legal dan menerusi media.
Tapi mereka macam tak buat apa-apa
yang tidak berkaitan dengan kepentingan mereka
sebagai elitis gerakan pekerja dan mahasiswa.
Mereka membawa argumen menentang pengubalan
undang-undang pekerja tapi gagal meneliti
lanjut kerana takut gol mereka untuk menyusun
gerakan akan menjadi kontradik
mengikut tuntutan-tuntutan yang
lebih jelas:
penghapusan hamba bergaji,
autonomi dan koperasi.
Gol mereka adalah mempertahankan
kepentingan politik mereka,
buat-buat sibuk
selama mungkin.
Pada akhirnya mereka hanyalah birokrasi
dan reform.
Bagaimana dengan situasi sekarang di
hutan Calais,
dan krisis imigran secara am
memberi kesan kepada pergolakan sekarang?
Krisis imigran telah mendedahkan
kepada semua sifat sebenar
rejim Sosialis dan negara polis mereka
yang sama teruk seperti
dengan Sarkozy - sama seperti
pentadbiran Obama di U.S.
Sejak bertahun-tahun imigran telah
menjadi target oleh langkah-langkah
melawan pemberontakan.
Mereka tidak dipukul
secara sistematik, walaupun
biasa terjadi kes imigran diserang
dan dirompak oleh kakitangan negara,
tetapi setiap kali mereka cuba organize
dan membina kem untuk mencari solidariti,
kemah dan barang mereka dirampas,
menyebabkan mereka tidur di jalanan
tanpa selimut lagi.
Ini kita boleh perhatikan ke
House of Refugees (Rumah Pelarian)
satu squat yang mana ratusan imigran
tinggal di Paris.
Rundingan dengan pegawai bandar
telah berlaku dibawah pemerhatian
Human Rights League.
Kerajaan telah menjanjikan untuk menyedia
tempat tinggal kepada semua tanpa mengira
situasi mereka - pelarian...
pendatang tanpa izin.. dan rampasan
akan berlaku secara sukarela
tanpa campur tangan pihak polis.
Dua hari sebelum tarikh legal ditetapkan
oleh mahkamah ketika perbicaraan,
ratusan polis bersenjata,
polis rusuhan, polis biasa
dan unit anti-terroris menutup
seluruh kawasan dan menyerang bangunan,
memusnahkan harta benda
dan memastikan semua imigran
masuk ke dalam bas tanpa mengetahui
destinasi mereka.
Kewujudan pihak tentera di Calais,
penubuhan special unit dalam
polis rusuhan untuk mengawal krisis imigran,
dan juga pihak tentera Eropah
dan Turki selalu menyerang
bot imigran di lautan dan membiarkan mereka lemas
merupakan symptom negara polis
sedang merebak di demokrasi Eropah
dan cara kita telah
jatuh ke dalam acuan orang putih Perancis
bekerja dan membayar bil.
Thanks yo. Dan itu sahaja
sedition kali ini untuk
"Dunia Akan Tamat Seperti Kita Tahu & Aku Senang".
Kalau korang tak tahu, aku ada post
playlist lagu-lagu dimainkan
di website kami:
Di sana anda juga boleh
tinggalkan puisi cinta,
subscribe podcast aku
dan tinggal email untuk newsletter atau
sumbang duit untuk membantu aku makan tacos
seperti hamba-hamba berikut
yang telah buat aku pokai
sejak dua menjak ini. So big ups to...
Steven, Andrew, Jay, Karlis, Steve,
Nicodemus, Jonathan, Janne, Jan, John,
Jaime, SpikeonWater, Per, Kevin, Bear,
Flyn, Michael, Bruno, Sacha, William,
Sebastian, Gabriel, Nicolas, Liam, Carly,
Bunker Films, Juliano, Stephen, Sebastien,
Samantha, Coby, Dino, Brian, Mathieu,
Andrew, Lauren, Evan, Dylan, Harry, James,
Joseph, Marisol, Michael, Harrison,
and Kirk.
Mezcal!
Hamba-hamba berikut merupakan
ahli baru Taconspiracy:
-Juliano, IDC dan Dylan.
Pulque!
Oleh itu, nerakakan mereka,
-jangan berhenti berharap dan hancur segalanya!
Hasta la pasta mutherfuckers!