WEBVTT 00:00:00.607 --> 00:00:03.319 ฉันถูกฝึกให้เป็นนักยิมนาสติก 00:00:03.319 --> 00:00:06.975 เป็นเวลาสองปี ในช่วง 1970 ในประเทศจีน 00:00:06.975 --> 00:00:09.520 ตอนฉันอยู่ชั้นประถมหนึ่ง 00:00:09.520 --> 00:00:12.127 รัฐบาลจะให้ฉันย้ายไปเรียนที่โรงเรียนกีฬา 00:00:12.127 --> 00:00:14.175 โดยจ่ายค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้ 00:00:14.175 --> 00:00:16.823 แต่ว่าแม่ของฉันไม่ยอม 00:00:16.823 --> 00:00:18.959 พ่อแม่อยากให้ฉัน 00:00:18.959 --> 00:00:21.063 เป็นวิศวกรเหมือนๆกับพวกเขา 00:00:21.063 --> 00:00:23.150 หลังจากการปฎิวัติทางวัฒนธรรมจีน 00:00:23.150 --> 00:00:26.959 พวกเขาเชื่อว่า หนทางเดียวที่นำไปสู่ความสุขก็คือ 00:00:26.959 --> 00:00:29.892 งานที่มีรายได้ดีและมั่นคง 00:00:29.892 --> 00:00:32.687 ไม่สำคัญว่า ฉันจะชอบงานนั้นหรือไม่ NOTE Paragraph 00:00:32.687 --> 00:00:37.967 แต่ว่าฉันมีความฝัน อยากจะเป็นนักร้องอุปรากรจีน 00:00:37.967 --> 00:00:41.615 นี่เป็นรูปของฉันดีดเปียโน ในจินตนาการ 00:00:41.615 --> 00:00:43.799 นักร้องอุปรากรต้องเริ่มฝึกแต่ยังเล็ก 00:00:43.799 --> 00:00:45.383 เพื่อเรียนกายกรรม 00:00:45.383 --> 00:00:48.327 ฉันเลยพยายามทุกอย่างที่สามารถทำได้ เพื่อให้ได้เข้าโรงเรียนอุปรากร 00:00:48.327 --> 00:00:50.594 ฉันเขียนจดหมายถึงผู้อำนวยการเลย 00:00:50.594 --> 00:00:53.355 และนักจัดรายการวิทยุด้วย 00:00:53.355 --> 00:00:57.161 แต่ว่าไม่มีผู้ใหญ่คนไหนชอบไอเดียของฉัน 00:00:57.161 --> 00:00:59.884 ไม่มีใครเชื่อว่าฉันจริงจัง 00:00:59.884 --> 00:01:03.128 มีแต่เพื่อนที่คอยให้กำลังใจ แต่ว่าพวกเขาก็ยังเป็นเด็ก 00:01:03.128 --> 00:01:05.884 ไม่มีพลังเหมือนๆกับฉันนี่แหละ 00:01:05.884 --> 00:01:11.649 พออายุ 15 ฉันก็รู้ว่า ฉันอายุเกินเกณฑ์แล้ว 00:01:11.649 --> 00:01:14.616 ความฝันที่จะเป็นนักอุปรากรจะไม่มีวันเป็นจริง 00:01:14.616 --> 00:01:17.924 ฉันกลัวว่า ชีวิตที่เหลือของฉันนั้น 00:01:17.924 --> 00:01:19.961 ฉันคงหวังได้สูงสุดเพียงแค่ 00:01:19.961 --> 00:01:22.498 ความสุขและความฝันรองๆ เท่านั้น NOTE Paragraph 00:01:22.498 --> 00:01:24.926 แต่ว่ามันไม่เห็นจะยุติธรรมเลย 00:01:24.926 --> 00:01:28.728 ฉันเลยตั้งปณิธานที่จะหางานอย่างอื่น 00:01:28.728 --> 00:01:31.465 แต่ว่าไม่มีใครที่จะมาคอยสอนฉัน ไม่เป็นไร 00:01:31.465 --> 00:01:33.697 ฉันเริ่มอ่าน NOTE Paragraph 00:01:33.697 --> 00:01:37.339 ฉันหาคำแนะนำที่ควรได้จากพ่อแม่ 00:01:37.339 --> 00:01:42.216 จากหนังสือเรื่อง Correspondence in the Family of Fou Lei ที่เขียนโดยครอบครัวของนักเขียน และนักดนตรี NOTE Paragraph 00:01:42.216 --> 00:01:45.289 ฉันได้พบกับต้นแบบของผู้หญิงที่ใช้ชีวิตด้วยความคิดของตัวเอง ผ่านหนังสือเรื่อง "Jane Eyre" 00:01:45.289 --> 00:01:49.133 ในขณะที่วัฒนธรรมขงจื้อสอนให้ต้องเชื่อฟังเสมอ NOTE Paragraph 00:01:49.133 --> 00:01:52.830 ฉันเรียนรู้วิธีสร้างประสิทธิภาพจากหนังสือเรื่อง "Cheaper by the Dozen" [เหมาโหลถูกกว่า] NOTE Paragraph 00:01:52.830 --> 00:01:56.795 ฉันได้รับแรงบันดาลใจที่จะไปเรียนต่างประเทศจากการอ่านหนังสือเหล่านี้ NOTE Paragraph 00:01:56.795 --> 00:01:58.866 "Complete Works of Sanmao" [รวมงานของซานเหมา นักเขียนหญิงชาวจีน] และ เรื่อง "Lessons From History" [บทเรียนจากประวัติศาสตร์] โดย นาน ฮวยจิน NOTE Paragraph 00:01:58.866 --> 00:02:02.057 ฉันเดินทางมาสหรัฐฯ ในปี 1995 00:02:02.057 --> 00:02:04.938 หนังสือเล่มไหนคะ ที่ฉันอ่านเป็นเล่มแรก 00:02:04.938 --> 00:02:08.463 หนังสือที่ห้ามเผยแพร่ในจีนค่ะ แน่นอน 00:02:08.463 --> 00:02:12.133 "The Good Earth" เป็นหนังสือเกี่ยวกับชนชั้นกรรมาชีพของจีน 00:02:12.133 --> 00:02:16.235 หนังสือเล่มนี้ไม่ตรงกับโฆษณาชวนเชื่ีอของรัฐบาลน่ะค่ะ 00:02:16.235 --> 00:02:19.960 คัมภีร์ไบเบิลก็น่าสนใจ แต่ก็ประหลาด 00:02:19.960 --> 00:02:22.445 (เสียงหัวเราะ) 00:02:22.445 --> 00:02:25.916 นั่นไม่ใช่หัวข้อของการพูดวันนี้ค่ะ 00:02:25.916 --> 00:02:29.211 แต่ว่า บัญญัติข้อที่ห้าในพระคัมภีร์ ทำให้ฉันคิดได้ 00:02:29.211 --> 00:02:32.190 "จงนับถือบิดาและมารดาของคุณ" 00:02:32.190 --> 00:02:35.140 "นับถือ" ฉันคิด "มันช่างแตกต่าง 00:02:35.140 --> 00:02:36.879 และดูดีกว่า คำว่า เชื่อฟัง" 00:02:36.879 --> 00:02:39.383 บัญญัติข้อนั้นจึงกลายเป็นเครื่องมือที่ฉันใช้ในการปลดปล่อย 00:02:39.383 --> 00:02:41.499 ตัวฉันออกจากกับดักความผิดของขงจื้อ 00:02:41.499 --> 00:02:45.771 และใช้มันเพื่อเริ่มความสัมพันธ์ใหม่กับพ่อแม่ของฉัน NOTE Paragraph 00:02:45.771 --> 00:02:48.793 การเผชิญกับวัฒนธรรมใหม่ ทำให้ฉันเริ่มนิสัยอีกอย่าง 00:02:48.793 --> 00:02:50.565 ในการอ่านเปรียบเทียบ 00:02:50.565 --> 00:02:52.420 การอ่านแบบเปรียบเทียบทำให้ฉันมีหลากหลายมุมมอง 00:02:52.420 --> 00:02:57.200 นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งค่ะ ฉันไม่ชินกับแผนที่ฉบับนี้ในตอนแรก 00:02:57.200 --> 00:03:02.085 เพราะว่านักเรียนชาวจีนจะคุ้นเคยกับแผนที่ฉบับนี้ 00:03:02.085 --> 00:03:03.586 ฉันไม่เคยฉุกคิดเลยว่า 00:03:03.586 --> 00:03:06.721 ประเทศจีนไม่จำเป็นต้องอยู่เป็นศูนย์กลางของโลก 00:03:06.721 --> 00:03:10.974 แผนที่นี้ก็คงมีแนวคิดของใครสักคนแฝงอยู่ 00:03:10.974 --> 00:03:13.382 การอ่านเปรียบเทียบไม่ใช่อะไรใหม่ 00:03:13.382 --> 00:03:16.686 เป็นสิ่งที่คนในวงการศึกษาทำอยู่เสมอมา 00:03:16.686 --> 00:03:18.154 มีแม้กระทั่งสาขาวิจัย 00:03:18.154 --> 00:03:22.099 เช่น ศาสนาเปรียบเทียบ และวรรณคดีเปรียบเทียบ NOTE Paragraph 00:03:22.099 --> 00:03:24.334 การหาความเหมือนและความต่างทำให้ 00:03:24.334 --> 00:03:27.340 นักวิชาการมีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนั้นอย่างลึกซึ้งมากขึ้น 00:03:27.340 --> 00:03:29.093 ฉันเลยคิดว่า ถ้าการอ่านเปรียบเทียบนั้น 00:03:29.093 --> 00:03:32.929 ใช้ได้กับงานวิจัย ทำไมมันจะใช้ไม่ได้ในชีวิตประจำวัน 00:03:32.929 --> 00:03:36.304 ฉันเลยเริ่มอ่านหนังสือเป็นคู่ๆ 00:03:36.304 --> 00:03:37.518 อาจจะเป็นหนังสือเกี่ยวกับบุคคล เช่น 00:03:37.518 --> 00:03:38.401 "Benjamin Franklin" [เบนจามิน แฟรงคลิน] โดย วอลเทอร์ ไอแซคตัน และ "John Adams" [จอห์น อดัมส์] โดยเดวิด แมคคุลโล 00:03:38.401 --> 00:03:40.909 ซึ่งทั้ง แฟรงคลิน และอดัมส์ ต่างก็อยู่ร่วมในเหตุการณ์เดียวกัน [ทั้งสองเป็นหนึ่งในบิดาผู้ก่อตั้งสหรัฐอเมริกา] 00:03:40.909 --> 00:03:43.588 หรือเพื่อนที่มีประสบการณ์ร่วมกัน เช่น 00:03:43.588 --> 00:03:44.988 "Personal History" [ชีวประวัติ] โดยแคทเธอรีน เกรแฮม และ "The Snowball: Warren Buffett and the Business of Life" [ชีวประวัติของมหาเศรษฐี วอร์เรน บุฟเฟต] โดยอลิซ โชรเดอร์ 00:03:44.988 --> 00:03:49.386 ฉันยังอ่านเปรียบเทียบเรื่องเดียวกันที่ถูกเขียนในหมวดหมู่ต่างกัน (เสียงหัวเราะ) 00:03:49.386 --> 00:03:51.498 "Holy Bible: King James Version" [คัมภีร์ไบเบิล ฉบับพระเจ้าเจมส์] และ "Lamb" [นวนิยายตลกที่เล่าถึงพระประวัติของพระเยซูผ่านเพื่อนสมัยเด็กของพระองค์] โดยคริสโตเฟอร์ มัวร์ 00:03:51.498 --> 00:03:54.635 หรือว่าเป็นเรื่องราวที่คล้ายกัน แต่มาจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน 00:03:54.635 --> 00:03:57.516 อย่างเช่นที่โจเซฟ แคมป์เบลล์ เขียนไว้ในหนังสือของเขาเรื่อง "The Power of Myth" [อิทธิพลของตำนานปรัมปรา] 00:03:57.516 --> 00:04:00.909 ว่า พระเยซูและพระพุทธเจ้า 00:04:00.909 --> 00:04:03.342 ต่างก็ต้องผจญกิเลสสามอย่างเหมือนๆกัน 00:04:03.342 --> 00:04:05.144 สำหรับพระเยซู กิเลสที่พระองค์ต้องผจญนั้น เกี่ยวกับ 00:04:05.144 --> 00:04:09.119 ความแร้นแค้น อำนาจทางการเมือง และจิตวิญญาณ 00:04:09.119 --> 00:04:13.445 ส่วนพระพุทธเจ้านั้น กิเลสเป็นสิ่งที่อยู่ในจิตทั้งสิ้น 00:04:13.445 --> 00:04:20.763 คือความลุ่มหลงในยศ ความกลัวที่จะเสียไป และหน้าที่ต่อมนุษย์โลก น่าสนใจค่ะ NOTE Paragraph 00:04:20.763 --> 00:04:23.802 ยิ่งถ้าคุณรู้จักภาษาอื่นๆ การอ่านเปรียบเทียบก็จะยิ่งสนุกขึ้ันอีก 00:04:23.802 --> 00:04:25.699 เมื่อคุณอ่านหนังสือที่ชอบในสองภาษา 00:04:25.699 --> 00:04:26.951 "The Way of Chuang Tzu" [วิถีของชวง ฉือ] โดยโทมัส เมอร์ตัน และ "Tao: The Watercourse Way" [เต๋า: วิถีแห่งน้ำ] ของอลัน วัตตส์ 00:04:26.951 --> 00:04:30.511 แทนที่จะหาสิ่งที่หายไปในงานแปล ฉันพบว่ามีสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้อีกมาก 00:04:30.527 --> 00:04:34.735 ยกตัวอย่างเช่น ในงานแปลนั้น 00:04:34.735 --> 00:04:40.708 คำว่าความสุข ในภาษาจีน หมายความตรงตัวว่า ความสนุกสั้นๆ 00:04:40.708 --> 00:04:45.997 เจ้าสาว ในภาษาจีน หมายความตรงตัวว่า แม่ใหม่ 00:04:45.997 --> 00:04:49.258 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:04:49.258 --> 00:04:54.645 หนังสือให้ช่องทางพิเศษกับฉันได้ติดต่อกับผู้คน 00:04:54.645 --> 00:04:57.290 ทั้งในอดีตและปัจจุบัน 00:04:57.290 --> 00:05:01.525 ฉันรู้ว่า ฉันจะไม่มีวันเหงา และอ่อนแออีกแล้ว 00:05:01.525 --> 00:05:04.202 ฝันที่สลายของฉันกลายเป็นเรื่องเล็ก 00:05:04.202 --> 00:05:07.138 เมื่อเทียบกับความเจ็บปวดที่คนอื่นเผชิญ 00:05:07.138 --> 00:05:09.866 ในตอนนี้ ฉันเชื่อว่า เป้าหมายของความฝัน 00:05:09.866 --> 00:05:13.146 ไม่ใช่การสร้างฝันนั้นให้เป็นจริงเท่านั้น 00:05:13.146 --> 00:05:17.047 เพราะเป้าหมายที่สำคัญที่สุดนั้น คือการที่เรายังติดต่อกับ 00:05:17.047 --> 00:05:19.162 ที่ที่ความฝันนั้นก่อตัว 00:05:19.162 --> 00:05:22.066 ที่ที่ความชื่นชอบของเรานั้นเริ่มต้น และที่ที่ความสุขได้ถูกสร้าง 00:05:22.066 --> 00:05:26.288 แม้แต่ฝันที่สลายก็ยังนำคุณให้บรรลุเป้าหมายนี้ได้ NOTE Paragraph 00:05:26.288 --> 00:05:28.542 เพราะหนังสือ ฉันจึงมาอยู่ตรงนี้ได้ 00:05:28.542 --> 00:05:32.202 มีความสุข และใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมาย 00:05:32.202 --> 00:05:33.952 อยู่เกือบตลอดเวลา 00:05:33.952 --> 00:05:37.513 ขอหนังสือจงสถิตอยู่กับท่าน NOTE Paragraph 00:05:37.513 --> 00:05:38.991 ขอบคุณค่ะ NOTE Paragraph 00:05:38.991 --> 00:05:40.839 (เสียงปรบมือ) NOTE Paragraph 00:05:40.839 --> 00:05:44.484 ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ) NOTE Paragraph 00:05:44.484 --> 00:05:49.577 ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)