1
00:00:00,607 --> 00:00:03,319
၁၉၇၀ ဆယ်စုနှစ်အချိန်ကာလ တရုတ်နိုင်ငံ 
ဟုနန်မြို့တွင် ကျွန်မဟာ

2
00:00:03,319 --> 00:00:06,975
ကိုယ်လက်ကြံ့ခိုင်ရေး တတ်မြောက်ကျွမ်းကျင်သူ 
တစ်ဦးဖြစ်ရန် ၂ နှစ်ကြာ သင်တန်းတက်ခဲ့ပါတယ်။

3
00:00:06,975 --> 00:00:09,520
ကျွန်မ ပထမတန်း တက်တုန်းက အစိုးရဟာ ကျွန်မကို

4
00:00:09,520 --> 00:00:12,127
အားကစားသမားတွေအတွက် ဖြစ်တဲ့ 
အခမဲ့ ကျောင်းတစ်ကျောင်းကို

5
00:00:12,127 --> 00:00:14,175
ပြောင်းရွှေ့ချင်ခဲ့ပါတယ်။

6
00:00:14,175 --> 00:00:16,823
ဒါပေမယ့် ကျွန်မရဲ့ ကျားမေမေက "မရဘူး"တဲ့။

7
00:00:16,823 --> 00:00:18,959
ကျွန်မရဲ့ မိဘတွေဟာ သူတို့လိုပဲ

8
00:00:18,959 --> 00:00:21,063
ကျွန်မကိုလည်း အင်ဂျင်နီယာဖြစ်လာမှာကို လိုလားခဲ့ကြတယ်။

9
00:00:21,063 --> 00:00:23,150
ယဉ်းကျေးမှုခေတ်ပြောင်းကာလရဲ့ နောက်မှာ 
အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့ကြတဲ့ နောက်မှာ

10
00:00:23,150 --> 00:00:26,959
စိတ်ချမ်းသာရဖို့ သေချာတဲ့ နည်းလမ်းဟာ 
တစ်ခုတည်းပဲ ရှိတယ်လို့ သူတို့ စွဲစွဲမြဲမြဲယုံကြည်လာတယ်။

11
00:00:26,959 --> 00:00:29,892
အဲ့ဒီ နည်းလမ်းက လုံခြုံပြီး 
လစာကောင်းတဲ့ အလုပ်ပဲဖြစ်တယ်။

12
00:00:29,892 --> 00:00:32,686
အလုပ်ကို ကြိုက်တာ မကြိုက်တာက 
အရေးမကြီးဘူး။

13
00:00:32,686 --> 00:00:37,967
ဒါပေမယ့် ကျွန်မရဲ့ အိပ်မက်က 
တရုတ်အော်ပရာဇာတ် အဆိုတော် ဖြစ်ဖို့ပါပဲ။

14
00:00:37,967 --> 00:00:41,615
အဲ့ဒါက စိတ်ကူးထဲက 
စန္ဒရားကိုတီးနေတဲ့ ကျွန်မပါ။

15
00:00:41,615 --> 00:00:43,799
အော်ပရာဇာတ် အဆိုတော် 
တစ်ဦးဟာ ငယ်စဉ်ကတည်းက

16
00:00:43,799 --> 00:00:45,383
စပြီး ဂျွမ်းဘားကို လေ့ကျင့်ဖို့ လိုတယ်၊

17
00:00:45,383 --> 00:00:48,327
အဲဒါနဲ့ ကျွန်မဟာ အော်ပရာဇာတ် ကျောင်းတက်နိုင်အောင်
ရှိသမျှနည်းလမ်းများဖြင့် ကြိုးစားခဲ့တယ်။

18
00:00:48,327 --> 00:00:50,594
အော်ပရာဇတ်ကျောင်းရဲ့ ကျောင်းအုပ်ထံကို နဲ့

19
00:00:50,594 --> 00:00:53,355
ရေဒီယိုအစီအစဉ် တင်ဆက်သူကိုတောင် စာရေးခဲ့ပါတယ်။

20
00:00:53,355 --> 00:00:57,161
ဒါပေမယ့် ဘယ်လူကြီးကမှ 
ဒီ စိတ်ကူးကို မကြိုက်ခဲ့ကြဘူး။

21
00:00:57,161 --> 00:00:59,884
ကျွန်မ လေးနက်မှု ရှိခဲ့တာကို ဘယ်လူကြီးမှ မယုံခဲ့ဘူး။

22
00:00:59,884 --> 00:01:03,128
ကျွန်မရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေပဲ ကျွန်မကို အားပေးခဲ့ကြတယ်။ 
ဒါပေမဲ့ သူတို့ဟာ ကလေးတွေဆိုတော့

23
00:01:03,128 --> 00:01:05,884
ကျွန်မမှာလိုပဲ ဘာမှ လုပ်မပေးနိုင်ခဲ့ကြဘူး။

24
00:01:05,884 --> 00:01:11,649
အသက် ၁၅ နှစ် ရှိလာချိန်မှာ သင်ပေးဖို့ 
သက်ကြီးလွန်းတာကို ကျွန်မ နားလည်လာတယ်။

25
00:01:11,649 --> 00:01:14,616
ကျွန်မရဲ့ အိပ်မက် ဘယ်တော့မှ 
ပြည့်မီ မလာနိုင်တော့ပါဘူး။

26
00:01:14,616 --> 00:01:17,924
ကျွန်မဟာ ကျန်ရစ်နေသေးတဲ့ 
ဘဝထဲမှာတော့ မျေှာ်လင့်ရနိုင်တဲ့

27
00:01:17,924 --> 00:01:19,961
ဒုတိယတန်းစား စိတ်ချမ်းသာမှု တွေ့ရရင်ကိုပဲ

28
00:01:19,961 --> 00:01:22,498
အကောင်းဆုံး ဖြစ်မယ်လို့ 
ကျွန်မ စိုးရိမ်မိနေခဲ့ပါတယ်။

29
00:01:22,498 --> 00:01:24,926
အဲဒီလိုဆိုရင် ဘယ်တရားမျှတပါ့မလဲ။

30
00:01:24,926 --> 00:01:28,728
အဲဒါနဲ့ နောက် အခွင့်အလမ်း တစ်ခုကို 
ရှာကြံရန် ကျွန်မ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။

31
00:01:28,728 --> 00:01:31,465
ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ကျွန်မကို သင်ပေးနိုင်သူ 
ဘယ်သူမ မရှိဘူးတဲ့လား။ ကောင်းပြီ။

32
00:01:31,465 --> 00:01:33,697
ကျွန်မ စာအုပ်တွေဆီကို လှည့်လိုက်တယ်။

33
00:01:33,697 --> 00:01:37,339
စာရေးဆရာများ နဲ့ ဂီတသမားတွေ ဖြစ်တဲ့ 
မိသားစုက ရေးထားတဲ့ စာအုပ်နဲ့

34
00:01:37,339 --> 00:01:42,216
မိဘအကြံဉာဏ်တွေ မရခဲ့တဲ့ ကျွန်မရဲ့ 
ဆာလောင်ခြင်းကို နှစ်သိမ့်ပေးခဲ့တယ်။

35
00:01:42,216 --> 00:01:45,289
ကွန်ဖြူးရှပ် အစဉ်အလာများကို ခံယူလိုက်နာတဲ့

36
00:01:45,289 --> 00:01:49,133
အမှီအခိုကင်းတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဟာ ကျွန်မ
လိုက်နာရမယ့် နမူနာပဲလို့ သိရှိခဲ့တယ်။

37
00:01:49,133 --> 00:01:52,830
ဒီစာအုပ်ထဲကနေပြီး ကျွန်မဟာ 
စွမ်းဆောင်နိုင်သူ ဖြစ်ဖို့ လေ့လာခဲ့ပါတယ်။

38
00:01:52,830 --> 00:01:56,795
အဲဒီ စာအုပ်တွေကို ဖတ်ပြီးတဲ့ နောက်မှာ 
နိုင်ငံခြားမှာ လေ့လာဖို့

39
00:01:56,795 --> 00:01:58,866
စိတ်ကူးရအားတက် လာခဲ့ပါတယ်။

40
00:01:58,866 --> 00:02:02,057
ကျွန်မ ၁၉၉၅ ခုနှစ်မှာ အမေရိကန်နိုင်ငံကို ရောက်တယ်။

41
00:02:02,057 --> 00:02:04,938
ဒီမှာ ဦးဆုံဖတ်ခဲ့တဲ့ စာအုပ်တွေက 
ဘာတွေလဲထင်ပါသလဲ။

42
00:02:04,938 --> 00:02:08,463
တရုတ်နိုင်ငံမှာ တားမြစ်ထားတဲ့ စာအုပ်တွေပဲပေါ့။

43
00:02:08,463 --> 00:02:12,133
"ကမ္ဘာကောင်း"ဟာ တရုတ် တောင်သူလယ်သမား
ဘဝ အကြောင်း ရေးထားပါတယ်။

44
00:02:12,133 --> 00:02:16,235
အဲဒီလို ဟာမျိုးက ဝါဒဖြန့်လို့ 
ဘယ်အဆင်ပြေမလဲ။ သဘောပေါက်ပြီ။

45
00:02:16,235 --> 00:02:19,960
သမ္မာကျမ်းစာကတော့ စိတ်ဝင်စားစရာ 
ကောင်းပေမယ့် ထူးဆန်းတယ်။

46
00:02:19,960 --> 00:02:22,445
(ရယ်မောသံများ)

47
00:02:22,445 --> 00:02:25,916
အဲဒါက တခြားနေ့အတွက် 
ဟောပြောစရာ အကြောင်းအရာပါ။

48
00:02:25,916 --> 00:02:29,211
ဒါပေမယ့် ကျမ်းစာထဲက ပဉ္စမ ပညတ်ချက်ဟာ 
ကျွန်မကို ဗျာဒိတ်တစ်ခုကို ပေးခဲ့ပါတယ်။

49
00:02:29,211 --> 00:02:32,190
"သင်၏မိဘကို ရိုသေစွာပြုလော့။"

50
00:02:32,190 --> 00:02:35,140
"ရိုသေစွာပြု"လို့ ကျွန်မ ရွတ်ဆိုမိခဲ့ပါတယ်။

51
00:02:35,140 --> 00:02:36,879
"အဲ့ဒါဟာ လုံးဝကို မတူလိုက်တာ၊ 
နာခံတာထက်ကို ပိုကောင်းပါလား။"

52
00:02:36,879 --> 00:02:39,383
ကွန်ဖြူးရှပ် အပြစ်ထောင်ချောက်ထဲကနေပြီး 
လွတ်ထွက်လာစေရေး နဲ့

53
00:02:39,383 --> 00:02:41,499
ကျွန်မ မိဘတွေနဲ့ 
အဆယ်အသွက် ပြန်လည်

54
00:02:41,499 --> 00:02:45,771
စတင်ရေး ကိရိယာ ဖြစ်လာတယ်။

55
00:02:45,771 --> 00:02:48,793
ယဉ်းကျေးမှုအသစ်ကို ထိတွေ့လာရခြင်းဟာလည်း

56
00:02:48,793 --> 00:02:50,565
ကျွန်မရဲ့ နှိုင်းယှဉ်ချင့်ချိန်လျက် စာဖတ်ခြင်း အစဉ်အလာ 
အသစ် တစ်ခုကို စပေးလိုက်တယ်။

57
00:02:50,565 --> 00:02:52,420
အရာတွေကို ဖက်အမျိုးမျိုးမှ မြင်လာစေပါတယ်။

58
00:02:52,420 --> 00:02:57,200
ဥပမာ ဦးဆုံးမှာ ဒီမြေပုံဟာ 
အလကားပဲလို့ ကျွန်မထင်ခဲ့တယ်။

59
00:02:57,200 --> 00:03:02,085
တရုတ်ကလေးတွေ ငယ်ရွယ်စဉ်တုန်းက 
မြေပုံ ဖြစ်လို့ပါ။

60
00:03:02,085 --> 00:03:03,586
တရုတ်နိုင်ငံဟာ ကမ္ဘာရဲ့ ဗဟိုချက် ဖြစ်ဖို့ 
မလိုအပ်ဘူး ဆိုတာကို

61
00:03:03,586 --> 00:03:06,721
ကျွန်မကို ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးမိခဲ့ဘူး။

62
00:03:06,721 --> 00:03:10,974
တကယ်တော့ မြေပုံဆိုတာ 
တစ်ဦးဦးရဲ့ အယူအဆနဲ့ပါ။

63
00:03:10,974 --> 00:03:13,382
နှိုင်းယှဉ်ချင့်ချိန်လျက် စာဖတ်ခြင်းဟာ 
တကယ်တော့ ဘာမှမဆန်းပါဘူး။

64
00:03:13,382 --> 00:03:16,686
သိပ္ပံပညာရှင်များရဲ့ လောကထဲမှာ 
ပုံမှန် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ပါ။

65
00:03:16,686 --> 00:03:18,154
ဘာသာရေး နှိုင်းယှဉ်ရေး၊ ပြီးတော့ 
စာပေ နှိုင်းယှဉ်ရေး စသဖြင့်

66
00:03:18,154 --> 00:03:22,099
သုတေသန နယ်ပယ်တွေတောင် ရှိတယ်။

67
00:03:22,099 --> 00:03:24,334
နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ခြင်း နဲ့ တိုက်ဆိုင်ကြည့်ခြင်းဖြင့် 
ပညာရှင်တွေဟာ

68
00:03:24,334 --> 00:03:27,340
အကြောင်းအရာတစ်ခုကို ပိုပြီးပြည့်စုံစွာ 
နားလည်လာနိုင်ကြတယ်။

69
00:03:27,340 --> 00:03:29,093
ဒါကြောင့်မို့လို့ နှိုင်းယှဉ်ဖတ်ခြင်းက 
သုတေသနအတွက် အကျိုးရှိတယ် ဆိုရင်

70
00:03:29,093 --> 00:03:32,929
နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ဘဝအတွက်ကော 
အကျိုးရှိနိုင်၊ မရှိနိုင် စဉ်းစားမိတယ်။

71
00:03:32,929 --> 00:03:36,304
အဲဒါနဲ့ ကျွန်မဟာ စာအုပ် ၂ အုပ်ကို 
ယှဉ်ဖတ်မှုကို စတင်ခဲ့ပါတယ်။

72
00:03:36,304 --> 00:03:37,518
လူပုဂ္ဂိုလ်တွေအကြောင်း

73
00:03:37,518 --> 00:03:38,401
စာအုပ်တွေ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

74
00:03:38,401 --> 00:03:40,909
အခြေအနေ တစ်မျိုးတည်းမှာ ပါဝင်ခဲ့ကြသူတွေ

75
00:03:40,909 --> 00:03:43,588
သို့မဟုတ် အတွေ့အကြုံတူကြတဲ့ 


76
00:03:43,588 --> 00:03:44,988
သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်နိုင်ကြတယ်။

77
00:03:44,988 --> 00:03:49,386
ကျွန်မဟာ ပုံပြင် တစ်ခုတည်းကို ရေးနည်းရေးဟန် အမျိုးမျိုးဖြင့် 


78
00:03:49,386 --> 00:03:51,498
ရေးထားတာတွေလဲ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ခဲ့ပါတယ်။ -- (ရယ်မောသံများ)

79
00:03:51,498 --> 00:03:54,635
သို့မဟုတ် မတူကြတဲ့ ယဉ်းကျေးမှုတွေထဲက 
ဆင်တူပုံပြင်တွေကိုလည်း နှိုင်းယှဉ်ခဲ့ပါတယ်။

80
00:03:54,635 --> 00:03:57,516
Joseph Campbellရဲ့
အံ့ဩစရာ စာအုပ်ဆိုပါစို့။

81
00:03:57,516 --> 00:04:00,909
ဥပမာ ခရစ်တော် နဲ့ ဗုဒ္ဓ နှစ်ပါးစလုံးတို့ဟာ

82
00:04:00,909 --> 00:04:03,342
ဖြားယောင်းမှု ၃ မျိုးကို 
ရင်ဆိုင်ဖြတ်ကျော် ခဲ့ကြရတယ်။

83
00:04:03,342 --> 00:04:05,144
ခရစ်တော်အတွက် ဆိုရင် ဖြားယောင်းမှုတွေဟာ

84
00:04:05,144 --> 00:04:09,119
စီးပွားရေး၊ နိုင်ငံရေး၊ နဲ့ ဝိညာဉ်ပိုင်းနဲ့ 
သက်ဆိုင်ကြပါတယ်။

85
00:04:09,119 --> 00:04:13,445
ဗုဒ္ဓအတွက် ကျတော့ ဖြားယောင်းမှုတွေ အားလုံးဟာ စိတ်ပိုင်းနဲ့ ဆိုင်ကြပါတယ်-

86
00:04:13,445 --> 00:04:20,762
တပ်မက်ခြင်း၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊ နဲ့ ကျင့်ဝတ်များ 
-- စိတ်ဝင်းစားစရာပဲ။

87
00:04:20,762 --> 00:04:23,802
တကယ်လို့ တခြားဘာသာစကားကို 
သိတယ်ဆိုရင်လည်း

88
00:04:23,802 --> 00:04:25,699
အကြိုက်ဆုံး စာအုပ်တွေကို ဘာသာစကား ၂မျိုးဖြင့်


89
00:04:25,699 --> 00:04:26,951
ဖတ်ကြည့်ရတာ ပျော်ရွှင်စရာ ကောင်းပါလိမ့်မယ်။

90
00:04:26,951 --> 00:04:30,511
ဘာသာပြန်မို့လို့ ဆုံးရှုံးမှုတွေ ရှိတာမှန်ပေမဲ့ ရယူနိုင်တာ
အများကြီးရှိတာကိုလည်း ကျွန်မတို့ တွေ့ရပါတယ်။

91
00:04:30,527 --> 00:04:34,735
ဥပမာ ဘာသာပြန်မှုမှတဆင့် ကျွန်မ သိနားလည်လာခဲ့တာက 
တရုတ်လို "ပျော်ရွှင်ခြင်း" ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို

92
00:04:34,735 --> 00:04:40,708
ပင်ကိုယ် အဓိပ္ပာယ်ရင်းအတိုင်း ဆိုရင် 
"မြန်တဲ့ ဝမ်းမြောက်ခြင်း" လို့ ဖြစ်နေတယ်။ ဟာ့။

93
00:04:40,708 --> 00:04:45,997
တရုတ်လို "သတို့သမီး"ဟာ အဓိပ္ပာယ်ရင်းအတိုင်း ဆိုရင် 
"အမေအသစ်" တဲ့။ အို့အို...

94
00:04:45,997 --> 00:04:49,258
(ရယ်မောသံများ)

95
00:04:49,258 --> 00:04:54,645
စာအုပ်တွေဟာ ကျွန်မအတွက် 
အတိတ်ခေတ်များတုန်းက နဲ့ ပစ္စုပန်ခေတ်ထဲက လူတွေကို

96
00:04:54,645 --> 00:04:57,290
ဆယ်သွက်ပေးတဲ့ မုခ်ဝကြီးပါပဲ။

97
00:04:57,290 --> 00:05:01,525
ကျွန်မဟာ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေပါကလား (သို့) အားအင်တွေ
မရှိတော့ပါကလား ခံစားရမှာ မဟုတ်တာကို ကျွန်မသိပါတယ်။

98
00:05:01,525 --> 00:05:04,202
လူတွေ အများအပြား ခံစားခဲ့ကြရတဲ့ 
ဒုက္ခတွေနဲ့ နှိုင်းကြည့်ရင်

99
00:05:04,202 --> 00:05:07,138
ကြွေမွ ပျက်ပြုန်းသွားတဲ့ အိပ်မက် 
တစ်ခုဟာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။

100
00:05:07,138 --> 00:05:09,866
တကယ်မှာတော့ အိပ်မက်တိုင်းဆီမှာ 
ဖြစ်လာရမယ်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်

101
00:05:09,866 --> 00:05:13,146
ပါလာလေ့ မရှိတတ်တာကို 
ကျွန်မ အခု ယုံကြည်လာပါပြီ

102
00:05:13,146 --> 00:05:17,047
အိပ်မက်ရဲ့ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်က ကျွန်မတို့ကို

103
00:05:17,047 --> 00:05:19,162
အိပ်မက်တေရဲ့၊ ခံစားစိတ်တွေရဲ့၊ 
ပြီးတော့ စိတ်ချမ်းသာမှုတွေရဲ့

104
00:05:19,162 --> 00:05:22,066
ရင်းမြစ်နေရာနဲ့ ထိတွေ့ဆက်စပ်လျက် 
ရှိနေရန်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

105
00:05:22,066 --> 00:05:26,288
ကြွေမွ ပျက်ပြုန်းသွားတဲ့ အိပ်မက်ကတောင် 
အဲဒါကို လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။

106
00:05:26,288 --> 00:05:28,542
ဒီတော့ စာအုပ်တွေရဲ့ ကျေးဇူးကြောင့်မို့လို့ 
ဒီနေ့ ကျွန်မ ဒီမှာရပ်နေတယ်။

107
00:05:28,542 --> 00:05:32,202
အချိန်အများစုမှာ စိတ်ချမ်းသာစွာဖြင့် 
ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်

108
00:05:32,202 --> 00:05:33,952
ရှင်းလင်းပြတ်သားတဲ့ အမြင်ဖြင့်
ပြန်ပြီး အသက်ရှင် ရပ်တည်နေပါတယ်။

109
00:05:33,952 --> 00:05:37,513
စာအုပ်များ သင်တို့နှင့် 
အစဉ်ပဲ ရှိပါစေသတည်း။

110
00:05:37,513 --> 00:05:38,991
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်။

111
00:05:38,991 --> 00:05:40,839
(လက်ခုပ်တီးသံများ)

112
00:05:40,839 --> 00:05:44,484
ကျေးဇူးပဲ (လက်ခုပ်တီးသံများ)

113
00:05:44,484 --> 00:05:49,577
ကျေးဇူးပဲ။ (လက်ခုပ်တီးသံများ)