1
00:00:00,992 --> 00:00:02,445
ဒီတော့ ဒီမှာ ကျွန်မတို့ပါ။

2
00:00:02,469 --> 00:00:05,524
ကျွန်မက အိမ်မှာပါ၊ သင်တို့အများအပြား
ရောပဲဆိုတာ သေချာပါတယ်။

3
00:00:05,548 --> 00:00:07,633
ကျွန်မတို့ကိုယ်တိုင်နဲ့၊ အချင်းချင်းနဲ့

4
00:00:07,657 --> 00:00:09,712
ကျွန်မတို့ တည်ရှိနေတဲ့ နေရာလပ်တွေနဲ့

5
00:00:09,736 --> 00:00:10,903
ကျွန်မတို့ ဆက်စပ်မှုဟာ

6
00:00:10,927 --> 00:00:12,224
ကျွန်မတို့ ပင်ကိုယ်သဘောနဲ့

7
00:00:12,248 --> 00:00:15,669
ရည်ရွယ်ချက်ကို နက်ရှိုင်းစွာ သက်ရောက်ပုံ
ကို အားလုံး စတင် နားလည်ကြပါပြီ။

8
00:00:15,693 --> 00:00:18,542
အတော်များများဟာ သိသာစွာ ပြောင်းလဲသွာပါပြီ။

9
00:00:18,566 --> 00:00:21,936
အရင်နဲ့မတူတဲ့ ယခု ဝေးကွာမှု 
သဘောတစ်ခုရှိတယ်။

10
00:00:21,960 --> 00:00:23,516
ဒါပေမဲ့ သင့်နှလုံးသားကနေ

11
00:00:23,540 --> 00:00:27,904
သင့်လက်ကို တစ်ဖန် ပြန်ဆက်သွယ်တဲ့
နည်းလမ်းတစ်ခုရှိပြီး

12
00:00:27,928 --> 00:00:29,829
ဒီလေ့ကျင့်မှုကနေ ဒီအကြောင်းရင်းကို

13
00:00:29,853 --> 00:00:33,861
လက်ခံယုံကြည်ခြင်းကို 
သင့်ကို ပြောပြမယ်ဆိုရင်

14
00:00:33,885 --> 00:00:36,879
ဒီလက်တွေ့ဘဝအသစ်ကို ပျော်ရွှင်မှု၊
ထက်သန်မှု၊ စိတ်ကူး၊

15
00:00:36,903 --> 00:00:40,379
မျှော်လင့်ချက်နဲ့ သင် 
စူးစမ်းနိုင်အောင် သင့်စိတ်ကို

16
00:00:40,403 --> 00:00:44,026
ပြန်လည်ချိန်ညှိဖို့ ကျွန်မ 
ကူညီနိုင်တယ်ဆိုရင်ရော။

17
00:00:44,050 --> 00:00:46,804
ဒါအားလုံးက ရိုးရိုး မင်တံ
တစ်ချောင်းပဲ လိုမှာပါ။

18
00:00:47,582 --> 00:00:48,916
ဒီကို ရောက်ရှိဖို့

19
00:00:48,940 --> 00:00:50,709
အစကို ပြန်သွားရအောင်။

20
00:00:50,733 --> 00:00:54,403
လန်ဒန် အရှေ့တောင်က ဒေသန္တရ အိမ်ရာတစ်ခုမှာ
ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ ကလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့

21
00:00:54,427 --> 00:00:55,982
ကျွန်မဟာ သူစိမ်းဖြစ်ခဲ့တယ်။

22
00:00:56,006 --> 00:00:57,816
ကလေး ခြောက်ယောက်မှာ အကြီးဆုံးဖြစ်ပြီး

23
00:00:57,840 --> 00:00:59,998
မောင်နှမအားလုံးက အင်္ဂလိပ်ပုံပေါက်တယ်။

24
00:01:00,022 --> 00:01:02,553
ဆံပင်ရွှေရောင်၊ မျက်လုံးပြာတွေနဲ့
သိပ်ချစ်စရာတွေပေါ့။

25
00:01:02,577 --> 00:01:03,777
ဒီနောက်မှာ ကျွန်မပေါ့။

26
00:01:03,801 --> 00:01:06,984
နိုက်ဂျီးရီယန်း တစ်ဝက်၊ ညိုတဲ့ ဆံပင်ထူထူ
ကောက်ကောက်နဲ့လေ။

27
00:01:07,339 --> 00:01:10,077
ဒီတော့ သင်က အသွင်ကွဲနေပြီး
ခံစားချက်က ကွဲပြားတဲ့အခါ

28
00:01:10,101 --> 00:01:11,514
ဖြစ်တတ်တာက

29
00:01:11,538 --> 00:01:13,709
အတော်များများမှာ သင့်ဝန်းကျင်က လူတိုင်း၊

30
00:01:13,733 --> 00:01:16,966
အရာတိုင်းနဲ့ ခြားနားစွာ
စတင် တွေးခေါ်တာပဲမို့လား။

31
00:01:16,990 --> 00:01:22,354
မှောင်မည်း၊ လူမျိုးခွဲခြား၊ လိင်တူရေး
မုန်းတီး၊ အထီးကျန်လွန်းတဲ့ နေရာတစ်ခုကနေ

32
00:01:22,378 --> 00:01:24,331
ထွက်ဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခု ဘယ်လိုရှာလဲ။

33
00:01:24,355 --> 00:01:26,423
ဒါက မင်တံ ပါဝင်လာတဲ့ နေရာပါ။

34
00:01:26,836 --> 00:01:28,450
ကျွန်မ ပုံစဆွဲခဲ့တယ်။

35
00:01:28,474 --> 00:01:30,545
ဒီတော့ မြင်တဲ့အတိုင်း ဒီမင်တံရှိတယ်။

36
00:01:30,569 --> 00:01:32,180
ဒါက သူသွားတဲ့နေရာကို သူသိတယ်လေ။

37
00:01:32,204 --> 00:01:34,799
ဒါနောက်ကို လိုက်ဖို့ ကျွန်မ 
အသေအချာ သင်ယူခဲ့တာပေါ့။

38
00:01:34,823 --> 00:01:38,125
ပထမဆုံး ကျွန်မ လုပ်ခဲ့တာက
ဒီကောက်ကြောင်းနောက်ကို လိုက်ပြီး

39
00:01:38,149 --> 00:01:40,899
ကျွန်မ မလုပ်နိုင်ခဲ့တာပဲ ကျွန်မကို
ပြောပြောနေတဲ့

40
00:01:40,923 --> 00:01:43,603
ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုထဲကနေ
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဆွဲထုတ်ခဲ့တာပါ။

41
00:01:43,944 --> 00:01:45,804
ကိုယ့် မင်တံကို ကိုယ်ယုံကြည်ခဲ့တယ်။

42
00:01:45,828 --> 00:01:48,569
ဒါက ကျွန်မကို Central Saint Martin's 
ဆီ ခေါ်သွားတယ်။

43
00:01:48,593 --> 00:01:50,815
လန်ဒန်မှာရှိတဲ့ ဆန်းပြားတဲ့ 
ပန်းချီကျောင်းပါ။

44
00:01:50,839 --> 00:01:53,362
အဲဒီမှာ ကျွန်မရဲ့နှစ် ထိပ်တန်း ဘွဲ့ရတယ်။

45
00:01:53,386 --> 00:01:57,463
ဒါပေမဲ့ လန်ဒန်မှာ ကျွန်မအတွက် နေရာတစ်ခု
မရှိဘူးဆိုတာ မကြာခင် သိလိုက်တယ်။

46
00:01:57,487 --> 00:02:00,133
ဘာလို့ဆိုတော့ သင် ယုံချင်ယုံ
မယုံချင်နေပါ

47
00:02:00,157 --> 00:02:03,519
အင်္ဂလန်ဟာ အမြစ်တွယ်နေပြီး လူတန်းစား 
စနစ်အတွင်း လည်ပတ်တဲ့

48
00:02:03,543 --> 00:02:04,704
နိုင်ငံတစ်ခု ဖြစ်နေဆဲပါ။

49
00:02:04,728 --> 00:02:10,671
အလုပ်သမား လူတန်းစား မိသားစုမှ လူငယ် လူမည်း
လိင်တူဆက်ဆံတဲ့ ပန်းချီဆရာမ တစ်ဦးအနေနဲ့

50
00:02:10,695 --> 00:02:12,425
ကျွန်မမှာ အခွင့်အလမ်းမရှိခဲ့ဘူး။

51
00:02:12,449 --> 00:02:15,283
ဒီတော့ လန်ဒန်ကနေ ထွက်ပြီး 
ဂျပန်ကို ပြောင်းခဲ့တယ်။

52
00:02:15,307 --> 00:02:19,276
အဲဒီမှာ လူတွေက ကျွန်မ ဘယ်က လာလဲဆို
တာကို အမေးခံရတာ မကြုံခဲ့ရဘူး။

53
00:02:19,300 --> 00:02:21,251
ကျွန်မဟာ နောက်ထပ် gaijin ပါပဲ။

54
00:02:21,275 --> 00:02:24,206
ရွဲ့တဲ့တဲ့ဆိုရရင် "သူစိမ်း" 
လို့ ဆိုလိုတာပါ။

55
00:02:24,606 --> 00:02:28,669
ဖန်တီးခြင်းနဲ့ လက်မှုအတတ်ကို ဂုဏ်ပြုတဲ့
ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုထဲမှာ နှစ်မြှပ်နေခဲ့တယ်။

56
00:02:28,693 --> 00:02:31,879
ဒီမှာ လူတွေက မျိုးဆက်တွေချီပြီး
လက်မှုအတတ်ကို အကောင်းဆုံးမွမ်းမံတယ်။

57
00:02:31,903 --> 00:02:34,910
အချိန်နဲ့နေရာနှစ်ခုစလုံးကို
ပိုင်နိုင်တဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုဆိုတော့

58
00:02:34,934 --> 00:02:37,826
အနုပညာရှင်တွေဟာ လွတ်လပ်မှုနဲ့အတူ
စစ်မှန်စွာ ဖန်တီးနိုင်ကြတယ်။

59
00:02:38,282 --> 00:02:41,813
ကျွန်မ တွေ့ရှိခဲ့တာက ကျွန်မ 
ဒေါသမဖြစ်တဲ့ နေရာတစ်နေရာပါ။

60
00:02:42,155 --> 00:02:44,369
တိုကျိုဟာ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ကျွန်မကို
မမှားစေဘူး။

61
00:02:44,393 --> 00:02:46,903
ဒေါသနဲ့ (သို့) နာကျင်မှုကန​ေ ဖန်တီးတာ

62
00:02:46,927 --> 00:02:48,465
လုပ်လို့မရတော့ဘူး။

63
00:02:48,489 --> 00:02:52,253
မတူတဲ့ နေရာတစ်ခုကနေ ဖန်တီးဖို့ မိမိ
ကိုယ်ကိုယ် ရဲဝံ့စွာ ခွင့်ပြုဖို့ပဲလိုတယ်။

64
00:02:52,812 --> 00:02:55,693
ကျွန်မ တွေ့ရှိတာက ဒီမယုံနိုင်စရာ ကိရိယာက

65
00:02:55,717 --> 00:02:58,672
စာရွက်ပေါ်က ကောက်ကြောင်း 
တစ်ကြောင်းကို ကျော်သွားတာပါ။

66
00:02:58,696 --> 00:03:00,070
ကျွန်မရဲ့ ခေါင်းကို

67
00:03:00,094 --> 00:03:02,807
နှလုံးသားဆီ ကျွန်မရဲ့ လက်ကို 
အရာတိုင်းဆီ ဆက်သွယ်ပေးတဲ့

68
00:03:02,831 --> 00:03:04,831
ဒီအရာကို တွေ့ရှိလိုက်တာပါ။

69
00:03:05,463 --> 00:03:08,066
ကမ္ဘာကြီးကို နည်းလမ်းသစ်တွေနဲ့
ကျွန်မ မြင်နိုင်ခဲ့တယ်။

70
00:03:08,090 --> 00:03:09,979
ထောင့်ချိုးတွေမှာ ဆက်နွယ်မှုတွေနဲ့

71
00:03:10,003 --> 00:03:12,966
တစ်ခါမှ မသိဖူးတဲ့ ပုစ္ဆာတွေအတွက်
အဖြေတွေကို တွေခဲ့တယ်။

72
00:03:12,990 --> 00:03:16,252
၎င်းရဲအပြုသဘောနဲ့ အပျက်သဘော နေရာလပ်
အားလုံးကို အခု တွေ့မြင်နိုင်တဲ့

73
00:03:16,276 --> 00:03:17,915
ကမ္ဘာတစ်ခုလိုပါပဲ။

74
00:03:17,939 --> 00:03:19,371
ဒါကို မြင်ခြင်းနဲ့ကို

75
00:03:19,395 --> 00:03:21,283
ဘာကြောက်စရာမှကို မရှိတော့တာပါ။

76
00:03:21,307 --> 00:03:23,569
ကျွန်မရဲ့ မင်တံက လျှပ်တစ်ပြက်မီးလိုပါ။

77
00:03:23,593 --> 00:03:26,053
မသိသေးတဲ့အရာက အဲဒီမှာ ရှိနေဆဲဆိုပေမဲ့

78
00:03:26,077 --> 00:03:27,467
ထိတ်လန့်စရာတော့ မဟုတ်ဘူး။

79
00:03:27,861 --> 00:03:31,926
ဂျပန်မှာ ငါးနှစ် နေပြီး ကျွန်မရဲ့ 
လက်မှုအတတ်ကို စူးစိုက်ပြီးနောက်မှာ

80
00:03:31,950 --> 00:03:34,400
စိန်ခေါ်မှုအသစ်တစ်ခုလိုတယ်လို့ ခံစားမိတယ်။

81
00:03:34,903 --> 00:03:36,110
နယူးယော့ခ်ကို ပြောင်းတာက

82
00:03:36,134 --> 00:03:38,379
ပန်းချီပညာရှင်တစ်ဦးအဖြစ်နဲ့ 
ကိုယ်လုပ်တာ မို့ပါ။

83
00:03:38,403 --> 00:03:40,394
ကိုယ့်ကို့ လုံးဝ၊ ပျောက်နေတယ်လို့

84
00:03:40,418 --> 00:03:41,642
ခံစားရအောင် လုပ်နိုင်တဲ့

85
00:03:41,666 --> 00:03:45,873
ကမ္ဘာထဲက အကြီးကျယ်ဆုံး 
မြို့တော်ဆီ ပြောင်းလိုက်တယ်။

86
00:03:46,788 --> 00:03:49,882
ဒါက "နင် ဘယ်သူလဲ"လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်

87
00:03:49,906 --> 00:03:52,255
စစ်မှန်စွာ စမေးမိချိန်ပါ။

88
00:03:52,279 --> 00:03:55,288
မနက်ဆို အိပ်ရာကနေထပြီး
ကျွန်မရဲ့နေ့ မစခင်မှာ

89
00:03:55,312 --> 00:03:57,006
ဒီအကြောင်းကို အလေးအနက် ဆင်ခြင်တယ်။

90
00:03:57,030 --> 00:03:58,991
စိတ်ထဲက ဒီမေးခွန်းနဲ့အတူ

91
00:03:59,015 --> 00:04:00,498
ကျွန်မ ပုံ ဆက်တိုက်ဆွဲတယ်၊

92
00:04:00,522 --> 00:04:02,124
ကောက်ကြောင်းနောက်ကို လိုက်တယ်၊

93
00:04:02,148 --> 00:04:03,791
ဒါကို လမ်းပြခွင့်ပေးတယ်။

94
00:04:03,815 --> 00:04:05,995
မင်တံတစ်ချောင်းကို ကောက်ယူနိုင်ခြင်းက

95
00:04:06,019 --> 00:04:08,653
လူတိုင်း လုပ်နိုင်တဲ့ အရာတစ်ခုပါ။

96
00:04:08,677 --> 00:04:12,077
အတွေးအားလုံး၊ အကြောက်အားလုံးနဲ့
မရေရာမှုတွေကို

97
00:04:12,101 --> 00:04:16,014
စွန့်လွတ်ဖို့ ကျွန်မကိုယ် 
ကျွန်မ ခွင့်ပေးခြင်းရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုပါ။

98
00:04:16,038 --> 00:04:17,688
လုံးဝ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ဖြစ်ဖို့

99
00:04:17,712 --> 00:04:20,490
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ခွင့်ပေးတဲ့လမ်းမှာ 
ဝင်လာမယ့် အရာတိုင်းဟာ

100
00:04:20,514 --> 00:04:23,726
ကျွန်မရဲ့ လွတ်လပ်မှုကို တွေ့ကြုံခြင်းရဲ့ 
နည်းလမ်းဖြစ်လာခဲ့တယ်။

101
00:04:23,750 --> 00:04:25,361
နယူး ယော့ခ်ကို ရောက်တော့

102
00:04:25,385 --> 00:04:28,090
ကျွန်မက ပန်းချီလောက
စည်းမျဉ်းတွေကို မလိုက်နာချင်ခဲ့ဘူး။

103
00:04:28,114 --> 00:04:31,288
သူစိမ်းတစ်ယောက်အနေနဲပဲ
လေ့ကျင့်မှုကို ဆက်လုပ်ခဲ့တယ်။

104
00:04:31,312 --> 00:04:32,796
ကျွန်မ ဆက်ဆွဲနေခဲ့တယ်။

105
00:04:33,249 --> 00:04:36,069
သိလိုမှုက ကျွန်မရဲ့ မင်တံအတွက်
မင်ဖြစ်လာခဲ့ပြီး

106
00:04:36,093 --> 00:04:38,355
ပိုနက်ရှိုင်းစွာ ဆက်လက် ငုပ်ဝင်ခဲ့တယ်။

107
00:04:38,379 --> 00:04:42,829
ကြာလာတော့ ကိုယ်တိုင်အတွက် ရဲဝံ့ပြီး 
ယုံကြည်ချက်ရှိတဲ့ နေရာတစ်ခု ​စဖန်တီးတယ်။

108
00:04:42,853 --> 00:04:44,909
ကျွန်မပိုင်တဲ့ နေရာတစ်ခုပေါ့။

109
00:04:44,933 --> 00:04:47,274
အစမှာတော့ ကျွန်မရဲ့ အိပ်ခန်းပါပဲ။

110
00:04:47,298 --> 00:04:50,320
ဒါပေမဲ့ အိပ်ခန်းက "The New York Times" မှာ
အဆုံးသတ်သွားခဲ့တယ်။

111
00:04:50,344 --> 00:04:53,222
ရုတ်တရက် ကျွန်မ ဖန်တီးခဲ့တဲ့ ကမ္ဘာအတွက်

112
00:04:53,246 --> 00:04:55,246
ကျွန်မကို မြင်သွား၊ သိသွားကြတယ်။

113
00:04:56,034 --> 00:04:57,213
အဲဒီအချိန်ကတည်းက

114
00:04:57,237 --> 00:05:00,744
ဖန်တီးပြီး အထူးခြားဆုံး ပန်းချီပညာရှင်တွေ၊
အဖွဲ့အစည်းတွ နေရာလပ်တွေနဲ့

115
00:05:00,768 --> 00:05:02,655
ပူးပေါင်းလုပ်ခဲ့တယ်။

116
00:05:02,679 --> 00:05:04,855
သူတို့ရဲ့အံဖွယ် အနုပညာရှင် ဖြစ်စဉ်တွေအတွက်

117
00:05:04,879 --> 00:05:08,934
Times Square စခရင်တွေကနေ
New York City Ballet အထိပါ

118
00:05:08,958 --> 00:05:11,434
အဲဒီမှာ ကချေသည် အများအပြားကို
တွေ့ဆုံမေးမြန်းခဲ့တယ်။

119
00:05:11,458 --> 00:05:14,181
သူ့တို့ဇာတ်လမ်းတွေ၊ 
စကားလုံးတွေက

120
00:05:14,205 --> 00:05:16,950
လမ်းလျှောက်စင်္ကြံ နံရံတွေပြတင်းတွေနဲ့

121
00:05:16,974 --> 00:05:19,268
ကြမ်းခင်းတွေပေါ်က ရုပ်ပုံနဲ့ ပန်းချီလက်ရာ

122
00:05:19,292 --> 00:05:21,467
၃၀ ကျော်အတွက် အုတ်မြစ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။

123
00:05:22,249 --> 00:05:23,495
အချိန်အတော်ကြာကြာ

124
00:05:23,519 --> 00:05:26,725
ဆင်ခြင်ခြင်းနဲ့ ကဗျာလင်္ကာအတွက်
နေရာတစ်ခုကို ဖန်တီးချင်ခဲ့တယ်။

125
00:05:26,749 --> 00:05:28,029
ဒါနဲ့ ၂၀၁၉ မှာ

126
00:05:28,053 --> 00:05:30,363
Trust of Governor's Island က ကျွန်မကို

127
00:05:30,387 --> 00:05:32,198
ဒါလုပ်ဖို့ အခွင့်အလမ်း ပေးအပ်ခဲ့တယ်။

128
00:05:32,585 --> 00:05:35,085
သူတို့က အရင် စစ်တပ် ဝတ်ပြုဆောင်
တစ်ခုအသွင်ထဲမှာ

129
00:05:35,109 --> 00:05:37,577
အကောင်းစား ပတ္တူစတွေ 
ကျွန်မကို ပံ့ပိုးပေးတယ်။

130
00:05:37,601 --> 00:05:39,349
"The May Room" ကို ကြည့်ပါ။

131
00:05:39,792 --> 00:05:43,926
ကျွန်းရဲ့ သမိုင်းကနေ စေ့ဆော်ပေးတဲ့
အပြင်ဘက်က ရုပ်ပုံတွေနဲ့အတူ

132
00:05:43,950 --> 00:05:46,601
အတွင်းဘက်ကို လမ်းလျှောက်ဝင်၊ 
ဖိနပ်တွေကို ချွတ်၊

133
00:05:46,625 --> 00:05:49,395
သင့်ကို နောက်ပြန်ရောက်စေတဲ့
ဝင်္ကပါတစ်ခုရဲ့ ပုံစံထဲက

134
00:05:49,419 --> 00:05:50,990
ကြမ်းပြင်မှာ ရုပ်ပုံတစ်ပုံရှိတယ်။

135
00:05:51,014 --> 00:05:53,585
စိတ်အေးချမ်းလာစေဖို့ ဖိတ်ခေါ်မှုတစ်ခုပါ။

136
00:05:53,609 --> 00:05:57,222
နံရံပေါ်က စကားစုတွေကို 
သင့်ကို မြင်ခွင့်ပေးတယ်။

137
00:05:57,246 --> 00:05:58,968
"ဉာဏ်ပညာ ရှိပါစေ"

138
00:05:58,992 --> 00:06:01,066
"ညဘက် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်နိုင်ပါစေ။"

139
00:06:01,090 --> 00:06:03,275
"သစ်ပင်တွေကို ကယ်တင်နိုင်ပါစေ။"

140
00:06:03,299 --> 00:06:05,826
"ဖြစ်ပါစေ" "ဖြစ်ပါစေ" "ဖြစ်ပါစေ"

141
00:06:05,850 --> 00:06:08,934
ဒီစကားစုတွေက သင့်ဆီကနေ တက်လာသလို၊
သင်ဆီကို ကျဆင်းသွားသလို

142
00:06:08,958 --> 00:06:10,598
ထင်ရတယ်။

143
00:06:12,074 --> 00:06:14,749
ကောက်ကြောင်းတွေကို ဘာသာစကား
တစ်ခုလို ဖြစ်လာစေခဲ့တယ်။

144
00:06:14,773 --> 00:06:17,471
ဘဝနဲ့ အတော့ကို တူတာကို 
ဖြေပြတဲ့ ဘာသာစကားတစ်ခုပေါ့။

145
00:06:17,495 --> 00:06:19,034
တိတ်ဆိတ်မှု ရှိတဲ့အခါ

146
00:06:19,058 --> 00:06:21,609
စကားပြောခြင်းကနေ ဆက်သွယ်မှုကို
ရှာဖွေခဲ့တယ်။

147
00:06:21,633 --> 00:06:24,353
ဒီစိတ်မသက်မသာမှုကနေ တွန်းထုတ်ဖို့
မေးခွန်းတွေ မေးရင်းပေါ့။

148
00:06:24,377 --> 00:06:27,467
ပုံဆွဲခြင်းက ကျွန်မကို ကိုယ်ပိုင်
စည်းမျဉ်းတွေ ဖန်တီးဖို့သင်ပေးတယ်

149
00:06:27,916 --> 00:06:31,822
ဘာဆိုတာတင်မက ဘာဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ
မြင်ဖို့ ကျွန်မရဲ့ မျက်လုံးတွေ ဖွင့်ဖို့

150
00:06:31,846 --> 00:06:33,160
သင်ပေးတယ်။

151
00:06:33,184 --> 00:06:35,715
ကျိုးပျက်နေတဲ့ စနစ်တွေရှိရာမှာ

152
00:06:35,739 --> 00:06:40,656
လက်ရွေးစင် အနည်းငယ်အစား
အားလုံးကို တကယ်ပဲ လုပ်ဆောင်စေပြီး

153
00:06:40,680 --> 00:06:42,680
အကျိုးရှိစေတဲ့ အသစ်တွေ ဖန်တီးနိုင်ပါတယ်။

154
00:06:43,046 --> 00:06:45,939
ပုံဆွဲခြင်းက ကမ္ဘာကြီးနဲ့ အပြည့်အဝ 
ထိတွေ့ဖို့ သင်ပေးခဲ့တယ်။

155
00:06:46,288 --> 00:06:49,820
ကောက်ကြောင်းတွေရဲ့ ဒီဘာသာစကားကနေ
ကျွန်မ သိမြင်လာတာက

156
00:06:49,844 --> 00:06:52,383
လူမြင်ခံရတာက အရေးမကြီးဘဲ

157
00:06:52,407 --> 00:06:55,493
တကယ်တမ်းက အခြားသူတွေကို
ကျွန်မတို့ပေးတဲ့ မြင်ခြင်း လက်ဆောင်နဲ့

158
00:06:55,517 --> 00:06:59,223
လွတ်လပ်မှု အစစ်က မြင်နိုင်စွမ်းဖြစ်ပုံပါ။

159
00:06:59,247 --> 00:07:00,856
ဒါကို တကယ့်ကို မရည်ရွယ်ခဲ့ဘူး။

160
00:07:00,880 --> 00:07:04,222
ဘာလို့ဆို အမြင်အာရုံက လူတစ်ယောက်
မြင်နိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်းသောနည်းမို့ပါ။

161
00:07:04,246 --> 00:07:07,934
ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ ဆိုလိုတာက ကမ္ဘာကြီးကို
အလုံးစုံ တွေ့ကြုံခံစားဖို့ပါ။

162
00:07:07,958 --> 00:07:11,466
စိန်ခေါ်မှုအရှိဆုံး ကာလတွေအတွင်းမှာဆို
ပိုတောင်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

163
00:07:11,490 --> 00:07:13,693
ဒီနေ့ ကျွန်မတို့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့တစ်ခုလိုပေါ့။

164
00:07:13,717 --> 00:07:15,096
ကျွန်မက Shantell Martin ပါ။

165
00:07:15,120 --> 00:07:16,271
ကျွန်မ ပုံဆွဲတယ်။

166
00:07:16,295 --> 00:07:18,212
သင်တို့ကို မင်တံတစ်ချာင်းကောက်ပြီး ၎င်းက

167
00:07:18,236 --> 00:07:20,188
ခေါ်သွားရာကို ကြည့်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။

168
00:07:20,212 --> 00:07:23,071
(ဂီတသံ)