1
00:00:00,992 --> 00:00:02,445
Па еве сме.

2
00:00:02,469 --> 00:00:05,524
Јас сум дома, сигурно
како многумина од вас.

3
00:00:05,548 --> 00:00:07,633
И почнавме да разбираме

4
00:00:07,657 --> 00:00:09,712
како нашата врска со себеси,

5
00:00:09,736 --> 00:00:10,903
еден со друг,

6
00:00:10,927 --> 00:00:12,338
и просторите во кои постоиме

7
00:00:12,338 --> 00:00:15,669
длабоко може да влијае на 
нашето чувство на идентитет и цел.

8
00:00:15,693 --> 00:00:18,542
Многу работи драматично се променија.

9
00:00:18,566 --> 00:00:21,936
Има чувство на дистанца сега
како никогаш досега.

10
00:00:21,960 --> 00:00:23,516
Но што ако ти кажам

11
00:00:23,540 --> 00:00:27,904
дека можеш да најдеш начин
од твоето срце до твојата рака

12
00:00:27,928 --> 00:00:29,829
и да се поврзеш повторно,

13
00:00:29,853 --> 00:00:33,861
и преку оваа практика
и прифаќање на оваа кауза,

14
00:00:33,885 --> 00:00:36,879
можам да ти помогнам да го рекалибрираш
умот

15
00:00:36,903 --> 00:00:40,379
за да ја истражуваш оваа нова
реалност со задоволство,

16
00:00:40,403 --> 00:00:44,026
ентузијазам, имагинација и надеж?

17
00:00:44,050 --> 00:00:46,804
Потребно ти е само пенкало.

18
00:00:47,582 --> 00:00:48,916
За да однесам дотаму,

19
00:00:48,940 --> 00:00:50,709
ајде да се вратиме на почетокот.

20
00:00:50,733 --> 00:00:54,403
Како дете што растело во имот на локалниот
совет во југоисточен Лондон,

21
00:00:54,427 --> 00:00:55,982
бев аутсајдер.

22
00:00:56,006 --> 00:00:57,816
Јас сум најстарото од шест деца,

23
00:00:57,840 --> 00:00:59,998
и секое од нив изгледа
како Англичанец:

24
00:01:00,022 --> 00:01:02,553
руса коса, сини очи, многу слатко.

25
00:01:02,577 --> 00:01:03,777
А еве ме и мене:

26
00:01:03,801 --> 00:01:06,984
пола од Нигерија, кафеава, 
со афро фризура.

27
00:01:07,339 --> 00:01:10,077
Што се случува кога изгледаш поинаку

28
00:01:10,101 --> 00:01:11,514
и се чувствуваш поинаку,

29
00:01:11,538 --> 00:01:13,709
и на многу начини
почнуваш да мислиш поинаку

30
00:01:13,733 --> 00:01:16,966
од секого и сѐ што е околу тебе?

31
00:01:16,990 --> 00:01:22,354
Како да го најдеш патот надвор
од темно, расистичко, хомофобично

32
00:01:22,378 --> 00:01:24,331
и многу осамено место?

33
00:01:24,355 --> 00:01:26,423
Тука на ред доаѓа пенкалото.

34
00:01:26,836 --> 00:01:28,450
Почнав да цртам.

35
00:01:28,474 --> 00:01:30,545
Како што гледаш, го имам пенкалово,

36
00:01:30,569 --> 00:01:32,180
и тоа знае каде оди.

37
00:01:32,204 --> 00:01:34,799
И научив многу добро
да го следам.

38
00:01:34,823 --> 00:01:38,125
И прво нешто што направив е 
ја следев линијава,

39
00:01:38,149 --> 00:01:40,899
и се нацртав надвор од култура

40
00:01:40,923 --> 00:01:43,603
која ми кажуваше 
само што не можев да правам.

41
00:01:43,944 --> 00:01:45,804
Му верував на пенкалото,

42
00:01:45,828 --> 00:01:48,569
и ме однесе до Централен Свети Мартин,

43
00:01:48,593 --> 00:01:50,815
многу фенси уметничко училиште
во Лондон,

44
00:01:50,839 --> 00:01:53,362
каде завршив прва во генерацијата.

45
00:01:53,386 --> 00:01:57,463
Но, набрзо сфатив дека нема место
за мене во Лондон,

46
00:01:57,487 --> 00:02:00,133
затоа што дали сакаш
да веруваш во тоа или не,

47
00:02:00,157 --> 00:02:03,519
Англија сѐ уште е земја
со корења и функционира во

48
00:02:03,543 --> 00:02:04,704
класниот систем.

49
00:02:04,728 --> 00:02:10,671
И како млада, црна, геј уметничка
од семејство од работничка класа,

50
00:02:10,695 --> 00:02:12,425
немав никакви шанси.

51
00:02:12,449 --> 00:02:15,283
Па го напуштив Лондон и се преселив
во Јапонија,

52
00:02:15,307 --> 00:02:19,276
каде не искусив луѓе да ме прашуваат
од каде сум навистина.

53
00:02:19,300 --> 00:02:21,251
Бев само уште еден гајџин,

54
00:02:21,275 --> 00:02:24,206
што, иронично, значи аутсајдер.

55
00:02:24,606 --> 00:02:28,669
Се внесов во култура која 
цени правење и занает,

56
00:02:28,693 --> 00:02:31,879
каде луѓе го усовршуваат занаетот
со генерации.

57
00:02:31,903 --> 00:02:34,910
Тоа е култура која усовршува
и време и простор,

58
00:02:34,934 --> 00:02:37,826
за уметниците да можат да
создаваат со слобода.

59
00:02:38,282 --> 00:02:41,813
И всушност открив место на кое
не бев лута.

60
00:02:42,155 --> 00:02:44,369
Токио ми немаше згрешено.

61
00:02:44,393 --> 00:02:46,903
Престанав да создавам со бес

62
00:02:46,927 --> 00:02:48,465
или од болка.

63
00:02:48,489 --> 00:02:52,253
Морав храбро да си дозволам
да создавам од друго место.

64
00:02:52,812 --> 00:02:55,693
И ја најдов оваа прекрасна алатка

65
00:02:55,717 --> 00:02:58,672
која надмина линија на хартија.

66
00:02:58,696 --> 00:03:00,070
Го најдов ова нешто

67
00:03:00,094 --> 00:03:02,807
кое ми ја поврза главата со срцето

68
00:03:02,831 --> 00:03:04,831
и мојата рака со сѐ друго.

69
00:03:05,463 --> 00:03:08,066
Можев да го видам светот на нови начини.

70
00:03:08,090 --> 00:03:09,979
Најдов врски во агли

71
00:03:10,003 --> 00:03:12,966
и решенија на проблеми
кои не знаев дека постојат.

72
00:03:12,990 --> 00:03:17,939
Како да можев да го видам светот со сите 
негови позитивни и негативни простори.

73
00:03:17,939 --> 00:03:19,371
И само преку гледање,

74
00:03:19,395 --> 00:03:21,283
повеќе не постоеше страв.

75
00:03:21,307 --> 00:03:23,569
Како моето пекало да беше фенер,

76
00:03:23,593 --> 00:03:26,053
а непознатото сѐ уште беше таму,

77
00:03:26,077 --> 00:03:27,467
но не беше страшно.

78
00:03:27,861 --> 00:03:31,926
По пет години живење во Јапонија
и фокусирање на мојот занает,

79
00:03:31,950 --> 00:03:34,400
се чувствував како да ми треба промена.

80
00:03:34,903 --> 00:03:36,110
Па се преселив во Њујорк,

81
00:03:36,134 --> 00:03:38,379
затоа што тоа го прави
еден уметник, така?

82
00:03:38,403 --> 00:03:40,394
Се преселуваш во најдобриот
град на светот

83
00:03:40,418 --> 00:03:41,642
кој ја има можноста

84
00:03:41,666 --> 00:03:45,873
да направи да се чувствуваш
целосно невидливо.

85
00:03:46,788 --> 00:03:49,882
Тогаш почнав навистина да се прашувам,

86
00:03:49,906 --> 00:03:52,255
„Која си ти?“

87
00:03:52,279 --> 00:03:55,288
Ќе се разбудев насабајле,
и пред да започнам со денот,

88
00:03:55,312 --> 00:03:57,006
ќе медитирав со оваа мантра.

89
00:03:57,030 --> 00:03:58,991
И со ова прашање на ум,

90
00:03:59,015 --> 00:04:00,498
продолжив да цртам.

91
00:04:00,522 --> 00:04:02,124
Ја следев линијата.

92
00:04:02,148 --> 00:04:03,791
Ѝ дозволив да го води патот.

93
00:04:03,815 --> 00:04:05,995
Процесот на земање пенкало,

94
00:04:06,019 --> 00:04:08,653
нешто на што секој има пристап,

95
00:04:08,677 --> 00:04:12,077
чинот на давање себеси дозвола
да ги пуштам

96
00:04:12,101 --> 00:04:16,014
сите мисли, стравови,
несигурности --

97
00:04:16,038 --> 00:04:17,688
сѐ што би ми сметало

98
00:04:17,712 --> 00:04:20,490
да си дозволам да бидам целосно јас --

99
00:04:20,514 --> 00:04:23,726
тоа стана мојот начин
на искусување на слобода.

100
00:04:23,750 --> 00:04:25,361
Кога дојдов во Њујорк,

101
00:04:25,385 --> 00:04:28,090
не сакав да играм по правилата
на уметничкиот свет.

102
00:04:28,114 --> 00:04:31,288
Продолжив да бидам аутсајдер.

103
00:04:31,312 --> 00:04:32,796
Продолжив да цртам.

104
00:04:33,249 --> 00:04:36,069
Љуботпитноста стана мастилото
за моето пенкало,

105
00:04:36,093 --> 00:04:38,355
и продолжив да нуркам подлабоко.

106
00:04:38,379 --> 00:04:42,829
Со тек на време, почнав да создавам
смел, самоуверен простор за мене,

107
00:04:42,853 --> 00:04:44,909
простор само за мене.

108
00:04:44,933 --> 00:04:47,274
Првично, беше мојата спална соба.

109
00:04:47,298 --> 00:04:50,320
Но таа соба заврши во весникот
„Њујорк Тајмс,“

110
00:04:50,344 --> 00:04:53,222
и наеднаш, бев видена и позната

111
00:04:53,246 --> 00:04:55,246
по овој свет што го создадов.

112
00:04:56,034 --> 00:04:57,213
Оттогаш,

113
00:04:57,237 --> 00:05:00,744
создадов и соработував
со едни од најуникатните уметници,

114
00:05:00,768 --> 00:05:02,655
институции и простори,

115
00:05:02,679 --> 00:05:04,855
од екраните на Тајмс Сквер,

116
00:05:04,879 --> 00:05:08,934
до Њујоршкиот балет
за нивната серија со уметници,

117
00:05:08,958 --> 00:05:11,434
каде интервјуирав голем број танчер(к)и.

118
00:05:11,458 --> 00:05:14,181
Нивните приказни и зборови
станаа основата

119
00:05:14,205 --> 00:05:16,950
на преку 30 цртежи и уметнички дела,

120
00:05:16,974 --> 00:05:19,268
што ги презедоа ѕидовите на шеталиштето,

121
00:05:19,292 --> 00:05:21,467
прозорците и подовите.

122
00:05:22,249 --> 00:05:23,495
Долго време,

123
00:05:23,519 --> 00:05:26,725
сакав да создадам простор 
за размислување и поезија.

124
00:05:26,749 --> 00:05:28,029
И во 2019,

125
00:05:28,053 --> 00:05:30,363
таа можност ми беше дадена од

126
00:05:30,387 --> 00:05:32,198
Советот на Островот на Гувернерот.

127
00:05:32,585 --> 00:05:35,085
Ми го дадоа совршеното платно

128
00:05:35,109 --> 00:05:37,577
во форма на поранешна воена капела.

129
00:05:37,601 --> 00:05:39,349
Запознај се со „Собата Мај“

130
00:05:39,792 --> 00:05:43,926
Со цртежи на екстериерот
инспирирани од историјата на островот,

131
00:05:43,950 --> 00:05:46,601
влегуваш внатре, ги соблекуваш чевлите,

132
00:05:46,625 --> 00:05:49,395
и има цртеж на подот
во форма на лавиринт

133
00:05:49,419 --> 00:05:50,990
кој те враќа тебе кон себе.

134
00:05:51,014 --> 00:05:53,585
Тоа е покана да се останеш смирен(а).

135
00:05:53,609 --> 00:05:57,222
И ти дозволува да видиш
реченици на ѕидот.

136
00:05:57,246 --> 00:05:58,968
„Нека бидеш паметен.“

137
00:05:58,992 --> 00:06:01,066
„Нека спиеш мирно ноќе.“

138
00:06:01,090 --> 00:06:03,275
„Нека ги спасиме дрвата.“

139
00:06:03,299 --> 00:06:05,826
„Нека ти“, „нека ти“, „нека ние“.

140
00:06:05,850 --> 00:06:08,934
И овие фрази личат како да
излегуваат од тебе

141
00:06:08,958 --> 00:06:10,598
или паѓаат во тебе.

142
00:06:12,074 --> 00:06:14,749
Дозволив линиите да бидат
како своевиден јазик,

143
00:06:14,773 --> 00:06:17,471
јазик кој се расплетува
слично како животот.

144
00:06:17,495 --> 00:06:19,034
И кога има тишина,

145
00:06:19,058 --> 00:06:21,609
Јас барав врска
преку разговор,

146
00:06:21,633 --> 00:06:24,353
поставував прашања да им помогнам
со непријатноста.

147
00:06:24,377 --> 00:06:27,467
Цртањето ме научи 
како да создавам свои правила.

148
00:06:27,916 --> 00:06:31,822
Ме научи како да ги отворам очите
не само да видам тоа што е,

149
00:06:31,846 --> 00:06:33,184
туку и тоа што може да биде.

150
00:06:33,184 --> 00:06:35,715
И каде има скршени системи,

151
00:06:35,739 --> 00:06:40,656
можеме да создадеме нови
кои функционираат и им се корисни на сите,

152
00:06:40,680 --> 00:06:42,680
наместо на избраните неколкумина.

153
00:06:43,046 --> 00:06:45,939
Цртањето ме научи
како целосно да се ангажирам со светот.

154
00:06:46,288 --> 00:06:49,820
И тоа што сфатив низ овој јазик
на линиите

155
00:06:49,844 --> 00:06:52,383
не е важноста да бидеш виден,

156
00:06:52,407 --> 00:06:55,493
туку подарокот на гледање на тоа
што го даваме на другите

157
00:06:55,517 --> 00:06:59,223
и колку вистинска слобода 
е можноста да гледаш.

158
00:06:59,247 --> 00:07:00,856
И не го мислам тоа буквално,

159
00:07:00,880 --> 00:07:04,222
затоа што видот е само еден начин
за човек да гледа.

160
00:07:04,246 --> 00:07:07,934
Тоа што го мислам е да се искуси светот
во неговата целост,

161
00:07:07,958 --> 00:07:11,466
можеби и повеќе за време на 
најпредизвикувачките моменти

162
00:07:11,490 --> 00:07:13,693
како оној со кој се соочуваме денес.

163
00:07:13,717 --> 00:07:15,096
Јас сум Шантел Мартин.

164
00:07:15,120 --> 00:07:16,271
Јас цртам.

165
00:07:16,295 --> 00:07:18,212
И те повикувам да земеш пенкало

166
00:07:18,236 --> 00:07:20,188
и да видиш каде ќе те однесе.

167
00:07:20,212 --> 00:07:23,071
[Музика]