WEBVTT

00:00:00.992 --> 00:00:02.445
Такія справы.

00:00:02.469 --> 00:00:05.524
Я дома, як, мяркую, і многія з вас.

00:00:05.548 --> 00:00:07.633
І мы ўсе пачалі разумець,

00:00:07.657 --> 00:00:09.712
як нашыя адносіны з самімі сабой,

00:00:09.736 --> 00:00:10.773
адно з адным,

00:00:10.773 --> 00:00:12.518
і з прасторай,
у якой мы знаходзімся,

00:00:12.518 --> 00:00:15.669
могуць глыбока паўплываць на наша
пачуццё ідэнтычнасці і мэты.

00:00:15.693 --> 00:00:18.542
Столькі ўсяго рэзка змянілася.

00:00:18.566 --> 00:00:21.936
Зараз мы адчуваем аддаленасць,
як ніколі раней.

00:00:21.960 --> 00:00:23.516
Але што, калі б я вам сказала,

00:00:23.540 --> 00:00:27.904
што можна знайсці спосаб
праз ваша сэрца і рукі,

00:00:27.928 --> 00:00:29.829
які дазволіць зноў наладзіць сувязі,

00:00:29.853 --> 00:00:33.861
і што, дзякуючы гэтай практыцы
і прыняццю цяперашняй сітуацыі,

00:00:33.885 --> 00:00:36.879
я магла б дапамагчы вам
перанастроіць розум так,

00:00:36.903 --> 00:00:40.379
каб вы змаглі даследваць 
гэтую новую рэальнасць з радасцю,

00:00:40.403 --> 00:00:44.026
энтузіязмам, уяўленнем і надзеяй?

00:00:44.050 --> 00:00:46.804
Усё, што спатрэбіцца ‒ звычайны маркер.

00:00:47.582 --> 00:00:48.916
Каб гэта атрымалася,

00:00:48.940 --> 00:00:50.709
давайце вернемся да пачатку.

00:00:50.733 --> 00:00:54.403
Вырастаючы ў сацыяльным жытле 
ў паўднёва-усходнім Лондане,

00:00:54.427 --> 00:00:55.982
я была аўтсайдаркай.

00:00:56.006 --> 00:00:57.376
Я старэйшая з шасці дзяцей,

00:00:57.376 --> 00:00:59.998
і ўсе мае браты і сёстры
выглядаюць вельмі па-англійску:

00:01:00.022 --> 00:01:02.553
светлыя валасы, блакітныя вочы,
вельмі мілыя.

00:01:02.577 --> 00:01:03.777
І я:

00:01:03.801 --> 00:01:06.984
напалову нігерыйка,
цёмнаскурая, з афра-прычоскай.

00:01:07.339 --> 00:01:10.077
Што адбываецца,
калі ты выглядаеш інакш

00:01:10.101 --> 00:01:11.514
і адчуваеш сябе іншай,

00:01:11.538 --> 00:01:13.709
і шмат у чым пачынаеш думаць не так,

00:01:13.733 --> 00:01:16.966
як усе навокал цябе?

00:01:16.990 --> 00:01:22.354
Як знайсці выйсце з цёмнага,
расісцкага, гамафобнага

00:01:22.378 --> 00:01:24.331
і вельмі самотнага месца?

00:01:24.355 --> 00:01:26.423
Менавіта тут
на дапамогу прыходзіць маркер.

00:01:26.836 --> 00:01:28.450
Я пачала маляваць.

00:01:28.474 --> 00:01:30.545
Як бачыце, у мяне ёсць маркер,

00:01:30.569 --> 00:01:32.180
і ён ведае, куды вядзе.

00:01:32.204 --> 00:01:34.799
Я вельмі добра навучылася,
як следаваць за ім.

00:01:34.823 --> 00:01:38.125
Спачатку я шла за гэтай лініяй

00:01:38.149 --> 00:01:40.899
і я вымалявала сабе шлях з культуры,

00:01:40.923 --> 00:01:43.603
якая мне ўсё толькі забараняла.

00:01:43.944 --> 00:01:45.804
Я давярала свайму маркеру,

00:01:45.828 --> 00:01:48.569
і ён прывёў мяне ў Цэнтральны каледж
Святога Марціна,

00:01:48.593 --> 00:01:50.815
вельмі прэстыжную
школу мастацтваў у Лондане,

00:01:50.839 --> 00:01:53.362
якую я скончыла
найлепшай на сваім курсе.

00:01:53.386 --> 00:01:57.463
Аднак я хутка зразумела,
што ў Лондане для мяне няма месца,

00:01:57.487 --> 00:02:00.133
таму што, верце ці не,

00:02:00.157 --> 00:02:03.519
але Англія па-ранейшаму функцыянуе 
і трымаецца

00:02:03.543 --> 00:02:04.704
на класавым раздзяленні.

00:02:04.728 --> 00:02:10.671
І ў мяне — маладой, чорнай,
лесбіянкі мастачкі з працоўнай сям'і,

00:02:10.695 --> 00:02:12.425
проста не было шанцаў.

00:02:12.449 --> 00:02:15.283
Таму я з'ехала з Лондана
і пераехала ў Японію,

00:02:15.307 --> 00:02:19.276
дзе мяне ніхто не распытваў,
адкуль я паходжу насамрэч.

00:02:19.300 --> 00:02:21.251
Я проста была чарговай "гайдзін",

00:02:21.275 --> 00:02:24.206
што, як ні дзіўна, азначае "аўтсайдэр".

00:02:24.606 --> 00:02:28.669
Я была пагружана ў культуру,
якая шануе творчасць і рамёствы,

00:02:28.693 --> 00:02:31.879
дзе людзі ўдасканальваюць сваё
рамяство на працягу пакаленняў.

00:02:31.903 --> 00:02:34.910
Гэта культура, 
якая ўмее авалодаць часам і прасторай,

00:02:34.934 --> 00:02:37.826
дзе мастакі могуць
сапраўды тварыць свабодна.

00:02:38.282 --> 00:02:41.813
Я знайшла месца, на якое не злавалася.

00:02:42.155 --> 00:02:44.369
Токіа ні разу не пакрыўдзіў мяне.

00:02:44.393 --> 00:02:46.903
Я больш не магла тварыць са злосці

00:02:46.927 --> 00:02:48.465
ці ад болю.

00:02:48.489 --> 00:02:52.253
Мне давялося смела дазволіць сабе
тварыць з іншым натхненнем.

00:02:52.812 --> 00:02:55.693
Я знайшла неверагодны інструмент,

00:02:55.717 --> 00:02:58.672
які стаў больш за лінію на паперы.

00:02:58.696 --> 00:03:00.070
Я знайшла тое,

00:03:00.094 --> 00:03:02.807
што звязала мой розум з сэрцам,

00:03:02.831 --> 00:03:04.831
а мае рукі — з усім навокал.

00:03:05.463 --> 00:03:08.066
Я ўбачыла свет па-новаму.

00:03:08.090 --> 00:03:09.679
Я знайшла сувязі ў закутках,

00:03:09.679 --> 00:03:12.966
адшукала рашэнні да праблемаў, 
пра існаванне якіх я нават не ўяўляла.

00:03:12.990 --> 00:03:16.252
Быццам бы свет з усімі яго
пазітыўнымі і негатыўнымі месцамі

00:03:16.276 --> 00:03:17.915
стаў раптам бачным.

00:03:17.939 --> 00:03:19.735
І толькі ўбачыць гэта
было дастаткова,

00:03:19.735 --> 00:03:21.283
каб усе страхі зніклі.

00:03:21.307 --> 00:03:23.569
Быццам мой маркер быў ліхтарыкам,

00:03:23.593 --> 00:03:26.053
і невядомае ўсё яшчэ існавала,

00:03:26.077 --> 00:03:27.467
але ўжо не пужала мяне.

00:03:27.861 --> 00:03:31.926
Пасля пяці гадоў жыцця ў Японіі
і фокусу на сваім рамястве,

00:03:31.950 --> 00:03:34.400
я адчула, што мне патрэбны новы выклік.

00:03:34.903 --> 00:03:36.110
Я пераехала ў Нью-Ёрк,

00:03:36.134 --> 00:03:38.379
таму што гэта месца для мастакоў, праўда?

00:03:38.379 --> 00:03:40.668
Мастаку трэба пераехаць
у найвялікшы горад свету,

00:03:40.668 --> 00:03:41.642
каб мець магчымасць

00:03:41.666 --> 00:03:45.873
адчуць сябе абасалютна нябачным.

00:03:46.788 --> 00:03:49.882
У гэты момант я пачала
шчыра пытацца ў сябе,

00:03:49.906 --> 00:03:52.255
"Хто ты такая?"

00:03:52.279 --> 00:03:55.288
Я прачыналася зранку,
і перш чым пачаць дзень,

00:03:55.312 --> 00:03:57.006
я медытавала над гэтым пытаннем.

00:03:57.030 --> 00:03:58.991
Трымаючы гэта пытанне ў галаве,

00:03:59.015 --> 00:04:00.498
я працягвала маляваць.

00:04:00.522 --> 00:04:02.124
Я шла ўслед за лініяй.

00:04:02.124 --> 00:04:03.791
Я дазволіла ёй пракладаць мой шлях.

00:04:03.815 --> 00:04:05.995
Узяць маркер,

00:04:06.019 --> 00:04:08.653
які даступны сёння кожнаму і кожнай,

00:04:08.677 --> 00:04:12.077
дазволіць сабе адпусціць

00:04:12.101 --> 00:04:16.014
усе думкі, страхі, няпэўнасці —

00:04:16.038 --> 00:04:17.688
усё, што перашкаджала мне

00:04:17.712 --> 00:04:20.490
быць цалкам сабой —

00:04:20.514 --> 00:04:23.726
гэта стала маім спосабам
адчування свабоды.

00:04:23.750 --> 00:04:25.361
Калі я прыехала ў Нью-Ёрк,

00:04:25.385 --> 00:04:28.090
я не хацела жыць па правілах
свету мастацтва.

00:04:28.114 --> 00:04:31.288
Я працягвала тварыць як аўтсайдарка.

00:04:31.312 --> 00:04:32.796
Я працягвала маляваць.

00:04:33.249 --> 00:04:36.069
Цікаўнасць стала атрамантам
для майго маркеру,

00:04:36.093 --> 00:04:38.355
і я працягвала пагружацца глыбей.

00:04:38.379 --> 00:04:42.829
З цягам часу я пачала ствараць
надзейную, трывалую прастору для сябе,

00:04:42.853 --> 00:04:44.909
прастору, якая належала толькі мне.

00:04:44.933 --> 00:04:47.274
Першапачаткова гэта была адна мая спальня.

00:04:47.298 --> 00:04:50.320
Але гэтая спальня апынулася
ў "The New York Times",

00:04:50.344 --> 00:04:53.222
і раптам я стала заўважнай і вядомай

00:04:53.246 --> 00:04:55.246
за той свет, які я стварыла.

00:04:56.034 --> 00:04:57.213
З таго часу,

00:04:57.213 --> 00:05:00.744
я стварала і супрацоўнічала з самымі 
ўнікальнымі мастакамі і мастачкамі,

00:05:00.768 --> 00:05:02.655
установамі і прасторамі,

00:05:02.679 --> 00:05:04.855
ад экранаў на Таймс-сквер

00:05:04.879 --> 00:05:08.344
да Нью-Ёркскага балету,
для іх неверагоднай серыі пра творцаў,

00:05:08.344 --> 00:05:11.434
дзеля якой я рабіла інтэрв'ю з некалькімі
танцорамі і танцоркамі.

00:05:11.458 --> 00:05:14.181
Іх гісторыі і словы сталі асновай

00:05:14.205 --> 00:05:16.950
для больш за 30 малюнкаў і мастацкіх прац,

00:05:16.974 --> 00:05:19.268
якія перанесліся на сцены калідораў,

00:05:19.292 --> 00:05:21.467
вокны і падлогі.

00:05:22.249 --> 00:05:23.495
Доўгі час

00:05:23.519 --> 00:05:26.725
я марыла стварыць прастору
для сузірання і паэзіі.

00:05:26.749 --> 00:05:28.029
І ў 2019 годзе

00:05:28.053 --> 00:05:30.363
я атрымала магчымасць
зрабіць менавіта гэта

00:05:30.387 --> 00:05:32.468
праз улады Губеранатарскай выспы 
(Нью-Ёрк).

00:05:32.585 --> 00:05:35.085
Яны прадаставілі мне ідэальнае палатно

00:05:35.109 --> 00:05:37.577
ў выглядзе былой ваеннай капліцы.

00:05:37.601 --> 00:05:39.349
Пазнаёмцеся з "The May Room."

00:05:39.782 --> 00:05:43.926
Вы бачыце малюнкі, натхнёныя гісторыяй 
выспы, на фасадзе,

00:05:43.950 --> 00:05:46.601
заходзіце ўнутр, здымаеце абутак,

00:05:46.625 --> 00:05:49.395
а на падлозе бачыце малюнак
у выглядзе лабірынта,

00:05:49.419 --> 00:05:50.990
які вяртае вас
да вас.

00:05:51.014 --> 00:05:53.585
Гэта запрашэнне супакоіцца.

00:05:53.609 --> 00:05:57.222
Вы можаце ўбачыць фразы на сцяне.

00:05:57.246 --> 00:05:58.968
"Будзьце мудрымі".

00:05:58.992 --> 00:06:01.066
"Спі спакойна ўначы."

00:06:01.090 --> 00:06:03.275
"Давайце выратуем дрэвы."

00:06:03.299 --> 00:06:05.826
"Будзь", "будзьце", "давайце".

00:06:05.850 --> 00:06:08.934
І пачынае здавацца,
што гэтыя фразы зыходзяць ад вас саміх,

00:06:08.958 --> 00:06:10.598
альбо глыбока западаюць у вас.

00:06:12.074 --> 00:06:14.749
Я дазволіла сваім лініям стаць нечым
накшталту мовы,

00:06:14.773 --> 00:06:17.471
мовы, якая развіваецца,
як самое жыццё.

00:06:17.495 --> 00:06:19.034
І калі наступала цішыня,

00:06:19.058 --> 00:06:21.609
я шукала сувязі праз размову,

00:06:21.633 --> 00:06:24.353
задавала пытанні,
каб пераадолець дыскамфорт.

00:06:24.377 --> 00:06:27.467
Маляванне навучыла мяне
ствараць свае правілы.

00:06:27.916 --> 00:06:31.822
Яно навучыла мяне расплюшчваць вочы
і бачыць не толькі тое, што ёсць,

00:06:31.846 --> 00:06:33.160
але і тое, што можа быць.

00:06:33.184 --> 00:06:35.715
І там, дзе сістэмы ламаюцца,

00:06:35.739 --> 00:06:37.448
мы можам стварыць новыя,

00:06:37.448 --> 00:06:40.680
якія сапраўды працуюць
і прыносяць карысць усім людзям,

00:06:40.680 --> 00:06:42.680
а не толькі некалькім абраным.

00:06:43.046 --> 00:06:45.939
Маляванне навучыла мяне 
якасна ўзаемадзейнічаць са светам.

00:06:46.288 --> 00:06:49.820
І я зразумела праз мову ліній,

00:06:49.844 --> 00:06:52.383
што важна не столькі быць бачнай,

00:06:52.407 --> 00:06:55.493
колькі мець дар бачыць, 
якім мы дзелімся з іншымі людзьмі,

00:06:55.517 --> 00:06:59.223
і што сапраўдная свабода — 
гэта здольнасць бачыць.

00:06:59.247 --> 00:07:00.856
Я не кажу пра гэта літаральна,

00:07:00.880 --> 00:07:04.222
бо зрок — гэта ўсяго
адзін са спосабаў бачання.

00:07:04.246 --> 00:07:07.934
Я маю на ўвазе адчуванне свету напоўніцу,

00:07:07.958 --> 00:07:11.466
магчыма, нават глыбей
акурат у самыя складаныя моманты,

00:07:11.490 --> 00:07:13.693
як той, з якім мы сёння маем справу.

00:07:13.717 --> 00:07:15.096
Я Шантэл Марцін.

00:07:15.120 --> 00:07:16.271
Я малюю.

00:07:16.295 --> 00:07:18.212
І я запрашаю вас узяць маркер

00:07:18.236 --> 00:07:20.188
і паглядзець, куды ён вас прывядзе.

00:07:20.212 --> 00:07:23.071
(Музыка)