1
00:00:00,992 --> 00:00:02,445
Такія справы.

2
00:00:02,469 --> 00:00:05,524
Я дома, як, мяркую, і многія з вас.

3
00:00:05,548 --> 00:00:07,633
І мы ўсе пачалі разумець,

4
00:00:07,657 --> 00:00:09,712
як нашыя адносіны з самімі сабой,

5
00:00:09,736 --> 00:00:10,773
адно з адным,

6
00:00:10,773 --> 00:00:12,518
і з прасторай,
у якой мы знаходзімся,

7
00:00:12,518 --> 00:00:15,669
могуць глыбока паўплываць на наша
пачуццё ідэнтычнасці і мэты.

8
00:00:15,693 --> 00:00:18,542
Столькі ўсяго рэзка змянілася.

9
00:00:18,566 --> 00:00:21,936
Зараз мы адчуваем аддаленасць,
як ніколі раней.

10
00:00:21,960 --> 00:00:23,516
Але што, калі б я вам сказала,

11
00:00:23,540 --> 00:00:27,904
што можна знайсці спосаб
праз ваша сэрца і рукі,

12
00:00:27,928 --> 00:00:29,829
які дазволіць зноў наладзіць сувязі,

13
00:00:29,853 --> 00:00:33,861
і што, дзякуючы гэтай практыцы
і прыняццю цяперашняй сітуацыі,

14
00:00:33,885 --> 00:00:36,879
я магла б дапамагчы вам
перанастроіць розум так,

15
00:00:36,903 --> 00:00:40,379
каб вы змаглі даследваць 
гэтую новую рэальнасць з радасцю,

16
00:00:40,403 --> 00:00:44,026
энтузіязмам, уяўленнем і надзеяй?

17
00:00:44,050 --> 00:00:46,804
Усё, што спатрэбіцца ‒ звычайны маркер.

18
00:00:47,582 --> 00:00:48,916
Каб гэта атрымалася,

19
00:00:48,940 --> 00:00:50,709
давайце вернемся да пачатку.

20
00:00:50,733 --> 00:00:54,403
Вырастаючы ў сацыяльным жытле 
ў паўднёва-усходнім Лондане,

21
00:00:54,427 --> 00:00:55,982
я была аўтсайдаркай.

22
00:00:56,006 --> 00:00:57,376
Я старэйшая з шасці дзяцей,

23
00:00:57,376 --> 00:00:59,998
і ўсе мае браты і сёстры
выглядаюць вельмі па-англійску:

24
00:01:00,022 --> 00:01:02,553
светлыя валасы, блакітныя вочы,
вельмі мілыя.

25
00:01:02,577 --> 00:01:03,777
І я:

26
00:01:03,801 --> 00:01:06,984
напалову нігерыйка,
цёмнаскурая, з афра-прычоскай.

27
00:01:07,339 --> 00:01:10,077
Што адбываецца,
калі ты выглядаеш інакш

28
00:01:10,101 --> 00:01:11,514
і адчуваеш сябе іншай,

29
00:01:11,538 --> 00:01:13,709
і шмат у чым пачынаеш думаць не так,

30
00:01:13,733 --> 00:01:16,966
як усе навокал цябе?

31
00:01:16,990 --> 00:01:22,354
Як знайсці выйсце з цёмнага,
расісцкага, гамафобнага

32
00:01:22,378 --> 00:01:24,331
і вельмі самотнага месца?

33
00:01:24,355 --> 00:01:26,423
Менавіта тут
на дапамогу прыходзіць маркер.

34
00:01:26,836 --> 00:01:28,450
Я пачала маляваць.

35
00:01:28,474 --> 00:01:30,545
Як бачыце, у мяне ёсць маркер,

36
00:01:30,569 --> 00:01:32,180
і ён ведае, куды вядзе.

37
00:01:32,204 --> 00:01:34,799
Я вельмі добра навучылася,
як следаваць за ім.

38
00:01:34,823 --> 00:01:38,125
Спачатку я шла за гэтай лініяй

39
00:01:38,149 --> 00:01:40,899
і я вымалявала сабе шлях з культуры,

40
00:01:40,923 --> 00:01:43,603
якая мне ўсё толькі забараняла.

41
00:01:43,944 --> 00:01:45,804
Я давярала свайму маркеру,

42
00:01:45,828 --> 00:01:48,569
і ён прывёў мяне ў Цэнтральны каледж
Святога Марціна,

43
00:01:48,593 --> 00:01:50,815
вельмі прэстыжную
школу мастацтваў у Лондане,

44
00:01:50,839 --> 00:01:53,362
якую я скончыла
найлепшай на сваім курсе.

45
00:01:53,386 --> 00:01:57,463
Аднак я хутка зразумела,
што ў Лондане для мяне няма месца,

46
00:01:57,487 --> 00:02:00,133
таму што, верце ці не,

47
00:02:00,157 --> 00:02:03,519
але Англія па-ранейшаму функцыянуе 
і трымаецца

48
00:02:03,543 --> 00:02:04,704
на класавым раздзяленні.

49
00:02:04,728 --> 00:02:10,671
І ў мяне — маладой, чорнай,
лесбіянкі мастачкі з працоўнай сям'і,

50
00:02:10,695 --> 00:02:12,425
проста не было шанцаў.

51
00:02:12,449 --> 00:02:15,283
Таму я з'ехала з Лондана
і пераехала ў Японію,

52
00:02:15,307 --> 00:02:19,276
дзе мяне ніхто не распытваў,
адкуль я паходжу насамрэч.

53
00:02:19,300 --> 00:02:21,251
Я проста была чарговай "гайдзін",

54
00:02:21,275 --> 00:02:24,206
што, як ні дзіўна, азначае "аўтсайдэр".

55
00:02:24,606 --> 00:02:28,669
Я была пагружана ў культуру,
якая шануе творчасць і рамёствы,

56
00:02:28,693 --> 00:02:31,879
дзе людзі ўдасканальваюць сваё
рамяство на працягу пакаленняў.

57
00:02:31,903 --> 00:02:34,910
Гэта культура, 
якая ўмее авалодаць часам і прасторай,

58
00:02:34,934 --> 00:02:37,826
дзе мастакі могуць
сапраўды тварыць свабодна.

59
00:02:38,282 --> 00:02:41,813
Я знайшла месца, на якое не злавалася.

60
00:02:42,155 --> 00:02:44,369
Токіа ні разу не пакрыўдзіў мяне.

61
00:02:44,393 --> 00:02:46,903
Я больш не магла тварыць са злосці

62
00:02:46,927 --> 00:02:48,465
ці ад болю.

63
00:02:48,489 --> 00:02:52,253
Мне давялося смела дазволіць сабе
тварыць з іншым натхненнем.

64
00:02:52,812 --> 00:02:55,693
Я знайшла неверагодны інструмент,

65
00:02:55,717 --> 00:02:58,672
які стаў больш за лінію на паперы.

66
00:02:58,696 --> 00:03:00,070
Я знайшла тое,

67
00:03:00,094 --> 00:03:02,807
што звязала мой розум з сэрцам,

68
00:03:02,831 --> 00:03:04,831
а мае рукі — з усім навокал.

69
00:03:05,463 --> 00:03:08,066
Я ўбачыла свет па-новаму.

70
00:03:08,090 --> 00:03:09,679
Я знайшла сувязі ў закутках,

71
00:03:09,679 --> 00:03:12,966
адшукала рашэнні да праблемаў, 
пра існаванне якіх я нават не ўяўляла.

72
00:03:12,990 --> 00:03:16,252
Быццам бы свет з усімі яго
пазітыўнымі і негатыўнымі месцамі

73
00:03:16,276 --> 00:03:17,915
стаў раптам бачным.

74
00:03:17,939 --> 00:03:19,735
І толькі ўбачыць гэта
было дастаткова,

75
00:03:19,735 --> 00:03:21,283
каб усе страхі зніклі.

76
00:03:21,307 --> 00:03:23,569
Быццам мой маркер быў ліхтарыкам,

77
00:03:23,593 --> 00:03:26,053
і невядомае ўсё яшчэ існавала,

78
00:03:26,077 --> 00:03:27,467
але ўжо не пужала мяне.

79
00:03:27,861 --> 00:03:31,926
Пасля пяці гадоў жыцця ў Японіі
і фокусу на сваім рамястве,

80
00:03:31,950 --> 00:03:34,400
я адчула, што мне патрэбны новы выклік.

81
00:03:34,903 --> 00:03:36,110
Я пераехала ў Нью-Ёрк,

82
00:03:36,134 --> 00:03:38,379
таму што гэта месца для мастакоў, праўда?

83
00:03:38,379 --> 00:03:40,668
Мастаку трэба пераехаць
у найвялікшы горад свету,

84
00:03:40,668 --> 00:03:41,642
каб мець магчымасць

85
00:03:41,666 --> 00:03:45,873
адчуць сябе абасалютна нябачным.

86
00:03:46,788 --> 00:03:49,882
У гэты момант я пачала
шчыра пытацца ў сябе,

87
00:03:49,906 --> 00:03:52,255
"Хто ты такая?"

88
00:03:52,279 --> 00:03:55,288
Я прачыналася зранку,
і перш чым пачаць дзень,

89
00:03:55,312 --> 00:03:57,006
я медытавала над гэтым пытаннем.

90
00:03:57,030 --> 00:03:58,991
Трымаючы гэта пытанне ў галаве,

91
00:03:59,015 --> 00:04:00,498
я працягвала маляваць.

92
00:04:00,522 --> 00:04:02,124
Я шла ўслед за лініяй.

93
00:04:02,124 --> 00:04:03,791
Я дазволіла ёй пракладаць мой шлях.

94
00:04:03,815 --> 00:04:05,995
Узяць маркер,

95
00:04:06,019 --> 00:04:08,653
які даступны сёння кожнаму і кожнай,

96
00:04:08,677 --> 00:04:12,077
дазволіць сабе адпусціць

97
00:04:12,101 --> 00:04:16,014
усе думкі, страхі, няпэўнасці —

98
00:04:16,038 --> 00:04:17,688
усё, што перашкаджала мне

99
00:04:17,712 --> 00:04:20,490
быць цалкам сабой —

100
00:04:20,514 --> 00:04:23,726
гэта стала маім спосабам
адчування свабоды.

101
00:04:23,750 --> 00:04:25,361
Калі я прыехала ў Нью-Ёрк,

102
00:04:25,385 --> 00:04:28,090
я не хацела жыць па правілах
свету мастацтва.

103
00:04:28,114 --> 00:04:31,288
Я працягвала тварыць як аўтсайдарка.

104
00:04:31,312 --> 00:04:32,796
Я працягвала маляваць.

105
00:04:33,249 --> 00:04:36,069
Цікаўнасць стала атрамантам
для майго маркеру,

106
00:04:36,093 --> 00:04:38,355
і я працягвала пагружацца глыбей.

107
00:04:38,379 --> 00:04:42,829
З цягам часу я пачала ствараць
надзейную, трывалую прастору для сябе,

108
00:04:42,853 --> 00:04:44,909
прастору, якая належала толькі мне.

109
00:04:44,933 --> 00:04:47,274
Першапачаткова гэта была адна мая спальня.

110
00:04:47,298 --> 00:04:50,320
Але гэтая спальня апынулася
ў "The New York Times",

111
00:04:50,344 --> 00:04:53,222
і раптам я стала заўважнай і вядомай

112
00:04:53,246 --> 00:04:55,246
за той свет, які я стварыла.

113
00:04:56,034 --> 00:04:57,213
З таго часу,

114
00:04:57,213 --> 00:05:00,744
я стварала і супрацоўнічала з самымі 
ўнікальнымі мастакамі і мастачкамі,

115
00:05:00,768 --> 00:05:02,655
установамі і прасторамі,

116
00:05:02,679 --> 00:05:04,855
ад экранаў на Таймс-сквер

117
00:05:04,879 --> 00:05:08,344
да Нью-Ёркскага балету,
для іх неверагоднай серыі пра творцаў,

118
00:05:08,344 --> 00:05:11,434
дзеля якой я рабіла інтэрв'ю з некалькімі
танцорамі і танцоркамі.

119
00:05:11,458 --> 00:05:14,181
Іх гісторыі і словы сталі асновай

120
00:05:14,205 --> 00:05:16,950
для больш за 30 малюнкаў і мастацкіх прац,

121
00:05:16,974 --> 00:05:19,268
якія перанесліся на сцены калідораў,

122
00:05:19,292 --> 00:05:21,467
вокны і падлогі.

123
00:05:22,249 --> 00:05:23,495
Доўгі час

124
00:05:23,519 --> 00:05:26,725
я марыла стварыць прастору
для сузірання і паэзіі.

125
00:05:26,749 --> 00:05:28,029
І ў 2019 годзе

126
00:05:28,053 --> 00:05:30,363
я атрымала магчымасць
зрабіць менавіта гэта

127
00:05:30,387 --> 00:05:32,468
праз улады Губеранатарскай выспы 
(Нью-Ёрк).

128
00:05:32,585 --> 00:05:35,085
Яны прадаставілі мне ідэальнае палатно

129
00:05:35,109 --> 00:05:37,577
ў выглядзе былой ваеннай капліцы.

130
00:05:37,601 --> 00:05:39,349
Пазнаёмцеся з "The May Room."

131
00:05:39,782 --> 00:05:43,926
Вы бачыце малюнкі, натхнёныя гісторыяй 
выспы, на фасадзе,

132
00:05:43,950 --> 00:05:46,601
заходзіце ўнутр, здымаеце абутак,

133
00:05:46,625 --> 00:05:49,395
а на падлозе бачыце малюнак
у выглядзе лабірынта,

134
00:05:49,419 --> 00:05:50,990
які вяртае вас
да вас.

135
00:05:51,014 --> 00:05:53,585
Гэта запрашэнне супакоіцца.

136
00:05:53,609 --> 00:05:57,222
Вы можаце ўбачыць фразы на сцяне.

137
00:05:57,246 --> 00:05:58,968
"Будзьце мудрымі".

138
00:05:58,992 --> 00:06:01,066
"Спі спакойна ўначы."

139
00:06:01,090 --> 00:06:03,275
"Давайце выратуем дрэвы."

140
00:06:03,299 --> 00:06:05,826
"Будзь", "будзьце", "давайце".

141
00:06:05,850 --> 00:06:08,934
І пачынае здавацца,
што гэтыя фразы зыходзяць ад вас саміх,

142
00:06:08,958 --> 00:06:10,598
альбо глыбока западаюць у вас.

143
00:06:12,074 --> 00:06:14,749
Я дазволіла сваім лініям стаць нечым
накшталту мовы,

144
00:06:14,773 --> 00:06:17,471
мовы, якая развіваецца,
як самое жыццё.

145
00:06:17,495 --> 00:06:19,034
І калі наступала цішыня,

146
00:06:19,058 --> 00:06:21,609
я шукала сувязі праз размову,

147
00:06:21,633 --> 00:06:24,353
задавала пытанні,
каб пераадолець дыскамфорт.

148
00:06:24,377 --> 00:06:27,467
Маляванне навучыла мяне
ствараць свае правілы.

149
00:06:27,916 --> 00:06:31,822
Яно навучыла мяне расплюшчваць вочы
і бачыць не толькі тое, што ёсць,

150
00:06:31,846 --> 00:06:33,160
але і тое, што можа быць.

151
00:06:33,184 --> 00:06:35,715
І там, дзе сістэмы ламаюцца,

152
00:06:35,739 --> 00:06:37,448
мы можам стварыць новыя,

153
00:06:37,448 --> 00:06:40,680
якія сапраўды працуюць
і прыносяць карысць усім людзям,

154
00:06:40,680 --> 00:06:42,680
а не толькі некалькім абраным.

155
00:06:43,046 --> 00:06:45,939
Маляванне навучыла мяне 
якасна ўзаемадзейнічаць са светам.

156
00:06:46,288 --> 00:06:49,820
І я зразумела праз мову ліній,

157
00:06:49,844 --> 00:06:52,383
што важна не столькі быць бачнай,

158
00:06:52,407 --> 00:06:55,493
колькі мець дар бачыць, 
якім мы дзелімся з іншымі людзьмі,

159
00:06:55,517 --> 00:06:59,223
і што сапраўдная свабода — 
гэта здольнасць бачыць.

160
00:06:59,247 --> 00:07:00,856
Я не кажу пра гэта літаральна,

161
00:07:00,880 --> 00:07:04,222
бо зрок — гэта ўсяго
адзін са спосабаў бачання.

162
00:07:04,246 --> 00:07:07,934
Я маю на ўвазе адчуванне свету напоўніцу,

163
00:07:07,958 --> 00:07:11,466
магчыма, нават глыбей
акурат у самыя складаныя моманты,

164
00:07:11,490 --> 00:07:13,693
як той, з якім мы сёння маем справу.

165
00:07:13,717 --> 00:07:15,096
Я Шантэл Марцін.

166
00:07:15,120 --> 00:07:16,271
Я малюю.

167
00:07:16,295 --> 00:07:18,212
І я запрашаю вас узяць маркер

168
00:07:18,236 --> 00:07:20,188
і паглядзець, куды ён вас прывядзе.

169
00:07:20,212 --> 00:07:23,071
(Музыка)