Η συγκλονιστική επιχείρηση καταστολής κατά
διαδηλωτών στο Φέργκιουσον του Μιζούρι,
σε συνέχεια του θανάτου του Μάικλ Μπράουν
από αστυνομικά πυρά,
προέβαλε την έκταση στην οποία
εξελιγμένα πολεμικά όπλα και εξοπλισμός,
σχεδιασμένα για το πεδίο μάχης,
φτάνουν σε αστυνομικά τμήματα κωμοπόλεων
κατά μήκος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Παρότι δυσκολότερο να το εντοπίσεις,
το ίδιο συμβαίνει
με τον εξοπλισμό παρακολούθησης.
Η μαζική παρακολούθηση τύπου
Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας,
επιτρέπει σε τοπικά αστυνομικά τμήματα
να συλλέγουν ατελείωτες
ευαίσθητες πληροφορίες
για καθέναν από εμάς
κατά τρόπο που δεν ήταν ποτέ πριν δυνατός.
Οι πληροφορίες τοποθεσίας
μπορεί να είναι πολύ ευαίσθητες.
Αν οδηγείς στις Ηνωμένες Πολιτείες,
μπορεί να φανερώσουν εάν πας στο γιατρό,
να παρευρεθείς σε συνάντηση
των Ανώνυμων Αλκοολικών,
εάν πας στην εκκλησία
ή αν δεν πας στην εκκλησία.
Και όταν οι πληροφορίες για σένα
συνδυαστούν με τις ίδιες πληροφορίες
για κάθε άλλον,
η κυβέρνηση μπορεί να φτιάξει
ένα λεπτομερές πορτρέτο
της αλληλεπίδρασης των απλών πολιτών.
Αυτή η πληροφόρηση
συνήθιζε να είναι ιδιωτική.
Λόγω της σύγχρονης τεχνολογίας
η κυβέρνηση γνωρίζει υπερβολικά πολλά
για όσα συμβαίνουν σε ιδιωτικούς χώρους.
Και τα τοπικά αστυνομικά τμήματα
αποφασίζουν ποιος θεωρούν ότι είσαι
με βάση αυτή την πληροφόρηση.
Μία από τις βασικές τεχνολογίες
που κινεί τον μαζικό εντοπισμό τοποθεσίας
έχει το αθώο όνομα Αυτόματος
Αναγνώστης Πινακίδων Κυκλοφορίας.
Αν δεν το έχετε δει
είναι πιθανότατα επειδή δεν ξέρετε
τι να ψάξετε -
βρίσκονται παντού.
Εγκατεστημένοι σε δρόμους ή σε περιπολικά,
οι Αναγνώστες Πινακίδων Κυκλοφορίας
φωτογραφίζουν κάθε διερχόμενο όχημα
και μετατρέπουν τις πινακίδες κυκλοφορίας
σε μηχανικά αναγνώσιμο κείμενο
ώστε να διασταυρωθούν
με λίστες αυτοκινήτων
που δυνητικά αναζητούνται
για κάποιο παράπτωμα.
Αλλά επιπλέον, όλο και πιο συχνά,
τα αστυνομικά τμήματα κρατούν αρχεία
όχι μόνο για όσους καταζητούνται
για παράπτωμα,
αλλά από κάθε πινακίδα που περνάει,
με αποτέλεσμα τη συλλογή
τεράστιου όγκου δεδομένων
για το πού έχουν πάει οι Αμερικανοί.
Ξέρατε ότι συνέβαινε αυτό;
Όταν ο Μάικ Κατζ-Λακάμπε ζήτησε
από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής του
πληροφορίες που είχαν για το άτομό του
από δεδομένα του αναγνώστη πινακίδων,
να τι βρήκε:
επιπρόσθετα με την ημερομηνία,
την ώρα και την τοποθεσία,
η αστυνομία είχε φωτογραφίες που έδειχναν
πού πήγαινε
και συχνά με ποιον ήταν.
Η δεύτερη φωτογραφία από πάνω
δείχνει τον Μάικ με τις δύο του κόρες
να βγαίνουν από το αυτοκίνητο
έξω από το σπίτι τους.
Η κυβέρνηση έχει
εκατοντάδες τέτοιες φωτογραφίες
με τον Μάικ στην καθημερινή του ζωή.
Και αν οδηγείς στις Ηνωμένες Πολιτείες,
βάζω στοίχημα ότι έχουν φωτογραφίες
σαν κι αυτή από εσάς
στην καθημερινή σας ζωή.
Ο Μάικ δεν έχει κάνει κάτι κακό.
Γιατί είναι εντάξει που η κυβέρνηση τηρεί
όλες αυτές τις πληροφορίες;
Ο λόγος που συμβαίνει είναι επειδή,
καθώς το κόστος αποθήκευσης δεδομένων
κατρακύλησε,
τα αστυνομικά τμήματα
απλώς το εκμεταλλεύτηκαν
μην τυχόν τους φανεί χρήσιμο κάποια μέρα.
Το θέμα δεν είναι απλώς
ότι ένα αστυνομικό τμήμα
συλλέγει πληροφορίες από μόνο του,
ή ακόμη ότι το κάνουν
πολλά αστυνομικά τμήματα.
Ταυτόχρονα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση
συλλέγει όλα τα επιμέρους δοχεία δεδομένων
και τα συγκεντρώνει
σε μια τεράστια βάση δεδομένων
εκατοντάδων εκατομμυρίων σημείων
που δείχνουν πού ταξίδεψαν οι Αμερικανοί.
Αυτό το έγγραφο της
Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών,
που είναι μια
από τις άμεσα ενδιαφερόμενες υπηρεσίες,
είναι ένα από πολλά που φανερώνουν
την ύπαρξη της βάσης δεδομένων.
Εν τω μεταξύ στην πόλη της Νέας Υόρκης
η αστυνομία οδηγεί περιπολικά
εξοπλισμένα με αναγνώστες πινακίδων
έξω από τζαμιά για να βρει
ποιος πηγαίνει εκεί.
Η χρήση και η κατάχρηση της τεχνολογίας
δεν περιορίζονται στις Η.Π.Α.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο η αστυνομία
έβαλε τον 80χρονο Τζων Κατ σε λίστα
παρακολούθησης από αναγνώστη πινακίδων
αφού είχε παρευρεθεί
σε αρκετές νόμιμες πορείες διαμαρτυρίας
όπου του άρεσε να κάθεται σε παγκάκι
και να σκιτσάρει τους παρευρισκόμενους.
Οι αναγνώστες πινακίδων δεν είναι η μόνη
τεχνολογία μαζικού εντοπισμού τοποθεσίας
που διαθέτουν
τα όργανα επιβολής του νόμου.
Μέσω μιας τεχνικής που παίρνει δεδομένα
από κεραίες κινητής τηλεφωνίας,
τα όργανα επιβολής του νόμου
μπορούν να μάθουν ποιος χρησιμοποιούσε
μία ή δύο κεραίες κινητής
σε δεδομένο χρόνο,
μια τεχνική γνωστή για τον εντοπισμό
της τοποθεσίας δεκάδων
ή και εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Επίσης, με τη χρήση μιας συσκευής
που λέγεται Στίνγκρεϊ,
τα όργανα επιβολής του νόμου μπορούν
να στείλουν σήματα εντοπισμού
μέσα στα σπίτια των ανθρώπων για να
εντοπίσουν τα κινητά που βρίσκονται μέσα.
Και αν δεν ξέρουν ποιο σπίτι να στοχεύσουν
είναι γνωστό ότι στρέφουν
αυτή την τεχνολογία
σε ολόκληρες γειτονιές.
Όπως η αστυνομία του Φέργκιουσον έχει
υψηλής τεχνολογίας όπλα και εξοπλισμό,
έτσι και τα αστυνομικά τμήματα
σε όλη τη χώρα
έχουν υψηλής τεχνολογίας
εξοπλισμό παρακολούθησης.
Το ότι δεν τον βλέπετε
δεν σημαίνει και ότι δεν υπάρχει.
Το ερώτημα είναι,
τι θα πρέπει να κάνουμε γι' αυτό;
Νομίζω ότι αποτελεί σοβαρή απειλή
για τα δικαιώματα των πολιτών.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι όταν
η αστυνομία έχει τεράστιο όγκο δεδομένων
εντοπίζοντας την κίνηση αθώων πολιτών,
γίνεται κατάχρησή τους, ίσως για εκβιασμό,
ίσως για πολιτική ανέλιξη,
ή ίσως για απλή ηδονοβλεψία.
Ευτυχώς υπάρχουν μέτρα
που μπορούμε να πάρουμε.
Τα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα
διοικούνται από τα δημοτικά συμβούλια,
που μπορούν να περάσουν νόμους
να απαιτούν από την αστυνομία
να απορρίπτουν τα δεδομένα
για τους αθώους πολίτες
ενώ θα επιτρέπουν να προχωρά
η νόμιμη χρήση της τεχνολογίας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκρότημα)