WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:02.000 جهان 00:00:02.000 --> 00:00:04.000 واقعا بزرگه. 00:00:04.000 --> 00:00:07.000 ما در یک کهکشان زندگی می کنیم، کهکشان راه شیری. 00:00:07.000 --> 00:00:10.000 حدود صد میلیادر ستاره در کهکشان راه شیری وجود دارد 00:00:10.000 --> 00:00:12.000 و اگر شما یک دوربین بردارید 00:00:12.000 --> 00:00:14.000 و اون را به هر سمتی از آسمان بگیرید 00:00:14.000 --> 00:00:16.000 و تنها شاتر دوربین را باز نگه دارید، 00:00:16.000 --> 00:00:19.000 در صورتیکه دوربین شما به تلسکوپ فضایی هابل وصل باشد، 00:00:19.000 --> 00:00:21.000 یه چیزی مثل این را خواهد دید. 00:00:21.000 --> 00:00:24.000 هر کدام از این نقطه ها 00:00:24.000 --> 00:00:26.000 یک کهکشانی هستند تقریبا هم اندازه کهکشان ما -- 00:00:26.000 --> 00:00:29.000 صد میلیارد ستاره در هر کدوم از این نقطه ها 00:00:29.000 --> 00:00:32.000 تقریبا صد میلیارد کهکشان 00:00:32.000 --> 00:00:34.000 در جهانی که می توانیم ببینیم وجود دارد. 00:00:34.000 --> 00:00:36.000 صد میلیارد تنها عددی است که نیاز دارید بدونید. 00:00:36.000 --> 00:00:39.000 سن جهان، از انفجار بزرگ تا به الان 00:00:39.000 --> 00:00:41.000 صد میلیارد سال سگی است. 00:00:41.000 --> 00:00:43.000 (خنده حضار) 00:00:43.000 --> 00:00:46.000 که یه چیزایی در مورد جایگاه ما در این جهان به شما میگه. NOTE Paragraph 00:00:46.000 --> 00:00:48.000 یکی از کارهایی که با عکسی مثل این میتونید انجام بدید اینه که خیلی ساده تحسینش کنید. 00:00:48.000 --> 00:00:50.000 بی اندازه زیباست. 00:00:50.000 --> 00:00:53.000 من اغلب تعجب می کنم که فشار تکاملی چیه 00:00:53.000 --> 00:00:56.000 که باعث شده اجداد ما در Veldt (wide open rural spaces of South Africa or southern Africa) تطبیق و تکامل پیدا کنند 00:00:56.000 --> 00:00:58.000 تا از عکسهای کهکشانها واقعا لذت ببرند 00:00:58.000 --> 00:01:00.000 زمانی که اونها هیچ کدوم این عکسها را نداشتند. 00:01:00.000 --> 00:01:02.000 ولی ما همیشه دوست داریم که این را بفهمیم. 00:01:02.000 --> 00:01:06.000 به عنوان یک کیهان شناس، می خواهم بپرسم که، چرا جهان به این شکل است؟ 00:01:06.000 --> 00:01:09.000 یک سرنخ بزرگی که ما داریم این است که جهان با زمان تغییر می کند. 00:01:09.000 --> 00:01:12.000 اگر شما به یکی از این کهکشانها نگاه کنید و سرعتش را اندازه بگیرید، 00:01:12.000 --> 00:01:14.000 می بینید که اون داره از شما دور میشه. 00:01:14.000 --> 00:01:16.000 و اگر به یک کهکشان باز هم دورتر نگاه کنید، 00:01:16.000 --> 00:01:18.000 می بینید که با سرعت بیشتری داره دور میشه. 00:01:18.000 --> 00:01:20.000 بنابراین ما میگیم که جهان در حال انبساط و گسترده شدنه NOTE Paragraph 00:01:20.000 --> 00:01:22.000 این به سادگی این معناست که در گذشته، 00:01:22.000 --> 00:01:24.000 چیزها به هم نزدیکتر بودند. 00:01:24.000 --> 00:01:26.000 در گذشته، جهان متراکم تر بود 00:01:26.000 --> 00:01:28.000 و همچنین داغ تر 00:01:28.000 --> 00:01:30.000 اگر شما چیزها را به هم بفشارید، دما بالا می رود. 00:01:30.000 --> 00:01:32.000 این قضیه یه جورایی برای ما منطقی و آشناست. 00:01:32.000 --> 00:01:34.000 چیزی که خیلی به نظرمون منطقی نمیاد 00:01:34.000 --> 00:01:37.000 اینه که جهان در زمانهای اولیه، نزدیک انفجار بزرگ، 00:01:37.000 --> 00:01:39.000 بسیار بسیار یک دست هم بود. 00:01:39.000 --> 00:01:41.000 شما ممکنه فکر کنید که این قضیه خیلی دور از ذهن نیست. 00:01:41.000 --> 00:01:43.000 هوای داخل این اتاق بسیار ملایم و یک دست است 00:01:43.000 --> 00:01:46.000 ممکنه بگید که، "خوب، احتمالا این چیزها پخش شدند و خودشون را یک دست و ملایم کردند" 00:01:46.000 --> 00:01:49.000 ولی شرایط موقع انفجار بزرگ بسیار بسیار متفاوت از 00:01:49.000 --> 00:01:51.000 شرایط هوای این اتاق است. 00:01:51.000 --> 00:01:53.000 به خصوص، همه چیز بسیار متراکم تر بود. 00:01:53.000 --> 00:01:55.000 کشش گرانشی چیزها 00:01:55.000 --> 00:01:57.000 نزدیک انفجار بزرگ بسیار قویتر بود. NOTE Paragraph 00:01:57.000 --> 00:01:59.000 چیزی که شما بایستی به اون فکر کنید اینه که 00:01:59.000 --> 00:02:01.000 ما جهانی با صد میلیارد کهکشان داریم، 00:02:01.000 --> 00:02:03.000 هر کدوم با صد میلیارد ستاره 00:02:03.000 --> 00:02:06.000 در زمانهای اولیه، اون صد میلیارد کهکشان 00:02:06.000 --> 00:02:09.000 در فضایی به این اندازه فشرده شده بودند -- 00:02:09.000 --> 00:02:11.000 دقیقا، در زمانهای اولیه. 00:02:11.000 --> 00:02:13.000 و شما بایستی این فشرده شدن را 00:02:13.000 --> 00:02:15.000 بدون هیچ نقصی تصور کنید، 00:02:15.000 --> 00:02:17.000 بدون هیچ لکه و ناهمواری کوچکی 00:02:17.000 --> 00:02:19.000 بطوریکه یک جاییش تعداد بیشتری اتم از یه جای دیگه اش داشته باشه 00:02:19.000 --> 00:02:22.000 وگرنه، تحت فشردگی گرانشی 00:02:22.000 --> 00:02:24.000 در یک سیاه چاله بزرگ فرو می ریزد. 00:02:24.000 --> 00:02:27.000 نگه داشتن جهان بصورت بسیار بسیار یک دست در زمانهای اولیه 00:02:27.000 --> 00:02:29.000 کار آسونی نیست، یک چیدمان ظریف است. 00:02:29.000 --> 00:02:31.000 این یک سرنخه 00:02:31.000 --> 00:02:33.000 که جهان اولیه بطور تصادفی انتخاب نشده است. 00:02:33.000 --> 00:02:35.000 یه چیزی هست که اون را به اون صورت در آورد. 00:02:35.000 --> 00:02:37.000 ما میخواهیم بدونیم اون چیه. NOTE Paragraph 00:02:37.000 --> 00:02:40.000 قسمتی از درک ما در این مورد مدیون "لودویگ بولتزمان" است، 00:02:40.000 --> 00:02:43.000 فیزیکدان اتریشی قرن ۱۹. 00:02:43.000 --> 00:02:46.000 کاری که بولتزمان کرد، کمک برای فهم آنتروپی بود. 00:02:46.000 --> 00:02:48.000 شما در مورد آنتروپی شنیده اید. 00:02:48.000 --> 00:02:51.000 اون آشفتگی، بی نظمی، تصادفی و غیرقابل پیش بینی بودن یک سیستم است. 00:02:51.000 --> 00:02:53.000 بولتزمان یک فرمولی ارایه داد -- 00:02:53.000 --> 00:02:55.000 که الان روی سنگ قبرش حکاکی شده .. 00:02:55.000 --> 00:02:57.000 این فرمول واقعا آنتروپی را بصورت عددی می سنجه 00:02:57.000 --> 00:02:59.000 بطور اساسی فقط میگه که 00:02:59.000 --> 00:03:01.000 آنتروپی تعداد حالاتی است که 00:03:01.000 --> 00:03:04.000 ما میتوانیم اجزا اصلی تشکیل دهنده سیستم را بچینیم که شما نتونید تفاوتش را تشخیص بدهید، 00:03:04.000 --> 00:03:06.000 بنابراین در مقیاس بزرگ و کلی یکسان به نظر می رسد. 00:03:06.000 --> 00:03:08.000 اگر هوای این اتاق را در نظر بگیرید، 00:03:08.000 --> 00:03:11.000 شما متوجه هر اتم به تنهایی نمی شوید. 00:03:11.000 --> 00:03:13.000 یک پیکربندی با آنتروپی پایین 00:03:13.000 --> 00:03:15.000 اونییه که تنها تعداد کمی حالت در اون به این صورت دیده میشه. 00:03:15.000 --> 00:03:17.000 یک پیکربندی با آنتروپی بالا 00:03:17.000 --> 00:03:19.000 اونییه که تعداد زیادی حالت در اون به این صورت دیده میشه. 00:03:19.000 --> 00:03:21.000 این یک بینش بسیار مهمی به ما میده 00:03:21.000 --> 00:03:23.000 برای اینکه به ما کمک می کنه که 00:03:23.000 --> 00:03:25.000 قانون دوم ترمودینامیک را توضیح بدهیم -- 00:03:25.000 --> 00:03:28.000 قانونی که میگه آنتروپی در حال افزایش در جهان است، 00:03:28.000 --> 00:03:30.000 و یا در قسمت ایزوله ایی از جهان. NOTE Paragraph 00:03:30.000 --> 00:03:32.000 دلیلی که آنتروپی در حال افزایش است 00:03:32.000 --> 00:03:35.000 به سادگیه اینه که تعداد حالات بسیار بیشتری 00:03:35.000 --> 00:03:37.000 برای آنتروپی بالا وجود داره تا آنتروپی پایین. 00:03:37.000 --> 00:03:39.000 این یک درک شگفت انگیزه، 00:03:39.000 --> 00:03:41.000 ولی اون یک چیزی را در بر نمیگیره. 00:03:41.000 --> 00:03:43.000 درک این که آنتروپی در حال افزایش است، با این همه، 00:03:43.000 --> 00:03:46.000 همون چیزیه که دلیل بردار زمان شناخته می شود، 00:03:46.000 --> 00:03:48.000 تفاوت بین گذشته و آینده. 00:03:48.000 --> 00:03:50.000 هر تفاوتی که 00:03:50.000 --> 00:03:52.000 بین گذشته و آینده هست 00:03:52.000 --> 00:03:54.000 برای اینه که آنتروپی در حال افزایش است -- 00:03:54.000 --> 00:03:57.000 این واقعیت که شما گذشته را به یاد می آورید، اما نه آینده را. 00:03:57.000 --> 00:04:00.000 این واقعیت که شما به دنیا اومدید، بعد زندگی می کنید، و سپس می میرید، 00:04:00.000 --> 00:04:02.000 همیشه با همین توالی و ترتیب، 00:04:02.000 --> 00:04:04.000 بخاطر اینه که آنتروپی در حال افزایش است. 00:04:04.000 --> 00:04:06.000 بولتزمان توضیح داد که اگر شما با آنتروپی پایین شروع کنید، 00:04:06.000 --> 00:04:08.000 افزایش اون خیلی طبیعیه 00:04:08.000 --> 00:04:11.000 برای اینکه حالتهای بیشتری برای افزایش آنتروپی وجود دارد. 00:04:11.000 --> 00:04:13.000 چیزی که اون توضیح نداد این بود که 00:04:13.000 --> 00:04:16.000 اصلا چرا آنتروپی در اون مکان اول کم بود. NOTE Paragraph 00:04:16.000 --> 00:04:18.000 این واقعیت که آنتروپی جهان کم بوده 00:04:18.000 --> 00:04:20.000 یک انعکاسی از این واقعیت است که 00:04:20.000 --> 00:04:22.000 جهان اولیه بسیار بسیار یک دست و هموار بوده. 00:04:22.000 --> 00:04:24.000 ما دوست داریم این را بفهمیم. 00:04:24.000 --> 00:04:26.000 بعنوان کیهان شناس این کار ماست. 00:04:26.000 --> 00:04:28.000 متاسفانه، این واقعا مساله ایی نیست که 00:04:28.000 --> 00:04:30.000 ما به اندازه کافی بهش توجه کرده باشیم. 00:04:30.000 --> 00:04:32.000 این یکی از اولین چیزهایی نیست که مردم می پرسند، 00:04:32.000 --> 00:04:34.000 وقتی که از یک کیهان شناس مدرن می پرسید، 00:04:34.000 --> 00:04:36.000 "مسايلی که باهاش سر و کار داریم چیه؟" 00:04:36.000 --> 00:04:38.000 یکی از افرادی که متوجه شد که مساله اینه 00:04:38.000 --> 00:04:40.000 ریچارد فینمن بود. 00:04:40.000 --> 00:04:42.000 ۵۰ سال پیش، او یک سری از کلی سخنرانی های متفاوت ارایه داد. 00:04:42.000 --> 00:04:44.000 او سخنرانی های عمومی ایراد کرد 00:04:44.000 --> 00:04:46.000 به اسم "کاراکتر قانون فیزیکی". 00:04:46.000 --> 00:04:48.000 سخنرانی هایی برای دانشجویان دوره لیسانس دانشگاه کل تک 00:04:48.000 --> 00:04:50.000 به اسم "سخنرانی های فینمن در مورد فیزیک". 00:04:50.000 --> 00:04:52.000 سخنرانی هایی برای دانشجویان دوره دکترا دانشگاه کل تک 00:04:52.000 --> 00:04:54.000 به اسم "سخنرانی های فینمن در مورد جاذبه". 00:04:54.000 --> 00:04:57.000 در هر کدام از این کتاب ها، هر کدام از این مجموعه سخنرانی ها، 00:04:57.000 --> 00:04:59.000 او روی این مساله عجیب تاکید می کرد: 00:04:59.000 --> 00:05:02.000 چرا جهان اولیه انقدر آنتروپی کوچکی داشت؟ NOTE Paragraph 00:05:02.000 --> 00:05:04.000 او می گوید که -- من روی جمله خاصی تاکید نمی کنم -- 00:05:04.000 --> 00:05:07.000 "بنا به دلایلی، جهان، در یک زمانی، 00:05:07.000 --> 00:05:10.000 با اون محتوای انرژی اش آنتروپی خیلی پایینی داشته، 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 و از اون موقع تا به الان آنتروپی افزایش داشته است. 00:05:12.000 --> 00:05:15.000 بردار زمان بطور کامل قابل درک نخواهد بود 00:05:15.000 --> 00:05:18.000 تا معمای آغازهای تاریخ جهان 00:05:18.000 --> 00:05:20.000 حتی تا فراتر از حد فهم و تصور 00:05:20.000 --> 00:05:22.000 کاهش پیدا کند." 00:05:22.000 --> 00:05:24.000 این کار ماست. 00:05:24.000 --> 00:05:26.000 ما می خواهیم که بدونیم -- این حرف ۵۰ سال پیش گفته شده، "بطورحتم" شما فکر می کنید که، 00:05:26.000 --> 00:05:28.000 "ما تا الان این قضیه را فهمیدیم" 00:05:28.000 --> 00:05:30.000 اینطور نیست که ما این را تا الان فهمیده باشیم. NOTE Paragraph 00:05:30.000 --> 00:05:32.000 دلیلٍ این که مساله بدتر شده، 00:05:32.000 --> 00:05:34.000 بجای اینکه بهتر بشه، 00:05:34.000 --> 00:05:36.000 اینه که در سال ۱۹۹۸ 00:05:36.000 --> 00:05:39.000 ما یک نکته مهمی در مورد جهان فهمیدیم که تا قبل از اون نمی دونستیم. 00:05:39.000 --> 00:05:41.000 ما فهمیدیم که اون در حال شتاب گرفتنه. 00:05:41.000 --> 00:05:43.000 جهان تنها در حال انبساط نیست. 00:05:43.000 --> 00:05:45.000 اگر شما به کهکشان نگاه کنید، اون در حال دور شدنه 00:05:45.000 --> 00:05:47.000 اگر یک میلیارد سال بعد برگردید و دوباره بهش نگاه کنید، 00:05:47.000 --> 00:05:50.000 می بینید که اون با سرعت بیشتری در حال دور شدن خواهد بود. 00:05:50.000 --> 00:05:53.000 تک تک کهکشان ها سریعتر و سریعتر در حال دور شدن از ما هستند. 00:05:53.000 --> 00:05:55.000 بنابراین ما میگوییم که جهان داره شتاب می گیره. 00:05:55.000 --> 00:05:57.000 برخلاف آنتروپی پایین جهان اولیه، 00:05:57.000 --> 00:05:59.000 گرچه ما جواب این سوال را نمی دانیم 00:05:59.000 --> 00:06:01.000 دست کم یک تئوری خوبی داریم که میتونه اون را توضیح بده، 00:06:01.000 --> 00:06:03.000 اگر این تئوری درست باشه، 00:06:03.000 --> 00:06:05.000 و اون تئوری انرژی تاریک است. 00:06:05.000 --> 00:06:08.000 ایده اینکه فضای خالی بخودی خود دارای انرژی است. NOTE Paragraph 00:06:08.000 --> 00:06:11.000 در هر سانتیمتر مکعب کوچک از فضا، 00:06:11.000 --> 00:06:13.000 چیزی در اون باشه یا نه، 00:06:13.000 --> 00:06:15.000 ذرات، ماده، تشعشع یا هر چیز دیگر، 00:06:15.000 --> 00:06:18.000 هنوز انرژی در اون هست، حتی در خود فضا. 00:06:18.000 --> 00:06:20.000 و این انرژی، طبق گفته انیشتین 00:06:20.000 --> 00:06:23.000 یک نیروی فشار به جهان اعمال می کند. 00:06:23.000 --> 00:06:25.000 این یک نیروی همیشگی و دایمی است که 00:06:25.000 --> 00:06:27.000 به کهکشان ها فشار اورده و اونه را از هم دور می کنه 00:06:27.000 --> 00:06:30.000 برای اینکه انرژی تاریک، برخلاف ماده یا تشعشع، 00:06:30.000 --> 00:06:33.000 با انبساط جهان رقیق نمی شود. 00:06:33.000 --> 00:06:35.000 مقدار انرژی در هر سانتیمتر مکعب 00:06:35.000 --> 00:06:37.000 ثابت باقی می ماند، 00:06:37.000 --> 00:06:39.000 حتی وقتی که جهان بزرگتر و بزرگتر می شود. 00:06:39.000 --> 00:06:42.000 این قضیه پیامدهای بحرانی 00:06:42.000 --> 00:06:45.000 برای آنچه که جهان در آینده انجام خواهد داد داشت. 00:06:45.000 --> 00:06:47.000 یک مورد، انبساط همیشگی جهان خواهد بود. NOTE Paragraph 00:06:47.000 --> 00:06:49.000 زمانی که من همسن و سال شما بودم، 00:06:49.000 --> 00:06:51.000 ما نمی دونستیم که جهان چه خواهد کرد. 00:06:51.000 --> 00:06:54.000 بعضی مردم فکر می کردند که جهان در آینده دوباره داخل خودش فرو خواهد ریخت. 00:06:54.000 --> 00:06:56.000 انیشتین به این ایده علاقه داشت. 00:06:56.000 --> 00:06:59.000 ولی اگر انرژی تاریک وجود داشته باشد و از بین نرود، 00:06:59.000 --> 00:07:02.000 جهان برای همیشهُ همیشه به انبساط خود ادامه خواهد داد. 00:07:02.000 --> 00:07:04.000 ۱۴ میلیارد سال در گذشته، 00:07:04.000 --> 00:07:06.000 ۱۰۰ میلیارد سال سگی، 00:07:06.000 --> 00:07:09.000 ولی بی نهایت سال در آینده. 00:07:09.000 --> 00:07:12.000 البته در عمل، 00:07:12.000 --> 00:07:14.000 به نظر ما جهان محدود است. 00:07:14.000 --> 00:07:16.000 جهان ممکنه محدود باشه و یا نباشه، 00:07:16.000 --> 00:07:18.000 اما چون جهان در حال شتاب گرفتن است، 00:07:18.000 --> 00:07:20.000 قسمتهایی از اون هست که ما نمی توانیم ببینیم 00:07:20.000 --> 00:07:22.000 و هیچگاه هم نخواهیم دید. 00:07:22.000 --> 00:07:24.000 ما به بخش محدودی از فضا دسترسی داریم، 00:07:24.000 --> 00:07:26.000 که با یک افق احاطه شده 00:07:26.000 --> 00:07:28.000 بنابراین با اینکه زمان برای همیشه پیش خواهد رفت، 00:07:28.000 --> 00:07:30.000 فضا برای ما محدود است. 00:07:30.000 --> 00:07:33.000 در نهایت، فضای خالی یک دمایی دارد. NOTE Paragraph 00:07:33.000 --> 00:07:35.000 در دهه ۱۹۷۰، استفان هاوکینگ گفت که 00:07:35.000 --> 00:07:37.000 یک سیاه چاله، گرچه که شما فکر می کنید سیاه است، 00:07:37.000 --> 00:07:39.000 در واقع از خود تشعشع ساطع می کند، 00:07:39.000 --> 00:07:41.000 این در صورتی است که از دید مکانیک کوانتوم به قضیه نگاه کنید. 00:07:41.000 --> 00:07:44.000 انحنای فضا-زمان در اطراف سیاه چاله 00:07:44.000 --> 00:07:47.000 نوسان مکانیک کوانتومی را 00:07:47.000 --> 00:07:49.000 و تشعشع سیاه چاله ایی را مطرح می کند. 00:07:49.000 --> 00:07:52.000 محاسبات مشابه دقیقی توسط هاوکینگ و گری گیبسون 00:07:52.000 --> 00:07:55.000 نشان داد که اگر شما انرژی تاریک را در فضای خالی داشته باشید، 00:07:55.000 --> 00:07:58.000 در این صورت کل جهان تشعشع می کند. 00:07:58.000 --> 00:08:00.000 انرژی فضای خالی 00:08:00.000 --> 00:08:02.000 نوسان کوانتومی را مطرح می کند. 00:08:02.000 --> 00:08:04.000 و اگر چه جهان همیشگی خواهد بود، 00:08:04.000 --> 00:08:07.000 و مواد معمولی و تشعشع رقیق خواهد شد، 00:08:07.000 --> 00:08:09.000 با این همه همیشه مقداری تشعشع وجود خواهد داشت، 00:08:09.000 --> 00:08:11.000 مقداری نوسان حرارتی، 00:08:11.000 --> 00:08:13.000 حتی در فضای خالی. 00:08:13.000 --> 00:08:15.000 خوب این به این معناست که 00:08:15.000 --> 00:08:17.000 جهان مثل یک جعبه گاز میمونه 00:08:17.000 --> 00:08:19.000 که همیشگیه. 00:08:19.000 --> 00:08:21.000 خوب این قضیه چه پیامدی داره؟ NOTE Paragraph 00:08:21.000 --> 00:08:24.000 پیامد این قضیه توسط بولتزمان در قرن ۱۹ بررسی شد. 00:08:24.000 --> 00:08:27.000 اون میگه که، خوب، آنتروپی افزایش پیدا میکنه 00:08:27.000 --> 00:08:29.000 برای این که حالتهای بسیار بسیار بیشتری وجود داره 00:08:29.000 --> 00:08:32.000 که جهان در آنتروپی بالا باشد تا آنتروپی پایین. 00:08:32.000 --> 00:08:35.000 ولی این یک بیان احتمالاتیه. 00:08:35.000 --> 00:08:37.000 اون احتمالا افزایش پیدا خواهد کرد، 00:08:37.000 --> 00:08:39.000 و احتمالش هم فوق العاده بالاست. 00:08:39.000 --> 00:08:41.000 نیازی به نگرانی نیست -- 00:08:41.000 --> 00:08:45.000 وقتی همه هوای این اتاق در یک گوشه ایی جمع بشه ما خفه می شویم. 00:08:45.000 --> 00:08:47.000 این قضیه خیلی خیلی بعیده. 00:08:47.000 --> 00:08:49.000 مگر اینکه در اتاق را قفل کنند 00:08:49.000 --> 00:08:51.000 و ما را به معنای کلمه تا ابد اینجا نگه دارند، 00:08:51.000 --> 00:08:53.000 اونوقت این اتفاق میافته. 00:08:53.000 --> 00:08:55.000 هر چیزی که محتمل باشه، 00:08:55.000 --> 00:08:58.000 هر حالتی از چیدمان مولکولهای این اتاق که محتمل باشه، 00:08:58.000 --> 00:09:00.000 در نهایت اتفاق میافته. NOTE Paragraph 00:09:00.000 --> 00:09:03.000 پس بولتزمان میگه که، ببین، تو میتونی از جهان شروع کنی 00:09:03.000 --> 00:09:05.000 که در تعادل حرارتی بوده. 00:09:05.000 --> 00:09:08.000 او چیزی درباره انفجار بزرگ نمی دونست، او چیزی درباره انبساط جهان نمی دونست. 00:09:08.000 --> 00:09:11.000 او فکر می کرد که فضا و زمان توسط ایزاک نیوتن توضیح داده شده -- 00:09:11.000 --> 00:09:13.000 اونها مطلق گرا بودند; همش به همونها چسبیده بودند. 00:09:13.000 --> 00:09:15.000 ایده او درباره سرشت جهان 00:09:15.000 --> 00:09:18.000 شامل این بود که مولکولهای هوا بطور یکسان همه جا پخش شده بودند -- 00:09:18.000 --> 00:09:20.000 مولکولهای همه چیز. 00:09:20.000 --> 00:09:23.000 ولی اگر شما جای بولتزمان باشید، میدونید که اگر برای مدت زمان به قدر کافی طولانی منتظر بمونید، 00:09:23.000 --> 00:09:26.000 نوسان های تصادفی اون مولکول ها 00:09:26.000 --> 00:09:28.000 گهگاهی اون ها را 00:09:28.000 --> 00:09:30.000 در حالت آنتروپی پایین قرار خواهد داد. 00:09:30.000 --> 00:09:32.000 و البته بعد از اون بطور طبیعی 00:09:32.000 --> 00:09:34.000 اونها دوباره پخش خواهند شد. 00:09:34.000 --> 00:09:36.000 پس آنتروپی نباید همیشه افزایش پیدا بکنه -- 00:09:36.000 --> 00:09:39.000 شما میتونید نوسانهایی به سمت آنتروپی پایین داشته باشید، 00:09:39.000 --> 00:09:41.000 حالتهای منظم تر. NOTE Paragraph 00:09:41.000 --> 00:09:43.000 خوب اگر این درست باشه، 00:09:43.000 --> 00:09:45.000 بولتزمان به سمت ابداع 00:09:45.000 --> 00:09:47.000 دو مفهوم بسیار جدید رفته - ایده هایی دقیق و درست -- 00:09:47.000 --> 00:09:50.000 جهان چندگانه و اصل آنتروپی. 00:09:50.000 --> 00:09:52.000 اون میگه که، مساله تعادل حرارتی اینه که 00:09:52.000 --> 00:09:54.000 ما نمی تونیم اونجا زندگی کنیم. 00:09:54.000 --> 00:09:57.000 بخاطر داشته باشید که زندگی خودش به بردار زمان وابسته است. 00:09:57.000 --> 00:09:59.000 ما نمی تونیم اطلاعات را پردازش کنیم، 00:09:59.000 --> 00:10:01.000 متابولیز داشته باشیم، راه بریم و حرف بزنیم، 00:10:01.000 --> 00:10:03.000 اگر در تعادل حرارتی زندگی می کردیم. 00:10:03.000 --> 00:10:05.000 پس اگر یک جهان خیلی خیلی بزرگ را تصور می کنید، 00:10:05.000 --> 00:10:07.000 یک جهان بی نهایت بزرگ، 00:10:07.000 --> 00:10:09.000 با برخوردهای های تصادفی ذرات با یکدیگر، 00:10:09.000 --> 00:10:12.000 گهگاهی نوسان های کوچکی به حالتهای آنتروپی پایین وجود خواهد داشت، 00:10:12.000 --> 00:10:14.000 و سپس به حالت استراحت قبلی برمی گردند 00:10:14.000 --> 00:10:16.000 اما نوسان های بزرگی هم وجود خواهند داشت. 00:10:16.000 --> 00:10:18.000 گاهی وقتها، سیاره ایی خواهید ساخت 00:10:18.000 --> 00:10:20.000 یا یک ستاره یا کهکشان 00:10:20.000 --> 00:10:22.000 یا یک میلیارد کهکشان. 00:10:22.000 --> 00:10:24.000 بولتزمان میگه که، 00:10:24.000 --> 00:10:27.000 ما تنها در یک قسمت از جهان چندگانه زندگی می کنیم، 00:10:27.000 --> 00:10:30.000 در بخشی از این مجموعه بزرگ ذرات نوسانی، 00:10:30.000 --> 00:10:32.000 جایی که زندگی ممکنه. 00:10:32.000 --> 00:10:34.000 اینجا منطقه اییه که آنتروپی پایینه. 00:10:34.000 --> 00:10:37.000 شاید جهان ما تنها یکی از اونهاست 00:10:37.000 --> 00:10:39.000 که هر چند وقت یکبار اتفاق میافته. NOTE Paragraph 00:10:39.000 --> 00:10:41.000 حالا مشق شب شما اینه که 00:10:41.000 --> 00:10:43.000 واقعا به این قضیه فکر کنید، ببینید معنی اش چیه. 00:10:43.000 --> 00:10:45.000 کارل ساگان جمله معروفی داره که 00:10:45.000 --> 00:10:47.000 " برای درست کردن یک پای سیب، 00:10:47.000 --> 00:10:50.000 اول از همه بایستی جهان را به وجود بیارید." 00:10:50.000 --> 00:10:52.000 اما او اشتباه می کرد. 00:10:52.000 --> 00:10:55.000 طبق سناریوی بولتزمان، اگر می خواهید که یک پای سیب درست کنید، 00:10:55.000 --> 00:10:58.000 شما بایستی منتظر بنشینید که حرکت تصادفی اتم ها 00:10:58.000 --> 00:11:00.000 یک پای سیب درست کنه. 00:11:00.000 --> 00:11:02.000 این قضیه بیشتر پیش میاد 00:11:02.000 --> 00:11:04.000 تا اینکه حرکت تصادفی اتم ها 00:11:04.000 --> 00:11:06.000 براتون یک باغ سیب بسازه 00:11:06.000 --> 00:11:08.000 و مقداری شکر و یک اجاق، 00:11:08.000 --> 00:11:10.000 و بعد براتون یک پای سیب بسازه. 00:11:10.000 --> 00:11:13.000 بنابراین این سناریو پیش گویی هایی خواهد کرد. 00:11:13.000 --> 00:11:15.000 و اون پیش گویی ها اینه که 00:11:15.000 --> 00:11:18.000 نوسان هایی که ما را می سازند کمینه هستند. 00:11:18.000 --> 00:11:21.000 حتی اگر شما تصور کنید که این اتاقی که الان توش هستیم 00:11:21.000 --> 00:11:23.000 وجود داره و واقعیه و ما در اون هستیم، 00:11:23.000 --> 00:11:25.000 و ما نه تنها خاطراتمون را داریم، 00:11:25.000 --> 00:11:27.000 بلکه این را هم می دونیم که بیرون از اینجا یه چیزایی هست 00:11:27.000 --> 00:11:31.000 که کل تک و آمریکا و کهکشان راه شیری نامیده می شود، 00:11:31.000 --> 00:11:34.000 خیلی آسونتر اینه که تمام این فکرها بطور تصادفی در مغز شما نوسان داده شده باشند 00:11:34.000 --> 00:11:36.000 تا اینکه بطور واقعی نوسان تصادفی یافته باشند 00:11:36.000 --> 00:11:39.000 در کل تک، آمریکا و کهکشان. NOTE Paragraph 00:11:39.000 --> 00:11:41.000 خبر خوب این که 00:11:41.000 --> 00:11:44.000 پس این سناریو جواب نمیده; درست نیست. 00:11:44.000 --> 00:11:47.000 این سناریو پیش بینی میکنه که ما بایستی یک نوسان کمینه باشیم. 00:11:47.000 --> 00:11:49.000 حتی اگر کهکشانمون را کنار بگذارید، 00:11:49.000 --> 00:11:51.000 یک میلیارد کهکشان دیگر نخواهید داشت. 00:11:51.000 --> 00:11:53.000 و فینمن هم این را متوجه شد. 00:11:53.000 --> 00:11:57.000 فینمن میگه که، "با توجه به این فرضیه که دنیا یک نوسان است، 00:11:57.000 --> 00:11:59.000 تمام پیش گویی ها اینه که، 00:11:59.000 --> 00:12:01.000 ما به قسمتی از دنیا نگاه کنیم که تا به حال ندیده ایم، 00:12:01.000 --> 00:12:03.000 برامون گیج کننده خواهد بود، و مثل اون چیزی که همین الان دیدیمش نیست -- 00:12:03.000 --> 00:12:05.000 آنتروپی بالا. 00:12:05.000 --> 00:12:07.000 اگر نظم ما بخاطر یک نوسان بود، 00:12:07.000 --> 00:12:09.000 ما انتظار داریم که ایم نظم فقط در اونجایی که دیدیم باشه نه جای دیگه. 00:12:09.000 --> 00:12:13.000 بنابراین به این نتیجه می رسیم که جهان یک نوسان نیست." 00:12:13.000 --> 00:12:16.000 خوب این خوبه. حالا سوال اینه که پس جواب درست چیه؟ 00:12:16.000 --> 00:12:18.000 اگر جهان یک نوسان نیست، 00:12:18.000 --> 00:12:21.000 پس چرا جهان اولیه آنتروپی پایینی داشت؟ 00:12:21.000 --> 00:12:24.000 من خیلی دوست دارم که جواب را بگم، اما وقت من داره تموم میشه. NOTE Paragraph 00:12:24.000 --> 00:12:26.000 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:12:26.000 --> 00:12:28.000 این جهانیه که درباره اش حرف می زنیم، 00:12:28.000 --> 00:12:30.000 در مقابل جهانی که واقعا وجود داره. 00:12:30.000 --> 00:12:32.000 من همین الان این تصویر را بهتون نشون داده بودم. 00:12:32.000 --> 00:12:34.000 جهان در طی ۱۰ میلیارد سال گذشته و یا چیزی در این حدود در حال انبساط بوده. 00:12:34.000 --> 00:12:36.000 اون سرد می شده. 00:12:36.000 --> 00:12:38.000 ولی ما الان به قدر کافی درباره آینده جهان می دونیم 00:12:38.000 --> 00:12:40.000 که بیشتر درباره اش حرف بزنیم. 00:12:40.000 --> 00:12:42.000 اگر انرژی تاریک دور و بر بمونه، 00:12:42.000 --> 00:12:45.000 ستارگان اطرافمون سوخت هسته شان را تمام می کنند و دست از سوختن بر می دارند. 00:12:45.000 --> 00:12:47.000 اونها داخل سیاه چاله ها سقوط خواهند کرد. 00:12:47.000 --> 00:12:49.000 ما در جهانی زندگی خواهیم کرد که 00:12:49.000 --> 00:12:51.000 هیچ چیزی در اون وجود نداره مگر سیاه چاله ها. 00:12:51.000 --> 00:12:55.000 این جهان ۱۰ به توان ۱۰۰ سال ادامه خواهد داشت -- 00:12:55.000 --> 00:12:57.000 بسیار بیشتر از اونی که جهان کوچک ما زندگی کرده است. 00:12:57.000 --> 00:12:59.000 آینده خیلی طولانی تر از گذشته است. 00:12:59.000 --> 00:13:01.000 اما حتی سیاه چاله ها هم همیشگی نیستند. 00:13:01.000 --> 00:13:03.000 اونها بخار خواهند شد، 00:13:03.000 --> 00:13:05.000 و ما چیزی به جز یک فضای خالی نخواهیم داشت. 00:13:05.000 --> 00:13:09.000 اون فضای خالی اساسا برای همیشه ادامه خواهد داشت. 00:13:09.000 --> 00:13:12.000 اگر چه همانطور که متوجه شدید چون فضای خالی تشعشع ساطع میکنه، 00:13:12.000 --> 00:13:14.000 در عمل نوسان های حرارتی وجود خواهد داشت، 00:13:14.000 --> 00:13:16.000 و بطور چرخه ای 00:13:16.000 --> 00:13:18.000 تمام ترکیب های ممکن مختلف 00:13:18.000 --> 00:13:21.000 از درجات آزادی که در جهان خالی وجود داره را می سازد. 00:13:21.000 --> 00:13:23.000 بنابراین اگر چه جهان همیشگی است، 00:13:23.000 --> 00:13:25.000 تنها تعداد محدودی از چیزهاست 00:13:25.000 --> 00:13:27.000 که امکان داره در جهان اتفاق بیافته. 00:13:27.000 --> 00:13:29.000 همه اونها در یک بازه زمانی 00:13:29.000 --> 00:13:32.000 برابر ۱۰ به توان ۱۰ به توان ۱۲۰ سال اتفاق خواهد افتاد. NOTE Paragraph 00:13:32.000 --> 00:13:34.000 حالا ۲ تا سوال از شما 00:13:34.000 --> 00:13:37.000 یک: اگر جهان برای ۱۰ به توان ۱۰ به توان ۱۲۰ سال خواهد بود، 00:13:37.000 --> 00:13:39.000 چرا ما 00:13:39.000 --> 00:13:42.000 در ۱۴ میلیارد سال اول اون به دنیا اومدیم، 00:13:42.000 --> 00:13:45.000 در گرما و راحتی درخشش پس از انفجار بزرگ؟ 00:13:45.000 --> 00:13:47.000 چرا ما در فضای خالی نیستیم؟ 00:13:47.000 --> 00:13:49.000 ممکنه بگید، "خوب اونجا چیزی برای زندگی کردن نیست،" 00:13:49.000 --> 00:13:51.000 اما این درست نیست. 00:13:51.000 --> 00:13:53.000 شما می تونید یک نوسان تصادفی از نیستی باشید. 00:13:53.000 --> 00:13:55.000 چرا نیستید؟ 00:13:55.000 --> 00:13:58.000 یک مشق شب دیگه برای شما. NOTE Paragraph 00:13:58.000 --> 00:14:00.000 همانطورکه گفتم، من واقعا جواب را نمی دونم. 00:14:00.000 --> 00:14:02.000 من بهتون سناریوی مورد علاقه خودم را میگم. 00:14:02.000 --> 00:14:05.000 یا مثل این میمونه. هیچ توضیحی وجود نداره. 00:14:05.000 --> 00:14:07.000 یک واقعیت خشن درباره جهان وجود داره 00:14:07.000 --> 00:14:10.000 که بایستی یاد بگیرید که قبول کنید و سوال پرسیدن را متوقف کنید. 00:14:11.000 --> 00:14:13.000 یا شاید انفجار بزرگ 00:14:13.000 --> 00:14:15.000 سراغاز جهان نیست. 00:14:15.000 --> 00:14:18.000 یک تخم مرغ، یک تخم مرغ شکسته نشده، یک پیکربندی آنتروپی پایین است، 00:14:18.000 --> 00:14:20.000 و هنوز هم، وقتی که در یخچال را باز می کنیم، 00:14:20.000 --> 00:14:22.000 نمیگیم که، "هه، چقدر جالبه که 00:14:22.000 --> 00:14:24.000 این پیکربندی آنتروپی پایین را در یخچالمون پیدا کردم." 00:14:24.000 --> 00:14:27.000 این به دلیل اینه که یک تخم مرغ یک سیستم بسته نیست; 00:14:27.000 --> 00:14:29.000 اون از یک مرغ پدید میاد. 00:14:29.000 --> 00:14:33.000 شاید جهان از یک مرغ جهانی پدید اومده. 00:14:33.000 --> 00:14:35.000 شاید یک چیزی هست که بطور طبیعی، 00:14:35.000 --> 00:14:38.000 از طریق رشد قوانین فیزیکی، 00:14:38.000 --> 00:14:40.000 منجر به جهانی مثل واسه ما شده 00:14:40.000 --> 00:14:42.000 در یک پیکربندی آنتروپی پایین. 00:14:42.000 --> 00:14:44.000 اگر این درست باشه میتونه بیشتر از یکبار اتفاق افتاده باشه; 00:14:44.000 --> 00:14:47.000 ما میتونیم قسمتی از یک جهان چندگانه خیلی بزرگتر باشیم. 00:14:47.000 --> 00:14:49.000 این سناریوی مورد علاقه منه. NOTE Paragraph 00:14:49.000 --> 00:14:52.000 برگزارکنندگان از من خواستند که برنامه را با یک اندیشه جسورانه تمام کنم. 00:14:52.000 --> 00:14:54.000 اندیشه جسورانه من 00:14:54.000 --> 00:14:57.000 اینه که تاریخ کاملا من را تایید خواهد کرد. 00:14:57.000 --> 00:14:59.000 ۵۰ سال دیگه، 00:14:59.000 --> 00:15:02.000 همه ایده های طوفانی من به عنوان حقیقت پذیرفته خواهد شد 00:15:02.000 --> 00:15:05.000 از طرف دانشمندان و انجمن های بیرونی. 00:15:05.000 --> 00:15:07.000 ما همه اعتقاد پیدا می کنیم که جهان کوچک ما 00:15:07.000 --> 00:15:10.000 تنها یک قسمت کوچکی از یک جهان چندگانه به مراتب بزرگتر است. 00:15:10.000 --> 00:15:13.000 و حتی بهتر از اون، ما خواهیم فهمید که چه اتفاقی در انفجار بزرگ افتاده 00:15:13.000 --> 00:15:15.000 بصورت تئوریک 00:15:15.000 --> 00:15:17.000 که قادر خواهیم بود با مشاهده ها مقایسه کنیم. 00:15:17.000 --> 00:15:19.000 این یک پیش بینی است. ممکنه من اشتباه بکنم. 00:15:19.000 --> 00:15:21.000 اما ما تا به حال به عنوان نسل انسان فکر می کرده ایم 00:15:21.000 --> 00:15:23.000 که جهان شبیه چیه، 00:15:23.000 --> 00:15:26.000 چرا به شکلی شده که بوده -- برای سالهای زیادی. 00:15:26.000 --> 00:15:29.000 خیلی هیجان انگیزه که فکر کنیم که یک روزی بالاخره ممکنه جواب را بدونیم. NOTE Paragraph 00:15:29.000 --> 00:15:31.000 متشکرم. NOTE Paragraph 00:15:31.000 --> 00:15:33.000 (تشویق حضار)