1
00:00:00,000 --> 00:00:02,463
من در شهر بسیار کوچکی در ویکتوریا

2
00:00:02,463 --> 00:00:03,763
بزرگ شدم.

3
00:00:03,763 --> 00:00:08,180
از تربیتی آرام و بسیار طبیعی برخوردار شدم

4
00:00:08,180 --> 00:00:11,580
به مدرسه می رفتم، با دوستانم می گشتم

5
00:00:11,580 --> 00:00:13,966
و با خواهران کوچکترم دعوا می کردم.

6
00:00:13,966 --> 00:00:15,755
همه اینها طبیعی بود.

7
00:00:15,755 --> 00:00:19,927
وقتی ۱۵ سالم شد،عضوی از جامعه محلی

8
00:00:19,927 --> 00:00:21,347
نزد پدر و مادرم آمد و خواستند که

9
00:00:21,347 --> 00:00:22,740
مرا نامزد دریافت

10
00:00:22,740 --> 00:00:25,860
یک جایزه دستاورد علمی بکنند.

11
00:00:25,860 --> 00:00:29,103
پدرومادرم گفتند:« همم، که این واقعاً خوبه،

12
00:00:29,103 --> 00:00:32,320
اما یه مشکل چشمگیر در این باره هست.

13
00:00:32,320 --> 00:00:37,254
اون واقعاً به هیچ چیزی دست پیدا نکرده. » (خنده)

14
00:00:37,254 --> 00:00:38,849
و می دانید که حق با آنها بود.

15
00:00:38,849 --> 00:00:41,835
من به مدرسه می رفتم، نمرات خوب می گرفتم

16
00:00:41,835 --> 00:00:44,283
بعد از مدرسه یک شغل معمولی

17
00:00:44,283 --> 00:00:46,065
در آرایشگاه مادرم داشتم،

18
00:00:46,065 --> 00:00:47,863
و وقت زیادی را صرف تماشای سریال های

19
00:00:47,863 --> 00:00:50,994
"بافی قاتل خون آشام ها" و " داوسون کریک " می کردم.

20
00:00:50,994 --> 00:00:55,037
آره،می دونم. چه تناقضی!

21
00:00:55,037 --> 00:00:56,377
اما همانطور که می دانید آنها درست می گفتند.

22
00:00:56,377 --> 00:00:58,930
من هرگز کاری انجام نداده بودم که

23
00:00:58,930 --> 00:01:00,611
قابل توجه باشد.

24
00:01:00,611 --> 00:01:03,554
من هیچ کاری انجام نداده بودم که یک پیروزی بزرگ به حساب بیاید

25
00:01:03,554 --> 00:01:07,156
اگر معلولیت را از این معادله خارج کنید.

26
00:01:07,156 --> 00:01:11,022
سال ها بعد، من دومین دوره ی تدریسم را در

27
00:01:11,022 --> 00:01:12,758
دبیرستان ملبورن می گذراندم.

28
00:01:12,758 --> 00:01:17,709
حدود بیست دقیقه بود که در کلاس سال سوم دبیرستان مطالعات حقوقی درس می دادم

29
00:01:17,709 --> 00:01:19,488
که یکی از پسرها دستش را بلند کرد و گفت:

30
00:01:19,488 --> 00:01:23,732
« خانم، شما کِی می خواید سخنرانی تون رو ارائه بدین؟»

31
00:01:23,732 --> 00:01:25,709
و من گفتم:« چه سخنرانی ؟»

32
00:01:25,709 --> 00:01:27,013
می دونید که بیست دقیقه ی مفید برای آنها

33
00:01:27,013 --> 00:01:29,909
درباره ی قانون افترا صحبت کرده بودم.

34
00:01:29,909 --> 00:01:31,580
و اون گفت:« خودتون می دونید،

35
00:01:31,580 --> 00:01:33,900
صحبت های انگیزشی تون.

36
00:01:33,900 --> 00:01:35,890
وقتی مردم با ویلچر به مدرسه میان،

37
00:01:35,890 --> 00:01:40,813
اونها معمولا از چیزهای الهام بخش حرف می زنند؟»

38
00:01:40,813 --> 00:01:42,259
( خنده)

39
00:01:42,259 --> 00:01:46,557
« معمولاً توی سالن بزرگ برگزار میشه.»

40
00:01:46,557 --> 00:01:48,770
آن موقع بود که این فکر به ذهنم خطور کرد:

41
00:01:48,770 --> 00:01:52,041
این بچه افراد معلول را تنها به شکل

42
00:01:52,041 --> 00:01:55,699
یک وسیله ی الهام بخش تجربه کرده بود.

43
00:01:55,699 --> 00:01:57,560
باید به اون پسر گفت که ما اینطور نیستیم.

44
00:01:57,560 --> 00:01:58,861
و این تقصیر او هم نیست،

45
00:01:58,861 --> 00:02:00,672
این حقیقت برای همه ی ما وجود دارد.

46
00:02:00,672 --> 00:02:04,418
برای اکثر ما، افراد معلول معلمان،

47
00:02:04,418 --> 00:02:07,477
یا دکتر یا مانیکوریست های ما نیستند.

48
00:02:07,477 --> 00:02:12,846
ما انسان واقعی نیستیم. ما فقط برای الهام بخشیدن وجود داریم.

49
00:02:12,846 --> 00:02:16,352
و در واقع، من الان روی این استیج نشستم

50
00:02:16,352 --> 00:02:19,434
و بنظر می رسه که دلرم روی این ویلچر همین کار را انجام می دهم

51
00:02:19,434 --> 00:02:22,367
و شما احتمالا به نوعی از من انتظار دارید

52
00:02:22,367 --> 00:02:27,147
که به شما الهام ببخشم، مگه نه؟ (خنده)

53
00:02:27,147 --> 00:02:29,990
آره.

54
00:02:29,990 --> 00:02:32,004
خوب،خانم ها و آقایان، متاسفانه قصد دارم

55
00:02:32,004 --> 00:02:34,861
به طور قابل توجهی ناامیدتان بکنم.

56
00:02:34,861 --> 00:02:37,030
من اینجا نیستم که به شما الهام ببخشم.

57
00:02:37,030 --> 00:02:39,607
ما اینجا هستم تا به شما بگویم که چه دروغ هایی

58
00:02:39,607 --> 00:02:41,574
درباره ی معلولیت وجود دارد.

59
00:02:41,574 --> 00:02:43,681
آره، ما این دروغ را شنیده ایم که

60
00:02:43,681 --> 00:02:48,886
معلولیت چیز بدی است. روی این حرفم تاکید دارم!

61
00:02:48,886 --> 00:02:51,827
این که چیز بدی است و زندگی با معلولیت

62
00:02:51,827 --> 00:02:53,973
شما را استثنایی می کند.

63
00:02:53,973 --> 00:02:56,888
اما چیز بدی نیست و شما را

64
00:02:56,888 --> 00:02:59,517
استثنایی نمی کند.

65
00:02:59,517 --> 00:03:01,252
در سال های اخیر، ما توانسته ایم

66
00:03:01,252 --> 00:03:03,875
با رسانه های اجتماعی این دروغ را

67
00:03:03,875 --> 00:03:06,149
بیشتر پخش کنیم.

68
00:03:06,149 --> 00:03:08,382
ممکن است تصاویری مانند این را دیده باشید:

69
00:03:08,382 --> 00:03:11,985
« تنها ناتوانی در زندگی نگرش بد است»

70
00:03:12,975 --> 00:03:17,326
یا این یکی:« بهانه ی شما غیرقابل قبول است»

71
00:03:17,326 --> 00:03:23,686
یا این:« قبل از اینکه دست بکشید، تلاش کنید»

72
00:03:23,686 --> 00:03:25,342
اینها فقط چند مثال بودند،

73
00:03:25,342 --> 00:03:27,311
اما نمونه های بیشتری از این تصاویر وجود دارد.

74
00:03:27,311 --> 00:03:28,940
ممکن است شما هم یکی از آنها را دیده باشید.

75
00:03:28,940 --> 00:03:30,689
دختر کوچکی که دست ندارد

76
00:03:30,689 --> 00:03:34,400
با مدادی در دهانش نقاشی می کشد.

77
00:03:34,400 --> 00:03:36,120
شاید تصویر پسری را دیده باشید که

78
00:03:36,120 --> 00:03:38,993
با پای مصنوعی می دود

79
00:03:38,993 --> 00:03:40,344
و تصاویری از این نوع.

80
00:03:40,344 --> 00:03:41,970
بسیاری از اینها وجود دارد،

81
00:03:41,970 --> 00:03:45,884
که ما به آنها می گوییم تصاویر مستهجن الهام بخش.

82
00:03:45,884 --> 00:03:48,110
(خنده)

83
00:03:48,110 --> 00:03:50,328
و من عمداً از واژه ی مستهجن استفاده کردم

84
00:03:50,328 --> 00:03:53,477
چراکه آن تصاویر گروهی از مردم را

85
00:03:53,477 --> 00:03:56,288
به سود گروهی دیگر عینیت می بخشند.

86
00:03:56,288 --> 00:03:59,167
و در این مورد، ما افراد معلول را

87
00:03:59,167 --> 00:04:01,824
برای نفع افراد توانا عینیت می بخشیم.

88
00:04:01,824 --> 00:04:03,952
هدف این تصاویر

89
00:04:03,952 --> 00:04:07,763
الهام بخشیدن به شما و انگیزه دادن به شماست

90
00:04:07,763 --> 00:04:09,838
بنابراین ما می توانیم به آنها نگاه کنیم

91
00:04:09,838 --> 00:04:12,927
و فکر کنیم:« خب،هرچه قدر زندگی من بد باشه،

92
00:04:12,927 --> 00:04:14,958
می تونست بدتر هم بشه.

93
00:04:14,958 --> 00:04:18,286
ممکن بود من اون شخص باشم»

94
00:04:18,286 --> 00:04:21,662
اما اگر شما آن شخص باشید چه؟

95
00:04:21,662 --> 00:04:23,750
حسابش از دستم خارج شده است که چقدر

96
00:04:23,750 --> 00:04:26,218
افراد غریبه به من نزدیک شده اند

97
00:04:26,218 --> 00:04:29,123
و به من گفتند که فکر می کنند من شجاع هستم،

98
00:04:29,123 --> 00:04:30,880
یا الهام بخش

99
00:04:30,880 --> 00:04:32,539
و این خیلی قبل از آن بود که کار من

100
00:04:32,539 --> 00:04:34,593
مشخصاتی عمومی داشته باشد.

101
00:04:34,593 --> 00:04:36,295
حتی تبریک هایی به من می گفتند بابت اینکه

102
00:04:36,295 --> 00:04:38,001
می توانستم صبح بیدار شوم

103
00:04:38,001 --> 00:04:42,009
و اسمم را به یاد بیاورم. (خنده)

104
00:04:42,009 --> 00:04:44,547
و این استفاده ابزاری کردن است.

105
00:04:44,547 --> 00:04:46,640
این گونه تصاویر

106
00:04:46,640 --> 00:04:48,571
از افراد ناتوان به سود مردم سالم

107
00:04:48,571 --> 00:04:51,496
استفاده ابزاری می کند.

108
00:04:51,496 --> 00:04:54,110
شما می توانید به این تصاویر نگاه کنید

109
00:04:54,110 --> 00:04:56,813
و فکر کنید که اوضاع چندان هم برای شما بد نیست

110
00:04:56,813 --> 00:05:00,960
و نگرانی هایتان را با افراد دیگر مقایسه کنید.

111
00:05:00,960 --> 00:05:03,881
زندگی به عنوان یک فرد معلول

112
00:05:03,881 --> 00:05:05,965
به نوعی واقعاً دشوار است.

113
00:05:05,965 --> 00:05:08,071
ما به بعضی چیزها غلبه کردیم.

114
00:05:08,071 --> 00:05:10,283
اما چیزهایی که ما بهشان غلبه کردیم

115
00:05:10,283 --> 00:05:12,900
چیزهایی نیستند که شما فکر می کنید.

116
00:05:12,900 --> 00:05:15,507
آنها ربطی به بدن ما ندارند.

117
00:05:15,507 --> 00:05:17,885
من از اصطلاح «افراد معلول» کاملاً به عمد استفاده می کنم

118
00:05:17,885 --> 00:05:22,083
چون من درچیزی که مدل اجتماعی از کارافتادگی نام دارد مشترک هستم

119
00:05:22,083 --> 00:05:24,381
که می گوید ما بواسطه جامعه ای که در آن زندگی می کنیم

120
00:05:24,381 --> 00:05:28,295
بیشتر ناتوان هستیم تا واسطه بدنمان

121
00:05:28,295 --> 00:05:31,178
یا مشکلمان.

122
00:05:31,178 --> 00:05:35,086
من مدت زیادی در این جسم زندگی کردم

123
00:05:35,086 --> 00:05:37,349
و واقعاً به آن علاقه دارم.

124
00:05:37,349 --> 00:05:40,402
جسمم کارهایی را که نیاز دارم انجام می دهد

125
00:05:40,402 --> 00:05:43,695
و من یادگرفتم که از بهترین ظرفیت آن استفاده کنم

126
00:05:43,695 --> 00:05:44,829
همانطور که شما این کار را می کنید

127
00:05:44,829 --> 00:05:47,853
و این موضوع درباره ی کودکانی که در تصاویر هم بودند صادق است.

128
00:05:47,853 --> 00:05:51,132
آنها هیچ کار غیر عادی ای انجام نمی دهند

129
00:05:51,132 --> 00:05:53,481
بلکه فقط از بهترین ظرفیت بدنشان

130
00:05:53,481 --> 00:05:55,790
استفاده می کنند.

131
00:05:55,790 --> 00:05:59,293
بنابراین آیا این واقعاً عادلانه است که

132
00:05:59,293 --> 00:06:01,016
از آنها با به اشتراک گذاری این تصاویر

133
00:06:01,016 --> 00:06:03,118
این گونه سوءاستفاده ابزاری کنیم؟

134
00:06:03,118 --> 00:06:07,641
مردم وقتی می گویند:« شما الهام بخش هستید،»

135
00:06:07,641 --> 00:06:10,926
قصد تعریف کردن دارند.

136
00:06:10,926 --> 00:06:12,292
و می دانم که چرا این اتفاق می افتد.

137
00:06:12,292 --> 00:06:14,564
این به خاطر دروغ است،به خاطر این دروغ که

138
00:06:14,564 --> 00:06:18,778
معلولیت شما را استثنایی می کند.

139
00:06:18,778 --> 00:06:20,612
اما واقعاً اینطور نیست.

140
00:06:20,612 --> 00:06:21,971
و می دانم که شما فکر می کنید که

141
00:06:21,971 --> 00:06:24,720
من آمده ام این جا تا از الهام بخش بودن ایراد بگیرم

142
00:06:24,720 --> 00:06:26,639
و فکر می کنید که :« هی، استلا،

143
00:06:26,639 --> 00:06:30,756
خودت تا حالا از بعضی چیزها الهام نگرفتی؟»

144
00:06:30,756 --> 00:06:32,850
جواب این است، بله.

145
00:06:32,850 --> 00:06:35,888
من همیشه از دیگر افراد ناتوان یاد میگیرم.

146
00:06:35,888 --> 00:06:40,827
نه اینکه یاد بگیرم من از آنها خوش شانس تر هستم.

147
00:06:40,827 --> 00:06:43,982
یاد می گیرم که این ایده ی نبوغ آمیزی است

148
00:06:43,982 --> 00:06:45,403
که از یک جفت انبر باربیکیو

149
00:06:45,403 --> 00:06:51,160
برای بلند کردن چیزهایی که می افتند استفاده کنم. (خنده)

150
00:06:51,160 --> 00:06:53,681
یاد میگیرم که ترفند زیرکانه ی است که می توانید

151
00:06:53,681 --> 00:06:58,266
موبایلتان را با باتری صندلی تان شارژکنید.

152
00:06:58,266 --> 00:06:59,480
نبوغ آمیز.

153
00:06:59,480 --> 00:07:02,061
ما از قدرت و استقامت هم دیگر می آموزیم،

154
00:07:02,061 --> 00:07:04,702
نه علیه جسم و عیب هایمان،

155
00:07:04,702 --> 00:07:07,506
بلکه علیه جهانی که ما را استثناء می داند

156
00:07:07,506 --> 00:07:09,963
و از ما سوءاستفاده ابزاری می کند.

157
00:07:09,963 --> 00:07:12,598
واقعاً فکر می کنم این دروغی که

158
00:07:12,598 --> 00:07:16,821
درباره ی معلولیت گفته ایم بزرگترین بی عدالتی است.

159
00:07:16,821 --> 00:07:20,956
این زندگی را برای ما سخت می کند.

160
00:07:20,956 --> 00:07:24,829
و این نقل قول که :« تنها ناتوانی در زندگی

161
00:07:24,829 --> 00:07:26,827
نگرش بد است»،

162
00:07:26,827 --> 00:07:29,954
دلیل مزخرف بودن آن این است که

163
00:07:29,954 --> 00:07:31,575
هرگز حقیقت ندارد

164
00:07:31,575 --> 00:07:34,237
به خاطر مدل اجتماعی ناتوانی.

165
00:07:34,237 --> 00:07:38,402
هرقدر هم به پله های درحال پرواز لبخند بزنید

166
00:07:38,402 --> 00:07:43,348
آن را تبدیل به یک سطح شیبدار نمی کند.

167
00:07:43,348 --> 00:07:49,930
هرگز. ( خنده) (تشویق)

168
00:07:49,930 --> 00:07:51,810
خندیدن به صفحه ی تلویزیون

169
00:07:51,810 --> 00:07:53,641
باعث نمی شود که زیرنویس ها برای افراد ناشنوا

170
00:07:53,641 --> 00:07:55,374
ظاهر شوند.

171
00:07:55,374 --> 00:07:57,836
هر چقدر که هم که وسط یک کتاب فروشی بایستید

172
00:07:57,836 --> 00:07:59,606
و نگرش مثبت پخش کنید

173
00:07:59,606 --> 00:08:02,305
تمام کتاب ها را تبدیل به خط بریل نمی کند.

174
00:08:02,305 --> 00:08:06,509
هیج اتفاقی قرار نیست بیافتد.

175
00:08:06,509 --> 00:08:09,236
من واقعاً می خواهم در جهانی زندگی کنم که

176
00:08:09,236 --> 00:08:12,900
که معلولیت نه یک استثنا، بلکه یک هنجار است.

177
00:08:12,900 --> 00:08:15,096
می خواهم در جهانی زندگی کنم که یک دختر 15 ساله

178
00:08:15,096 --> 00:08:16,830
که در اتاقش نشسته و

179
00:08:16,830 --> 00:08:19,007
«بافی قاتل شکارچی ها» را نگاه می کند

180
00:08:19,007 --> 00:08:21,545
به عنوان دستیابی به چیزی معرفی نشود

181
00:08:21,545 --> 00:08:23,811
چراکه آن را نشسته انجام می دهد.

182
00:08:23,811 --> 00:08:25,236
می خواهم در جهانی زندگی کنم

183
00:08:25,236 --> 00:08:28,361
که از افراد ناتوان توقعات کم

184
00:08:28,361 --> 00:08:29,910
نداشته باشیم

185
00:08:29,910 --> 00:08:32,236
که موفق شده اند از تخت بیرون بیایند

186
00:08:32,236 --> 00:08:35,033
و اسم خودشان را به یاد دارند.

187
00:08:35,033 --> 00:08:38,454
می خواهم در جهانی زندگی کنم که پیروزی واقعی برای افراد ناتوان را

188
00:08:38,454 --> 00:08:40,217
ارج بنهیم

189
00:08:40,217 --> 00:08:41,824
و می خواهم در جهانی زندگی کنم

190
00:08:41,824 --> 00:08:45,236
که یک دانش آموز سوم در دبیرستان ملبورن

191
00:08:45,236 --> 00:08:47,589
از اینکه معلم جدیدش روی ویلچر است

192
00:08:47,589 --> 00:08:50,747
غافلگیر نشود.

193
00:08:50,747 --> 00:08:53,790
معلولیت شما را استثنایی نمی کند

194
00:08:53,790 --> 00:08:57,243
اما آنچه را که فکر می کنید درباره ی آن می دانید زیر سوال می برد.

195
00:08:57,243 --> 00:08:58,510
ممنونم.

196
00:08:58,510 --> 00:08:59,469
(تشویق)