1
00:00:00,000 --> 00:00:01,640
ทำไมเราถึงไม่เคยเห็นความตาย?

2
00:00:01,780 --> 00:00:03,720
สวัสดีค่าวิว จากแชนแนล "Point of View" ค่ะ

3
00:00:03,900 --> 00:00:08,700
น่ะใช่ไหมทำไมเราถึงไม่เคยเห็นความตาย เคยอยากรู้คำตอบของคำถามนี้กันไหม

4
00:00:08,700 --> 00:00:11,060
เชื่อว่าไม่มีใครอยากรู้หรอก แล้วก็ไม่มีใครได้นึกถึงด้วยนะคะ

5
00:00:11,060 --> 00:00:14,000
แต่พอถามขึ้นมาแล้วเนี่ย หลายคนก็อาจจะแบบคิดตาม

6
00:00:14,000 --> 00:00:17,120
ประมาณว่า เอ๊ะ มันเป็นเรื่องไหนดีนะ เรื่องนั้น เรื่องนี้ เรื่องนู้น

7
00:00:17,120 --> 00:00:22,160
แต่จริงๆแล้วนะคะ จะบอกว่าเรื่องราวในโลกใบเนี้ย มีคำอธิบาย มากมายหลากหลายเวอร์ชันเลยค่ะ

8
00:00:22,160 --> 00:00:23,620
โดยเฉพาะเรื่องราวเกี่ยวกับความตาย

9
00:00:23,680 --> 00:00:27,560
เพราะอะไรคะ เพราะว่าคนในสมัยโบราณเนี่ย เวลาที่เค้าไม่รู้อะไรสักอย่าง

10
00:00:27,560 --> 00:00:31,080
หรือว่าเค้าเจอเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ หรือว่าเหตุการณ์อะไรที่ควบคุมไม่ได้เนี่ย

11
00:00:31,080 --> 00:00:36,000
เค้าก็จะต้องพยายามแต่งนิทาน แต่งตำนาน แต่งอะไรมาเพื่ออธิบายเหตุสิ่งนั้นใช่มั้ยคะ

12
00:00:36,040 --> 00:00:39,300
และแน่นอนค่ะ วันนี้วิวคงไม่ได้มาตอบแบบเป็นวิทยาศาสตร์หรอกว่า

13
00:00:39,300 --> 00:00:43,020
เราไม่เคยเห็นความตายเพราะว่าความตายมันมีความหนาแน่นน้อยกว่าอากาศ

14
00:00:43,020 --> 00:00:47,380
อะไรอย่างงี้คงไม่มีนะคะ วิทยาศาสตร์ในทุกวันนี้คงหาคำตอบแบบนั้นไม่ได้นะคะ

15
00:00:47,420 --> 00:00:51,140
ดังนั้นคำตอบของในวันนี้ จะมาเป็นนิทานอธิบายเหตุค่ะ

16
00:00:51,140 --> 00:00:55,260
ซึ่งถ้าพูดถึงความตายเนี่ยต้องบอกว่าความตายก็เป็นเรื่องสากล

17
00:00:55,260 --> 00:00:56,580
ดังนั้นเราทุกคนเราทุกคนก็ต้องตาย

18
00:00:56,680 --> 00:01:02,300
ดังนั้นคนในสมัยโบราณชาติต่างๆก็พยายามอธิบายคำตอบของตัวเองแบบนั้น แบบนี้ แบบโน้นเต็มไปหมดใช่มั้ยคะ

19
00:01:02,300 --> 00:01:07,040
ถ้าเราจะเล่าทุกเวอร์ชันมันคงมากเกินไปค่ะ นิทานในวันนี้ที่วิวจะนำว่าเล่าให้ทุกคนฟัง

20
00:01:07,040 --> 00:01:09,720
ก็เลยเป็น คำตอบจากชาวเนปาลค่ะ

21
00:01:09,760 --> 00:01:14,140
ซึ่งความเก๋ของชาวเนปาลคืออะไรคะ ชาวเนปาลอยู่ใกล้อินเดียใช่มั้ยคะ

22
00:01:14,140 --> 00:01:16,500
ดังนั้นมีความเชื่อแบบฮินดูเข้าไปผสมด้วยนะคะ

23
00:01:16,560 --> 00:01:20,020
เราก็จะเห็นเทพที่เราคุ้นเคยต่างๆเข้าไปอยู่ในเวอร์ชันนี้ค่ะ

24
00:01:20,080 --> 00:01:23,520
อย่างไรก็ดีนะคะ เช่นเดิมค่ะเหมือนกับนิทาน ตำนานทั่วๆไป

25
00:01:23,560 --> 00:01:28,440
นิทานพวกนี้ก็จะมีหลากหลายเวอร์ชันนะคะ รวมไปถึงนิทานของเนปาล(ขอโทษค่ะติดปากเลยพูดผิด)ที่วิวจะนำมาเล่า

26
00:01:28,500 --> 00:01:30,840
เรื่องความตายในวันนี้ด้วยก็มีหลายเวอร์ชัน

27
00:01:30,880 --> 00:01:33,920
แต่ละเวอร์ชันก็มีรายละเอียดปลึกย่อยต่างๆไม่เหมือนกันค่ะ

28
00:01:34,000 --> 00:01:38,660
ใครอยากรู้ว่าวิวเอาเวอร์ชันไหนมาผสมกันบ้างก็ด้านล่างนี้เลยนะคะ วิวลงอ้างอิงไว้ให้แล้วค่ะ

29
00:01:38,720 --> 00:01:42,660
สำหรับตอนนี้ พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกและก็ได้สาระหรือยังคะ

30
00:01:42,660 --> 00:01:44,560
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

31
00:01:47,980 --> 00:01:52,040
สาเหตุที่ทำให้เราไม่เคยเห็นความตายนะคะ เริ่มมาจากชายแก่คนนึงเท่านั้นค่ะ

32
00:01:52,060 --> 00:01:55,740
ชายแก่คนนี้นะคะ เป็นชายแก่ยากจนที่อาศัยอยู่ในชนบทค่ะ

33
00:01:55,740 --> 00:01:57,240
บ้านเนี่ยก็ยากจนมากๆ

34
00:01:57,240 --> 00:01:59,320
เรียกได้ว่ายากจนข้นแค้นเลยนะคะ

35
00:01:59,320 --> 00:02:03,060
ชีวิตนี่ลำบากสุดๆ เค้าดำรงชีพด้วยการตัดฟืนขายค่ะ

36
00:02:03,100 --> 00:02:07,320
ซึ่งทุกวันเนี่ยเขาก็จะออกไปตัดฟืนๆๆแล้วก็แบกกลับบ้านมานะคะ

37
00:02:07,320 --> 00:02:09,160
เอาไปขาย เอาไปทำนู่น ทำนี่ค่ะ

38
00:02:09,200 --> 00:02:12,580
ทีนี้วันนึงค่ะ ชายแก่ก็เดินทางไปตัดฟืนตามปกตินะคะ

39
00:02:12,580 --> 00:02:14,960
ระหว่างที่เขาตัดฟืนๆอยู่นั้นเนี่ย

40
00:02:14,960 --> 00:02:19,320
เขาก็คิดได้ว่า เอ๊ะ! ทำไมเราถึงต้องใช้ชีวิตยากจนข้นแค้นแบบนี้ด้วยนะ

41
00:02:19,320 --> 00:02:22,840
ถ้าเราตัดฟืนได้มากกว่าเดิม เราขนฟืนกลับบ้านมากกว่าเดิม

42
00:02:22,860 --> 00:02:25,060
เราก็จะขายฟืนได้มากกว่าเดิมนี่นา

43
00:02:25,060 --> 00:02:26,180
มันก็จะทำให้เรารวย!

44
00:02:26,180 --> 00:02:26,680
รวย!

45
00:02:26,680 --> 00:02:27,520
รวย แล้วก็รวย

46
00:02:27,560 --> 00:02:30,480
เราก็จะได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

47
00:02:30,540 --> 00:02:33,400
ดังนั้นพอคิดได้แบบนั้นนะคะ ชายแก่ก็ตั้งหน้าตั้งตาค่ะ

48
00:02:33,440 --> 00:02:36,720
ตัดฟืน ตัดๆๆๆๆๆ เรียกว่าสับยับเลยนะคะ

49
00:02:36,760 --> 00:02:40,420
เสร็จแล้วก็เอากองฟืนทั้งหมดที่เยอะกว่าปกติหลายเท่าเนี่ย

50
00:02:40,440 --> 00:02:42,600
แบกขึ้นบ่าค่ะ แล้วก็ออกเดินไป

51
00:02:42,600 --> 00:02:44,160
ระหว่างที่กำลังเดินๆ อยู่นั้น

52
00:02:44,160 --> 00:02:46,120
จำได้มั้ยคะว่าชายคนนี้เป็นชายอะไร

53
00:02:46,120 --> 00:02:49,020
เค้าไม่ใช่ชายหนุ่มค่ะ เค้าเป็นชายแก่นะคะ

54
00:02:49,020 --> 00:02:52,220
ดังนั้นนึกสภาพชายแก่ที่แบกฟืนกองใหญ่มาก

55
00:02:52,220 --> 00:02:54,980
แล้วก็ใหญ่เกินกว่าปกติที่ตัวเองแบกทุกวัน

56
00:02:55,000 --> 00:02:59,240
แล้วก็เป็นชายแก่ยากจนข้นแค้นที่สารอาหารอะไรต่างๆ ก็ไม่ค่อยจะพออยู่แล้ว

57
00:02:59,260 --> 00:03:01,320
ร่างกายอ่อนแอนะคะ ดังนั้นค่ะ

58
00:03:01,320 --> 00:03:04,180
ระหว่างที่แบกๆ อยู่ ชายแก่ก็รู้สึกหมดแรงค่ะ

59
00:03:04,180 --> 00:03:08,280
แล้วก็ ถึงขั้นที่ต้องวางฟืนเนี่ย แล้วก็นั่งพัก ดื่มน้ำอะไรต่างๆ

60
00:03:08,280 --> 00:03:10,540
หลังจากที่พักผ่อนดื่มน้ำอะไรเสร็จนะคะ

61
00:03:10,560 --> 00:03:13,220
ชายแก่ก็หยิบฟืนขึ้นมาทำท่าจะแบกต่อค่ะ

62
00:03:13,220 --> 00:03:14,720
ปรากฎว่า ลุกไม่ขึ้น!

63
00:03:14,720 --> 00:03:16,620
รู้สึกว่าแบบหมดแรงแล้วนะคะ

64
00:03:16,620 --> 00:03:19,620
ดังนั้นค่ะชายแก่ก็รู้สึกตัดพ้อกับตัวเองมากๆ

65
00:03:19,640 --> 00:03:23,800
ประมาณว่า อะไรกันเนี่ย ทำไมชีวิตเรามันถึงยากจนข้นแค้นขนาดนี้

66
00:03:23,840 --> 00:03:25,840
แรงก็ไม่มีจะทำให้ตัวเองดีขึ้น

67
00:03:25,840 --> 00:03:27,760
ชีวิตนี้มันไม่ยุติธรรมเลย

68
00:03:27,800 --> 00:03:30,360
คนแบบเราเนี่ยนะ ต่อให้เราเรียกหาความตายเนี่ยนะ

69
00:03:30,420 --> 00:03:32,940
ความตายก็ไม่มาหาเราหรอกมันสบายเกินไป

70
00:03:33,000 --> 00:03:38,500
พอคิดจบเท่านั้นนะคะ อยู่ดีๆก็มีชายหนุ่มคนนึงค่ะ เดินเข้ามาหาคนแก่คนนี้ทันที แล้วก็บอกว่า

71
00:03:38,540 --> 00:03:40,760
ฮัลโหลตา ตาเรียกฉันทำไมล่ะ

72
00:03:40,760 --> 00:03:41,800
ต้องการอะไรหรอ

73
00:03:41,800 --> 00:03:43,500
ฝั่งคนแก่นะคะ ก็งงค่ะ

74
00:03:43,600 --> 00:03:45,600
นึกสภาพอยู่ดีๆก็มีเด็กคนนึงบอกว่า

75
00:03:45,600 --> 00:03:46,660
เฮ้ย เรียกเราทำไมอะ

76
00:03:46,720 --> 00:03:49,840
ฉันก็ไม่ได้เรียกใครนี่ ฉันก็ไม่ได้คุยกับใคร คิดอยู่ในหัวนะคะ

77
00:03:49,920 --> 00:03:52,920
ดังนั้นชายแก่ก็เลยหันไปค่ะแล้วก็ถามชายหนุ่มคนนั้นว่า

78
00:03:53,000 --> 00:03:56,800
ห้ะ เรียกอะไร ข้ายังไม่รู้จักเจ้าเลย ข้าจะไปเรียกเจ้าได้ยังไง

79
00:03:56,800 --> 00:04:00,060
เฮ้ย เพี้ยนป่ะเนี่ยเราอะ ข้าไม่ได้เรียกๆ จะบ้าหรอ นะคะ

80
00:04:00,100 --> 00:04:03,200
ปรากฏว่าชายหนุ่มคนนั้นค่ะก็หันไปบอกชายแก่ว่า

81
00:04:03,200 --> 00:04:06,280
ตาจะบอกว่าตาไม่ได้เรียกได้ไง ก็ฉันนี่แหละความตาย

82
00:04:06,360 --> 00:04:08,360
ฉันคือเดท ฉันคือความตาย

83
00:04:08,400 --> 00:04:13,180
ฉันนี่แหละคือคนที่มีหน้าที่คอยเก็บวิญญาณของคนนั้น คนนี้เวลาที่เขาสิ้นอายุขัยแล้ว

84
00:04:13,180 --> 00:04:14,800
ตาเรียกฉันมาทำไมล่ะ

85
00:04:14,880 --> 00:04:17,640
น่ะ เรียกหาความตาย ความตายก็มาหานะคะ

86
00:04:17,640 --> 00:04:19,600
ถามว่าไอ้คนที่ชอบบ่นว่าแบบ

87
00:04:19,600 --> 00:04:20,980
โอ้ย! อยากตายๆ

88
00:04:20,980 --> 00:04:22,620
พอถึงเวลาตายจริงๆ อยากตายป่ะ

89
00:04:22,640 --> 00:04:25,200
บอกเลยนะคะว่าคนบ่นส่วนใหญ่ไม่ได้อยากตายค่ะ

90
00:04:25,280 --> 00:04:27,280
ดังนั้นตาคนนี้ก็ไม่ได้อยากตายเหมือนกัน

91
00:04:27,320 --> 00:04:30,400
เค้าก็เลยแบบ อ้อ เรียกมาทำไมหรอ เรียกมา.. เรียกมา

92
00:04:30,400 --> 00:04:31,860
แต่ตาก็คิดได้นะคะ ประมาณว่า

93
00:04:31,860 --> 00:04:34,680
เอ้ แต่ความตายก็ไม่ได้บอกว่า จะมาเก็บเรานี่หน่า

94
00:04:34,680 --> 00:04:36,460
เราก็ยังไม่สิ้นอายุขัยหรือเปล่าน้า

95
00:04:36,500 --> 00:04:38,700
แต่เอ๊ะ! มันเป็นความตายจริงๆ หรือเปล่า

96
00:04:38,780 --> 00:04:42,600
ชายแก่คนนั้นนะคะก็เลยหันกลับไปค่ะ แล้วก็ไปถามชายหนุ่มคนนั้นว่า

97
00:04:42,620 --> 00:04:44,740
ไม่จริงอะ เจ้าอะนะความตายตัวจริง

98
00:04:44,740 --> 00:04:46,120
อย่ามาหลอกข้าให้ยากเลย

99
00:04:46,120 --> 00:04:47,900
ถ้าเป็นความตายตัวจริง พิสูจน์มาสิ

100
00:04:47,960 --> 00:04:51,560
น่ะ ไปท้าเค้าอีก เดี๋ยวเค้าก็กระชากวิญญาณหลุดจากตัวเข้าให้หรอกนะ

101
00:04:51,620 --> 00:04:54,120
ดังนั้นนะคะความตายก็มองไปรอบๆ ค่ะ

102
00:04:54,200 --> 00:04:56,660
ปรากฏว่ามีผู้หญิงคนนึงอาบน้ำอยู่ใกล้ๆ ตรงนั้น

103
00:04:56,660 --> 00:04:59,580
ความตายเห็นแล้วล่ะว่า นี่ไง หมดอายุขัยพอดี

104
00:04:59,580 --> 00:05:01,360
เจ้าดูให้ดีนะคุณตา

105
00:05:01,420 --> 00:05:04,340
คุณตาดูให้ดีนะ เห็นผู้หญิงคนนั้นมั้ย ผู้หญิงคนนั้นเนี่ย

106
00:05:04,360 --> 00:05:08,080
กำลังจะสิ้นอายุขัยตอนนี้แล้ว ดังนั้นข้าจะเก็บวิญญาณของเขาไป

107
00:05:08,120 --> 00:05:10,140
ว่าแล้วนะคะ ความตายก็ดีดนิ้วค่ะ

108
00:05:10,140 --> 00:05:10,640
พรึบ*เสียงดีดนิ้ว*

109
00:05:10,640 --> 00:05:15,640
แล้วก็เสกให้ก้อนหินก้อนใหญ่มากก้อนนึงตกลงมาโดนผู้หญิงคนนั้นที่กำลังอาบน้ำ

110
00:05:15,640 --> 00:05:17,020
ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อยู่นะคะ

111
00:05:17,020 --> 00:05:18,640
แล้วก็ตายไปตรงนั้นเลย

112
00:05:18,680 --> 00:05:21,140
ดังนั้นตาแก่ตัดฟืนเนี่ยนะคะก็เลยเชื่อว่า

113
00:05:21,140 --> 00:05:22,460
โอ้โฮ นี่คือความตายจริงๆ

114
00:05:22,460 --> 00:05:24,160
เอาแล้วๆ ทำไงดีๆ

115
00:05:24,180 --> 00:05:26,820
แต่เอ๊ะ! เค้าก็ไม่ได้บอกว่าเค้าจะมาเก็บวิญญาณเรานี่หน่า

116
00:05:26,880 --> 00:05:30,220
แล้วเมื่อกี้ผู้หญิงคนนั้น ก็ต้องหมดอายุขัยแล้ว อายุขัยเรายังไม่หมดหรอก

117
00:05:30,280 --> 00:05:32,580
ดังนั้นนะคะพอความตายถามอีกรอบว่า

118
00:05:32,600 --> 00:05:34,600
อ่ะ ตาเรียกฉันมาทำไมไหนบอกมาสิ

119
00:05:34,620 --> 00:05:37,700
ตาแก่คนนี้นะคะก็เลยเกิดวุฒิปัญญาอะไรขึ้นมา

120
00:05:37,700 --> 00:05:38,720
เกิดฉลาดขึ้นมาค่ะ

121
00:05:38,740 --> 00:05:41,940
อ๋อ ข้าเรียกท่านเนี่ยมาช่วยข้าขนฟืน

122
00:05:42,000 --> 00:05:44,800
คือข้าขนฟืนไม่ไหว เห็นมั้ยฟืนกองเบ้อเร่อเลย

123
00:05:44,800 --> 00:05:46,100
ช่วยข้าขนหน่อยได้มั้ย

124
00:05:46,180 --> 00:05:50,060
ซึ่งความตายนะคะค่อนข้างจะเป็นคนที่ใจดี ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมใจดี

125
00:05:50,060 --> 00:05:50,820
พอได้ยินแบบนั้นก็

126
00:05:50,880 --> 00:05:54,480
อ้าวหรอ เรียกข้ามาช่วยขนฟืนหรอ อะได้ๆๆ เดี๋ยวข้าช่วยขนนะ

127
00:05:54,480 --> 00:05:57,080
ว่าแล้วนะคะความตายก็หยิบฟืนทั้งหมดขึ้นมาค่ะ

128
00:05:57,140 --> 00:05:59,880
แล้วก็เดินตามชายแก่คนนี้กลับบ้านไปนะคะ

129
00:05:59,900 --> 00:06:03,280
ซึ่งพอไปถึงเนี่ยความตายก็ทำท่าจะบอกลาชายแก่ค่ะประมาณว่า

130
00:06:03,340 --> 00:06:07,680
อ่ะ ข้าช่วยตาขนฟืนเสร็จแล้วนะ เดี๋ยวข้าไปก่อนนะ บ๊ายบายนะตา

131
00:06:07,760 --> 00:06:10,500
ตาแก่คนนี้นะคะก็เลยหันไปถามความตายค่ะบอกว่า

132
00:06:10,660 --> 00:06:15,160
เดี๋ยวๆๆ ท่านๆๆก่อนที่ท่านจะไปเนี่ยข้ามีคำถาม คำถามนึงจะถามท่านไว้ก่อน

133
00:06:15,260 --> 00:06:18,660
ช่วยบอกข้าได้มั้ยว่า อายุขัยของข้าเนี่ย เหลืออีกกี่ปี

134
00:06:18,700 --> 00:06:22,460
ข้าจะได้เตรียมตัวเตรียมใจ เตรียมวางแผนชีวิตอะไรต่างๆ

135
00:06:22,640 --> 00:06:24,640
เพื่อที่จะละจากโลกนี้ไปนะคะ

136
00:06:24,760 --> 00:06:27,560
ซึ่งความตายก็ใจดีอีกรอบค่ะ หันไปบอกชายแก่ว่า

137
00:06:27,680 --> 00:06:29,420
อ๋อ อายุขัยของท่านหรอ

138
00:06:29,500 --> 00:06:33,480
ข้าเล็งแล้วด้วยดวงตายมทูตที่ข้าแลกมาด้วยอายุขัยครึ่งนึง

139
00:06:33,560 --> 00:06:37,280
อ่ะไม่ใช่ อันนี้เติมเอง อันนั้นเดทโน๊ต ไม่ใช่เรื่องของนิทานเนปาลนะคะ

140
00:06:37,280 --> 00:06:38,060
กลับมาๆ

141
00:06:38,140 --> 00:06:41,620
เอาเป็นว่าความตายเนี่ยก็ดูโน่นดูนี่แล้วก็บอกชายแก่คนนี้ไปว่า

142
00:06:41,620 --> 00:06:45,560
ข้าเล็งมาแล้วนะ อายุขัยของเจ้าเนี่ยเหลือแค่ 5 ปีเท่านั้น

143
00:06:45,560 --> 00:06:46,760
ใช้ให้คุ้มแล้วกันนะ

144
00:06:46,880 --> 00:06:50,060
ว่าแล้วนะคะความตายก็ลาจากชายคนนั้นไปค่ะ

145
00:06:50,060 --> 00:06:51,980
ชายแก่คนนี้นะคะหลังจากที่รู้ว่า

146
00:06:51,980 --> 00:06:53,720
อายุขัยของตัวเองเหลือแค่ 5 ปี

147
00:06:53,820 --> 00:06:56,540
เค้าก็วางแผนอย่างดีค่ะ ด้วยการเดินไปเดินมา

148
00:06:56,640 --> 00:06:59,320
ในป่านะคะตามหาต้นไม้ ต้นที่ใหญ่ที่สุด

149
00:06:59,380 --> 00:07:01,900
เรียกได้ว่าใหญ่มากๆใหญ่โตมโหฬารเลยนะคะ

150
00:07:01,920 --> 00:07:04,700
เสร็จแล้วเค้าก็ทำการเจาะรูเข้าไปตรงต้นไม้ค่ะ

151
00:07:04,700 --> 00:07:06,660
พอเจาะเสร็จเค้าก็ใช้เวลา 5 ปีนะคะ

152
00:07:06,700 --> 00:07:10,040
ค่อยๆขุดรู ขุดๆๆๆด้านในต้นไม้ออกให้หมด

153
00:07:10,040 --> 00:07:14,000
แล้วก็ทำเป็นห้องหาบต่างๆเรียกได้ว่าเป็นบ้านในต้นไม้นะคะ

154
00:07:14,020 --> 00:07:17,600
เป็นบ้านที่สวยงามอลังการมาก แล้วก็มีหลากหลายชั้นเลยค่ะ

155
00:07:17,780 --> 00:07:19,780
มีชั้นที่หนึ่ง ชั้นที่สอง ชั้นที่สาม ชั้นที่สี่

156
00:07:19,860 --> 00:07:24,180
คือชั้นเยอะมากข้างในสลับซับซ้อนตกแต่งประดับอย่างสวยงามมากๆ

157
00:07:24,280 --> 00:07:27,420
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าไปเอาฝีมือและทรัพยากรในการทำมาจากไหน

158
00:07:27,480 --> 00:07:29,900
ถ้าทำได้ขนาดนี้ก็ทำบ้านขายตั้งแต่แรก

159
00:07:29,900 --> 00:07:32,440
น่าจะไปเป็นชายแก่จนๆไปแล้วน่าจะรวยไปแล้วนะ

160
00:07:32,460 --> 00:07:34,460
อย่างไรก็ตามนี่คือการนอกเรื่องค่ะ

161
00:07:34,460 --> 00:07:36,520
ชายแก่คนนี้ก็ทำบ้านจนเสร็จสมบูรณ์นะคะ

162
00:07:36,620 --> 00:07:38,620
เสร็จแล้วก็ทำประตูปิดบ้านค่ะ

163
00:07:38,720 --> 00:07:41,160
ซึ่งประตูเนี้ยเป็นประตูที่แข็งแรงมากๆนะคะ

164
00:07:41,160 --> 00:07:42,120
เรียกได้ว่าถ้าปิดปุ๊บ

165
00:07:42,120 --> 00:07:42,800
ล็อคปั๊บ

166
00:07:42,800 --> 00:07:44,700
เนี่ยไม่มีอะไรเล็ดลอดออกมาได้เลยค่ะ

167
00:07:44,700 --> 00:07:45,960
จนกระทั่งในที่สุดนะคะ

168
00:07:45,960 --> 00:07:48,280
จนเวลา 5 ปีก็ผ่านพ้นไปค่ะ

169
00:07:48,320 --> 00:07:52,300
ความตายก็มาเยือนชายแก่คนนี้อีกรอบนึง แล้วก็โผล่มากทักทายประมาณว่า

170
00:07:52,340 --> 00:07:56,560
อ้าวตา เป็นไงบ้าง นี่ถึงเวลาที่เรานัดกันแล้วนะเนี่ย 5 ปีผ่านไป

171
00:07:56,680 --> 00:07:59,580
วันนี้แหละคือวันตายของตา ฉันมารับวิญญาณของตาแล้ว

172
00:07:59,580 --> 00:08:01,520
ตามีอะไรจะสั่งเสียก่อนจากไปมั้ย

173
00:08:01,660 --> 00:08:04,060
ซึ่งตาแก่คนนี้นะคะด้วยความที่สนิทกับความตาย

174
00:08:04,060 --> 00:08:04,860
ก็หันไปบอกว่า

175
00:08:04,900 --> 00:08:07,320
นี่ท่าน ท่านรู้มั้ยว่า 5 ปีที่ผ่านมา

176
00:08:07,320 --> 00:08:08,620
ข้าใช้เวลาทำอะไร

177
00:08:08,680 --> 00:08:12,460
ข้าใช้เวลาสร้างสรรค์ผลงานชิ้นเลิศชิ้นนึงในชีวิตของข้านะ

178
00:08:12,520 --> 00:08:15,460
เป็นบ้านในต้นไม้ที่สลับซับซ้อนสวยงามมากๆ

179
00:08:15,580 --> 00:08:18,020
ก่อนที่ข้าจะตายเนี่ย ข้าอยากอวดให้ท่านเห็น

180
00:08:18,020 --> 00:08:19,580
ไปเที่ยวบ้านข้าก่อนมั้ย

181
00:08:19,620 --> 00:08:21,620
ความตายนะคะก็พาซื่อค่ะ ประมาณว่า

182
00:08:21,660 --> 00:08:26,400
อ้าวหรอตาๆ ตาสร้างจริงหรอ สวยจริงหรอ ไหนๆพาข้าไปดูหน่อย

183
00:08:26,400 --> 00:08:30,060
ตาแก่คนนี้นะคะก็เลยพาความตายไปที่ต้นไม้ที่ตัวเองสร้างไว้ค่ะ

184
00:08:30,060 --> 00:08:33,120
แล้วก็พาขึ้นไปในห้องที่หนึ่ง อู้ว ห้องที่หนึ่งตกแต่งสวยงาม

185
00:08:33,120 --> 00:08:34,800
อู้ว ห้องที่สองตกแต่งสวยงาม

186
00:08:34,920 --> 00:08:39,440
ความตายกับตาแก่นะคะก็เดินขึ้นไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงชั้นบนสุดค่ะ

187
00:08:39,520 --> 00:08:41,520
พอไปถึงปุ๊บอยู่ดีๆ ตาแก่ก็บอกว่า

188
00:08:41,580 --> 00:08:44,320
โอ๊ะเดี๋ยวๆ ห้องนี้มันสลับซับซ้อนมากท่านเห็นมั้ย

189
00:08:44,320 --> 00:08:45,100
ตกแต่งสวยงาม

190
00:08:45,100 --> 00:08:46,280
ท่านดูไปก่อนแปบนึงนะ

191
00:08:46,280 --> 00:08:47,520
คือข้าลืมสร้างห้องน้ำอะ

192
00:08:47,520 --> 00:08:48,760
แต่ตอนนี้ข้าปวดฉี่มากเลย

193
00:08:48,760 --> 00:08:50,480
ขอลงไปฉี่ข้างล่างแปบนึง

194
00:08:50,480 --> 00:08:51,720
เดี๋ยวไปฉี่ในบ้านมันเลอะเทอะนะ

195
00:08:51,780 --> 00:08:55,060
ความตายนะคะก็เลยรอชายแก่คนนั้นอยู่ในห้องนั้นค่ะ

196
00:08:55,120 --> 00:08:57,920
ในขณะที่ชายแก่คนนี้รีบวิ่งลงมาด้านล่างเลยนะคะ

197
00:08:57,920 --> 00:08:59,200
ออกจากบ้านต้นไม้ค่ะ

198
00:08:59,200 --> 00:09:00,520
แล้วก็ปิดประตู ปึ้งง!*เสียงปิดประตู*

199
00:09:00,620 --> 00:09:02,620
แล้วก็ล็อคทันทีนะคะ

200
00:09:02,620 --> 00:09:04,480
ขังความตายไว้ในบ้านนั้นค่ะ

201
00:09:04,480 --> 00:09:08,100
ซึ่งก็แน่นอนว่าความตายก็ออกมาจากบ้านหลังนั้นไม่ได้นะคะ

202
00:09:08,180 --> 00:09:10,920
ก็ไม่รู้ว่าทำไมความตายกระจอกขนาดนี้ในเวอร์ชันนี้แต่ว่า

203
00:09:10,980 --> 00:09:13,340
ความตายตนนี้ก็ล็อคขังอยู่ในบ้านนั้นค่ะ

204
00:09:13,400 --> 00:09:15,760
ผลกระทบที่ความตายโดนขังเนี่ยนะคะ

205
00:09:15,900 --> 00:09:18,220
ทำให้โลกของเราเนี่ยเสียสมดุลค่ะ

206
00:09:18,220 --> 00:09:21,420
เพราะว่าสัตว์ต่างๆก็เกิดขึ้นมา มนุษย์เกิดขึ้นมา

207
00:09:21,520 --> 00:09:23,820
ประชากรต่างๆล้นโลกไปหมดเลยนะคะ

208
00:09:23,820 --> 00:09:25,340
ไม่มีใครเจอกับความตาย

209
00:09:25,440 --> 00:09:28,180
ทุกคนก็เกิดๆๆๆแต่ไม่มีใครตายค่ะ

210
00:09:28,180 --> 00:09:29,960
จนกระทั่งเวลาผ่านไปแปบนึงนะคะ

211
00:09:29,960 --> 00:09:33,700
แน่นอนว่าประชากรล้นโลกแต่สิ่ที่ไม่ได้เพิ่มตามประชากรก็คือ

212
00:09:33,760 --> 00:09:35,980
อาหารและทรัพยากรธรรมชาตินั่นเอง

213
00:09:36,000 --> 00:09:37,920
ดังนั้นตอนนี้โลกวุ่นวายไปหมดนะคะ

214
00:09:37,920 --> 00:09:42,500
ดังนั้นพวกประชากรต่างๆ ก็เลยจำเป็นจะต้องไปฟ้องเทพเจ้าองค์นึงค่ะ

215
00:09:42,500 --> 00:09:43,000
ประมาณว่า

216
00:09:43,000 --> 00:09:44,820
เฮ้ยไม่ได้แล้วท่านต้องมาจัดการแล้ว

217
00:09:44,900 --> 00:09:47,320
คิดว่าเขาจะไปฟ้องเทพเจ้าองค์ไหนกันคะ

218
00:09:47,320 --> 00:09:48,100
เดากันได้มั้ย

219
00:09:48,100 --> 00:09:48,880
บอกเลยว่า

220
00:09:48,880 --> 00:09:50,240
เดาไม่ถูกหรอกค่ะเพราะว่า

221
00:09:50,260 --> 00:09:52,980
เท่าที่วิวไปอ่านมาเนี่ย 2 เวอร์ชันบอกไม่เหมือนกันนะคะ

222
00:09:53,020 --> 00:09:56,380
เวอร์ชันนึงก็บอกว่าไปฟ้องพระนารายณ์นะคะ พระวิศณุนั่นเอง

223
00:09:56,380 --> 00:09:57,740
ส่วนอีกเวอร์ชันนึงเนี่ย

224
00:09:57,740 --> 00:09:59,160
บอกว่าไปฟ้องพระศิวะ

225
00:09:59,300 --> 00:10:01,300
เพราะว่าพระศิวะเนี่ยเป็นเจ้าแห่งความตาย

226
00:10:01,300 --> 00:10:02,800
ตามความเชื่อฮินดู

227
00:10:02,800 --> 00:10:04,700
อย่างไรก็ตามเป็นเทพองค์ไหนไม่สำคัญค่ะ

228
00:10:04,700 --> 00:10:07,100
เพราะว่าแอคชันของทั้งสององค์เนี่ยเหมือนกันเป๊ะเลย

229
00:10:07,180 --> 00:10:09,360
คือทั้งสององค์เนี่ยนะคะก็ลงมาในโลกค่ะ

230
00:10:09,360 --> 00:10:10,280
แล้วก็มาสำรวจว่า

231
00:10:10,340 --> 00:10:13,060
เอ๊ะ ความตายอยู่ที่ไหน ความตายหายไปไหนนะคะ

232
00:10:13,060 --> 00:10:14,020
แล้วก็ได้รู้ว่า

233
00:10:14,040 --> 00:10:17,380
อ๋อ ไอคุณตาคนเนี้ยมันไปล็อคความตายขังไว้ในบ้าน

234
00:10:17,380 --> 00:10:18,800
แล้วก็เก็บกุญแจไว้กับตัว

235
00:10:18,880 --> 00:10:21,680
ดังนั้นนะคะ อะเราสมมุติว่าเป็นพระศิวะละกันนะ

236
00:10:21,740 --> 00:10:24,380
ขอโทษเวอร์ชันพระนารายณ์ด้วยนะ เก็บเวอร์ชันพระนารายณ์ไป

237
00:10:24,480 --> 00:10:27,120
พระศิวะนะคะก็เลยมาเยี่ยมคุณตาคนนี้ที่บ้านค่ะ

238
00:10:27,160 --> 00:10:29,360
ซึ่งตอนนี้คุณตาคนนี้แก่มากแล้วนะคะ

239
00:10:29,460 --> 00:10:32,700
แก่งอม เรียกได้ว่าแก่จนถึงขั้นที่ว่าตัวเองก็อยากตายแล้วแหละ

240
00:10:32,700 --> 00:10:37,320
แต่ว่าป่วยหนัก จนไม่สามารถลุกขึ้นไปปล่อยความตายจากบ้านต้นไม้ได้ค่ะ

241
00:10:37,400 --> 00:10:40,360
คือจริงๆคุณตาเนี่ยไม่ได้ตั้งใจจะขังความตายไว้นานขนาดนั้นหรอก

242
00:10:40,360 --> 00:10:42,280
แต่ว่าตัวเองน่ะลุกไม่ไหวแล้วนะคะ

243
00:10:42,360 --> 00:10:44,860
ดังนั้นพระศิวะนะคะก็เลยลงมาละก็มาบอกว่า

244
00:10:44,900 --> 00:10:47,420
อ่ะตา ตาจะต้องไปปล่อยความตายมาแล้วนะ

245
00:10:47,580 --> 00:10:51,900
ไม่งั้นคนอื่นก็จะตายไม่ได้ รวมถึงตาเองด้วยเนี่ยไม่ได้ตาย ทรมาณมั้ย เห็นมั้ย

246
00:10:51,980 --> 00:10:54,820
แต่คุณตาคนนี้ก็หันไปบอกพระศิวะบอกว่า

247
00:10:54,900 --> 00:10:57,520
ท่านๆ ข้าเนี่ยก็อยากไปปล่อยความตายเหมือนกัน

248
00:10:57,520 --> 00:10:59,400
ข้าไม่ไหวแล้วข้าอยากตายแล้วเนี่ย

249
00:10:59,560 --> 00:11:01,560
แต่ว่าข้าลุกไม่ขึ้น ทำยังไงดี

250
00:11:01,600 --> 00:11:04,620
ดังนั้นนะคะพระศิวะก็เลยให้พรชายคนนี้ค่ะบอกว่า

251
00:11:04,700 --> 00:11:07,180
อ่ะ ขอให้เจ้ามีพลังชีวิตขึ้นมาอีกหนึ่งเฮือก

252
00:11:07,240 --> 00:11:10,620
ปิ๊งง! ชายแก่คนนึงก็เลยมีพลังชีวิตขึ้นมาค่ะ

253
00:11:10,620 --> 00:11:12,360
แล้วก็ลุกไปเปิดประตูนะคะ

254
00:11:12,360 --> 00:11:14,260
ปล่อยความตายออกมาในที่สุดค่ะ

255
00:11:14,260 --> 00:11:15,840
หลังจากที่ปล่อยความตายออกมาค่ะ

256
00:11:15,840 --> 00:11:16,600
ปรากฏว่า

257
00:11:16,700 --> 00:11:20,600
ความตายนะคะโดนขังอยู่ในบ้านต้นไม้เป็นระยะเวลาหลายปีเหมือนกันนะคะ

258
00:11:20,600 --> 00:11:21,920
ก็รู้สึกหมดpassion

259
00:11:21,920 --> 00:11:23,800
หมดอาลัยตายอยากกับชีวิต ประมาณว่า

260
00:11:23,800 --> 00:11:25,540
ฉันโดนขังอยู่ตั้งหลายปี

261
00:11:25,540 --> 00:11:26,720
ไม่เห็นเดือนไม่เห็นตะวัน

262
00:11:26,780 --> 00:11:29,100
ทำไมฉันถึงเป็นความตายที่โง่ขนาดนี้

263
00:11:29,160 --> 00:11:31,580
ทำไมฉันถึงยอมให้ชายแก่คนนึงหลอกฉันได้

264
00:11:31,580 --> 00:11:33,060
เสียแรงที่ฉันเป็นความตาย

265
00:11:33,060 --> 00:11:35,020
ดังนั้นพระศิวะจะบอกว่า

266
00:11:35,020 --> 00:11:36,780
ให้ความตายเนี่ยออกไปทำงาน

267
00:11:36,820 --> 00:11:38,820
ที่ตัวเองต่อความตายก็บอกว่า

268
00:11:38,860 --> 00:11:41,280
ไม่ ข้าหมด passion ในการใช้ชีวิตแล้ว

269
00:11:41,280 --> 00:11:43,220
ข้าไม่อยากออกไปทำงานอะไรแบบนั้นอีกแล้ว

270
00:11:43,220 --> 00:11:43,960
ไม่ๆๆๆ

271
00:11:44,040 --> 00:11:46,980
ดังนั้นนะคะพระศิวะก็เลยหันมาตกลงกับความตายค่ะ

272
00:11:46,980 --> 00:11:47,480
ประมาณว่า

273
00:11:47,560 --> 00:11:50,100
ช่วยด้วยเถอะตอนนี้โลกเราวุ่นวายไปหมดแล้ว

274
00:11:50,100 --> 00:11:51,940
ท่านต้องออกไปทำหน้าที่ต่อแล้วนะ

275
00:11:51,940 --> 00:11:53,640
ซึ่งความตายนะคะก็เลยบอกว่า

276
00:11:53,640 --> 00:11:55,620
อะๆๆ ก็ได้ เพื่อเห็นแก่โลกใบนี้

277
00:11:55,800 --> 00:11:57,800
ข้าออกไปไล่เก็บวิญญาณคนต่อก็ได้

278
00:11:57,800 --> 00:11:58,480
แต่ว่า

279
00:11:58,540 --> 00:12:00,540
ข้ามีเงื่อนไขข้อนึงที่จะขอท่าน

280
00:12:00,540 --> 00:12:02,060
เงื่อนไขข้อนั้นก็คือ

281
00:12:02,060 --> 00:12:03,660
เรื่องราวทั้งหมดเนี่ยเกิดขึ้นเพราะ

282
00:12:03,720 --> 00:12:05,840
ความใจดีของข้าและเกิดขึ้นเพราะว่า

283
00:12:05,840 --> 00:12:07,100
คนเนี่ยเห็นตัวข้า

284
00:12:07,100 --> 00:12:08,400
ดังนั้นหลังจากเนี่ย

285
00:12:08,440 --> 00:12:11,820
ขอให้ไม่มีใครเห็นตัวข้าอีกตอนที่ข้าไปเก็บวิญญาณ

286
00:12:11,820 --> 00:12:12,820
คนนั้นคนนี้

287
00:12:12,820 --> 00:12:14,000
มันจะได้ไม่ต้องมีความผูกพัน

288
00:12:14,000 --> 00:12:15,620
ไม่ต้องมาขอนู่นขอนี่อะไร

289
00:12:15,660 --> 00:12:18,360
เก็บวิญญาณปุ๊บก็ไปเลยตายเลยเท่านั้นนะคะ

290
00:12:18,360 --> 00:12:19,900
ซึ่งพระศิวะก็ตกลงค่ะ

291
00:12:19,920 --> 00:12:22,340
ดังนั้นความตายนะคะก็เลยออกไปไล่เก็บวิญญาณ

292
00:12:22,340 --> 00:12:23,360
ของคนและสัตว์ต่างๆ

293
00:12:23,400 --> 00:12:25,880
ทั่วโลก แล้วก็ทำให้โลกนี้กลับมาสมดุล

294
00:12:25,880 --> 00:12:26,480
อีกครั้งค่ะ

295
00:12:26,520 --> 00:12:31,000
และนิทานเรื่องนี้นะคะก็คือสาเหตุที่ทำให้เรามองไม่เห็นความตายนั่นเองค่ะ

296
00:12:31,000 --> 00:12:32,760
เป็นไงบ้างนิทานเนปาล

297
00:12:32,760 --> 00:12:33,280
สนุกมั้ยคะ

298
00:12:33,280 --> 00:12:34,660
ถ้าใครชื่นชอบเรื่องนี้นะคะ

299
00:12:34,660 --> 00:12:38,520
อย่าลืมกด like เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

300
00:12:38,520 --> 00:12:40,820
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ บ๊ายบาย

301
00:12:40,820 --> 00:12:42,060
สวัสดีค่ะ

302
00:12:42,060 --> 00:12:44,000
ขึ้นชื่อว่านิทายอธิบายเหตุนะคะ

303
00:12:44,000 --> 00:12:46,000
บอกเลยว่าไม่ได้มีแค่เรื่องความตายค่ะ

304
00:12:46,000 --> 00:12:49,300
มีอีกหลากหลายเรื่องเลยแล้วแต่ละเรื่องของแต่ละประเทศ

305
00:12:49,340 --> 00:12:51,740
เนี่ยนะคะ บอกเลยว่าแซ่บพอกันหมดค่ะ

306
00:12:51,740 --> 00:12:53,720
แต่ละประเทศนี่จินตนาการสูงส่งจริงๆ

307
00:12:53,780 --> 00:12:57,080
ดังนั้น ถ้ามีโอกาสเดี๋ยววันหลังวิวจะมาเล่าเรื่องอื่นให้ฟังอีกนะคะ

308
00:12:57,120 --> 00:13:00,540
วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะทุกคน บ๊ายบาย สวัสดีค่ะ