1
00:00:00,826 --> 00:00:03,404
ฉันต้องการพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับ
เด็ก ๆ ของฉัน

2
00:00:03,743 --> 00:00:08,391
ตอนนี้ฉันรู้ว่า ทุกคนคิดว่าเด็กของตน
เป็นที่ยอดเยี่ยมที่สุด

3
00:00:08,415 --> 00:00:10,490
เด็กที่น่ารักที่สุดที่เคยมีชีวิตอยู่

4
00:00:11,352 --> 00:00:12,601
แต่เด็กของฉันเป็นแบบนั้นจริง

5
00:00:12,625 --> 00:00:13,932
(เสียงหัวเราะ)

6
00:00:13,956 --> 00:00:16,330
ฉันมีเด็ก ๆ 696 คน

7
00:00:16,354 --> 00:00:20,806
และพวกเด็กฉลาดที่สุด สร้างสรรค์ 
มีนวัตกรรม

8
00:00:20,830 --> 00:00:24,676
เด็กฉลาดและทรงพลังที่คุณจะได้พบ

9
00:00:25,263 --> 00:00:30,086
นักเรียนคนไหนที่ฉันได้สอนใน
ชั้นเรียนจะเป็นเด็กของฉัน

10
00:00:30,702 --> 00:00:34,521
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพ่อแม่ "จริง" 
ของพวกเด็กไม่ร่ำรวย

11
00:00:34,545 --> 00:00:37,421
และฉันอธิบายว่า เพราะพวกเด็กเป็น
คนผิวสีเป็นส่วนใหญ่

12
00:00:37,445 --> 00:00:39,951
พวกนั้นจะไม่ค่อยได้เห็นในตัวเอง

13
00:00:39,975 --> 00:00:42,391
ถึงความมหัศจรรย์ที่ฉันเห็นในพวกเด็ก

14
00:00:42,839 --> 00:00:45,353
เพราะสิ่งที่ฉันเห็นในตัวพวกเด็ก
คือตัวฉันเอง -

15
00:00:45,896 --> 00:00:48,336
หรือสิ่งที่จะเป็นตัวของฉัน

16
00:00:49,645 --> 00:00:52,038
ฉันเป็นลูกสาวของ

17
00:00:52,062 --> 00:00:54,680
พ่อแม่ชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกัน
อเมริกันทำงานหนัก

18
00:00:54,704 --> 00:00:57,418
ที่เลือกอาชีพเป็นข้าราชการ:

19
00:00:57,442 --> 00:01:01,054
พ่อของฉันเป็นรัฐมนตรี แม่ของฉัน
เป็นนักการศึกษา

20
00:01:01,078 --> 00:01:04,614
ความมั่งคั่งไม่เคยเป็นความใฝ่ฝัน
หลักในบ้านของเรา

21
00:01:04,981 --> 00:01:06,737
เนื่องจากการขาดความมั่งคั่งนี้

22
00:01:06,761 --> 00:01:08,971
เราอาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียง
ที่ขาดความมั่งคั่ง

23
00:01:08,995 --> 00:01:11,838
และต่อจากนี้ ระบบโรงเรียน
ก็ขาดความมั่งคั่ง

24
00:01:12,307 --> 00:01:16,147
อย่างไรก็ตาม โชคดีที่เราถูกแจ๊คพ็อต
ด้านการศึกษา

25
00:01:16,171 --> 00:01:18,542
ในโครงการเลิกการแบ่งแยกโดยสมัครใจ

26
00:01:18,566 --> 00:01:21,934
ที่ขนเด็กในเมือง ทั้งคนผิวดำ
และผิวสีน้ำตาล

27
00:01:21,958 --> 00:01:24,612
ออกไปที่โรงเรียนชานเมือง
คนรวยและผิวขาว

28
00:01:25,288 --> 00:01:29,049
ตอนอายุห้าขวบ ฉันต้องนั่งรถเมล์
นานหนึ่งชั่วโมง

29
00:01:29,073 --> 00:01:31,134
ไปยังที่ไกล ๆ

30
00:01:31,158 --> 00:01:32,955
เพื่อให้ได้รับการศึกษาที่ดีขึ้น

31
00:01:33,522 --> 00:01:38,136
ตอนอายุห้าขวบ ฉันคิดว่าทุกคน
มีชีวิตเหมือนฉัน

32
00:01:38,621 --> 00:01:40,651
ฉันคิดว่า ทุกคนไปโรงเรียน

33
00:01:40,675 --> 00:01:43,034
และเป็นคนกลุ่มเดียวที่ใช้ดินสอ
สีน้ำตาล

34
00:01:43,058 --> 00:01:44,726
เพื่อระบายสีภาพคนในครอบครัว
ของพวกเด็ก

35
00:01:44,750 --> 00:01:47,831
ขณะที่คนอื่นกำลังใช้สีลูกพีช

36
00:01:48,559 --> 00:01:52,174
ตอนอายุห้าขวบ ฉันคิดว่าทุกคนก็เหมือนกับฉัน

37
00:01:52,792 --> 00:01:56,111
แต่เมื่อฉันโตขึ้น ฉันก็เริ่มสังเกต
เห็นสิ่งต่าง ๆ เช่น

38
00:01:56,948 --> 00:01:59,510
เพื่อนบ้านของฉันไม่ต้องตื่นขึ้นมา

39
00:01:59,534 --> 00:02:01,072
เวลาตีห้า

40
00:02:01,096 --> 00:02:03,607
และไปโรงเรียนที่ห่างออกไปหนึ่งชั่วโมง

41
00:02:04,278 --> 00:02:06,528
ทำไมฉันถึงเรียนไวโอลิน

42
00:02:06,552 --> 00:02:10,260
ในขณะที่เพื่อนบ้านของฉันไม่มี
แม้แต่วิชาดนตรี

43
00:02:11,040 --> 00:02:14,584
ทำไมเพื่อนบ้านของฉันเพิ่งเรียนรู้
และอ่านเนื้อหา

44
00:02:14,608 --> 00:02:17,036
ที่ฉันเรียนไปเมื่อ 2-3 ปีก่อน

45
00:02:17,882 --> 00:02:19,980
ต่อมา เมื่อฉันอายุมากขึ้น

46
00:02:20,762 --> 00:02:24,691
ฉันเริ่มมีความรู้สึกผิดในใจ

47
00:02:24,715 --> 00:02:28,623
ในแบบที่ฉันกำลังทำอะไรบางอย่าง
ที่ฉันไม่ควรจะทำ

48
00:02:28,647 --> 00:02:31,358
เอาอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่ของฉัน

49
00:02:31,819 --> 00:02:33,109
รับของขวัญ

50
00:02:33,544 --> 00:02:35,571
ที่มีชื่อคนอื่นอยู่

51
00:02:35,929 --> 00:02:39,433
ทุกสิ่งมหัศจรรย์เหล่านี้ที่ฉันได้สัมผัส

52
00:02:39,457 --> 00:02:41,155
และได้ประสบการณ์

53
00:02:41,179 --> 00:02:44,454
ฉันรู้สึกว่า ฉันไม่ควรจะได้จริงๆ

54
00:02:45,189 --> 00:02:49,216
ฉันไม่ควรจะมีห้องสมุด สิ่งอำนวย
ความสะดวกที่มีอุปกรณ์ครบครัน

55
00:02:49,240 --> 00:02:51,712
หรือสนามเด็กเล่นที่ปลอดภัย

56
00:02:52,208 --> 00:02:54,455
ฉันไม่ควรจะมีแผนกละคร

57
00:02:54,479 --> 00:02:56,844
กับละครตามฤดูกาลและคอนเสิร์ต

58
00:02:56,868 --> 00:02:59,105
ดิจิตอล ภาพ ศิลปะการแสดง

59
00:02:59,603 --> 00:03:04,259
ฉันไม่ควรจะมีแหล่งข้อมูลทางชีววิทยา
หรือห้องปฏิบัติการเคมีอย่างเต็มรูปแบบ

60
00:03:04,283 --> 00:03:07,085
รถโรงเรียนที่ส่งฉันถึงประตูบ้าน

61
00:03:07,109 --> 00:03:09,537
อาหารกลางวันที่โรงเรียนที่เตรียมไว้อย่างดี

62
00:03:09,561 --> 00:03:11,305
หรือแม้กระทั่งเครื่องปรับอากาศ

63
00:03:12,127 --> 00:03:14,057
นี่เป็นสิ่งที่เด็กๆ ของฉันไม่ได้รับ

64
00:03:14,661 --> 00:03:16,198
คุณเห็นว่า เมื่อฉันโตขึ้น

65
00:03:16,222 --> 00:03:19,239
ในขณะที่ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับโอกาส
ที่น่าอัศจรรย์นี้

66
00:03:19,263 --> 00:03:20,909
ที่ฉันได้รับ

67
00:03:20,933 --> 00:03:23,661
ฉันคิดเสมอว่า

68
00:03:24,210 --> 00:03:26,629
แล้วคนอื่นๆ ล่ะ

69
00:03:27,137 --> 00:03:30,507
มีเด็กอีกหลายพันคนเช่นเดียวกับฉัน

70
00:03:30,531 --> 00:03:32,267
ใครสมควรได้รับอภิสิทธิ์นี้เช่นกัน

71
00:03:32,291 --> 00:03:34,429
ทำไมทุกคนไม่ได้รับสิ่งนี้

72
00:03:34,453 --> 00:03:38,793
ทำไมการศึกษาที่มีคุณภาพสูง
จึงมีให้เฉพาะคนรวยเท่านั้น

73
00:03:39,634 --> 00:03:43,198
ประหนึ่งว่าฉันเป็นผู้รอดชีวิต
จากโศกนาฏกรรม

74
00:03:43,222 --> 00:03:45,954
เพื่อนบ้านทั้งหมดของฉัน
กำลังประสบ

75
00:03:45,978 --> 00:03:47,803
ความพังพินาศทางการศึกษา

76
00:03:47,827 --> 00:03:51,516
ที่ฉันรอดมา เพียงเพราะนั่งรถมาคนละคัน

77
00:03:52,067 --> 00:03:54,561
ฉันเป็นเหมือนการกรีดร้องของ
โมเสสทางการศึกษา

78
00:03:54,585 --> 00:03:56,194
"ให้คนของฉันไป ...

79
00:03:56,218 --> 00:03:58,055
ยังโรงเรียนที่มีคุณภาพสูง!"

80
00:03:58,079 --> 00:03:59,496
(เสียงหัวเราะ)

81
00:03:59,520 --> 00:04:04,080
ฉันเห็นทันทีว่า เด็กอีกครึ่งหนึ่งกำลัง
ได้รับการปฏิบัติและการศึกษาอย่างไร

82
00:04:04,104 --> 00:04:07,043
ฉันเห็นสวรรค์ของการศึกษา

83
00:04:07,067 --> 00:04:11,306
และฉันก็ไม่สามารถหาคำบรรยายได้ๆ
มาแก้ต่างความเหลื่อมล้ำนี้ได้เลย

84
00:04:13,550 --> 00:04:18,292
ตอนนี้ ฉันสอนในระบบโรงเรียนที่
เหมือนกันซึ่งฉันขอไปเอง

85
00:04:18,870 --> 00:04:23,407
ฉันได้สัมผัสเครื่องมือทางการศึกษา
ที่ฉันได้รับสมัยยังเป็นนักเรียน

86
00:04:23,431 --> 00:04:27,354
และตอนนี้เป็นครู ฉันไม่สามารถจัดหา
เครื่องมือแบบเดียวกันนี้ได้

87
00:04:27,378 --> 00:04:28,942
ให้แก่นักเรียนของฉัน

88
00:04:29,451 --> 00:04:34,026
มีหลายคืนที่ฉันร้องไห้ด้วย
ความหงุดหงิด

89
00:04:34,050 --> 00:04:35,326
ความโกรธ

90
00:04:35,350 --> 00:04:36,741
และความเสียใจ

91
00:04:36,765 --> 00:04:40,056
เพราะฉันไม่สามารถสอนเด็กๆ ของฉันให้ได้
เหมือนที่ฉันเคยได้รับการสอน

92
00:04:40,581 --> 00:04:44,772
เนื่องจากฉันไม่มีสิทธิ์เข้าถึงทรัพยากร
หรือเครื่องมือแบบเดียวกัน

93
00:04:44,796 --> 00:04:46,686
กับที่ฉันเคยใช้เรียน

94
00:04:47,393 --> 00:04:49,564
เด็กๆๆ ของฉันสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่ามาก

95
00:04:50,270 --> 00:04:53,133
เรานั่งและเรายังคงต่อสู้
หัวชนฝากับคำนี้

96
00:04:53,157 --> 00:04:55,722
"ช่องว่างทางความสำเร็จ
ช่องว่างทางความสำเร็จ!"

97
00:04:56,462 --> 00:04:59,394
เป็นเรื่องที่ยากที่จะเข้าใจ

98
00:04:59,418 --> 00:05:02,643
ทำไมเด็กเหล่านั้นทำได้ดีและเด็กๆ 
เหล่านี้ทำไม่ได้ล่ะ

99
00:05:02,667 --> 00:05:04,092
เอาจริงนะ

100
00:05:04,664 --> 00:05:06,931
ฉันคิดว่า เราเข้าใจผิด

101
00:05:06,955 --> 00:05:08,116
ฉันคิดว่าเรา

102
00:05:08,140 --> 00:05:10,222
ดังที่ Gloria Ladson-Billings กล่าวไว้

103
00:05:10,246 --> 00:05:14,988
ว่าเราควรจะพลิกกระบวนทัศน์และภาษาของเรา 
และเรียกมันตามความเป็นจริง

104
00:05:15,516 --> 00:05:17,135
ไม่ใช่ช่องว่างความสำเร็จ

105
00:05:17,878 --> 00:05:19,806
แต่เป็นหนี้ทางการศึกษา

106
00:05:20,417 --> 00:05:25,695
หนี้ทางทรัพยากรการศึกษา
ที่ถูกทิ้งไว้ ไม่เคยถูกลงทุน

107
00:05:25,719 --> 00:05:29,564
ลงในการศึกษาของเด็กผิวดำและผิวสีน้ำตาล
ตลอดเวลาที่ผ่านมา

108
00:05:30,820 --> 00:05:33,846
ความลับที่รู้จักกันน้อยใน
ประวัติศาสตร์อเมริกัน

109
00:05:33,870 --> 00:05:38,923
คือสถาบันเพียงแห่งเดียวในอเมริกา
ที่สร้างขึ้นมาเฉพาะสำหรับคนผิวสี

110
00:05:39,714 --> 00:05:41,280
คือการค้าทาสชาวอเมริกัน

111
00:05:41,866 --> 00:05:43,815
และบางคนจะเถียงว่ามีระบบเรือนจำ

112
00:05:43,839 --> 00:05:46,065
แต่นั่นเป็นหัวข้อสำหรับ TED Talk 
ได้อีกเรื่องหนึ่ง

113
00:05:46,089 --> 00:05:47,239
(เสียงหัวเราะ)

114
00:05:47,654 --> 00:05:51,947
ระบบโรงเรียนของประเทศนี้ถูกสร้างขึ้น 
ถูกซื้อและจ่ายเงิน

115
00:05:51,971 --> 00:05:56,258
ด้วยการค้าที่เกิดจากการค้าทาส
และแรงงานทาส

116
00:05:56,651 --> 00:06:00,614
ในขณะที่ชาวแอฟริกันอเมริกันถูกกดขี่
และไม่ได้รับอนุญาตให้ได้รับการศึกษา

117
00:06:00,638 --> 00:06:03,797
แรงงานเหล่านั้นคือผู้สร้างที่แท้จริง

118
00:06:03,821 --> 00:06:05,509
ของสถาบันที่พวกเขาถูกกีดกันออกมา

119
00:06:06,042 --> 00:06:11,121
ตั้งแต่นั้นมา ทุกคดีความ นโยบาย
การศึกษา การปฏิรูป

120
00:06:11,145 --> 00:06:14,399
มีความพยายามเพียงแค่ปรับเปลี่ยน

121
00:06:14,423 --> 00:06:17,083
แต่ไม่หยุดมองแล้วยอมรับเสียว่า

122
00:06:17,107 --> 00:06:19,715
เราทำผิดมาตั้งแต่แรกแล้ว

123
00:06:21,243 --> 00:06:25,286
ยกตัวอย่างการศึกษาประวัติศาสตร์อเมริกา
อย่างง่ายๆ

124
00:06:25,310 --> 00:06:26,822
ทนฟังฉันเล่าหน่อยนะ

125
00:06:27,681 --> 00:06:30,758
คนผิวดำถูกกีดกันภายใต้ระบบทาส
อย่างที่เรารู้ๆ กัน

126
00:06:31,256 --> 00:06:33,333
แต่ด้วยความช่วยเหลือของ
คนขาวผู้ใจบุญสุนทาน

127
00:06:33,357 --> 00:06:34,911
พวกนั้นจึงได้สร้างโรงเรียนของตน

128
00:06:34,935 --> 00:06:37,269
การแบ่งแยกแต่เท่าเทียมกัน
เป็นเรื่องยอมรับได้

129
00:06:37,729 --> 00:06:40,459
ในขณะที่เราทุกคนรู้ว่า สิ่งต่างๆ 
ถูกแบ่งแยกออกอย่างชัดเจน

130
00:06:40,483 --> 00:06:42,139
แต่ไม่มีสิ่งใดเลยที่เท่าเทียม

131
00:06:42,571 --> 00:06:47,736
ด้วยคดีระหว่าง Enter Brown กับคณะกรรมการการศึกษา
ของเมืองโทเปก้า รัฐแคนซัสในปี 1954

132
00:06:47,760 --> 00:06:50,991
การแบ่งแยกเผ่าพันธุ์ทางกฎหมายนี้
ถึงได้กลายเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย

133
00:06:51,900 --> 00:06:58,129
แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ให้ความสนใจ
กับคดีอื่นๆ ตั้งแต่นั้นมา

134
00:06:58,153 --> 00:07:03,426
ที่ได้ล้มล้างความหวังทางการศึกษา
ของเด็กทุกคน

135
00:07:03,450 --> 00:07:06,414
ที่ Brown และคณะกรรมการการศึกษาฯ 
ตั้งใจทำ

136
00:07:06,438 --> 00:07:10,156
บางคนแย้งว่า วันนี้ในตอนนี้ โรงเรียนของเรา
แบ่งแยกออกจากกันมากขึ้น

137
00:07:10,180 --> 00:07:14,916
ยิ่งกว่าที่เราพยายามลดการแบ่งแยก
ในตอนแรกเสียอีก

138
00:07:15,963 --> 00:07:19,556
การสอนเด็กเกี่ยวกับการขจัดการแบ่งแยก 
ทั้งเหตุการณ์ Little Rock Nine

139
00:07:19,580 --> 00:07:20,883
และขบวนการสิทธิของพลเมือง

140
00:07:20,907 --> 00:07:24,237
ล้วนเป็นช่วงเวลาที่น่าอึดอัดใจ 
ที่จะถูกสอนในห้องเรียนของฉัน

141
00:07:24,261 --> 00:07:26,962
เมื่อฉันต้องได้ยินเสียงของเด็กถามว่า

142
00:07:27,940 --> 00:07:31,243
"ถ้าโรงเรียนถูกขจัดการแบ่งแยก
ในปี พ.ศ. 2497 (ค.ศ. 1954)

143
00:07:31,267 --> 00:07:33,564
ทำไมไม่มีเด็กสีขาวที่นี่ล่ะ"

144
00:07:33,588 --> 00:07:35,048
(เสียงหัวเราะ)

145
00:07:35,072 --> 00:07:36,428
เด็กเหล่านี้ไม่โง่

146
00:07:37,292 --> 00:07:39,016
พวกเด็กรู้ว่า เกิดอะไรขึ้น

147
00:07:39,542 --> 00:07:40,889
อะไรไม่ได้เกิดขึ้น

148
00:07:41,526 --> 00:07:43,760
พวกเด็กรู้ว่า เมื่อมาถึงการศึกษา

149
00:07:44,670 --> 00:07:46,260
ชีวิตคนผิวดำไม่สำคัญ

150
00:07:47,081 --> 00:07:48,493
และไม่เคยมีความสำคัญ

151
00:07:50,316 --> 00:07:56,831
หลายปีที่ผ่านมา ฉันพยายามอย่างมาก
ที่จะปลูกฝังให้เด็กๆ ของฉันรักการอ่าน

152
00:07:57,416 --> 00:08:00,280
ฉันสร้างห้องสมุดในห้องเรียน
ขนาดพอประมาณ

153
00:08:00,304 --> 00:08:03,601
มีหนังสือที่ฉันรวบรวมมาจาก
ร้านค้าหนังสือเก่า

154
00:08:03,625 --> 00:08:06,088
เก็บจากร้านมือสอง ของทิ้งแล้วต่างๆ

155
00:08:06,112 --> 00:08:08,572
แต่เมื่อใดก็ตามที่ฉันพูดว่า

156
00:08:08,596 --> 00:08:10,792
"เอาหนังสือออกมาและอ่านซะ"

157
00:08:10,816 --> 00:08:13,249
คุณจะคิดว่าฉันเพิ่งประกาศสงคราม

158
00:08:13,273 --> 00:08:14,966
เพราะมันคือการทรมาน

159
00:08:15,693 --> 00:08:16,857
วันหนึ่ง

160
00:08:17,184 --> 00:08:20,314
หลังจากที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับ
เว็บไซต์ที่เรียกว่า DonorsChoose

161
00:08:20,338 --> 00:08:22,654
ที่ครูในชั้นเรียนสร้างรายการ
ของสิ่งที่ต้องการ

162
00:08:22,678 --> 00:08:24,782
สำหรับใช้ห้องเรียน

163
00:08:24,806 --> 00:08:27,333
และให้ผู้ไม่ประสงค์ออกนามมาบริจาค

164
00:08:27,357 --> 00:08:31,358
ฉันจึงลองเสี่ยงเขียนความต้องการลงไป

165
00:08:31,382 --> 00:08:34,595
ว่าต้องการห้องสมุดในฝันของวัยรุ่น

166
00:08:35,698 --> 00:08:39,890
มีหนังสือใหม่ๆ กว่า 200 เล่มถูกส่งไปที่
ห้องของฉันทีละเล่ม

167
00:08:40,672 --> 00:08:45,245
ทุกๆ วัน จะมีหนังสือเข้ามาใหม่
และเด็กของฉันจะตะโกนด้วยความสุข

168
00:08:45,269 --> 00:08:47,226
"นี่มันเหมือนวันคริสต์มาสเลย!"

169
00:08:47,250 --> 00:08:48,330
(เสียงหัวเราะ)

170
00:08:48,354 --> 00:08:49,519
จากนั้น พวกเด็กก็จะพูดว่า

171
00:08:49,543 --> 00:08:52,415
"ครูซัมเนอร์คะ หนังสือเหล่านี้
มาจากไหน"

172
00:08:52,439 --> 00:08:53,655
แล้วฉันจะตอบ

173
00:08:53,679 --> 00:08:57,655
"คนแปลกหน้าจากทั่วประเทศต้องการ
ให้หนูๆ มีสิ่งเหล่านี้"

174
00:08:58,274 --> 00:09:00,951
แล้วพวกเขาก็พูดด้วยความสงสัยว่า

175
00:09:02,474 --> 00:09:04,201
"แต่พวกนี้เป็นหนังสือใหม่เอี่ยมเลยนะ"

176
00:09:04,225 --> 00:09:05,227
(เสียงหัวเราะ)

177
00:09:05,251 --> 00:09:06,830
ฉันจะตอบว่า

178
00:09:06,854 --> 00:09:08,634
"เธอสมควรได้รับหนังสือใหม่เอี่ยม"

179
00:09:10,137 --> 00:09:13,560
มีเหตุการณ์ประทับใจครั้งหนึ่ง
เมื่อนักเรียนหญิงคนหนึ่ง

180
00:09:13,584 --> 00:09:16,654
เปิดหนังสือขึ้นมาแล้วพูดว่า

181
00:09:17,582 --> 00:09:21,960
"ครูซัมเนอร์คะ หนูคิดว่าครู
ซื้อหนังสือเหล่านี้มาเอง

182
00:09:21,984 --> 00:09:24,722
เพราะคุณครูมักจะซื้อสิ่งต่างๆ มาให้พวกเรา

183
00:09:25,158 --> 00:09:29,187
แต่พอรู้ว่ามีคนแปลกหน้า
คนที่ฉันไม่รู้จัก

184
00:09:29,211 --> 00:09:30,910
ใส่ใจฉันมาก

185
00:09:31,480 --> 00:09:32,935
นี่มันยอดเยี่ยมมาก"

186
00:09:33,870 --> 00:09:36,495
การที่รู้ว่าคนแปลกหน้าจะดูแลคุณ

187
00:09:36,519 --> 00:09:38,545
เป็นอภิสิทธิ์ที่เด็กๆ ของฉันไม่เคยได้รับ

188
00:09:40,342 --> 00:09:41,784
นับตั้งแต่การบริจาคครั้งนั้น

189
00:09:41,808 --> 00:09:45,666
เด็กๆ จะยืมหนังสือกลับบ้านกันเป็นเรื่องปกติ

190
00:09:45,690 --> 00:09:48,350
แล้วส่งคืนพร้อมกับอุทานว่า

191
00:09:48,374 --> 00:09:49,962
"เล่มนี้ดีมาก!"

192
00:09:49,986 --> 00:09:51,034
(เสียงหัวเราะ)

193
00:09:51,058 --> 00:09:53,360
ตอนนี้ เมื่อฉันพูดว่า "เอาหนังสือ
ออกมาอ่านซะ"

194
00:09:53,384 --> 00:09:55,603
เด็กๆ จะวิ่งไปที่ห้องสมุดของฉัน

195
00:09:56,849 --> 00:09:58,896
ไม่ใช่ว่าพวกเด็กไม่ต้องการอ่าน

196
00:09:58,920 --> 00:10:03,470
พวกเด็กยินดีที่จะอ่าน
ถ้ามีหนังสือดีๆ ให้เขาอ่าน

197
00:10:05,579 --> 00:10:07,231
ถ้าพูดในเชิงระบบการศึกษา

198
00:10:07,255 --> 00:10:11,607
ระบบโรงเรียนของเราไม่เคยทำ
สิ่งถูกต้องให้เด็กผิวดำและผิวสีน้ำตาล

199
00:10:12,068 --> 00:10:14,616
เราให้ความสำคัญกับผลลัพธ์ที่ได้

200
00:10:14,640 --> 00:10:16,005
หรือผลการทดสอบ

201
00:10:16,029 --> 00:10:17,875
และต้องผิดหวัง

202
00:10:17,899 --> 00:10:20,036
เราพบความหายนะแล้วก็สงสัยว่า

203
00:10:20,060 --> 00:10:22,897
มันแย่ขนาดนี้ได้อย่างไร

204
00:10:23,890 --> 00:10:25,045
จริงๆ นะ

205
00:10:25,439 --> 00:10:27,514
หากคุณละเลยเด็กนานพอ

206
00:10:27,538 --> 00:10:30,628
คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะแปลกใจ

207
00:10:30,652 --> 00:10:32,483
เมื่อสิ่งต่างๆ ออกมาไม่ดี

208
00:10:33,319 --> 00:10:35,053
อย่างง

209
00:10:35,077 --> 00:10:36,703
หรือสับสน

210
00:10:36,727 --> 00:10:38,203
หรือตีมึน

211
00:10:38,680 --> 00:10:40,606
โดยช่องว่างความสำเร็จ

212
00:10:40,630 --> 00:10:41,853
ช่องว่างรายได้

213
00:10:41,877 --> 00:10:43,496
อัตราการจำคุก

214
00:10:43,520 --> 00:10:48,567
หรืออะไรก็ตาม ที่เราใช้เรียกความแตกต่าง
ทางสังคมและเศรษฐกิจในขณะนี้

215
00:10:49,248 --> 00:10:51,690
ปัญหาที่เรามีในระดับประเทศ

216
00:10:51,714 --> 00:10:53,797
เป็นปัญหาที่เราสร้างขึ้นในระดับประเทศ

217
00:10:54,740 --> 00:10:58,278
คุณภาพของการศึกษาของคุณ
สอดคล้องกับ

218
00:10:58,302 --> 00:11:00,160
โอกาสการเข้าถึงปริญญาของคุณ

219
00:11:00,184 --> 00:11:01,912
โอกาสหางานของคุณ

220
00:11:01,936 --> 00:11:03,644
โอกาสในอนาคตของคุณ

221
00:11:05,594 --> 00:11:10,864
จนกว่าเราจะอยู่ในโลกที่เด็กทุกคนจะได้รับ
การศึกษาที่มีคุณภาพสูง

222
00:11:10,888 --> 00:11:12,424
ไม่ว่าพวกเด็กอาศัยอยู่ที่ไหน

223
00:11:12,448 --> 00:11:14,328
หรือสีผิวเป็นแบบใด

224
00:11:14,352 --> 00:11:18,412
มีหลายอย่างที่เราสามารถทำได้ใน
ระดับมหภาค

225
00:11:19,389 --> 00:11:22,953
การให้ทุนสนับสนุนโรงเรียนไม่ควร
ยึดตามภาษีทรัพย์สิน

226
00:11:22,977 --> 00:11:25,208
หรือสมการทางเศรษฐกิจต่างๆ นาๆ

227
00:11:25,232 --> 00:11:28,268
ที่เด็กที่ร่ำรวยยังคงได้รับประโยชน์
จากการช่วยเหลือของรัฐ

228
00:11:28,292 --> 00:11:32,377
ในขณะที่เด็กยากจนมีปัญหา
ถูกริดรอนอาหารและทรัพยากร

229
00:11:32,401 --> 00:11:33,994
จากปากของเด็กๆ อย่างต่อเนื่อง

230
00:11:34,750 --> 00:11:38,511
ผู้ว่าการ วุฒิสมาชิก นายกเทศมนตรี 
สมาชิกสภาเทศบาล

231
00:11:38,535 --> 00:11:41,399
ถ้าเราจะเรียกการศึกษาของรัฐว่า
การศึกษาสาธารณะ

232
00:11:41,423 --> 00:11:43,006
มันก็ควรจะเป็นไปตามชื่อนั้นๆ

233
00:11:43,555 --> 00:11:46,538
มิฉะนั้น เราควรเรียกสิ่งที่เป็นจริง

234
00:11:46,562 --> 00:11:48,127
การรับประกันว่าจะยากจน

235
00:11:49,211 --> 00:11:50,653
"การศึกษาของรัฐ

236
00:11:50,677 --> 00:11:53,765
ทำให้เด็กมีความยากจนมาตั้งแต่
ปี พ.ศ. 2497"

237
00:11:53,789 --> 00:11:55,241
(เสียงหัวเราะ)

238
00:11:56,733 --> 00:12:01,831
ถ้าเราเป็นประเทศที่เชื่อว่า การศึกษา
คือ "ตัวสร้างความเสมอภาคอันยิ่งใหญ่"

239
00:12:01,855 --> 00:12:05,686
มันก็ควรเป็นตามนั้น 
เท่าเทียม และเป็นธรรม

240
00:12:06,158 --> 00:12:10,501
จนถึงขณะนี้เราไม่มีประชาธิปไตย
ในการศึกษาแบบประชาธิปไตยของเรา

241
00:12:11,493 --> 00:12:13,000
ในระดับกลางระหว่างมหภาคและจุลภาค

242
00:12:13,640 --> 00:12:16,842
เมื่อพูดถึงอดีต การศึกษาของ
เด็กผิวดำและผิวสีน้ำตาล

243
00:12:16,866 --> 00:12:20,337
ขึ้นอยู่กับการทำบุญของคนอื่นเสมอ

244
00:12:20,361 --> 00:12:23,155
และน่าเสียดายที่ วันนี้ยังเป็นแบบนี้

245
00:12:23,770 --> 00:12:28,135
ถ้าลูกชายหรือลูกสาวหรือหลานสาว
หรือหลานชายหรือเพื่อนบ้าน

246
00:12:28,159 --> 00:12:29,722
หรือน้องทิมมี่ตัวเล็ก ๆ ในซอย

247
00:12:30,253 --> 00:12:32,556
ไปที่โรงเรียนร่ำรวย

248
00:12:32,580 --> 00:12:35,754
จงท้าทายให้คณะกรรมการโรงเรียนของคุณ
อุปถัมภ์โรงเรียนที่ยากจน

249
00:12:35,778 --> 00:12:37,817
หรือห้องเรียนยากจน

250
00:12:37,841 --> 00:12:41,238
ปิดการแบ่งแยกโดยการเริ่มสื่อสาร

251
00:12:41,262 --> 00:12:43,459
และสร้างความสัมพันธ์ที่สำคัญ

252
00:12:44,050 --> 00:12:46,004
เมื่อมีการแบ่งปันทรัพยากร

253
00:12:46,028 --> 00:12:47,720
ทรัพยากรไม่ได้ถูกแบ่ง

254
00:12:47,744 --> 00:12:49,201
แต่ทรัพยากรถูกทวีคูณ

255
00:12:49,871 --> 00:12:51,710
และในระดับจุลภาค

256
00:12:51,734 --> 00:12:53,554
ถ้าคุณเป็นมนุษย์

257
00:12:53,985 --> 00:12:55,151
จงบริจาค

258
00:12:55,524 --> 00:12:59,587
เวลา เงิน ทรัพยากร โอกาส

259
00:12:59,611 --> 00:13:01,974
ไม่ว่าอะไรที่อยู่ในใจของคุณ

260
00:13:02,847 --> 00:13:05,051
มีเว็บไซต์เช่น DonorsChoose

261
00:13:05,075 --> 00:13:07,129
ที่ตระหนักถึงความแตกต่าง

262
00:13:07,153 --> 00:13:09,648
และอยากจะทำอะไร
สักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแท้จริง

263
00:13:11,748 --> 00:13:13,952
ช่างไม้จะทำไม้อย่างไรหากไร้ครื่องมือ

264
00:13:14,350 --> 00:13:16,672
นักแสดงจะแสดงอย่างไรหากไร้เวที

265
00:13:16,990 --> 00:13:19,447
นักวิทยาศาสตร์จะวิจัยอย่างไร
หากไม่มีห้องปฏิบัติการ

266
00:13:19,859 --> 00:13:22,586
และหมอจะรักษาคนอย่างไรหากไร้อุปกรณ์

267
00:13:23,270 --> 00:13:24,515
ฉันจะบอกคุณ

268
00:13:24,970 --> 00:13:26,434
พวกเขาเป็นเด็ก ๆ ของฉัน

269
00:13:27,219 --> 00:13:29,035
พวกเด็กก็ควรเป็นลูกของคุณด้วยมิใช่หรือ

270
00:13:29,893 --> 00:13:31,044
ขอขอบคุณ

271
00:13:31,068 --> 00:13:37,273
(เสียงปรบมือ)