[Andrea Zittel: "Obozowanie w przyczepie]

[KOBIETA 1] Jestem tu tylko od tygodnia,

ale chciałabym posiedzieć tu ze dwa.

Sądzę, że to byłoby w sam raz.

Moja praca często ma związek z krajobrazem

To dla mnie coś w rodzaju badań.

Ludzie jadą na pustynię z wielu powodów.

Od zawsze

ludzie chodzili grupami na wycieczki

albo gotowali sobie posiłki.

Ale potem lubili się gdzieś zaszyć,

i tak właśnie są zaprojektowane przyczepy.

Możesz mieć czas dla siebie

bez poczucia izolacji w grupie, czy coś.

[ŚMIECH]

[KOBIETA 2] Niech ktoś to doceni!

[KOBIETA 1] Chcę to zjeść.

[KOBIETA 2] Chcesz poprosić?

[KOBIETA 1] Jasne.

[KOBIETA 2] Mam też cebulę i jabłka.

[KOBIETA 3] Zazdroszczę [ŚMIECH]

To wspaniale wykorzystana przestrzeń.

I model też jest ciekawy.

To rezydencja prywatna,

nie oficjalna, per se.

Otwiera ją 2 razy w roku, zaprasza gości,

I to jest bardzo nowatorski sposób, w jaki

artyści mogą się spotykać i razem pracować

w środowisku pozbawionym presji.

[KOBIETA 1] Chodziłam często na wycieczki

i filmowałam,

czytałam.

Tak, i pracowałam dla czasopisma.

Andrea hojnie podzieliła się tym pomysłem.

Hojność nie zdarza się dziś tak często

jeśli chodzi o ziemię,

więc sądzę, że to naprawdę radykalne.

[ZITTEL] Dobrze, więc chodzi też o to,

że papier zacina się pod listami.

Inspiruje mnie mentalność pogranicza

i odgadywanie wszystkiego z drobiazgów.

Były do tej pory dwie generacje przyczep.

Pierwszy typ zwykle rozdawałam znajomym,

a ludzie, z którymi współpracowałam

przyjeżdżali tu i zostawali jakiś czas.

Ale każdy odwiedzał zawsze ten sam wagon,

i przystosowywał go dla siebie.

W ten sposób każda przyczepa była inna

i miała własną kuchenkę turystyczną.

W pewnym momencie usunęliśmy je

bo zaczynały się już rozpadać.

I od tej pory jeżdżą na wystawy.

A dzięki nim zrobiłam je wszystkie...

Wszystkie są w wersji podstawowej,

tak, jak je zaprojektowałam.

[KOBIETA 3] Ten ma z każdej strony zamek.

Są też żyłki do wieszania ubrań.

Z tyłu są drzwi zamykane na zamek,

więc jeśil potrzebujesz przestrzeni - jest wyjście.

Można przed snem zostawić je otwarte.

Zwykle jest jednak chłodno, więc je zamykam.

Na wszystko są też półki.

I to właściwie wszystko!

[KOBIETA 2] Oglądałam tu nawet księżyc w pełni całą noc.

od samego wieczora.

Jesteś wewnątrz i możesz widzieć otoczenie

oprawione według pomysłu Andrei,

w sposób świadomy i przemyślany.

[ZITTEL] Teraz mamy społecznościową kuchnię,

prysznice na zewnątrz,

i toalety kompostujące.

To jest trochę jak życie w komunie,

która działa w przeznaczonym czasie.

Przed przyjazdem goście dostają protokoły.

OK, więc jeśli chcesz śledzić Dean