स्टीव्ही आणि मोठा प्रोजेक्ट.
लेखिका - किकी प्रोट्समॅन.
रेखाटने - जेनी लँग.
स्टीव्ही एक अतिशय कुशल खार आहे.
तिच्या वर्गात ती सर्वांत वेगवान धावपटू आहे
आणि तिच्या शाळेतल्या सर्वोत्तम स्पेलर्सपैकी एक आहे.
पण आज, स्टीव्ही खुश नाहीये!
ती एका प्रोजेक्टवर काम करत होती आणि
त्यात काहीच धड होत नाहीये.
"अरे बापरे," स्टीव्ही स्वत:लाच म्हणाली.
"हे अजिबात चांगलं नाहीये!"
स्टीव्हीला तिचा चेहरा गरम होतोय
हे लक्षात येत होतं.
तिला काळजी वाटली की कोणीतरी बघेल आणि
तिला प्रोजेक्ट करता येत नाहीये, हे कोणाला
तरी कळेल आणि त्यांना मग ती आवडेनाशी होईल.
"मला इतका राग आलाय!"
स्टीव्ही ओरडली.
"मला या प्रोजेक्टचा राग आलाय.
मला टीचरचा राग आलाय
आणि मला माझाच राग आलाय!"
असं म्हणून स्टीव्हीनं तिचा प्रोजेक्ट उचलला
आणि जमिनीवर आदळला.
त्याचे तुकडे झाले आणि ती त्याला पायदळी
तुडवू लागली.
तेवढ्यातच काय झालंय ते पाहायला लॉरेल आला.
"स्टीव्ही, काय झालं?"
"मला या प्रोजेक्टचा राग आलाय आणि मला
या वर्गाचा राग आलाय!"
"अगं, स्टीव्ही," लॉरेल हळुवारपणे म्हणाला.
"तू फार वैतागलेली दिसते आहेस."
"वैतागलेली?"
स्टीव्ही गोंधळून म्हणाली.
"होय, वैतागलेली," लॉरेलनं पुष्टी केली.
"वैतागणं म्हणजे बरंचसं चिडण्यासारखंच
आहे पण त्याचा अर्थ असा की
आत्ता कुठलीतरी एक गोष्ट तुला हवीय तशी
घडत नाहीये."
"तुला असं वाटेल की तू टीचरवर चिडली आहेस, स्वत:वर चिडली आहेस किंवा तुझ्या प्रोजेक्टवर चिडली आहेस.
तू तुझा राग त्या कात्रीवर किंवा त्या
टेपवरसुद्धा काढशील.
जेव्हा तुला वाटेल की तू सगळ्यांवर चिडली
आहेस आणि तुला काहीच सहन होत नाहीये,
तेव्हा त्याला वैताग म्हणतात."
"मग मी तो कसा घालवू?"
स्टीव्ही म्हणाली.
"मला असं परत कधीच वाटून घ्यायचं नाहीये."
"अनेक गोष्टी वैताग आणतात, स्टीव्ही.
महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे वैताग ही एक
चांगली गोष्ट आहे, हे माहिती असणं.
"चांगली गोष्ट?!"
स्टीव्हीला धक्का बसला.
"हो!
वैताग ही एक अशी भावना आहे, ज्यामुळे आपल्या लक्षात येतं की आपण काहीतरी नवीन शिकणार आहोत.
जेव्हा तुम्ही वैतागलेले असता, तेव्हा त्याचा अर्थ असा की एखादी गोष्ट तुमच्या मनाप्रमाणे घडत नाही आहे.
तुम्हाला ते कसं असायला हवं आहे, ते तुम्हाला कळलं आणि मग तुम्ही ते दुरुस्त केलंत तर तुम्ही नक्की
काहीतरी शिकाल जे तुम्हाला पुढच्या वेळी मदत करेल."
"मला काही समजलं आहे, असं मला वाटत नाही,"
स्टीव्ही रडत म्हणाली.
"ह्याचा विचार कर.
जेव्हा तू सायकल चालवायला शिकत होतीस, तेव्हा काय झालं?"
लॉरेलनं विचारलं.
"मी सायकल घेऊन जात असे, काही वेळ पेडल्स मारत असे आणि मग पडत असे," स्टीव्ही म्हणाली.
"आणि त्यामुळे तुला कसं वाटलं?"
लॉरेलने विचारलं.
"मला खूप वाईट वाटलं!
मी रडले आणि माझ्या आईला सांगितलं की मला
हे जमत नाहीये!"
स्टीव्हीनं कपाळाला आठ्या
घालून सांगितलं.
"मग काय झालं?" लॉरेलनं विचारलं.
"तिनं मला एक मोठा श्वास घ्यायला आणि परत
प्रयत्न करायला सांगितलं.
दोन तीन वेळा प्रयत्न केल्यावर मला ते जमलं!"
स्टीव्ही आनंदानं म्हणाली.
"मग तुला कसं वाटलं?" लॉरेलनं विचारलं.
"मला मस्त वाटलं!" स्टीव्ही म्हणाली.
"मला स्वत:चा खूप अभिमान वाटला."
"तू जर पहिल्याच वेळी प्रयत्न सोडून दिला असतास
आणि कधीच सायकल चालवायला शिकली नसतीस
तर तुला आत्ता कसं वाटलं असतं?" लॉरेलनं विचारलं.
"बहुतेक मला स्वत:चा राग आला असता.
वैताग!
आणि अजूनसुद्धा कोणालाही सायकलवर बसलेलं
बघून मला वैताग आला असता."
"अगदी बरोबर," लॉरेल म्हणाला.
"वैताग येणं हे याचं चिन्ह आहे की तू काहीतरी
छान शिकणार आहेस.
तो धडा शिकण्यापूर्वीच तू सोडून दिलास तर तुला
खूप वाईट आणि निराश वाटेल."
"असं वाटतंय की तू चिकाटीबद्दलसुद्धा बोलतो आहेस," होरे म्हणाला.
"सोडून न देण्यालाच दुसरा शब्द म्हणजे चिकाटी.
जर तू एखादी समस्या सोडवण्यासाठी पुरेशा वेळेला
अनेक वेगवेगळ्या मार्गांनी प्रयत्न केलास,
तर शेवटी तुला जमेल!"
"पण जर मला ते जमण्यापूर्वी मी आठ वेळा प्रयत्न केला,
तर त्याचा अर्थ मी सात वेळा अयशस्वी झाले!"
स्टीव्ही म्हणाली.
"अयशस्वी होणं ही वाईट गोष्ट आहे, असं तुला का वाटतं?" होरेनं विचारलं.
"एखादी गोष्ट कशी करायची ते समजेपर्यंत प्रत्येकजणच अयशस्वी होतो...तू सायकल
चालवायला शिकलीस तसंच किंवा एखादं बाळ
चालायला शिकतं तसं.
अपयश या शब्दाचा विचार तू शिकण्याचा प्रयत्न
करण्याचा मार्ग, असा करायला सुरुवात केली पाहिजेस.
"मी असा विचार कधीच केला नाही!"
स्टीव्ही म्हणाली.
"लक्षात ठेव," लॉरेलनं सुरुवात केली, "जेव्हा तुला वैताग येईल, तेव्हा हार मानू नकोस.
तुला बरं वाटावं म्हणून काही युक्त्या इथं दिल्या
आहेत, म्हणजे तू चिकाटी दाखवशील.
"सावकाश 10 पर्यंत आकडे मोज, काही खोल श्वास घे, तुझ्या चिंता एका वहीत लिही, तुझ्या भावनांबद्दल
मित्रमैत्रिणीशी बोल आणि मदत माग."
"तू शांत झाल्यावर," होरे पुढे म्हणाला,"मग तू चिकाटी दाखवण्यावर लक्ष केंद्रित करू शकशील आणि
काय चुकले याचा विचार करू शकशील.
तुला चिकाटी दाखवण्यासाठी मदत करण्याकरता इथं काही टिप्स दिल्या आहेत."
"तू आधीच काय प्रयत्न केले आहेस, याची नोंद ठेव.
काय होत आहे, याचा विचार कर.
काय व्हायला पाहिजे हे समजून घे.
ते तुला काय सांगतंय, हे पहा.
बदल कर आणि पुन्हा प्रयत्न कर."
"धन्यवाद, तुम्हाला दोघांना!" स्टीव्ही ओरडली.
"मला आता वैतागलेलं वाटत नाहीये.
माझ्या प्रोजेक्टमध्ये मागच्या वेळी काय चुकलं
हे मी शोधलं,
आणि आता मी चिकाटी दाखवायला आणि अजून चांगलं करायला तयार आहे."
नवीन दृष्टीकोनासह स्टीव्हीनं तिचा
प्रोजेक्ट पूर्ण केला
आणि वर्गातला उरलेला वेळ तिनं प्रोजेक्ट तिच्या मैत्रिणींच्या बरोबर टेस्ट करण्यात खर्च केला.
समाप्त.