1
00:00:02,719 --> 00:00:07,360
อินเทอร์เน็ต: HTTP และ  HTML

2
00:00:07,360 --> 00:00:12,471
ฉันจัสมินค่ะ ผู้จัดการโปรแกรม
ฝ่ายวิศวกรรม ที่ XBOX One

3
00:00:13,805 --> 00:00:16,642
ฟีเจอร์ที่เจ๋งที่สุดอันนึงของเรา
คือ XBOX Live

4
00:00:16,975 --> 00:00:20,854
เป็นบริการออนไลน์ของเรา
ที่เชื่อมต่อเกมเมอร์จากทั่วโลก

5
00:00:21,104 --> 00:00:23,732
ซึ่งต้องพึ่งอินเทอร์เน็ตล้วน ๆ ค่ะ

6
00:00:24,066 --> 00:00:28,111
ไม่ง่ายเลยนะคะ
เบื้องหลังก็มีเรื่องราวมากมายค่ะ

7
00:00:29,488 --> 00:00:33,534
อินเทอร์เน็ตเปลี่ยนวิธีการปฏิสัมพันธ์
และการเชื่อมต่อของมนุษย์มาก

8
00:00:33,700 --> 00:00:39,998
แต่มันทำงานยังไง คอมพิวเตอร์ทั่วโลก
สื่อสารกันได้ยังไง

9
00:00:40,415 --> 00:00:42,834
มาดูกันที่การท่องเว็บก่อนนะคะ

10
00:00:43,877 --> 00:00:46,129
ก่อนอื่น ก็เปิดเว็บเบราว์เซอร์

11
00:00:46,505 --> 00:00:48,840
ซึ่งเป็นแอปที่เราใช้เข้าหน้าเว็บนั่นเอง

12
00:00:49,591 --> 00:00:52,344
จากนั้นพิมพ์ที่อยู่เว็บหรือ URL ลงไป

13
00:00:52,595 --> 00:00:56,723
ย่อมาจาก  Uniform Resource Locator
ของเว็บไซต์ที่อยากเข้า

14
00:00:56,932 --> 00:00:58,433
อย่าง tumblr.com

15
00:01:04,106 --> 00:01:06,441
สวัสดีครับ ผมเดวิด คาร์ป 
ผู้ก่อตั้ง Tumblr

16
00:01:06,692 --> 00:01:11,071
วันนี้เราะมาพูดถึงเว็บเบราว์เซอร์
ที่เราใช้กันทุกวันว่ามันทำงานอย่างไร

17
00:01:11,863 --> 00:01:13,907
คุณคงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

18
00:01:14,157 --> 00:01:17,077
เวลาพิมพ์ที่อยู่ในเว็บเบราว์เซอร์
และกด enter

19
00:01:17,203 --> 00:01:19,454
มันก็เหลือเชื่ออย่างที่คุณคิดนี่แหละ

20
00:01:19,830 --> 00:01:24,293
จุดนั้นที่คอมพิวเตอร์คุณคุยกับ
คอมพิวเตอร์อื่น เรียกว่าเซิร์ฟเวอร์

21
00:01:24,543 --> 00:01:26,837
ที่มักอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์

22
00:01:27,170 --> 00:01:31,383
คอมพิวเตอร์คุณถามหาเว็บไซต์นั้น
จากคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นในเสี้ยววินาที

23
00:01:31,592 --> 00:01:36,430
เซิร์ฟเวอร์ก็ตอบกลับหาคอมพิวเตอร์คุณ
ในภาษาที่เรียกว่า HTTP

24
00:01:36,596 --> 00:01:40,684
HTTP ย่อมาจาก 
HyperText Transfer Protocol

25
00:01:40,933 --> 00:01:43,603
มองว่าเป็นภาษา
ที่คอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งใช้

26
00:01:43,770 --> 00:01:45,814
เพื่อขอเอกสารจาก
คอมพิวเตอร์อีกเครื่องก็ได้

27
00:01:45,938 --> 00:01:47,774
ซึ่งก็ตรงไปตรงมาพอสมควร

28
00:01:47,982 --> 00:01:52,862
ถ้าคุณแอบดูบทสนทนาระหว่างคอมพิวเตอร์คุณ
กับเว็บเซิร์ฟเวอร์ในอินเทอร์เน็ต

29
00:01:53,112 --> 00:01:55,323
ส่วนมากก็ทำจากสิ่งที่เรียกว่าคำขอ GET

30
00:01:55,615 --> 00:01:57,575
เรียบง่ายมาก แค่มีคำว่า GET

31
00:01:57,784 --> 00:02:00,161
ตามด้วยชื่อเอกสารที่คุณขอ

32
00:02:00,453 --> 00:02:03,081
ถ้าคุณจะล็อกอินใน Tumblr 
และโหลดหน้าล็อกอินของเรา

33
00:02:03,289 --> 00:02:09,962
ที่คุณทำคือส่งคำขอ GET ไปยังเซิร์ฟเวอร์
ของ Tumblr ที่เขียนว่า GET /login

34
00:02:10,213 --> 00:02:12,090
นั่นจะบอกเซิร์ฟเวอร์ของ Tumblr ว่า

35
00:02:12,257 --> 00:02:16,845
คุณต้องการโค้ด HTML ทั้งหมด
สำหรับหน้าล็อกอินของ Tumblr

36
00:02:18,180 --> 00:02:21,099
HTML ย่อมาจาก Hyper Text Markup Language

37
00:02:21,350 --> 00:02:23,435
เหมือนเป็นภาษาที่คุณใช้

38
00:02:23,644 --> 00:02:26,313
บอกเว็บเบราว์เซอร์ว่า
จะให้หน้านั้นมีลักษณะยังไง

39
00:02:26,521 --> 00:02:30,591
ลองนึกถึง Wikipedia 
ที่มีเอกสารง่าย ๆ มากมาย

40
00:02:30,591 --> 00:02:34,571
ตัว HTML คือภาษา
ที่ให้ชื่อเรื่องตัวใหญ่และหนา

41
00:02:34,905 --> 00:02:36,657
ให้ฟอนต์เป็นฟอนต์ที่ต้องการ

42
00:02:36,907 --> 00:02:42,287
ให้ลิงก์ข้อความบางส่วนไปยังบางเพจ
ให้ข้อความบางส่วนเป็นตัวหนา

43
00:02:42,537 --> 00:02:45,540
ให้อักษรเป็นตัวเอียง
ให้ใส่รูปภาพกลางหน้า

44
00:02:45,749 --> 00:02:47,918
ให้ขยับรูปชิดขวา ให้ขยับรูปชิดซ้าย

45
00:02:49,294 --> 00:02:52,506
ข้อความของเว็บเพจ รวมอยู่ใน HTML โดยตรง

46
00:02:52,798 --> 00:02:57,969
แต่ส่วนอื่นอย่างรูปภาพ วีดีโอ
เป็นไฟล์แยกที่มี URL เป็นของตัวเอง

47
00:02:58,188 --> 00:02:59,471
ซึ่งต้องทำการขอ

48
00:03:00,222 --> 00:03:03,767
เบราว์เซอร์ส่งคำขอ HTTP แยก
สำหรับแต่ละไฟล์

49
00:03:04,017 --> 00:03:06,103
แล้วค่อยแสดงเมื่อไฟล์ไปถึง

50
00:03:07,729 --> 00:03:10,357
หากหน้าเว็บมีรูปภาพมาก

51
00:03:10,899 --> 00:03:15,570
แต่ละอันต้องส่งคำขอ HTTP แยก
ทำให้เพจนั้นโหลดช้า

52
00:03:18,615 --> 00:03:23,286
ทีนี้เวลาเราเข้าเว็บไซต์
เราไม่ได้ส่งแต่เพียงคำขอ GET เท่านั้น

53
00:03:23,704 --> 00:03:28,917
บางทีเราก็ส่งข้อมูล เช่นเวลากรอกแบบฟอร์ม
หรือพิมพ์คำที่ต้องการค้นหา

54
00:03:29,543 --> 00:03:32,212
เบราว์เซอร์ของคุณจะส่งข้อความนี้
เป็นคำข้อความ

55
00:03:32,462 --> 00:03:36,341
ไปยังเว็บเซิร์ฟเวอร์ที่ใช้คำขอ HTTP POST

56
00:03:36,591 --> 00:03:38,427
สมมติเราลงชื่อเข้าใช้ Tumblr

57
00:03:38,677 --> 00:03:40,679
อย่างแรกที่คุณทำคือคำขอ POST

58
00:03:41,304 --> 00:03:46,268
ซึ่งก็คือ POST ไปยังหน้าเพจของ Tumblr
ที่มีข้อมูลติดมาด้วย

59
00:03:46,518 --> 00:03:48,687
มันจะมีอีเมลของคุณ รหัสผ่านของคุณ

60
00:03:49,063 --> 00:03:50,647
อันนั้นจะเข้าเซิร์ฟเวอร์ของ Tumblr

61
00:03:50,856 --> 00:03:53,483
เซิร์ฟเวอร์ของ Tumblr ก็จะรู้ว่า 
โอเค คุณคือเดวิด

62
00:03:53,734 --> 00:03:57,571
มันจะส่งหน้าเว็บกลับมาเบราว์เซอร์ของคุณ
ที่แจ้งว่า สำเร็จ

63
00:03:57,821 --> 00:04:00,198
ลงชื่อเข้าใช้ชื่อเดวิดแล้ว
แต่ในหน้าเว็บนั้น

64
00:04:00,449 --> 00:04:03,827
มันจะติดข้อมูลคุกกี้ที่มองไม่เห็นมาด้วย

65
00:04:03,994 --> 00:04:06,997
แต่เบราว์เซอร์คุณเห็นและรู้ว่าต้องบันทึก

66
00:04:07,205 --> 00:04:08,415
นั่นสำคัญมาก เพราะว่า

67
00:04:08,623 --> 00:04:11,001
เป็นทางเดียวที่เว็บไซต์จะจำคุณได้

68
00:04:12,085 --> 00:04:15,839
ข้อมูลคุกกี้นั่นก็เหมือน
บัตรประจำตัวของ Tumblr

69
00:04:16,089 --> 00:04:18,383
เป็นตัวเลขที่ระบุว่าคุณคือเดวิด

70
00:04:18,467 --> 00:04:20,552
เว็บเบราว์เซอร์คุณจะยึกตัวเลขนั้น

71
00:04:20,927 --> 00:04:25,807
ต่อไปพอคุณรีเฟรชหรือเข้า Tumblr.com
เว็บเบราว์เซอร์คุณก็จะรู้

72
00:04:26,016 --> 00:04:30,286
ว่าต้องติดเลขประจำตัวนี้ไปกับคำขอที่ส่ง
ไปยังเซิร์ฟเวอร์ของ Tumblr โดยอัตโนมัติ

73
00:04:30,286 --> 00:04:33,940
ทีนี้เซิร์ฟเวอร์ของ Tumblr
ก็เห็นคำร้องนี้จากเบบราว์เซอร์ของคุณ

74
00:04:34,149 --> 00:04:38,028
เห็นเลขประจำตัวและรู้ว่า 
โอเค คำร้องนี้มาจากเดวิด

75
00:04:40,489 --> 00:04:42,991
อินเทอร์เน็ตนั้นเปิดกว้างมาก

76
00:04:43,492 --> 00:04:47,746
ทุกการเชื่อมต่อมีการแชร์กัน
และข้อมูลก็ส่งเป็นข้อความ

77
00:04:48,902 --> 00:04:54,211
ทำให้แฮกเกอร์แอบนำข้อมูลส่วนตัว
ที่คุณส่งไปในอินเทอร์เน็ตได้

78
00:04:54,711 --> 00:04:57,172
แต่เว็บไซต์ที่ปลอดภัยจะป้องกันสิ่งนี้ค่ะ

79
00:04:57,339 --> 00:05:00,842
ด้วยการขอให้เว็บเบราว์เซอร์ของคุณ
สื่อสารในช่องทางที่ปลอดภัย

80
00:05:01,051 --> 00:05:03,678
ด้วยการใช้สิ่งที่เรียกว่า 
Secure Sockets Layer

81
00:05:03,887 --> 00:05:07,098
และตัวรับช่วงต่อของมัน 
Transport Layer Security

82
00:05:07,432 --> 00:05:13,855
จะมองว่า SSL และ TLS เป็นความปลอดภัย
อีกชั้นที่หุ้มการสื่อสารของคุณ

83
00:05:14,231 --> 00:05:16,608
เพื่อป้องกันการถูกขโมยข้อมูลก็ได้

84
00:05:16,900 --> 00:05:21,029
SSL และ TLS ใช้งานได้
เมื่อคุณเป็นรูปแม่กุญแจเล็ก ๆ

85
00:05:21,196 --> 00:05:24,991
ในบาร์ที่อยู่เบราว์เซอร์คุณ ข้าง HTTPS

86
00:05:25,575 --> 00:05:31,289
โพรโตคอล HTTPS ทำให้คำขอ HTTP ของคุณ
ปลอดภัยและได้รับการปกป้อง

87
00:05:31,998 --> 00:05:35,752
เมื่อเว็บไซต์ขอให้เบราว์เซอร์ของคุณ
เชื่อมต่ออย่างปลอดภัย

88
00:05:36,086 --> 00:05:38,630
มันจะออกใบรับรองดิจิทัลให้ก่อน

89
00:05:38,839 --> 00:05:43,593
ซึ่งเหมือนบัตรประชาชนที่พิสูจน์ว่า
เว็บไซต์นี้เป็นอย่างที่มันบอกจริง ๆ

90
00:05:44,344 --> 00:05:49,104
ใบรับรองดิจิทัลออกให้โดย
หน่วยงานใบรับรองที่เป็นที่ไว้วางใจ

91
00:05:49,104 --> 00:05:53,395
ที่รับรองตัวตนของเว็บไซต์
และออกใบรับรองให้

92
00:05:53,770 --> 00:05:56,565
เหมือนที่รัฐบาลออกบัตรประชาชน
หรือพาสปอร์ตให้เรา

93
00:05:56,857 --> 00:05:59,901
หากเว็บไซต์
พยายามทำการเชื่อมต่อที่ปลอดภัย

94
00:06:00,151 --> 00:06:04,239
โดยไม่ได้รับใบรับรองดิจิทัลก่อน
เบราว์เซอร์ก็จะเตือนคุณ

95
00:06:06,741 --> 00:06:09,119
นี่แหละค่ะเรื่องพื้นฐานของการเล่นเว็บ

96
00:06:09,786 --> 00:06:12,080
เป็นอินเทอร์เน็ตที่เราเห็นกันทุกวัน

97
00:06:12,330 --> 00:06:18,962
สรุปว่า HTTP และ DNS 
จัดการการรับส่ง HTML

98
00:06:19,254 --> 00:06:21,506
ไฟล์สื่อหรืออะไรก็ตามในหน้าเว็บ

99
00:06:21,798 --> 00:06:27,137
สิ่งที่ทำให้มันเกิดขึ้นได้คือ TCP/IP 
และเครือข่ายเราเตอร์

100
00:06:27,429 --> 00:06:31,057
ซึ่งแยกและส่งข้อมูลเป็นแพ็คเก็ตเล็ก ๆ

101
00:06:31,349 --> 00:06:34,311
แพ็คเก็ตพวกนี้ประกอบด้วยเลขฐานสอง

102
00:06:34,561 --> 00:06:37,731
ชุดตัวเลข 1 และ 0 ที่ถูกส่งทางกายภาพ

103
00:06:37,939 --> 00:06:41,693
ผ่านสายไฟ ใยแก้วนำแสง และเครือข่ายไร้สาย

104
00:06:42,319 --> 00:06:45,972
ทีนี้เมื่อได้รู้แล้วว่า
อินเทอร์เน็ตเลเยอร์แรกทำงานอย่างไร

105
00:06:46,389 --> 00:06:49,309
คุณก็เชื่อใจมันได้เลย
โดยไม่ต้องจำรายละเอียดทั้งหมด

106
00:06:50,060 --> 00:06:52,912
เราเชื่อได้ว่าเลเยอร์ทั้งหมดนั้น
จะทำงานร่วมกัน

107
00:06:53,163 --> 00:06:57,626
เพื่อส่งข้อมูลทุกขนาดได้
อย่างน่าเชื่อถือค่ะ