WEBVTT

00:00:01.436 --> 00:00:03.296
در فیلم " بینستارهای"

00:00:03.320 --> 00:00:06.647
تصویر نزدیکی از یک سیاهچاله
کلانجرم داریم.

00:00:06.671 --> 00:00:08.814
قرار گرفته در پشت گازهای درخشان،

00:00:08.838 --> 00:00:10.956
کشش گرانشی حجیم سیاه چاله

00:00:10.980 --> 00:00:12.415
نور را به شکل حلقه خم میکند.

00:00:12.439 --> 00:00:14.548
گر چه این یک عکس واقعی نیست،

00:00:14.572 --> 00:00:16.358
و صرفا یک اثر گرافیکی کامپیوتری است--

00:00:16.382 --> 00:00:19.772
تفسیری هنرمندانه از آنچه که باید شبیه
یک سیاه چاله باشد.

NOTE Paragraph

00:00:20.401 --> 00:00:21.567
صد سال پیش ،

00:00:21.591 --> 00:00:25.192
آلبرت انیشتین اولین بار تئوری نسبیت عام
خود را منتشر کرد.

00:00:25.216 --> 00:00:26.655
در سالهای بعد از آن،

00:00:26.679 --> 00:00:29.652
دانشمندان در اثبات آن شواهد زیادی 
بدست آوردند.

00:00:29.676 --> 00:00:32.760
اما چیزی که از این تئوری 
پیشگویی شد، سیاه چالهها،

00:00:32.784 --> 00:00:35.134
هنوز به صورت مستقیم مشاهده نشده است.

00:00:35.158 --> 00:00:38.364
با این وجود ما ایدهای داریم که سیاه چاله
باید به چه شکل باشد،

00:00:38.388 --> 00:00:41.167
ما قبلا هیچوقت از هیچ یک از آنها عکس
نگرفتیم.

00:00:41.191 --> 00:00:45.470
هرچند، شاید شگفت زده شوید اگر بشنوید
که این امر خیلی زود ممکن است تغییر کند.

00:00:45.494 --> 00:00:49.658
ما ممکن است اولین عکس خودمان از سیاه چاله
را در دو سال آینده ببینیم.

00:00:49.682 --> 00:00:53.640
گرفتن این اولین عکس توسط 
یک تیم بین المللی دانشمندان،

00:00:53.664 --> 00:00:55.231
یک تلسکوپ با سایز زمین و

00:00:55.255 --> 00:00:58.087
الگوریتمی که عکس نهایی را
کنارهم قرار میدهد، انجام خواهد شد.

00:00:58.111 --> 00:01:01.639
با وجود این که من امروز قادر نیستم یک عکس
واقعی از سیاه چاله نشان دهم،

00:01:01.663 --> 00:01:04.574
مایلم یک دید سریع و اجمالی به شما
از کوششی ارائه کنم

00:01:04.598 --> 00:01:06.211
که در رسیدن به آن عکس اولیه است.

NOTE Paragraph

00:01:07.477 --> 00:01:08.914
اسم من کتی بومان است،

00:01:08.938 --> 00:01:11.504
و من دانشجوی دکترای در ام ای تی هستم.

00:01:11.528 --> 00:01:13.555
در آزمایشگاه علوم کامپیوتری تحقیق می کنم

00:01:13.579 --> 00:01:16.877
که روی ساخت کامپیوترهایی که 
تصاویر و ویدیوها را می بیند، کار می کند.

00:01:16.901 --> 00:01:19.063
با وجود این که ستاره شناس نیستم،

00:01:19.087 --> 00:01:20.372
امروز مایلم به شما نشان دهم

00:01:20.396 --> 00:01:23.299
که چطور قادرم در این پروژه هیجان انگیز 
همکاری کنم.

NOTE Paragraph

00:01:23.323 --> 00:01:26.154
اگر شما امشب از روشنایی نور شهر خارج شوید،

00:01:26.178 --> 00:01:28.614
ممکن است این قدر خوش شانس باشید
که تصویرعالی

00:01:28.638 --> 00:01:30.131
از کهکشان راه شیری را ببینید.

00:01:30.155 --> 00:01:32.617
و اگر شما بتوانید میلیونها ستاره را

00:01:32.641 --> 00:01:36.396
که ۲۶،۰۰۰ سال نوری دورتر از قلب 
راه شیری مارپیچی هستند، بزرگ کنید

00:01:36.420 --> 00:01:39.941
در نهایت به گروهی از ستاره ها درست 
در مرکز می رسیم.

00:01:39.965 --> 00:01:43.171
با کنار زدن همه غبارهای کهکشانی توسط
تلسکوپ مادون قرمز،

00:01:43.195 --> 00:01:47.062
ستاره شناسان این ستاره ها را ۱۶ سال 
تماشا میکردند.

00:01:47.086 --> 00:01:50.675
اما آنچه که آنها نمیبینند
خیلی تماشایی است.

00:01:50.699 --> 00:01:53.765
این ستاره ها به نظر یک شی غیر قابل رویت
را دور می زنند.

00:01:53.789 --> 00:01:56.112
با پیگیری مسیر این ستاره ها،

00:01:56.136 --> 00:01:57.430
اخترشناسان نتیجه گرفته اند

00:01:57.454 --> 00:02:00.583
که تنها چیز کوچکی و سنگینی
که منجر به این حرکت می شود

00:02:00.607 --> 00:02:02.575
یک سیاه چاله کلان جرم است

00:02:02.599 --> 00:02:06.777
و یک شی که هرچیزی که جرات نزدیک شدن 
به آن داشته باشد را میمکد

00:02:06.801 --> 00:02:08.295
حتی نور.

NOTE Paragraph

00:02:08.319 --> 00:02:11.380
اما چه اتفاقی می افتد اگر ما
بیشتر آن را نزدیک کنیم؟

00:02:11.404 --> 00:02:16.137
ممکن است که چیزی را ببینیم، که به تعریف، 
دیدنش غیر ممکن باشد ؟

00:02:16.719 --> 00:02:19.963
اگر ما در
طول موجهای رادیویی متمرکز شویم

00:02:19.987 --> 00:02:21.669
انتظار داریم حلقه نوری را ببینیم

00:02:21.693 --> 00:02:24.104
که به دلیل گرانش عدسی مانند پلاسمای داغ

00:02:24.128 --> 00:02:25.957
در اطراف سیاه چاله فشرده می شود.

00:02:25.981 --> 00:02:27.141
به عبارت دیگر،

00:02:27.165 --> 00:02:30.336
سیاه چاله به طرح یک سایه در پشت 
این مواد نوری قرار می گیرد،

00:02:30.360 --> 00:02:32.202
که خارج یک کره تاریک حک شده.

00:02:32.226 --> 00:02:35.565
این حلقه روشن منطقه رویداد سیاه چاله
را آشکار می کند.

00:02:35.589 --> 00:02:37.989
جایی که کشش گرانشی چنان شدید می شود

00:02:38.013 --> 00:02:39.639
که حتی نور هم نمیتواند فرار کند.

00:02:39.663 --> 00:02:42.522
معادلات انیشتین سایز و شکل این حلقه را
پیش بینی می کند.

00:02:42.546 --> 00:02:45.754
بنابراین گرفتن عکس از آن نه تنها
فوق العاده است

00:02:45.778 --> 00:02:48.396
بلکه همچنین کمک می کند تا
به آن معادلات در شرایط شدید

00:02:48.420 --> 00:02:50.886
اطراف سیاه چاله اعتبار ببخشد.

NOTE Paragraph

00:02:50.910 --> 00:02:53.468
اما، این سیاه چاله ها خیلی از ما دور هستند،

00:02:53.492 --> 00:02:56.590
طوری که از زمین، این حلقه خیلی کوچک 
ظاهر می شود --

00:02:56.614 --> 00:03:00.204
آن سایز کوچک برای ما مثل یک پرتقال
می ماند در صفحه ماه.

00:03:00.758 --> 00:03:03.582
این مسله، گرفتن عکس از آن را به شدت 
سخت می کند.

00:03:04.645 --> 00:03:05.947
چرا این گونه است ؟

00:03:06.512 --> 00:03:09.700
خوب، اینها همه از یک معادله ساده 
شروع می شود.

00:03:09.724 --> 00:03:12.140
براساس پدیده ای که آن را تداخل می نامند،

00:03:12.164 --> 00:03:13.519
محدودیت های اساسی برای

00:03:13.543 --> 00:03:16.213
کوچکترین شی که ما میتوانیم ببینیم،
وجود دارد.

00:03:16.789 --> 00:03:20.461
این معادله می گوید که برای دیدن
اشیاء کوچک و کوچکتر

00:03:20.485 --> 00:03:23.072
ما احتیاج داریم که تلسکوپهای 
بزرگ و بزرگتر بسازیم.

00:03:23.096 --> 00:03:26.165
اما حتی با تلسکوپهای قوی اپتیکی
روی زمین هم،

00:03:26.189 --> 00:03:28.608
نمیتوانیم شفافیت لازم و 
تقریبی

00:03:28.632 --> 00:03:30.830
عکس از سطح ماه را بدست آوریم.

00:03:30.854 --> 00:03:34.471
در واقع، اینجا به شما یکی از با کیفیترین 
عکسهایی که روی زمین

00:03:34.495 --> 00:03:35.892
از ماه گرفتیم را نشان میدهم.

00:03:35.916 --> 00:03:38.473
شامل تقریبا ۱۳،۰۰۰ پیکسل است.

00:03:38.497 --> 00:03:42.547
و هر کدام از پیکسلها شامل 
۱/۵ میلیون پرتقال هستند.

NOTE Paragraph

00:03:43.396 --> 00:03:45.368
پس تلسکوپی که نیاز داریم
چقدر بزرگ باشد

00:03:45.392 --> 00:03:48.157
تا بتوانیم یک پرتقال را روی سطح ماه ببینیم

00:03:48.181 --> 00:03:50.395
و با تعمیم، سیاه چاله مان را ببینیم؟

00:03:50.419 --> 00:03:52.759
خوب به نظر می رسد، با خرد کردن عددها،

00:03:52.783 --> 00:03:55.393
شما راحت میتوانید حساب کنید که
به تلسکوپی نیازمندیم که

00:03:55.417 --> 00:03:56.810
در سایز کل زمین باشد.

NOTE Paragraph

00:03:56.834 --> 00:03:57.858
(خنده)

NOTE Paragraph

00:03:57.882 --> 00:04:00.001
اگرمیتوانستیم تلسکوپی
با این مقیاس بسازیم،

00:04:00.025 --> 00:04:02.950
میتوانستیم از آن حلقه نور مشخص 
شروع کنیم

00:04:02.974 --> 00:04:05.157
که نشانه ای از منطقه وقوع سیاه چاله است.

00:04:05.181 --> 00:04:08.099
با این حال این تصویر شامل همه جزِئیاتی 
نیست که در

00:04:08.123 --> 00:04:09.629
تفسیر گرافیکی کامپیوتر
می بینیم،

00:04:09.653 --> 00:04:11.952
به ما اجازه می دهد که اولین 
دیدگاه اجمالی

00:04:11.976 --> 00:04:14.463
از محیط اطراف سیاه چاله را پیدا کنیم.

NOTE Paragraph

00:04:14.487 --> 00:04:16.100
هرچند، همان طور که تصور می کنید،

00:04:16.124 --> 00:04:19.748
ساختن یک تک دیش تلسکوپ با
بزرگی زمین غیرممکن است.

00:04:19.772 --> 00:04:21.659
اما یک نقل قول معروفی از میک چاگجر هست،

00:04:21.683 --> 00:04:23.474
《شما نمیتوانیم به هرآنچه میخواهد
برسید

00:04:23.498 --> 00:04:25.685
اما اگر برای چیزی تلاش کنید،
شما ممکن است به

00:04:25.709 --> 00:04:26.924
آنچه احتیاج دارید برسید》

00:04:26.948 --> 00:04:29.412
و با متصل کردن تلسکوپها در همه دنیا،

00:04:29.436 --> 00:04:32.974
یک همکاری بین لمللی، که به آن 
افق رویداد تلسکوپی می گویند

00:04:32.998 --> 00:04:36.107
یک تلسکوپ کامپیوتری در سایز
زمین می سازد،

00:04:36.131 --> 00:04:37.668
که قادراست به باسازی ساختارها

00:04:37.692 --> 00:04:39.891
در مقیاس پدیده افق یک سیاه چاله است.

00:04:39.915 --> 00:04:43.302
این شبکه تلسکوپی برنامه ریزی می شود
تا اولین تصویر را از

00:04:43.326 --> 00:04:45.141
یک سیاه چاله در سال آینده بگیرد.

00:04:45.165 --> 00:04:48.503
هرکدام از تلسکوپها در شبکه جهانی
با هم همکاری دارند.

00:04:48.527 --> 00:04:51.239
هماهنگ شده از طریق زمانبندی 
ساعتهای اتمی دقیق،


00:04:51.263 --> 00:04:53.920
تیم های محققان در هر طرف نور را،


00:04:53.944 --> 00:04:56.906
با جمع آوری هزاران ترابایت از 
دادههای اطلاعاتی منجمد می کنند.

00:04:56.930 --> 00:05:01.947
این داده ها به آزمایشگاه اینجا 
در ماساچوست فرستاده می شود.

NOTE Paragraph

00:05:01.971 --> 00:05:03.765
بنابراین، چطور این اتفاق کار 
می کند؟

00:05:03.789 --> 00:05:07.192
یادمان باشد اگر ما بخواهیم که آن
سیاه چاله در مرکز کهکشانمان را ببینم

00:05:07.216 --> 00:05:10.198
نیازمندیم که یک تلسکوپ غیرممکن 
در سایز زمین بسازیم؟

00:05:10.222 --> 00:05:12.454
فقط برای یک ثانیه، بیایید وانمود کنیم که
ما

00:05:12.478 --> 00:05:14.320
میتوانیم یک تسکوپ در سایز زمین بسازیم.

00:05:14.344 --> 00:05:16.799
این شبیه آن است که زمین را تبدیل کنیم

00:05:16.823 --> 00:05:18.570
به یک توپ چرخنده دیسکو قول پیکر.

00:05:18.594 --> 00:05:20.794
هر کدام از آینه های منفرد نور را
جمع می کند

00:05:20.818 --> 00:05:23.415
تا ما بتوانیم با هم ترکیب کنیم و
یک تصویر بسازیم.

00:05:23.439 --> 00:05:26.100
اما، حالا بگذارید بگویم، ما بیشتر
این آینه ها را برداشتیم

00:05:26.124 --> 00:05:28.096
بنابراین فقط تعداد کمی باقی ماند.

00:05:28.120 --> 00:05:30.997
هنوز تلاش می کنیم که این اطلاعات
را با هم ترکیب کنیم

00:05:31.021 --> 00:05:33.014
اما حالا تعداد زیادی سوراخ وجود دارد.

00:05:33.038 --> 00:05:37.411
این آینه های باقی مانده موقعیت هایی را
نشان می دهند که آنجا تلسکوپ داریم.

00:05:37.435 --> 00:05:41.514
این تنها بخش خیلی کوچکی از اندازه گیریها 
در گرفتن تصویر است.

00:05:41.538 --> 00:05:45.376
اما با وجود این که ما فقط نور تعداد کمی
از تلسکوپهای موضعی را جمع کردیم،

00:05:45.400 --> 00:05:48.823
در چرخشهای زمین، اندازه گیریهای
دیگری راهم می بینم.

00:05:48.847 --> 00:05:52.666
به عبارتی، همان طور که توپ دیسکو می چرخد
آن آینه ها مکانشان را عوض می کنند.

00:05:52.690 --> 00:05:55.589
و ما قسمت های متفاوت تصویر
را مشاهده می کنیم.

00:05:55.613 --> 00:05:59.631
این الگوریتم تصویری که توسعه می دهیم
شکافهای توپ دیسکو را

00:05:59.655 --> 00:06:02.688
برای ساختن تصویر یک سیاه چاله اصولی
پر می کند.

00:06:02.712 --> 00:06:05.348
اگر تسکوپهایی در
همه جای دنیا قرار داشتیم--

00:06:05.372 --> 00:06:07.313
به عبارت دیگر درسرتاسر توپ دیسکو--

00:06:07.337 --> 00:06:08.621
کار ناچیزی تلقی میشد.

00:06:08.645 --> 00:06:11.967
اما، ما فقط چند نمونه را می بینیم و
به آن دلیل

00:06:11.991 --> 00:06:14.379
تعداد بینهایتی از تصاویر ممکن وجود دارد

00:06:14.403 --> 00:06:17.367
که به طور کامل شامل اندازه گیری
تلسکوپ ما خواهد شد،

00:06:17.391 --> 00:06:20.407
اما، همه تصاویر به طور یکسان 
ساخته نمی شوند

00:06:20.849 --> 00:06:25.307
بعضی از آن تصاویر بیشتر به آنچه
ما فکر می کنیم شبیه هستند.

00:06:25.331 --> 00:06:28.553
خوب، نقش من در گرفتن اولین 
تصویر از سیاه چاله

00:06:28.577 --> 00:06:31.509
طراحی الگوریتمی است که یک تصویر قابل قبول
پیدا کند،

00:06:31.533 --> 00:06:33.755
که همچنان با اندازه گیریهای تلسکوپ 
تطبیق شود.

NOTE Paragraph

00:06:34.727 --> 00:06:38.669
درست مثل یک هنرمند طراح که از تعریفهای 
محدود استفاده می کند

00:06:38.693 --> 00:06:42.207
تا همه با هم تصویری را حاصل کنند
که از دانش ساختار چهره بهره می گیرد،

00:06:42.231 --> 00:06:45.546
الگوریتمهای تصویرسازی که بسط میدهم
از داده محدود تلسکوپها استفاده می کند

00:06:45.570 --> 00:06:49.892
تا برای تصویری حاصل شود که شبیه
اجسام دنیای ما باشد.

00:06:49.916 --> 00:06:53.567
با استفاده از این الگوریتمها قادریم که
عکسهایی را از

00:06:53.591 --> 00:06:55.771
داده های پراکنده و نویزی بهم متصل کنیم.

00:06:55.795 --> 00:07:00.324
خوب، اینجا من نمونه بازسازی شده
از داده های شبیه سازی شده را نشان می دهم،

00:07:00.348 --> 00:07:02.281
مربوط به وقتی که ما توجه
تلسکوپهایمان

00:07:02.305 --> 00:07:04.890
را به سیاه چاله مرکز کهکشانمان 
فرا می خوانیم.

00:07:04.914 --> 00:07:09.369
با وجود اینکه، این فقط یک شبیه سازی است
باسازی آن به ما این امید را میدهد

00:07:09.393 --> 00:07:12.846
که به زودی قادریم اولین تصویرمان
از یک سیاه چاله را بگیریم

00:07:12.870 --> 00:07:15.465
و از روی آن سایز حلقه آن را مشخص کنیم.

00:07:16.118 --> 00:07:19.317
با اینکه من علاقه مندم که درباره همه
جزییات این الگوریتم صحبت کنم،

00:07:19.341 --> 00:07:21.515
ولی از خوش اقبالی شما، وقت آن ندارم.

NOTE Paragraph

00:07:21.539 --> 00:07:23.540
اما هنوز دوست دارم که
یک ایده خلاصه بدهم که

00:07:23.564 --> 00:07:25.866
چگونه آنچه که دنیای ما
به آن شبیه است را تعریف می کنیم،

00:07:25.890 --> 00:07:30.356
و چطور از آن استفاده می کنیم تا 
نتیجه ها را بازسازی و معتبر کنیم.

00:07:30.380 --> 00:07:32.876
از آنجا که تعداد بی شماری از تصاویر
ممکن وجود دارد

00:07:32.900 --> 00:07:35.265
که کاملا اندازه گیری های تلسکوپ ما 
را شرح می دهد،

00:07:35.289 --> 00:07:37.894
باید با روشی را از
بین آنها انتخاب کنیم.

00:07:37.918 --> 00:07:39.756
با رتبه بندی تصاویر این کار را میکنیم،

00:07:39.780 --> 00:07:42.614
بر این اساس که چقدر آنها شبیه یک تصویر 
سیاه چاله هستند،

00:07:42.638 --> 00:07:45.120
و سپس می شود یکی که بیشتر شبیه است
را انتخاب نمود.

NOTE Paragraph

00:07:45.144 --> 00:07:47.339
خوب، دقیقا منظور من چیست؟

00:07:47.862 --> 00:07:49.840
بگوییم که در تلاش بودیم
که مدلی بسازیم

00:07:49.864 --> 00:07:53.047
که به ما بگوید چقدر شبیه تصویری است که
در فیس بوک ظاهر می شود.

00:07:53.071 --> 00:07:54.772
ما احتمالا مدلی می خواهیم که بگوید

00:07:54.796 --> 00:07:58.353
کاملا ناممکن است که کسی این
تصویر پر از نویز سمت چپی را پست کند،

00:07:58.377 --> 00:08:00.796
و کاملا ممکن است که کسی عکس
سلفی مانند آن

00:08:00.820 --> 00:08:02.154
سمت راستی را پست کند.

00:08:02.178 --> 00:08:03.817
عکس وسط کدر است،

00:08:03.841 --> 00:08:06.480
خوب، حتی با اینکه مانند عکسهای فیسبوکی
است که در مقایسه

00:08:06.504 --> 00:08:07.864
با عکس برفکی می بینیم،

00:08:07.888 --> 00:08:10.848
احتمالا کمتر مانند عکسهای
سلفی است که دیدیم.

NOTE Paragraph

00:08:10.872 --> 00:08:13.162
اما وقتی الگوریتم روی عکسهای
سیاه چاله انجام شود

00:08:13.186 --> 00:08:16.688
درگیر یک مسئله جدی میشویم
ما هیچ وقت قبلا سیاه چاله را ندیده ایم.

00:08:16.712 --> 00:08:19.003
در این صورت، تصویر سیاهچاله به 
چه چیزی شبیه است.

00:08:19.027 --> 00:08:21.965
و ما درباره ساختار سیاه چاله چه چیزی را
باید در نظر بگیریم؟

00:08:21.989 --> 00:08:24.621
می توانیم از تصاویر که شبیه ساز کردیم
استفاده کنیم.

00:08:24.645 --> 00:08:27.175
مانند تصویر سیاه چاله
در فیلم "بین ستاره ای"،

00:08:27.199 --> 00:08:30.137
اما اگر چنین کنیم،
ممکن است منجر به بعضی از مشکلات جدی شود.

00:08:30.161 --> 00:08:33.541
چه اتفاقی می افتد اگر تئوری انیشتن
درست نباشد؟

00:08:33.565 --> 00:08:37.526
ما هنوز می خواهیم یک تصویر دقیق از آنچه
رخ میدهد را بازسازی کنیم.

00:08:37.550 --> 00:08:40.921
اگر ما با الگوریتمهای خود معادلات انیشتن
را بشدت رد کنیم،

00:08:40.945 --> 00:08:43.700
تنها منجر به مشاهده آنچه انتظار داریم
خواهد شد.

00:08:43.724 --> 00:08:46.000
به عبارتی، ما میخواهیم این
گزینه را باز رها کنیم

00:08:46.024 --> 00:08:48.947
برای اینکه یک فیل غول پیکر در مرکز
کهکشان ما وجود دارد.

NOTE Paragraph

00:08:48.971 --> 00:08:50.028
(خنده)

NOTE Paragraph

00:08:50.052 --> 00:08:53.041
انواع مختلف تصاویر 
ویژگیهای خیلی متفاوتی دارند.

00:08:53.065 --> 00:08:56.613
ما میتوانیم خیلی ساده تفاوت بین تصاویر
شبیه سازی سیاه چاله ها و

00:08:56.637 --> 00:08:58.913
تصاویری که هر روز روی زمین میگیریم
را بگوییم.

00:08:58.937 --> 00:09:02.041
به روشی نیازمندیم که به الگوریتمهای
ما بگوید

00:09:02.065 --> 00:09:05.314
بدون تحمیل زیاد ویژگی یک نوع عکس
تصاویر به چه میمانند.

00:09:05.865 --> 00:09:07.758
یک روش برای رسیدن به این ایده

00:09:07.782 --> 00:09:10.844
تحمیل ویژگیهای انواع تصاویر مختلف است

00:09:10.868 --> 00:09:14.998
و دیدن این که چطور نوع تصویری که ما در
نظر می گیریم روی بازسازی ما اثر می گذارد.

00:09:15.712 --> 00:09:19.203
اگر همه انواع تصاویر یک تصویر 
واحد را بسازند،

00:09:19.227 --> 00:09:21.284
ما می توانیم اعتماد به نفس پیدا کنیم که

00:09:21.308 --> 00:09:25.481
آن فرضهای تصویری که گرفتیم
این تصویر را خیلی عوض نکرده است.

NOTE Paragraph

00:09:25.505 --> 00:09:28.495
این کمی شبیه دادن یک توصیف مشابه

00:09:28.519 --> 00:09:31.515
به سه هنرمند مختلف طراح از سه نقطه دنیاست.

00:09:31.539 --> 00:09:34.399
اگر هر سه یک چهره شبیه هم ساختند

00:09:34.423 --> 00:09:36.216
می توانیم اعتماد به نفس پیدا کنیم

00:09:36.240 --> 00:09:39.856
که آنها تعصبهای مهم شخصی خود را روی طراحی
اعمال نکرده اند.

00:09:39.880 --> 00:09:43.195
یک روش که می توانیم ویژگیهای تصویری 
متفاوت اعمال کنیم

00:09:43.219 --> 00:09:45.660
استفاده از تصاویر موجود است.

00:09:46.214 --> 00:09:48.374
بنابراین مجموعه بزرگی از 
تصاویر میسازیم

00:09:48.398 --> 00:09:51.116
و آن را به تکه های کوچک تجزیه می کنیم.

00:09:51.140 --> 00:09:55.425
سپس می توانیم با این تکه های تصویری
کمی شبیه پازل کار کنیم.

00:09:55.449 --> 00:09:59.727
و ما قطعه قطعه این پازل را
می بینیم که

00:09:59.751 --> 00:10:02.203
که در ابتدا تلسکوپها اندازه گیری کرده اند.

NOTE Paragraph

00:10:03.040 --> 00:10:06.783
انواع مختلف تصاویر مجموعه قطعه های پازل
متمایزی را دارد.

00:10:06.807 --> 00:10:09.613
بنابراین چه می شود وقتی ما داده های
یکسانی را استفاده کنیم

00:10:09.637 --> 00:10:13.767
اما مجموعه قطعه های پازل متفاوتی را 
استفاده می کنیم؟

00:10:13.791 --> 00:10:18.557
اجازه بدهید اول از مجموعه پازل تصویر
شبیه سازی سیاه چاله شروع کنیم.

00:10:18.581 --> 00:10:20.172
خوب، منطقی به نظر می آید.

00:10:20.196 --> 00:10:22.890
این شبیه آن چیزی است که از
سیاه چاله انتظار داریم.

00:10:22.914 --> 00:10:24.107
اما قابل درک است چون

00:10:24.131 --> 00:10:27.445
چون با قطعات کوچک
تصاویر شبیه سازی سیاه چاله تعذیه اش کردیم؟

00:10:27.469 --> 00:10:29.349
بیاید سری قطعات پازل دیگری


00:10:29.373 --> 00:10:31.882
از اختر شناسی و اشیاع غیر سیاه چاله
را امتحان کنیم.

00:10:32.914 --> 00:10:35.040
خوب، تصویر یکسان دیگری بدست میآوریم.

00:10:35.064 --> 00:10:37.300
بعد از آن، 
بقیه قطعات از تصاویر روزانه

00:10:37.324 --> 00:10:40.109
مانند تصاویری که شما با دوربین
شخصی خودتان می گیرید، چطور؟

00:10:41.312 --> 00:10:43.427
عالیست، ما تصاویر یکسانی را می بینیم.

00:10:43.451 --> 00:10:46.817
وقتی ما یک تصویر یکسان را از 
همه مجموعه های قطعات پازل حاصل می کنیم

00:10:46.841 --> 00:10:48.887
می توانیم شروع به داشتن اعتماد بیشتری کنیم

00:10:48.911 --> 00:10:50.877
که فرض تصویری که گرفتیم

00:10:50.901 --> 00:10:53.822
بر اساس تصویر نهایی نیست که بدست میاید.

NOTE Paragraph

00:10:53.846 --> 00:10:57.099
کار دیگری که می توانیم کنیم گرفتن
مجموعه قطعات پازل یکسان است

00:10:57.123 --> 00:10:59.612
چنانچه از تصاویر روزانه بشود بدست آورد،

00:10:59.636 --> 00:11:03.236
و از آنها استفاده کنیم تا انواع مختلفی از 
منشا تصاویر را بازسازی کنیم.

00:11:03.260 --> 00:11:04.531
خوب در شبیه سازی های ما،

00:11:04.555 --> 00:11:08.330
ما سیاه چاله را شبیه اشیاء 
غیر سیاه چاله ای اختری نمایش دادیم.

00:11:08.354 --> 00:11:12.203
همین طور تصاویر روزانه شبیه فیل 
مرکز کهکشان ما است.

00:11:12.227 --> 00:11:15.395
وقتی نتایج الگوریتم ما در
پایین خیلی شبیه به

00:11:15.419 --> 00:11:17.515
تصاویر واقعی شبیه سازی شده در بالا شد

00:11:17.539 --> 00:11:20.885
میتوانیم شروع به داشتن اعتماد بیشتر
به الگوریتهایمان کنیم.

00:11:20.909 --> 00:11:22.776
و من واقعا میخواهم اینجا تاکید کنم که

00:11:22.800 --> 00:11:24.734
همه این تصاویری که خلق شدند

00:11:24.758 --> 00:11:27.694
با کنار هم قرار دادن قطعات ریز
عکسهای روزانه، شبیه عکسهایی

00:11:27.718 --> 00:11:29.933
که شما با دوربین تان 
می گیرید حاصل می شود.

00:11:29.957 --> 00:11:33.233
خوب عکسی از سیاه چاله که
هرگز قبلا ندیده ایم

00:11:33.257 --> 00:11:37.200
را می شود با کنارهم قراردادن
تصاویری که همه وقت از مردم،

00:11:37.224 --> 00:11:39.969
ساختمانها، درختان،
گربه ها و سگها می بینیم خلق کرد.

00:11:39.993 --> 00:11:42.638
ایده های تصویرسازی مانند این
برای ما ممکن می کند که

00:11:42.662 --> 00:11:45.281
اولین عکس مان را از یک سیاه چاله بگیریم،

00:11:45.305 --> 00:11:47.752
و امیدواریم که تئوریها معروف
را ثابت کنیم.

00:11:47.776 --> 00:11:50.197
تئوریهایی که دانشمندان اساساٌ
به آنها تکیه می کنند.

NOTE Paragraph

00:11:50.221 --> 00:11:52.829
اما البته گرفتن ایده های تصویری
شبیه این کار

00:11:52.853 --> 00:11:56.175
هرگز بدون تیم پژوهشگران ممکن نخواهد بود

00:11:56.199 --> 00:11:58.086
که من امتیاز کار کردن با آنها را دارم.

00:11:58.110 --> 00:11:59.273
هنوز من را متعجب می کند

00:11:59.297 --> 00:12:02.648
که با اینکه من این پروژه را بدون هیچ
زمینه قبلی از اخترشناسی شروع کردم،

00:12:02.672 --> 00:12:05.291
آنچه که از طریق این همکاری
بی همتا حاصل کردیم

00:12:05.315 --> 00:12:08.074
میتواند اولین تصویر از سیاه چاله 
را نتیجه دهد.

00:12:08.098 --> 00:12:10.796
اما پروژه های بزرگ شبیه 
"تلسکوپ افق رویداد"

00:12:10.820 --> 00:12:13.634
به دلیل همه تخصصهای 
بین رشته ای که افراد متفاوت

00:12:13.658 --> 00:12:15.448
روی میز می گذارند،
موفق می شود .

00:12:15.472 --> 00:12:17.178
ما یک ظرف ترکیب شده از اختر شناسان

00:12:17.202 --> 00:12:19.434
فیزیکدانها، ریاضیدانها و مهندسان هستیم.

00:12:19.458 --> 00:12:22.012
این گونه است که چیزی را

00:12:22.036 --> 00:12:24.889
که فکر می کنند غیر ممکن است 
حاصل شود را سریع ممکن می سازد.

NOTE Paragraph

00:12:24.913 --> 00:12:27.169
من میخواهم همه شما را تشویق کنم که 
بیرون بروید

00:12:27.193 --> 00:12:29.289
و به جلو راندن مرزهای علوم کمک کنید

00:12:29.313 --> 00:12:33.214
حتی وقتی که در ابتدا مثل یک راز 
برای شما می ماند

NOTE Paragraph

00:12:33.238 --> 00:12:34.412
سپاسگزارم.

NOTE Paragraph

00:12:34.436 --> 00:12:36.833
(تشویق)