¨[MUZIEK]
[MUZIEK "Wat Zeggen de Wilde Golven"]
Ieder van ons is het resultaat van miljarden
jaren van evolutie en degeneratie
Miljarden jaren van acties en de
gevolgen daarvan hebben tot dit moment geleid.
De daden van degenen die vóór ons leefden
gaven ons dit lichaam en dit leven.
Dit is echt een
ongelooflijk kostbaar geschenk.
Maar wat doen we ermee?
Hoe heeft ons gedrag vandaag de dag
consequenties voor onze
kinderen en hun kinderen?
Helaas is onze situatie zeer ernstig en
wordt ze steeds bedreigender.
We worden geconfronteerd met zoveel enorme gevaren, maar
zijn ons totaal niet bewust van de ergste.
Om de realiteit van onze
situatie te begrijpen, moeten we
begrijpen hoe we hier terecht gekomen zijn.
Alleen dan kunnen wwe begrijpen
hoe we ons leven echt kunnen veranderen.
Zoals vaak wordt gezegd: degenen die hun
geschiedenis negeren, zullen deze zeker herhalen.
[MUZIEK "Jack en Jill"]
Elk kind leert door verhalen.
Het is duidelijk dat kinderverhalen
geen historische of letterlijke feiten zijn.
Het zijn uitvindingen die zijn ontworpen om de
lezer te helpen onbewust
fundamentele waarheden te begrijpen.
Mythen en religieuze verhalen zijn hetzelfde.
Elke religie en mythologische traditie
vertelt verhalen over hoe de wereld is
ontstaan en over onze voorouders.
Maar moderne mensen maken de fout
deze verhalen letterlijk te interpreteren
Religies en mythen zijn niet letterlijk.
Ze zijn symbolisch en je moet weten
hoe je ze moet interpreteren .
In feite zegt het geheime mystieke boek van het
jodendom, de Zohar, dit.
"De verhalen van de leer zijn de
bedekking van de leer
hem die die bedekking voor
de leer zelf beschouwt.
"Er zijn dwaze mensen die, als ze
een man zien die bedekt is met mooie kleren,
niet verder kijken dan de kleren.
"en toch is het het lichaam dat
waarde aan de kleren verleent;
en nog kostbaarder is de ziel.
"de leer heeft ook zijn lichaam en ziel.
"De eenvoudigen letten
op niets anders dan de omhulling,
de verhalen van de leer;
ze weten niets anders en zien niet
wat er onder hen verborgen is.
"De goed geïnformeerden denken niet aan de
kleding, maar aan het
lichaam waarover het verhaal gaat."
"Ten slotte denken de wijzen alleen aan de ziel,
die de basis vormt van al de rest
en die de leer zelf is"
De religieuze verhalen, mythen, en legenden
die iedereen kent en
letterlijk interpreteert en gebruikt als basis
voor hun dogma's en
tradities zijn als kinderverhalen.
Ze zijn geen letterlijke
geschiedenis, maar zijn symbolisch.
Ze verbergen niveaus van betekenissen die het
publiek zich nooit zou kunnen voorstellen.
Bijvoorbeeld, de
Griekse mythen zijn beroemd en er zijn
taloze boeken geschreven over
hun betekenis, maar
geen enkele is waar.
De echte betekenissen van de Griekse mythen zijn
nooit aan het publiek onthuld.
Dit geldt evenzeer voor
elke religie in de wereld.
Elke mythe en religieus verhaal is
symbolisch en heeft
niveaus van verborgen betekenissen.
In deze serie introduceren we
alleen dit onderwerp.
Het is onmogelijk om alle
legendes en mythen
uit onze vele tradities op te nemen
of diep in te gaan op de details van vele
miljarden jaren uit de geschiedenis.
Hier willen we alleen laten zien dat
we nog veel kunnen leren.
Degenen die dieper in dit onderwerp willen duiken,
zullen een zeer betrouwbare gids vinden
in de "geheime leer" van H.P. Blavatsky.
Dit ongelooflijke boek uit
1888 legde de basis voor
de ontwikkeling van de 20e eeuw.
Het maakte het Westen bewust van de universele
gedeelde wortel van alle spirituele kennis.
Het was ook de bedlezer van
misschien wel de belangrijkste wetenschappelijke
geest van de afgelopen eeuwen:
Albert Einstein.
Alles wat we hier kort zullen schetsen,
is volledig gedocumenteerd
in 'De Geheime Leer',
en werd in de
20e eeuw verder uitgewerkt door Samael Aun Weor.
"De moderne wetenschap houdt vast aan
de evolutieleer. Dat
geldt ook voor de menselijke rede
en de geheime leer.
En het idee wordt bevestigd door de
oude legenden en mythen.
En zelfs door de Bijbel zelf, als het
tussen de regels door wordt gelezen." De
moderne wetenschap heeft een tijdlijn
van de evolutie getheoretiseerd, gebaseerd op stukjes en
beetjes fysiek bewijs.
Toch heeft het grootste deel van de geschiedenis zich
niet in fysieke materie afgespeeld.
Evolutie begint of
eindigt niet in de fysieke wereld.
In feite is de fysieke wereld eenvoudigweg een
buitenste schil, een dunne huid.
Het is het meest
oppervlakkige aspect van de evolutie. Het
leven komt van veel dieper.
De levensboom
symboliseert de natuurwetten
en heeft vele betekenisniveaus.
Het is de geheime basis
van de Westerse religies.
Voor het doel van deze uitleg
kunnen we het beschouwen als lagen van dichtheid.
Het bestaan komt voort uit een
oorspronkelijke abstracte ruimte
en condenseert geleidelijk
als materie, energie, en
bewustzijn in lagen van toenemende
dischtheid, wat we dimensies kunnen noemen.
Die ontvouwing vindt plaats in cycli.
Het bereidt zich naar buiten uit,
evolueert een beetje en trekt zich dan terug.
Het is als onze adem of hartslag.
Het komt tevoorschijn, en trekt zich vervolgens terug.
Deze cyclus herhaalt zich en herhaalt zich op
tijdschalen die
werkelijk onbegrijpelijk zijn .
Met elke uitbreiding reikt het verder.
Gedurende enorme eeuwen worden de lagen van de natuur
geleidelijk dichter,
totdat uiteindelijk de
fysieke wereld kristalliseert.
Hier en nu zijn er veel niveaus van de
natuur die subtieler zijn dan
het fysieke niveau, maar we nemen ze niet waar
met onze fysieke zintuigen.
Sommige van deze niveaus kunnen we
vaag ervaren als we dromen.
Maar helaas
dromen we zonder dat we het weten.
We zijn ons niet bewust van die werelden, ook
al bestaan we er hier en nu in.
In onze huidige toestand zijn we beperkt
tot onze fysieke zintuigen,
die alleen de buitenste schil of het
oppervlak onthullen van veel diepere
gebeurtenissen die uit de
subtielere niveaus van de natuur voortkomen.
Om ons te helpen dat te begrijpen, kunnen we
een persoon observeren en
zijn uitdrukking zien,
maar we kunnen de oorzaak niet waarnemen.
Die uitdrukking op hun fysieke lichaam is
het resultaat van wat er
binnenin hen gebeurt,
hun gedachten,
emoties en innerlijke sensaties.
onze fysieke zintuigen kunnen
deze niveaus van de natuur niet zien.
Alles wat we waarnemen in de fysieke
wereld is het resultaat van wat er al is
gebeurd in de interne werelden,
op de subtiele niveaus van de natuur.
Daarom kunnen we dromen
over dingen die later gebeuren.
Alles in de fysieke wereld was in de
eerste plaats in de subtiele wereld.
Dit geldt ok voor ons menselijk ras.
Onze evolutie begon in de interne werelden.
Wij zijn niet het eerste
menselijke ras op deze planeet.
Wij zullen niet de laatste zijn.
Vóór ons waren er
vier grote beschavingen.
Onze oudste geschriften symboliseren onze
voorouders in elke traditie anders.
Maar zodra je de aanwijzingen kent,
Zie je dat ze allemaal hetzelfde verhaal vertellen.
Miljarden jaren geleden was er een ras
op de subtiele niveaus van de natuur met
vormloze lichamen gemaakt
van licht.
Vanwege resterend
karma uit voorgaande tijdperken
moesten deze wezens
afdalen naar lagere vormen.
Ze begonnen vormlichamen te bewonen
Miljarden jaren geleden, toen
de aarde nog in vorming was, kristalliseerden
de subtiele vormen in de interne
dimensies zich langzaam uit
naar het fysieke niveau.
"En de aarde was vormloos en ledig,
en duisternis lag op
de diepte.
En de ziel van de Elohim [van het eerste
tijdperk] bewoog zich over de wateren."
Onze mythologieën beschrijven oorspronkelijke
titanen, grote goden en
godinnen uit de oudheid.
Die mythen, zoals Avalon en de Tuath de,
vertegenwoordigen het
oude ras Polaris.
Hun land werd herrinerd als Thule,
Tula, Aztlan, Avalon,
Asgard, en vele andere namen.
"Dit heilige land is het enige waarvan het
lot is dat het van
het begin tot het einde zal blijven bestaan.
Het is de bakermat van de eerste mens en de
woonplaats van de laatste goddelijke sterveling."
Tegenwoordig ligt het fysieke deel van die landen
onder het noordelijke ijs.
Het poolras was
semi-etherisch, semi-fysiek.
Ze waren erg mooi, met een rijke
zwarte kleur, en
hadden geen geslacht of ras.
Ze waren gevuld met
deugden, wijsheid, en intelligentie.
Hun lichamen waren kolossaal, maar subtiel,
amorf, een beetje
zoals een amoebe of een cel.
In de Abhidharme geschriften van het boeddhisme
wordt beschreven dat ze
lichamen van licht hebben
die niet worden beperkt door de
wetten van de fysieke wereld
Ze konden
zichzelf naar believen uitrekken of beperken.
Hun doel was om de basis te leggen
voor het leven op deze wereld, en deze
Miljarden jaren lang te begeleiden.
In de oude geschriften hebben ze veel
namen en symbolische voorstellingen.
De indiase geschriften noemen ze
Prajapatis, de zelfgeborenen.
In de bijbel worden ze Elohim genoemd.
Het eerste wortelras was een goddelijke
mensheid, een ras van goden.
Ze bestaan nog steeds, maar
op een subtiel niveau van de natuur.
Het poolras kende geen geslacht.
Ze waren androgyn, man-vrouw,
en werden voortgebracht door splijtende, aseksuele
voortplanting. Ze verdeelden simpelweg hun
lichaam om een nieuw lichaam te maken.
Net zoals cellen tegenwoordig geen geslacht hebben en zich
ongeslachtelijk voortplanten door te splitsen,
zo hebben onze voorouders zich in de oudheid
voortgeplant, en
zo is ons lichaam voor het eerst ontstaan.
De oude mythen van de scheppende goden
vertegenwoordigen het poolras.
Vanuit de diepte van de subtiele niveaus van de
natuur hebben zij miljarden jaren lang
de evolutie van het leven
op deze planeet geleid.
Dus toen het moment daar was, deden ze
geweldige inspanningen om
grote scheppingsprestaties te leveren,
om een nieuwe evolutiecyclus, een
nieuw mensenras, op gang te brengen.
Gedurende miljoenen jaren van evolutie hebben de
Elohim de
ontwikkeling van een nieuw ras
in een iets dichtere vorm geleid.
We noemen ze de Hyperboreërs.
Het fysieke deel van een deel van hun land
bestaat nog steeds in
Noord-Europa en Azië.
De Hyperboreërs waren kleiner dan het
Poolras, maar nog steeds
enorm vergeleken met ons
Hun lichamen waren iets compacter
dan die van het poolras, maar
waren nog steeds niet volledig fysiek.
In de bijbel wordt dit weergegeven door een
ander niveau van licht.
"En de Elohim [van het eerste tijdperk] zeiden:
"Er zij licht,
en er was licht."
Ze waren ook
androgyn, man-vrouw in één wezen,
maar konden zich zo
mannelijk of vrouwelijk manifesteren als dat nodig was.
De Hyperboreërs plantten zich voort door te ontkiemen,
door een nieuw lichaam uit zichzelf te laten ontkiemen.
Gedurende vele miljoenen jaren
evolueerden en degenereerden de Hyperboreërs.
Hun beschaving kende
fasen, net zoals elke dag:
zonsopgang, middag, zonsondergang en middernacht.
Dit zijn de vier tijdperken.
Het Gouden tijdperk, het Zilveren
tijdperk, het Bronzen tijdperk, en het Ijzeren tijdperk.
De vier stadia in het leven van wat dan ook.
De stadia van evolutie en degeneratie.
In hun Ijzeren tijdperk,
begonnen sommige hyperboreërs te degenereren en vertoonden ze
tekenen van eigenbelang en
egoïsme.
In de loop van miljoenen jaren
zorgde dit eigenbelang ervoor dat sommige
Hyperboreërs steeds
verder degenereerden.
Ze begonnen eigenschappen te vertonen van de lagere
natuurrijken, de dieren.
Uiteindelijk evolueerden ze naar vormen die
op primaten leken,
en de degeneratie heeft zich
tot op de dag van vandaag voortgezet. De
fysieke lichamen van moderne
primaten zijn gedegenereerde vormen die al
in het Hyperboreërs tijdperk zijn begonnen.
En die oude botten van dierlijke mensen
waarvan wetenschappers hebben
gezegd dat ze onze voorouders zijn
zijn in werkelijkheid de overblijfselen
van gedegenereerde Hyperboreërs.
Aan het einde van het Hyperboreërs tijdperk,
was er geweld en duisternis.
Het Hyperboreërs ras werd
vernietigd door orkanen.
Een selecte groep van hen werd eruit gehaald om
de basis te leggen voor een
nieuw tijdperk van ontwikkeling.
"En de Elohim van het eerste tijdperk zeiden:
"Laat de wateren onder de
hemel zich
tot één plaats verzamelen en
laat het droge land verschijnen."
Het continent Lemurië, of Mu, was het
eerste droge land op aarde.
Het fysieke
niveau was volledig uitgekristalliseerd.
In de bijbel wordt het Eden genoemd.
Dat oude continent
lag in de Stille Oceaan.
Overblijfselen van die beschaving zijn
overal in de Stille Oceaan te vinden,
zoals Paaseiland,
en Australië.
De Lemuriërs waren kleiner dan de
Hyperboreërs, maar reuzen vergeleken met ons.
De gemiddelde levensduur van de
Lemuriërs was 1500 jaar.
Ze spraken van aangezicht tot aangezicht
met de goden, de Elohim.
De Lemuriërs konden alle
dimensies van de natuur zien.
Ze kenden hun doel en hun toekomst.
Ze hadden geen pijn bij de dood of bij de geboorte.
Na 150 000 jaar evolutie
bereikten de Lemuriërs een
niveau van beschaving
dat wij vandaag de dag nog
verre van bereiken.
Ze hadden vliegende schepen en
boten aangedreven door atoomenergie. Ze
gebruikten kernenergie.
Ze hadden kosmische energie. Schepen waarmee ze
naar andere werelden konden reizen.
"En de Elohim [van het eerste tijdperk] zeiden:
"Laten we de mensheid naar ons
beeld maken, naar onze gelijkenis."
"Dus creëerden de [androgyne] Elohim een nieuw
ras [door evolutie] naar
hun eigen [androgyne] beeld.
Naar het beeld van Elohim hebben zij hen geschapen.
Ze creëerden ze mannelijk-vrouwelijk."
De eerste Lemuriërs waren hermafrodieten.
Een hermafrodiet heeft zowel
mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen
en reproduceert de soort
alleen aseksueel, door
één ei te bevruchten met één sperma.
Vervolgens, gedurende miljoenen
jaren van evolutie,
leidden de Elohim de
verdeling van de geslachten.
Door geleidelijke evolutie
werden Lemurische kinderen geboren
met het ene geslachtsorgaan meer
geaccentueerd dan het andere.
Dat werd steeds gebruikelijker totdat er
uiteindelijk kinderen werden
geboren met een duidelijk geslacht
als man of vrouw.
Dit gebeurde niet
van de ene dag op de andere.
De verdeling van de geslachten
duurde miljoenen jaren.
De scheiding van Adam en Eva in de
Bijbel symboliseert de verdeling in
geslachten die plaatsvond in het Lemurische tijdperk.
Dat wordt samengevat in de ontwikkeling
van elke foetus vandaag.
In eerste instantie heeft de foetus geen geslacht.
Dan is er een moment waarop de foetus
evolueert naar mannelijk of vrouwelijk.
Dit is de reden waarom de mannen van
vandaag inerte tepels hebben.
Dit is de reden waarom de vrouwen van vandaag een
clitoris hebben, wat een verkleinde penis is.
Onze fysieke lichamen hebben vandaag de dag overblijfselen
uit ons verre verleden, toen mensen
hermafrodieten waren. Het is
duidelijk dat zodra de geslachten verdeeld waren,
seksuele samenwerking vereist was om
de soort te reproduceren. De
menstruatie bleef bij het vrouwelijke
geslacht, maar het ei was onbevrucht.
Het was noodzakelijk om de medewerking
van het mannelijke geslacht te hebben om
het ei te bevruchten om
de soort voort te planten.
Dit alles was in overeenstemming met de
ontwerpen van de Elohim.
Aanvankelijk was de seksuele samenwerking tussen man
en vrouw alleen een heilige
gebeurtenis voor de voortplanting,
die alleen
op speciale tijden van het jaar plaatsvond,
en alleen in de tempels onder
leiding van de Elohim.
Dat is de oorsprog van de
traditie van de huwelijksreis,
een bijzondere reis voor het echtpaar om de
voortplanting op gang te brengen.
Destijds was de seksuele daad een
gebedsdaad, en er was geen sprake van lust of orgasme.
Het echtpaar zou zich seksueel verenigen in de
tempels en dat ook blijven, geconcentreerd in
gebed en meditatie.
De Elohim zouden een enkel sperma
van het mannetje naar het
eitje in het lichaam van het vrouwtje leiden.
De Lemuriërs beoefenden een "onbevlekte ontvangenis",
voortplanting zonder orgasme.
Zoals je kunt zien, is de seksuele voortplanting van ras tot ras
gedurende miljarden jaren geëvolueerd
.
Het poolras evolueerde om zich voort te planten door
de splijtende aseksuele
generatie, door zich te splitsen.
De Hyperboreërs evolueerden om zich voort te planten door
aseksuele ontluiking. De Lemuriërs evolueerden
eerst door ontkieming, voortplanting door
middel van een ei, en vervolgens
voortplanting door seksuele samenwerking.
Gedurende deze wortelrassen heeft de mensheid zich gedurende miljarden
jaren
ontwikkeld met seksuele zuiverheid,
en naderde een cruciale stap: de
mogelijkheid om
zelf Elohim, goden en godinnen, te worden.
Om de evolutie van de mensheid
verder te laten evolueren, hadden de Elohim de Lemuriërs nodig
om volledig te kristalliseren in de fysieke wereld.
Hun fysieke lichamen waren er klaar voor,
maar hun bewustzijn was nog niet volledig
gehuld in hun fysieke lichamen.
Ze waren zo toegewijd
aan het goddelijke, en zo puur, en zo onschuldig,
dat ze
de fysieke wereld niet wilden betreden.
Ze konden de fysieke wereld slechts vaag
waarnemen.
In zekere zin was hun perceptie
het tegenovergestelde van de onze. We nemen
de interne werelden slechts
vaag waar , zoals in dromen.
Voor hen was het het tegenovergestelde.
De fysieke wereld was donker. Het was
waarneembaar, maar niet interessant.
Ze hielden van het goddelijke licht dat
ze met hun superieure zintuigen zagen.
Ze wilden goddelijkheid zien, niet de
fysieke wereld. Ze bevonden zich dus
op een soort grens tussen
de subtiele wereld van de vierde dimensie
en de concrete wereld
van de fysieke dimensie,
en ze wilden hun
ontwikkeling naar de
fysieke wereld niet voortzetten.
Dus leidden de Elohim
de evolutie van de Lemurische
lichamen om een
speciaal orgaan te ontwikkelen om het
bewustzijn naar de sensaties van de
stoffelijke wereld te trekken.
In de esoterie wordt dat orgaan
kundabuffer genoemd.
Het bevond zich aan de onderkant van de
wervelkolom en vormde een staart.
Deze gebeurtenis wordt weerspiegeld in onze ontwikkeling
als embryo.
Voor een korte tijd heeft het menselijke embryo
een staart.
Dat is een recapitulatie van
ons eeuwenoude verleden.
Met de staart op zijn plaats richtten
de Lemuriërs
definitief hun aandacht
op de lichamelijkheid.
En gedurende miljoenen jaren
raakte hun bewustzijn volledig verankerd
in de fysieke lichamen, en
dus in de fysieke wereld.
Toen die staart eenmaal niet langer nodig was,
leidden de Elohim de
natuur om hem af te voeren,
en na verloop van tijd werd hij uit de
fysieke lichamen van de Lemuriërs verwijderd.
We hebben er nog steeds een overblijfsel van aan de basis.
van onze wervelkolom.
Het wordt het stuitbeen genoemd.
Helaas zat die staart
iets te lang vast.
Het liet een schaduw achter in onze psyche:
fascinatie voor fysieke sensaties.
In de Westeres geschriften symboliseren Adam en Eva
de Lemurische mensheid.
De mythe zegt dat Eva door een slang werd verleid
om van een verboden vrucht te eten,
de vrucht van de boom der kennis.
"van de boom van kennis van טוב [reinheid],
en רע [onreinheid],
mag u niet eten.
Want op de dag dat u eet,
zult u zeker sterven."
De boom der kennis is ook symbolisch. De
ware betekenis ervan wordt in de hele Schrift aangegeven.
"En Adam kende Eva, zijn vrouw, en zij werd
zwanger en baarde Kaïn."
"En de engel zei tegen haar: U zult
zwanger worden in uw baarmoeder
en een zoon baren,
en zijn naam Yeshua, "redder", noemen.
Toen zei Maria tegen de engel:
hoe zal dit komen,
aangezien ik geen man gekend heb?"
Het Hebreeuwse woord דעת
impliceert seksuele kennis.
Helaas werden de geschriften hierover
slecht vertaald
om de dogmatische filosofie die
aan het publiek werd onderwezen over
zogenaamd 'goed en kwaad' kracht bij te zetten.
De mythologische symbolische boom van
kennis verbergt
geheime leringen over seks.
Towb טוב betekent "puur, goed, ethisch, zoet."
Rah רע betekent "vervuiling, onzuiverheid, slechtheid."
Dit zijn de polariteiten van seksuele actie
en de mogelijke resultaten van seks.
Er is een puur ethische vorm van seksuele
samenwerking, en er is een onzuivere,
vervuilde vorm van seks.
De zuivere vorm kan een
Elohim, een boeddha, een meester creëren.
De onzuivere vorm creëert duivels, monsters,
pijn, en lijden.
Dit is wat verborgen was, omdat kennis
macht is en seksuele
kennis erg gevaarlijk is.
Gedurende miljarden jaren zijn onze voorouders
geëvolueerd om seksuele samenwerking te bereiken,
en werden ze door de Elohim voorbereid om
seks op een pure
manier te gebruiken, gebaseerd op oprechte liefde,
om hun bewustzijn te ontwikkelen zodat de
mensheid Elohim kon worden en
de superieure natuurrijken kon binnengaan.
Maar de Lemuriërs werden verleid door plezier.
Terwijl ze weg waren van
de tempels, verleidden de mannen, verlangend
naar vereniging met de vrouwen, hen
met hun symbolische
slangen en hun geslachtsorganen,
en de vrouwen die dat plezier proefden,
wilden meer.
Het is duidelijk dat het verhaal van Adam en Eva
symbolisch is, en het is duidelijk dat het
over seks gaat, maar de mensheid heeft
het nooit begrepen. Nu zal je dat doen.
De verleiding van Adam en Eva symboliseert
alle oude Lumuriërs
die de seksuele
daad buiten de tempels begonnen te plegen.
Ze werden verleid door hun eigen geest
en door plezier, en uiteindelijk
ontdekten ze het orgasme.
Het orgasme vindt plaats wanneer het lichaam
overladen is met seksuele kracht
en er geen controle over heeft.
Het orgasme is een
kortsluiting die
alle verzamelde kracht verdrijft.
Het orgasme wordt gesymboliseerd
door de verboden vrucht.
Het is verboden
omdat de seksuele kracht
zowel extern als spiritueel leven schept.
De seksuele kracht is de
brandstof voor het bewustzijn,
de 'levende wateren' die het eeuwige leven creëren.
Dat is de reden waarom serieuze
beoefenaars van alle religies
hun seksuele macht behouden.
Wanneer je
de verboden vrucht eet,
verspil je je seksuele kracht,
in plaats van deze te gebruiken voor het beoogde
doel, de
ontwikkeling van de menselijke ziel.
Wanneer de seksuele kracht
door het orgasme wordt verdreven of verloren gaat,
wordt het bewustzijn verzwakt.
Door het orgasme verdreven de Lemuriërs
de seksuele kracht
die hen hun schoonheid,
spirituele krachten en zuiverheid gaf.
Ze degenereerden dus.
Verleid door verlangen naar plezier, vervuilde
de oude mensheid
de seksuele daad.
In plaats van dat de boom van kennis
tot het goede, tot zuiverheid, leidde,
leidde hij tot vervuiling en onzuiverheid.
Vóór die fout, waren ze puur,
gelukkig, en onschuldig, en ze kenden
en kenden de goddelijkheid van aangezicht tot aangezicht.
Nadat ze de seksuele daad met het
orgasme hadden vervuild, ontdekten ze
schaamte, angst, en ontevredenheid.
Ze verloren de goddelijkheid uit het oog.
Ze ontdekten pijn,
het gevoel
losgekoppeld te zijn van de goddelijkheid,
en losgekoppeld te zijn van anderen.
Eden, "geluk", was verloren.
In de mythe van Adam en Eva, toen ze
uit Eden werden verdreven,
vertegenwoordigt dit hoe de
Lemurische mensheid volledig de
fysieke wereld binnen ging.
Dit had hoe dan ook moeten gebeuren,
maar met behoud van het bewustzijn van de
interne werelden.
Het probleem was dat
ze van de verboden vrucht aten.
Dus in plaats van de
fysieke wereld bewust binnen te gaan, kwamen
de Lemuriërs binnen door toe te geven
aan verlangen, met de
gevolgen die daaruit voortvloeien:
lijden, pijn, en onbewustheid.
De Lemuriërs verloren het vermogen
om de superieure dimensies te zien.
Ze verloren het vermogen om
de goden, de Elohim, te zien.
Ze verloren hun
schoonheid en onschuld,
en kristalliseerden in plaats daarvan volledig
in de fysieke wereld, gevallen, verdreven
uit het paradijs.
Dit gebeurde ook over een langere
periode. Het was niet
van de ene op de andere dag.
Vervolgens probeerden ze, omdat ze hun krachten
verloren hadden, deze op
zelfzuchtige wijze terug te krijgen.
Ze begonnen hun rituelen en
spirituele kennis zelfzuchtig te gebruiken,
waardoor het in zwarte magie veranderde.
In de laatste dagen van Lemurië,
verspreidde zwarte magie zich overal.
De Lemuriërs veranderden in
strijdende stammen, en in hun trots en
woede lieten ze
atoomwapens op elkaar los.
Gedurende 10 000 jaar verwoestten aardbevingen
het continent Lemurië
en gooiden het allemaal naar de
bodem van de oceaan.
Tegenwoordig zijn er nog maar een paar sporen over.
Op het laatste moment werd een selecte groep
Lemuriërs eruit gehaald om
de kiem te vormen voor de ontwikkeling
van een nieuw tijdperk.
De Elohim vochten dapper
om die zaden te planten en brachten grote
offers om ze hogerop te laten komen, maar
de gevolgen van de val uit Eden
konden niet worden vermeden.
En zo begon de cyclus van
evolutie en degeneratie opnieuw.
De Atlantisch mensheid was de volgende grote
beschaving in de oudheid,
nog steeds miljoenen jaren geleden.
In het begin, in hun
gouden eeuw,
was de beschaving van Atlantis prachtig.
Recht en ethiek werden als heilig gerespecteerd.
Liefde en seks werden als
heilig en heilig beschouwd,
en de seksuele daad werd alleen uitgevoerd voor
de voortplanting van de soort.
De Atlantiërs beschikten ook over technologie die veel
geavanceerder was dan de onze.
Ze reisden naar andere planeten.
Ze combineerden wetenschap met
spirituele kracht. Ze wisten
hoe ze het bewustzijn
van levende wezens in mensachtige, androïde
robots konden plaatsen om hen te dienen.
Ze wisten hoe ze
alles konden degraveren, waardoor het gemakkelijk werd om
zelfs enorme objecten te verplaatsen.
Ze hadden prachtige religies.
Alle religieuze leringen
van de Inca's,
Maya's, Azteken, Grieken, Feniciërs,
Scandinaviërs en Hindoes
hebben allemaal een Atlantische oorsprong.
De goden en godinnen van die
tradities waren de helden,
koningen en koninginnen van Atlantis.
De Atlantiërs bereikten het hoogste punt
van beschaving, cultuur en kennis
in onze geschiedenis.
Toen, op het hoogtepunt van de crisis die
nodig was voor de ontwikkeling van de
mensheid, moesten de Atlantiërs
de verleiding
van de boom der kennis onder ogen zien.
De Atlantiërs werden verleid door
de verboden vrucht,
en de meeste faalden.
Toen splitste de mensheid zich
op twee tegengestelde paden,
het zuivere en het onzuivere.
De zuiveren behielden hun seksuele kracht.
Ze wezen het orgasme af
om iets
beters te verwerven: spiritueel vuur en de
versterking van hun bewustzijn.
Het onzuivere moedigde het orgasme aan.
Ze zochten plezier en macht,
en hun invloed verspreidde zich snel.
Als gevolg hiervan versnelde de degeneratie van de
Atlantiërs.
Seks werd een instrument voor plezier
en macht.
De Atlantiërs hadden orgieën.
Ze mengden seks met magie
en ontwikkelden een voorliefde voor lust,
trots, woede, en jaloezie.
De fysieke lichamen van de Atlantiërs
waren kleiner dan die van de Lemuriërs
en leefden niet zo lang. Waar de
Lemuriërs 1200 tot 1500 jaar leefden,
leefden de Atlantiërs
slechts 600 tot 700 jaar.
Om de schoonheid en levensduur van
de rijken en machtigen te verlengen,
begonnen de Atlantiërs
klieren en hormonen
van de armen te oogsten.
Ze transplanteerden
harten, nieren, en zelfs hersenen.
Als gevolg hiervan kon een Atlantiër
vele eeuwen langer in leven blijven
dan zijn normale levensduur,
en door vele lichamen
zonder onderbreking.
Hun zintuigen waren ook
minder krachtig dan die van de
Lemuriërs, en in de loop van de tijd verslechterde hun perceptie
vanwege de vele
misbruiken die zij nastreefden
.
Ze verloren
de superieure werelden
en de goden uit het oog.
In hun trots en verlangen om
hun spirituele krachten te herstellen, hebben
ze de zwarte magie
uit het verleden nieuw leven ingeblazen en ontwikkeld om
krachtiger te worden.
Kortom, de atlantiërs evolueerden
veel verder dan de Lemuriërs.
"En God zag
dat de רע van de mensheid
groot was op aarde,
en dat elke verbeelding van de
gedachten van hun hart
voortdurend slechts רע was."
Degenen die zich op het zuivere pad bevonden waarschuwden hen
dat het einde van hun
beschaving naderde,
maar de Atlantiërs lachten
en bespotten hen.
In hun Ijzertijd raakten de Atlantiërs
verwikkeld in een reeks oorlogen die
zo diepgaand waren dat ze vandaag de dag nog steeds worden herinnerd
In de Mahabharata.
Deze reeks oorlogen duurde
honderdduizenden jaren
en leidde tot het gebruik van
atoomwapens,
wat enorme aardbevingen veroorzaakte.
De eerste was
800 000 jaar geleden.
De tweede was
200 000 jaar geleden.
De derde en de laatste,
die
Atlantis voorgoed beëindigde,
vond ongeveer 11 000 jaar geleden plaats
en veroorzaakte een overstroming
die de overblijfselen van de Atlantische beschaving
volledig tot zinken bracht.
Op dat laatse moment werd
een selecte groep
Atlantiërs van het zuivere pad
verwijderd,
precies zoals dat
bij de voorgaande rassen gebeurde.
Culturen over de hele wereld
Herinneren zich die gebeurtenis in de verhalen van
Noach, Vaivasvata, Utnapashtim,
Deucalion, en honderden anderen.
... verhalen die symboliseren hoe een handvol
pure Atlantiërs ontsnapten
om zich voor te bereiden op de creatie
van de volgende beschaving:
wij, onze moderne mensheid.