¨[MUZIEK] [MUZIEK "Wat Zeggen de Wilde Golven"] Ieder van ons is het resultaat van miljarden jaren van evolutie en degeneratie Miljarden jaren van acties en de gevolgen daarvan hebben tot dit moment geleid. De daden van degenen die vóór ons leefden gaven ons dit lichaam en dit leven. Dit is echt een ongelooflijk kostbaar geschenk. Maar wat doen we ermee? Hoe heeft ons gedrag vandaag de dag consequenties voor onze kinderen en hun kinderen? Helaas is onze situatie zeer ernstig en wordt ze steeds bedreigender. We worden geconfronteerd met zoveel enorme gevaren, maar zijn ons totaal niet bewust van de ergste. Om de realiteit van onze situatie te begrijpen, moeten we begrijpen hoe we hier terecht gekomen zijn. Alleen dan kunnen wwe begrijpen hoe we ons leven echt kunnen veranderen. Zoals vaak wordt gezegd: degenen die hun geschiedenis negeren, zullen deze zeker herhalen. [MUZIEK "Jack en Jill"] Elk kind leert door verhalen. Het is duidelijk dat kinderverhalen geen historische of letterlijke feiten zijn. Het zijn uitvindingen die zijn ontworpen om de lezer te helpen onbewust fundamentele waarheden te begrijpen. Mythen en religieuze verhalen zijn hetzelfde. Elke religie en mythologische traditie vertelt verhalen over hoe de wereld is ontstaan en over onze voorouders. Maar moderne mensen maken de fout deze verhalen letterlijk te interpreteren Religies en mythen zijn niet letterlijk. Ze zijn symbolisch en je moet weten hoe je ze moet interpreteren . In feite zegt het geheime mystieke boek van het jodendom, de Zohar, dit. "De verhalen van de leer zijn de bedekking van de leer hem die die bedekking voor de leer zelf beschouwt. "Er zijn dwaze mensen die, als ze een man zien die bedekt is met mooie kleren, niet verder kijken dan de kleren. "en toch is het het lichaam dat waarde aan de kleren verleent; en nog kostbaarder is de ziel. "de leer heeft ook zijn lichaam en ziel. "De eenvoudigen letten op niets anders dan de omhulling, de verhalen van de leer; ze weten niets anders en zien niet wat er onder hen verborgen is. "De goed geïnformeerden denken niet aan de kleding, maar aan het lichaam waarover het verhaal gaat." "Ten slotte denken de wijzen alleen aan de ziel, die de basis vormt van al de rest en die de leer zelf is" De religieuze verhalen, mythen, en legenden die iedereen kent en letterlijk interpreteert en gebruikt als basis voor hun dogma's en tradities zijn als kinderverhalen. Ze zijn geen letterlijke geschiedenis, maar zijn symbolisch. Ze verbergen niveaus van betekenissen die het publiek zich nooit zou kunnen voorstellen. Bijvoorbeeld, de Griekse mythen zijn beroemd en er zijn taloze boeken geschreven over hun betekenis, maar geen enkele is waar. De echte betekenissen van de Griekse mythen zijn nooit aan het publiek onthuld. Dit geldt evenzeer voor elke religie in de wereld. Elke mythe en religieus verhaal is symbolisch en heeft niveaus van verborgen betekenissen. In deze serie introduceren we alleen dit onderwerp. Het is onmogelijk om alle legendes en mythen uit onze vele tradities op te nemen of diep in te gaan op de details van vele miljarden jaren uit de geschiedenis. Hier willen we alleen laten zien dat we nog veel kunnen leren. Degenen die dieper in dit onderwerp willen duiken, zullen een zeer betrouwbare gids vinden in de "geheime leer" van H.P. Blavatsky. Dit ongelooflijke boek uit 1888 legde de basis voor de ontwikkeling van de 20e eeuw. Het maakte het Westen bewust van de universele gedeelde wortel van alle spirituele kennis. Het was ook de bedlezer van misschien wel de belangrijkste wetenschappelijke geest van de afgelopen eeuwen: Albert Einstein. Alles wat we hier kort zullen schetsen, is volledig gedocumenteerd in 'De Geheime Leer', en werd in de 20e eeuw verder uitgewerkt door Samael Aun Weor. "De moderne wetenschap houdt vast aan de evolutieleer. Dat geldt ook voor de menselijke rede en de geheime leer. En het idee wordt bevestigd door de oude legenden en mythen. En zelfs door de Bijbel zelf, als het tussen de regels door wordt gelezen." De moderne wetenschap heeft een tijdlijn van de evolutie getheoretiseerd, gebaseerd op stukjes en beetjes fysiek bewijs. Toch heeft het grootste deel van de geschiedenis zich niet in fysieke materie afgespeeld. Evolutie begint of eindigt niet in de fysieke wereld. In feite is de fysieke wereld eenvoudigweg een buitenste schil, een dunne huid. Het is het meest oppervlakkige aspect van de evolutie. Het leven komt van veel dieper. De levensboom symboliseert de natuurwetten en heeft vele betekenisniveaus. Het is de geheime basis van de Westerse religies. Voor het doel van deze uitleg kunnen we het beschouwen als lagen van dichtheid. Het bestaan komt voort uit een oorspronkelijke abstracte ruimte en condenseert geleidelijk als materie, energie, en bewustzijn in lagen van toenemende dischtheid, wat we dimensies kunnen noemen. Die ontvouwing vindt plaats in cycli. Het bereidt zich naar buiten uit, evolueert een beetje en trekt zich dan terug. Het is als onze adem of hartslag. Het komt tevoorschijn, en trekt zich vervolgens terug. Deze cyclus herhaalt zich en herhaalt zich op tijdschalen die werkelijk onbegrijpelijk zijn . Met elke uitbreiding reikt het verder. Gedurende enorme eeuwen worden de lagen van de natuur geleidelijk dichter, totdat uiteindelijk de fysieke wereld kristalliseert. Hier en nu zijn er veel niveaus van de natuur die subtieler zijn dan het fysieke niveau, maar we nemen ze niet waar met onze fysieke zintuigen. Sommige van deze niveaus kunnen we vaag ervaren als we dromen. Maar helaas dromen we zonder dat we het weten. We zijn ons niet bewust van die werelden, ook al bestaan we er hier en nu in. In onze huidige toestand zijn we beperkt tot onze fysieke zintuigen, die alleen de buitenste schil of het oppervlak onthullen van veel diepere gebeurtenissen die uit de subtielere niveaus van de natuur voortkomen. Om ons te helpen dat te begrijpen, kunnen we een persoon observeren en zijn uitdrukking zien, maar we kunnen de oorzaak niet waarnemen. Die uitdrukking op hun fysieke lichaam is het resultaat van wat er binnenin hen gebeurt, hun gedachten, emoties en innerlijke sensaties. onze fysieke zintuigen kunnen deze niveaus van de natuur niet zien. Alles wat we waarnemen in de fysieke wereld is het resultaat van wat er al is gebeurd in de interne werelden, op de subtiele niveaus van de natuur. Daarom kunnen we dromen over dingen die later gebeuren. Alles in de fysieke wereld was in de eerste plaats in de subtiele wereld. Dit geldt ok voor ons menselijk ras. Onze evolutie begon in de interne werelden. Wij zijn niet het eerste menselijke ras op deze planeet. Wij zullen niet de laatste zijn. Vóór ons waren er vier grote beschavingen. Onze oudste geschriften symboliseren onze voorouders in elke traditie anders. Maar zodra je de aanwijzingen kent, Zie je dat ze allemaal hetzelfde verhaal vertellen. Miljarden jaren geleden was er een ras op de subtiele niveaus van de natuur met vormloze lichamen gemaakt van licht. Vanwege resterend karma uit voorgaande tijdperken moesten deze wezens afdalen naar lagere vormen. Ze begonnen vormlichamen te bewonen Miljarden jaren geleden, toen de aarde nog in vorming was, kristalliseerden de subtiele vormen in de interne dimensies zich langzaam uit naar het fysieke niveau. "En de aarde was vormloos en ledig, en duisternis lag op de diepte. En de ziel van de Elohim [van het eerste tijdperk] bewoog zich over de wateren." Onze mythologieën beschrijven oorspronkelijke titanen, grote goden en godinnen uit de oudheid. Die mythen, zoals Avalon en de Tuath de, vertegenwoordigen het oude ras Polaris. Hun land werd herrinerd als Thule, Tula, Aztlan, Avalon, Asgard, en vele andere namen. "Dit heilige land is het enige waarvan het lot is dat het van het begin tot het einde zal blijven bestaan. Het is de bakermat van de eerste mens en de woonplaats van de laatste goddelijke sterveling." Tegenwoordig ligt het fysieke deel van die landen onder het noordelijke ijs. Het poolras was semi-etherisch, semi-fysiek. Ze waren erg mooi, met een rijke zwarte kleur, en hadden geen geslacht of ras. Ze waren gevuld met deugden, wijsheid, en intelligentie. Hun lichamen waren kolossaal, maar subtiel, amorf, een beetje zoals een amoebe of een cel. In de Abhidharme geschriften van het boeddhisme wordt beschreven dat ze lichamen van licht hebben die niet worden beperkt door de wetten van de fysieke wereld Ze konden zichzelf naar believen uitrekken of beperken. Hun doel was om de basis te leggen voor het leven op deze wereld, en deze Miljarden jaren lang te begeleiden. In de oude geschriften hebben ze veel namen en symbolische voorstellingen. De indiase geschriften noemen ze Prajapatis, de zelfgeborenen. In de bijbel worden ze Elohim genoemd. Het eerste wortelras was een goddelijke mensheid, een ras van goden. Ze bestaan nog steeds, maar op een subtiel niveau van de natuur. Het poolras kende geen geslacht. Ze waren androgyn, man-vrouw, en werden voortgebracht door splijtende, aseksuele voortplanting. Ze verdeelden simpelweg hun lichaam om een nieuw lichaam te maken. Net zoals cellen tegenwoordig geen geslacht hebben en zich ongeslachtelijk voortplanten door te splitsen, zo hebben onze voorouders zich in de oudheid voortgeplant, en zo is ons lichaam voor het eerst ontstaan. De oude mythen van de scheppende goden vertegenwoordigen het poolras. Vanuit de diepte van de subtiele niveaus van de natuur hebben zij miljarden jaren lang de evolutie van het leven op deze planeet geleid. Dus toen het moment daar was, deden ze geweldige inspanningen om grote scheppingsprestaties te leveren, om een nieuwe evolutiecyclus, een nieuw mensenras, op gang te brengen. Gedurende miljoenen jaren van evolutie hebben de Elohim de ontwikkeling van een nieuw ras in een iets dichtere vorm geleid. We noemen ze de Hyperboreërs. Het fysieke deel van een deel van hun land bestaat nog steeds in Noord-Europa en Azië. De Hyperboreërs waren kleiner dan het Poolras, maar nog steeds enorm vergeleken met ons Hun lichamen waren iets compacter dan die van het poolras, maar waren nog steeds niet volledig fysiek. In de bijbel wordt dit weergegeven door een ander niveau van licht. "En de Elohim [van het eerste tijdperk] zeiden: "Er zij licht, en er was licht." Ze waren ook androgyn, man-vrouw in één wezen, maar konden zich zo mannelijk of vrouwelijk manifesteren als dat nodig was. De Hyperboreërs plantten zich voort door te ontkiemen, door een nieuw lichaam uit zichzelf te laten ontkiemen. Gedurende vele miljoenen jaren evolueerden en degenereerden de Hyperboreërs. Hun beschaving kende fasen, net zoals elke dag: zonsopgang, middag, zonsondergang en middernacht. Dit zijn de vier tijdperken. Het Gouden tijdperk, het Zilveren tijdperk, het Bronzen tijdperk, en het Ijzeren tijdperk. De vier stadia in het leven van wat dan ook. De stadia van evolutie en degeneratie. In hun Ijzeren tijdperk, begonnen sommige hyperboreërs te degenereren en vertoonden ze tekenen van eigenbelang en egoïsme. In de loop van miljoenen jaren zorgde dit eigenbelang ervoor dat sommige Hyperboreërs steeds verder degenereerden. Ze begonnen eigenschappen te vertonen van de lagere natuurrijken, de dieren. Uiteindelijk evolueerden ze naar vormen die op primaten leken, en de degeneratie heeft zich tot op de dag van vandaag voortgezet. De fysieke lichamen van moderne primaten zijn gedegenereerde vormen die al in het Hyperboreërs tijdperk zijn begonnen. En die oude botten van dierlijke mensen waarvan wetenschappers hebben gezegd dat ze onze voorouders zijn zijn in werkelijkheid de overblijfselen van gedegenereerde Hyperboreërs. Aan het einde van het Hyperboreërs tijdperk, was er geweld en duisternis. Het Hyperboreërs ras werd vernietigd door orkanen. Een selecte groep van hen werd eruit gehaald om de basis te leggen voor een nieuw tijdperk van ontwikkeling. "En de Elohim van het eerste tijdperk zeiden: "Laat de wateren onder de hemel zich tot één plaats verzamelen en laat het droge land verschijnen." Het continent Lemurië, of Mu, was het eerste droge land op aarde. Het fysieke niveau was volledig uitgekristalliseerd. In de bijbel wordt het Eden genoemd. Dat oude continent lag in de Stille Oceaan. Overblijfselen van die beschaving zijn overal in de Stille Oceaan te vinden, zoals Paaseiland, en Australië. De Lemuriërs waren kleiner dan de Hyperboreërs, maar reuzen vergeleken met ons. De gemiddelde levensduur van de Lemuriërs was 1500 jaar. Ze spraken van aangezicht tot aangezicht met de goden, de Elohim. De Lemuriërs konden alle dimensies van de natuur zien. Ze kenden hun doel en hun toekomst. Ze hadden geen pijn bij de dood of bij de geboorte. Na 150 000 jaar evolutie bereikten de Lemuriërs een niveau van beschaving dat wij vandaag de dag nog verre van bereiken. Ze hadden vliegende schepen en boten aangedreven door atoomenergie. Ze gebruikten kernenergie. Ze hadden kosmische energie. Schepen waarmee ze naar andere werelden konden reizen. "En de Elohim [van het eerste tijdperk] zeiden: "Laten we de mensheid naar ons beeld maken, naar onze gelijkenis." "Dus creëerden de [androgyne] Elohim een nieuw ras [door evolutie] naar hun eigen [androgyne] beeld. Naar het beeld van Elohim hebben zij hen geschapen. Ze creëerden ze mannelijk-vrouwelijk." De eerste Lemuriërs waren hermafrodieten. Een hermafrodiet heeft zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen en reproduceert de soort alleen aseksueel, door één ei te bevruchten met één sperma. Vervolgens, gedurende miljoenen jaren van evolutie, leidden de Elohim de verdeling van de geslachten. Door geleidelijke evolutie werden Lemurische kinderen geboren met het ene geslachtsorgaan meer geaccentueerd dan het andere. Dat werd steeds gebruikelijker totdat er uiteindelijk kinderen werden geboren met een duidelijk geslacht als man of vrouw. Dit gebeurde niet van de ene dag op de andere. De verdeling van de geslachten duurde miljoenen jaren. De scheiding van Adam en Eva in de Bijbel symboliseert de verdeling in geslachten die plaatsvond in het Lemurische tijdperk. Dat wordt samengevat in de ontwikkeling van elke foetus vandaag. In eerste instantie heeft de foetus geen geslacht. Dan is er een moment waarop de foetus evolueert naar mannelijk of vrouwelijk. Dit is de reden waarom de mannen van vandaag inerte tepels hebben. Dit is de reden waarom de vrouwen van vandaag een clitoris hebben, wat een verkleinde penis is. Onze fysieke lichamen hebben vandaag de dag overblijfselen uit ons verre verleden, toen mensen hermafrodieten waren. Het is duidelijk dat zodra de geslachten verdeeld waren, seksuele samenwerking vereist was om de soort te reproduceren. De menstruatie bleef bij het vrouwelijke geslacht, maar het ei was onbevrucht. Het was noodzakelijk om de medewerking van het mannelijke geslacht te hebben om het ei te bevruchten om de soort voort te planten. Dit alles was in overeenstemming met de ontwerpen van de Elohim. Aanvankelijk was de seksuele samenwerking tussen man en vrouw alleen een heilige gebeurtenis voor de voortplanting, die alleen op speciale tijden van het jaar plaatsvond, en alleen in de tempels onder leiding van de Elohim. Dat is de oorsprog van de traditie van de huwelijksreis, een bijzondere reis voor het echtpaar om de voortplanting op gang te brengen. Destijds was de seksuele daad een gebedsdaad, en er was geen sprake van lust of orgasme. Het echtpaar zou zich seksueel verenigen in de tempels en dat ook blijven, geconcentreerd in gebed en meditatie. De Elohim zouden een enkel sperma van het mannetje naar het eitje in het lichaam van het vrouwtje leiden. De Lemuriërs beoefenden een "onbevlekte ontvangenis", voortplanting zonder orgasme. Zoals je kunt zien, is de seksuele voortplanting van ras tot ras gedurende miljarden jaren geëvolueerd . Het poolras evolueerde om zich voort te planten door de splijtende aseksuele generatie, door zich te splitsen. De Hyperboreërs evolueerden om zich voort te planten door aseksuele ontluiking. De Lemuriërs evolueerden eerst door ontkieming, voortplanting door middel van een ei, en vervolgens voortplanting door seksuele samenwerking. Gedurende deze wortelrassen heeft de mensheid zich gedurende miljarden jaren ontwikkeld met seksuele zuiverheid, en naderde een cruciale stap: de mogelijkheid om zelf Elohim, goden en godinnen, te worden. Om de evolutie van de mensheid verder te laten evolueren, hadden de Elohim de Lemuriërs nodig om volledig te kristalliseren in de fysieke wereld. Hun fysieke lichamen waren er klaar voor, maar hun bewustzijn was nog niet volledig gehuld in hun fysieke lichamen. Ze waren zo toegewijd aan het goddelijke, en zo puur, en zo onschuldig, dat ze de fysieke wereld niet wilden betreden. Ze konden de fysieke wereld slechts vaag waarnemen. In zekere zin was hun perceptie het tegenovergestelde van de onze. We nemen de interne werelden slechts vaag waar , zoals in dromen. Voor hen was het het tegenovergestelde. De fysieke wereld was donker. Het was waarneembaar, maar niet interessant. Ze hielden van het goddelijke licht dat ze met hun superieure zintuigen zagen. Ze wilden goddelijkheid zien, niet de fysieke wereld. Ze bevonden zich dus op een soort grens tussen de subtiele wereld van de vierde dimensie en de concrete wereld van de fysieke dimensie, en ze wilden hun ontwikkeling naar de fysieke wereld niet voortzetten. Dus leidden de Elohim de evolutie van de Lemurische lichamen om een speciaal orgaan te ontwikkelen om het bewustzijn naar de sensaties van de stoffelijke wereld te trekken. In de esoterie wordt dat orgaan kundabuffer genoemd. Het bevond zich aan de onderkant van de wervelkolom en vormde een staart. Deze gebeurtenis wordt weerspiegeld in onze ontwikkeling als embryo. Voor een korte tijd heeft het menselijke embryo een staart. Dat is een recapitulatie van ons eeuwenoude verleden. Met de staart op zijn plaats richtten de Lemuriërs definitief hun aandacht op de lichamelijkheid. En gedurende miljoenen jaren raakte hun bewustzijn volledig verankerd in de fysieke lichamen, en dus in de fysieke wereld. Toen die staart eenmaal niet langer nodig was, leidden de Elohim de natuur om hem af te voeren, en na verloop van tijd werd hij uit de fysieke lichamen van de Lemuriërs verwijderd. We hebben er nog steeds een overblijfsel van aan de basis. van onze wervelkolom. Het wordt het stuitbeen genoemd. Helaas zat die staart iets te lang vast. Het liet een schaduw achter in onze psyche: fascinatie voor fysieke sensaties. In de Westeres geschriften symboliseren Adam en Eva de Lemurische mensheid. De mythe zegt dat Eva door een slang werd verleid om van een verboden vrucht te eten, de vrucht van de boom der kennis. "van de boom van kennis van טוב [reinheid], en רע [onreinheid], mag u niet eten. Want op de dag dat u eet, zult u zeker sterven." De boom der kennis is ook symbolisch. De ware betekenis ervan wordt in de hele Schrift aangegeven. "En Adam kende Eva, zijn vrouw, en zij werd zwanger en baarde Kaïn." "En de engel zei tegen haar: U zult zwanger worden in uw baarmoeder en een zoon baren, en zijn naam Yeshua, "redder", noemen. Toen zei Maria tegen de engel: hoe zal dit komen, aangezien ik geen man gekend heb?" Het Hebreeuwse woord דעת impliceert seksuele kennis. Helaas werden de geschriften hierover slecht vertaald om de dogmatische filosofie die aan het publiek werd onderwezen over zogenaamd 'goed en kwaad' kracht bij te zetten. De mythologische symbolische boom van kennis verbergt geheime leringen over seks. Towb טוב betekent "puur, goed, ethisch, zoet." Rah רע betekent "vervuiling, onzuiverheid, slechtheid." Dit zijn de polariteiten van seksuele actie en de mogelijke resultaten van seks. Er is een puur ethische vorm van seksuele samenwerking, en er is een onzuivere, vervuilde vorm van seks. De zuivere vorm kan een Elohim, een boeddha, een meester creëren. De onzuivere vorm creëert duivels, monsters, pijn, en lijden. Dit is wat verborgen was, omdat kennis macht is en seksuele kennis erg gevaarlijk is. Gedurende miljarden jaren zijn onze voorouders geëvolueerd om seksuele samenwerking te bereiken, en werden ze door de Elohim voorbereid om seks op een pure manier te gebruiken, gebaseerd op oprechte liefde, om hun bewustzijn te ontwikkelen zodat de mensheid Elohim kon worden en de superieure natuurrijken kon binnengaan. Maar de Lemuriërs werden verleid door plezier. Terwijl ze weg waren van de tempels, verleidden de mannen, verlangend naar vereniging met de vrouwen, hen met hun symbolische slangen en hun geslachtsorganen, en de vrouwen die dat plezier proefden, wilden meer. Het is duidelijk dat het verhaal van Adam en Eva symbolisch is, en het is duidelijk dat het over seks gaat, maar de mensheid heeft het nooit begrepen. Nu zal je dat doen. De verleiding van Adam en Eva symboliseert alle oude Lumuriërs die de seksuele daad buiten de tempels begonnen te plegen. Ze werden verleid door hun eigen geest en door plezier, en uiteindelijk ontdekten ze het orgasme. Het orgasme vindt plaats wanneer het lichaam overladen is met seksuele kracht en er geen controle over heeft. Het orgasme is een kortsluiting die alle verzamelde kracht verdrijft. Het orgasme wordt gesymboliseerd door de verboden vrucht. Het is verboden omdat de seksuele kracht zowel extern als spiritueel leven schept. De seksuele kracht is de brandstof voor het bewustzijn, de 'levende wateren' die het eeuwige leven creëren. Dat is de reden waarom serieuze beoefenaars van alle religies hun seksuele macht behouden. Wanneer je de verboden vrucht eet, verspil je je seksuele kracht, in plaats van deze te gebruiken voor het beoogde doel, de ontwikkeling van de menselijke ziel. Wanneer de seksuele kracht door het orgasme wordt verdreven of verloren gaat, wordt het bewustzijn verzwakt. Door het orgasme verdreven de Lemuriërs de seksuele kracht die hen hun schoonheid, spirituele krachten en zuiverheid gaf. Ze degenereerden dus. Verleid door verlangen naar plezier, vervuilde de oude mensheid de seksuele daad. In plaats van dat de boom van kennis tot het goede, tot zuiverheid, leidde, leidde hij tot vervuiling en onzuiverheid. Vóór die fout, waren ze puur, gelukkig, en onschuldig, en ze kenden en kenden de goddelijkheid van aangezicht tot aangezicht. Nadat ze de seksuele daad met het orgasme hadden vervuild, ontdekten ze schaamte, angst, en ontevredenheid. Ze verloren de goddelijkheid uit het oog. Ze ontdekten pijn, het gevoel losgekoppeld te zijn van de goddelijkheid, en losgekoppeld te zijn van anderen. Eden, "geluk", was verloren. In de mythe van Adam en Eva, toen ze uit Eden werden verdreven, vertegenwoordigt dit hoe de Lemurische mensheid volledig de fysieke wereld binnen ging. Dit had hoe dan ook moeten gebeuren, maar met behoud van het bewustzijn van de interne werelden. Het probleem was dat ze van de verboden vrucht aten. Dus in plaats van de fysieke wereld bewust binnen te gaan, kwamen de Lemuriërs binnen door toe te geven aan verlangen, met de gevolgen die daaruit voortvloeien: lijden, pijn, en onbewustheid. De Lemuriërs verloren het vermogen om de superieure dimensies te zien. Ze verloren het vermogen om de goden, de Elohim, te zien. Ze verloren hun schoonheid en onschuld, en kristalliseerden in plaats daarvan volledig in de fysieke wereld, gevallen, verdreven uit het paradijs. Dit gebeurde ook over een langere periode. Het was niet van de ene op de andere dag. Vervolgens probeerden ze, omdat ze hun krachten verloren hadden, deze op zelfzuchtige wijze terug te krijgen. Ze begonnen hun rituelen en spirituele kennis zelfzuchtig te gebruiken, waardoor het in zwarte magie veranderde. In de laatste dagen van Lemurië, verspreidde zwarte magie zich overal. De Lemuriërs veranderden in strijdende stammen, en in hun trots en woede lieten ze atoomwapens op elkaar los. Gedurende 10 000 jaar verwoestten aardbevingen het continent Lemurië en gooiden het allemaal naar de bodem van de oceaan. Tegenwoordig zijn er nog maar een paar sporen over. Op het laatste moment werd een selecte groep Lemuriërs eruit gehaald om de kiem te vormen voor de ontwikkeling van een nieuw tijdperk. De Elohim vochten dapper om die zaden te planten en brachten grote offers om ze hogerop te laten komen, maar de gevolgen van de val uit Eden konden niet worden vermeden. En zo begon de cyclus van evolutie en degeneratie opnieuw. De Atlantisch mensheid was de volgende grote beschaving in de oudheid, nog steeds miljoenen jaren geleden. In het begin, in hun gouden eeuw, was de beschaving van Atlantis prachtig. Recht en ethiek werden als heilig gerespecteerd. Liefde en seks werden als heilig en heilig beschouwd, en de seksuele daad werd alleen uitgevoerd voor de voortplanting van de soort. De Atlantiërs beschikten ook over technologie die veel geavanceerder was dan de onze. Ze reisden naar andere planeten. Ze combineerden wetenschap met spirituele kracht. Ze wisten hoe ze het bewustzijn van levende wezens in mensachtige, androïde robots konden plaatsen om hen te dienen. Ze wisten hoe ze alles konden degraveren, waardoor het gemakkelijk werd om zelfs enorme objecten te verplaatsen. Ze hadden prachtige religies. Alle religieuze leringen van de Inca's, Maya's, Azteken, Grieken, Feniciërs, Scandinaviërs en Hindoes hebben allemaal een Atlantische oorsprong. De goden en godinnen van die tradities waren de helden, koningen en koninginnen van Atlantis. De Atlantiërs bereikten het hoogste punt van beschaving, cultuur en kennis in onze geschiedenis. Toen, op het hoogtepunt van de crisis die nodig was voor de ontwikkeling van de mensheid, moesten de Atlantiërs de verleiding van de boom der kennis onder ogen zien. De Atlantiërs werden verleid door de verboden vrucht, en de meeste faalden. Toen splitste de mensheid zich op twee tegengestelde paden, het zuivere en het onzuivere. De zuiveren behielden hun seksuele kracht. Ze wezen het orgasme af om iets beters te verwerven: spiritueel vuur en de versterking van hun bewustzijn. Het onzuivere moedigde het orgasme aan. Ze zochten plezier en macht, en hun invloed verspreidde zich snel. Als gevolg hiervan versnelde de degeneratie van de Atlantiërs. Seks werd een instrument voor plezier en macht. De Atlantiërs hadden orgieën. Ze mengden seks met magie en ontwikkelden een voorliefde voor lust, trots, woede, en jaloezie. De fysieke lichamen van de Atlantiërs waren kleiner dan die van de Lemuriërs en leefden niet zo lang. Waar de Lemuriërs 1200 tot 1500 jaar leefden, leefden de Atlantiërs slechts 600 tot 700 jaar. Om de schoonheid en levensduur van de rijken en machtigen te verlengen, begonnen de Atlantiërs klieren en hormonen van de armen te oogsten. Ze transplanteerden harten, nieren, en zelfs hersenen. Als gevolg hiervan kon een Atlantiër vele eeuwen langer in leven blijven dan zijn normale levensduur, en door vele lichamen zonder onderbreking. Hun zintuigen waren ook minder krachtig dan die van de Lemuriërs, en in de loop van de tijd verslechterde hun perceptie vanwege de vele misbruiken die zij nastreefden . Ze verloren de superieure werelden en de goden uit het oog. In hun trots en verlangen om hun spirituele krachten te herstellen, hebben ze de zwarte magie uit het verleden nieuw leven ingeblazen en ontwikkeld om krachtiger te worden. Kortom, de atlantiërs evolueerden veel verder dan de Lemuriërs. "En God zag dat de רע van de mensheid groot was op aarde, en dat elke verbeelding van de gedachten van hun hart voortdurend slechts רע was."