WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:02.000 พวกเราอายุยืนมากขึ้น 00:00:02.000 --> 00:00:04.000 และสังคมก็เริ่มที่จะเต็มไปด้วยคนหัวสีเทาๆ 00:00:04.000 --> 00:00:06.000 คุณได้ยินมันอยู่ตลอดน่ะแหละ 00:00:06.000 --> 00:00:08.000 คุณอ่านเจอมันในหนังสือพิมพ์ 00:00:08.000 --> 00:00:10.000 จากโทรทัศน์ 00:00:10.000 --> 00:00:12.000 บางครั้งฉันก็เป็นห่วงนะ 00:00:12.000 --> 00:00:14.000 ว่าเราได้ยินมันบ่อยมาก 00:00:14.000 --> 00:00:17.000 ซะจนเรายินดี 00:00:17.000 --> 00:00:19.000 แล้วก็สบายใจ 00:00:19.000 --> 00:00:21.000 กับการมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้นนี้ 00:00:21.000 --> 00:00:24.000 แต่อย่าเข้าใจผิดไปนะ 00:00:24.000 --> 00:00:26.000 การมีชีวิตยืนยาวขึ้น สามารถ 00:00:26.000 --> 00:00:28.000 และฉันเชื่อว่า มันจะ 00:00:28.000 --> 00:00:30.000 ข่วยพัฒนาคุณภาพชีวิต 00:00:30.000 --> 00:00:32.000 ของทุกๆ ช่วงชีวิตได้ NOTE Paragraph 00:00:32.000 --> 00:00:34.000 เอาล่ะและเพื่อให้เราได้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น 00:00:34.000 --> 00:00:37.000 ขอฉันพูดถึงเรื่องอื่นซักแป๊บนึง 00:00:37.000 --> 00:00:40.000 จำนวนปีที่ถูกเพิ่ม 00:00:40.000 --> 00:00:42.000 ในค่าเฉลี่ยอายุขัยของเรา 00:00:42.000 --> 00:00:44.000 ในศตวรรษที่ 20 นี้ 00:00:44.000 --> 00:00:47.000 ยังมากกว่าจำนวนที่ถูกเพิ่ม 00:00:47.000 --> 00:00:51.000 ตลอดช่วงพันปีก่อนหน้า 00:00:51.000 --> 00:00:54.000 ของมนุษย์รวมกันซะอีก 00:00:54.000 --> 00:00:56.000 ในช่วงเวลาแค่พริบตาเดียว 00:00:56.000 --> 00:00:59.000 เราเกือบได้เบิ้ลช่วงเวลา 00:00:59.000 --> 00:01:01.000 ที่เราจะมีชีวิตอยู่ได้เป็น 2 เท่า 00:01:01.000 --> 00:01:04.000 เพราะฉะนั้นถ้ายังไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ซักเท่าไหร่ 00:01:04.000 --> 00:01:06.000 อย่าโทษตัวเองไปเลย 00:01:06.000 --> 00:01:08.000 เพราะมันใหม่มาก NOTE Paragraph 00:01:08.000 --> 00:01:10.000 และเพราะว่าอัตราการเกิดของเราต่ำลง 00:01:10.000 --> 00:01:12.000 ในช่วงเวลาเดียวกันกับ 00:01:12.000 --> 00:01:16.000 ที่อายุขัยของเราสูงขึ้น 00:01:16.000 --> 00:01:18.000 รูปพีรามิด 00:01:18.000 --> 00:01:21.000 ที่แสดงถึงการกระจายตัวของกลุ่มอายุต่างๆ ในประชากร 00:01:21.000 --> 00:01:24.000 ที่มีพวกเด็กๆ อยู่ที่ฐาน 00:01:24.000 --> 00:01:27.000 ไล่ขึ้นไปจนถึงยอดแหลมๆ ที่แทนด้วยผู้สูงอายุ 00:01:27.000 --> 00:01:29.000 ที่อยู่ไปได้จนแก่เฒ่านั้น 00:01:29.000 --> 00:01:31.000 กำลังที่จะถูกเปลี่ยนแปลง 00:01:31.000 --> 00:01:34.000 ไปเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า NOTE Paragraph 00:01:34.000 --> 00:01:36.000 และตอนนี้ ถ้าคุณประเภทที่ 00:01:36.000 --> 00:01:40.000 จะขนลุกกับสถิติของประชากร 00:01:40.000 --> 00:01:42.000 เรื่องนี้มันจะทำให้คุณรู้สึกอย่างนั้นได้แน่ 00:01:42.000 --> 00:01:44.000 เพราะนั่นมันหมายความว่า 00:01:44.000 --> 00:01:47.000 นี่มันเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ 00:01:47.000 --> 00:01:49.000 ทารกส่วนใหญ่ที่เกิด 00:01:49.000 --> 00:01:51.000 ในประเทศที่พัฒนาแล้ว 00:01:51.000 --> 00:01:54.000 จะมีโอกาส 00:01:54.000 --> 00:01:56.000 ที่จะได้แก่เฒ่า NOTE Paragraph 00:01:56.000 --> 00:01:59.000 สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไรน่ะเหรอ? 00:01:59.000 --> 00:02:01.000 เราเองก็ไม่ได้มียีนส์ที่แข็งแรงกว่าบรรพบุรุษของเรา 00:02:01.000 --> 00:02:03.000 เมื่อ 10,000 ปีก่อน 00:02:03.000 --> 00:02:05.000 อายุขัยที่เพิ่มขึ้นนี้ 00:02:05.000 --> 00:02:08.000 เป็นผลจากความน่าทึ่งทางวัฒนธรรม 00:02:08.000 --> 00:02:10.000 การหลอมรวมกัน 00:02:10.000 --> 00:02:12.000 ของวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี 00:02:12.000 --> 00:02:15.000 และการเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรมในวงกว้าง 00:02:15.000 --> 00:02:18.000 ที่ช่วยดูแลสุขภาพและการเป็นอยู่ให้ดีขึ้นได้ 00:02:18.000 --> 00:02:20.000 ผ่านการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม 00:02:20.000 --> 00:02:22.000 บรรพบุรุษของเรา 00:02:22.000 --> 00:02:25.000 จากที่ส่วนใหญ่จะเสียชีวิตในวัยเยาว์ 00:02:25.000 --> 00:02:28.000 ตอนนี้พวกเราสามารถที่จะมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้นอย่างเต็มเปี่ยมได้ NOTE Paragraph 00:02:29.000 --> 00:02:32.000 เอาล่ะ ปัญหาบางอย่างมันก็มาพร้อมกับการสูงวัยขึ้น 00:02:32.000 --> 00:02:35.000 โรคเอย, ความยากจนเอย, การสูญเสียสถานะทางสังคมเอย 00:02:35.000 --> 00:02:37.000 และมันก็ยากมากที่จะอยู่แค่กับความสำเร็จในอดีต 00:02:37.000 --> 00:02:39.000 แต่ยิ่งเราได้ศึกษาเกี่ยวกับการสูงวัยมากขึ้นเท่าไหร่ 00:02:39.000 --> 00:02:41.000 มันก็ยิ่งเด่นชัดขึ้น 00:02:41.000 --> 00:02:43.000 ว่าเส้นทางดิ่งลงเหวนี้ 00:02:43.000 --> 00:02:46.000 ก็ไม่ได้ถูกต้องไปซะหมด 00:02:46.000 --> 00:02:50.000 การแก่ตัวลงได้นำสิ่งที่น่าเหลือเชื่อมากมายมาให้เรา 00:02:50.000 --> 00:02:53.000 ความรู้ ความชำนาญ 00:02:53.000 --> 00:02:59.000 และการเติบโตขึ้นทางอารมณ์ 00:02:59.000 --> 00:03:01.000 ถูกต้อง 00:03:01.000 --> 00:03:04.000 ผู้สูงอายุนั้นมีความสุข 00:03:04.000 --> 00:03:06.000 พวกเค้ามีความสุขมากกว่าพวกวัยกลางคน 00:03:06.000 --> 00:03:08.000 และพวกเด็กๆ มากนัก 00:03:08.000 --> 00:03:10.000 การศึกษานับไม่ถ้วน 00:03:10.000 --> 00:03:12.000 ได้ข้อสรุปเดียวกัน NOTE Paragraph 00:03:12.000 --> 00:03:15.000 กรมควบคุมโรคติดต่อ (CDC) ได้ทำการทดสอบอย่างหนึ่ง 00:03:15.000 --> 00:03:18.000 พวกเขาถามผู้ถูกสำรวจ 00:03:18.000 --> 00:03:20.000 ว่าพวกเค้าได้รับความเครียดทางจิตใจหรือไม่ 00:03:20.000 --> 00:03:22.000 ในอาทิตย์ที่ผ่านมา 00:03:22.000 --> 00:03:25.000 เราพบว่ากลุ่มคนอายุมากที่ตอบว่ามี มีจำนวนน้อยกว่า 00:03:25.000 --> 00:03:27.000 กลุ่มตัวอย่างวัยกลางคน 00:03:27.000 --> 00:03:29.000 และเด็ก 00:03:29.000 --> 00:03:31.000 การสำรวจโดยแกลลอป (Gallop) 00:03:31.000 --> 00:03:33.000 ได้ทำการทดสอบผู้ถูกสำรวจ 00:03:33.000 --> 00:03:35.000 ว่าพวกเค้าได้รับความเครียด ความกังวลใจ และความโกรธ 00:03:35.000 --> 00:03:37.000 มากเพียงใดเมื่อวาน 00:03:37.000 --> 00:03:41.000 และพวกเขาพบว่าความเครียด ความกังวล และความโกรธ 00:03:41.000 --> 00:03:44.000 ต่างลดลงเมื่อมีอายุมากขึ้น NOTE Paragraph 00:03:45.000 --> 00:03:48.000 นักสังคมศาสตร์เรียกสิ่งนี้ว่า "ความผิดแผกของการสูงวัย" (Paradox of aging) 00:03:48.000 --> 00:03:51.000 เพราะยังไงก็ตาม การแก่ตัวลงนี่มันไม่ใช่เรื่องง่าย 00:03:51.000 --> 00:03:53.000 พวกเราได้ลองตั้งคำถามหลายๆ อย่าง 00:03:53.000 --> 00:03:57.000 เพื่อดูว่าเราสามารถจะได้ข้อสรุปที่แตกต่างออกไปได้หรือไม่ 00:03:57.000 --> 00:03:59.000 พวกเราคิดว่าบางที 00:03:59.000 --> 00:04:02.000 ผู้สูงวัยในยุคนี้ 00:04:02.000 --> 00:04:04.000 อาจเป็น 00:04:04.000 --> 00:04:06.000 ยุคของผู้สูงวัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดการณ์ 00:04:06.000 --> 00:04:08.000 และมันทำให้คนในกลุ่มที่อายุน้อยกว่า 00:04:08.000 --> 00:04:11.000 อาจไม่ได้ประสบกับความรู้สึกเหล่านี้ 00:04:11.000 --> 00:04:13.000 เมื่อพวกเขาแก่ตัวลง 00:04:13.000 --> 00:04:15.000 เราตั้งคำถามว่าบางที 00:04:15.000 --> 00:04:18.000 ผู้สูงอายุอาจพยายามพูดในเชิงบวก 00:04:18.000 --> 00:04:20.000 ทั้งๆ ที่ความจริงอาจกำลังประสบกับความเครียดอยู่ก็ได้ 00:04:20.000 --> 00:04:22.000 (เสียงหัวเราะ) 00:04:22.000 --> 00:04:25.000 แต่ยิ่งเราหาข้อเท็จจริงมาโต้แย้งมากเท่าไหร่ 00:04:25.000 --> 00:04:27.000 เรากลับยิ่งได้หลักฐานที่มาสนับสนุน 00:04:27.000 --> 00:04:29.000 มันมากเท่านั้น NOTE Paragraph 00:04:29.000 --> 00:04:31.000 หลายปีกว่า ฉันและเพื่อนร่วมงานได้ทำการศึกษา 00:04:31.000 --> 00:04:34.000 ที่เราติดตามคนกลุ่มหนึ่งเป็นระยะเวลา 10 ปี 00:04:34.000 --> 00:04:38.000 โดยมีกลุ่มตัวอย่างตั้งต้นตั้งแต่ 18 ถึง 94 ปี 00:04:38.000 --> 00:04:41.000 และเราศึกษาว่าความรู้สึกของพวกเค้าเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร 00:04:41.000 --> 00:04:43.000 เมื่อพวกเค้าแก่ตัวขึ้น 00:04:43.000 --> 00:04:46.000 ผู้ถูกสำรวจจะได้รับเครื่องเพจเจอร์ 00:04:46.000 --> 00:04:48.000 ครั้งละ 1 อาทิตย์ 00:04:48.000 --> 00:04:51.000 และเราจะสุ่มการติดต่อกับพวกเค้าทั้งตอนกลางวัน และกลางคืน 00:04:51.000 --> 00:04:53.000 และทุกๆ ครั้งที่เราติดต่อไป 00:04:53.000 --> 00:04:55.000 พวกเค้าจะถูกถามคำถามหลายๆ ข้อ 00:04:55.000 --> 00:04:58.000 เช่นในระดับ 1 ถึง 7 คุณคิดว่าตอนนี้คุณมีความสุขมากแค่ไหน 00:04:58.000 --> 00:05:00.000 หรือตอนนี้คุณรู้สึกเศร้ามากเพียงใด 00:05:00.000 --> 00:05:02.000 หรือตอนนี้คุณรู้สึกหงุดหงิดมากเท่าใด 00:05:02.000 --> 00:05:04.000 พวกเราจะได้รู้ว่า 00:05:04.000 --> 00:05:06.000 ตอนนี้พวกเค้ากำลังมีความรู้สึกอย่างไรบ้าง 00:05:06.000 --> 00:05:08.000 ในการใช้ชีวิตประจำวัน NOTE Paragraph 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 และเราทำการศึกษานี้ 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 ในระดับบุคคล 00:05:12.000 --> 00:05:16.000 และเราพบว่าไม่ได้มีแค่ยุคใดยุคหนึ่ง 00:05:16.000 --> 00:05:18.000 ที่ทำได้ดีกว่ายุคอื่นๆ 00:05:18.000 --> 00:05:21.000 แต่เป็นคนเดิมๆ 00:05:21.000 --> 00:05:23.000 ที่รายงานถึงความรู้สึกทางบวก 00:05:23.000 --> 00:05:25.000 ที่เพิ่มขึ้น 00:05:25.000 --> 00:05:28.000 ตอนนี้คุณจะเห็นเส้นโค้งพุ่งลงเล็กน้อย 00:05:28.000 --> 00:05:30.000 เมื่อมีอายุมากขึ้น 00:05:30.000 --> 00:05:32.000 และเจ้าเส้นโค้งลงนี่ 00:05:32.000 --> 00:05:34.000 มันจะไม่กลับมา 00:05:34.000 --> 00:05:36.000 อยู่ในระดับ 00:05:36.000 --> 00:05:38.000 เดียวกับในช่วงต้นของวัยกลางคน NOTE Paragraph 00:05:38.000 --> 00:05:42.000 เอาล่ะ มันดูง่ายเกินไป 00:05:42.000 --> 00:05:46.000 ที่จะบอกว่าผู้สูงอายุนั้นมีความสุข 00:05:46.000 --> 00:05:49.000 ในการศึกษาของเรา พวกเค้ามีความคิดทางบวกมากขึ้น 00:05:49.000 --> 00:05:51.000 แต่พวกเค้าก็มีสิทธิ์มากกว่า 00:05:51.000 --> 00:05:54.000 ที่จะรู้สึกถึงความรู้สึกที่ปนเปกัน 00:05:54.000 --> 00:05:56.000 บางทีก็รู้สึกเศร้า ไปพร้อมๆ กับมีที่ความสุข 00:05:56.000 --> 00:05:58.000 แบบน้ำตามคลอเบ้า 00:05:58.000 --> 00:06:01.000 เวลาที่คุณยิ้มให้เพื่อนอะไรอย่างนั้นแหละ 00:06:01.000 --> 00:06:03.000 และการศึกษาอื่นพบว่า 00:06:03.000 --> 00:06:05.000 ผู้สูงอายุดูจะมีวิธีรับมือกับความเศร้า 00:06:05.000 --> 00:06:07.000 ได้ดีกว่า 00:06:07.000 --> 00:06:10.000 พวกเขายอมรับในความเศร้าได้มากกว่าคนที่อายุยังน้อย 00:06:10.000 --> 00:06:13.000 และเราคาดว่ามันน่าจะช่วยอธิบาย 00:06:13.000 --> 00:06:16.000 ว่าทำไมผู้สูงอายุถึงเก่ง 00:06:16.000 --> 00:06:21.000 ในการแก้ปัญหาเกี่ยวข้องกับความรู้สึกที่รุนแรงได้มากกว่าคนอายุน้อย 00:06:21.000 --> 00:06:24.000 ผู้สูงอายุสามารถมองความอยุติธรรม 00:06:24.000 --> 00:06:26.000 ด้วยความเห็นอกเห็นใจ 00:06:26.000 --> 00:06:29.000 ไม่ใช่ด้วยความโศกเศร้า NOTE Paragraph 00:06:29.000 --> 00:06:31.000 และสามารถมองเห็นทุกอย่างเท่าเทียมกัน 00:06:31.000 --> 00:06:33.000 ผู้สูงอายุสามารถตั้งสมาธิ 00:06:33.000 --> 00:06:35.000 เช่นความสนใจ และความจำ 00:06:35.000 --> 00:06:38.000 ไปยังข้อมูลด้านบวกได้มากกว่าด้านลบ 00:06:38.000 --> 00:06:41.000 ถ้าเราให้คนในช่วงวัยต่างๆ กันดูรูป 00:06:41.000 --> 00:06:44.000 อย่างภาพที่คุณเห็นในจอตอนนี้ 00:06:44.000 --> 00:06:46.000 และเราถามพวกเขาในภายหลัง 00:06:46.000 --> 00:06:49.000 ว่าพวกเขาจำอะไรได้บ้างจากภาพเหล่านั้น 00:06:49.000 --> 00:06:52.000 ผู้สูงอายุ 00:06:52.000 --> 00:06:54.000 จะจำภาพในทางบวกได้มากกว่า 00:06:54.000 --> 00:06:56.000 ภาพในทางลบ เมื่อเทียบกับคนอายุน้อย 00:06:56.000 --> 00:06:58.000 เราให้คนในช่วงวัยต่างกัน 00:06:58.000 --> 00:07:00.000 ดูภาพในการทดลองของเรา 00:07:00.000 --> 00:07:02.000 บ้างก็หน้าบึ้ง บ้างก็ยิ้ม 00:07:02.000 --> 00:07:05.000 ผู้สูงอายุจะหันมองภาพหน้ายิ้ม 00:07:05.000 --> 00:07:08.000 และหันหนีจากภาพหน้าบึ้งตึง หรือหน้าโกรธ 00:07:08.000 --> 00:07:10.000 ในชีวิตประจำวัน 00:07:10.000 --> 00:07:12.000 นี่มันสามารถแปลงเป็นความรู้สึกสนุก 00:07:12.000 --> 00:07:14.000 และความพึงพอใจที่มากกว่า NOTE Paragraph 00:07:16.000 --> 00:07:18.000 แต่ในฐานะของนักสังคมศาสตร์ เราได้ถามต่อไป 00:07:18.000 --> 00:07:20.000 เกี่ยวกับการทางเลือกอื่นๆ 00:07:20.000 --> 00:07:22.000 เราพุดว่าบางทีผู้สูงอายุ 00:07:22.000 --> 00:07:24.000 รายงานถึงความรู้สึกในด้านบวกมากกว่า 00:07:24.000 --> 00:07:27.000 เพราะพวกเขามีความผิดปกติทางการรับรู้ทางสมอง 00:07:27.000 --> 00:07:30.000 (เสียงหัวเราะ) 00:07:30.000 --> 00:07:32.000 มันเป็นไปได้หรือเปล่า 00:07:32.000 --> 00:07:35.000 ว่าความรู้สึกทางบวกจะทำงานได้ง่ายกว่าในสมอง 00:07:35.000 --> 00:07:38.000 คุณก็เลยรับความรู้สึกทางบวกมากกว่า 00:07:38.000 --> 00:07:40.000 บางทีจุดศูนย์รวมประสาทในสมองของเรา 00:07:40.000 --> 00:07:42.000 ได้ถดถอยขนาดที่ว่า 00:07:42.000 --> 00:07:45.000 เราไม่สามารถที่จะประมวลผลความรู้สึกทางลบได้อีกแล้ว 00:07:45.000 --> 00:07:47.000 แต่นั่นก็ยังไม่ใช่ 00:07:47.000 --> 00:07:50.000 ผู้สูงอายุที่มีสติปัญญาเฉียบแหลมที่สุด 00:07:50.000 --> 00:07:54.000 กลับเป็นคนที่เห็นความรู้สึกด้านบวกได้ดีที่สุดด้วย 00:07:54.000 --> 00:07:57.000 และภายใต้เงื่อนไขที่จำเป็น 00:07:57.000 --> 00:07:59.000 ผู้สูงอายุก็สามารถที่จะรับข้อมูลทางด้านลบ 00:07:59.000 --> 00:08:02.000 ได้ดีพอๆ กับที่รับข้อมูลด้านบวก NOTE Paragraph 00:08:02.000 --> 00:08:05.000 แล้วมันเป็นไปได้อย่างไร 00:08:05.000 --> 00:08:07.000 ในการวิจัยของเรา 00:08:07.000 --> 00:08:09.000 เราพบว่าความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ 00:08:09.000 --> 00:08:11.000 ได้ถูกกักเก็บอยู่ใน 00:08:11.000 --> 00:08:14.000 ความสามารถในการรับรู้เวลาของมนุษย์ 00:08:14.000 --> 00:08:16.000 ไม่ใช่เพียงแค่เวลาจากนาฬิกาหรือปฏิทิน 00:08:16.000 --> 00:08:19.000 แต่เป็นช่วงเวลาของการมีชีวิตอยู่ 00:08:19.000 --> 00:08:21.000 และถ้ามันมี ความผิดแผกของการสูงวัย 00:08:21.000 --> 00:08:24.000 มันคือการได้รู้ว่าเราไม่สามารถอยู่ได้ตลอดกาล 00:08:24.000 --> 00:08:26.000 มันเปลี่ยนมุมมองต่อชีวิตของเรา 00:08:26.000 --> 00:08:29.000 ไปในทางบวก 00:08:29.000 --> 00:08:32.000 เมื่อช่วงเวลาของชีวิตยังคงยืดยาวและดูเหมือนจะไม่มีวันจบ 00:08:32.000 --> 00:08:34.000 อย่างที่เป็นในช่วงวัยเยาว์ 00:08:34.000 --> 00:08:37.000 ผู้คนจะพยายามเตรียมพร้อม 00:08:37.000 --> 00:08:40.000 และพยายามรับรู้ข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ 00:08:40.000 --> 00:08:42.000 ทั้งการลองเสี่ยง ทั้งการสำรวจ 00:08:42.000 --> 00:08:45.000 เราอาจใช้เวลาไปกับคนที่เราไม่ชอบ 00:08:45.000 --> 00:08:48.000 เพราะบางทีมันก็ดูน่าสนใจ 00:08:48.000 --> 00:08:50.000 เราอาจได้เรียนรู้บางอย่างที่ไม่คาดคิด 00:08:50.000 --> 00:08:52.000 (เสียงหัวเราะ) 00:08:52.000 --> 00:08:54.000 เราไปนัดบอด 00:08:54.000 --> 00:08:56.000 (เสียงหัวเราะ) 00:08:56.000 --> 00:08:58.000 เรารู้ว่า 00:08:58.000 --> 00:09:01.000 ถ้ามันไม่ได้ผล เราก็ยังมีพรุ่งนี้อยู่ 00:09:01.000 --> 00:09:03.000 คนอายุเกิน 50 00:09:03.000 --> 00:09:06.000 ไม่ชอบการนัดบอด NOTE Paragraph 00:09:06.000 --> 00:09:11.000 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:09:11.000 --> 00:09:13.000 เมื่อเราแก่ตัวลง 00:09:13.000 --> 00:09:15.000 ช่วงเวลาของเราก็ยิ่งสั้นลง 00:09:15.000 --> 00:09:18.000 เป้าหมายของเราก็เปลี่ยนไป 00:09:18.000 --> 00:09:21.000 เมื่อได้รู้ว่าเราไม่มีเวลาไปตลอดกาล 00:09:21.000 --> 00:09:23.000 เราเห็นความสำคัญของสิ่งต่างๆ ชัดเจนขึ้น 00:09:23.000 --> 00:09:26.000 เราให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆ น้อยลง 00:09:26.000 --> 00:09:28.000 เราเทิดทูนชีวิต 00:09:28.000 --> 00:09:30.000 เราเห็นคุณค่าของชีวิต 00:09:30.000 --> 00:09:33.000 และเปิดกว้างต่อการให้อภัยมากขึ้น 00:09:33.000 --> 00:09:36.000 เราใช้เวลากับส่วนที่สำคัญต่อความรู้สึกมากขึ้น 00:09:36.000 --> 00:09:39.000 ชีวิตก็เลยดียิ่งขึ้น 00:09:39.000 --> 00:09:42.000 เรามีความสุขมากขึ้นในทุกๆ วัน 00:09:42.000 --> 00:09:44.000 แต่มุมมองที่เปลี่ยนแปลงไปนั้น 00:09:44.000 --> 00:09:47.000 ยังทำให้เรามีความอดทนต่อความอยุติธรรม 00:09:47.000 --> 00:09:49.000 ลดลงด้วย NOTE Paragraph 00:09:49.000 --> 00:09:51.000 ภายในปี 2015 00:09:51.000 --> 00:09:54.000 สหรัฐฯ จะมีคนที่อายุ 00:09:54.000 --> 00:09:56.000 มากกว่า 60 ปี 00:09:56.000 --> 00:09:59.000 จำนวนมากกว่าเด็กต่ำกว่า 15 00:09:59.000 --> 00:10:01.000 อะไรจะเกิดขึ้นกับสังคม 00:10:01.000 --> 00:10:04.000 ที่เต็มไปด้วยผู้สูงอายุ 00:10:04.000 --> 00:10:07.000 ตัวเลขไม่สามารถบอก 00:10:07.000 --> 00:10:09.000 ผลลัพธ์ได้ 00:10:09.000 --> 00:10:12.000 วัฒนธรรมต่างหากทำได้ 00:10:12.000 --> 00:10:15.000 ถ้าเราลงทุนกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 00:10:15.000 --> 00:10:17.000 และหาทางแก้ไขของปัญหาที่แท้จริง 00:10:17.000 --> 00:10:20.000 ที่ผู้สูงอายุเผชิญ 00:10:20.000 --> 00:10:22.000 และเราใช้ประโยชน์ 00:10:22.000 --> 00:10:24.000 จากส่วนที่แข็งแกร่งของ 00:10:24.000 --> 00:10:26.000 ของผู้สูงอายุ 00:10:26.000 --> 00:10:28.000 การเพิ่มอายุขัย 00:10:28.000 --> 00:10:31.000 สามารถเพิ่มคุณภาพชีวิต 00:10:31.000 --> 00:10:33.000 ในทุกๆ ช่วงวัยได้ 00:10:33.000 --> 00:10:36.000 สังคมที่เต็มไปด้วย 00:10:36.000 --> 00:10:38.000 คนที่มีพรสวรรค์ และประชาชนทั่วๆ ไปนับล้านๆ 00:10:38.000 --> 00:10:41.000 ที่แข็งแรงและมีการศึกษา 00:10:41.000 --> 00:10:43.000 กว่าทุกๆ ยุคสมัยก่อนหน้า 00:10:43.000 --> 00:10:45.000 ใช้ความรู้เป็นอาวุธ 00:10:45.000 --> 00:10:47.000 เพื่อแก้ปัญหาที่แท้จริงในชีวิต 00:10:47.000 --> 00:10:49.000 และมีแรงบันดาลใจ 00:10:49.000 --> 00:10:51.000 ในการแก้ไขปัญหาใหญ่ๆ 00:10:51.000 --> 00:10:54.000 สังคมก็จะดีขึ้นได้ 00:10:54.000 --> 00:10:58.000 กว่าที่เราเคยรู้จัก NOTE Paragraph 00:10:58.000 --> 00:11:01.000 พ่อของฉัน อายุ 92 00:11:01.000 --> 00:11:03.000 ชอบพูดว่า 00:11:03.000 --> 00:11:05.000 "เรามาหยุดพูดว่า 00:11:05.000 --> 00:11:07.000 เราจะช่วยผู้สูงอายุได้อย่างไร 00:11:07.000 --> 00:11:09.000 และมาเริ่มพูดว่า 00:11:09.000 --> 00:11:13.000 จะให้พวกเขามาช่วยเราอย่างไร" NOTE Paragraph 00:11:13.000 --> 00:11:15.000 ขอบคุณค่ะ NOTE Paragraph 00:11:15.000 --> 00:11:17.000 (เสียงปรบมือ)