Oto ludzki mózg, jego pofałdowana struktura jest wyraźnie podzielona na lewą i prawą półkulę. Zainspirowało to jeden z poglądów na temat mózgu, że lewa półkula kontroluje myślenie logiczne, a prawa - kreatywność. Jednakże jest to mit niepoparty dowodami naukowymi. Skąd więc wziął się ten błędny pogląd i co jest z nim nie tak? To prawda, że mózg ma prawą i lewą półkulę. To jest najbardziej widoczne w jego warstwie zewnętrznej - korze. Wewnętrzne części, takie jak prążkowie, podwzgórze, wzgórze i pień mózgu wyglądają jakby tworzyły jedną całość, ale tak naprawdę one również mają lewą i prawą stronę. Lewa i prawa część mózgu faktycznie kontrolują inne funkcje organizmu, takie jak ruch i wzrok. Prawa półkula kontroluje ruch lewej ręki i vice versa. Układ wzrokowy jest jeszcze bardziej skomplikowany. Każde oko ma lewe i prawe pole widzenia. Oba lewe pola widzenia są przesyłane do prawej półkuli i oba prawe pola widzenia są przesyłane do lewej półkuli. Mózg używa obu półkul, by stworzyć pełny obraz świata. Naukowcy nie są pewni, skąd ta asymetria. Według jednej teorii jest to wynik rozwoju złożonych układów nerwowych u zwierząt, bo dawało większą szansę na przeżycie dzięki szybszym odruchom. Jeśli zwierzę widzi drapieżnika z lewej, to najlepiej jest uciekać w prawo. Możemy więc powiedzieć, że wzrok i ruch to dwa układy, które polegają na tej strukturze "lewa-prawa", ale problemy pojawiają się, gdy próbujemy poszerzyć to o logikę i kreatywność. Ten błędny pogląd pojawił się w połowie XIX wieku, gdy dwaj neurolodzy, Broca i Wernicke, badali pacjentów, którzy mieli problemy z komunikacją wskutek urazów. Badacze znaleźli uszkodzenia lewych płatów skroniowych u pacjentów, więc zasugerowali, że język jest kontrolowany przez lewą półkulę mózgu. A to podziałało na wyobraźnię ludzi. Pisarz Rober Louis Stevenson później wprowadził ideę, według której logiczna prawa półkula rywalizuje z emocjonalną prawą półkulą pod postacią jego bohaterów Dr. Jekylla i pana Hyde'a. Popularność tego poglądu osłabła, gdy lekarze i naukowcy badali pacjentów bez jednej półkuli lub którzy mieli rozdzielone półkule. Ci pacjenci wykazywali cały szereg zachowań zarówno logicznych, jak i kreatywnych. Późniejsze badania pokazały, że jedna półkula mózgu jest aktywniejsza niż druga podczas niektórych funkcji. Język ma więcej aktywnych ośrodków w lewej półkuli, a uwaga w prawej. Jedna półkula może wykonywać większość czynności, ale różnica dotyczy raczej układu niż danej osoby. Nie ma dowodów na to, że ludzie mają dominujące półkule mózgu lub na poparcie podziału na lewą i prawą półkulę między logiką i kreatywnością. Niektórzy mogą być szczególnie logiczni lub kreatywni, ale to jest niezależne od półkul ich mózgów. Nawet sama idea przeciwstawiania sobie logiki i kreatywności nie ma mocnych podstaw. Rozwiązywanie skomplikowanych działań matematycznych wymaga dozy kreatywności, a wiele wspaniałych dzieł sztuki ma złożoną strukturę logiczną. Prawie każde osiągnięcie kreatywności i logiki jest wynikiem mózgu działającego jako jedna całość. Lekcja: Elizabeth Waters, Addison Anderson Animacja: Daniel Gray