WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:04.000
ผมอยากจะพูดเกี่ยวกับปัญหาที่มีความสำคัญที่สุดในโลกของเรา

00:00:04.000 --> 00:00:06.000
ผมไม่ได้กำลังจะพูดเกี่ยวกับ "นักสิ่งแวดล้อมจอมตั้งแง่"

00:00:06.000 --> 00:00:08.000
ซึ่งนั่นอาจเป็นตัวเลือกที่ดี

00:00:08.000 --> 00:00:09.000
(หัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:09.000 --> 00:00:12.000
แต่ผมกำลังจะพูดเกี่ยวกับเรื่อง อะไรคือปัญหาสำคัญในโลกใบนี้?

00:00:12.000 --> 00:00:15.000
และก่อนที่ผมจะพูดต่อไป ผมขอให้ทุกท่าน

00:00:15.000 --> 00:00:17.000
หยิบปากกาและกระดาษออกมา

00:00:17.000 --> 00:00:20.000
เพราะผมจะขอให้ทุกท่านช่วยผมคิดว่า พวกเราควรจะมองมันอย่างไร

00:00:20.000 --> 00:00:22.000
หยิบกระดาษกับปากกาออกมาเลยครับ

00:00:22.000 --> 00:00:24.000
อย่าลืมว่า มีปัญหามากมายในโลกใบนี้

00:00:24.000 --> 00:00:26.000
ผมจะกล่าวถึงบางปัญหา

00:00:26.000 --> 00:00:28.000
มี 800 ล้านคนบนโลกที่อดยาก

00:00:28.000 --> 00:00:30.000
มีคนเป็น พันล้านคนที่ไม่มีน้ำดื่มสะอาดบริโภค

00:00:30.000 --> 00:00:32.000
2,000 ล้านคนไม่มีระบบสุขาภิบาล

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
และมีอีกหลายล้านคนที่กำลังจะตายด้วย เอชไอวีและเอดส์

00:00:35.000 --> 00:00:37.000
รายการปัญหายังมีต่อครับ

00:00:37.000 --> 00:00:42.000
มีผู้คนอีกกว่า 2,000 ล้านคนที่กำลังได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ เป็นต้น

00:00:42.000 --> 00:00:44.000
ปัญหามีจำนวนมากจริงๆ

NOTE Paragraph

00:00:44.000 --> 00:00:48.000
ถ้าเป็นไปได้ เราคงอยากแก้ไขปัญหาเหล่านี้ทั้งหมด แต่เราทำไม่ได้

00:00:48.000 --> 00:00:50.000
จริงๆ แล้ว เราไม่สามารถแก้ไขปัญหาทุกปัญหาได้

00:00:50.000 --> 00:00:54.000
และถ้าเราไม่สามารถทำได้ คำถามที่ผมคิดว่าเราควรต้องถามตัวเอง

00:00:54.000 --> 00:00:57.000
และก็เป็นเหตุผลว่าทำไมมันจึงเป็นเรื่องของเศรษฐศาสตร์ -- ก็คือ

00:00:57.000 --> 00:01:00.000
ถ้าเราไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง เราควรต้องเริ่มถามตัวเองอย่างจริงจังว่า

00:01:00.000 --> 00:01:02.000
แล้วปัญหาอะไรล่ะที่เราควรแก้ไขเป็นอย่างแรก

00:01:02.000 --> 00:01:04.000
และนั่นก็เป็นคำถามที่ผมอยากถามคุณ

00:01:04.000 --> 00:01:09.000
ถ้าเรามีเงินสัก 5 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐ สำหรับใช้ใน 4 ปีข้างหน้า

00:01:09.000 --> 00:01:12.000
เพื่อทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อโลกของเรา เราควรใช้เพื่อแก้ปัญหาใด

00:01:12.000 --> 00:01:15.000
พวกเรายก 10 ปัญหาที่ท้าทายที่สุดของโลกขึ้นมา

00:01:15.000 --> 00:01:17.000
ผมจะอ่านสั้นๆ

00:01:17.000 --> 00:01:19.000
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, โรคติดต่อ, ความข้ดแย้ง, การศึกษา

00:01:19.000 --> 00:01:21.000
ความไม่มั่นคงทางการเงิน, ธรรมาภิบาลและการคอร์รัปชั่น

00:01:21.000 --> 00:01:24.000
การขาดแคลนอาหารและผู้อดยาก, การย้ายถิ่น

00:01:24.000 --> 00:01:27.000
สุขาภิบาลและน้ำ, การอุดหนุนและกำแพงทางการค้า

00:01:27.000 --> 00:01:29.000
พวกเราเชื่อว่าปัญหาเหล่านี้

00:01:29.000 --> 00:01:31.000
เป็นปัญหาที่มีความสำคัญที่สุดในโลก

00:01:31.000 --> 00:01:33.000
คำถามสำคัญที่ควรต้องถาม ก็คือ

00:01:33.000 --> 00:01:35.000
พวกคุณคิดว่า ปัญหาอะไรสำคัญที่สุด?

00:01:35.000 --> 00:01:38.000
เราควรเริ่มต้นที่ไหนในการแก้ไขปัญหา?

00:01:38.000 --> 00:01:40.000
แต่ นั่นเป็นการถามปัญหาที่ผิด

00:01:40.000 --> 00:01:43.000
และเป็นปัญหาจริงๆ ที่ถูกถาม เมื่อครั้งประชุมที่ดาโวส ในเดือนมกราคม

NOTE Paragraph

00:01:43.000 --> 00:01:46.000
แต่ปัญหาเกิดขึ้นแน่นอน ถ้าเราถามผู้เข้าร่วมประชุมให้พิจารณาที่ตัวปัญหา

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
เพราะเราไม่สามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
แน่นอนว่า ปัญหาที่มีความสำคัญที่สุดที่เรามี ก็คือ เราทุกคนต้องตาย

00:01:52.000 --> 00:01:54.000
แต่เราไม่มีเทคโนโลยีที่จะแก้ไขปัญหาดังกล่าว จริงไหมครับ?

00:01:54.000 --> 00:01:57.000
ดังนั้น ประเด็นจึงไม่ใช่การจัดลำดับปัญหา

00:01:57.000 --> 00:02:01.000
แต่ควรเป็นการจัดลำดับทางเลือกในการแก้ไขปัญหา

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
แน่นอน นั่นย่อมทำให้อะไรๆยุ่งยากขึ้นอีกเล็กน้อย

00:02:04.000 --> 00:02:06.000
สำหรับการเปลี่ยนแปลงภาวะโลกร้อน การแก้ไขก็อาจจะเป็น เกียวโตโปรโตคอล

00:02:06.000 --> 00:02:09.000
สำหรับโรคติดต่อ ก็อาจจะแก้โดยการเพิ่มคลินิคสุขภาพ หรือ มุ้งกันยุง

00:02:09.000 --> 00:02:12.000
สำหรับความขัดแย้ง, อาจใช้กองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติ เป็นต้น

00:02:12.000 --> 00:02:17.000
สิ่งที่ผมอยากจะขอให้คุณลองทำ

00:02:17.000 --> 00:02:20.000
คือภายในเวลา 30 วินาที - และผมรู้ว่านี่เป็นสิ่งที่จะทำให้คุณรู้สึกว่า

00:02:20.000 --> 00:02:22.000
เป็นสิ่งที่ทำไม่ได้ -- ขอให้เขียนสิ่งที่คุณคิด

00:02:22.000 --> 00:02:24.000
อาจเป็นบางอย่างที่มีความสำคัญมาก

00:02:24.000 --> 00:02:27.000
และแน่นอนว่า นี่คือจุดที่ทำให้หลักเศรษฐศาสตร์กลายเป็นเหมือนสิ่งที่ชั่วร้าย

00:02:27.000 --> 00:02:30.000
เขียนดูครับว่าอะไรคือปัญหาที่เราไม่ควรแก้เป็นอันดับแรก

00:02:30.000 --> 00:02:32.000
อะไรควรจะจัดเป็นปัญหาลำดับสุดท้ายของรายการ

00:02:32.000 --> 00:02:35.000
โปรดใช้เวลา 30 วินาที คุณลองคุยกับเพื่อนข้างๆ ก็ได้

00:02:35.000 --> 00:02:37.000
และเขียนลงไปครับว่า ปัญหาใดควรอยู่ในลำดับบนของรายการ

00:02:37.000 --> 00:02:39.000
และทางออกของปัญหาที่จัดอยู่ลำดับท้ายๆของรายการ

00:02:39.000 --> 00:02:41.000
ของปัญหาสำคัญๆ ของโลกหลายปัญหา

NOTE Paragraph

00:02:41.000 --> 00:02:44.000
ส่วนที่น่าประหลาดใจของกระบวรการนี้ ซึ่งแน่นอน ผมหมายถึง

00:02:44.000 --> 00:02:46.000
ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยาก (จะให้เวลาคุณอีกนิด) -- แต่ผมมีเพียง 18 นาทีเท่านั้น

00:02:46.000 --> 00:02:48.000
ผมได้ให้เวลาที่สำคัญของผมสำหรับทุกท่านแล้ว ใช่ไหมครับ?

00:02:48.000 --> 00:02:52.000
ผมจะไปต่อนะครับ และชวนคุณให้คิดเกี่ยวกับกระบวนการนี้

00:02:52.000 --> 00:02:54.000
และจริงๆ นั่นคือสิ่งที่เราได้ทำกันแล้ว

00:02:54.000 --> 00:02:56.000
และผมยังสนับสนุนคุณเต็มที่

00:02:56.000 --> 00:02:58.000
ผมมั่นใจว่า เราจะได้อภิปรายกันต่อหลังจากนี้

00:02:58.000 --> 00:03:00.000
ว่า พวกเราจะจัดลำดับความสำคัญของปัญหาเหล่านี้จริงๆได้อย่างไร?

00:03:00.000 --> 00:03:02.000
แน่นอน คุณต้องถามตัวเองว่า

00:03:02.000 --> 00:03:04.000
ทำไมที่ผ่านมาการจัดลำดับความสำคัญแบบนี้ถึงไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน?

00:03:04.000 --> 00:03:09.000
เหตุผลข้อหนึ่งก็คือ การจัดลำดับความสำคัญเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดอย่างไม่น่าเชื่อ

00:03:09.000 --> 00:03:11.000
ไม่มีใครอยากทำ

00:03:11.000 --> 00:03:14.000
เพราะแน่นอนว่า ทุกองค์กรหวังที่จะขึ้นไปอยู่ลำดับต้นๆ ของรายการ

00:03:14.000 --> 00:03:17.000
และ ทุกองค์กรก็ไม่ชอบถ้าตัวเองจะไม่ได้ขึ้นอยู่ในลำดับต้นๆเช่นกัน

00:03:17.000 --> 00:03:21.000
และเนื่องจาก หลายๆปัญหาจะไม่ได้ขึ้นไปนั่งแท่นเบอร์หนึ่งของรายการปัญหานี้

00:03:21.000 --> 00:03:24.000
มากกว่าจำนวนปัญหาที่จะถูกจัดเป็นอันดับหนึ่ง ซึ่งทำให้ตรรกกะนี้ถูกต้อง

00:03:24.000 --> 00:03:26.000
ว่าเราจะไม่อยากจัดลับดับรายการขึ้นมา

00:03:26.000 --> 00:03:28.000
เรามีสหประชาชาติมากว่า 60 ปีแล้ว

00:03:28.000 --> 00:03:31.000
แต่เราไม่เคยทำรายการพื้นฐาน

00:03:31.000 --> 00:03:33.000
เกี่ยวกับสิ่งสำคัญที่เราสามารถทำให้แก่โลกใบนี้

00:03:33.000 --> 00:03:36.000
และบอกว่าอะไร คือสิ่งที่เราควรทำเป็นอันดับแรก

00:03:36.000 --> 00:03:39.000
ซึ่งนั่นก็ไม่ได้หมายความว่า เราไม่ได้กำลังจัดลำดับ

00:03:39.000 --> 00:03:43.000
การตัดสินใจใดๆ คือ การลำดับความสำคัญ ซึ่งแน่นอนว่า เรายังคงลำดับความสำคัญอยู่

00:03:43.000 --> 00:03:46.000
แต่เป็นการจัดลำดับโดยนัย ซึ่งก็ไม่น่าจะดีเท่ากัย

00:03:46.000 --> 00:03:48.000
ถ้าเราได้จัดลำดับความสำคัญจริงๆจังๆ

00:03:48.000 --> 00:03:50.000
เข้าไปถึงแก่นและถกถึงมันจริงๆ

NOTE Paragraph

00:03:50.000 --> 00:03:52.000
ดังนั้น สิ่งที่ผมกำลังเสนอจริงๆ ก็คือการบอกว่า

00:03:52.000 --> 00:03:56.000
เราอยู่ในสถานการณ์ที่เรามีเมนูทางเลือกมานาน

00:03:56.000 --> 00:03:58.000
เห็นๆได้ว่า มีหลายๆอย่างที่พวกเราสามารถทำได้

00:03:58.000 --> 00:04:01.000
แต่เราไม่ได้ตีทั้งมูลค่าและขนาดของประโยชน์

00:04:01.000 --> 00:04:03.000
พวกเราไม่ได้มีความคิดอย่างนั้น

00:04:03.000 --> 00:04:06.000
ลองคิดดูว่าถ้าคุณไปร้านอาหารและได้รับรายการอาหารละลานตา

00:04:06.000 --> 00:04:08.000
แต่คุณยังคงนึกไม่ออกว่า มันราคาเท่าไร

00:04:08.000 --> 00:04:10.000
เหมือนกับ คุณต้องการพิชซ่า แต่ไม่รู้ว่าราคาเท่าไร

00:04:10.000 --> 00:04:12.000
มันอาจจะแค่ 1 ดอลล่าร์ หรือ 1,000 ดอลล่าร์

00:04:12.000 --> 00:04:14.000
มันอาจเป็นพิชซ่าขนาดครอบครัว

00:04:14.000 --> 00:04:16.000
หรืออาจเป็นขนาดที่ทานคนเดียว ใช่ไหมครับ?

00:04:16.000 --> 00:04:18.000
พวกเราอยากรู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้

NOTE Paragraph

00:04:18.000 --> 00:04:20.000
และนั่นเป็นสิ่งที่ที่การประชุมประชามติที่โคเปนเฮเกนพยายามจะทำกัน

00:04:20.000 --> 00:04:23.000
พยายามที่จะระบุต้นทุนของเรื่องต่างๆ

00:04:23.000 --> 00:04:26.000
พูดง่ายๆว่า ในที่ประชุมประชามติที่โคเปนเฮเกน

00:04:26.000 --> 00:04:30.000
พวกเรามีนักเศรษฐศาสตร์สุดยอดของโลก 30 คน สาขาละ 3 คน

00:04:30.000 --> 00:04:33.000
ดังนั้น พวกเราจึงมีนักเศรษฐศาสตร์ระดับโลก 3 คน ที่เขียนเกี่ยวกับภาวะโลกร้อน

00:04:33.000 --> 00:04:36.000
เราสามารถทำอะไรได้บ้าง? อะไรคือต้นทุน?

00:04:36.000 --> 00:04:37.000
และอะไรคือประโยชน์ที่จะได้?

00:04:37.000 --> 00:04:39.000
เข่นเดียวกัน สำหรับโรคติดต่อ

00:04:39.000 --> 00:04:42.000
เราก็ได้ผู้เชี่ยวชาญ 3 คน ช่วยระบุว่า เราสามารถทำอะไรได้บ้าง?

00:04:42.000 --> 00:04:43.000
และราคาที่มากับการแก้ปัญหาคือเท่าไร?

00:04:43.000 --> 00:04:46.000
เราควรทำอะไรเกี่ยวกับมัน ผลลัพธ์จะเป็นอะไร?

00:04:46.000 --> 00:04:47.000
เป็นต้น

NOTE Paragraph

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
แล้วเราก็เคยมีนักเศรษฐศาสตร์ระดับโลกบางท่าน

00:04:49.000 --> 00:04:53.000
นักเศรษฐศาสตร์ระดับโลก 8 ท่าน รวม 3 ท่านที่เคยได้รับรางวัลโนเบิล

00:04:53.000 --> 00:04:56.000
มาประชุมร่วมกันที่โคเปนเฮเกน ในเดือนเมษายน ปี'47

00:04:56.000 --> 00:04:58.000
เราเรียกพวกเขาว่า ทีมในฝัน

00:04:58.000 --> 00:05:01.000
เจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัยเคมบริจจ์ เรียกพวกเขาว่า

00:05:01.000 --> 00:05:03.000
รีล เมดริทแห่งเศรษฐศาสตร์

00:05:03.000 --> 00:05:05.000
ซึ่งฟังดูเข้าท่าที่ยุโรป แต่อาจจะใช้ไม่ได้ในที่นี่

00:05:05.000 --> 00:05:09.000
สิ่งที่พวกเขาทำโดยคือ เขาจัดลำดับรายการความสำคัญ

00:05:09.000 --> 00:05:11.000
ซึ่งอาจทำให้คุณถามว่าทำไมถึงใช้นักเศรษฐศาสตร์?

00:05:11.000 --> 00:05:13.000
แน่นอนว่า ผมดีใจมากที่จะตอบคำถามนี้ (หัวเราะ)

00:05:13.000 --> 00:05:15.000
เพราะมันเป็นคำถามที่ดีมาก

00:05:15.000 --> 00:05:18.000
ประเด็นคือ แน่นอน ถ้าคุณต้องการรู้เกี่ยวกับมาลาเรีย

00:05:18.000 --> 00:05:20.000
คุณต้องถามผู้เชี่ยวชาญด้านมาลาเรีย

00:05:20.000 --> 00:05:22.000
ถ้าคุณต้องการรู้เกี่ยวกับสภาพภูมิอากาศ คุณต้องถามผู้เชี่ยวชาญด้านสภาพอากาศ

00:05:22.000 --> 00:05:25.000
แต่ ถ้าคุณต้องการรู้ว่าสองอย่างนี้ คุณควรจัดการกับเรื่องใดก่อน

00:05:25.000 --> 00:05:28.000
คุณไม่สามารถถามผู้เชี่ยวชาญทั้งสองคนได้ เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาทำ

00:05:28.000 --> 00:05:30.000
นั่นเป็นสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์ทำ

00:05:30.000 --> 00:05:31.000
เขาจัดลำดับความสำคัญ

00:05:31.000 --> 00:05:36.000
เขาทำในสิ่งที่จะเรียกว่าน่ารังเกียจก็ว่าได้ เพื่อที่จะบอกเราว่า เราควรทำสิ่งใดก่อน

00:05:36.000 --> 00:05:38.000
และควรทำสิ่งใดในภายหลัง

NOTE Paragraph

00:05:38.000 --> 00:05:41.000
นี่คือบัญชีรายการ ซึ่งคือสิ่งที่ผมอยากแชร์กับคุณ

00:05:41.000 --> 00:05:43.000
แน่นอน คุณสามารถเห็นสิ่งเหล่านี้ทางเว็บไซท์

00:05:43.000 --> 00:05:46.000
และผมมั่นใจว่าพวกเราจะได้พูดถึงมันมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป

00:05:46.000 --> 00:05:48.000
ง่ายๆคือ พวกเขาได้จัดทำบัญชีรายการขึ้นมา ซึ่งพวกเขาจำแนกประเภท

00:05:48.000 --> 00:05:51.000
โครงการที่ไม่ได้เรื่อง ซึ่งเรียกว่า เป็นโครงการ

00:05:51.000 --> 00:05:54.000
ที่ถ้าคุณลงทุนลงไปหนึ่งดอลล่าร์ คุณจะได้เงินกลับคืนมาน้อยกว่าหนึ่งดอลล่าร์

00:05:54.000 --> 00:05:58.000
และมีโครงการที่พอใช้ได้ โครงการที่ดี และโครงการที่ดีมาก

00:05:58.000 --> 00:06:00.000
และแน่นอน โครงการที่ดีมากควรเป็นโครงการที่เราเริ่มทำก่อน

00:06:00.000 --> 00:06:02.000
ผมจะเริ่มไล่จากหลังไปหน้า

00:06:02.000 --> 00:06:04.000
เพื่อที่เราจะได้จบลงด้วยโครงการที่ดีที่สุด

NOTE Paragraph

00:06:04.000 --> 00:06:06.000
ส่วนโครงการที่ไม่ดี

00:06:06.000 --> 00:06:10.000
คุณอาจเห็นที่บรรทัดล่างๆ ของรายการ ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ

00:06:10.000 --> 00:06:14.000
ซึ่่งอาจขัดความรู้สึกของคนจำนวนมาก และ นั่นอาจเป็นหนึ่งในสิ่งที่ทำให้

00:06:14.000 --> 00:06:16.000
หลายคนกล่าวว่า ผมไม่ควรกลับมา

00:06:16.000 --> 00:06:18.000
และผมอยากจะกล่าวถึงเรื่องนั้น เพราะว่ามันเป็นเรื่องน่าแปลกจริงๆ

00:06:18.000 --> 00:06:20.000
ทำไมมันถึงถูกจัดลำดับรายการเช่นนี้?

00:06:20.000 --> 00:06:22.000
และผมจะพยายามย้อนกลับไปยังรายการ

00:06:22.000 --> 00:06:24.000
เพราะว่า บางทีมันอาจเป็นอย่างหนึ่ง

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
ที่พวกเราไม่เห็นด้วยเมื่อเทียบกับรายการที่คุณลำดับเอาไว้

NOTE Paragraph

00:06:26.000 --> 00:06:29.000
เหตุผลที่ว่าทำไม พวกเขาจึงได้กล่าวว่า เกียวโตโปรโตคอล

00:06:29.000 --> 00:06:31.000
หรือการทำบางอย่างที่มากกว่าเกียวโตโปรโตคอล ไม่คุ้มนั้น

00:06:31.000 --> 00:06:33.000
เหตุผลง่ายๆ คือเพราะมันไม่มีประสิทธิภาพ

00:06:33.000 --> 00:06:35.000
นี่ไม่ได้หมายความว่า ภาวะโลกร้อนไม่ได้กำลังเกิดขึ้น

00:06:35.000 --> 00:06:37.000
หรือไม่ได้หมายความว่า มันไม่ใช่ปัญหาขนาดใหญ่

00:06:37.000 --> 00:06:39.000
แต่มันกำลังบอกเราว่า สิ่งที่เราสามารถแก้ไขได้ในตอนนี้

00:06:39.000 --> 00:06:42.000
นั้นน้อยมาก แต่ต้องใช้ต้นทุนที่สูงมาก

00:06:42.000 --> 00:06:46.000
สิ่งที่เขาพยายามจะอธิบายกับพวกเรา จริงๆแล้วคือค่าเฉลี่ยของโมเดลเศรษฐศาสตร์มหภาค

00:06:46.000 --> 00:06:51.000
ของเกียวโตโปรโตคอล ซึ่งถ้าทุกคนเห็นด้วย ต้องลงทุนประมาณ 1 แสน 5 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐต่อปี

00:06:51.000 --> 00:06:53.000
นั่นคือจำนวนเงินมหาศาล

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
มากกว่าเงินช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาถึง 2-3เท่า

00:06:55.000 --> 00:06:57.000
ที่พวกเราให้แก่ประเทศโลกที่สามในแต่ละปี

00:06:57.000 --> 00:06:59.000
แต่จะทำประโยชน์ได้เพียงเล็กน้อย

00:06:59.000 --> 00:07:03.000
ทุกโมเดลชี้ว่า จะสามารถเลื่อนผลกระทบจากโลกร้อนออกไปได้อีก 6 ปี นับจากปี 2643

00:07:03.000 --> 00:07:07.000
ดังนั้นชาวบังคลาเทศที่จะถูกน้ำท่วมในปี 2643 สามารถรอได้ถึงปี 2649

00:07:07.000 --> 00:07:09.000
ซึ่งมีประโยชน์ แต่ไม่ได้ให้ประโยชน์มาก

00:07:09.000 --> 00:07:14.000
ดังนั้นสิ่งที่ความคิดนี้กำลังบอกกับเราก็คือ เราต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อทำสิ่งที่ให้ประโยชน์เล็กน้อย

NOTE Paragraph

00:07:14.000 --> 00:07:16.000
และเพื่อให้คุณได้เปรียบเทียบ

00:07:16.000 --> 00:07:18.000
ว่าสหประชาชาติประมาณไว้ว่า ด้วยเพียงครึ่งเดียวของจำนวนเงินข้างต้น

00:07:18.000 --> 00:07:20.000
คือประมาณ 7 หมื่น 5 พันล้านเหรีญสหรัฐต่อปี

00:07:20.000 --> 00:07:23.000
พวกเราจะสามารถแก้ไขปัญหาหลักขั้นพื้นฐานในโลกนี้ได้ทั้งหมด

00:07:23.000 --> 00:07:26.000
เราจะสามารถจัดหาน้ำดื่มที่สะอาดได้ ระบบสุขาภิบาล และอนามัยพื้นฐาน

00:07:26.000 --> 00:07:29.000
และให้ศึกษาแก่มนุษย์ทุกคนบนโลกนี้

00:07:29.000 --> 00:07:33.000
เพราะฉะนั้นเราต้องถามตัวเองว่า เราต้องการใช้เงินเพิ่มเป็น 2 เท่า

00:07:33.000 --> 00:07:34.000
เพื่อทำสิ่งที่ได้ประโยชน์เล็กน้อยหรือ?

00:07:34.000 --> 00:07:37.000
หรือจะใช้เงินแค่ครึ่งหนึ่ง เพื่อทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์มากมายมหาศาล

00:07:37.000 --> 00:07:40.000
และนั่น คือ เหตุผลจริงๆ ว่าทำไมมันถึงเป็นโครงการที่ไม่ดี

00:07:40.000 --> 00:07:43.000
ซึ่งผมไม่ได้จะบอกว่า ถ้าพวกเรามีเงินทั้งหมดในโลกนี้ เราจะไม่ทำอะไร

00:07:43.000 --> 00:07:47.000
แต่ผมกำลังบอกว่า เพราะเราไม่มีเงินทั้งหมดในโลก การแก้ปัญหาโปรเจ็คที่ไม่คุ้มค่าต่อต้นเงินที่ลงไปจึงไม่สมควรจัดอยู่เป็นลำดับต้นๆ

NOTE Paragraph

00:07:47.000 --> 00:07:50.000
โครงการที่พอใช้้ -- สังเกตว่าผมจะไม่ได้พูดถึงโปรเจคทั้งหมด

00:07:50.000 --> 00:07:54.000
แต่อย่างเรื่องโรคติดต่อ, ขนาดของการบริการสุขภาพขั้นพื้นฐาน ติดเข้ามาอย่างเฉียดฉิว

00:07:54.000 --> 00:07:57.000
เพราะสเกลของการบริการสุขภาพขั้นพื้นฐานเป็นสิ่งที่มีความสำคัญยิ่ง

00:07:57.000 --> 00:08:00.000
มันจะให้ประโยชน์อย่างมาก แต่ในขณะเดียวกันก็ใช้ต้นทุนสูง

00:08:00.000 --> 00:08:02.000
ผมขอย้ำอีกครั้งว่า สิ่งที่รายการความสำคัญบอกกับเราทันทีคือ

00:08:02.000 --> 00:08:04.000
เราต้องเริ่มคิดถึง ปัจจัยทั้งสองข้างของสมการ

00:08:04.000 --> 00:08:08.000
ถ้าเรามองโครงการที่ดี เราก็จะได้โครงการเกี่ยวกับระบบสุขาภิบาลและน้ำสะอาด

00:08:08.000 --> 00:08:10.000
ผมขอย้ำว่า สุขาภิบาลและน้ำเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมาก

00:08:10.000 --> 00:08:13.000
แต่ ต้นทุนของมันเกี่ยวข้องกับโครงสร้างพื้นฐานอย่างมาก

00:08:13.000 --> 00:08:15.000
เพราะฉะนั้นผมจะแสดงให้เห็นถึงสิ่งสำคัญ 4 อันดับแรก

00:08:15.000 --> 00:08:18.000
ซึ่งอย่างน้อยควรเป็นสิ่งแรกๆ ที่เราจะจัดการแก้ไข

00:08:18.000 --> 00:08:21.000
เมื่อเวลาที่เราพูดว่า เราควรจัดการอย่างไรกับปัญหาทั้งหลายในโลกใบนี้

NOTE Paragraph

00:08:21.000 --> 00:08:25.000
ปัญหาสำคัญลำดับที่ 4 คือ มาลาเรีย -- วิธีจัดการกับมาลาเรีย

00:08:25.000 --> 00:08:29.000
คนกว่า 2 ล้านคนติดเชื้อมาลาเรียทุกปี

00:08:29.000 --> 00:08:33.000
มันอาจใช้เงินมากถึง 1% ของ GDP

00:08:33.000 --> 00:08:35.000
ของประเทศที่ได้รับผลกระทบในแต่ละปี

00:08:35.000 --> 00:08:39.000
ถ้าเราลงทุนประมาณ 1 หมื่น 3 พันล้านเหรียญสหรัฐใน 4 ปีข้างหน้า

00:08:39.000 --> 00:08:41.000
เราสามารถลดอัตราการติดเชื้อของโรคลงถึงครึ่งหนึ่ง

00:08:41.000 --> 00:08:44.000
เราสามารถหลีกเลี่ยงมิให้ผู้คน 500,000 คนต้องตายไป

00:08:44.000 --> 00:08:47.000
แต่สิ่งที่สำคัญมากกว่านั้น คือเราสามารถป้องกันไม่ให้คน 1 พันล้านคน

00:08:47.000 --> 00:08:48.000
ต้องติดเชื้อในทุกๆ ปี

00:08:48.000 --> 00:08:50.000
เราจะสามารถเพิ่มความสามารถของเขาให้มากขึ้น

00:08:50.000 --> 00:08:53.000
เพื่อจัดการกับปัญหาอื่นๆ ที่พวกเขาต้องเผชิญ

00:08:53.000 --> 00:08:56.000
แน่นอนว่า ในระยะยาวพวกเขาก็ต้องผจญกับภาวะโลกร้อน

NOTE Paragraph

00:08:57.000 --> 00:09:00.000
สิ่งสำคัญอันดับสาม คือ การค้าเสรี

00:09:00.000 --> 00:09:03.000
โดยพื้นฐานแล้ว โมเดลแสดงให้เห็นว่า ถ้าเราเปิดการค้าเสรี

00:09:03.000 --> 00:09:06.000
โดยเฉพาะการตัดการอุดหนุนในสหรัฐอเมริกาและในยุโรป

00:09:06.000 --> 00:09:10.000
เราสามารถทำให้เศรษฐกิจโลกคึกคักมีชีวิตชีวา

00:09:10.000 --> 00:09:14.000
อย่างน่าประหลาดใจเป็นจำนวนเงินถึง 2 ล้าน 4 แสนล้านเหรียญดอลล่าร์สหรัฐต่อปี

00:09:14.000 --> 00:09:16.000
ครึ่งของเงินจำนวนนี้จะตกกับโลกที่สาม

00:09:16.000 --> 00:09:19.000
ผมย้ำอีกครั้งว่า ประเด็นคือ เราสามารถช่วยเหลือคน

00:09:19.000 --> 00:09:22.000
2-300 ล้านคนให้หลุดพ้นจากความยากจน

00:09:22.000 --> 00:09:25.000
อย่างรวดเร็ว ภายใน 2-5 ปี

00:09:25.000 --> 00:09:27.000
นั่นคือสิ่งสำคัญลำดับที่สามที่เราควรทำ

NOTE Paragraph

00:09:27.000 --> 00:09:31.000
สิ่งสำคัญอันดับที่สอง คือ เรื่องภาวะขาดแคลนอาหาร

00:09:31.000 --> 00:09:34.000
ไม่ใช่ภาวะขาดแคลนอาหารโดยทั่วไป แต่มีแนวทางที่ถูกมากๆ

00:09:34.000 --> 00:09:37.000
ในการจัดการกับปัญหานี้ กล่าวคือ การขาดแร่ธาตุอาหาร

00:09:37.000 --> 00:09:40.000
โดยคร่าวๆ ครึ่งหนึ่งของประชากรโลกกำลังขาด

00:09:40.000 --> 00:09:42.000
ธาตุเหล็ก สังกะสี ไอโอดีน และวิตามิน เอ

00:09:42.000 --> 00:09:44.000
ถ้าเราลงทุนประมาณ 1 หมื่น 2 พันล้านเหรียญสหรัฐ

00:09:44.000 --> 00:09:47.000
เราสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างจริงจัง

00:09:47.000 --> 00:09:50.000
นั่นคือสิ่งสำคัญสิ่งที่สองที่เราควรสามารถลงทุนได้

NOTE Paragraph

00:09:50.000 --> 00:09:55.000
และโครงการที่ดีที่สุด คือ เรื่องเอชไอวี/เอดส์

00:09:55.000 --> 00:09:59.000
โดยพื้นฐาน ถ้าเราจ่ายเงิน 2 หมื่น 7 พันล้านเหรียญดอล์ล่าร์สหรัฐ ใน 8 ปีข้างหน้า

00:09:59.000 --> 00:10:03.000
เราจะสามารถป้องกันผู้ติดเชื้อรายเอชไอวี/เอดส์รายใหม่ได้ถึง 28 ล้านคน

00:10:03.000 --> 00:10:07.000
ขอย้ำอีกครั้งว่า สิ่งที่การจัดลำดับความสำคัญทำคือ

00:10:07.000 --> 00:10:10.000
เรามี 2 แนวทางที่แตกต่างกันมากที่เราจะสามารถใช้แก้ปัญหาเอชไอวี/เอดส์ได้

00:10:10.000 --> 00:10:13.000
หนึ่ง คือ การรักษา และสอง คือ การป้องกัน

00:10:13.000 --> 00:10:16.000
ย้ำอีกครั้งว่า ถ้าเป็นไปได้ เราอยากทำทั้ง 2 แนวทาง

00:10:16.000 --> 00:10:19.000
แต่ในความเป็นจริงเราไม่สามารถทำได้ทั้ง 2 แนวทาง หรือ ไม่สามารถทำได้ดีทั้งคู่

00:10:19.000 --> 00:10:23.000
เพราะฉะนั้น อย่างน้อยเราควรต้องถามตัวเองว่า เราควรลงทุนในแนวทางไหนก่อน

00:10:23.000 --> 00:10:26.000
ซึ่งการลงทุนในด้านการรักษานั้น แพงกว่าการป้องกันมาก

00:10:26.000 --> 00:10:30.000
ดังนั้นเราอาจกล่าวได้ว่า สิ่งที่เราให้ความสำคัญ คือ สิ่งที่เราสามารถทำได้มากกว่า

00:10:30.000 --> 00:10:32.000
ซึ่งก็คือการลงทุนในการป้องกัน

00:10:32.000 --> 00:10:34.000
สำหรับจำนวนเงินที่เราใช้

00:10:34.000 --> 00:10:37.000
เราสามารถทำได้จำนวน X ที่เป็นประโยชน์ทางการรักษา

00:10:37.000 --> 00:10:40.000
แต่ในการป้องกัน เราสามารถทำได้มากกว่า 10 เท่า

00:10:40.000 --> 00:10:43.000
ดังนั้น เราจึงควรให้ความสำคัญกับการป้องกันมากกว่าการรักษา

00:10:43.000 --> 00:10:44.000
ในขั้นแรก

NOTE Paragraph

00:10:44.000 --> 00:10:48.000
นี่คือการทำให้เราเริ่มคิดจริงๆถึงการจัดลำดับความสำคัญ

00:10:48.000 --> 00:10:52.000
ผมอยากให้ทุกคน มองไปที่รายการที่คุณจัดลำดับไว้และบอกว่า

00:10:52.000 --> 00:10:54.000
คุณจัดได้ถูกต้องไหมครับ?

00:10:54.000 --> 00:10:56.000
หรือใกล้เคียงกับที่เราทำด้วยกันไปเมื่อสักครู่รึเปล่า?

00:10:56.000 --> 00:11:00.000
แน่นอนครับว่า ประเด็นเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศยังคงเป็นประเด็นยอดนิยม

00:11:00.000 --> 00:11:03.000
ผมพบว่า มีคนจำนวนมากที่ไม่เห็นด้วยว่าปัญหาภาวะโลกร้อนควรอยู่รั้งท้าย

NOTE Paragraph

00:11:03.000 --> 00:11:05.000
พวกเราควรจัดให้เรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นเรื่องสำคัญ

00:11:05.000 --> 00:11:08.000
ถ้าไม่มีเหตุผลอื่นใด อย่างน้อยก็เพราะว่ามันเป็นปัญหาใหญ่ยักษ์

00:11:08.000 --> 00:11:11.000
แต่แน่นอน ที่พวกเราไม่สามารถแก้ไขได้ทุกปัญหา

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
โลกเรามีปัญหามากมาย

00:11:13.000 --> 00:11:17.000
และสิ่งที่ผมต้องการยำ้อีกครั้งก็คือ ถ้าพวกเราให้ความสนใจกับปัญหา

00:11:17.000 --> 00:11:19.000
อย่าลืมคิดว่าเรากำลังให้ความสำคัญกับปัญหาที่ควรให้ความสำคัญหรือเปล่า

00:11:19.000 --> 00:11:22.000
สิ่งหนึ่ง คือ เราทำสิ่งที่จะให้ประโยชน์อย่างมาก มากกว่า สิ่งที่เราทำประโยชน์ให้ได้น้อย

00:11:22.000 --> 00:11:25.000
และผมคิดว่า -- โทมัส ชิลลิ่ง

00:11:25.000 --> 00:11:29.000
หนึ่งในสมาชิกของทีมในฝัน เขาพูดไว้อย่างเยี่ยมยอด

00:11:29.000 --> 00:11:32.000
สิ่งหนึ่งที่เรามักลืมไปคือใน100 ปี

00:11:32.000 --> 00:11:35.000
ที่เราพูดถึงผลกระทบที่มากที่สุดที่จะเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

00:11:35.000 --> 00:11:37.000
ประชาชนจะยิ่งรวยขึ้น

00:11:37.000 --> 00:11:41.000
แม้แต่ ภาพอนาคตของผลกระทบที่เลวร้ายที่สุด จากงานของสหประชาชาติ

00:11:41.000 --> 00:11:44.000
ประมาณไว้ว่า ในปี 2643 ประชาชนในประเทศกำลังพัฒนา

00:11:44.000 --> 00:11:46.000
จะร่ำรวยมากขึ้นเท่าๆกับที่พวกเรามีในทุกวันนี้

00:11:46.000 --> 00:11:50.000
และก็มีความเป็นไปได้สูงว่า พวกเขาจะรวยกว่าพวกเราในปัจจุบันถึง 2-4 เท่า

00:11:50.000 --> 00:11:52.000
และแน่นอน พวกเราจะรวยยิ่งไปกว่านั้นอีก

NOTE Paragraph

00:11:52.000 --> 00:11:56.000
แต่ประเด็นคือ เมื่อเราพูดถึงการรักษาชีวิตผู้คน

00:11:56.000 --> 00:11:59.000
หรือการช่วยเหลือชาวบังคลาเทศในปี 2643

00:11:59.000 --> 00:12:01.000
เราไม่ได้พูดกันถึงคนจนในบังคลาเทศ

00:12:01.000 --> 00:12:03.000
จริงๆ แล้ว เรากำลังพูดถึงชาวดัชท์ที่อยู่ดีมีกิน

00:12:03.000 --> 00:12:05.000
ดังนั้น แก่นของประเด็นนี้คือ

00:12:05.000 --> 00:12:09.000
เราอยากจะใช้เงินจำนวนมากเพื่อช่วยเหลือคนจำนวนน้อย

00:12:09.000 --> 00:12:11.000
เช่น ชาวดัชท์ที่มีฐานะ ในช่วง100ปีต่อจากนี้?

00:12:11.000 --> 00:12:16.000
หรือ เราต้องช่วยเหลือคนจนจริงๆ ณ เวลานี้ ที่บังคลาเทศ?

00:12:16.000 --> 00:12:19.000
จริงๆ แล้ว ใครคือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ และใครที่เราสามารถช่วยเหลือได้ในค่าใช้จ่ายราคาไม่มาก

00:12:19.000 --> 00:12:24.000
หรือ เหมือนกับที่ชิงลิ่งเสนอไว้ว่า ลองนึกภาพว่า ถ้าคุณเป็นคนรวย

00:12:24.000 --> 00:12:29.000
ไม่ว่าคุณจะเป็นเศรษฐีจีน เศรษฐีชาวโบลิเวีย หรือ เศรษฐีชาวคองโก ในปี2643

00:12:29.000 --> 00:12:35.000
ให้คิดย้อนกลับไปปี2548 และพูดว่า มันแปลกแค่ไหนที่เขาได้รับความสนใจมากขนาดนี้

00:12:35.000 --> 00:12:39.000
เพื่อช่วยเหลือฉันในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในการเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

00:12:39.000 --> 00:12:43.000
และห่วงใยพอสมควรต่อการช่วยเหลือปู่ของฉัน

00:12:43.000 --> 00:12:46.000
และ ทวดของฉัน ก็เป็นคนที่พวกเขาสามารถให้ความช่วยเหลือได้อย่างมาก

00:12:46.000 --> 00:12:49.000
ใครกันแน่ที่ต้องการความช่วยเหลืออย่างแท้จริง?

NOTE Paragraph

00:12:49.000 --> 00:12:52.000
และผมคิดว่า มันจะบอกกับเราตรงๆว่าทำไมมันจึงเป็นอย่างนั้น

00:12:52.000 --> 00:12:54.000
เราต้องจัดลำดับความสำคัญให้ถูกต้อง

00:12:54.000 --> 00:12:57.000
แม้ว่ามันจะไม่เป็นไปตามภาพปกติที่เรามองเห็นปัญหา

00:12:57.000 --> 00:13:02.000
แน่นอน ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแสดงภาพที่ชัดเจน

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
อย่าง The Day After Tomorrow ที่เยี่ยมมาก ใช่ไหมครับ?

00:13:05.000 --> 00:13:08.000
มันเป็นหนังที่ให้ภาพที่แจ่มชัด

00:13:08.000 --> 00:13:11.000
แน่นอนว่าผมก็ต้องการดูเช่นกัน แต่อย่าหวังว่าเอ็มเมริช

00:13:11.000 --> 00:13:14.000
จะเอาแบรด พิทท์มาเล่นหนังของเขาในเรื่องหน้า

00:13:14.000 --> 00:13:16.000
ให้ขุดถังส้วมในแทนซาเนีย หรือทำอะไรประมาณนั้น (หัวเราะ)

00:13:16.000 --> 00:13:18.000
มันไม่ให้อารมณ์พอที่จะสร้างเป็นหนัง

00:13:18.000 --> 00:13:20.000
ดังนั้นในหลายๆทาง ผมคิดถึงการประชุมประชามติที่โคเปนเฮเกน

00:13:20.000 --> 00:13:22.000
และการอภิปรายทั้งหมดเกี่ยวกับลำดับความสำคัญ

00:13:22.000 --> 00:13:25.000
ว่าเป็นการป้องกันตัวเองของปัญหาที่น่าเบื่อ

00:13:25.000 --> 00:13:29.000
เพื่อทำให้เรามั่นใจว่า สิ่งที่เรากำลังทำอยู่ไม่ได้แค่ให้เรารู้สึกดี

00:13:29.000 --> 00:13:34.000
มันไม่ใช่แค่การทำในสิ่งที่สื่อให้ความสำคัญเป็นส่วนใหญ่

00:13:34.000 --> 00:13:37.000
แต่มันเป็นเรื่องของการที่เราสามารถประโยชน์อย่างมากที่สุด ในที่ๆต้องการเรามากที่สุด

NOTE Paragraph

00:13:37.000 --> 00:13:40.000
สำหรับข้อโต้แย้งอื่นๆ ที่ผมคิดว่ามีความสำคัญที่จะต้องพูดถึง

00:13:40.000 --> 00:13:44.000
ก็คือ ไม่ว่าจะผม หรือพวกเรา ต่างกำลังนำเสนอตัวเลือกที่ผิด

00:13:44.000 --> 00:13:46.000
แน่นอน เราควรทำทุกๆ อย่าง

00:13:46.000 --> 00:13:48.000
ในโลกในฝัน -- ซึ่งผมก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง

00:13:48.000 --> 00:13:50.000
ผมคิดว่า พวกเราควรทำทุกอย่าง แต่พวกเราทำไม่ได้

00:13:50.000 --> 00:13:54.000
ในปี2513 ประเทศที่พัฒนาแล้วได้ตัดสินใจว่าเราควรต้องใช้เงิน

00:13:54.000 --> 00:14:00.000
เป็น 2 เท่าของที่เรากำลังใช้จริงในปัจจุบันแก่ประเทศกำลังพัฒนา

00:14:00.000 --> 00:14:02.000
นับตั้งแต่นั้นมาเงินช่วยเหลือของพวกเราก็ถูกแบ่งครึ่ง

00:14:02.000 --> 00:14:05.000
ดังนั้น จริงๆแล้ว เราไม่ได้อยู่บนแนวทาง

00:14:05.000 --> 00:14:07.000
ของการแก้ไขปัญหาใหญ่ๆทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

NOTE Paragraph

00:14:07.000 --> 00:14:10.000
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้คนยังพูดว่า แล้วเรื่องสงครามอิรักล่ะ?

00:14:10.000 --> 00:14:12.000
คุณรู้หรือเปล่า พวกเราใช้เงินไป 1 แสนล้านเหรียญสหรัฐ

00:14:12.000 --> 00:14:14.000
ทำไมเราจึงไม่เอาเงินจำนวนนี้ไปทำสิ่งที่เกิดประโยชน์ให้กับโลก?

00:14:14.000 --> 00:14:15.000
นั่นเป็นคำถามที่ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง

00:14:15.000 --> 00:14:17.000
ถ้ามีใครในที่นี้สามารถคุยกับบุชให้ทำสิ่งนี้ได้ จะเยี่ยมมาก

00:14:17.000 --> 00:14:19.000
แต่แน่นอน ประเด็นที่ยังเป็นที่กล่าวถึงคือ

00:14:19.000 --> 00:14:21.000
ถ้าคุณมีอีกสัก 1 แสนล้านเหรียญสหรัฐ

00:14:21.000 --> 00:14:24.000
เรายังต้องการใช้มันเพื่อทางเลือกที่ดีที่สุด ใช่หรือไม่?

00:14:24.000 --> 00:14:26.000
ดังนั้นประเด็นที่แท้จริง คือ พวกเราต้องคิดใหม่

00:14:26.000 --> 00:14:28.000
ว่าอะไรคือการลำดับความสำคัญที่ถูกต้อง

00:14:28.000 --> 00:14:32.000
ผมควรถามอีกนิดว่า นี่คือ ลำดับที่เราพูดถึงนี้ มันถูกต้องจริงๆหรือเปล่า?

00:14:32.000 --> 00:14:35.000
อย่างที่คุณรู้ว่า เมื่อเราถามนักเศรษฐศาสตร์ที่ดีที่สุดในโลก

00:14:35.000 --> 00:14:38.000
เราก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องถามชายอเมริกันแก่ผิวขาว

00:14:38.000 --> 00:14:40.000
และเขาก็ไม่จำเป็นว่าจะรู้จัก

00:14:40.000 --> 00:14:44.000
วิธีมองเห็นโลกทั้่งใบในแง่ความเป็นจริง

NOTE Paragraph

00:14:44.000 --> 00:14:46.000
ดังนั้น พวกเราจึงเชิญคนหนุ่มสาว80คนทั่วโลก

00:14:46.000 --> 00:14:48.000
มาเพื่อช่วยกันแก้ปัญหาเดียวกัน

00:14:48.000 --> 00:14:52.000
ผู้ร่วมโครงการต้องมีคุณสมบัติเพียง 2 ประการ 1) คือ กำลังศึกษามหาวิทยาลัย

00:14:52.000 --> 00:14:54.000
และ 2) พูดภาษาอังกฤษ

00:14:54.000 --> 00:14:57.000
โดยส่วนใหญ่พวกเขามาจากประเทศกำลังพัฒนา

00:14:57.000 --> 00:14:59.000
พวกเขาต่างมีสิ่งของแบบเดียวกัน แต่พวกเขาสามารถมีได้มากขึ้นไปอีก

00:14:59.000 --> 00:15:02.000
นอกเหนือไปจากขอบเขตการอภิปราย และสิ่งที่พวกเขาได้ทำ

00:15:02.000 --> 00:15:04.000
คือการออกแบบรายการความสำคัญของพวกเขาเอง

00:15:04.000 --> 00:15:06.000
และที่น่าแปลกใจก็คือลำดับรายการมีความคล้ายคลึงอย่างมาก

00:15:06.000 --> 00:15:09.000
สิ่งสำคัญในระดับต้นๆ คือ ภาวะขาดแคลนอาหารและโรคติดต่อต่างๆ

00:15:09.000 --> 00:15:11.000
ส่วนการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศนั้นรั้งลำดับท้ายๆ

00:15:11.000 --> 00:15:12.000
พวกเราได้ทำแบบนี้อยู่หลายครั้ง

00:15:12.000 --> 00:15:15.000
ทั้งจากการสัมมนากับนักศึกษามหาวิทยาลัยและสัมมนากับกลุ่มต่างๆ

00:15:15.000 --> 00:15:18.000
พวกเขาต่างจัดรายการที่เหมือนกันมากๆ

00:15:18.000 --> 00:15:22.000
และนั่นทำให้ผมมีความหวังอย่างมาก จริงๆนะครับ ผมเชื่อว่า

00:15:22.000 --> 00:15:27.000
มีหนทางเบื้องหน้าที่จะทำให้เราเริ่มคิดเกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญ

00:15:27.000 --> 00:15:29.000
และบอกว่า อะไร คือ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับโลกใบนี้?

00:15:29.000 --> 00:15:32.000
ผมย้ำอีกทีว่า แน่นอนว่าเราอยากทำทุกๆเรื่อง

00:15:32.000 --> 00:15:36.000
แต่ ถ้าพวกเราทำไม่ได้ เราควรเริ่มคิดว่าเราควรจะเริ่มจากเรื่องอะไร?

NOTE Paragraph

00:15:36.000 --> 00:15:38.000
ผมมองการประชุมประชามติโคเปนเฮเกนว่าเป็นขั้นหนึ่ง

00:15:38.000 --> 00:15:40.000
ที่เราทำในปี 2547

00:15:40.000 --> 00:15:41.000
และพวกเราหวังว่าจะสามารถรวบรวมคนจำนวนมากขึ้นให้เข้าร่วม

00:15:41.000 --> 00:15:45.000
ซึ่งจะทำให้เรามีข้อมูลที่ดีขึ้น สำหรับปี 2551 และ 2555

00:15:45.000 --> 00:15:47.000
เพื่อชี้แนวทางที่ถูกต้องสำหรับโลกใบนี้

00:15:47.000 --> 00:15:50.000
และเรายังต้องเริ่มคิดถึงเรื่องของการจัดสรรทรัพยากรเพื่อแก้ไขปัญหาทางการเมืองด้วย

00:15:50.000 --> 00:15:52.000
เริ่มคิดที่จะพูดว่า

00:15:52.000 --> 00:15:55.000
อย่าทำในเรื่องที่เราทำได้น้อย แต่มีต้นทุนสูง

00:15:55.000 --> 00:15:57.000
อย่าทำในเรื่องที่เราไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

00:15:57.000 --> 00:16:00.000
แต่ลงมือทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ที่เราสามารถจะทำได้ประโยชน์อย่างมหาศาล

00:16:00.000 --> 00:16:04.000
ในต้นทุนต่ำ เดี๋ยวนี้

NOTE Paragraph

00:16:04.000 --> 00:16:06.000
สุดท้ายแล้ว คุณอาจไม่เห็นด้วย

00:16:06.000 --> 00:16:08.000
กับการอภิปรายแนวทางการจัดลำดับความสำคัญนี้

00:16:08.000 --> 00:16:11.000
แต่เราจะต้องซื่อสัตย์และพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า

00:16:11.000 --> 00:16:13.000
ถ้ามีบางอย่างที่เราทำ ก็จะมีอีกหลายอย่างที่เราไม่ได้ทำ

00:16:14.000 --> 00:16:16.000
ถ้าเราห่วงใยอย่างมากเกี่ยวกับบางอย่าง

00:16:16.000 --> 00:16:18.000
เราจะเลิกกังวลในเรื่องอื่นๆ

00:16:18.000 --> 00:16:20.000
ผมหวังว่าสิ่งที่ผมนำเสนอจะช่วยพวกเราจัดลำดับความสำคัญได้ดีขึ้น

00:16:20.000 --> 00:16:22.000
และคิดว่าเราจะทำงานให้ดีขึ้นได้อย่างไรสำหรับโลกใบนี้

00:16:22.000 --> 00:16:23.000
ขอบคุณครับ