1
00:00:06,953 --> 00:00:09,856
คุณเคยลองนึกภาพโลกในอุดมคติไหม

2
00:00:09,856 --> 00:00:12,676
โลกที่ไม่มีสงคราม ความหิวโหย
หรืออาชญากรรม

3
00:00:12,676 --> 00:00:14,636
ถ้าเคย คุณก็ไม่ได้คิดเพียงคนเดียว

4
00:00:14,636 --> 00:00:19,206
เพลโต จินตนาการถึงรัฐที่รุ่งเรืองทางปัญญา
ปกครองโดยราชานักปราชญ์

5
00:00:19,206 --> 00:00:22,077
ศาสนามากมายให้คำมั่นเกี่ยวกับ
ชีวิตที่ดีหลังความตาย

6
00:00:22,077 --> 00:00:23,382
ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา

7
00:00:23,382 --> 00:00:27,447
หลายกลุ่มชนพยายามสร้างสวรรค์บนดิน

8
00:00:27,447 --> 00:00:32,926
หนังสือของโธมัส มอร์ ค.ศ.1516 
ชื่อยูโธเปีย ให้แนวคิดเรื่องนี้

9
00:00:32,926 --> 00:00:35,517
ยูโทเปีย ภาษากรีก คือ "ไม่มีที่ไหนเหมือน"

10
00:00:35,517 --> 00:00:37,707
ถึงแม้ว่าชื่อจะบอกเล่าถึงความเป็นไปไม่ได้

11
00:00:37,707 --> 00:00:40,077
นักวิทยาศาสตร์สมัยใหม่
และนักการเมืองหัวก้าวหน้า

12
00:00:40,077 --> 00:00:44,068
ก็ยังหวังที่จะทำให้ความฝันเหล่านั้น
กลายมาเป็นความจริง

13
00:00:44,068 --> 00:00:48,007
แค่ความพยายามครั้งแล้วครั้งเล่า
จบลงด้วยการกลายเป็นฝันร้าย

14
00:00:48,007 --> 00:00:50,837
นำมาซึ่งสงคราม 
ความอดอยาก และการกดขี่

15
00:00:50,837 --> 00:00:53,988
การตั้งคำถามของศิลปิน
ต่อแนวคิดยูโทเปีย

16
00:00:53,988 --> 00:00:58,768
นำมาซึ่งงานเขียนแบบดิสโทเปีย
สถานที่ไม่น่าพึงปรารถนา

17
00:00:58,768 --> 00:01:03,418
งานเขียนแบบดิสโทเปียชิ้นแรก ๆ 
คือการเดินทางของกัลลิเวอร์ โดย โจนาธาน สวิฟต์

18
00:01:03,418 --> 00:01:06,738
ตลอดการเดินทาง กัลลิเวอร์
ได้พบกับสังคมในจินตนาการ

19
00:01:06,738 --> 00:01:11,728
บางแห่งก็ดูน่าประทับใจในตอนแรก
แต่กลับกลายเป็นสังคมที่มีข้อบกพร่องมากมาย

20
00:01:11,728 --> 00:01:13,628
บนเกาะลอยฟ้า ลาพุลต้า

21
00:01:13,628 --> 00:01:18,287
นักวิทยาศาสตร์และนักวางแผนสังคม
พยายามวางแผนใหญ่โต แต่ก็ไร้ผล

22
00:01:18,287 --> 00:01:22,147
เพราะพวกเขาละเลยต่อความต้องการพื้นฐาน
ของคนในสังคมด้านล่าง

23
00:01:22,147 --> 00:01:25,168
ส่วนชาว ฮูนืนีม ซึ่งอาศัยอยู่ร่วมกัน
อย่างราบรื่อนในสังคมแห่งการใช้เหตุผล

24
00:01:25,168 --> 00:01:30,128
ก็ไม่สามารถอดทนต่อความบกพร่องต่าง ๆ
ของมนุษย์ธรรมดาได้

25
00:01:30,128 --> 00:01:33,488
จากนวนิยายเรื่องนี้ สวิฟต์
ได้วางแบบพิมพ์เขียวของนวนิยายดิสโธเปีย

26
00:01:33,488 --> 00:01:37,179
ให้เป็นโลกที่ซึ่งนำเอาแนวคิด
ในสังคมร่วมสมัย

27
00:01:37,179 --> 00:01:38,928
มาขยายให้ถึงขีดสุด

28
00:01:38,928 --> 00:01:42,258
เพื่อเปิดเผยให้เห็นข้อบกพร่องที่อยู่ภายใน

29
00:01:42,258 --> 00:01:46,952
และในอีกไม่กี่ศตวรรณข้างหน้า
ก็จะยิ่งเต็มไปด้วยวัตถุดิบสำหรับการเขียน

30
00:01:46,952 --> 00:01:50,129
เทคโนโลยีอุตสาหกรรมที่ให้คำสัญญา
ว่าจะปลดปล่อยแรงงานให้เป็นอิสระ

31
00:01:50,129 --> 00:01:53,575
กลับกักขังพวกเขาให้อยู่ในโรงงาน และสลัม 


32
00:01:53,575 --> 00:01:57,465
ในขณะที่เจ้าของกิจการร่ำรวยยิ่งกว่าพระราชา

33
00:01:57,495 --> 00:02:02,399
ในช่วงปลายปีค.ศ.1800 หลายคนกลัวว่า
สถานการณ์นี้อาจจะนำไปสู่อนาคตแบบไหน

34
00:02:02,399 --> 00:02:06,329
ผลงานเรื่อง "The Time Machine" (จักรกลเวลา) 
ของ เฮช จี เวลล์ จินตนาการถึงโลกชนชั้นสูง

35
00:02:06,329 --> 00:02:09,209
และชนชั้นแรงงาน 
วิวัฒนาการไปเป็นมนุษย์คนละสายพันธุ์

36
00:02:09,209 --> 00:02:14,040
ในขณะที่เรื่อง "The Iron Heel" (ท็อปบู๊ตทมิฬ) ของแจ็ค ลอนดอน 
เสนอภาพการกุมอำนาจของกลุ่มทรราช

37
00:02:14,040 --> 00:02:17,399
ที่ปกครองคนยากจนส่วนใหญ่

38
00:02:17,399 --> 00:02:22,609
ศตวรรษใหม่นำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงที่น่าตื่นเต้น
และน่าหวาดหวั่น

39
00:02:22,609 --> 00:02:26,680
ความก้าวหน้าทางการแพทย์ ก้าวข้าม
ขีดจำกัดด้านชีวพันธุกรรม

40
00:02:26,680 --> 00:02:29,350
ในขณะที่การโทรคมนาคม
ทำให้เกิดการติดต่อสื่อสารกันได้ในทันที

41
00:02:29,350 --> 00:02:31,980
ระหว่างผู้ปกครองและประชาชน

42
00:02:31,980 --> 00:02:36,159
ในนวนิยายเรื่อง "Brave New World" (โลกที่เราเชื่อ) ของ อัลดัส ฮักซ์เลย์ ประชากรถูกออกแบบพันธุกรรม

43
00:02:36,159 --> 00:02:39,910
และกำหนดสถานะ เพื่อให้แต่ละคนทำตาม
บทบาททางสังคมของตนเอง

44
00:02:39,910 --> 00:02:42,690
ในขณะที่รัฐใช้การโฆษณาชวนเชื่อ
กับยาเสพติด ทำให้สังคมมีความสุข

45
00:02:42,690 --> 00:02:46,490
เห็นได้ชัดว่า ลักษณะสำคัญของความเป็นมนุษย์
สูญหายไปจากสังคมนี้

46
00:02:46,490 --> 00:02:52,020
แต่เรื่องดิสโทเปียที่เรารู้จักกันดี
ไม่ใช่เรื่องที่เกิดจากจินตนาการ

47
00:02:52,020 --> 00:02:55,101
ขณะที่ยุโรปประสบกับสงครามอุตสาหกรรม
ที่ไม่เคยประสบมาก่อน

48
00:02:55,101 --> 00:02:57,673
การเคลื่อนไหวทางการเมืองแบบใหม่
ได้เข้ามามีอำนาจ

49
00:02:57,673 --> 00:03:01,100
บ้างก็ให้คำสัญญาว่า จะลบล้างความแตกต่าง
ระหว่างชนชั้นทางสังคม

50
00:03:01,100 --> 00:03:04,331
ในขณะที่บางแนวคิดก็พยายามหล่อหลอมประชาชน
ด้วยมรดกภูมิปัญญา

51
00:03:04,331 --> 00:03:07,621
ผลลัพธ์คือโลกในความเป็นจริง
ที่ประสบกับภาวะดิสโทเปีย

52
00:03:07,621 --> 00:03:11,572
ภาวะที่ชีวิตอยู่ภายใต้สายตาจับผิดของรัฐ

53
00:03:11,572 --> 00:03:16,902
และโทษประหารคือผลลัพท์
ของการไม่เข้าพวก

54
00:03:16,902 --> 00:03:19,812
นักเขียนหลายคนในยุคนี้
ไม่เพียงสังเกตเห็นความน่ากลัวเหล่านั้น

55
00:03:19,812 --> 00:03:22,231
แต่พวกเขาใช้ชีวิตในช่วงเวลาเช่นนั้น

56
00:03:22,231 --> 00:03:26,782
หนังสือนวนิยายโซเวียตเรื่อง "We" (พวกเรา) 
ของ เยฟกีนี่ แซมยาติน ได้อธิบายถึงอนาคต

57
00:03:26,782 --> 00:03:30,652
ที่ซึ่งเสรีภาพและความเป็นตัวของตัวเอง
จะถูกกำจัดทิ้งไป

58
00:03:30,652 --> 00:03:34,832
หนังสือเล่มนี้ห้ามเผยแพร่ในโซเวียต 
และเป็นแรงบันดาลใจให้นักเขียนจอรจ์ ออร์เวล

59
00:03:34,832 --> 00:03:39,533
ผู้ซึ่งอยู่แนวหน้าในการต่อสู้กับแนวคิด
แบบ ฟาสต์ซิส และ คอมมิวนิสต์

60
00:03:39,533 --> 00:03:43,362
นิยายของเขาเรื่อง "Animal Farm" (ฟาร์มสัตว์)
จงใจล้อเลียนการปกครองของโซเวียต

61
00:03:43,362 --> 00:03:50,442
ผลงานอมตะ "1984" วิพากย์วิจารณ์ภาพรวม
ของการรวบอำนาจ ควบคุมสื่อมวลชน และการใช้ภาษา

62
00:03:50,442 --> 00:03:54,013
และในสหรัฐอเมริกา นวนิยายของซินแคลร์ ลูอิส 
เรื่อง "It Can't Happen Here" (มันไม่ควรเกิดขึ้นที่นี่)

63
00:03:54,013 --> 00:03:59,412
วาดภาพให้เห็นว่าแนวคิดแบบประชาธิปไตย
เปลี่ยนเป็นฟาสต์ซิสได้ง่ายดายเพียงใด

64
00:03:59,412 --> 00:04:01,293
ในช่วงหลายสิบปีหลังสงครามโลกครั้งที่ 2

65
00:04:01,293 --> 00:04:03,214
นักเขียนจินตนาการว่า เทคโนโลยีแบบใหม่

66
00:04:03,214 --> 00:04:06,963
เช่น พลังงานนิวเคลียร์ ปัญญาประดิษฐ์
และการเดินทางไปในอวกาศ

67
00:04:06,963 --> 00:04:09,553
จะมีความหมายอย่างไรต่ออนาคตของมนุษยชาติ

68
00:04:09,553 --> 00:04:12,422
ซึ่งความคิดแบบนี้ขัดแย้งยิ่งกับจินตนาการ
เรื่องความก้าวหน้าที่สวยงาม ซึ่งมักปรากฏในสื่อทั่วไป

69
00:04:12,422 --> 00:04:18,044
นวนิยายวิทยาศาสตร์แนวดิสโทเปีย 
กลายเป็นภาพยนตร์ การ์ตูน และเกมส์

70
00:04:18,044 --> 00:04:21,403
หุ่นยนต์ที่ต่อต้านผู้สร้าง

71
00:04:21,403 --> 00:04:25,494
ในขณะที่ทีวีถ่ายทอดรายการบันเทิงที่มีคนฆ่ากัน
เพื่อเอาใจคนส่วนใหญ่ของสังคม

72
00:04:25,494 --> 00:04:30,153
คนงานทำงานหนักในอาณานิคมในอวกาศ
นอกโลกที่ทรัพยากรกำลังจะหมดไป

73
00:04:30,153 --> 00:04:34,003
โลกที่มีประชากรมากเกินไป
เมืองที่เต็มไปด้วยอาชญากรรม

74
00:04:34,003 --> 00:04:36,644
และถึงสังคมจะเป็นเช่นนั้น
เรื่องการเมืองก็ไม่ได้อยู่ไกลตัวเราเลย

75
00:04:36,644 --> 00:04:42,064
เพราะผลงานเรื่อง " Dr. Strangelove" และ "Watchmen" เปิดเผยความน่ากลัวของระเบิดปรมาณู

76
00:04:42,064 --> 00:04:44,645
ขณะที่เรื่อง "V for Vendetta" 
และ "The Handmaid's Tale"

77
00:04:44,645 --> 00:04:49,634
เตือนให้ทราบว่าสิทธิของเรา
หมดสิ้นไปได้ง่ายดายในเวลาคับขัน

78
00:04:49,634 --> 00:04:53,294
ผลงานนวนิยายแนวดิสโทเปียในทุกวันนี้
สะท้อนความกังวลสังคมยุคใหม่

79
00:04:53,294 --> 00:04:54,644
เกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกัน

80
00:04:54,644 --> 00:04:55,634
ภาวะโลกร้อน

81
00:04:55,634 --> 00:04:56,705
อำนาจของรัฐบาล

82
00:04:56,705 --> 00:04:58,914
และโรคระบาดระดับโลก

83
00:04:58,914 --> 00:05:01,565
แล้วทำไมเราต้องสนใจวิธีคิด
ที่มองโลกในแง่ร้ายทั้งหมดนี้

84
00:05:01,565 --> 00:05:04,984
เพราะว่า แก่นแท้ของดิสโทเปีย
คือเรื่องเล่าที่เตือนให้เราระมัดระวัง

85
00:05:04,984 --> 00:05:08,095
ถึงจะไม่เกี่ยวกับรัฐบาลหรือเทคโนโลยีใด
อย่างเฉพาะเจาะจง

86
00:05:08,095 --> 00:05:14,344
แต่แนวคิดที่ว่ามนุษย์สามารถถูกหล่อหลอม
ให้เป็นไปตามอุดมคติได้ ก็ควรทำให้เราฉุกคิด

87
00:05:14,344 --> 00:05:17,665
ลองคิดดูว่า ในสังคมที่สมบูรณ์แบบ
ที่คุณจินตนาการไว้นั้น

88
00:05:17,665 --> 00:05:20,936
คุณได้จินตนาการด้วยไหมว่า
จะต้องแลกด้วยอะไร จึงจะประสบความสำเร็จ

89
00:05:20,936 --> 00:05:24,355
คุณจะทำให้ผู้คนร่วมมือกันได้อย่างไร

90
00:05:24,355 --> 00:05:28,065
และคุณจะทำให้มันยั่งยืนได้อย่างไร

91
00:05:28,065 --> 00:05:30,055
ลองมองดูอีกครั้งว่า

92
00:05:30,055 --> 00:05:32,507
โลกในจินตนาการนั้นยังดูสมบูรณ์แบบอยู่จริงหรือ