Trong một Khoảnh khắc Sáng suốt...
Vào những năm 1940, đỉnh điểm của
Thế chiến thứ 2, tại Rochester, New York.
Một nhà hóa học tên Harry Coover đang
tiến hành nghiên cứu cho Eastman Kodak.
Ông và đồng nghiệp
tìm kiếm một loại nhựa trong
để sản xuất ống ngắm chính xác
cho quân đội.
Họ bắt đầu với một họ hóa chất
có tên cyanoacrylates,
nhưng sớm tìm ra, một cách đầy khó chịu,
rằng những chất này
dính chặt lấy mọi thứ vĩnh viễn.
Họ cyanoacrylates bị bỏ qua.
Sau Thế chiến, Coover làm việc tại một
nhà máy hóa chất của Kodak ở Tennessee.
Lần này, ông và đồng nghiệp nghiên cứu
các loại polyme bền nhiệt
cho vòm buồng lái của máy bay phản lực.
Họ lại thử cyanoacrylates, và một lần nữa,
với thất vọng tràn trề,
thấy rằng họ chất này dính lấy mọi thứ
... vĩnh viễn.
Họ cyanoacrylates lại bị loại bỏ.
Tuy nhiên, Coover,
trong một khoảnh khắc sáng suốt,
nhận thấy đặc tính khiến ông phát điên
của những hóa chất này
chính là thứ đem lại giá trị cho chúng.
Ông lấy bằng sáng chế và
bắt đầu tiếp thị một loại keo siêu dính.
Nhiều năm sau trong Chiến tranh Việt Nam,
lính cứu thương nhận thấy
nếu dùng keo siêu dính lên vết thương hở
sẽ lập tức ngăn được chảy máu,
và cứu được vô số mạng sống.
Ngày nay, keo siêu dính y khoa
vẫn được sử dụng trong phẫu thuật,
và là vật dụng gần như không thể thiếu
của mỗi hộ gia đình.