[Bir İlham Anında...]

1940'lı yıllarda, 2. Dünya Savaşı'nın
şiddeti artarken, New York Rochester'da

Harry Coover adında bir kimyager
Eastman Kodak için araştırma yürütür.

O ve onun takımı, ordu için
hassas bir dürbün

üretmek için temiz bir plastik ararlar.

Siyanoakrilatlar denilen

bir kimyasal tür ile çalışmaya başlarlar,

ancak kimyasalların, kalıcı
şekilde her şeye yapışmaları

onları ciddi şekilde rahatsız eder.

Siyanoakrilatlardan vazgeçilir.

Savaştan sonra, Coover Tennessee'de

Kodak'ın kimyasal tesisinde
çalışmaya başlar.

Bu kez, o ve ekibi şeffaf
jet kokpit kapağı için

ısıya dayanıklı
polimerlerleri araştırırlar.

Siyanoakrilatları denerler
ancak kimyasalın

her şeye kalıcı olarak yapışması
onları hayal kırıklığına uğratır.

Siyanoakrilatlardan tekrar vazgeçilir.

Coover, bununla birlikte,
bir ilham anında,

bu kimyasallarla çalışmayı bu kadar
sinir bozucu yapan kalitenin,

onları değerli kılan şey
olduğunu anlamıştır.

Patentini alır ve süper
yapıştırıcıyı satmaya başlar.

Yıllar sonra Vietnam Savaşı sırasında,

sağlıkçılar açık bir yara üzerine
süper yapıştırıcı kullanarak

kanamayı anında durdurup

sayısız hayat kurtarmıştır.

Günümüzde tıbbi kalitede süper
yapıştırıcı ameliyatta hâlâ kullanılmakta

ama aynı zamanda
vazgeçilmez bir ev eşyasıdır.