WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:03.000
ผมจะเริ่มจากวีดีโอนี้

00:00:09.000 --> 00:00:12.000
ใช่ครับ มันคือไข่ที่ถูกตีแล้ว

00:00:13.000 --> 00:00:15.000
แต่เมื่อคุณมองไป

00:00:15.000 --> 00:00:17.000
ผมหวังว่าคุณจะเริ่มรู้สึก

00:00:17.000 --> 00:00:20.000
แปลกตาไปเล็กน้อย

00:00:21.000 --> 00:00:24.000
เพราะคุณจะเห็นว่า สิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

00:00:24.000 --> 00:00:27.000
คือไข่ใบนั้นกำลังกลับเข้ารูปเข้าร่าง

00:00:27.000 --> 00:00:29.000
คุณจะเห็นว่า ไข่ขาวกับไข่แดงถูกแยกออกจากกัน

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
และมันกำลังย้อนกลับขึ้นไปอยู่ในเปลือกไข่

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
และเรารู้อยู่แก่ใจของเรา

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
ว่านี่ไม่ใช่หนทางของจักรวาล

00:00:39.000 --> 00:00:42.000
ไข่คนเป็นของที่เละเทะ มันอร่อย แต่ก็เละ

00:00:42.000 --> 00:00:45.000
แต่ไข่ฟองหนึ่งมันช่างสวยงาม ซับซ้อนเหลือเกิน

00:00:45.000 --> 00:00:47.000
ที่ยังสามารถสร้างสิ่งที่ซับซ้อนยิ่งกว่าได้อีก

00:00:47.000 --> 00:00:49.000
เช่น ไข่กลายเป็นไก่

00:00:49.000 --> 00:00:51.000
และเรารู้อยู่แก่ใจ

00:00:51.000 --> 00:00:53.000
ว่าจักรวาลไม่ได้เดินหน้า

00:00:53.000 --> 00:00:55.000
จากสิ่งเละๆ กลายเป็นความซับซ้อน

00:00:55.000 --> 00:00:57.000
ที่จริง ความรู้สึกนึ้

00:00:57.000 --> 00:01:00.000
ถูกบรรยายด้วยกฎรากฐานของฟิสิกส์

00:01:00.000 --> 00:01:03.000
กฎของอุณหพลศาสตร์ข้อที่สอง หรือกฎของเอนโทรปี

00:01:03.000 --> 00:01:05.000
นั่นก็คือ

00:01:05.000 --> 00:01:08.000
แนวโน้มทั่วไปของจักรวาล

00:01:08.000 --> 00:01:10.000
คือการย้ายจากความเป็นระเบียบ

00:01:10.000 --> 00:01:12.000
และมีโครงสร้าง

00:01:12.000 --> 00:01:14.000
ไปสู่ความไม่มีระเบียบ และไม่มีโครงสร้าง

00:01:14.000 --> 00:01:16.000
ที่จริง ก็คือกลายเป็นของเละเทะนั่นแหละ

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
และนั่นก็คือเหตุผลที่วีดีโอนี้

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
มันดูแปลกๆ

NOTE Paragraph

00:01:20.000 --> 00:01:22.000
แต่กระนั้น

00:01:22.000 --> 00:01:24.000
ลองมองไปรอบๆตัวเราดูสิ

00:01:24.000 --> 00:01:26.000
สิ่งที่เราเห็นรอบตัว

00:01:26.000 --> 00:01:28.000
คือความซับซ้อนอย่างมหาศาล

00:01:28.000 --> 00:01:31.000
เอริค ไบน์ฮอคเกอร์ ประเมินไว้ว่า ในนิวยอร์ค ซิตี้เพียงเมืองเดียว

00:01:31.000 --> 00:01:35.000
มีสินค้าที่แตกต่างกันประมาณ 1 หมื่นล้านชิ้น วางจำหน่ายอยู่

00:01:35.000 --> 00:01:38.000
คิดเป็นหลายร้อยเท่าของจำนวนสปีชีส์

00:01:38.000 --> 00:01:40.000
ที่มีบนโลกใบนี้

00:01:40.000 --> 00:01:42.000
และมันถูกค้าขายโดยสปีชีส์เดียว

00:01:42.000 --> 00:01:44.000
ที่มีเกือบ 7 พันล้านตัว

00:01:44.000 --> 00:01:47.000
ผู้ซึ่งถูกเชื่อมโยงด้วยการค้า การเดินทาง และอินเตอร์เน็ต

00:01:47.000 --> 00:01:49.000
เข้าสู่ระบบระดับโลก

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
ที่มีความซับซ้อนอย่างมหัศจรรย์

NOTE Paragraph

00:01:52.000 --> 00:01:54.000
และนี่คือคำถามที่ย่ิงใหญ่

00:01:54.000 --> 00:01:56.000
ในจักรวาล

00:01:56.000 --> 00:01:59.000
ที่มีกฎอุณหพลศาสตร์ข้อที่สองกำกับอยู่

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
มันเป็นไปได้อย่างไร

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
ที่เราจะมีความซับซ้อนมากมายดังที่ผมกล่าวถึง --

00:02:04.000 --> 00:02:07.000
ความซับซ้อนในแบบที่ผมและคุณก็มีอยู่ในตัว

00:02:07.000 --> 00:02:10.000
หรือรวมไปถึงศูนย์ประชุมแบบนี้

00:02:10.000 --> 00:02:13.000
คำตอบที่เป็นไปได้ก็คือ

00:02:13.000 --> 00:02:16.000
จักรวาลสามารถสร้างความซับซ้อนได้

00:02:16.000 --> 00:02:18.000
แต่ด้วยความยากลำบากอย่างมาก

00:02:18.000 --> 00:02:20.000
กล่าวสั้นๆ

00:02:20.000 --> 00:02:22.000
มีบางสิ่งที่เพื่อนผม เฟรด สเปียร์ เรียกว่า

00:02:22.000 --> 00:02:24.000
"เงื่อนไขโกลดิลอกซ์" --

00:02:24.000 --> 00:02:26.000
ไม่ร้อนเกินไป ไม่เย็นเกินไป

00:02:26.000 --> 00:02:29.000
เหมาะสมสำหรับการสร้างความซับซ้อนพอดิบพอดี

00:02:29.000 --> 00:02:31.000
ณ จุดนั้น สิ่งที่มีความซับซ้อนมากขึ้น ก็จะเกิดขึ้น

00:02:31.000 --> 00:02:33.000
และเมื่อมีความซับซ้อนมากขึ้น

00:02:33.000 --> 00:02:35.000
เราก็จะได้เห็นความซับซ้อนที่มากขึ้นไปอีก

00:02:35.000 --> 00:02:38.000
และนี่คือวิธีที่ความซับซ้อนก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ

00:02:38.000 --> 00:02:40.000
ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป

00:02:40.000 --> 00:02:43.000
ในแต่ละช่วงนั้นก็เป็นสิ่งที่น่ามหัศจรรย์

00:02:43.000 --> 00:02:46.000
เพราะเราจะได้เห็นสิ่งใหม่เอี่ยม

00:02:46.000 --> 00:02:49.000
ที่อยู่ดีๆก็เกิดขึ้นในจักรวาลแห่งนี้

00:02:49.000 --> 00:02:51.000
เราพูดถึงเหตุการณ์เหล่านี้ในประวัติศาสตร์ภาพใหญ่

00:02:51.000 --> 00:02:53.000
ในฐานะชั่วขณะแห่งการเปลี่ยนแปลง

00:02:53.000 --> 00:02:55.000
และในแต่ละช่วงการเปลี่ยนแปลงนั้น

00:02:55.000 --> 00:02:57.000
การเดินหน้าต่อไปก็ยากลำบากขึ้น

00:02:57.000 --> 00:03:00.000
เพราะสิ่งที่ซับซ้อนขึ้น ก็จะบอบบาง

00:03:00.000 --> 00:03:02.000
เสี่ยงจะถูกทำลายมากขึ้น

00:03:02.000 --> 00:03:05.000
เงื่อนไขในการเดินหน้าต่อก็รัดตัวขึ้น

00:03:05.000 --> 00:03:07.000
และมันก็ยากขึ้นเรื่อยๆ

00:03:07.000 --> 00:03:09.000
ในการสร้างความซับซ้อนต่อไป

NOTE Paragraph

00:03:09.000 --> 00:03:12.000
ในฐานะที่เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนมากๆ

00:03:12.000 --> 00:03:15.000
เราจำเป็นอย่างที่สุด ที่ต้องรู้เรื่องเหล่านี้ไว้

00:03:15.000 --> 00:03:17.000
ว่าจักรวาลสร้างความซับซ้อนได้อย่างไร

00:03:17.000 --> 00:03:19.000
โดยก้าวผ่านกฎข้อที่สอง

00:03:19.000 --> 00:03:21.000
และทำไมความซับซ้อน

00:03:21.000 --> 00:03:23.000
ก็หมายถึงความเสี่ยง

00:03:23.000 --> 00:03:25.000
และความเปราะบาง

00:03:25.000 --> 00:03:28.000
และนั่นคือเรื่องราวที่เราเล่าในประวัติศาสตร์ภาพใหญ่

00:03:28.000 --> 00:03:30.000
แต่ในการที่เราจะทำสิ่งนั้น เราอาจจะต้อง

00:03:30.000 --> 00:03:32.000
ทำในสิ่งที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้

00:03:32.000 --> 00:03:36.000
นั่นก็คือ เก็บข้อมูลประวัติศาสตร์จักรวาลทั้งหมด

00:03:37.000 --> 00:03:39.000
งั้นเรามาทำกันเถอะ

00:03:39.000 --> 00:03:41.000
(เสียงหัวเราะ)

00:03:41.000 --> 00:03:44.000
เราเริ่มจากย้อนเวลากลับไป

00:03:44.000 --> 00:03:47.000
สัก 13.7 พันล้านปีที่แล้ว

00:03:47.000 --> 00:03:50.000
ถึงจุดกำเนิดของกาลเวลา

NOTE Paragraph

00:03:57.000 --> 00:03:59.000
รอบๆตัวเรา ไม่มีอะไรเลย

00:03:59.000 --> 00:04:03.000
ไม่มีแม้กระทั่งกาลเวลา หรือปริภูมิ

00:04:03.000 --> 00:04:06.000
ลองนึกถึงสิ่งที่มืดที่สุด ที่ว่างที่สุด ที่คุณจะจินตนาการได้

00:04:06.000 --> 00:04:08.000
และยกกำลังมันเข้าไปอีกเป็นล้านๆครั้ง

00:04:08.000 --> 00:04:10.000
และนั่นคือที่ที่เราอยู่

00:04:10.000 --> 00:04:13.000
ในทันใดนั้น

00:04:13.000 --> 00:04:16.000
แบง! จักรวาลผุดขึ้นมา ทั้งจักรวาล

00:04:16.000 --> 00:04:18.000
และเราก็ได้ก้าวข้ามจุดเปลี่ยนแรก

00:04:18.000 --> 00:04:20.000
จักรวาลยังเล็กมากนัก เล็กกว่าอะตอมเสียอีก

00:04:20.000 --> 00:04:22.000
มันร้อนมาก

00:04:22.000 --> 00:04:24.000
ในตัวมัน มีทุกอย่างที่รวมกันเป็นจักรวาลทุกวันนี้

00:04:24.000 --> 00:04:26.000
คุณคงนึกภาพออก มันกำลังคึกคักเลยทีเดียว

00:04:26.000 --> 00:04:29.000
และขยายตัวอย่างรวดเร็ว

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
ตอนแรกมันก็เป็นแค่ภาพจางๆ ปกคลุมไปทั่ว

00:04:31.000 --> 00:04:34.000
จากนั้น เริ่มมีสิ่งแปลกใหม่เกิดขึ้นในหมอกจางๆ เหล่านั้น

00:04:34.000 --> 00:04:36.000
ภายในวินาทีแรก

00:04:36.000 --> 00:04:39.000
พลังงานแตกละเอียดออกเป็นกำลังชนิดต่างๆ

00:04:39.000 --> 00:04:41.000
รวมถึงพลังแม่เหล็กไฟฟ้า และแรงดึงดูด

00:04:41.000 --> 00:04:44.000
และพลังงานเหล่านี้ก็ร่ายเวทย์มนต์

00:04:44.000 --> 00:04:47.000
ก่อตัวขึ้นกลายเป็นสสาร

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
กลายเป็นควาร์กซึ่งกลายเป็นโปรตอน

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
และเลปตอนที่มีอิเล็กตรอนด้วย

00:04:52.000 --> 00:04:54.000
และทั้งหมดนั้น เกิดขึ้นภายในวินาทีแรก

NOTE Paragraph

00:04:54.000 --> 00:04:59.000
จากนั้น ลองเดินหน้าไปสัก 380,000 ปี

00:04:59.000 --> 00:05:02.000
คิดเป็นสองเท่าของระยะเวลาที่มนุษย์อาศัยอยู่บนโลกนี้

00:05:02.000 --> 00:05:05.000
จากนั้น อะตอมพื้นฐานก็เริ่มเกิดขึ้น

00:05:05.000 --> 00:05:08.000
มีไฮโดรเจน และฮีเลียม

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
ผมขอหยุดไว้ตรงนี้ก่อนชั่วคราว

00:05:10.000 --> 00:05:13.000
ที่ 380,000 ปีหลังจากการกำเนิดของจักรวาล

00:05:13.000 --> 00:05:15.000
เพราะเรารู้จักมันค่อนข้างดี

00:05:15.000 --> 00:05:17.000
เกี่ยวกับจักรวาล ณ เวลานี้

00:05:17.000 --> 00:05:20.000
ที่สุดแล้ว เรารู้ว่ามันเรียบง่ายมาก

00:05:20.000 --> 00:05:22.000
มันมีกลุ่มควันใหญ่โต

00:05:22.000 --> 00:05:24.000
ที่ประกอบไปด้วยไฮโดรเจนและฮีเลียม

00:05:24.000 --> 00:05:26.000
และมันไม่มีโครงสร้างใดๆทั้งสิ้น

00:05:26.000 --> 00:05:29.000
เป็นเพียงของเละๆในระดับจักรวาล

00:05:29.000 --> 00:05:31.000
แต่นั่นไม่ได้เป็นจริงทั้งหมด

00:05:31.000 --> 00:05:33.000
การศึกษาหลังๆมา

00:05:33.000 --> 00:05:36.000
โดยดาวเทียม เช่นดาวเทียม WMAP

00:05:36.000 --> 00:05:40.000
แสดงให้เห็นว่า มีความแตกต่างกันในพื้นหลัง

00:05:40.000 --> 00:05:42.000
สิ่งที่คุณเห็นอยู่นี้

00:05:42.000 --> 00:05:45.000
บริเวณสีน้ำเงิน เย็นกว่าบริเวณสีแดง

00:05:45.000 --> 00:05:47.000
ประมาณ 1000 องศา

00:05:47.000 --> 00:05:49.000
ซึ่งเป็นเพียงความแตกต่างเล็กน้อย

00:05:49.000 --> 00:05:51.000
แต่ก็มากพอที่จะทำให้จักรวาลเดินหน้าต่อไปได้

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
สู่ความซับซ้อนขั้นต่อไป

NOTE Paragraph

00:05:53.000 --> 00:05:55.000
และนี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

00:05:55.000 --> 00:05:58.000
แรงดึงดูดจะแรงขึ้น

00:05:58.000 --> 00:06:00.000
เมื่อมีสสารอยู่มากขึ้น

00:06:00.000 --> 00:06:02.000
เพราะฉะนั้น เมื่อมีบริเวณที่หนาแน่นกว่าบริเวณอื่น

00:06:02.000 --> 00:06:04.000
แรงดึงดูดก็เริ่มดูดกลุ่มควัน

00:06:04.000 --> 00:06:06.000
ที่มีไฮโดรเจน และฮีเลียมเข้าด้วยกัน

00:06:06.000 --> 00:06:08.000
เราจินตนาการถึงจักรวาลแตกออก

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
กลายเป็นกลุ่มควันล้านๆ กลุ่ม

00:06:10.000 --> 00:06:12.000
และแต่ละกลุ่ม ก็เริ่มรวมตัวเข้าหากัน

00:06:12.000 --> 00:06:15.000
แรงดึงดูดเพิ่มมากขึ้น เมื่อมันเริ่มรวมตัว

00:06:15.000 --> 00:06:17.000
อุณหภูมิในใจกลางกลุ่มควันก็เริ่มสูงขึ้น

00:06:17.000 --> 00:06:19.000
จากนั้น ในใจกลางของกลุ่มควันเหล่านั้น

00:06:19.000 --> 00:06:22.000
อุณหภูมิก้าวข้ามจุดเปลี่ยนแปลง

00:06:22.000 --> 00:06:24.000
ที่ 10 ล้านองศา

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
โปรตอนเริ่มเข้าปฎิกิริยาฟิวชั่น

00:06:26.000 --> 00:06:29.000
จากนั้นก็มีการแผ่พลังงานจำนวนออกมา

00:06:29.000 --> 00:06:31.000
และ แบง!

00:06:31.000 --> 00:06:33.000
เราก็ได้ดาวฤกษ์ดวงแรก

00:06:33.000 --> 00:06:37.000
200 ล้านปีหลังบิ๊กแบง

00:06:37.000 --> 00:06:40.000
ดาวฤกษ์เริ่มผุดขึ้นทั่วจักรวาล

00:06:40.000 --> 00:06:42.000
เป็นพันๆล้านดวง

00:06:42.000 --> 00:06:45.000
และจักรวาลก็เริ่มมีความน่าสนใจมากขึ้น

00:06:45.000 --> 00:06:48.000
และเริ่มซับซ้อนมากขึ้น

NOTE Paragraph

00:06:48.000 --> 00:06:50.000
ดาวฤกษ์เริ่มสร้างเงื่อนไข

00:06:50.000 --> 00:06:53.000
ที่ก้าวข้ามจุดเปลี่ยนแปลงอีกสองจุด

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
เมื่อดาวฤกษ์ดวงใหญ่ๆดับลง

00:06:55.000 --> 00:06:58.000
มันดึงอุณหภูมิขึ้นไปสูงมากๆ

00:06:58.000 --> 00:07:01.000
จนโปรตอนเริ่มเกิดฟิวชั่นในหลายๆรูปแบบ

00:07:01.000 --> 00:07:04.000
จนเกิดธาตุทั้งหมดที่เห็นในตารางธาตุ

00:07:04.000 --> 00:07:07.000
ถ้าคุณสวมแหวงทองคำเหมือนผม

00:07:07.000 --> 00:07:10.000
แหวนนี่แหละถูกสร้างขึ้นจากการระเบิดของซุปเปอร์โนวา

00:07:10.000 --> 00:07:13.000
ในตอนนี้ จักรวาลก็เร่ิมมีความซับซ้อนทางเคมีแล้ว

00:07:13.000 --> 00:07:16.000
และเมื่อมีความซับซ้อนทางเคมีมากขึ้น

00:07:16.000 --> 00:07:18.000
ก็มีความเป็นไปได้ที่จะสร้างสิ่งต่างๆมากขึ้น

00:07:18.000 --> 00:07:20.000
และสิ่งที่เกิดขึ้น

00:07:20.000 --> 00:07:22.000
ก็คือ รอบๆดวงอาทิตย์รุ่นเยาว์

00:07:22.000 --> 00:07:24.000
และดาวฤกษ์รุ่นเยาว์ต่างๆ

00:07:24.000 --> 00:07:26.000
ธาตุต่างๆเร่ิมรวมตัว วิ่งไปวิ่งมา

00:07:26.000 --> 00:07:28.000
พลังงานจากดาวฤกษ์เหวี่ยงมันไปมา

00:07:28.000 --> 00:07:31.000
ทำให้เกิดอนุภาค เกิดเกล็ดหิมะ

00:07:31.000 --> 00:07:33.000
เกิดผงธุลี

00:07:33.000 --> 00:07:35.000
เกิดก้อนหิน เกิดอุกกาบาต

00:07:35.000 --> 00:07:38.000
และในที่สุดก็มีดาวเคราะห์ และดวงจันทร์บริวาร

00:07:38.000 --> 00:07:41.000
และนั่นคือความเป็นมาของระบบสุริยะจักรวาล

00:07:41.000 --> 00:07:44.000
ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อ 4.5 พันล้านปีที่แล้ว

00:07:44.000 --> 00:07:47.000
ดาวเคราะห์อย่างโลกของเรา

00:07:47.000 --> 00:07:50.000
มีความซับซ้อนมากกว่าดาวฤกษ์ค่อนข้างมาก

00:07:50.000 --> 00:07:53.000
เพราะมีส่วนประกอบที่หลากหลายกว่ามาก

00:07:53.000 --> 00:07:56.000
ดังนั้น เราก็ได้ก้าวข้ามจุดเปลี่ยนที่สี่แล้ว

NOTE Paragraph

00:07:57.000 --> 00:08:00.000
อะไรๆก็เริ่มยากขึ้นแล้วล่ะ

00:08:01.000 --> 00:08:03.000
ขั้นต่อไป เราเริ่มเห็นตัวตน

00:08:03.000 --> 00:08:05.000
ที่มีความเปราะบางมาก

00:08:05.000 --> 00:08:07.000
แตกหักได้ง่ายมาก

00:08:07.000 --> 00:08:10.000
แต่ก็มีความสร้างสรรค์มากขึ้นอย่างมาก

00:08:10.000 --> 00:08:13.000
และสามารถสร้างความซับซ้อนได้เก่งยิ่งขึ้น

00:08:13.000 --> 00:08:15.000
แน่นอน ผมกำลังพูดถึง

00:08:15.000 --> 00:08:17.000
สิ่งมีชีวิต

00:08:17.000 --> 00:08:19.000
สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นจากปฏิกิริยาเคมี

00:08:19.000 --> 00:08:22.000
เราเป็นหีบห่อเคมีขนาดใหญ่

00:08:23.000 --> 00:08:26.000
เคมีเป็นสิ่งที่ถูกปกครองโดยพลังแม่เหล็กไฟฟ้า

00:08:26.000 --> 00:08:28.000
ซึ่งทำงานในระดับที่เล็กกว่าแรงดึงดูดมาก

00:08:28.000 --> 00:08:30.000
ซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมคุณและผม

00:08:30.000 --> 00:08:32.000
จึงมีขนาดเล็กกว่าดาวฤกษ์หรือดาวเคราะห์

00:08:32.000 --> 00:08:35.000
แล้วมาถึงคำถามที่ว่า

00:08:35.000 --> 00:08:37.000
อะไรคือเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับเคมีเหล่านี้

00:08:37.000 --> 00:08:39.000
ก่อนอื่น คุณต้องมีพลังงาน

00:08:39.000 --> 00:08:41.000
แต่ไม่ใช่มีมากเกินไปนะ

00:08:41.000 --> 00:08:43.000
ในใจกลางดาวฤกษ์ มีพลังงานมากเกิน

00:08:43.000 --> 00:08:46.000
ที่อะตอมอะไรก็ตามที่รวมตัวกันได้ ก็จะถูกแยกออกจากกันทันที

00:08:46.000 --> 00:08:48.000
และไม่ใช่มีพลังงานน้อยเกิน

00:08:48.000 --> 00:08:50.000
ในพื้นที่ระหว่างกาแล็กซี่ มีพลังงานน้อยเหลือเกิน

00:08:50.000 --> 00:08:53.000
จนอะตอมไม่สามารถรวมตัวกันได้

00:08:53.000 --> 00:08:55.000
สิ่งที่คุณต้องการ คือพลังงานที่พอเหมาะ

00:08:55.000 --> 00:08:57.000
และดาวเคราะห์นี่แหละ คือที่ที่เหมาะสม

00:08:57.000 --> 00:09:00.000
เพราะมันอยู่ใกล้ดาวฤกษ์ แต่ก็ไม่ใกล้เกินไป

NOTE Paragraph

00:09:00.000 --> 00:09:03.000
คุณต้องมีธาตุที่หลากหลายด้วย

00:09:03.000 --> 00:09:06.000
และคุณต้องมีของเหลว เช่นน้ำ

00:09:06.000 --> 00:09:08.000
ทำไมน่ะหรือ?

00:09:08.000 --> 00:09:11.000
สำหรับก๊าซ อะตอมวิ่งสวนกันเร็วมาก

00:09:11.000 --> 00:09:13.000
จนไม่สามารถจับตัวกันไว้ได้

00:09:13.000 --> 00:09:15.000
ในของแข็ง

00:09:15.000 --> 00:09:18.000
อะตอมก็อยู่ติดกัน จนขยับตัวไม่ได้

00:09:18.000 --> 00:09:20.000
ในของเหลว

00:09:20.000 --> 00:09:22.000
มันสามารถเดินไปมา จับตัวกัน

00:09:22.000 --> 00:09:25.000
และรวมตัวกันกลายเป็นโมเลกุลได้

00:09:25.000 --> 00:09:28.000
แล้วที่ไหนล่ะที่เราจะพบเงื่อนไขเหล่านี้ได้

00:09:28.000 --> 00:09:30.000
ดาวเคราะห์เป็นที่ที่ดีที่สุด

00:09:30.000 --> 00:09:32.000
และโลกของเรา

00:09:32.000 --> 00:09:34.000
ก็เกือบจะสมบูรณ์แบบเลยทีเดียว

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
มันอยู่ในระยะที่พอเหมาะจากดาวฤกษ์

00:09:36.000 --> 00:09:39.000
มีมหาสมุทร มีน้ำจำนวนมาก

00:09:39.000 --> 00:09:41.000
และใต้มหาสมุทรเหล่านั้น

00:09:41.000 --> 00:09:43.000
บริเวณจุดแตกของเปลือกโลก

00:09:43.000 --> 00:09:46.000
เราก็มีความร้อน ที่เล็ดลอดมาจากใจกลางโลก

00:09:46.000 --> 00:09:48.000
และเราก็มีความหลากหลายทางเคมี

00:09:48.000 --> 00:09:50.000
เพราะฉะนั้น ปฏิกิริยาเคมีที่น่ามหัศจรรย์

00:09:50.000 --> 00:09:53.000
ก็เกิดขึ้นตามจุดแตกเหล่านั้น

00:09:53.000 --> 00:09:56.000
อะตอมรวมตัวกันในรูปแบบต่างๆ นาๆ

NOTE Paragraph

00:09:57.000 --> 00:09:59.000
แต่แน่นอนว่า ชีวิตเป็นมากกว่า

00:09:59.000 --> 00:10:01.000
ปฏิกิริยาทางเคมีหาได้ยาก

00:10:01.000 --> 00:10:03.000
คุณทำให้โมเลกุลใหญ่ๆ

00:10:03.000 --> 00:10:05.000
ที่เจริญเติบโตได้

00:10:05.000 --> 00:10:08.000
มีความมั่นคงได้อย่างไร

00:10:08.000 --> 00:10:10.000
ตรงนี้นี่แหละ ที่ชีวิตได้แนะนำให้เรารู้จัก

00:10:10.000 --> 00:10:13.000
กับการพลิกแพลงใหม่เอี่ยม

00:10:13.000 --> 00:10:15.000
เราไม่พยายามทำให้โมเลกุลมั่นคง

00:10:15.000 --> 00:10:17.000
แต่เราทำให้แม่พิมพ์มันมั่นคงต่างหาก

00:10:17.000 --> 00:10:19.000
แม่พิมพ์ที่จะส่งต่อข้อมูล

00:10:19.000 --> 00:10:21.000
และก็ทำให้แม่พิมพ์เหล่านั้น สามารถทำสำเนาได้

00:10:21.000 --> 00:10:23.000
และแน่นอนว่า ดีเอ็นเอ

00:10:23.000 --> 00:10:25.000
ก็คือโมเลกุลแสนสวย

00:10:25.000 --> 00:10:27.000
ที่บันทึกข้อมูลเหล่านั้น

00:10:27.000 --> 00:10:30.000
คุณคงคุ้นเคยกับเกลียวคู่ในดีเอ็นเอ

00:10:30.000 --> 00:10:32.000
แต่ละคู่ก็มีข้อมูลเก็บไว้

00:10:32.000 --> 00:10:34.000
ดังนั้น ดีเอ็นเอมีข้อมูล

00:10:34.000 --> 00:10:37.000
ถึงวิธีการสร้างสิ่งมีชีวิต

00:10:37.000 --> 00:10:39.000
และดีเอ็นเอก็ทำสำเนาตัวเองได้

00:10:39.000 --> 00:10:41.000
มันจึงทำสำเนาตัวเอง

00:10:41.000 --> 00:10:43.000
และปล่อยแม่พิมพ์เหล่านั้นออกไปทั่วมหาสมุทร

00:10:43.000 --> 00:10:45.000
ข้อมูลก็แพร่ขยายออกไป

00:10:45.000 --> 00:10:48.000
สังเกตนะ ว่าข้อมูลเริ่มกลายเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวของเรา

00:10:48.000 --> 00:10:50.000
ความสวยงามของดีเอ็นเอนั้น

00:10:50.000 --> 00:10:52.000
อยู่ที่ความไม่สมบูรณ์แบบของมัน

00:10:52.000 --> 00:10:54.000
เมื่อมันทำสำเนาตัวเอง

00:10:54.000 --> 00:10:56.000
ในทุกๆ พันล้านรอบ

00:10:56.000 --> 00:10:58.000
มักจะมีความผิดพลาดเกิดขึ้น

00:10:58.000 --> 00:11:00.000
นั่นหมายความว่า

00:11:00.000 --> 00:11:03.000
ดีเอ็นเอกำลังเรียนรู้

00:11:03.000 --> 00:11:05.000
มันกำลังรวบรวมวิธีการใหม่ๆในการสร้างสิ่งมีชีวิต

00:11:05.000 --> 00:11:07.000
เพราะความผิดพลาด บางทีก็ใช้งานได้จริง

00:11:07.000 --> 00:11:09.000
ดังนั้น ดีเอ็นเอกำลังเรียนรู้

00:11:09.000 --> 00:11:12.000
และกำลังสร้างความหลากหลาย ความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ

00:11:12.000 --> 00:11:15.000
เราสามารถเห็นการทำงานของมันได้ตลอด 4 พันล้านปีที่ผ่านมา

NOTE Paragraph

00:11:15.000 --> 00:11:17.000
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาบนโลกใบนี้

00:11:17.000 --> 00:11:19.000
สิ่งมีชีวิตค่อนข้างจะเรียบง่าย --

00:11:19.000 --> 00:11:21.000
เป็นสัตว์เซลล์เดียว

00:11:21.000 --> 00:11:23.000
แต่มีความหลากหลายอยู่มาก

00:11:23.000 --> 00:11:25.000
และภายใน ก็ซ่อนความซับซ้อนมากมาย

00:11:25.000 --> 00:11:28.000
จากนั้น เมื่อ 600 ถึง 800 ล้านปีที่แล้ว

00:11:28.000 --> 00:11:30.000
สิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ก็เริ่มกำเนิดขึ้น

00:11:30.000 --> 00:11:32.000
เราเริ่มมีสิ่งมีชีวิตตระกูลเห็ด เริ่มมีปลา

00:11:32.000 --> 00:11:34.000
เริ่มมีพืช

00:11:34.000 --> 00:11:37.000
มีสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ มีสัตว์เลื้อยคลาน

00:11:37.000 --> 00:11:40.000
และแน่นอน เราก็มีไดโนเสาร์

00:11:40.000 --> 00:11:44.000
และในบางครั้งบางคราว เราเจอะเจอกับภัยธรรมชาติ

00:11:44.000 --> 00:11:46.000
65 ล้านปีที่แล้ว

00:11:46.000 --> 00:11:48.000
อุกกาบาตตกลงมายังโลก

00:11:48.000 --> 00:11:50.000
ใกล้คาบสมุทรยูคาตัน

00:11:50.000 --> 00:11:53.000
เกิดเงื่อนไขที่เทียบเท่ากับสงครามนิวเคลียร์

00:11:53.000 --> 00:11:55.000
และไดโนเสาร์ก็สูญพันธ์

00:11:55.000 --> 00:11:59.000
ข่าวร้ายสำหรับเหล่าไดโนเสาร์

00:11:59.000 --> 00:12:02.000
แต่เป็นข่าวดีของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม บรรพบุรุษของเรา

00:12:02.000 --> 00:12:04.000
ที่รุ่งเรือง

00:12:04.000 --> 00:12:07.000
จากที่ที่ไดโนเสาร์ทิ้งเอาไว้

00:12:07.000 --> 00:12:09.000
และมนุษย์อย่างเรา

00:12:09.000 --> 00:12:12.000
ก็เป็นส่วนหนึ่งของวิวัฒนาการ

00:12:12.000 --> 00:12:15.000
ที่เริ่มต้นเมื่อ 65 ล้านปีที่แล้ว

00:12:15.000 --> 00:12:17.000
จากการทักทายของอุกกาบาต

NOTE Paragraph

00:12:18.000 --> 00:12:21.000
มนุษย์เกิดขึ้นเมื่อ 200,000 ปีที่แล้ว

00:12:21.000 --> 00:12:23.000
และผมเชื่อว่าจุดนี้

00:12:23.000 --> 00:12:25.000
คืออีกหนึ่งจุดเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่

00:12:25.000 --> 00:12:27.000
ผมจะอธิบายให้ฟังว่าทำไม

00:12:27.000 --> 00:12:30.000
เรารู้แล้วว่าดีเอ็นเอเรียนรู้ได้

00:12:30.000 --> 00:12:32.000
โดยการเก็บรวบรวมข้อมูล

00:12:32.000 --> 00:12:34.000
แต่มันก็ช้ามากๆ

00:12:34.000 --> 00:12:36.000
ดีเอ็นเอรวบรวมข้อมูล

00:12:36.000 --> 00:12:38.000
จากข้อผิดพลาด

00:12:38.000 --> 00:12:41.000
ที่มีประโยชน์โดยบังเอิญ

00:12:41.000 --> 00:12:43.000
แต่ดีเอ็นเอก็ได้สร้างวิธีการเรียนรู้แบบใหม่

00:12:43.000 --> 00:12:46.000
โดยสร้างสิ่งมีชีวิตที่มีสมอง

00:12:46.000 --> 00:12:49.000
และสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นสามารถเรียนรู้ได้โดยตรง

00:12:49.000 --> 00:12:52.000
มันสามารถรวบรวมข้อมูล เรียนรู้ได้

00:12:52.000 --> 00:12:54.000
แต่ที่น่าเสียดายคือ

00:12:54.000 --> 00:12:57.000
เมื่อมันตาย ข้อมูลก็หายไปกับพวกมัน

00:12:57.000 --> 00:12:59.000
สิ่งที่ทำให้มนุษย์แตกต่าง

00:12:59.000 --> 00:13:01.000
ก็คือภาษาของมนุษย์

00:13:01.000 --> 00:13:03.000
เรามีภาษา มีระบบในการติดต่อสื่อสาร

00:13:03.000 --> 00:13:06.000
ที่ทรงพลัง และมีความแม่นยำมาก

00:13:06.000 --> 00:13:09.000
จนเราสามารถแบ่งปันสิ่งที่เราเรียนรู้ได้อย่างแม่นยำ

00:13:09.000 --> 00:13:12.000
และสามารถรวบรวม เป็นการใช้ความจำร่วมกัน

00:13:12.000 --> 00:13:14.000
และนั่นหมายความว่า

00:13:14.000 --> 00:13:17.000
ข้อมูลอยู่ได้นานกว่าบุคคลที่เรียนรู้ข้อมูลนั้นๆ

00:13:17.000 --> 00:13:21.000
และสามารถรวบรวมได้จากรุ่นสู่รุ่น

00:13:21.000 --> 00:13:23.000
และนั่นคือเหตุผลที่เรา ในฐานะสปีชีส์หนึ่ง มีความสร้างสรรค์

00:13:23.000 --> 00:13:25.000
และทรงพลังมาก

00:13:25.000 --> 00:13:27.000
และนั่นคือเหตุผลที่เรามีประวัติศาสตร์

00:13:27.000 --> 00:13:30.000
เราเหมือนจะเป็นสปีชีส์เดียวใน 4 พันล้านปี

00:13:30.000 --> 00:13:32.000
ที่ได้ของขวัญชิ้นนี้

NOTE Paragraph

00:13:32.000 --> 00:13:34.000
ผมเรียกความสามารถนี้ว่า

00:13:34.000 --> 00:13:36.000
การเรียนรู้ร่วมกัน

00:13:36.000 --> 00:13:38.000
นั่นคือสิ่งที่ทำให้เราแตกต่าง

00:13:38.000 --> 00:13:40.000
เราเห็นการทำงานของมัน

00:13:40.000 --> 00:13:42.000
ได้ตั้งแต่ยุคเริ่มต้นของมนุษยชาติ

00:13:42.000 --> 00:13:44.000
เราวิวัฒนาการในฐานะสปีชีส์

00:13:44.000 --> 00:13:46.000
ในทุ่งหญ้าในแอฟริกา

00:13:46.000 --> 00:13:49.000
แต่เราก็เห็นมนุษย์ย้ายถิ่นฐานไปในสภาพแวดล้อมใหม่ๆ --

00:13:49.000 --> 00:13:51.000
ไปยังทะเลทราย ในป่าใหญ่

00:13:51.000 --> 00:13:53.000
ในทุ่งหญ้ายุคน้ำแข็งของไซบีเรีย --

00:13:53.000 --> 00:13:55.000
ในสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายมากๆ --

00:13:55.000 --> 00:13:57.000
ไปยังอเมริกา และออสเตรเลเซีย

00:13:57.000 --> 00:13:59.000
ในทุกการย้ายถิ่นฐาน ล้วนมีการเรียนรู้ --

00:13:59.000 --> 00:14:02.000
เรียนรู้วิธีใหม่ในการอยู่กับสภาพแวดล้อม

00:14:02.000 --> 00:14:04.000
วิธีใหม่ในการต่อสู้กับสิ่งรอบตัว

NOTE Paragraph

00:14:04.000 --> 00:14:06.000
แล้วเมื่อ 10,000 ปีที่ผ่านมา

00:14:06.000 --> 00:14:08.000
มีการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศครั้งใหญ่

00:14:08.000 --> 00:14:10.000
จุดสิ้นสุดของยุคน้ำแข็ง

00:14:10.000 --> 00:14:13.000
มนุษย์เรียนรู้การทำเกษตรกรรม

00:14:13.000 --> 00:14:15.000
เกษตรกรรมเป็นแหล่งกำเนินพลังงานมหาศาล

00:14:15.000 --> 00:14:17.000
และด้วยพลังงานเหล่านั้น

00:14:17.000 --> 00:14:19.000
ประชากรมนุษย์ก็ทวีคูณขึ้นไม่รู้จบ

00:14:19.000 --> 00:14:21.000
สังคมมนุษย์เติบใหญ่ขึ้น หนาแน่นขึ้น

00:14:21.000 --> 00:14:23.000
เชื่อมต่อกันมากขึ้น

00:14:23.000 --> 00:14:27.000
จากนั้นเมื่อ 500 ปีที่แล้ว

00:14:27.000 --> 00:14:29.000
มนุษย์เริ่มเชื่อมต่อกันทั่วโลก

00:14:29.000 --> 00:14:31.000
ผ่านการเดินเรือ ทางรถไฟ

00:14:31.000 --> 00:14:34.000
ผ่านโทรเลข ผ่านอินเตอร์เน็ต

00:14:34.000 --> 00:14:36.000
ตอนนี้เราเหมือนจะเห็น

00:14:36.000 --> 00:14:38.000
ทั้งโลกเป็นเสมือนสมองหนึ่งเดียว

00:14:38.000 --> 00:14:40.000
ที่มีมนุษย์ถึง 7 ล้านคนร่วมสร้าง

00:14:40.000 --> 00:14:45.000
และสมองก้อนนั้น กำลังเรียนรู้ด้วยความเร็วแสง

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
และ 200 ปีที่ผ่านมา มีบางอย่างเกิดขึ้นอีก

00:14:47.000 --> 00:14:49.000
เราพบเจอขุมทรัพย์พลังงานอีกอย่างหนึ่ง

00:14:49.000 --> 00:14:51.000
จากเชื้อเพลิงฟอสซิล

00:14:51.000 --> 00:14:54.000
ด้วยฟอสซิล และการเรียนรู้ร่วมกัน

00:14:54.000 --> 00:14:56.000
เป็นเหตุผลที่เราเห็นความซับซ้อนมหาศาล

00:14:56.000 --> 00:14:58.000
อยู่รอบตัวเรา

NOTE Paragraph

00:15:01.000 --> 00:15:04.000
และแล้วเราก็กลับมาสู่ปัจจุบัน

00:15:04.000 --> 00:15:06.000
ในศูนย์ประชุมแห่งนี้

00:15:06.000 --> 00:15:08.000
เราได้เดินทางไปบนเส้นทาง

00:15:08.000 --> 00:15:11.000
ความยาวถึง 13.7 ล้านปี

00:15:11.000 --> 00:15:14.000
ผมหวังว่าคุณก็เห็นด้วย ว่านี่เป็นเรื่องราวที่ทรงพลังมาก

00:15:14.000 --> 00:15:16.000
มันเป็นเรื่องราวที่มนุษย์

00:15:16.000 --> 00:15:19.000
ได้มีบทบาทที่สำคัญและน่าทึ่ง

00:15:19.000 --> 00:15:22.000
แต่มันก็มีสัญญาณเตือนเหมือนกัน

00:15:22.000 --> 00:15:26.000
การเรียนรู้ร่วมกัน เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่

00:15:26.000 --> 00:15:28.000
และเราก็ยังไม่ค่อยแน่ใจ

00:15:28.000 --> 00:15:31.000
ว่าเราควบคุมมันได้หรือไม่

00:15:31.000 --> 00:15:34.000
ผมจำได้ลางๆ เมื่อครั้งยังเป็นเด็ก เติบโตที่ประเทศอังกฤษ

00:15:34.000 --> 00:15:37.000
ใช้ชีวิตผ่านช่วงวิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบา

00:15:37.000 --> 00:15:39.000
ในระยะเวลาหลายวัน

00:15:39.000 --> 00:15:41.000
โลกทั้งใบ

00:15:41.000 --> 00:15:44.000
เกือบจะถึงจุดหายนะ

00:15:44.000 --> 00:15:47.000
และอาวุธในวันนั้น ก็ยังคงอยู่ทุกวันนี้

00:15:47.000 --> 00:15:49.000
และพร้อมที่จะถูกใช้ในทุกเมื่อ

00:15:49.000 --> 00:15:51.000
ถึงเราจะหลีกเลี่ยงจุดนั้นได้

00:15:51.000 --> 00:15:53.000
ก็ยังมีอีกหลายสิ่งที่คอยเราอยู่

00:15:53.000 --> 00:15:56.000
เรากำลังเผาเชื้อเพลิงฟอสซิล

00:15:56.000 --> 00:15:59.000
ในระดับที่เราเริ่มพังทลายเงื่อนไข

00:15:59.000 --> 00:16:01.000
ที่ทำให้อารยธรรมมนุษย์สร้างตัวขึ้นมาได้

00:16:01.000 --> 00:16:05.000
ตลอด 10,000 ปีที่ผ่านมา

00:16:05.000 --> 00:16:07.000
สิ่งที่ประวัติศาสตร์ภาพใหญ่นี้จะทำได้

00:16:07.000 --> 00:16:10.000
คือแสดงให้เห็นถึงความซับซ้อน และความเปราะบาง

00:16:10.000 --> 00:16:12.000
และอันตรายที่เรากำลังเผชิญ

00:16:12.000 --> 00:16:15.000
แต่มันก็แสดงให้เราเห็น

00:16:15.000 --> 00:16:17.000
ถึงพลังของเรา จากการเรียนรู้ร่วมกัน

NOTE Paragraph

00:16:17.000 --> 00:16:20.000
และสุดท้ายนี้

00:16:20.000 --> 00:16:24.000
นี่คือสิ่งที่ผมต้องการ

00:16:24.000 --> 00:16:27.000
ผมต้องการหลายของผม แดเนียล

00:16:27.000 --> 00:16:29.000
และเพื่อนของเขา และรุ่นของเขา

00:16:29.000 --> 00:16:31.000
ที่อยู่ทั่วโลกใบนี้

00:16:31.000 --> 00:16:34.000
ได้รู้จักเรื่องราวประวัติศาสตร์ทั้งหมดของเรา

00:16:34.000 --> 00:16:36.000
และรู้จักมันดีพอ

00:16:36.000 --> 00:16:38.000
ที่จะเข้าใจ

00:16:38.000 --> 00:16:40.000
ทั้งอุปสรรคที่เรากำลังเผชิญ

00:16:40.000 --> 00:16:43.000
และโอกาสที่อยู่ใกล้เอื้อม

00:16:43.000 --> 00:16:45.000
และนั่นก็คือเหตุผลที่พวกผม

00:16:45.000 --> 00:16:47.000
กำลังสร้างแบบเรียนออนไลน์ฟรี

00:16:47.000 --> 00:16:49.000
เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ภาพใหญ่

00:16:49.000 --> 00:16:51.000
ให้กับนักเรียนมัธยมทั่วโลกได้ใช้

00:16:51.000 --> 00:16:54.000
เราเชื่อว่าประวัติศาสตร์ภาพใหญ่นี้

00:16:54.000 --> 00:16:57.000
จะเป็นเครื่องมือทางปัญญาที่สำคัญสำหรับพวกเขา

00:16:57.000 --> 00:17:00.000
เพราะแดเนียลและเพื่อนของเขา

00:17:00.000 --> 00:17:02.000
กำลังเผชิญความท้าทายที่ยิ่งใหญ่

00:17:02.000 --> 00:17:04.000
และโอกาสที่ยิ่งใหญ่

00:17:04.000 --> 00:17:07.000
อยู่ภายภาคหน้า ณ จุดเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

00:17:07.000 --> 00:17:11.000
ในประวัติศาสตร์ของโลกที่สวยงามของเรา

NOTE Paragraph

00:17:11.000 --> 00:17:13.000
(เสียงปรบมือ)