WEBVTT

00:00:01.000 --> 00:00:03.000
من چهار سال قبل اینجا بودم،

00:00:03.000 --> 00:00:05.000
و یادم میاد، در اون زمان،

00:00:05.000 --> 00:00:08.000
سخنرانی ها رو در اینترنت نمی گذاشتن

00:00:08.000 --> 00:00:12.000
فکر می کنم اونا رو در یک بسته به حضار می دادند

00:00:12.000 --> 00:00:14.000
در یک بسته DVD

00:00:14.000 --> 00:00:17.000
که افراد اونا رو توی قفسه می گذاشتند، البته هنوز هم همون جا هستند

NOTE Paragraph

00:00:17.000 --> 00:00:19.000
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:00:19.000 --> 00:00:21.000
حقیقتش، یک هفته بعد از سخنرانی قبلی من...

00:00:21.000 --> 00:00:23.000
...کریس با من تماس گرفت

00:00:23.000 --> 00:00:25.000
و گفت: " می خواهیم که سخنرانی ها رو تو اینترنت بگذاریم.

00:00:25.000 --> 00:00:28.000
اجازه می دهی که سخنرانی تو رو هم تو اینترنت بگذاریم؟" و من گفتم: "البته"

NOTE Paragraph

00:00:28.000 --> 00:00:30.000
و چهار سال بعد،

00:00:30.000 --> 00:00:32.000
همان طور که گفتم، کسانی که اون را دیدند،

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
کسانی که اون رو ذخیره کردن 4 میلیون نفر بودن

00:00:35.000 --> 00:00:38.000
خوب برای اینکه تخمین بزنم که کلا چند نفر سخنرانی رو دیدن،

00:00:38.000 --> 00:00:40.000
می شه این عدد رو تقریبا 20 برابر کرد.

00:00:40.000 --> 00:00:44.000
و همان طور که کریس گفت، برای ویدئوی من،

00:00:44.000 --> 00:00:46.000
یک عطشی هست.

NOTE Paragraph

00:00:46.000 --> 00:00:49.000
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:00:49.000 --> 00:00:52.000
(تشویق)

NOTE Paragraph

00:00:54.000 --> 00:00:55.000
... شما احساسش نمی کنید؟

NOTE Paragraph

00:00:55.000 --> 00:00:58.000
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:01:00.000 --> 00:01:03.000
پس، تمام این برنامه مفصل برای این بود که...

00:01:03.000 --> 00:01:07.000
...من یک سخنرانی دیگه برای شما داشته باشم.

NOTE Paragraph

00:01:07.000 --> 00:01:08.000
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:01:10.000 --> 00:01:12.000
اَل گور در کنفرانس TED

00:01:12.000 --> 00:01:15.000
در چهار سال قبل که من هم صحبت کردم

00:01:15.000 --> 00:01:17.000
در مورد بحران اقلیمی صحبت کرد.

00:01:17.000 --> 00:01:19.000
و من در پايان سخنرانی قبلی ام

00:01:19.000 --> 00:01:21.000
به آن ارجاع دادم.

00:01:21.000 --> 00:01:23.000
پس حالا می خوام از همون جا ادامه بدم.

00:01:23.000 --> 00:01:26.000
چون راستش اون دفعه فقط 18 دقیقه وقت داشتم.

00:01:26.000 --> 00:01:28.000
خوب، همون طور که میگفتم...

NOTE Paragraph

00:01:28.000 --> 00:01:33.000
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:01:36.000 --> 00:01:38.000
می دونید اون راست میگه.

00:01:38.000 --> 00:01:41.000
منظورم اینه که به وضوح با یک بحران عظیم اقلیمی مواجهیم.

00:01:41.000 --> 00:01:44.000
و اگه مردم باورشون نمیشه، فکر کنم باید بیشتر بیرون بیان.

00:01:44.000 --> 00:01:47.000
(خنده حضار)

00:01:47.000 --> 00:01:50.000
ولی من باور دارم که یک بحران اقلیمی دیگه هم داریم،

00:01:51.000 --> 00:01:53.000
که همون قدر جدی است

00:01:53.000 --> 00:01:56.000
و همون منشأ رو داره،

00:01:56.000 --> 00:01:59.000
و ما باید با همون اضطرار با این بحران برخورد کنیم.

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
و منظورم اینه ..

00:02:01.000 --> 00:02:03.000
شما ممکنه بگید "من خوبم.

00:02:03.000 --> 00:02:05.000
من یه بحران اقلیمی دارم؛

00:02:05.000 --> 00:02:08.000
دیگه دومی رو نمی خوام."

00:02:08.000 --> 00:02:10.000
ولی این بحران، بحران منابع طبیعی نیست.

00:02:10.000 --> 00:02:13.000
گر چه منم باور دارم که بحران منابع طبیعی وجود داره،

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
ولی منظور من بحران منابع انسانیه.

NOTE Paragraph

00:02:15.000 --> 00:02:17.000
من عمیقا معتقدم،

00:02:17.000 --> 00:02:19.000
همون طور که خیلی از سخنرانها هم ظرف این چند روز گفتند،

00:02:19.000 --> 00:02:22.000
که ما خیلی کم

00:02:22.000 --> 00:02:25.000
از استعدادهامون استفاده می کنیم.

00:02:25.000 --> 00:02:27.000
خیلی از آدمها در تمام طول زندگی شون

00:02:27.000 --> 00:02:30.000
هیچ درکی ندارند که استعدادشون چی می تونه باشه،

00:02:30.000 --> 00:02:32.000
یا اينکه اصلا استعدادی به اون صورت دارند يا نه.

00:02:32.000 --> 00:02:34.000
من همه نوع آدمی رو دیدم

00:02:34.000 --> 00:02:37.000
که فکر می کنند در هیچ کاری مهارت ندارند.

NOTE Paragraph

00:02:38.000 --> 00:02:41.000
در واقع، من آدمها رو به دو دسته تقسیم می کنم.

00:02:41.000 --> 00:02:44.000
جرمی بنتهام، فیلسوف معروف مطلوبيت گرا،

00:02:44.000 --> 00:02:46.000
یک بار به اين بحث را به شکل جالبی مطرح کرد.

00:02:46.000 --> 00:02:48.000
او گفت:" در جهان دو نوع آدم وجود دارند،

00:02:48.000 --> 00:02:50.000
کسانی که جهان را به دو دسته تقسیم می کنند

00:02:50.000 --> 00:02:52.000
و کسانی که نمی کنند."

00:02:52.000 --> 00:02:55.000
(خنده حضار)

00:02:57.000 --> 00:02:59.000
خوب، من تقسیم می کنم.

00:02:59.000 --> 00:03:01.000
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:03:04.000 --> 00:03:06.000
من همه نوع آدم می بینم

00:03:06.000 --> 00:03:09.000
که از کاری که می کنند لذت نمی برند.

00:03:09.000 --> 00:03:11.000
اونا خیلی ساده با کارشون کنار میایند

00:03:11.000 --> 00:03:13.000
و زندگی رو ادامه می دن.

00:03:13.000 --> 00:03:15.000
اونا لذت چندانی از کاری که می کنند به دست نمی آورند.

00:03:15.000 --> 00:03:18.000
اونا فقط تحمل می کنند، به جای اینکه لذت ببرند،

00:03:18.000 --> 00:03:21.000
و منتظر تعطیلات آخر هفته اند.

00:03:21.000 --> 00:03:23.000
ولی من آدمهایی رو هم می بینم

00:03:23.000 --> 00:03:25.000
که عاشق کاری که انجام میدن هستن

00:03:25.000 --> 00:03:27.000
و اصلا نمی تونند انجام کار دیگه ای رو تصور کنند.

00:03:27.000 --> 00:03:30.000
اگه بهشون بگی: "دیگه این کارو ادامه نده،" اونا نمی فهمند راجع به چی حرف می زنی.

00:03:30.000 --> 00:03:33.000
به خاطر اینکه این راجع به کاری که انجام می دهند نیست، بلکه راجع به هویت اونهاست.

00:03:33.000 --> 00:03:35.000
اونا می گن "آخه من اين هستم.

00:03:35.000 --> 00:03:37.000
مسخره است که بخوام اين کار رو ترک کنم، چون

00:03:37.000 --> 00:03:39.000
این کار با ماهيت اصلی شخصیت من همخوانی داره."

00:03:39.000 --> 00:03:42.000
و این حالت را به اندازه کافی افراد ندارند.

00:03:42.000 --> 00:03:44.000
در واقع، برعکس فکر می کنم

00:03:44.000 --> 00:03:46.000
که این افراد حتماً در اقلیت اند.

00:03:46.000 --> 00:03:48.000
و به نظرم علت های مختلفی

NOTE Paragraph

00:03:48.000 --> 00:03:50.000
برای توضیحش وجود داره.

00:03:50.000 --> 00:03:52.000
و اصلی ترین دلیل

00:03:52.000 --> 00:03:54.000
آموزش هست.

00:03:54.000 --> 00:03:56.000
چون آموزش، به نوعی

00:03:56.000 --> 00:03:58.000
آدم های زیادی رو از

00:03:58.000 --> 00:04:00.000
استعدادهای ذاتیشون جدا میکنه.

00:04:00.000 --> 00:04:03.000
و منابع انسانی مثل منابع طبیعی هستند؛

00:04:03.000 --> 00:04:05.000
معمولاً خیلی عمیق دفن شده اند.

00:04:05.000 --> 00:04:07.000
باید به دنبالشون بود.

00:04:07.000 --> 00:04:09.000
اونا رو نمیشه به آسانی در سطح پیدا کرد.

00:04:09.000 --> 00:04:12.000
شما باید موقعیت هایی رو خلق کنید که استعدادها خودشون رو نشون بدهند.

00:04:12.000 --> 00:04:14.000
و میشه تصور کرد که

00:04:14.000 --> 00:04:16.000
آموزش میتونه این کار رو انجام بده.

00:04:16.000 --> 00:04:18.000
ولی اکثر مواقع، این طور نیست.

00:04:18.000 --> 00:04:20.000
تمام نظام های آموزشی دنیا

00:04:20.000 --> 00:04:22.000
در حال حاضر دارند اصلاح می شوند.

00:04:22.000 --> 00:04:24.000
و این کافی نیست.

00:04:24.000 --> 00:04:26.000
اصلاح دیگه به درد نمی خوره،

00:04:26.000 --> 00:04:29.000
چون این فقط بهبود یک مدل معیوب هست.

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
چیزی که ما نیاز داریم--

00:04:31.000 --> 00:04:33.000
واژه ای که در چند روز گذشته خیلی گفته شد--

00:04:33.000 --> 00:04:35.000
یک تکامل و رشد نیست

00:04:35.000 --> 00:04:38.000
بلکه یک انقلاب در آموزش است.

00:04:38.000 --> 00:04:40.000
آموزش باید به کلی دگرگون بشه

00:04:40.000 --> 00:04:42.000
و یک چیز دیگه جایگزین بشه

NOTE Paragraph

00:04:42.000 --> 00:04:47.000
(تشویق)

NOTE Paragraph

00:04:48.000 --> 00:04:50.000
یکی از چالشهای اساسی،

00:04:50.000 --> 00:04:52.000
نوآوری بنیادین

00:04:52.000 --> 00:04:54.000
در آموزش هست.

00:04:54.000 --> 00:04:56.000
نوآوری سخته

00:04:56.000 --> 00:04:58.000
چون این به معنی انجام کاریه که

00:04:58.000 --> 00:05:00.000
مردم خیلی راحت انجام نمی دن.

00:05:00.000 --> 00:05:03.000
به معنیه به چالش کشیدن چیزهایی است که باهاشون کنار اومدیم.

00:05:03.000 --> 00:05:06.000
چیزهایی که فکر می کنیم واضح هستند.

00:05:06.000 --> 00:05:08.000
مشکل اصلی اصلاح

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
یا دگرگونی

00:05:10.000 --> 00:05:12.000
اینه که فهمِ متعارف تعیین کننده همه چیزه،

00:05:12.000 --> 00:05:14.000
چیزایی که مردم فکر می کنند،

00:05:14.000 --> 00:05:16.000
"خوب، نمیشه اینو جور دیگه ای انجام داد چون فقط اینجوری انجام میشه."

NOTE Paragraph

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
من تازگی یک عبارت جالبی از آبراهام لینکلن دیدم،

00:05:19.000 --> 00:05:22.000
که فکر کردم شاید خوشتون بیاد در اینجا ازش نقل کنم

00:05:22.000 --> 00:05:24.000
(خنده حضار)

00:05:24.000 --> 00:05:27.000
او در دسامبر 1862 در

00:05:27.000 --> 00:05:30.000
دومین جلسه سالانه کنگره صحبت می کرد

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
باید بگم که من هیچ نمی دونم که اون موقع چه جریان هایی بوده.

00:05:36.000 --> 00:05:38.000
ما در بریتانیا تاریخ آمریکا رو تدریس نمی کنیم.

00:05:38.000 --> 00:05:40.000
(خنده حضار)

00:05:40.000 --> 00:05:43.000
ما پنهانش می کنیم. این رویکرد ماست.

00:05:43.000 --> 00:05:45.000
(خنده حضار)

00:05:46.000 --> 00:05:48.000
خوب، شکی نیست که چیز خارق العاده ای در دسامبر 1862 اتفاق افتاده

00:05:48.000 --> 00:05:50.000
که آمریکایی ها در این جمع

00:05:50.000 --> 00:05:52.000
خوب می دونند. (جنگ داخلی آمریکا)

NOTE Paragraph

00:05:53.000 --> 00:05:55.000
امّا لینکلن اینو گفت:

00:05:55.000 --> 00:05:57.000
"عقاید تعصب آمیز

00:05:57.000 --> 00:05:59.000
مربوط به گذشته آرام،

00:05:59.000 --> 00:06:02.000
برای اکنون طوفانی کفاف نمی دهند.

00:06:02.000 --> 00:06:04.000
شرایط فعلی

00:06:04.000 --> 00:06:06.000
انباشته از سختی هاست،

00:06:06.000 --> 00:06:09.000
و ما باید همراه با شرايط بلند شويم"

00:06:09.000 --> 00:06:11.000
من عاشق این جمله ام.

00:06:11.000 --> 00:06:14.000
نمیگه بلند شويم تا به شرایط فعلی برسيم، میگه «همراه» با شرايط بلند شويم.

00:06:15.000 --> 00:06:17.000
ادامه عبارت: "حال که شرایط ما جدید هست،

00:06:17.000 --> 00:06:20.000
باید به شکلی نو فکر کنیم

00:06:20.000 --> 00:06:23.000
و به شکل جدید اقدام کنیم

00:06:23.000 --> 00:06:26.000
باید خودمان را از اسارت شيفنگی (نسبت به گذشته) رها کنيم.

00:06:26.000 --> 00:06:29.000
آن موقع است که می توانيم کشورمان را نجات دهیم."

NOTE Paragraph

00:06:29.000 --> 00:06:31.000
من عاشق این عبارتم، "رهایی از شيفتگی"

00:06:31.000 --> 00:06:33.000
می دونید مفهومش چیه؟

00:06:33.000 --> 00:06:36.000
این که افکاری هست که همه ما شيفنه آنها شده ایم

00:06:36.000 --> 00:06:38.000
که خیلی راحت قبول کرده ايم

00:06:38.000 --> 00:06:40.000
که طبيعی هستند، دنيا را همينطوری میبينيم.

00:06:40.000 --> 00:06:42.000
و خیلی از افکار ما

00:06:42.000 --> 00:06:45.000
برای مواجهه با شرایط قرن حاضر شکل نگرفته اند

00:06:45.000 --> 00:06:48.000
بلکه برای رفع و رجوع شرایط قرنهای گذشته شکل گرفته اند.

00:06:48.000 --> 00:06:50.000
ولی هنوز اذهان ما شیفته و مسحور اونهاست.

00:06:50.000 --> 00:06:53.000
و ما باید خودمان رو از شيفتگی به بعضی از اونها رها کنیم.

00:06:53.000 --> 00:06:56.000
البته، گفتنش از انجام دادنش راحت تره.

00:06:56.000 --> 00:06:59.000
البته فهمیدن اینکه به چیزی عادت کرده اید سخته.

00:06:59.000 --> 00:07:02.000
علتش اینه که بهش عادت کرده اید.

NOTE Paragraph

00:07:02.000 --> 00:07:05.000
خوب بگذارید یه چیزی ازتون بپرسم که بهاش عادت کرده ايد.

00:07:05.000 --> 00:07:08.000
چند نفر از شما بالای 25 سال سن دارید؟

00:07:08.000 --> 00:07:10.000
البته این اون چیزی که بهش عادت کردین نیست ها

00:07:10.000 --> 00:07:12.000
مطمئنم که اینو خودتون هم از قبل می دونستید که چند سالتون هست.

00:07:12.000 --> 00:07:15.000
آیا کسی اینجا کمتر از 25 سال سن داره؟

00:07:15.000 --> 00:07:18.000
خوبه. حالا، اونهایی که بالای 25 سالشونه،

00:07:18.000 --> 00:07:21.000
اگه ساعت مچی دستتون هست، دستتون رو بلند کنید.

00:07:21.000 --> 00:07:24.000
تعدادمون زیاده، اینطور نیست؟

00:07:24.000 --> 00:07:27.000
حالا در یک جمع افراد زیر بیست سال همین سوال رو بکنید.

00:07:27.000 --> 00:07:29.000
نوجوان ها ساعت مچی نمی بندن.

00:07:29.000 --> 00:07:31.000
منظورم این نیست که نمی تونند یا اجازه ندارند،

00:07:31.000 --> 00:07:33.000
فقط معمولا تصمیم می گیرند که نبندند.

00:07:33.000 --> 00:07:35.000
و علتش اینه که، اونهایی که بالای 25 سال دارند،

00:07:35.000 --> 00:07:38.000
در فرهنگ قبل از دیجیتال بزرگ شده اند.

00:07:38.000 --> 00:07:40.000
و ما، اگه بخواهیم زمان رو بدونیم،

00:07:40.000 --> 00:07:42.000
باید یه چیزی به دستمون ببندیم که زمان را بگويد.

00:07:42.000 --> 00:07:45.000
بچه ها الان در دنیایی زندگی می کنند که همه چیز دیجیتال شده،

00:07:45.000 --> 00:07:47.000
و زمان، برای اونها، همه جا هست.

00:07:47.000 --> 00:07:49.000
اونها علتی برای ساعت مچی بستن نمی بینند.

00:07:49.000 --> 00:07:51.000
و ضمنا، شما هم نیاز ندارید؛

00:07:51.000 --> 00:07:54.000
فقط ما همیشه این کار رو کردیم، و به این کار ادامه می دیم.

00:07:54.000 --> 00:07:57.000
دختر من، کیت، 20 سالشه و هیچ وقت ساعت نمی بنده.

00:07:57.000 --> 00:07:59.000
دلیلی برای بستنش نمی بینه.

00:07:59.000 --> 00:08:02.000
میگه: "این یک وسیله تک کاره است."

00:08:02.000 --> 00:08:07.000
(خنده حضار)

00:08:07.000 --> 00:08:10.000
"این چه کار احمقانه اییه ؟

00:08:10.000 --> 00:08:12.000
من بهش می گم: "نه، نه، این ساعت تقویم هم داره."

00:08:12.000 --> 00:08:16.000
(خنده حضار)

00:08:17.000 --> 00:08:20.000
"چند تا کار انجام میده."

NOTE Paragraph

00:08:20.000 --> 00:08:23.000
اما می بینید، در آموزش چیزهایی هست که ما شیفته شون شده ایم.

00:08:23.000 --> 00:08:25.000
بگذارید چند تا مثال بزنم.

00:08:25.000 --> 00:08:28.000
یکی از اونها، ایده خطی انگاری هست.

00:08:28.000 --> 00:08:31.000
به این معنی که هر چیزی از اینجا شروع میشه، و در یک مسیری امتداد داره،

00:08:31.000 --> 00:08:33.000
و اگه همه چیز رو درست انجام بدید، نتيجه اش اين می شه که

00:08:33.000 --> 00:08:35.000
برای ادامه زندگی تان آماده خواهيد بود.

00:08:37.000 --> 00:08:39.000
تمام کسانی که در TED صحبت کردن به طور تلویحی یا

00:08:39.000 --> 00:08:42.000
صریحا، داستان ديگری را روايت کرده اند

00:08:42.000 --> 00:08:45.000
اينکه که زندگی خطی نیست، بلکه اورگانیک (زنده) است.

00:08:45.000 --> 00:08:47.000
زندگی ما به صورت وابستگی دو طرفه است

00:08:47.000 --> 00:08:49.000
ما استعدادهایمان رو در ارتباط با شرایطی که

00:08:49.000 --> 00:08:52.000
به وسیله همین استعدادها خلق شده اند، کشف می کنیم.

00:08:52.000 --> 00:08:54.000
ولی میدونید چیه؟ ذهن ما شيفتگی پيدا کرده

00:08:54.000 --> 00:08:56.000
به اين روايت خطی

00:08:56.000 --> 00:08:58.000
و احتمالا نهایت نظام آموزشی ما

00:08:58.000 --> 00:09:00.000
اینه که به دانشگاه ختم بشه.

00:09:00.000 --> 00:09:03.000
من فکر میکنم ما شیفته این شدیم که مردم رو به دانشگاه بفرستیم،

00:09:03.000 --> 00:09:05.000
به نوع مشخصی از دانشگاه.

00:09:05.000 --> 00:09:07.000
منظورم این نیست که شما لازم نيست به دانشگاه بروید، اما همه هم نیاز ندارند که به دانشگاه بروند.

00:09:07.000 --> 00:09:09.000
و همه هم نیاز ندارند که بلافاصله به دانشگاه بروند.

00:09:09.000 --> 00:09:11.000
شاید بعد ها بروند، نه فورا.

NOTE Paragraph

00:09:11.000 --> 00:09:13.000
من چند وقت قبل در سان فرانسیسکو بودم

00:09:13.000 --> 00:09:15.000
کتاب امضا می کردم.

00:09:15.000 --> 00:09:17.000
و یک مرد 30 ساله بود که کتابم رو می خرید

00:09:17.000 --> 00:09:19.000
من ازش پرسیدم "چکار می کنی؟"

00:09:19.000 --> 00:09:22.000
گفت "آتش نشان هستم."

00:09:22.000 --> 00:09:24.000
بعد پرسیدم "چه مدت هست که آتش نشان هستی؟"

00:09:24.000 --> 00:09:26.000
گفت "همیشه، من همیشه آتش نشان بودم."

00:09:26.000 --> 00:09:28.000
ازش پرسیدم "خوب، کی این تصمیم رو گرفتی؟"

00:09:28.000 --> 00:09:31.000
گفت "وقتی بچه بودم. راستش، این برای من در مدرسه یک مشکل شده بود،

00:09:31.000 --> 00:09:34.000
چون در مدرسه، همه می خواهند که آتش نشان بشوند."

00:09:34.000 --> 00:09:37.000
" ولی من واقعا می خواستم که آتش نشان بشوم."

00:09:37.000 --> 00:09:40.000
گفت: "وقتی به سال آخر مدرسه رسیدم،

00:09:40.000 --> 00:09:43.000
معلم های من این رو جدی نمی گرفتند.

00:09:43.000 --> 00:09:45.000
یکی از معلم ها اصلا این رو جدی نمی گرفت.

00:09:45.000 --> 00:09:47.000
اون معلم می گفت که دارم زندگی ام رو دور می ريزم

00:09:47.000 --> 00:09:49.000
اگه فقط بخوام همين کار را بکنم،

00:09:49.000 --> 00:09:52.000
اون می گفت که من باید دانشگاه بروم و یک متخصص بشوم.

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
می گفت که من پتانسیل دارم

00:09:54.000 --> 00:09:56.000
و با آتش نشان شدن استعدادم رو هدر می دهم."

00:09:56.000 --> 00:09:58.000
و بعد تعریف کرد: "تحقیر کننده بود چون

00:09:58.000 --> 00:10:00.000
اینها رو جلوی همه در کلاس می گفت، و من واقعا احساس بدی بهم دست می داد.

00:10:00.000 --> 00:10:02.000
ولی آتش نشانی چیزی بود که من می خواستم و به محض اینکه مدرسه تموم شد،

00:10:02.000 --> 00:10:05.000
من برای شغل آتش نشانی درخواست دادم و قبول شدم."

00:10:05.000 --> 00:10:07.000
و می گفت:"اتفاقا چند دقیقه قبل از سخنرانی شما

00:10:07.000 --> 00:10:10.000
داشتم به اون معلم فکر می کردم."

00:10:10.000 --> 00:10:12.000
گفت: "چون شش ماه قبل،

00:10:12.000 --> 00:10:14.000
جونش رو نجات دادم."

00:10:14.000 --> 00:10:16.000
(خنده حضار)

00:10:16.000 --> 00:10:18.000
"اون در لاشه یک ماشین گیر کرده بود،

00:10:18.000 --> 00:10:21.000
و من اون رو از ماشین بیرون آوردم و بهش تنفس مصنوعی دادم،

00:10:21.000 --> 00:10:24.000
و جون زنش رو هم نجات دادم."

00:10:24.000 --> 00:10:26.000
"فکر کنم حالا احترام بيشتری برام قائل باشه."

NOTE Paragraph

00:10:26.000 --> 00:10:28.000
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:10:28.000 --> 00:10:33.000
(تشویق)

NOTE Paragraph

00:10:34.000 --> 00:10:36.000
می دونید، به نظر من،

00:10:36.000 --> 00:10:38.000
جوامع انسانی وابستگی دارند

00:10:38.000 --> 00:10:40.000
به گوناگونی استعدادها

00:10:40.000 --> 00:10:43.000
نه فقط به یک نگاه تک بعدی به توانایی.

00:10:43.000 --> 00:10:45.000
و در قلب چالش های ما--

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
(تشویق)

00:10:47.000 --> 00:10:49.000
در قلب چالش،

00:10:49.000 --> 00:10:51.000
بازسازی درک ما از توانایی و قابلیت

00:10:51.000 --> 00:10:53.000
و همچنین هوش می باشد.

00:10:53.000 --> 00:10:55.000
این خطی انگاری مشکل ماست.

NOTE Paragraph

00:10:55.000 --> 00:10:57.000
وقتی به لس آنجلس آمدم

00:10:57.000 --> 00:10:59.000
تقریبا 9 سال قبل

00:10:59.000 --> 00:11:02.000
یک جمله دیدم که به عنوان خط مشی مطرح شده بود،

00:11:02.000 --> 00:11:04.000
و با نيت خيری هم نوشته شده بود،

00:11:04.000 --> 00:11:07.000
که می گفت: "دانشگاه از مهد کودک شروع میشود."

00:11:09.000 --> 00:11:11.000
نه اینطور نیست.

00:11:11.000 --> 00:11:14.000
(خنده حضار)

00:11:14.000 --> 00:11:16.000
اینطوری نیست.

00:11:16.000 --> 00:11:19.000
اگر وقت بود می تونستم این رو بیشتر باز کنم ولی وقت نداریم.

00:11:19.000 --> 00:11:21.000
(خنده حضار)

00:11:21.000 --> 00:11:23.000
مهد کودک از مهد کودک شروع میشود.

00:11:23.000 --> 00:11:25.000
(خنده حضار)

00:11:25.000 --> 00:11:27.000
یکی از دوستام یک موقع می گفت،

00:11:27.000 --> 00:11:30.000
"یک بچه سه ساله نصف یک بچه شش ساله نیست."

00:11:30.000 --> 00:11:32.000
(خنده حضار)

00:11:32.000 --> 00:11:37.000
(تشویق)

00:11:37.000 --> 00:11:39.000
اون سه سالشه.

NOTE Paragraph

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
ولی همون طور که در جلسه قبلی شنیدیم

00:11:41.000 --> 00:11:44.000
الان اينقدر رقبات برای ثبت نام در مهدکودک زياد شده،

00:11:44.000 --> 00:11:46.000
برای ثبت نام در یک مهد کودک خوب،

00:11:46.000 --> 00:11:49.000
که با کودک های سه ساله هم مصاحبه می کنند.

00:11:51.000 --> 00:11:53.000
بچه ها جلوی یک هیأت بی ذوق می نشیشنند

00:11:53.000 --> 00:11:55.000
میدونيد، با رزومه و سوابقشون،

00:11:55.000 --> 00:11:58.000
(خنده حضار)

00:11:58.000 --> 00:12:00.000
رزومه اونها رو ورق میزنند و میگن: "همه اش همین؟"

00:12:00.000 --> 00:12:02.000
(خنده حضار)

00:12:02.000 --> 00:12:05.000
(تشویق)

00:12:05.000 --> 00:12:08.000
"تو 36 ماهه که تو دنیا هستی و همه اش همین؟"

00:12:08.000 --> 00:12:15.000
(خنده حضار)

00:12:15.000 --> 00:12:18.000
"تو هیچ دستاوردی نداشته ای، به درد نمی خوری.

00:12:18.000 --> 00:12:21.000
این طور که معلومه تو فقط شش ماه اول مشغول خوردن شیر مادرت بودی."

00:12:21.000 --> 00:12:24.000
(خنده حضار)

00:12:26.000 --> 00:12:29.000
می بینید، این در مفهوم وحشتناکه، ولی آدمها جذبش می شوند.

NOTE Paragraph

00:12:29.000 --> 00:12:31.000
مشکل بزرگ دیگه دنباله روی هستش.

00:12:31.000 --> 00:12:33.000
ما نظام آموزشی مان رو بر مبنای مدل

00:12:33.000 --> 00:12:35.000
غذای حاضری بنا کرده ایم.

00:12:35.000 --> 00:12:38.000
این موضوعیه که جیمی الیور اون روز در موردش صحبت کرد.

00:12:38.000 --> 00:12:40.000
می دونید که دو مدل تضمین کیفیت در تهیه غذا هست.

00:12:40.000 --> 00:12:42.000
یکی غذاهای حاضری هست (فست فود)

00:12:42.000 --> 00:12:44.000
که همه چی استاندارد و یکسان شده هست.

00:12:44.000 --> 00:12:46.000
و روش دیگه مثل رستورانهای فهرست زاگات (Zagat) يا ميشلين (Michelin) است.

00:12:46.000 --> 00:12:48.000
که دیگه همه چیز استاندارد نیست،

00:12:48.000 --> 00:12:50.000
بلکه با توجه به شرایط سفارشی می شوند.

00:12:50.000 --> 00:12:53.000
و ما خودمون رو به مدل غذای حاضری (فست فود) در آموزش فروخته ایم.

00:12:53.000 --> 00:12:56.000
و این مدل روح و انرژی ما رو فرسوده می کنه.

00:12:56.000 --> 00:12:59.000
همون طور که غذای حاضری بدن های ما رو تحلیل می بره.

NOTE Paragraph

00:12:59.000 --> 00:13:04.000
(تشویق)

NOTE Paragraph

00:13:05.000 --> 00:13:07.000
به نظر من باید چند تا چیز رو مد نظر داشته باشیم.

00:13:07.000 --> 00:13:10.000
یکی این که استعداد انسانی فوق العاده متنوع و گوناگون هست.

00:13:10.000 --> 00:13:12.000
آدم ها ذوق و استعدادهای متفاوتی دارند.

00:13:12.000 --> 00:13:14.000
من تازگی متوجه شدم؛

00:13:14.000 --> 00:13:16.000
زمانی که بچه بودم به من یک گیتار دادند

00:13:16.000 --> 00:13:19.000
تقریبا در همون سنی که اریک کلپتون اولین گیتارش رو گرفت.

00:13:20.000 --> 00:13:23.000
خب، فقط میخوام بگم، برای اریک نتیجه داد.

00:13:23.000 --> 00:13:25.000
(خنده حضار)

00:13:25.000 --> 00:13:27.000
به نوعی برای من نتیجه نداد.

00:13:27.000 --> 00:13:30.000
نمی تونستم به کار بياندازمش.

00:13:30.000 --> 00:13:32.000
هر چقدر توش فوت می کردم، با هر شدتی که فوت می کردم،

00:13:32.000 --> 00:13:34.000
باز هم کار نمی کرد.

NOTE Paragraph

00:13:37.000 --> 00:13:39.000
ولی فقط مسئله این نیست.

00:13:39.000 --> 00:13:41.000
بلکه مسئله شوق است.

00:13:41.000 --> 00:13:43.000
اکثرا، افراد در کارهایی خوب هستند که خیلی بهش اهمیت نمی دهند.

00:13:43.000 --> 00:13:45.000
مسئله شوق است.

00:13:45.000 --> 00:13:48.000
و چیزی که روح و انرژی ما را بر می انگیزه.

00:13:48.000 --> 00:13:51.000
و اگر شما چیزی رو که دوست دارید انجام بدهید و در اون ماهر هستید،

00:13:51.000 --> 00:13:54.000
سیر زمان شکل کاملا متفاوتی می گیره.

00:13:54.000 --> 00:13:57.000
همسر من تازگی رمانش را به پایان رسوند،

00:13:57.000 --> 00:13:59.000
و فکر کنم کتاب خوبی هست،

00:13:59.000 --> 00:14:02.000
ولی موقع نوشتنش، خیلی وقت ها می شد که ساعت ها پشت سر هم غيبش می زد.

00:14:02.000 --> 00:14:04.000
می دونید چی می گم، اگر کاری که دوست دارید رو انجام بدهید،

00:14:04.000 --> 00:14:07.000
یک ساعت مثل 5 دقیقه میمونه.

00:14:07.000 --> 00:14:09.000
و اگر کاری که با روح شما هم طنین نیست رو انجام بدهید،

00:14:09.000 --> 00:14:11.000
5 دقیقه مثل یک ساعت میمونه.

00:14:11.000 --> 00:14:14.000
و علت اینکه تعداد زیادی از تحصیل کنار می کشند،

00:14:14.000 --> 00:14:16.000
به خاطر اینه که آموزش روح اونها رو تغذیه نمی کند.

00:14:16.000 --> 00:14:19.000
انرژی و شوق اونها رو تغذیه نمی کند.

NOTE Paragraph

00:14:19.000 --> 00:14:22.000
بنابراین من فکر می کنم باید الگوهای ذهنی مان رو عوض کنیم.

00:14:22.000 --> 00:14:25.000
ما باید از مدلی که اساسا مدل صنعتی آموزش هست،

00:14:25.000 --> 00:14:27.000
از مدل خط تولیدی فاصله بگیریم.

00:14:27.000 --> 00:14:29.000
که بر مبنای خطی انگاری و

00:14:29.000 --> 00:14:32.000
دنباله روی و دسته بندی آدم ها است.

00:14:32.000 --> 00:14:34.000
باید به سمت مدلی که

00:14:34.000 --> 00:14:37.000
بر مبنای اصول کشاورزی است برویم.

00:14:37.000 --> 00:14:40.000
باید درک کنیم که بالیدن انسان ها،

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
یک فرایند مکانیکی نیست

00:14:42.000 --> 00:14:44.000
بلکه یک فرایند اورگانیک و زنده است.

00:14:44.000 --> 00:14:47.000
و شما نمی توانید نتيجه رشد انسان رو پیش بینی کنید؛

00:14:47.000 --> 00:14:49.000
تنها کاری که می تونید بکنید، مثل یک کشاورز

00:14:49.000 --> 00:14:51.000
اینه که شرایطی رو خلق کنید که

00:14:51.000 --> 00:14:53.000
رشد انسانی شکوفا بشه.

NOTE Paragraph

00:14:53.000 --> 00:14:56.000
پس وقتی به اصلاح آموزش و دگرگونی آن نگاه می کنیم،

00:14:56.000 --> 00:14:59.000
این مثل شبیه سازی یک سیستم نیست.

00:14:59.000 --> 00:15:01.000
سیستم های خوبی موجود هست مثل KIPP که عالیه.

00:15:01.000 --> 00:15:03.000
مدل های خوب فراوانی هست.

00:15:03.000 --> 00:15:06.000
مسئله سفارشی کردن براساس شرایط شماست،

00:15:06.000 --> 00:15:08.000
و شخصی کردن آموزش

00:15:08.000 --> 00:15:10.000
برای کسانی که به آنها درس می دهید.

00:15:10.000 --> 00:15:12.000
و انجام چنین کاری به نظر من

00:15:12.000 --> 00:15:14.000
همون پاسخ به آینده است

00:15:14.000 --> 00:15:17.000
چون مسئله اندازه و بزرگی راه حل جدید نیست؛

00:15:17.000 --> 00:15:19.000
مسئله ایجاد یک جنب و جوش در آموزش و پرورش است

00:15:19.000 --> 00:15:22.000
که در آن افراد خودشان راه حل مناسب را ایجاد کنند،

00:15:22.000 --> 00:15:25.000
اما با پشتیبانی بیرونی بر مبنای يک برنامه درسی منطبق با سوابق شخصی خود فرد.

NOTE Paragraph

00:15:25.000 --> 00:15:27.000
حالا در این سالن،

00:15:27.000 --> 00:15:29.000
افرادی هستند که نماينده

00:15:29.000 --> 00:15:31.000
منابعی خارق العاده ای در کسب و کار،

00:15:31.000 --> 00:15:33.000
در رسانه ها و در اینترنت هستند.

00:15:33.000 --> 00:15:35.000
این فناوری ها،

00:15:35.000 --> 00:15:38.000
وقتی که با استعدادهای خارق العاده معلم ها ترکیب بشوند،

00:15:38.000 --> 00:15:41.000
فرصت انقلاب در آموزش را فراهم می کنند.

00:15:41.000 --> 00:15:43.000
و من اصرار دارم که در این مسئله درگیر بشوید.

00:15:43.000 --> 00:15:45.000
چون این حیاتی است، نه فقط برای ما

00:15:45.000 --> 00:15:47.000
بلکه برای آینده ی کودکان ما

00:15:47.000 --> 00:15:49.000
اما باید از مدل صنعتی در آموزش

00:15:49.000 --> 00:15:51.000
به مدل کشاورزی برویم

00:15:51.000 --> 00:15:54.000
که هر مدرسه می تواند از همین فردا در حال شکوفایی باشد.

00:15:54.000 --> 00:15:56.000
چون مدرسه جایی است که کودکان زندگی را در آن تجربه می کنند.

00:15:56.000 --> 00:15:58.000
یا حتی در خانه، اگر ترجیح می دهند که در خانه آموزش ببينند

00:15:58.000 --> 00:16:00.000
توسط خانواده يا دوستانشان.

NOTE Paragraph

00:16:00.000 --> 00:16:02.000
صحبت های زیادی راجع به رؤیاها شده

00:16:02.000 --> 00:16:05.000
ظرف چند روز گذشته.

00:16:05.000 --> 00:16:07.000
و من می خوام خیلی کوتاه--

00:16:07.000 --> 00:16:10.000
دیشب، اشعار ناتائیل مرچنت در من خیلی اثر گذاشت

00:16:10.000 --> 00:16:12.000
که اشعار قدیمی را بازگو می کرد.

00:16:12.000 --> 00:16:14.000
می خوام یک شعر کوتاه رو خیلی سریع برای شما بخونم

00:16:14.000 --> 00:16:17.000
از W. B. Yeats که شاید بعضی ها بشناسید

00:16:17.000 --> 00:16:19.000
اون این شعر رو برای معشوقه اش گفت

00:16:19.000 --> 00:16:21.000
که اسمش ماود گان بود

00:16:21.000 --> 00:16:24.000
و شاعر ماتم داشت که آن چیزی را که فکر می کرد

00:16:24.000 --> 00:16:27.000
معشوقه اش از او می خواهد، نمی تواند به او بدهد.

00:16:27.000 --> 00:16:30.000
و می گفت: "من چیز دیگری دارم، ولی ممکنه برای تو نباشد."

NOTE Paragraph

00:16:30.000 --> 00:16:32.000
اون این شعر را گفت:

00:16:32.000 --> 00:16:35.000
"آگر آسمانها را همچون پارچه می بافتم،

00:16:35.000 --> 00:16:37.000
آن را با نور طلایی

00:16:37.000 --> 00:16:39.000
و نقره ای تزیین می کردم،

00:16:39.000 --> 00:16:41.000
پارچه ای آبی و کم نور

00:16:41.000 --> 00:16:43.000
و با تیرگی شب

00:16:43.000 --> 00:16:46.000
و روشنایی روز و گرگ و میش

00:16:46.000 --> 00:16:49.000
و پارچه را به زیر پای تو می افکندم؛

00:16:49.000 --> 00:16:52.000
اما منِ تهیدست،

00:16:52.000 --> 00:16:55.000
تنها رویاهایم را دارم؛

00:16:55.000 --> 00:16:58.000
و رویاهایم را زیر پای تو پهن می کنم؛

00:16:58.000 --> 00:17:00.000
نرم قدم بگذار

00:17:00.000 --> 00:17:03.000
چون بر رویاهایم قدم می گذاری"

00:17:03.000 --> 00:17:06.000
و هر روز، هر کجا

00:17:06.000 --> 00:17:09.000
کودکان ما رؤیاهایشان را زیر پای ما پهن می کنند.

00:17:09.000 --> 00:17:12.000
و ما باید نرم قدم بگذاریم.

NOTE Paragraph

00:17:12.000 --> 00:17:14.000
متشکرم

NOTE Paragraph

00:17:14.000 --> 00:17:31.000
(تشویق)

NOTE Paragraph

00:17:31.000 --> 00:17:33.000
خیلی ممنون