1
00:00:00,900 --> 00:00:03,555
ฉันเริ่มทำงานตอนที่ฉันอายุย่างเข้า19 ปี

2
00:00:03,555 --> 00:00:05,985
ในตำแหน่งช่างภาพหญิงคนแรก

3
00:00:05,985 --> 00:00:09,180
ในย่านกาซาของปาเลสไตน์

4
00:00:09,180 --> 00:00:11,294
งานของฉันในฐานะเป็นช่างภาพหญิง

5
00:00:11,294 --> 00:00:13,398
มักโดนดูถูกอย่างหนักหนา

6
00:00:13,398 --> 00:00:15,153
จากประเพณีท้องถิ่น

7
00:00:15,153 --> 00:00:17,201
และกลายเป็นมลทิน

8
00:00:17,201 --> 00:00:20,010
ของฉันและครอบครัว

9
00:00:20,010 --> 00:00:23,022
ในสนามรบที่ผู้ชายเป็นผู้นำ
ทำให้การเป็นอยู่ของฉัน


10
00:00:23,022 --> 00:00:26,092
ไม่เป็นที่ต้อนรับในทุกโอกาส

11
00:00:26,092 --> 00:00:27,810
พวกเขาชี้ชัดว่าผู้หญิง

12
00:00:27,810 --> 00:00:30,407
ไม่ควรทำงานของผู้ชาย

13
00:00:30,407 --> 00:00:32,747
บริษัทถ่ายภาพในกาซาไม่ยอมสอนงานให้ฉัน

14
00:00:32,747 --> 00:00:35,210
ด้วยเหตุผลว่าฉันเป็นผู้หญิง

15
00:00:35,210 --> 00:00:37,933
ป้าย "ห้าม" มันเด่นชัดมาก

16
00:00:37,933 --> 00:00:39,304
ครั้งหนึ่ง เพื่อนร่วมงานของฉันสามคน

17
00:00:39,304 --> 00:00:44,180
ทำถึงขนาดขับรถพาฉันไปในเขตทิ้งระเบิดจริง

18
00:00:44,180 --> 00:00:46,156
ที่ที่เต็มไปด้วยเสียงระเบิด

19
00:00:46,156 --> 00:00:48,451
เป็นเสียงเดียวที่ฉันได้ยิน

20
00:00:48,451 --> 00:00:50,566
ฝุ่นตลบอบอวลเต็มอากาศ

21
00:00:50,566 --> 00:00:54,525
พื้นเขย่าเหมือนมีชิงช้าแกว่งอยู่ใต้พื้น

22
00:00:54,525 --> 00:00:57,878
ฉันคิดได้ว่าเราไม่ได้มาเพื่อถ่ายภาพแน่

23
00:00:57,878 --> 00:01:00,848
ก็ตอนที่เพื่อนฉันหันหลังและเดินกลับขึ้นรถ

24
00:01:00,848 --> 00:01:03,502
และขับออกไปพร้อมโบกมืออำลาพร้อมกับหัวเราะ

25
00:01:03,502 --> 00:01:08,351
พวกเขาทิ้งฉันไว้คนเดียวในเขตทิ้งระเบิดนี้

26
00:01:08,351 --> 00:01:11,388
ในห้วงเวลาหนึ่งฉันรู้สึกกลัว

27
00:01:11,388 --> 00:01:15,623
รู้สึกอับอายขายหน้าและสงสารตัวเอง

28
00:01:15,623 --> 00:01:17,687
การกระทำของเพื่อนไม่ใช่

29
00:01:17,687 --> 00:01:20,354
การขู่เอาชีวิตเพียงอย่างเดียวที่ฉันได้รับ

30
00:01:20,354 --> 00:01:24,392
แต่เป็นครั้งที่อันตรายที่สุด

31
00:01:24,392 --> 00:01:27,407
มุมมองในชีวิตของผู้หญิงในกาซา

32
00:01:27,407 --> 00:01:29,387
ดูค่อนข้างจะเฉยชาต่อโลก

33
00:01:29,387 --> 00:01:32,747
จนไม่นานมานี้ ที่ผู้หญิงหลายคนถูกห้าม

34
00:01:32,747 --> 00:01:35,717
ให้ทำงานหรือเรียนต่อ

35
00:01:35,717 --> 00:01:38,788
ในช่วงเวลาที่มีสงครามสองแบบเกิดขึ้น

36
00:01:38,788 --> 00:01:40,970
ทั้งการกำหนดหน้าที่ทางสังคมของผู้หญิง

37
00:01:40,970 --> 00:01:43,954
และความขัดแย้งระหว่างอิสราเอลกับปาเลสไตน์

38
00:01:43,954 --> 00:01:47,972
เรื่องราวทั้งดีและร้ายของผู้หญิง
ค่อยๆ เลือนลางจางหายไป

39
00:01:47,972 --> 00:01:50,300
ในสายตาของผู้ชาย เรื่องของผู้หญิงถูกมอง

40
00:01:50,300 --> 00:01:52,257
ว่ามันไม่สำคัญ

41
00:01:52,257 --> 00:01:55,329
ฉันเริ่มใส่ใจมากขึ้น

42
00:01:55,329 --> 00:01:57,366
กับชีวิตของผู้หญิงในกาซา

43
00:01:57,366 --> 00:02:00,065
ด้วยความเป็นผู้หญิง ฉันจึงสามารถเข้าถึง

44
00:02:00,065 --> 00:02:04,643
โลกต้องห้ามของเพื่อนของฉัน

45
00:02:04,643 --> 00:02:07,077
ภายใต้ความเจ็บปวดและการฝ่าฟันที่เห็นได้ชัด

46
00:02:07,077 --> 00:02:08,862
มันมีความสุขสมบูรณ์แฝงอยู่

47
00:02:08,862 --> 00:02:11,682
ทั้งเสียงหัวเราะและความสำเร็จ

48
00:02:11,682 --> 00:02:15,201
ด้านหน้าของสถานีตำรวจในเมืองกาซา

49
00:02:15,201 --> 00:02:18,240
ในช่วงการโจมตีครั้งแรกในกาซา

50
00:02:18,240 --> 00:02:21,593
กองทัพทางอากาศของอิสราเอลได้ทำลายสถานีลง

51
00:02:21,593 --> 00:02:23,740
และทำให้ฉันดั้งหัก

52
00:02:23,740 --> 00:02:28,351
ในเวลาชั่วครู่ ฉันเห็นเพียงแค่สีขาว 
ขาวสว่างจ้า

53
00:02:28,351 --> 00:02:30,848
เหมือนแสงพวกนี้แหละ

54
00:02:30,848 --> 00:02:34,211
ฉันคิดในหัวว่าถ้าไม่ใช่เพราะฉันตาบอด

55
00:02:34,211 --> 00:02:37,100
ก็คงเป็นเพราะฉันอยู่ในสวรรค์

56
00:02:37,100 --> 00:02:40,320
กว่าฉันจะลืมตาได้

57
00:02:40,320 --> 00:02:44,531
ฉันก็ได้บันทึกความทรงจำชั่วขณะนั้นไว้แล้ว

58
00:02:44,531 --> 00:02:46,874
โมฮัมเมด คาเดอร์ เจ้าหน้าที่ชาวปาเลสไตน์

59
00:02:46,874 --> 00:02:50,043
ใช้เวลากว่าสองทศวรรษในอิสราเอล

60
00:02:50,043 --> 00:02:51,936
ในระหว่างช่วงเกษียณ

61
00:02:51,936 --> 00:02:55,266
เขาตัดสินใจสร้างบ้านสี่ชั้น

62
00:02:55,266 --> 00:02:59,563
แต่แค่เพียงการรบครั้งแรกในละแวกนั้น

63
00:02:59,563 --> 00:03:02,995
ก็ทำให้บ้านของเขาก็ถูกพังทลายลง

64
00:03:02,995 --> 00:03:06,544
ไม่มีอะไรเหลือเลย ยกเว้นนกพิราบที่เขาเลี้ยง

65
00:03:06,544 --> 00:03:09,709
และอ่างจากุซซี่

66
00:03:09,709 --> 00:03:11,953
ที่เขาได้มาจาก เทล อาวีฟ

67
00:03:11,953 --> 00:03:13,750
โมฮัมเมดได้เก็บอ่างนั้น

68
00:03:13,750 --> 00:03:15,516
ไปวางไว้บนซากปรักของบ้าน

69
00:03:15,516 --> 00:03:18,140
และเริ่มให้ลูกของเขา

70
00:03:18,140 --> 00:03:22,198
ได้อาบน้ำกับฟองสบู่ในทุกเช้า

71
00:03:22,198 --> 00:03:25,460
การทำงานของฉันไม่ใช่การซ่อนรอยแผลจากสงคราม

72
00:03:25,460 --> 00:03:27,541
แต่เป็นการแสดงให้เห็นภาพรวมทั้งหมด

73
00:03:27,541 --> 00:03:30,748
ของเรื่องที่ถูกซ่อนไว้ของชาวเมืองกาซา

74
00:03:30,748 --> 00:03:34,122
ในฐานะช่างภาพหญิงชาวปาเลสไตน์

75
00:03:34,122 --> 00:03:38,830
การเดินทางอย่างดิ้นรน
และการใช้ชีวิตรอดในแต่ละวัน

76
00:03:38,830 --> 00:03:42,151
ทำให้ฉันมีแรงบันดาลใจในการ
ก้าวข้ามข้อห้ามของสังคม

77
00:03:42,151 --> 00:03:47,318
และเห็นอีกด้านของสงครามและสิ่งที่เหลืออยู่

78
00:03:47,318 --> 00:03:51,390
ฉันกลายเป็นพยาน ที่มีทางเลือก

79
00:03:51,390 --> 00:03:55,170
เลือกที่จะวิ่งหนี หรือ 
เลือกที่จะยืนอยู่ต่อไป

80
00:03:55,170 --> 00:03:57,408
ขอบคุณค่ะ

81
00:03:57,408 --> 00:03:58,979
(เสียงปรบมือ)