WEBVTT

00:00:00.900 --> 00:00:03.555
Toen ik 19 werd, begon ik mijn carrière

00:00:03.555 --> 00:00:05.985
als de eerste vrouwelijke fotojournaliste

00:00:05.985 --> 00:00:09.180
in de Gazastrook, Palestina.

00:00:09.180 --> 00:00:11.294
Mijn werk als vrouwelijke fotograaf

00:00:11.294 --> 00:00:13.398
werd beschouwd als een ernstige belediging

00:00:13.398 --> 00:00:15.153
van lokale tradities,

00:00:15.153 --> 00:00:17.201
en zorgde voor een blijvend stigma

00:00:17.201 --> 00:00:20.010
voor mij en mijn familie.

00:00:20.010 --> 00:00:23.022
De voornamelijk mannelijke branche 
maakte mijn aanwezigheid

00:00:23.022 --> 00:00:26.092
onwelkom op alle mogelijke manieren.

00:00:26.092 --> 00:00:27.810
Ze maakten het duidelijk
dat een vrouw

00:00:27.810 --> 00:00:30.407
nooit de job van een man mag doen.

00:00:30.407 --> 00:00:32.747
Foto-agentschappen in Gaza weigerden
mij op te leiden

00:00:32.747 --> 00:00:35.210
omwille van mijn geslacht.

00:00:35.210 --> 00:00:37.933
Het bord met 'Nee' op
was duidelijk.

NOTE Paragraph

00:00:37.933 --> 00:00:39.304
Drie van mijn collega's

00:00:39.304 --> 00:00:44.180
brachten mij zelfs naar een gebied 
dat gebombardeerd werd,

00:00:44.180 --> 00:00:46.156
waar het geluid van de explosies

00:00:46.156 --> 00:00:48.451
het enige was dat ik kon horen.

00:00:48.451 --> 00:00:50.566
Stof vloog in de lucht,

00:00:50.566 --> 00:00:54.525
en de grond schudde als een schommel.

00:00:54.525 --> 00:00:57.878
Ik realiseerde pas dat we er niet waren
om verslag uit te brengen

00:00:57.878 --> 00:01:00.848
toen de drie collega's terug in de
gepantserde jeep stapten

00:01:00.848 --> 00:01:03.502
en wegreden, al lachend en wuivend,

00:01:03.502 --> 00:01:07.621
terwijl ze mij achterlieten 
in een bombardement.

NOTE Paragraph

00:01:08.351 --> 00:01:11.388
Op dat ogenblik was ik doodsbang,

00:01:11.388 --> 00:01:14.883
vernederd, en vol met zelfmedelijden.

00:01:15.623 --> 00:01:17.687
Wat mijn collega's hadden gedaan, was niet

00:01:17.687 --> 00:01:20.354
de enige doodsbedreiging die ik heb gekregen,

00:01:20.354 --> 00:01:23.582
maar het was wel de gevaarlijkste.

NOTE Paragraph

00:01:24.392 --> 00:01:27.407
Wat men zich voorstelt van een 
vrouwenleven in Gaza

00:01:27.407 --> 00:01:29.387
is passief.

00:01:29.387 --> 00:01:32.747
Tot recent was het veel vrouwen
niet toegestaan

00:01:32.747 --> 00:01:35.717
te werken of onderwijs te volgen.

00:01:35.717 --> 00:01:38.788
Ten tijde van zo'n dubbele oorlog

00:01:38.788 --> 00:01:40.970
-- sociale beperkingen voor vrouwen

00:01:40.970 --> 00:01:43.954
en het Israëlisch - Palestijns conflict --

00:01:43.954 --> 00:01:47.972
vielen de donkere en lichte verhalen
van vrouwen weg.

00:01:47.972 --> 00:01:51.980
Mannen bestempelden de verhalen
van vrouwen als irrelevant.

NOTE Paragraph

00:01:52.257 --> 00:01:55.329
Ik begon meer aandacht te besteden

00:01:55.329 --> 00:01:57.366
aan het leven van vrouwen in Gaza.

00:01:57.366 --> 00:02:00.065
Omdat ik een vrouw ben, had ik toegang

00:02:00.065 --> 00:02:04.643
tot werelden waar mijn collega's 
niet toegelaten waren.

00:02:04.643 --> 00:02:07.077
Voorbij de vanzelfsprekende
pijn en strijd,

00:02:07.077 --> 00:02:08.862
bevond zich een gezonde dosis

00:02:08.862 --> 00:02:11.682
gelach en prestaties.

00:02:11.682 --> 00:02:15.201
Voor een politiekamp in Gaza Stad

00:02:15.201 --> 00:02:18.240
tijdens de eerste oorlog in Gaza,

00:02:18.240 --> 00:02:21.593
slaagde een Israëlische luchtaanval erin
het kamp te vernietigen

00:02:21.593 --> 00:02:23.740
en mijn neus te breken.

00:02:23.740 --> 00:02:28.351
Even was al wat ik zag wit,
helder wit,

00:02:28.351 --> 00:02:30.848
zoals deze lichten.

00:02:30.848 --> 00:02:34.211
Ik dacht bij mezelf: 
ofwel ben ik blind geworden

00:02:34.211 --> 00:02:37.100
ofwel ben ik in de hemel.

00:02:37.100 --> 00:02:40.320
Tegen de tijd dat ik mijn ogen
kon openen,

00:02:40.320 --> 00:02:44.531
had ik dit moment gedocumenteerd.

NOTE Paragraph

00:02:44.531 --> 00:02:46.874
Mohammed Khader, 
een Palestijnse arbeider

00:02:46.874 --> 00:02:50.043
die twee decennia heeft doorgebracht
in Israël,

00:02:50.043 --> 00:02:51.936
had beslist als pensioenplan

00:02:51.936 --> 00:02:55.266
een huis te bouwen met vier verdiepingen,

00:02:55.266 --> 00:02:59.563
alleen werd bij de eerste aanval over land
in zijn wijk

00:02:59.563 --> 00:03:02.995
het huis met de grond gelijk gemaakt.

00:03:02.995 --> 00:03:06.544
Er bleef niets van over, 
behalve de duiven die hij er kweekte

00:03:06.544 --> 00:03:09.709
en een bubbelbad,

00:03:09.709 --> 00:03:11.953
dat hij had gehaald in Tel Aviv.

00:03:11.953 --> 00:03:13.750
Mohammed zette de badkuip

00:03:13.750 --> 00:03:15.516
bovenop het puin

00:03:15.516 --> 00:03:18.140
en begon zijn kinderen

00:03:18.140 --> 00:03:21.358
een dagelijks ochtendlijk bubbelbad te geven.

NOTE Paragraph

00:03:22.198 --> 00:03:25.460
Het is niet mijn bedoeling 
de littekens van de oorlog te verbergen

00:03:25.460 --> 00:03:27.541
maar om het volledige beeld te tonen

00:03:27.541 --> 00:03:30.748
van ongeziene verhalen 
van de bewoners van Gaza.

00:03:30.748 --> 00:03:34.122
Als Palestijnse vrouwelijke fotograaf,

00:03:34.122 --> 00:03:38.830
heeft de tocht van het worstelen,
overleven en het dagelijks leven

00:03:38.830 --> 00:03:42.151
mij geïnspireerd om het taboe
in de gemeenschap te overwinnen

00:03:42.151 --> 00:03:46.508
en een andere kant van oorlog 
en zijn gevolgen te zien.

00:03:47.318 --> 00:03:51.390
Ik ben een getuige geworden
die kon kiezen:

00:03:51.390 --> 00:03:55.170
weglopen of stilstaan.

NOTE Paragraph

00:03:55.170 --> 00:03:57.408
Dankuwel.

NOTE Paragraph

00:03:57.408 --> 00:03:58.979
(Applaus)