1
00:00:00,900 --> 00:00:03,555
Toen ik 19 werd, begon ik mijn carrière

2
00:00:03,555 --> 00:00:05,985
als de eerste vrouwelijke fotojournaliste

3
00:00:05,985 --> 00:00:09,180
in de Gazastrook, Palestina.

4
00:00:09,180 --> 00:00:11,294
Mijn werk als vrouwelijke fotograaf

5
00:00:11,294 --> 00:00:13,398
werd beschouwd als een ernstige belediging

6
00:00:13,398 --> 00:00:15,153
van lokale tradities,

7
00:00:15,153 --> 00:00:17,201
en zorgde voor een blijvend stigma

8
00:00:17,201 --> 00:00:20,010
voor mij en mijn familie.

9
00:00:20,010 --> 00:00:23,022
De voornamelijk mannelijke branche 
maakte mijn aanwezigheid

10
00:00:23,022 --> 00:00:26,092
onwelkom op alle mogelijke manieren.

11
00:00:26,092 --> 00:00:27,810
Ze maakten het duidelijk
dat een vrouw

12
00:00:27,810 --> 00:00:30,407
nooit de job van een man mag doen.

13
00:00:30,407 --> 00:00:32,747
Foto-agentschappen in Gaza weigerden
mij op te leiden

14
00:00:32,747 --> 00:00:35,210
omwille van mijn geslacht.

15
00:00:35,210 --> 00:00:37,933
Het bord met 'Nee' op
was duidelijk.

16
00:00:37,933 --> 00:00:39,304
Drie van mijn collega's

17
00:00:39,304 --> 00:00:44,180
brachten mij zelfs naar een gebied 
dat gebombardeerd werd,

18
00:00:44,180 --> 00:00:46,156
waar het geluid van de explosies

19
00:00:46,156 --> 00:00:48,451
het enige was dat ik kon horen.

20
00:00:48,451 --> 00:00:50,566
Stof vloog in de lucht,

21
00:00:50,566 --> 00:00:54,525
en de grond schudde als een schommel.

22
00:00:54,525 --> 00:00:57,878
Ik realiseerde pas dat we er niet waren
om verslag uit te brengen

23
00:00:57,878 --> 00:01:00,848
toen de drie collega's terug in de
gepantserde jeep stapten

24
00:01:00,848 --> 00:01:03,502
en wegreden, al lachend en wuivend,

25
00:01:03,502 --> 00:01:07,621
terwijl ze mij achterlieten 
in een bombardement.

26
00:01:08,351 --> 00:01:11,388
Op dat ogenblik was ik doodsbang,

27
00:01:11,388 --> 00:01:14,883
vernederd, en vol met zelfmedelijden.

28
00:01:15,623 --> 00:01:17,687
Wat mijn collega's hadden gedaan, was niet

29
00:01:17,687 --> 00:01:20,354
de enige doodsbedreiging die ik heb gekregen,

30
00:01:20,354 --> 00:01:23,582
maar het was wel de gevaarlijkste.

31
00:01:24,392 --> 00:01:27,407
Wat men zich voorstelt van een 
vrouwenleven in Gaza

32
00:01:27,407 --> 00:01:29,387
is passief.

33
00:01:29,387 --> 00:01:32,747
Tot recent was het veel vrouwen
niet toegestaan

34
00:01:32,747 --> 00:01:35,717
te werken of onderwijs te volgen.

35
00:01:35,717 --> 00:01:38,788
Ten tijde van zo'n dubbele oorlog

36
00:01:38,788 --> 00:01:40,970
-- sociale beperkingen voor vrouwen

37
00:01:40,970 --> 00:01:43,954
en het Israëlisch - Palestijns conflict --

38
00:01:43,954 --> 00:01:47,972
vielen de donkere en lichte verhalen
van vrouwen weg.

39
00:01:47,972 --> 00:01:51,980
Mannen bestempelden de verhalen
van vrouwen als irrelevant.

40
00:01:52,257 --> 00:01:55,329
Ik begon meer aandacht te besteden

41
00:01:55,329 --> 00:01:57,366
aan het leven van vrouwen in Gaza.

42
00:01:57,366 --> 00:02:00,065
Omdat ik een vrouw ben, had ik toegang

43
00:02:00,065 --> 00:02:04,643
tot werelden waar mijn collega's 
niet toegelaten waren.

44
00:02:04,643 --> 00:02:07,077
Voorbij de vanzelfsprekende
pijn en strijd,

45
00:02:07,077 --> 00:02:08,862
bevond zich een gezonde dosis

46
00:02:08,862 --> 00:02:11,682
gelach en prestaties.

47
00:02:11,682 --> 00:02:15,201
Voor een politiekamp in Gaza Stad

48
00:02:15,201 --> 00:02:18,240
tijdens de eerste oorlog in Gaza,

49
00:02:18,240 --> 00:02:21,593
slaagde een Israëlische luchtaanval erin
het kamp te vernietigen

50
00:02:21,593 --> 00:02:23,740
en mijn neus te breken.

51
00:02:23,740 --> 00:02:28,351
Even was al wat ik zag wit,
helder wit,

52
00:02:28,351 --> 00:02:30,848
zoals deze lichten.

53
00:02:30,848 --> 00:02:34,211
Ik dacht bij mezelf: 
ofwel ben ik blind geworden

54
00:02:34,211 --> 00:02:37,100
ofwel ben ik in de hemel.

55
00:02:37,100 --> 00:02:40,320
Tegen de tijd dat ik mijn ogen
kon openen,

56
00:02:40,320 --> 00:02:44,531
had ik dit moment gedocumenteerd.

57
00:02:44,531 --> 00:02:46,874
Mohammed Khader, 
een Palestijnse arbeider

58
00:02:46,874 --> 00:02:50,043
die twee decennia heeft doorgebracht
in Israël,

59
00:02:50,043 --> 00:02:51,936
had beslist als pensioenplan

60
00:02:51,936 --> 00:02:55,266
een huis te bouwen met vier verdiepingen,

61
00:02:55,266 --> 00:02:59,563
alleen werd bij de eerste aanval over land
in zijn wijk

62
00:02:59,563 --> 00:03:02,995
het huis met de grond gelijk gemaakt.

63
00:03:02,995 --> 00:03:06,544
Er bleef niets van over, 
behalve de duiven die hij er kweekte

64
00:03:06,544 --> 00:03:09,709
en een bubbelbad,

65
00:03:09,709 --> 00:03:11,953
dat hij had gehaald in Tel Aviv.

66
00:03:11,953 --> 00:03:13,750
Mohammed zette de badkuip

67
00:03:13,750 --> 00:03:15,516
bovenop het puin

68
00:03:15,516 --> 00:03:18,140
en begon zijn kinderen

69
00:03:18,140 --> 00:03:21,358
een dagelijks ochtendlijk bubbelbad te geven.

70
00:03:22,198 --> 00:03:25,460
Het is niet mijn bedoeling 
de littekens van de oorlog te verbergen

71
00:03:25,460 --> 00:03:27,541
maar om het volledige beeld te tonen

72
00:03:27,541 --> 00:03:30,748
van ongeziene verhalen 
van de bewoners van Gaza.

73
00:03:30,748 --> 00:03:34,122
Als Palestijnse vrouwelijke fotograaf,

74
00:03:34,122 --> 00:03:38,830
heeft de tocht van het worstelen,
overleven en het dagelijks leven

75
00:03:38,830 --> 00:03:42,151
mij geïnspireerd om het taboe
in de gemeenschap te overwinnen

76
00:03:42,151 --> 00:03:46,508
en een andere kant van oorlog 
en zijn gevolgen te zien.

77
00:03:47,318 --> 00:03:51,390
Ik ben een getuige geworden
die kon kiezen:

78
00:03:51,390 --> 00:03:55,170
weglopen of stilstaan.

79
00:03:55,170 --> 00:03:57,408
Dankuwel.

80
00:03:57,408 --> 00:03:58,979
(Applaus)