Κυρίες, Κύριοι,

σας κάλεσα επειγόντως
γιατί έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα.

Έχουμε στα χέρια μας 
60 τόνους τοξικών αποβλήτων.

Ακετόνη, κάδμιο, αμμωνία.

Πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε μία λύση 
για να τα ξεφορτωθούμε.

Και γρήγορα!

Περιμένω τις προτάσεις σας.

Μπορούμε να τα στείλουμε 
σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας;

Όχι, όχι, όχι! Είναι υπερβολικά ακριβό.

Πρέπει να κάνουμε όπως την προηγούμενη 
φορά.Να αγοράσουμε ένα χωράφι

και να τα θάψουμε διακριτικά.

Μα όχι! Πέρασαν αυτές οι εποχές!

Οι οικολόγοι θα μας κυνηγήσουν
σε λιγότερο από 24 ώρες!

Να τα μεταφέραμε σε μία χώρα 
λιγότερο απαιτητική;

Μα αυτές είναι όλες οι προτάσεις σας;

Δεν μπορείτε να μου βρείτε μία λύση
πιο απλή,

πιο οικονομική, πιο αποτελεσματική;

Κι αν βάζαμε τους ανθρώπους 
να τα καταναλώσουν;

Να τα καταναλώσουν;

Μα αυτά τα πράγματα είναι αηδιαστικά,
θα το καταλάβουν.

Όχι, όχι, όχι. Σε μικρές δόσεις.

Λίγο κάθε μέρα.

Δε θα καταλάβουν τίποτα.

Το βασικό είναι να τους κάνουμε 
να τα συνηθίσουν το γρηγορότερο δυνατό.

Με τους νέους για παράδειγμα.

Οι τύποι του μάρκετινγκ 
δεν έχουν παρά να τους υποδείξουν

ότι είναι κουλ και επαναστατικό.

Σίγουρα δουλεύει!

Μα πώς θα παρουσιαζόταν 
αυτό το πράγμα που λέτε;

Νομίζω ότι φαντάζομαι 
πώς θα μπορούσε να είναι.

Αρσενικό, ακετόνη, DDT, 
αμμωνία, πολώνιο 210.

Το να καπνίζεις, είναι σα να χρησιμεύεις σα
χωματερή για τα χειρότερα τοξικά προϊόντα.

Μην αφήνετε το τσιγάρο να σας κοροϊδεύει.

Πόσο θα μας κοστίσει αυτή η υπόθεση;

Τίποτα.

Οι νέοι είναι έτοιμοι να πληρώνουν 
για να καταναλώνουν αυτές τις αηδίες.