WEBVTT

00:00:07.180 --> 00:00:12.440
ΚΑΡΑ ΓΟΥΟΚΕΡ: ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

00:00:14.260 --> 00:00:19.620
[Σικκέμα Τζένκινς & Συνεργάτες, Νέα Υόρκη]

00:00:26.520 --> 00:00:27.800
Νομίζω ότι...

00:00:27.810 --> 00:00:29.560
...ίσως θα χρειαστώ τη σκάλα.

00:00:29.580 --> 00:00:32.150
Τη μετακινείς λίγο προς τα εδώ;

00:00:32.150 --> 00:00:34.210
Και, για να δω...

00:00:40.850 --> 00:00:43.200
...καλύτερα εδώ...

00:00:47.120 --> 00:00:50.149
Πρέπει να το αναγνωρίσω
στον εαυτό μου ότι τότε, στα 24 μου,

00:00:50.149 --> 00:00:52.519
κινήθηκα σωστά.

00:00:52.519 --> 00:00:53.989
[Κέντρο Σχεδίου, Νέα Υόρκη]

00:00:53.989 --> 00:00:56.150
Όταν άρχισα να παρουσιάζω έργα μου,

00:00:56.150 --> 00:00:57.740
στην Πρόβιντενς (Ρόουντ Άιλαντ),

00:00:57.740 --> 00:00:59.289
ήμουν φοιτήτρια.

00:00:59.289 --> 00:01:01.110
Ήμουν εικοσιτεσάρων ετών

00:01:01.110 --> 00:01:03.150
και πρωτοεμφανίστηκα 
με ένα μεγάλο έργο

00:01:03.150 --> 00:01:06.140
στο Κέντρο Σχεδίου της Νέας Υόρκης.

00:01:09.000 --> 00:01:11.540
Εδώ χρειάζεται προσοχή
γιατί συγκρατώ τα κομμάτια

00:01:11.540 --> 00:01:14.539
μόνο με τις άκρες των δαχτύλων.

00:01:14.539 --> 00:01:16.300
Αυτός είναι ο Χακ Φιν
με το κοστούμι του

00:01:16.300 --> 00:01:21.350
και το πόδι του θα πάρει θέση 
κάπου εδώ...

00:01:21.350 --> 00:01:23.810
Εισέπραττα τεράστιο ενδιαφέρον
και περιέργεια.

00:01:23.810 --> 00:01:25.660
Δεχόμουν τηλεφωνήματα από πινακοθήκες

00:01:25.670 --> 00:01:27.380
που ζητούσαν πληροφορίες

00:01:27.380 --> 00:01:29.560
και καλλιτέχνες με προειδοποιούσαν

00:01:29.560 --> 00:01:33.339
για τους κινδύνους της πρώιμης επιτυχίας.

00:01:33.339 --> 00:01:34.480
Εγώ τότε σκεφτόμουν:

00:01:34.480 --> 00:01:36.420
Δεν ξέρω ακόμη ούτε κι εγώ ποια είμαι

00:01:36.420 --> 00:01:38.180
κι ούτε κι εκείνοι με ξέρουν,

00:01:38.180 --> 00:01:40.680
όμως αν μείνω στην Πρόβιντενς

00:01:40.680 --> 00:01:43.240
και αξιοποιώ τις ευκαιρίες όπως έρχονται,

00:01:43.240 --> 00:01:45.369
αυτό μου αρκεί.

00:01:48.089 --> 00:01:51.010
Δεν ένιωθα καθόλου έτοιμη 
να ζήσω στη Νέα Υόρκη.

00:01:51.010 --> 00:01:53.500
Ήξερα όμως πως οι αλλαγές
είναι αναπόφευκτες

00:01:53.500 --> 00:01:57.900
και πως θα ήθελα να πάω 
όταν θα ένιωθα έτοιμη.

00:01:57.900 --> 00:02:00.630
Διδάσκω 12 χρόνια περίπου

00:02:00.630 --> 00:02:03.429
στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.

00:02:03.429 --> 00:02:06.328
Άρχισα όταν ήμουν ουσιαστικά παιδί,

00:02:06.328 --> 00:02:09.100
ήμουν στην ηλικία πολλών τελειόφοιτων,

00:02:09.100 --> 00:02:12.400
και ένιωθα εξαιρετικά άβολα.

00:02:12.400 --> 00:02:13.810
Όταν πρωτοήρθα στη Νέα Υόρκη

00:02:13.810 --> 00:02:18.369
ένιωσα ότι το νεοσχηματιζόμενο εγώ μου 
και η αυτοσυναίσθησή μου

00:02:18.369 --> 00:02:21.530

κατακερματίστηκαν.

00:02:21.530 --> 00:02:23.729
Πιστεύω δεν ήθελα τον ρόλο

00:02:23.729 --> 00:02:25.159
για τον οποίο είχα προσληφθεί,

00:02:25.159 --> 00:02:28.490
τον ρόλο 
του «νέου επιτυχημένου καλλιτέχνη»,

00:02:28.490 --> 00:02:32.179
που διδάσκει την ίδια του την επιτυχία!

00:02:32.179 --> 00:02:35.129
Αλλά νομίζω το αποδέχτηκα επιτέλους φέτος

00:02:35.129 --> 00:02:38.609
ότι κάτι πρέπει να ξέρω...
πέρασαν πια 20 χρόνια!

00:02:45.219 --> 00:02:46.439
Δεν μπορώ να το προσδιορίσω

00:02:46.439 --> 00:02:47.710
αλλά αν συνεχίσω να μιλάω

00:02:47.710 --> 00:02:50.119
ίσως αυτό το κάτι να αποκαλυφθεί.

00:02:50.119 --> 00:02:51.199
[Φεστιβάλ Frieze, Ν. Υόρκη]

00:02:51.199 --> 00:02:52.849
Δεν υπάρχει πτυχίο στον κόσμο

00:02:52.849 --> 00:02:54.519
που να σε κατοχυρώνει ως καλλιτέχνη,

00:02:54.519 --> 00:02:56.169
όπως όταν γίνεσαι γιατρός
ή κάτι άλλο συναφές.

00:02:56.169 --> 00:02:57.780
Αυτοδηλώνεσαι ως καλλιτέχνης

00:02:57.780 --> 00:03:01.370
και μετά επεξεργάζεσαι 
το πως να είσαι καλλιτέχνης.

00:03:07.080 --> 00:03:12.479
Η καλλιτεχνική σκηνή διαφέρει 
από εκείνη στο ξεκίνημά μου.

00:03:12.479 --> 00:03:14.270
Μοιάζει πολύ πιο διευρυμένη.

00:03:14.270 --> 00:03:16.399
Υπάρχουν πιο πολλά πράγματα

00:03:16.399 --> 00:03:20.209
που σε αποσπούν 
από την προσωπική δημιουργία.

00:03:20.209 --> 00:03:22.960
Η πίεση του να συμμορφωθείς

00:03:22.960 --> 00:03:26.380
με την παράδοση των σχολών 
είναι προβληματική.

00:03:26.380 --> 00:03:30.519
Νομίζω ότι πολλοί καλλιτέχνες
βιώνουν αυτήν την πίεση.

00:03:30.519 --> 00:03:34.239
Επίσης είναι γεγονός
ότι οι καλλιτέχνες πουλάνε το έργο τους

00:03:34.239 --> 00:03:38.659
για να αποπληρώνουν 
τα τεράστια σπουδαστικά δάνεια MFA.

00:03:38.659 --> 00:03:42.709
Όμως έχω πει ήδη στους φοιτητές μου 
αρκετά πρόσφατα


00:03:42.709 --> 00:03:43.579
ότι πρέπει


00:03:43.579 --> 00:03:44.700
να αλλάξουν τον κόσμο της τέχνης

00:03:44.700 --> 00:03:47.900
από τη στιγμή που θα μπουν σε αυτόν!

00:03:47.900 --> 00:03:50.260
Ίσως αυτό σημαίνει να δώσουν προτεραιότητα

00:03:50.260 --> 00:03:52.660
στο κριτικό διαλεκτικό πεδίο

00:03:52.660 --> 00:03:54.699
αντί των προϊόντων, ή κάτι ανάλογο.

00:03:54.699 --> 00:03:55.869
Λέω στους φοιτητές μου:
Αν αυτό θέλετε

00:03:55.869 --> 00:03:57.979
τότε βρείτε τον τρόπο
να το πραγματοποιήσετε.

00:03:57.979 --> 00:04:00.409
Κι αν είναι δαπανηρό να γίνει εδώ,

00:04:00.409 --> 00:04:04.369
τότε πραγματοποιήστε το όπου μπορείτε!

00:04:04.729 --> 00:04:08.579
Και μη θεωρήσετε ότι αυτό σας υποβιβάζει.

00:04:09.299 --> 00:04:11.139
Αν ως φοιτητές 
εντοπίζετε κακώς κείμενα,

00:04:11.139 --> 00:04:13.463
αν βλέπετε συνθήκες 
που πρέπει να αλλάξουν,

00:04:13.463 --> 00:04:18.343
τότε πρέπει να τολμήσετε
να αλλάξετε τα πράγματα!