1
00:00:07,180 --> 00:00:12,440
ΚΑΡΑ ΓΟΥΟΚΕΡ: ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

2
00:00:14,260 --> 00:00:19,620
[Σικκέμα Τζένκινς & Συνεργάτες, Νέα Υόρκη]

3
00:00:26,010 --> 00:00:27,800
Είναι μάλλον εντάξει....

4
00:00:27,810 --> 00:00:29,530
Μάλλον θα χρειαστώ σκάλα.

5
00:00:29,580 --> 00:00:30,890
Την μετακινείς λίγο;

6
00:00:30,955 --> 00:00:32,318
Και επίσης...

7
00:00:32,318 --> 00:00:33,532
...μάλλον...

8
00:00:35,335 --> 00:00:38,335
...εντάξει...

9
00:00:40,850 --> 00:00:42,140
...μάλλον έτσι...

10
00:00:47,120 --> 00:00:49,940
Πρέπει ίσως να ευχαριστώ τον εαυτό μου

11
00:00:50,149 --> 00:00:52,520
που τότε, στα 24 μου,
κινήθηκα αρκετά σωστά.

12
00:00:52,520 --> 00:00:53,989
[Κέντρο Σχεδίου, Νέα Υόρκη]

13
00:00:53,989 --> 00:00:56,149
Όταν άρχισα να παρουσιάζω έργα μου

14
00:00:56,149 --> 00:00:58,139
ζούσα στην Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ.

15
00:00:58,139 --> 00:00:59,290
Ήμουν φοιτήτρια.

16
00:00:59,290 --> 00:01:01,110
Ήμουν εικοσιτεσάρων ετών

17
00:01:01,110 --> 00:01:03,089
και πρωτοεμφανίστηκα 
με ένα μεγάλο έργο

18
00:01:03,149 --> 00:01:06,270
στο Κέντρο Σχεδίου της Νέας Υόρκης.

19
00:01:08,687 --> 00:01:11,540
Εδώ χρειάζεται προσοχή
γιατί συγκρατώ τα κομμάτια...

20
00:01:11,540 --> 00:01:14,540
...μόνο με τις άκρες των δαχτύλων...

21
00:01:14,540 --> 00:01:16,529
Αυτός είναι ο Χακ Φινν
με το κοστούμι του

22
00:01:16,529 --> 00:01:19,499
και το πόδι του θα πάρει θέση 
κάπου εδώ!...

23
00:01:21,350 --> 00:01:23,810
Εισέπραττα ενδιαφέρον και περιέργεια.

24
00:01:23,810 --> 00:01:25,670
Δεχόμουν τηλεφωνήματα από πινακοθήκες

25
00:01:25,670 --> 00:01:27,390
που ήθελαν να μάθουν περισσότερα

26
00:01:27,390 --> 00:01:29,560
και καλλιτέχνες με προειδοποιούσαν

27
00:01:29,560 --> 00:01:32,369
για τους κινδύνους της πρώιμης επιτυχίας.

28
00:01:32,580 --> 00:01:34,479
Κι εγώ σκεφτόμουν:

29
00:01:34,479 --> 00:01:36,419
Δεν ξέρω ακόμη ούτε κι εγώ ποια είμαι

30
00:01:36,420 --> 00:01:38,180
κι ούτε κι εκείνοι με ξέρουν,

31
00:01:38,180 --> 00:01:40,680
όμως αν μείνω στην Πρόβιντενς

32
00:01:40,680 --> 00:01:43,240
και αξιοποιώ τις ευκαιρίες όπως έρχονται,

33
00:01:43,240 --> 00:01:45,060
αυτό θα είναι ικανοποιητικό.

34
00:01:48,090 --> 00:01:51,009
Δεν ένιωθα έτοιμη να ζήσω στη Νέα Υόρκη.

35
00:01:51,009 --> 00:01:53,500
Ήξερα όμως πως οι αλλαγές
είναι αναπόφευκτες

36
00:01:53,500 --> 00:01:56,900
και πως θα ήθελα να πάω εκεί 
όταν θα ένιωθα έτοιμη.

37
00:01:57,900 --> 00:02:00,620
Διδάσκω 12 χρόνια περίπου

38
00:02:00,630 --> 00:02:02,580
στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.

39
00:02:03,430 --> 00:02:06,329
Άρχισα όταν ήμουν ουσιαστικά παιδί

40
00:02:06,329 --> 00:02:09,098
στην ηλικία πολλών τελειοφοίτων

41
00:02:09,098 --> 00:02:11,378
και ένιωθα εξαιρετικά άβολα με αυτό.

42
00:02:12,240 --> 00:02:13,810
Όταν πρωτοήρθα στη Νέα Υόρκη

43
00:02:13,810 --> 00:02:18,120
το νεοσχηματιζόμενο εγώ μου,

44
00:02:18,120 --> 00:02:21,010
η αίσθηση του εαυτού μου, 
κατακερματίστηκε.

45
00:02:21,529 --> 00:02:23,730
Πιστεύω δεν ήθελα τον ρόλο

46
00:02:23,730 --> 00:02:25,159
για τον οποίο είχα προσληφθεί,

47
00:02:25,159 --> 00:02:28,499
το ρόλο του "νέου επιτυχημένου καλλιτέχνη"

48
00:02:28,499 --> 00:02:30,819
που διδάσκει την ίδια του την επιτυχία!

49
00:02:32,180 --> 00:02:35,120
Αλλά νομίζω το αποδέχτηκα πια φέτος

50
00:02:35,129 --> 00:02:37,809
κάτι πρέπει να ξέρω...πάνε πια 20 χρόνια!

51
00:02:44,989 --> 00:02:46,439
Δεν ξέρω τι είναι αυτό το κάτι

52
00:02:46,439 --> 00:02:47,709
αλλά αν συνεχίσω να μιλάω

53
00:02:47,709 --> 00:02:49,830
ίσως αυτό το κάτι να αποκαλυφθεί.

54
00:02:49,830 --> 00:02:51,199
[Φεστιβάλ Frieze, Ν. Υόρκη]

55
00:02:51,199 --> 00:02:52,849
Δεν υπάρχει πτυχίο στον κόσμο

56
00:02:52,849 --> 00:02:54,635
που να σε κατοχυρώνει ως καλλιτέχνη

57
00:02:54,635 --> 00:02:57,080
...όπως το να γίνεσαι γιατρός
ή κάτι άλλο συναφές.

58
00:02:57,080 --> 00:02:58,709
Αυτοδηλώνεσαι ως καλλιτέχνης

59
00:02:58,709 --> 00:03:01,179
και μετά επεξεργάζεσαι 
το πως να είσαι καλλιτέχνης.

60
00:03:07,080 --> 00:03:11,799
Η καλλιτεχνική σκηνή διαφέρει 
από εκείνη στο ξεκίνημά μου.

61
00:03:12,480 --> 00:03:14,260
Μοιάζει πολύ πιο διευρυμένη.

62
00:03:14,269 --> 00:03:16,400
Υπάρχουν πιο πολλά πράγματα

63
00:03:16,400 --> 00:03:19,080
που σε αποσπούν 
από τη δημιουργική διαδικασία.

64
00:03:20,209 --> 00:03:22,959
Η πίεση του να συμμορφωθείς

65
00:03:22,959 --> 00:03:26,379
με την παράδοση των σχολών 
είναι προβληματική.

66
00:03:26,380 --> 00:03:28,680
Νομίζω ότι αυτό το βιώνουν πολλά άτομα.

67
00:03:30,520 --> 00:03:34,239
Επίσης είναι γεγονός
ότι οι καλλιτέχνες πουλάνε το έργο τους

68
00:03:34,239 --> 00:03:38,659
για να αποπληρώνουν 
τα τεράστια σπουδαστικά δάνεια MFA.

69
00:03:38,659 --> 00:03:42,709
Όμως έχω πει ήδη στους φοιτητές μου 
αρκετά πρόσφατα


70
00:03:42,709 --> 00:03:44,279
να αλλάξουν τον κόσμο της τέχνης

71
00:03:44,279 --> 00:03:45,809
και ότι όντως θα τον αλλάξουν

72
00:03:45,809 --> 00:03:47,679
από τη στιγμή που θα μπουν σε αυτόν!

73
00:03:47,900 --> 00:03:50,260
Ίσως αυτό σημαίνει να δώσουν προτεραιότητα

74
00:03:50,260 --> 00:03:52,660
στο κριτικό διαλεκτικό πεδίο

75
00:03:52,660 --> 00:03:54,680
αντί των προϊόντων, ή κάτι ανάλογο.

76
00:03:54,680 --> 00:03:56,459
Λέω στους φοιτητές μου:
Αν αυτό θέλετε

77
00:03:56,459 --> 00:03:58,919
τότε πρέπει με κάποιο τρόπο 
να το κάνετε να συμβεί.

78
00:03:58,919 --> 00:04:00,649
Κι αν είναι δαπανηρό να γίνει εδώ,

79
00:04:00,649 --> 00:04:04,729
τότε πραγματοποιήστε το όπου μπορείτε!

80
00:04:04,729 --> 00:04:07,549
Και μην το θεωρείτε υποβιβασμό.

81
00:04:08,459 --> 00:04:11,139
Αν ως φοιτητές
μπορείτε να εντοπίζετε τα κακώς κείμενα,

82
00:04:11,139 --> 00:04:13,409
τις συνθήκες που πρέπει να αλλάξουν,

83
00:04:13,409 --> 00:04:16,788
τότε πρέπει να αλλάξετε τα πράγματα!