1 00:00:07,180 --> 00:00:12,440 ΚΑΡΑ ΓΟΥΟΚΕΡ: ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ 2 00:00:14,260 --> 00:00:19,620 [Σικκέμα Τζένκινς & Συνεργάτες, Νέα Υόρκη] 3 00:00:26,520 --> 00:00:27,800 Είναι μάλλον εντάξει.... 4 00:00:27,810 --> 00:00:29,030 Μάλλον θα χρειαστώ την σκάλα. 5 00:00:29,580 --> 00:00:30,580 Την μετακινείς λίγο; 6 00:00:32,065 --> 00:00:32,318 Και επίσης... 7 00:00:32,318 --> 00:00:32,592 ...μάλλον... 8 00:00:35,335 --> 00:00:38,335 ...εντάξει... 9 00:00:40,850 --> 00:00:41,530 ...καλύτερα μάλλον έτσι... 10 00:00:47,120 --> 00:00:49,940 Πρέπει μάλλον να ευχαριστώ τον εαυτό μου 11 00:00:50,149 --> 00:00:52,520 που τότε, στα 24 μου, κινήθηκα αρκετά σωστά. 12 00:00:52,520 --> 00:00:53,989 [Κέντρο Σχεδίου, Νέα Υόρκη] 13 00:00:53,989 --> 00:00:56,149 Όταν άρχισα να παρουσιάζω έργα μου 14 00:00:56,149 --> 00:00:57,739 ζούσα στην Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ. 15 00:00:57,739 --> 00:00:59,290 Ήμουν φοιτήτρια. 16 00:00:59,290 --> 00:01:01,110 Ήμουν εικοσιτεσάρων ετών 17 00:01:01,110 --> 00:01:03,149 και πρωτοεμφανίστηκα με ένα μεγάλο έργο 18 00:01:03,149 --> 00:01:06,000 στο Κέντρο Σχεδίου της Νέας Υόρκης. 19 00:01:10,867 --> 00:01:11,540 Εδώ χρειάζεται προσοχή γιατί συγκρατώ τα κομμάτια μόνο με τις άκρες των δαχτύλων... 20 00:01:14,540 --> 00:01:16,299 Αυτός είναι ο Χακ Φινν με το κοστούμι του 21 00:01:16,299 --> 00:01:19,499 και το πόδι του θα πάρει θέση κάπου εδώ!... 22 00:01:21,350 --> 00:01:23,810 Εισέπραττα ενδιαφέρον και περιέργεια. 23 00:01:23,810 --> 00:01:25,670 Δεχόμουν τηλεφωνήματα από πινακοθήκες 24 00:01:25,670 --> 00:01:27,390 που ήθελαν να μάθουν περισσότερα 25 00:01:27,390 --> 00:01:29,560 και καλλιτέχνες με προειδοποιούσαν 26 00:01:29,560 --> 00:01:32,369 για τους κινδύνους της πρώιμης επιτυχίας. 27 00:01:33,340 --> 00:01:34,479 Κι εγώ σκεφτόμουν: 28 00:01:34,479 --> 00:01:36,419 Δεν ξέρω ακόμη ούτε κι εγώ ποια είμαι 29 00:01:36,420 --> 00:01:38,180 κι ούτε κι εκείνοι με ξέρουν, 30 00:01:38,180 --> 00:01:40,680 όμως αν μείνω στην Πρόβιντενς 31 00:01:40,680 --> 00:01:43,240 και αξιοποιώ τις ευκαιρίες όπως έρχονται, 32 00:01:43,240 --> 00:01:44,200 αυτό θα είναι ικανοποιητικό. 33 00:01:48,090 --> 00:01:51,009 Δεν ένιωθα έτοιμη να ζήσω στη Νέα Υόρκη. 34 00:01:51,009 --> 00:01:53,500 Ήξερα όμως πως οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες 35 00:01:53,500 --> 00:01:56,900 και πως θα ήθελα να πάω εκεί όταν θα ήμουν έτοιμη. 36 00:01:57,900 --> 00:02:00,620 Διδάσκω 12 χρόνια περίπου 37 00:02:00,630 --> 00:02:02,230 στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. 38 00:02:03,430 --> 00:02:06,329 Άρχισα όταν ήμουν ουσιαστικά παιδί 39 00:02:06,329 --> 00:02:09,098 στην ηλικία πολλών τελειοφοίτων 40 00:02:09,098 --> 00:02:11,038 και ένιωθα εξαιρετικά άβολα με αυτό. 41 00:02:12,400 --> 00:02:13,810 Όταν πρωτοήρθα στη Νέα Υόρκη 42 00:02:13,810 --> 00:02:18,370 το νεοσχηματιζόμενο εγώ μου, 43 00:02:18,370 --> 00:02:21,010 η αίσθηση του εαυτού μου, κατακερματίστηκε. 44 00:02:21,529 --> 00:02:23,730 Πιστεύω δεν ήθελα το ρόλο 45 00:02:23,730 --> 00:02:25,159 για τον οποίο είχα προσληφθεί, 46 00:02:25,159 --> 00:02:28,499 το ρόλο του "νέου επιτυχημένου καλλιτέχνη" 47 00:02:28,499 --> 00:02:30,409 που διδάσκει την ίδια του την επιτυχία! 48 00:02:32,180 --> 00:02:35,120 Αλλά νομίζω το αποδέχτηκα πια φέτος 49 00:02:35,129 --> 00:02:37,809 κάτι πρέπει να ξέρω...πάνε πια 20 χρόνια! 50 00:02:45,219 --> 00:02:46,439 Δεν ξέρω αυτό το κάτι 51 00:02:46,439 --> 00:02:47,709 αλλά αν συνεχίσω να μιλάω 52 00:02:47,709 --> 00:02:50,120 ίσως να αποκαλυφθεί. 53 00:02:50,120 --> 00:02:51,199 [Φεστιβάλ Τέχνης Frieze, Νέα Υόρκη] 54 00:02:51,199 --> 00:02:52,849 Δεν υπάρχει πτυχίο στον κόσμο 55 00:02:52,849 --> 00:02:53,955 να σε κατοχυρώνει ως καλλιτέχνη 56 00:02:53,955 --> 00:02:55,620 ...όπως το να γίνεσαι γιατρός 57 00:02:55,620 --> 00:02:56,169 ή κάτι άλλο συναφές.... 58 00:02:56,169 --> 00:02:57,779 Μάλλον αυτοδηλώνεσαι ως καλλιτέχνης 59 00:02:57,779 --> 00:03:00,359 και επεξεργάζεσαι μετά το πως να είσαι καλλιτέχνης. 60 00:03:07,080 --> 00:03:11,799 Η καλλιτεχνική σκηνή διαφέρει από εκείνη στο ξεκίνημά μου. 61 00:03:12,480 --> 00:03:14,260 Μοιάζει πολύ πιο διευρυμένη. 62 00:03:14,269 --> 00:03:16,400 Υπάρχουν πιο πολλά πράγματα 63 00:03:16,400 --> 00:03:19,080 που σε αποσπούν από την δημιουργική διαδικασία. 64 00:03:20,209 --> 00:03:22,959 Η πίεση του να συμμορφωθείς 65 00:03:22,959 --> 00:03:26,379 με την παράδοση των σχολών είναι προβληματική. 66 00:03:26,380 --> 00:03:28,680 Νομίζω ότι το βιώνουν αυτό πολλά άτομα. 67 00:03:30,520 --> 00:03:34,239 Επίσης είναι γεγονός ότι οι καλλιτέχνες πουλάνε το έργο τους 68 00:03:34,239 --> 00:03:38,659 για να αποπληρώνουν τα τεράστια σπουδαστικά δάνεια MFA. 69 00:03:38,659 --> 00:03:42,709 Έχω πει ήδη στους φοιτητές μου 70 00:03:42,709 --> 00:03:43,579 να αλλάξουν τον κόσμο της τέχνης 71 00:03:43,579 --> 00:03:44,699 και ότι όντως θα τον αλλάξουν 72 00:03:44,699 --> 00:03:47,199 αμέσως μόλις μπουν σε αυτόν! 73 00:03:47,900 --> 00:03:50,260 Ίσως αυτό σημαίνει να δώσουν προτεραιότητα 74 00:03:50,260 --> 00:03:52,660 στο κριτικό διαλεκτικό πεδίο 75 00:03:52,660 --> 00:03:54,680 αντί των προϊόντων ή κάτι ανάλογο. 76 00:03:54,680 --> 00:03:55,859 Λέω στους φοιτητές μου: Αν αυτό θέλετε 77 00:03:55,859 --> 00:03:57,979 τότε πρέπει με κάποιο τρόπο να το κάνετε να συμβεί. 78 00:03:57,979 --> 00:04:00,409 Κι αν είναι δαπανηρό να γίνει εδώ 79 00:04:00,409 --> 00:04:04,729 πραγματοποιήστε το όπου μπορείτε! 80 00:04:04,729 --> 00:04:07,549 Μην το θεωρείτε υποβιβασμό κάτι τέτοιο. 81 00:04:09,299 --> 00:04:11,139 Αν ως φοιτητές μπορείτε να εντοπίζετε τα κακώς κείμενα, 82 00:04:11,139 --> 00:04:13,409 τις συνθήκες που πρέπει να αλλάξουν, 83 00:04:13,409 --> 00:04:16,428 τότε πρέπει να αλλάξετε τα πράγματα!