1 00:00:06,360 --> 00:00:10,480 SARAH SZE: ΡΑΒΔΟΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ 2 00:00:23,940 --> 00:00:26,320 [Επεξηγηματικός σχολιασμός στην ταινία] Αρχίζουμε με ένα πλάνο 100 εκατοστών, 3 00:00:26,329 --> 00:00:28,689 το οποίο λαμβάνουμε από απόσταση μόλις ενός μέτρου. 4 00:00:28,689 --> 00:00:32,660 Κάθε 10'' λαμβάνουμε το ίδιο πλάνο από δεκαπλάσια απόσταση, 5 00:00:32,660 --> 00:00:35,060 ενώ το οπτικό μας πεδίο διευρύνεται κατά 10 φορές. 6 00:00:39,240 --> 00:00:43,240 [S. Sze] Στη δεκαετία του 1970 η ταινία "Powers of ten" των Charles και Ray Eames 7 00:00:43,250 --> 00:00:46,290 θεωρήθηκε κλασσική στο είδος της 8 00:00:46,290 --> 00:00:48,330 όσον αφορά τη δυνατότητα μέτρησης του χρόνου και του χώρου. 9 00:00:51,239 --> 00:00:54,299 Ήθελα πάντα να έχω την ευκαιρία να διευρευνήσω αυτές τις έννοιες. 10 00:01:05,420 --> 00:01:08,220 Σκέφτηκα λοιπόν να κατασκευάσω ένα έργο 11 00:01:08,229 --> 00:01:11,649 με επίκεντρο την μέτρηση του χρόνου και του χώρου μέσω της κινούμενης εικόνας. 12 00:01:13,880 --> 00:01:16,100 Κάθε πτυχή αυτού του έργου 13 00:01:16,110 --> 00:01:18,409 λειτουργεί ως μια ράβδος μέτρησης 14 00:01:18,409 --> 00:01:21,809 και μας αποκαλύπτει το πως προσανατολιζόμαστε χωροχρονικά. 15 00:01:24,480 --> 00:01:26,539 Επεξεργαζόμουν το έργο αυτό ως ταινία 16 00:01:27,300 --> 00:01:30,600 αλλά δεν είχα πειραματιστεί με το δυναμικό του ως γλυπτό. 17 00:01:31,560 --> 00:01:32,880 Συνειδητοποίησα ότι ως γλυπτό, 18 00:01:32,890 --> 00:01:36,840 χρειαζόταν να λάβει τη μορφή μιας εφήμερης εικόνας, 19 00:01:36,840 --> 00:01:38,180 έπρεπε να γίνει πιο διαφανές, 20 00:01:38,180 --> 00:01:39,920 έπρεπε να γίνει πιο αποσπασματικό, 21 00:01:39,920 --> 00:01:42,060 έπρεπε να γίνει πολύ πιο ελαφρύ, 22 00:01:42,060 --> 00:01:43,620 και να αψηφά τους νόμους της βαρύτητας. 23 00:01:44,750 --> 00:01:48,070 Έτσι οι οθόνες αντικαταστάθηκαν με κομμάτια χαρτιού. 24 00:01:48,320 --> 00:01:52,480 Επίσης, μετέτρεψα την επιφάνεια του γραφείου σε καθρέφτη. 25 00:01:53,120 --> 00:01:55,280 Ουσιαστικά, αυτό το γραφείο αποτελεί 26 00:01:55,280 --> 00:01:57,120 ένα είδος αντιγράφου μιας επιφάνειας εργασίας. 27 00:02:04,040 --> 00:02:07,940 Στον νου μου είχα την ιδέα ορισμένων επιστημόνων-κινηματογραφιστών. 28 00:02:08,840 --> 00:02:11,920 Η εικόνα του γατόπαρδου στο έργο μου. αποτελεί αναφορά στον Muybridge 29 00:02:13,700 --> 00:02:15,400 Επίσης σκεφτόμουν τον Edgerton, 30 00:02:15,400 --> 00:02:16,960 ο οποίος εφηύρε τη στροβοσκοπική φωτογραφία. 31 00:02:17,560 --> 00:02:18,640 Θεωρούμε πια δεδομένο 32 00:02:18,650 --> 00:02:21,910 ότι επρόκειτο για επιστημονικά πειράματα με βάση τις εικόνες. 33 00:02:23,060 --> 00:02:24,740 Αν αφιερώσεις αρκετό χρόνο εστιάζοντας στο έργο, 34 00:02:24,750 --> 00:02:26,430 συνειδητοποιείς ότι δεν είναι απλώς ένα βίντεο. 35 00:02:26,430 --> 00:02:29,930 Πρόκειται για δεδομένα σε πραγματικό χρόνο από τον ιστότοπο της NASA. 36 00:02:30,570 --> 00:02:32,010 Βλέπετε την απόσταση ως το διαστημόπλοιο Voyager, 37 00:02:32,010 --> 00:02:35,030 δηλαδή την πιο μακρινή μετρήσιμη απόσταση 38 00:02:35,030 --> 00:02:36,950 που έχουμε ποτέ καταφέρει να μετρήσουμε. 39 00:02:39,680 --> 00:02:42,000 Καθένα από τα αντικείμενα πάνω στην επιφάνεια εργασίας 40 00:02:42,000 --> 00:02:45,440 έχει μεγεθυνθεί. 41 00:02:45,440 --> 00:02:48,300 Συνεπώς, η επιφάνεια εργασίας λειτουργεί ως πειραματικός χώρος. 42 00:02:51,000 --> 00:02:53,700 Επεξεργάζομαι την ιδέα ενός, κατ` ουσίαν, επιστημονικού μοντέλου 43 00:02:53,700 --> 00:02:57,120 το οποίο προσπαθεί να σταθμίσει τις παραμέτρους μιας συμπεριφοράς. 44 00:02:57,120 --> 00:03:00,000 Θεωρώ ότι αυτό προσπαθώ να κατορθώσω μέσω του συγκεκριμένου γλυπτού. 45 00:03:02,010 --> 00:03:04,780 Προσπαθώ, δηλαδή, να εστιάσω εμπειρικά στις δραματικές αυξομειώσεις μεγεθών, 46 00:03:04,780 --> 00:03:06,420 βιώνοντάς τες από πολύ κοντινή απόσταση. 47 00:03:06,760 --> 00:03:08,800 Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μας. 48 00:03:09,260 --> 00:03:11,620 Επιχειρώ να το καταδείξω αυτό στο έργο μου με έναν συστηματικό τρόπο. 49 00:03:12,180 --> 00:03:14,700 Η εμπειρία που προκύπτει χαρακτηρίζεται από μια καθολική αίσθηση ευμεταβλητότητας, 50 00:03:14,709 --> 00:03:16,080 σαν τα αντικείμενα να ταλαντεύονται 51 00:03:17,040 --> 00:03:19,040 και σαν να προσπαθούμε ατέρμονα να βρούμε την ισορροπία μας.