SARAH SZE: ΡΑΒΔΟΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ

[Φωνή του σχολιαστή στην ταινία] 
Αρχίζουμε με ένα πλάνο 100 εκατοστών,

που λαμβάνουμε από απόσταση 
μόλις ενός μέτρου.

Κάθε 10'' λαμβάνουμε το ίδιο πλάνο
από δεκαπλάσια απόσταση,

ενώ το οπτικό μας πεδίο
διευρύνεται κατά 10 φορές.

[Sze] Στη δεκαετία του 1970 «Οι δυνάμεις του 10»
των Charles και Ray Eames

θεωρήθηκαν κλασσικές ταινίες τεκμηρίωσης

με θέμα τη δυνατότητα μέτρησης 
του χρόνου και του χώρου.

Ήθελα πάντα να κατανοήσω 
αυτές τις έννοιες.

Συνεπώς, ήθελα να κατασκευάσω ένα έργο

με επίκεντρο την μέτρηση του χρόνου
και του χώρου μέσω της κινούμενης εικόνας.

Κάθε πτυχή αυτού του έργου

λειτουργεί ως μια ράβδος μέτρησης

που μας αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο
προσανατολιζόμαστε χωροχρονικά.

Αρχικά το έργο μου είχε τη μορφή ταινίας

ωστόσο δεν είχα δώσει έμφαση 
στις δυνατότητές του ως γλυπτό.

Συνειδητοποίησα ότι ως γλυπτό,

χρειαζόταν να λάβει τη μορφή
μιας εφήμερης εικόνας,

έπρεπε να γίνει πιο διαφανές,

έπρεπε να γίνει πιο αποσπασματικό,

έπρεπε να γίνει πολύ πιο ελαφρύ,

και να αψηφά, κατά κάποιον τρόπο, 
τη βαρύτητα.

Έτσι οι οθόνες αντικαταστάθηκαν
με κομμάτια χαρτιού.

Επίσης, μετέτρεψα 
την επιφάνεια εργασίας σε καθρέφτη.

Η επιφάνεια εργασίας αποτελεί εν μέρει

μια αναπαράσταση
ενός χώρου επεξεργασίας μοντάζ.

Με απασχολούσε η ιδέα 
των επιστημόνων-κινηματογραφιστών.

Η εικόνα του γατόπαρδου αποτελεί αναφορά 
στον Muybridge.

Επίσης σκεφτόμουν τον Edgerton,

που εφηύρε τη στροβοσκοπική φωτογραφία.

Θεωρούμε δεδομένο

ότι επρόκειτο για επιστημονικά πειράματα 
με βάση τις εικόνες.

Αν αφιερώσετε αρκετό χρόνο στο έργο,

συνειδητοποιείτε ότι δεν πρόκειται 
απλώς για ένα βίντεο.

Πρόκειται για δεδομένα σε πραγματικό χρόνο
που φτάνουν σε εσάς από τον ιστότοπο της NASA.

Βλέπετε την απόσταση 
ως το διαστημόπλοιο Voyager,

δηλαδή την πιο μακρινή μετρήσιμη απόσταση

που έχουμε ποτέ καταφέρει να μετρήσουμε.

Όλα τα αντικείμενα στην επιφάνεια εργασίας

έχουν αποτελέσει αντικείμενα μεγεθύνσεων.

Άρα, η επιφάνεια εργασίας λειτουργεί 
ως ένας πειραματικός χώρος.

Επεξεργάζομαι την ιδέα 
ενός επιστημονικού μοντέλου

το οποίο προσπαθεί να σταθμίσει
τις παραμέτρους μιας συμπεριφοράς.

Θεωρώ ότι αυτός είναι ο στόχος μου
μέσω του συγκεκριμένου γλυπτού.

Στοχεύω στο να εστιάσω εμπειρικά 
στις δραματικές αυξομειώσεις μεγεθών,

βιώνοντάς τες από πολύ κοντινή απόσταση.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον 
αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μας.

Επιχειρώ να εστιάσω σε αυτή την εμπειρία 
με συστηματικό τρόπο.

Πρόκειται για μια εμπειρία που αποπνέει
μια καθολική αίσθηση ευμεταβλητότητας,

σαν τα αντικείμενα να ταλαντεύονται,

σαν να προσπαθούμε ατέρμονα 
να βρούμε την ισορροπία μας.