SARAH SZE: ΡΑΒΔΟΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ
[Επεξηγηματικός σχολιασμός στην ταινία]
Αρχίζουμε με ένα πλάνο 100 εκατοστών,
το οποίο λαμβάνουμε από απόσταση
μόλις ενός μέτρου.
Κάθε 10'' λαμβάνουμε το ίδιο πλάνο
από δεκαπλάσια απόσταση,
ενώ το οπτικό μας πεδίο
διευρύνεται κατά 10 φορές.
[S. Sze] Στη δεκαετία του 1970
«Οι δυνάμεις του 10» των Charles και Ray Eames
θεωρήθηκαν δύο ταινίες τεκμηρίωσης
κλασσικές στο είδος τους
όσον αφορά τη δυνατότητα μέτρησης
του χρόνου και του χώρου.
Ήθελα πάντα να κατανοήσω
αυτές τις έννοιες.
Συνεπώς, ήθελα να κατασκευάσω ένα έργο
το οποίο θα εστίαζε
στην μέτρηση του χρόνου και του χώρου
μέσω της κινούμενης εικόνας.
Κάθε πτυχή αυτού του έργου
λειτουργεί ως μια ράβδος μέτρησης
και μας αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο
προσανατολιζόμαστε χωροχρονικά.
Αρχικά το έργο μου είχε τη μορφή ταινίας
ενώ δεν είχα πειραματιστεί
με τις δυνατότητές του ως γλυπτό.
Συνειδητοποίησα ότι ως γλυπτό,
χρειαζόταν να λάβει τη μορφή
μιας εφήμερης εικόνας,
έπρεπε να γίνει πιο διαφανές,
έπρεπε να γίνει πιο αποσπασματικό,
έπρεπε να γίνει πολύ πιο ελαφρύ,
και να αψηφά, κατά κάποιον τρόπο,
τη βαρύτητα.
Έτσι οι οθόνες αντικαταστάθηκαν
με κομμάτια χαρτιού.
Επίσης, μετέτρεψα την επιφάνεια
εργασίας σε καθρέφτη.
Ουσιαστικά,
αυτή η επιφάνεια εργασίας αποτελεί
ένα είδος αναπαράστασης
ενός χώρου επεξεργασίας μοντάζ.
Με απασχολούσε η ιδέα
των επιστημόνων-κινηματογραφιστών.
Η εικόνα του γατόπαρδου στο έργο μου.
αποτελεί αναφορά στον Muybridge
Επίσης σκεφτόμουν τον Edgerton,
ο οποίος εφηύρε
τη στροβοσκοπική φωτογραφία.
Θεωρούμε πια δεδομένο
ότι επρόκειτο για επιστημονικά πειράματα
με βάση τις εικόνες.
Αν αφιερώσετε αρκετό χρόνο
εστιάζοντας στο έργο,
συνειδητοποιείτε ότι δεν πρόκειται
απλώς για ένα βίντεο.
Πρόκειται για δεδομένα σε πραγματικό χρόνο
που φτάνουν σε εσάς από τον ιστότοπο της NASA.
Βλέπετε την απόσταση
ως το διαστημόπλοιο Voyager,
δηλαδή την πιο μακρινή μετρήσιμη απόσταση
που έχουμε ποτέ καταφέρει να μετρήσουμε.
Καθένα από τα αντικείμενα
πάνω στην επιφάνεια εργασίας
έχει μεγεθυνθεί.
Άρα, η επιφάνεια εργασίας λειτουργεί
ως ένας πειραματικός χώρος.
Επεξεργάζομαι την ιδέα
ενός, κατ` ουσίαν, επιστημονικού μοντέλου
το οποίο προσπαθεί να σταθμίσει
τις παραμέτρους μιας συμπεριφοράς.
Θεωρώ ότι αυτός είναι ο στόχος μου
μέσω του συγκεκριμένου γλυπτού.
Στοχεύω, δηλαδή, στο να εστιάσω εμπειρικά
στις δραματικές αυξομειώσεις μεγεθών,
βιώνοντάς τες από πολύ κοντινή απόσταση.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον
αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μας.
Επιχειρώ να εστιάσω σε αυτό το θέμα
με έναν συστηματικό τρόπο.
Η εμπειρία που προκύπτει χαρακτηρίζεται
από μια καθολική αίσθηση ευμεταβλητότητας,
σαν τα αντικείμενα να ταλαντεύονται
και σαν να προσπαθούμε ατέρμονα
να βρούμε την ισορροπία μας.