Het zijn barre economische tijden, beste TEDsters, echt barre economische tijden. Daarom wil ik jullie opvrolijken met één van de grote, zij het grotendeels onbekende commerciële succesverhalen van de afgelopen 20 jaar. Vergelijkbaar, op zijn heel eigen wijze, met de successen van Microsoft of Google. Het is een tak die de huidige recessie met sereen gemoed heeft getrotseerd. Ik heb het over de georganiseerde misdaad. Georganiseerde misdaad bestaat al heel erg lang, hoor ik jullie zeggen. En dat zouden inderdaad wijze woorden zijn. Maar in de laatste twee decennia heeft ze een ongekende expansie gekend. Ze staat nu voor ongeveer 15 percent van het BNP van de wereld. Ik noem dat graag de Globale Schaduweconomie, of afgekort McMafia. Wat was de aanleiding voor deze uitzonderlijke groei in grensoverschrijdende misdaad? Er is natuurlijk de globalisering, technologie, communicatie enzovoort, waarover we het straks zullen hebben. Maar eerst wil ik jullie herinneren aan deze gebeurtenis. De ineenstorting van het communisme. Over heel Oost-Europa was dat een zeer belangrijke episode in onze naoorlogse geschiedenis. En nu is het tijd voor volledige openheid. Deze gebeurtenis was erg belangrijk voor mij persoonlijk. Ik was boeken gaan smokkelen over het ijzeren gordijn, naar democratische oppositiegroepen in Oost-Europa, zoals Solidarnosc in Polen, tijdens mijn tienerjaren. Toen begon ik te schrijven over Oost-Europa, en uiteindelijk werd ik de regionale hoofdcorrespondent van de BBC. Dat was mijn job in 1989. En dus toen 425 miljoen mensen uiteindelijk het recht kregen om hun eigen regering te kiezen, was ik zielsgelukkig. Maar ik was ook licht bezorgd over een aantal minder fraaie dingen die achter de muur verscholen zaten. Het duurde bijvoorbeeld niet lang voor etnisch nationalisme de bloederige kop opstak in Joegoslavië. Temidden van de chaos, temidden van de euforie, duurde het even voor ik snapte dat sommige mensen met machtsposities voor 1989, in Oost-Europa, die nog steeds hadden na de revoluties. Er waren natuurlijk dit soort types. Maar er waren ook verrassender mensen die een cruciale rol speelden in de gebeurtenissen in Oost-Europa. Zoals deze man. Herinner je je deze mensen? Ze wonnen gouden medailles in gewichtheffen en worstelen, om de vier jaar, op de Olympische Spelen. Ze waren de grote beroemdheden van het communisme. Met bijpassende flitsende lifestyle. Ze hadden geweldige flats in het stadscentrum. Vrijblijvende seks bij de hand. Ze mochten vrij naar het Westen reizen, wat toentertijd een grote luxe was. Het mag verbazen, maar ze speelden een cruciale rol in de opkomst van de markteconomie in Oost-Europa. Ik noem ze graag de vroedvrouwen van het kapitalisme. Dit zijn enkele van dezelfde gewichtheffers na hun makeover in 1989. In Bulgarije, waar deze foto is genomen, was het zo dat met de algehele instorting van het communisme in Oost-Europa niet alleen het communisme maar ook de staat instortte. Dat betekende dat de politie niet werkte. Het rechtssysteem werkte niet naar behoren. Wat moest een zakenman in de heerlijke nieuwe wereld van het Oost-Europese kapitalisme dus doen om zeker te zijn dat zijn contracten werden nageleefd? Hij wendde zich tot mensen die door sociologen, nogal prozaïsch, private ordehandhavingsagentschappen werden genoemd. Wij kennen ze liever als de maffia. In Bulgarije kreeg de maffia al snel versterking van 14.000 mensen die ontslagen waren als veiligheidsagent tussen 1989 en 1991. Als je staat instort en je economie razendsnel bergafwaarts gaat, dan zijn de laatste mensen die je op de arbeidsmarkt wil zien komen 14.000 mannen en vrouwen wiens voornaamste vaardigheden bestaan in bewaking, smokkelen, ondergrondse netwerken bouwen en mensen vermoorden. Maar dat gebeurde over heel Oost-Eurpa. Toen ik in de jaren 1990 aan de slag was, besteedde ik het meeste van mijn tijd aan het verslaan van het vreselijke conflict in Joegoslavië. Ik kon niet anders dan vaststellen dat de mensen die deze vreselijke misdaden begingen, de paramilitaire organisaties, dezelfde mensen waren die de leiding hadden van de georganiseerde misdaadsyndicaten. Ik bedacht dat achter het geweld een sinistere criminele onderneming schuilging. Dus besloot ik de wereld af te reizen om deze globale criminele onderwereld te onderzoeken door met politieagenten te praten, met slachtoffers te praten, en met afnemers van onwettige goederen en diensten. Maar bovenal door met de gangsters zelf te praten. De Balkan was een prachtige plaats om te starten. Waarom? Er was natuurlijk de kwestie van de ineenstorting van de rechtsstaat. Maar, zoals ze in de detailhandel zeggen, het draait om locatie, locatie, locatie. Wat ik bij het begin van mijn onderzoek merkte, was dat de Balkan was omgevormd tot een grote transitzone voor onwettige goederen en diensten uit de hele wereld. Heroïne, cocaïne, vrouwen die als prostituee werden verhandeld, en kostbare metalen. En waar gingen ze heen? Naar de Europese Unie, die tegen die tijd de vruchten van de globalisatie begon te plukken. Wat ze omvormde tot de rijkste consumentenmarkt in de geschiedenis. Die uiteindelijk uit ongeveer 500 miljoen mensen bestond. Een significante minderheid van deze 500 miljoen mensen besteden graag een deel van hun vrije tijd en hun cash aan slapen met prostituees, biljetten van 50 euro in hun neus stoppen en illegale migranten tewerkstellen. De georganiseerde misdaad werkt in een geglobaliseerde wereld net zoals andere bedrijven. Ze heeft productiezones, zoals Afghanistan en Colombia. Ze heeft distributiezones, zoals Mexico en de Balkan. En ze heeft natuurlijk consumptiezones, zoals de Europese Unie, Japan, en natuurlijk de Verenigde Staten. De productie- en distributiezones liggen meestal in de ontwikkelingslanden. Ze worden vaak bedreigd door vreselijk geweld en bloedvergieten. Neem bijvoorbeeld Mexico. 6.000 mensen zijn daar de afgelopen 18 maanden vermoord als direct gevolg van de cocaïnehandel. En de Democratische Republiek Congo? Sinds 1998 zijn daar vijf miljoen mensen gestorven. Het is een conflict waarover je weinig leest in de kranten. Maar het is het grootste conflict op deze planeet sinds de Tweede Wereldoorlog. Waarom is dat zo? Omdat maffia van over de hele wereld samenwerkt met locale paramilitaire groepen om de voorraden aan te slaan van de rijke ertsbronnen van de regio. In het jaar 2000 werd 80 procent van de coltan in de wereld gewonnen in de killing fields van de oostelijke Democratische Republiek Congo. Coltan zit in bijna elke mobiele telefoon, in bijna elke laptop en spelconsole. De Congolese krijgsheren verkochten dit spul aan de maffia in ruil voor wapens. De maffia verkocht het door aan de Westerse markten. En deze Westerse drang naar consumptie is de voornaamste drijfveer van de internationale georganiseerde misdaad. Sta me toe jullie enkele van mijn vrienden in actie te tonen, handig gefilmd door de Italiaanse politie terwijl ze taksvrije sigaretten smokkelden. Sigaretten zijn heel goedkoop als ze uit de fabriek komen. De Europese Unie heft er de zwaarste belasting ter wereld op. Als je ze in de E.U. kan binnensmokkelen, dan kan je mooie winsten maken. Ik wil jullie dit tonen om te bewijzen wat voor middelen deze groepen hebben. Deze boot kost nieuw één miljoen euro. Het is de snelste in de Europese wateren. Sinds 1994 maakten gedurende zeven jaar 20 van deze boten de trip over de Adriatische zee, van Montenegro naar Italië, elke nacht. Ten gevolge van deze handel liep het Verenigd Koninkrijk alleen al 8 miljard inkomsten mis. Al dat geld ging naar het financieren van de oorlog in Joegoslavië en naar de zakken van individuen zonder scrupules. Toen deze handel begon, had de Italiaanse politie maar twee boten die even snel konden gaan. Dat is heel belangrijk, want de enige manier om deze kerels te pakken is als ze zonder brandstof komen te zitten. Soms hadden de gangsters vrouwen bij zich die als prostituee werden verhandeld. Als de politie tussenbeide kwam, gooiden ze deze vrouwen in de zee, zodat de politie ze moest gaan redden van de verdrinkingsdood in plaats van achter de slechteriken aan te gaan. Ik toon jullie dit om aan te tonen hoeveel boten, hoeveel vaartuigen er nodig zijn om één van die mannen te pakken. Het antwoord is zes vaartuigen. Onthou dat 20 van deze speedboten de Adriatische zee overstaken, elke nacht. Wat deden deze kerels met het geld dat ze verdienen? Dat is waar globalisatie op de proppen komt, want dat betekende niet alleen de deregulering van de wereldhandel. Het betekende ook de vrijmaking van de internationale financiële markten. Reken maar dat dat handig was voor de witwassers. De laatste twee decennia waren de champagnetijd voor de smerige winsten. In de jaren '90 zagen we financiële centra over de hele wereld vechten voor deze business. Er was gewoon geen afdoend mechanisme om witwassen tegen te gaan. Een hoop bona fide banken waren er als de kippen bij om deposito's te accepteren van erg dubieuze oorsprong, zonder dat er vragen werden gesteld. De kern hiervan is het offshore banknetwerk. Deze dingen zijn een essentieel onderdeel van de witwasparade. Als je iets wil doen aan illegale belastingontduiking en transnationale georganiseerde misdaad, witwassen, dan moet je die dumpen. Een positieve noot: we hebben eindelijk iemand in het Witte Huis die zich steeds heeft uitgesproken tegen deze corrosieve entiteiten. Als iemand zich zorgen maakt over wat volgens mij de nood is aan nieuwe wetgeving, regelgeving, effectieve regelgeving, dan zeg ik, laten we naar Bernie Madoff kijken, die nu de rest van zijn leven in de cel zal doorbrengen. Bernie Madoff heeft 65 miljard dollar gestolen. Dat brengt hem hoog op de Olympus van het gangsterdom, bij de Colombiaanse kartels en de grote Russische misdaadsyndicaten. Hij deed dit decennia lang in het hartje van Wall Street. Geen regelgever die ernaar kraaide. Hoeveel meer Madoffs zitten er nog op Wall Street, of in de Londense City, die gewone mensen kaalplukken en geld witwassen? Ik kan je zeggen dat ze met velen zijn. Laat me nu overgaan naar het summum van de georganiseerde misdaad. Dat zijn de drugs. Onze tweede foto van een marihuanafarm vanochtend. Deze ligt in het hart van British Columbia, waar ik de foto heb gemaakt. Het is één van de tienduizenden huis-tuin-en-keuken kwekerijen in B.C. die ervoor zorgen dat meer dan vijf procent van het BNP van de provincie uit deze handel komt. Inspecteur Brian Cantera van de Royal Canadian Mounted Police bracht me naar een grotachtig warenhuis ten oosten van Vancouver om te kijken naar een aantal goederen die de RCMP regelmatig in beslag neemt van de smokkelaars. Die sturen het spul naar het zuiden, de Verenigde Staten, waar er een onverzadigbare markt is voor B.C. Bud, zoals het heet, deels omdat het als bio wordt verkocht, wat natuurlijk goed werkt in Californië. (Gelach) (Applaus) Maar zelfs de politie geeft toe dat dit nauwelijks invloed heeft op de winst van de grote exporteurs. Sinds het begin van de globalisering is de globale drugsmarkt enorm veel groter geworden. Maar er is geen evenredige stijging geweest van de middelen ter beschikking van de politie. Dat gaat misschien allemaal veranderen. Er is namelijk iets vreemds aan de gang. De VN heeft erkend, vorige maand, dat Canada een kernzone is geworden van distributie en productie van ecstasy en andere synthetische drugs. Interessant: het marktaandeel van heroïne en cocaïne daalt omdat de pillen hun roes alsmaar beter namaken. Dat verandert de spelregels. Het leidt de productie immers weg van de ontwikkelingslanden naar de Westerse wereld. Als dat gebeurt, is het een trend die onze politiecapaciteit in het Westen niet aankan. Ons drugsbeleid van de afgelopen 40 jaar is toe aan een grondige hervorming, als je het mij vraagt. Nu de recessie. De georganiseerde misdaad heeft zich al heel goed aangepast aan de recessie. Dat verbaast niet van de meest opportunistische bedrijfstak in de hele wereld. Er zijn geen regels in zijn regelgevende systeem. Behalve, natuurlijk, dat ze twee bedrijfsrisico's kent: gearresteerd worden door de ordehandhavers, wat eerlijk gezegd het minste van hun zorgen is, en concurrentie van andere groepen, d.w.z. een kogel in hun hoofd. Wat ze deden was het verplaatsen van hun operatie. Mensen roken niet zoveel wiet en gaan niet zo vaak naar de hoeren tijdens een recessie. Dus hebben ze zich massaal gestort op financiële en bedrijfsmisdaad, en vooral in twee sectoren, namelijk namaakgoederen en computermisdaad. Dat was een ongelooflijk succes. Ik stel jullie graag Mr. Pringle voor. Of juister: Señor Pringle. Dit werd me voorgesteld door een Braziliaanse cybercrimineel. We zaten samen in een auto in de Avenue Paulista in São Paulo. Ik hing hem aan mijn laptop, en binnen de vijf minuten was hij binnengedrongen in het computerbeveiligingssysteem van een grote Braziliaanse bank. Het is echt niet zo moeilijk. En het is nog gemakkelijker omdat het fascinerende aan cybermisdaad is dat het niet zozeer om de technologie gaat. De sleutel tot cybermisdaad is wat we social engineering nomen. Om de technische term te gebruiken, er wordt er elke minuut één geboren. Je hebt er geen idee van hoe gemakkelijk het is om mensen ervan te overtuigen dingen te doen met hun computers die objectief niet in hun belang zijn. Al heel snel leerden de cybercriminelen dat de snelste weg, de snelste weg naar iemands portemonnee, loopt over een belofte van seks en liefde. Misschien herinneren sommigen van jullie zich het I-Love-You-virus, één van de beste wereldwijde virussen. Ik had veel geluk toen het ILOVEYOU-virus uitkwam. Want de persoon van wie ik het kreeg, was een ex-vriendin van me. Ze had allerlei gevoelens en emoties voor me in die tijd, maar liefde was daar niet bij. (Gelach) Dus zodra ik het in mijn inbox zag toekomen, dropte ik het snel in de prullenmand en bespaarde ik mezelf een heel vervelende besmetting. Cybermisdaad, je moet ervoor op je hoede zijn. Eén ding waarvan we weten dat het internet het doet, is: het internet helpt deze kerels. Er bestaan muggen die drager zijn van de malariaparasiet die ons bloed besmet als de mug een gratis maaltijd geniet op onze kosten. Artesunate is een heel effectief geneesmiddel dat de parasiet kan doden in de eerste dagen na de infectie. Het jongste jaar of zo hebben onderzoekers in Cambodja ontdekt dat er het volgende gebeurt: de malariaparasiet ontwikkelt weerstand. Ze zijn bang dat de reden waarom hij resistent wordt, is dat Cambodjanen zich de commerciële geneesmiddelen niet kunnen permitteren en deze dus van het internet kopen. Deze pillen bevatten maar kleine dosissen van het actieve bestanddeel. Dat is de reden waarom de parasiet resistent wordt. Ik zeg dit omdat we moeten weten dat de georganiseerde misdaad een impact heeft op allerlei gebieden van ons leven. Je hoeft niet met prostituees te slapen of drugs te nemen om een relatie te hebben met de georganiseerde misdaad. Ze raken aan onze bankrekeningen. Ze raken aan onze communicatie, onze pensioenfondsen. Ze raken zelfs aan het voedsel dat we eten en aan onze regeringen. Dit is niet langer een kwestie van Sicilianen uit Palermo en New York. Er hangt helemaal geen romantiek rond gangsters in de 21ste eeuw. Dit is een machtige bedrijfstak, die instabiliteit en geweld veroorzaakt, waar ze ook heengaat. Het is een grote economische macht die we heel, heel ernstig moeten nemen. Het was me een voorrecht hier te spreken. Heel veel dank. (Applaus)