[เสียงระฆังดัง] ท่านติช คุณสง่า คำถามของผมก็คือ ท่านสามารถให้อภัยกับทุกสิ่งทุกอย่างได้หรือไม่ และมันเป็นไปได้หรือไม่ที่เราจะทำแบบนั้น และจะทำได้อย่างไร ใช่ มันเป็นไปได้ และข้าพเจ้ากล่าวจากประสบการณ์ของเขาเหล่านั้น ผู้ซึ่งผ่านพบกับความอยุติธรรมและความทุกข์ทรมานมาอย่างมากมาย ผู้ซึ่งมีชีวิตรอดผ่านสงครามหลายครั้งในเวียดนาม และถูกปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมทั้งกับตัวเขาเอง ประชาชน และประเทศชาติของเขา แต่การเห็นอกเห็นใจและการให้อภัยนั้นเป็นสิ่งที่ทำได้ หากท่านมองดูเขาเหล่านั้น ผู้ที่ทำให้เราต้องทุกข์ทรมาน พวกเขาเองก็จะเห็นความทุกข์ทรมานของตนเอง พวกเขาเองก็ตกอยู่ใน...ในสถานการณ์ที่ไม่อาจมีความสุขได้อย่างแท้จริง และความเห็นอกเห็นใจก็ก่อตัวขึ้นในหัวใจของเราและเมื่อความเห็นอกเห็นใจเกิดขึ้นในใจของเราแล้ว เราก็สามารถที่จะลืม และให้อภัย ความตั้งใจที่จะให้อภัยเพียงอย่างเดียวนั้นไม่พอ แม้หากท่านต้องการให้อภัยแต่กลับไม่อาจให้อภัยได้ ความเข้าใจอย่างแท้จริงเพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่นำมาซึ่งการให้อภัย และความเข้าใจเช่นนั้นจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อท่านมองเห็นความทุกข์ทรมานของพวกเขา พวกเขา...พวกเขาได้ทำสิ่งที่เลวร้ายขึ้นจากความโกรธ ความขัดข้องใจ และความโง่เขลาของตนเอง และเรารู้ว่าผู้คนต่างก็มีความอยาก มี... มีความไม่เข้าใจกัน และมีความโกรธมากมาย ผู้ซึ่งไม่มีความเมตตา..ไม่มีความเห็นอกเห็นใจ และเขาเหล่านี้... คนเหล่านี้เป็นผู้ที่ไม่มีความสุขอย่างยิ่ง ถึงแม้พวกเขาจะมี...มีอำนาจมากมาย มีเงิน อำนาจ และสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น และเราก็สามารถมองเห็นได้ถึงความทุกข์ทรมานของพวกเขา และเนื่องจากการกระทำของพวกเขา ข้าพเจ้ามองเห็นความทุกข์ และข้าพเจ้ารู้สึกสงสารพวกเขาและนั่นเอง การให้อภัยกลายเป็นปัญหาของพวกเขา และนั้นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่ทำให้เราต้องตกระกำลำบาก ผู้คนที่มาและรุกรานเรา มาทำลายบ้าน ครอบครัว หรือแม้แต่บุพการี ผู้ที่ไม่รู้ว่าจะรักเราได้อย่างไร ผู้ที่ยัดเยียดความคิดของตนใส่ในหัวเรา เรามองเห็นได้ว่าเขากำลังเป็นทุกข์... ...และด้วยความเข้าใจความทุกข์เหล่านั้น ความเห็นอกเห็นใจจึงทำให้เราให้อภัย ท่านไม่ถือโทษโกรธเคือง ท่านสามารถที่จะโอบกอดทุกๆ คนไว้ด้วยความเห็นอกเห็นใจ ความรักของพระพุทธเจ้านั้นเป็นไปได้ เช่นนั้น