1
00:00:08,309 --> 00:00:12,509
Η Ακαδημία Κράνμπρουκ ήταν η σχολή 
όπου φοίτησα ως προπτυχιακός φοιτητής.

2
00:00:13,299 --> 00:00:16,430
Θα έλεγα ότι αρχικά ένιωσα σοκαρισμένος

3
00:00:16,430 --> 00:00:19,550
διότι μόνο εγώ ανήκα σε κάποια μειονότητα.

4
00:00:19,919 --> 00:00:21,759
Αυτό συνέβη το 1988.

5
00:00:22,840 --> 00:00:25,780
Αυτοπροσδιορίστηκα τότε απλώς 
ως ένας ακόμη καλλιτέχης

6
00:00:25,780 --> 00:00:28,320
μεταξύ των συμμαθητών μου.

7
00:00:28,970 --> 00:00:31,449
Θεωρώ πως αντιμετώπισα δυσκολίες
επειδή ήταν η πρώτη φορά

8
00:00:31,449 --> 00:00:35,849
που βρέθηκα αντιμέτωπος 
με την ταυτότητά μου ως Αφρο-Αμερικανός.

9
00:00:39,610 --> 00:00:43,060
Όταν ήμουν περίπου οχτώ ετών
η μητέρα μου μου εξήγησε

10
00:00:43,060 --> 00:00:46,470
την περιπλοκότητα της κατάστασης 
με την οποία θα ερχόμουν αντιμέτωπος.

11
00:00:46,470 --> 00:00:51,230
Ήμουν ενήμερος και είπα στον εαυτό μου:
«Πρέπει να χτίσω ένα σκληρό περίβλημα».

12
00:00:51,230 --> 00:00:55,450
«Πρέπει να μπορώ να είμαι λειτουργικός
σε έναν κόσμο...» (ΠΙΚΡΟ ΓΕΛΙΟ)

13
00:00:55,450 --> 00:00:59,140
«...που θα μπορούσε να στραφεί 
εναντίον μου, αντί να με υποστηρίξει».

14
00:00:59,140 --> 00:01:01,180
Πως να το αντιμετωπίσω αυτό;

15
00:01:04,960 --> 00:01:06,820
Έχω κατηγοριοποιηθεί φυλετικά.

16
00:01:08,460 --> 00:01:11,140
Μια μέρα γύριζα στο σπίτι 
με τα έργα μου μετά το μάθημα.

17
00:01:11,140 --> 00:01:15,850
Ένιωσα να με τραβούν...να με περικυκλώνουν
...μυστικοί αστυνομικοί φωνάζοντας:

18
00:01:15,850 --> 00:01:17,100
«Κάτω, ακίνητος!»....

19
00:01:17,100 --> 00:01:20,110
...επειδή στο παντοπωλείο λίγο πιο κάτω
είχε γίνει ληστεία.

20
00:01:20,300 --> 00:01:22,980
Αυτή ήταν η πραγματικότητα που βίωνα.

21
00:01:25,580 --> 00:01:27,730
Έπρεπε να το χωρέσει το μυαλό μου!

22
00:01:27,740 --> 00:01:30,620
Ψυχολογικά, 
έπρεπε να το χωρέσει ο νους μου.

23
00:01:30,880 --> 00:01:33,280
Και έπρεπε να γαληνέψω,

24
00:01:34,130 --> 00:01:35,420
να το βάλω σε τάξη

25
00:01:35,429 --> 00:01:37,009
και να καταφέρω

26
00:01:37,009 --> 00:01:40,549
να μην ξεσπάσει η οργή μου.

27
00:01:40,800 --> 00:01:45,420
Και αν ξεσπάσω, αυτό να γίνει
δημιουργώντας αυτά τα έργα.

28
00:01:46,079 --> 00:01:49,999
Όλα αυτά να αποτελέσουν
κίνητρο δημιουργίας.

29
00:01:55,500 --> 00:02:00,200
Δεν αντιμετωπίζω ποτέ ελαφρά
τα Ηχοκοστούμια μου.

30
00:02:01,500 --> 00:02:04,490
Έχουν γεννηθεί σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος.

31
00:02:07,780 --> 00:02:13,100
Κάτω από τα Ηχοκοστούμια κρύβεται 
η έμφυλη ταυτότητα, η φυλή, η τάξη.

32
00:02:13,800 --> 00:02:17,680
Και σε αναγκάζουν να τα αντικρύσεις 
χωρίς επικριτική διάθεση.

33
00:02:18,160 --> 00:02:22,200
Όπως ξέρετε, υπάρχει η τάση
να κατηγοριοποιούμε τα πάντα.

34
00:02:22,209 --> 00:02:25,150
Να βάζουμε τα πράγματα σε κουτάκια.

35
00:02:27,520 --> 00:02:32,160
Πώς όμως θα τα καταφέρουμε όταν βρεθούμε
πρόσωπο με πρόσωπο με κάτι μη οικείο;