1
00:00:17,883 --> 00:00:19,783
11-րդ և 12-րդ դարերում

2
00:00:19,783 --> 00:00:21,935
անգլիացի հասարակության
մեծ մասը անգրագետ էր:

3
00:00:21,935 --> 00:00:23,105
Աստվածաշունչը կարդալու

4
00:00:23,105 --> 00:00:24,237
այլ ելք նրանք չունեին,

5
00:00:24,237 --> 00:00:26,547
և հոգևորականները գտան խելացի լուծում ՝

6
00:00:26,547 --> 00:00:28,717
նրանք որոշ աստվածաշնչյան 
առակները բեմադրեցին,

7
00:00:28,717 --> 00:00:30,697
այսպիսով, անգամ այն մարդիկ, ովքեր կարդալ

8
00:00:30,697 --> 00:00:32,409
չգիտեին, կարող էին հասկանալ դրանք:

9
00:00:32,409 --> 00:00:33,981
Դրանք կոչվում էին
միստերիաներ,

10
00:00:33,981 --> 00:00:36,299
քանի որ բացահայտում էին
Աստծո խոսքերի էությունը:

11
00:00:36,299 --> 00:00:37,186
Միաժամանակ

12
00:00:37,186 --> 00:00:38,970
հոգևորականությունը ստեղծեց պիեսներ

13
00:00:38,970 --> 00:00:40,244
եկեղեցու սրբերի մասին,

14
00:00:40,244 --> 00:00:41,904
որոնք կոչվում էին
«միրիքլ» պիեսներ:

15
00:00:41,904 --> 00:00:42,699
Սկզբում,

16
00:00:42,699 --> 00:00:45,280
հոգևորականները բեմադրում էին
աստվածաշնչյան առակները

17
00:00:45,280 --> 00:00:47,029
տաճարների աստիճաշարքերի վրա:

18
00:00:47,029 --> 00:00:48,906
Հանդիսատեսը ջերմ ընդունեց պիեսները և

19
00:00:48,906 --> 00:00:51,026
շուտով սրանք տեղափոխվեցին փողոցներ,

20
00:00:51,026 --> 00:00:52,283
քաղաքի հրապարակներ:

21
00:00:52,283 --> 00:00:55,099
Ստեղծելով շարժական սայլակառքեր 
յուրաքանչյուր պիեսի համար,

22
00:00:55,099 --> 00:00:56,816
դրանք իրար հետևից կանգնեցնելով՝

23
00:00:56,816 --> 00:00:58,028
հոգևորականները

24
00:00:58,028 --> 00:00:59,747
մի շարք պատմություններ էին
բեմադրում,

25
00:00:59,787 --> 00:01:01,075
որոնք սկսվում էին Ծննդոցից

26
00:01:01,075 --> 00:01:02,309
և վերջանում Հայտնությամբ:

27
00:01:02,309 --> 00:01:04,985
Այս շարժական սայլակառքերը, 
որոնք կոչվում էին «փեջընթս»

28
00:01:04,985 --> 00:01:07,005
և նմանվում էին մեծ արկղների անիվների վրա:

29
00:01:07,005 --> 00:01:08,619
Բոլորը կազմված էին երկու հարկից:

30
00:01:08,619 --> 00:01:09,962
Ներքևի հարկը քողարկված էր և

31
00:01:09,962 --> 00:01:13,125
օգտագործվում էր զգեստների, 
զարդարանքների և զգեստափոխվելու համար:

32
00:01:13,125 --> 00:01:16,086
Վերևի հարթակում տեղի էր
ունենում բեմադրությունը:

33
00:01:16,086 --> 00:01:19,095
Հանդիսատեսը քաղաքի տարբեր
կողմերից էր հավաքվում,

34
00:01:19,095 --> 00:01:20,911
իսկ սայլակառքը շարժվում էր շրջանով,

35
00:01:20,911 --> 00:01:23,124
մինչ բոլորը տեսնեն բեմադրությունը:

36
00:01:23,124 --> 00:01:24,949
Շուտով, բեմադրությունը սկսեց պահանջել

37
00:01:24,949 --> 00:01:27,728
ավելի շատ դերասաններ քան 
հոգևորականները կարող են ապահովել:

38
00:01:27,728 --> 00:01:29,191
Այսպիսով, արդեն 13-րդ դարում

39
00:01:29,191 --> 00:01:31,241
տարբեր համքարություններ էին պատասխանատու

40
00:01:31,241 --> 00:01:33,862
այս պատմությունները բեմադրելու համար:

41
00:01:33,862 --> 00:01:35,447
Այս բաժանումը արտոցելելու էր

42
00:01:35,447 --> 00:01:37,366
համքարությունների մասնագիտությունները:

43
00:01:37,366 --> 00:01:39,511
Օրինակ, ատաղձագործները

44
00:01:39,511 --> 00:01:40,955
բեմադրում էին «Նոյան տապանը»,

45
00:01:40,955 --> 00:01:42,245
իսկ հացթուխները կարող էին

46
00:01:42,305 --> 00:01:43,847
բեմադրել «Վերջին Ընթրիքը»:

47
00:01:43,847 --> 00:01:45,748
Կարո՞ղ եք պատկերացնել, ինչ կպատահեր,

48
00:01:45,748 --> 00:01:47,378
եթե մսագործները ձեռնամուխ լինեին

49
00:01:47,378 --> 00:01:49,664
Քրիստոսի խաչվելը բեմադրելուն:

50
00:01:49,664 --> 00:01:51,177
Առանց հոգևորականության, իհարկե,

51
00:01:51,177 --> 00:01:53,122
պիեսները փոխեցին իրենց բովանդակությունը

52
00:01:53,122 --> 00:01:54,887
իսկական աստվածաշնչյան առակներից:

53
00:01:54,967 --> 00:01:58,419
Արդեն 14-րդ դարում, 
ծագեց դրամայի նոր տարբերակը,

54
00:01:58,419 --> 00:02:00,082
որը կոչվում էր բարոյական պիեսներ:

55
00:02:00,082 --> 00:02:00,830
Հավատը,

56
00:02:00,830 --> 00:02:01,558
ճշմարտությունը,

57
00:02:01,558 --> 00:02:02,320
կարեկցանքը

58
00:02:02,320 --> 00:02:03,340
և առաքինությունը

59
00:02:03,340 --> 00:02:05,194
դարձան բեմադրության մասնակից:

60
00:02:05,194 --> 00:02:07,483
Միաժամանակ, սրանց հակադիր մեղքերը՝

61
00:02:07,483 --> 00:02:08,274
սուտը,

62
00:02:08,274 --> 00:02:09,030
ագահությունը,

63
00:02:09,030 --> 00:02:10,070
մարմնական հաճույքները

64
00:02:10,070 --> 00:02:10,954
և Սատանան

65
00:02:10,954 --> 00:02:12,951
դարձան բացասական հերոսները:

66
00:02:12,951 --> 00:02:15,451
Բարոյական պիեսները 
ալեգորիկ պատմություններ են,

67
00:02:15,451 --> 00:02:18,743
որտեղ հերոսները մարտնչում էին 
մարդկանց հոգիների համար:

68
00:02:18,743 --> 00:02:21,249
Հանդիսատեսը համակրում էր 
անբարոյական հերոսներին,

69
00:02:21,249 --> 00:02:23,097
և նրանց խրախուսում էին

70
00:02:23,097 --> 00:02:24,998
շփվել դերասանների հետ:

71
00:02:24,998 --> 00:02:26,461
Նեխած ուտելիք շպրտելը

72
00:02:26,461 --> 00:02:29,132
և անգամ այլ հանդեսատեսների հետ կռիվները

73
00:02:29,132 --> 00:02:30,672
հաճախ էին պատահում:

74
00:02:30,672 --> 00:02:32,376
Սատանայի կերպարը

75
00:02:32,376 --> 00:02:33,801
հաճախ ժողովրդի մեջ շրջում էր

76
00:02:33,801 --> 00:02:35,671
և քաշում անտեղյակ հանդիսատեսի

77
00:02:35,671 --> 00:02:37,873
դժոխք, որը պատկերված էր
որպես վիշապի երախ:

78
00:02:37,873 --> 00:02:41,632
Առաքինի աստվածաշնչյան
պատմությունները հաճախ

79
00:02:41,632 --> 00:02:43,969
վերածվում էին բռի և 
երբեմն ծաղրական պիեսների:

80
00:02:43,969 --> 00:02:47,014
Եկեղեցականությունը հանդես էր գալիս 
անբարոյականության դեմ:

81
00:02:47,014 --> 00:02:49,350
Ի՜նչ հեգնանք: Բարոյական պիեսները

82
00:02:49,350 --> 00:02:54,104
խրախուսում էին ավելի, հիրավի,
մեղքերը քան առաքինությունը:

83
00:02:54,104 --> 00:02:55,707
15-դարի կեսերին

84
00:02:55,707 --> 00:02:57,567
եկեղեցին արգելեց այս բեմադրությունները:

85
00:02:57,567 --> 00:03:00,284
Քաղաքի օրենսդրությունը պահանջում էր,
որ բոլոր թատրոնները

86
00:03:00,284 --> 00:03:02,613
քաղաքի պարիսպներից դուրս կառուցվեին:


87
00:03:02,613 --> 00:03:03,874
Առաջին թատրոններից մեկը

88
00:03:03,874 --> 00:03:06,359
«փեջընթից» մի քիչ մեծ էր

89
00:03:06,359 --> 00:03:08,544
հանդիսատեսի համար
կառուցված թատերահարկերով,

90
00:03:08,544 --> 00:03:11,128
որոնք գտնվում էին բեմին 
շրջապատող կանաչապատ հատվածում:

91
00:03:11,128 --> 00:03:12,341
Ծանո՞թ է հնչում:

92
00:03:12,341 --> 00:03:13,568
Երիտասարդ
Ուիլիամ Շեքսպիրը

93
00:03:13,568 --> 00:03:16,205
ձևավորեց իր արվեստը այսպիսի թատրոնում,

94
00:03:16,205 --> 00:03:17,705
որը հետագայում կկոչվեր Գլոբ:

95
00:03:17,705 --> 00:03:21,566
Միջնադարյան բարոյականությունը հանգեցրեց
վերածննդի թատերգակների ստեղծագործությանը,

96
00:03:21,566 --> 00:03:23,456
որը ներշնչվում էր ներքին տառապանքներից

97
00:03:23,456 --> 00:03:25,237
և մարդկային խղճից:

98
00:03:25,237 --> 00:03:27,657
Հենց այսպես էլ դրաման ծագեց

99
00:03:27,657 --> 00:03:30,207
որպես գեղարվեստական
գրականության առանձին ժանր: