1
00:00:01,235 --> 00:00:04,714
Ό,τι κάνω, και ό,τι κάνω επαγγελματικά -

2
00:00:04,714 --> 00:00:08,699
η ζωή μου -- έχει διαμορφωθεί

3
00:00:08,699 --> 00:00:14,523
απο τα επτά χρόνια που δούλεψα στην Αφρική όταν ήμουν νέος.

4
00:00:14,523 --> 00:00:18,044
Από το 1971 ως το 1977 --

5
00:00:18,044 --> 00:00:21,924
Δείχνω νέος, αλλά δεν είμαι - (Γέλια) --

6
00:00:21,924 --> 00:00:26,857
Δούλεψα στη Ζάμπια, στην Κένυα, στην Ακτή Ελεφαντοστού, στην Αλγερία, στη Σομαλία...

7
00:00:26,857 --> 00:00:31,074
σε έργα τεχνικής συνεργασίας με χώρες της Αφρικής.

8
00:00:31,074 --> 00:00:34,192
Δούλεψα για μια ιταλική ΜΚΟ,

9
00:00:34,192 --> 00:00:40,342
και κάθε έργο που ξεκινήσαμε στην Αφρική

10
00:00:40,342 --> 00:00:43,786
ήταν μια αποτυχία.

11
00:00:43,786 --> 00:00:47,930
Ημουν συντετριμμένος.

12
00:00:47,930 --> 00:00:52,178
Πίστευα, όταν ήμουν 21, ότι εμείς οι Ιταλοί ήμασταν καλοί άνθρωποι

13
00:00:52,178 --> 00:00:55,560
και ότι κάναμε καλή δουλειά στην Αφρική.

14
00:00:55,560 --> 00:01:02,573
Αντιθέτως, ότι αγγίζαμε το σκοτώναμε.

15
00:01:02,573 --> 00:01:07,676
Το πρώτο μας πρόγραμμα, αυτό που ενέπνευσε το πρώτο μου βιβλίο,

16
00:01:07,676 --> 00:01:10,564
«Κυματισμοί από τον Ζαμβέζη»

17
00:01:10,564 --> 00:01:13,129
ήταν ένα πρόγραμμα όπου εμείς οι Ιταλοί

18
00:01:13,129 --> 00:01:19,050
αποφασίσαμε να διδάξουμε στους κατοίκους της Ζάμπιας πώς να καλλιεργούν φαγητό.

19
00:01:19,050 --> 00:01:23,399
Φτάσαμε λοιπόν με ιταλικούς σπόρους στην νότια Ζάμπια

20
00:01:23,399 --> 00:01:26,879
σε μια πραγματικά φανταστική κοιλάδα

21
00:01:26,879 --> 00:01:30,132
που έφτανε μέχρι τον ποταμό Ζαμβέζη,

22
00:01:30,132 --> 00:01:33,760
και διδάξαμε στους ντόπιους πώς να καλλιεργούν ιταλικές ντομάτες

23
00:01:33,760 --> 00:01:36,551
και κολοκυθάκια και ...

24
00:01:36,551 --> 00:01:38,746
Και φυσικά οι ντόπιοι δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου

25
00:01:38,746 --> 00:01:41,661
πώς να το κάνουν αυτό, κι έτσι τους πληρώναμε για να έρχονται και να δουλεύουν,

26
00:01:41,661 --> 00:01:45,796
και μερικές φορές πράγματι ερχόντουσαν. (Γέλια)

27
00:01:45,796 --> 00:01:48,523
Μας έκανε κατάπληξη που οι ντόπιοι

28
00:01:48,523 --> 00:01:51,610
δεν καλλιεργούσαν καθόλου σε μια τόσο εύφορη κοιλάδα.

29
00:01:51,610 --> 00:01:54,818
Αντί, όμως, να τους ρωτήσουμε γιατί συνέβαινε αυτό

30
00:01:54,818 --> 00:01:58,840
απλά είπαμε «Ευτυχώς που είμαστε εδώ». (Γέλια)

31
00:01:58,840 --> 00:02:03,508
«Στο τσακ για να σώσουμε τους κατοίκους της Ζάμπια από τον λιμό».

32
00:02:03,508 --> 00:02:06,968
Φυσικά όλα στην Αφρική μεγάλωναν όμορφα.

33
00:02:06,968 --> 00:02:09,626
Είχαμε υπέροχες ντομάτες. Στην Ιταλία, μια ντομάτα

34
00:02:09,626 --> 00:02:13,235
γίνεται τόσο μεγάλη. Στην Ζάμπια, τόσο.

35
00:02:13,235 --> 00:02:16,056
Εμείς δεν το πιστεύαμε και λέγαμε στους ανθρώπους στην Ζάμπια

36
00:02:16,056 --> 00:02:18,528
«Κοιτάξτε πόσο εύκολη είναι η γεωργία».

37
00:02:18,528 --> 00:02:21,539
Όταν οι ντομάτες ήταν ωραίες και ώριμες και κόκκινες,

38
00:02:21,539 --> 00:02:24,967
μέσα σε μια νύχτα, κάπου 200 ιπποπόταμοι ήρθαν από το ποτάμι

39
00:02:24,967 --> 00:02:28,970
και τις έφαγαν όλες. (Γέλια)

40
00:02:28,970 --> 00:02:33,554
Και είπαμε στους ντόπιους «Θεέ μου, οι ιπποπόταμοι!»

41
00:02:33,554 --> 00:02:39,235
Και οι ντόπιοι είπαν «Ναι, γι' αυτό δεν έχουμε γεωργία εδώ». (Γέλια)

42
00:02:39,235 --> 00:02:45,487
«Μα γιατί δεν μας το είπατε;» «Αφού δεν μας ρωτήσατε».

43
00:02:45,487 --> 00:02:50,575
Νόμιζα ότι μόνο εμείς, οι Ιταλοί κάναμε γκάφες στην Αφρική

44
00:02:50,575 --> 00:02:53,319
αλλά μετά διαπίστωσα ότι και οι Αμερικανοί έκαναν,

45
00:02:53,319 --> 00:02:56,055
και οι Αγγλοι και οι Γάλλοι

46
00:02:56,055 --> 00:02:58,648
και αφου είδα τι έκαναν όλοι οι άλλοι

47
00:02:58,648 --> 00:03:02,007
ήμουν περήφανος για το πρόγραμμα μας στην Ζάμπια

48
00:03:02,007 --> 00:03:06,996
Γιατί εμείς τουλάχιστον ταίσαμε τους ιπποπόταμους.

49
00:03:06,996 --> 00:03:11,243
Επρεπε να δείτε τα σκουπίδια - (χειροκροτήματα)

50
00:03:11,243 --> 00:03:13,737
Επρεπε να δείτε τα σκουπίδια με τα οποία φορτώσαμε

51
00:03:13,737 --> 00:03:15,537
τους ανυποψίαστους Αφρικανούς.

52
00:03:15,537 --> 00:03:17,113
Αν θέλετε διαβάστε το βιβλίο

53
00:03:17,113 --> 00:03:22,044
με τον τίτλο "Νεκρή βοήθεια" της Νταμπίζα Μόγιο

54
00:03:22,044 --> 00:03:25,051
μιας οικονομολόγου απο την Ζάμπια.

55
00:03:25,051 --> 00:03:27,421
Το βιβλίο δημοσιεύτηκε το 2009.

56
00:03:27,421 --> 00:03:31,995
Εμείς, οι δυτικές χώρες έχουμε δώσει στην αφρικάνικη ήπειρο

57
00:03:31,995 --> 00:03:36,988
δύο τρισεκατομμύρια δολλάρια τα τελευταία 50 χρόνια.

58
00:03:36,988 --> 00:03:40,813
Δεν θα σας πω την ζημιά που έκαναν αυτά τα λεφτά.

59
00:03:40,813 --> 00:03:43,001
Πηγαίντε και διαβάστε το βιβλίο της.

60
00:03:43,001 --> 00:03:51,364
Διαβάστε απο μια Αφρικανή, την ζημιά που τους έχουμε κάνει.

61
00:03:51,364 --> 00:03:57,331
Εμείς οι Δυτικοί, είμαστε ιμπεριαλιστές, αποικιοκρατικοί ιεραπόστολοι

62
00:03:57,331 --> 00:04:00,645
και έχουμε μόνο δύο τρόπους με τους οποίους χειριζόμαστε ανθρώπους.

63
00:04:00,645 --> 00:04:05,034
Η τους πατρονάρουμε η είμαστε πατριαρχικοί.

64
00:04:05,034 --> 00:04:08,138
Και οι δύο λέξεις προέρχονται απο την λατινική ρίζα "πάτερ"

65
00:04:08,138 --> 00:04:10,368
που σημαίνει πατέρας.

66
00:04:10,368 --> 00:04:14,221
Αλλά έχουν δύο διαφορετικές έννοιες.

67
00:04:14,221 --> 00:04:17,582
Πατριαρχικός σημαίνει ότι συμπεριφέρομαι σε οποιονδήποτε απο ένα διαφορετικό πολιτισμό

68
00:04:17,582 --> 00:04:23,385
σαν να ήταν παιδί μου. "Σ'αγαπάω τόσο πολύ".

69
00:04:23,385 --> 00:04:27,892
Πατρονάρω σημαίνει συμπεριφέρομαι σε οποιονδήποτε απο άλλο πολιτισμό

70
00:04:27,892 --> 00:04:30,290
σαν να ήταν υπηρέτης μου.

71
00:04:30,290 --> 00:04:36,361
Γι'αυτό στην Αφρική τους λευκούς τους ονομάζουν "μπουάνα", αφεντικό.

72
00:04:36,361 --> 00:04:39,944
Διαβάζοντας ένα βιβλίο ένοιωσα σαν να μου έδωσαν ένα χαστούκι

73
00:04:39,944 --> 00:04:44,911
το "Το μικρό είναι και ωραίο", γραμμένο απο τον Σουμάχερ, που λέει

74
00:04:44,911 --> 00:04:47,869
ότι το πιο σημαντικό στην οικονομική ανάπτυξη είναι

75
00:04:47,869 --> 00:04:52,424
να αφήνουμε ήσυχους αυτούς που δεν θέλουν βοήθεια.

76
00:04:52,424 --> 00:04:55,251
Αυτό θα έπρεπε να είναι η πρώτη αρχή της βοήθειας.

77
00:04:55,251 --> 00:04:58,937
Η πρώτη αρχή της βοήθειας είναι ο σεβασμός.

78
00:04:58,937 --> 00:05:01,465
Σήμερα το πρωι, ο κύριος που ξεκίνησε την διάσκεψη

79
00:05:01,465 --> 00:05:05,266
έβαλε ένα ραβδί στο πάτωμα και ρώτησε

80
00:05:05,266 --> 00:05:09,524
"Μπορούμε, μπορείτε να φανταστείτε μια πόλη

81
00:05:09,524 --> 00:05:13,446
που δεν είναι νεοαποικιακή;

82
00:05:13,446 --> 00:05:17,599
Οταν ήμουν 27 χρονών αποφάσισα

83
00:05:17,599 --> 00:05:21,806
μόνο και μόνο να ανταποκρίνομαι στους ανθρώπους

84
00:05:21,806 --> 00:05:26,230
και επινόησα ένα σύστημα με το όνομα "Διευκόλυνση Επιχειρήσεων"

85
00:05:26,230 --> 00:05:29,605
όπου δεν ξεκινάς τίποτα

86
00:05:29,605 --> 00:05:33,827
δεν ενθαρρύνεις κανένα απλά γίνεσαι ένας υπηρέτης

87
00:05:33,827 --> 00:05:37,388
του τοπικού πάθους, ο υπηρέτης ντόπιων

88
00:05:37,388 --> 00:05:41,786
που ονειρεύονται να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

89
00:05:41,786 --> 00:05:46,195
Ετσι, αυτό που κάνεις, είναι να βγάζεις τον σκασμό.

90
00:05:46,195 --> 00:05:49,907
Δεν πας σε μια κοινότητα με ιδέες

91
00:05:49,907 --> 00:05:54,346
και κάθεσαι με τους ντόπιους.

92
00:05:54,346 --> 00:05:56,538
Δεν δουλεύουμε απο γραφεία.

93
00:05:56,538 --> 00:06:00,504
Συναντιόμαστε στη καφετέρια. Στην παμπ.

94
00:06:00,504 --> 00:06:03,819
Δεν έχουμε καθόλου υποδομές.

95
00:06:03,819 --> 00:06:07,146
Αυτό που κάνουμε είναι να γινόμαστε φίλοι

96
00:06:07,146 --> 00:06:11,906
και να βρίσκουμε τι θέλει ο άλλος να κάνει.

97
00:06:11,906 --> 00:06:13,764
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι το πάθος.

98
00:06:13,764 --> 00:06:16,004
Μπορείς να δώσεις σε κάποιον μια ιδέα.

99
00:06:16,004 --> 00:06:17,626
Αν κάποιος δεν θέλει να την εφαρμόσει

100
00:06:17,626 --> 00:06:21,307
τι κάνεις τότε;

101
00:06:21,307 --> 00:06:25,853
Το πάθος που έχει αυτός ο άνθρωπος για την δική του ανάπτυξη

102
00:06:25,853 --> 00:06:27,579
είναι το πιο σημαντικό.

103
00:06:27,579 --> 00:06:32,136
Το πάθος που έχει ο κάθε άνθρωπος για την προσωπική του ανάπτυξη

104
00:06:32,136 --> 00:06:33,801
είναι το πιο σημαντικό.

105
00:06:33,801 --> 00:06:36,888
Και τους βοηθάμε να βρουν την γνώση, τον τρόπο

106
00:06:36,888 --> 00:06:42,357
γιατί κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να πετύχει κάτι μόνος του.

107
00:06:42,357 --> 00:06:45,076
Αυτός που έχει την ιδέα μπορεί να μην έχει την γνώση,

108
00:06:45,076 --> 00:06:47,214
αλλά η γνώση είναι διαθέσιμη.

109
00:06:47,214 --> 00:06:51,073
Ετσι, πριν απο χρόνια, είχα την ακόλουθη ιδέα:

110
00:06:51,073 --> 00:06:55,239
Γιατί, αντι να πηγαίνουμε στην κοινότητα

111
00:06:55,239 --> 00:06:59,942
και να λέμε στον κόσμο τι να κάνει, γιατί για μια φορά

112
00:06:59,942 --> 00:07:04,767
δεν πάμε να τους ακούσουμε; Αλλά όχι σε κοινοτικές συναντήσεις.

113
00:07:04,767 --> 00:07:09,681
Θα σας πω ένα μυστικό.

114
00:07:09,681 --> 00:07:14,026
Υπάρχει ένα πρόβλημα με τις κοινοτικές συναντήσεις.

115
00:07:14,026 --> 00:07:17,732
Οι επιχειρηματίες ποτέ δεν έρχονται

116
00:07:17,732 --> 00:07:20,904
και ποτέ δεν θα σου πούνε, σε μια δημόσια συνάντηση

117
00:07:20,904 --> 00:07:24,520
τι θέλουν να κάνουν με τα λεφτά τους,

118
00:07:24,520 --> 00:07:28,349
ποια ευκαιρία έχουν εντοπίσει.

119
00:07:28,349 --> 00:07:33,273
Ετσι ο προγραμματισμός έχει αυτό το τυφλό σημείο.

120
00:07:33,273 --> 00:07:37,564
Δεν θα γνωρίσεις ποτέ τους εξυπνότερους στην κοινότητα σου

121
00:07:37,564 --> 00:07:45,404
γιατί δεν θα έρθουν στις δημόσιες συναντήσεις σας.

122
00:07:45,404 --> 00:07:49,364
Αυτό που κάνουμε είναι ότι δουλεύουμε ατομικά

123
00:07:49,364 --> 00:07:51,077
και δουλεύοντας μεμονωμένα, προσωπικά, πρέπει να δημιουργήσεις

124
00:07:51,077 --> 00:07:53,752
μια κοινωνική υποδομή που δεν υπάρχει.

125
00:07:53,752 --> 00:07:56,324
Πρέπει να δημιουργήσεις ένα καινούργιο επάγγελμα.

126
00:07:56,324 --> 00:08:01,828
Το επάγγελμα είναι ο οικογενειακός γιατρός της επιχείρησης,

127
00:08:01,828 --> 00:08:05,399
ο οικογενειακός γιατρός της επιχείρησης που κάθεται μαζί σου

128
00:08:05,399 --> 00:08:08,524
στο σπίτι σου, στο τραπέζι της κουζίνας σου, στη καφετέρια

129
00:08:08,524 --> 00:08:12,562
και σε βοηθάει να βρεις τους πόρους για να μετατρέψεις το πάθος σου

130
00:08:12,562 --> 00:08:14,955
σε ένα τρόπο να κερδίζεις το ψωμί σου.

131
00:08:14,955 --> 00:08:20,276
Αυτο το ξεκίνησα πειραματικά στην Εσπεράνς, στην Δυτική Αυστραλία.

132
00:08:20,276 --> 00:08:22,528
Εκανα ένα διδακτορικό εκείνη την εποχή

133
00:08:22,528 --> 00:08:26,851
προσπαθώντας να ξεφύγω απο το ηλίθιο πατρονάρισμα που λέει

134
00:08:26,851 --> 00:08:30,663
ότι πάμε κάπου και λέμε στους άλλους τι να κάνουν.

135
00:08:30,663 --> 00:08:35,243
Αυτό λοιπόν που έκανα στην Εσπεράνς εκείνη την πρώτη χρονιά

136
00:08:35,243 --> 00:08:39,869
ήταν απλά να περπατήσω στους δρόμους και σε τρείς μέρες

137
00:08:39,869 --> 00:08:42,763
είχα τον πρώτο μου πελάτη και τον βοήθησα

138
00:08:42,763 --> 00:08:47,308
Ηταν ένας άντρας Μαορί και έφτιαχνε καπνιστό σολωμό σε ένα γκαράζ.

139
00:08:47,308 --> 00:08:50,613
Και τον βοήθησα να το πουλάει σε εστιατόρια στο Πέρθ,

140
00:08:50,613 --> 00:08:53,743
τον βοήθησα να οργανωθεί. Και τότε ήρθαν οι ψαράδες και με ρώτησαν:

141
00:08:53,743 --> 00:08:56,729
"Εσύ είσαι αυτός που βοήθησε τον Μαορί? Μπορείς να μας βοηθήσεις;"

142
00:08:56,729 --> 00:08:59,893
Και τους βοήθησα αυτούς τους πέντε ψαράδες να δουλέψουν μαζί

143
00:08:59,893 --> 00:09:04,029
και να μην στείλουν εκείνο τον ωραίο τόννο σε ένα κονσερβοποιείο στην Αλβανία

144
00:09:04,029 --> 00:09:07,862
για 60 σεντς το κιλό, αλλά βρήκαμε ένα τρόπο

145
00:09:07,862 --> 00:09:13,213
να στείλουμε το ψάρι για σούσι στην Ιαπωνία για 15 δολλάρια το κιλό

146
00:09:13,213 --> 00:09:14,735
και τότε ήρθαν οι αγρότες και μου είπαν:

147
00:09:14,735 --> 00:09:17,024
"Ε, τους βοήθησες. Μπορείς να μας βοηθήσεις και εμάς;"

148
00:09:17,024 --> 00:09:19,950
Σε ένα χρόνο μέσα, είχα 27 προγράμματα που "έτρεχαν"

149
00:09:19,950 --> 00:09:22,102
και ήρθε η κυβέρνηση και με ρώτησε

150
00:09:22,102 --> 00:09:24,489
"Πως μπορείς και το κάνεις αυτό;"

151
00:09:24,489 --> 00:09:27,815
Πως μπορείς; Και τους απάντησα "Κάνω κάτι πάρα, μα πάρα πολυ δύσκολο.

152
00:09:27,815 --> 00:09:33,468
Βγάζω τον σκασμό και τους ακούω (Γέλια)

153
00:09:33,468 --> 00:09:41,690
Ετσι - (χειροκρότημα)

154
00:09:41,690 --> 00:09:46,295
Λέει η κυβέρνηση "Κάντο ξανά" (Γέλια)

155
00:09:46,295 --> 00:09:49,453
Το έχουμε κάνει σε 300 κοινότητες σε όλο τον κόσμο.

156
00:09:49,453 --> 00:09:52,988
Εχουμε βοηθήσει 40.000 επιχειρήσεις να ξεκινήσουν.

157
00:09:52,988 --> 00:09:54,660
Υπάρχει μια καινούργια γενιά επιχειρηματιών

158
00:09:54,660 --> 00:09:57,189
που πεθαίνουν λόγω μοναξιάς.

159
00:09:57,189 --> 00:10:03,348
Ο Πήτερ Ντράκερ, ένας απο τους σπουδαιότερους συμβούλους μάνατζμεντ που υπήρξε ποτέ

160
00:10:03,348 --> 00:10:07,900
πέθανε στα 96, πριν απο λίγα χρόνια.

161
00:10:07,900 --> 00:10:09,680
Ο Πήτερ Ντράκερ ήταν καθηγητής φιλοσοφίας

162
00:10:09,680 --> 00:10:11,644
πριν ανακατευτεί με τις επιχειρήσεις

163
00:10:11,644 --> 00:10:14,521
και έλεγε το εξής:

164
00:10:14,521 --> 00:10:20,185
Ο σχεδιασμός είναι ουσιαστικά ασύμβατος με μια

165
00:10:20,185 --> 00:10:24,434
κοινωνία και με μια οικονομία επιχειρήσεων.

166
00:10:24,434 --> 00:10:30,677
Ο σχεδιασμός είναι το φιλί του θανάτου της επιχειρηματικότητας.

167
00:10:30,677 --> 00:10:33,372
Τώρα ξαναχτίζετε την Christchurch

168
00:10:33,372 --> 00:10:36,853
χωρίς να ξέρετε τι θέλουν να κάνουν οι εξυπνότεροι άνθρωποι που είναι εκεί,

169
00:10:36,853 --> 00:10:41,511
με τα λεφτά τους και με την ενέργειά τους.

170
00:10:41,511 --> 00:10:44,709
Πρέπει να μάθετε πως να κάνετε αυτούς τους άνθρωπους

171
00:10:44,709 --> 00:10:47,706
να έρχονται σε σας και να σας μιλάνε.

172
00:10:47,706 --> 00:10:52,534
Πρέπει να τους προσφέρετε εχεμύθεια, διακριτικότητα

173
00:10:52,534 --> 00:10:56,318
πρέπει να είστε πολύ καλοί στο να τους βοηθάτε

174
00:10:56,318 --> 00:11:00,312
και θα έρθουν σε σας, θα έρχονται σωρηδόν.

175
00:11:00,312 --> 00:11:03,207
Σε μια κοινότητα 10.000 ανθρώπων, έχουμε 200 πελάτες.

176
00:11:03,207 --> 00:11:05,779
Μπορείτε να φανταστείτε την εξυπνάδα και το πάθος

177
00:11:05,779 --> 00:11:08,021
μιας κοινότητας με 400.000 ανθρώπους;

178
00:11:08,021 --> 00:11:11,552
Ποια παρουσίαση χειροκροτήσατε πιο πολύ σήμερα το πρωι;

179
00:11:11,552 --> 00:11:17,512
Αυτούς που μίλησαν με πάθος, τους ντόπιους. Αυτούς χειροκροτήσατε.

180
00:11:17,512 --> 00:11:22,783
Γι'αυτό λέω ότι

181
00:11:22,783 --> 00:11:25,250
η επιχειρηματικότητα εκεί βρίσκεται.

182
00:11:25,250 --> 00:11:28,396
Είμαστε στο τέλος της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης-

183
00:11:28,396 --> 00:11:31,709
μη ανανεώσιμες πηγές ορυκτών καυσίμων, κατασκευές-

184
00:11:31,709 --> 00:11:36,166
και ξαφνικά, έχουμε συστήματα που δεν είναι βιώσιμα.

185
00:11:36,166 --> 00:11:38,813
Ο κινητήρας εσωτερικής καύσης δεν είναι βιώσιμος.

186
00:11:38,813 --> 00:11:42,134
Το φρέον που διατηρούσε τα πράγματα δεν είναι βιώσιμο.

187
00:11:42,134 --> 00:11:45,222
Αυτό που πρέπει να κοιτάξουμε είναι πώς να

188
00:11:45,222 --> 00:11:51,240
ταίσουμε, να γιατρέψουμε, να εκπαιδεύσουμε, να μεταφέρουμε, να επικοινωνήσουμε,

189
00:11:51,240 --> 00:11:54,791
με επτά δισεκατομμύρια ανθρώπους με βιώσιμο τρόπο.

190
00:11:54,791 --> 00:11:58,685
Οι τεχνολογίες δεν υπάρχουν για να το κάνουμε αυτό.

191
00:11:58,685 --> 00:12:02,053
Ποιός θα εφεύρει την τεχνολογία

192
00:12:02,053 --> 00:12:08,551
για την πράσινη επανάσταση; τα πανεπιστήμια; Ξεχάστε το!

193
00:12:08,551 --> 00:12:11,444
Η κυβέρνηση; Ξεχάστε το!

194
00:12:11,444 --> 00:12:16,698
Θα είναι επιχειρηματίες και ουσιαστικά το κάνουν τώρα.

195
00:12:16,698 --> 00:12:19,593
Είχα διαβάσει μια υπέροχη ιστορία σε ένα φουτουριστικό περιοδικό

196
00:12:19,593 --> 00:12:21,266
πολλά χρόνια πριν.

197
00:12:21,266 --> 00:12:23,486
Ηταν μια ομάδα ειδικών που είχαν προσκληθεί

198
00:12:23,486 --> 00:12:28,114
για να συζητήσουν το μέλλον της Νέας Υόρκης το 1860.

199
00:12:28,114 --> 00:12:30,604
Και το 1860, αυτή η ομάδα είχε συναντηθεί

200
00:12:30,604 --> 00:12:33,551
και όλοι έκαναν υποθέσεις για το τι θα συνέβαινε

201
00:12:33,551 --> 00:12:35,405
στην Νέα Υόρκη μετά απο 100 χρόνια.

202
00:12:35,405 --> 00:12:36,881
και το συμπέρασμα ήταν ομόφωνο:

203
00:12:36,881 --> 00:12:40,822
Η Νέα Υόρκη δεν θα υπήρχε μετά απο 100 χρόνια.

204
00:12:40,822 --> 00:12:43,083
Γιατί; Γιατί κοίταξαν την καμπύλη και είπαν ότι

205
00:12:43,083 --> 00:12:46,049
αν ο πληθυσμός συνέχιζε να μεγαλώνει με εκείνο τον ρυθμό

206
00:12:46,049 --> 00:12:50,185
για να μετακινείται ο πληθυσμός γύρω απο την Νέα Υόρκη

207
00:12:50,185 --> 00:12:53,050
θα χρειαζόντουσαν έξι εκατομμύρια άλογα

208
00:12:53,050 --> 00:12:56,405
και η κοπριά των έξι εκατομμυρίων αλόγων

209
00:12:56,405 --> 00:12:58,784
θα ήταν κάτι που δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν.

210
00:12:58,784 --> 00:13:04,414
Ηδη πνιγόντουσαν απο την κοπριά (γέλια)

211
00:13:04,414 --> 00:13:09,463
Ετσι λοιπόν, το 1860 έβλεπαν μια βρώμικη τεχνολογία

212
00:13:09,463 --> 00:13:14,281
που θα έπνιγε την ζωή στην Νέα Υόρκη.

213
00:13:14,281 --> 00:13:19,410
Τι συνέβη λοιπόν; Μετά απο 40 χρόνια, το 1900,

214
00:13:19,410 --> 00:13:24,013
στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, υπήρχαν 1.001

215
00:13:24,013 --> 00:13:30,393
αυτοκινητοβιομηχανίες, 1001.

216
00:13:30,393 --> 00:13:33,999
Η ιδέα να βρεθεί μια διαφορετική τεχνολογία

217
00:13:33,999 --> 00:13:36,361
είχε επικρατήσει

218
00:13:36,361 --> 00:13:41,277
και υπήρχαν μικρά, πολύ μικρά εργοστάσια παντού.

219
00:13:41,277 --> 00:13:46,909
Ντίαρμπορν, Μίσιγκαν, Χένρυ Φόρντ.

220
00:13:46,909 --> 00:13:51,280
Υπάρχει ωστόσο ένα μυστικό για να μπορέσεις να δουλέψεις με αυτούς τους επιχειρηματίες.

221
00:13:51,280 --> 00:13:54,674
Πρώτα απ'ολα πρέπει να τους προσφέρεις εχεμύθεια.

222
00:13:54,674 --> 00:13:57,012
Ειδάλλως δεν θα έρθουν να σου μιλήσουν.

223
00:13:57,012 --> 00:14:01,322
Μετά, έπρεπε να τους προσφέρεις απόλυτη, αφοσιωμένη,

224
00:14:01,322 --> 00:14:04,774
παθιασμένη υπηρεσία.

225
00:14:04,774 --> 00:14:08,421
Και πρέπει να τους πεις την αλήθεια για την επιχειρηματικότητα.

226
00:14:08,421 --> 00:14:11,192
Η μικρότερη εταιρεία, η μεγαλύτερη εταιρεία

227
00:14:11,192 --> 00:14:14,582
πρέπει να μπορεί να κάνει τρία πράγματα με ωραίο τρόπο.

228
00:14:14,582 --> 00:14:18,833
Το προιόν που θέλεις να πουλήσεις πρέπει να είναι εξαιρετικό,

229
00:14:18,833 --> 00:14:22,657
πρέπει να έχεις φανταστικό μάρκετιγνκ

230
00:14:22,657 --> 00:14:26,026
και καταπληκτικό οικονομικό μάνατζμεντ.

231
00:14:26,026 --> 00:14:28,614
Για μαντέψτε...

232
00:14:28,614 --> 00:14:31,028
Ποτέ δεν συναντήσαμε κάποιον άνθρωπο στον κόσμο

233
00:14:31,028 --> 00:14:36,675
που να μπορεί να το φτιάξει, να το πουλήσει και να φροντίσει και την οικονομική πλευρά.

234
00:14:36,675 --> 00:14:39,506
Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.

235
00:14:39,506 --> 00:14:42,256
Αυτό το άτομο δεν γεννήθηκε ακόμα.

236
00:14:42,256 --> 00:14:44,748
Εχουμε κάνει την έρευνα και έχουμε κοιτάξει 100

237
00:14:44,748 --> 00:14:48,699
εικονικές εταιρείες στον κόσμο.

238
00:14:48,699 --> 00:14:53,280
Την Κάρνεγκι, την Γουεστινγκχάουζ, την Έντισον, την Φόρντ

239
00:14:53,280 --> 00:14:55,883
όλες τις καινούργιες εταιρίες, την Γκούγκλ, το Γιαχού.

240
00:14:55,883 --> 00:14:58,559
Ολες αυτές οι επιτυχημένες εταιρείες

241
00:14:58,559 --> 00:15:02,047
στον κόσμο, έχουν μονάχα ένα κοινό χαρακτηριστικό:

242
00:15:02,047 --> 00:15:06,582
Καμμιά δεν ξεκίνησε απο μονάχα ένα άνθρωπο.

243
00:15:06,582 --> 00:15:11,084
Τώρα διδάσκουμε επιχειρηματικότητα σε 16χρονους

244
00:15:11,084 --> 00:15:14,625
στο Νορθουμπερλάντ και ξεκινάμε το μάθημα

245
00:15:14,625 --> 00:15:19,049
δινοντάς τους τις πρώτες δύο σελίδες της αυτοβιογραφίας του Ρίτσαρντ Μπράνσον.

246
00:15:19,049 --> 00:15:22,886
Η εργασία που πρέπει να κάνουν οι 16χρονοι είναι να υπογραμμίσουν

247
00:15:22,886 --> 00:15:26,514
στις δύο πρώτες σελίδες της αυτοβιογραφίας του Ρίτσαρντ Μπράνσον

248
00:15:26,514 --> 00:15:29,669
πόσες φορές ο Ρίτσαρντ χρησιμοποιεί την λέξη "Εγώ".

249
00:15:29,669 --> 00:15:32,378
Και πόσες φορές την λέξη "εμείς".

250
00:15:32,378 --> 00:15:37,118
Καμμιά την λέξη "εγώ" και 32 φορές την λέξη "εμείς".

251
00:15:37,118 --> 00:15:40,371
Δεν ήταν μόνος του όταν ξεκίνησε.

252
00:15:40,371 --> 00:15:45,415
Κανείς δεν ξεκίνησε μόνος του μια εταιρεία. Κανείς.

253
00:15:45,415 --> 00:15:48,521
Μπορούμε λοιπόν να δημιουργήσουμε την κοινότητα

254
00:15:48,521 --> 00:15:51,947
όπου θα έχουμε ανθρώπους που θα έχουν ένα μικρό επιχειρηματικό φόντο

255
00:15:51,947 --> 00:15:59,444
θα κάθονται σε καφετέριες, σε μπαρ και οι αφοσιωμένοι φίλοι σου

256
00:15:59,444 --> 00:16:03,116
θα κάνουν αυτό που έκανε κάποιος σε αυτόν τον άνθρωπο

257
00:16:03,116 --> 00:16:06,357
που μιλάει γι'αυτό το έπος

258
00:16:06,357 --> 00:16:08,612
Κάποιον που θα σου πεί "Τι χρειάζεσαι;"

259
00:16:08,612 --> 00:16:10,551
Τι μπορείς να κάνεις; Μπορείς να τα καταφέρεις;

260
00:16:10,551 --> 00:16:12,801
Μπορείς να το πουλήσεις; Μπορείς να φροντίσεις το οικονομικό;

261
00:16:12,801 --> 00:16:16,555
"Οχι, δεν μπορώ να το κάνω." "Θα ήθελες να σου βρώ κάποιον;"

262
00:16:16,555 --> 00:16:18,643
Δημιουργούμε κοινότητες.

263
00:16:18,643 --> 00:16:22,687
Εχουμε ομάδες εθελοντών που στηρίζουν την "Διευκόλυνση Επιχειρηματικότητας"

264
00:16:22,687 --> 00:16:25,810
που σε βοηθάνε να βρεις πόρους και ανθρώπους

265
00:16:25,810 --> 00:16:28,799
και έχουμε ανακαλύψει ότι το θαύμα

266
00:16:28,799 --> 00:16:31,303
της ευφυίας των ντόπιων είναι τόσο μεγάλο

267
00:16:31,303 --> 00:16:35,010
που μπορείς να αλλάξεις τον πολιτισμό και την οικονομία

268
00:16:35,010 --> 00:16:39,191
αυτής της κοινότητας απλά με το να αιχμαλωτίζεις το πάθος,

269
00:16:39,191 --> 00:16:42,828
την ενέργεια και την φαντασία των δικών σου ανθρώπων.

270
00:16:42,828 --> 00:16:47,521
Σας ευχαριστώ (χειροκρότημα).