ఒక రోజు నేను నా అపార్ట్మెంట్ లో చాలా బోరింగ్ గా అనిపించింది

నేను వెంటనే నా టెలిస్కోప్ ని అలా వీధిలోకి పట్టుకొని వెళ్ళాను.

చంద్రుడు బయట ఉన్నాడు... కాబట్టి..

కొన్ని నిమిషాలు తరువాత.. చుట్టూ ఉన్నవాళ్ళు చేరి

అది ఏమిటని అడగటం మొదలుపెట్టారు

"ఏమిటిది నీ దగ్గర ఉన్నది?"

"ఇది ఒక టెలిస్కోప్"

"ఓ...!"

"నువ్వు దీనినుంచి చంద్రుడ్ని చూడలనుకుంటున్నవా?"

"చద్రుడుని చూస్తారా?"

"అదేమిటది?" "చంద్రుడు"

"నేను ఎలా చూడాలి?"

"మీరు ఇక్కడనుంచి నేరుగా చూడాలి"

"ఓ... అక్కడనుంచా...!"

ఇది మొత్తం అక్కడ నుంచి మొదలైంది... అక్కడనుంచి ఇది కొనసాగింది

"నేను చంద్రుడిని చూడబోతున్నాను.. నేను నీతో మళ్ళీ మాట్లాడుతాను..." "ఓరి... దేవుడా.."

"ఓ...రి... దేవుడా...."

"ఓరి... దేవుడా.."

"ఓరి... దేవుడా... నేను నమ్మలేకపొతున్నాను"

"ఓ...ఓరి... దేవుడా..."

"ఓరి... దేవుడా.."

"నమ్మలేకపొతున్నాను"

"నమ్మలేకపొతున్నాను... అది చంద్రుడా?"

"నమ్మలేకపోతున్నాను..." "నమ్మాలి"

"ఓ... నేను లోయలు కూడా చూడగలుగుతున్నాను.." "అద్భుతంగా ఉన్నది"

దగ్గరకి చూడు.. దగ్గరకి వెళ్లే కొద్ది ఇంకా బాగా కనిపిస్తుంది

"ఏంటిది...!"

"ఏంటిది...!" "ఆ అంచులు చూడండి... నాకు ఇంకా చూడలనిపిస్తుంది"

"ఓరి... ****"

"నేను ఎప్పుడూ ఇటువంటిది చూడలేదు"

"నేను ఎప్పుడూ ఇటువంటిది చూడలేదు"

"ఓ... అది చాలా అద్భుతంగా ఉంది"

"అక్కడ వీధుల్లోకి తొంగి చూస్తున్నట్టు అనిపిస్తుంది"

"ఏంటిది నీ దగ్గర ఉన్నది.. అద్భుతం... వీధుల్లోకి నేరుగా చూస్తున్నట్టు అనిపిస్తుంది"

"అది నిజంగా చంద్రుడేనా?".."అంటే... ప్రత్యక్ష చిత్రమేనా?"

[ఆశ్చర్యం]

అంత దగ్గరగా చూస్తున్నప్పుడు

మీ చేతికి అందుతునట్లుగా, ముట్టుకొనెల అనిపిస్తుంది

అదే మనకు నిజమన్న భావనను కలిగిస్తుంది

"అది మహాద్భుతంగా ఉంది"

"నాకు చద్రుడిపైన దిగినట్లు అనిపిస్తుంది"

అప్పుడు మనకు అనిపిస్తుంది

మనం ఒక చిన్న గ్రాహం పైన జీవిస్తున్నామని

మరియు మనం నివసిస్తున్న ప్రపంచం గుంరించి అందరికీ ఒకటే భావన

(అద్భుతం)

దీనికి ఒక ప్రత్యేకత ఉంది...

ఒక కలివిడి భావన

మనం పైకి చూస్తూ ఉండాలన్న దానికి ఒక మంచి సంకేతం