1
00:00:00,315 --> 00:00:02,572
เมื่อดิฉันอายุราว 10 ขวบ

2
00:00:02,572 --> 00:00:04,271
ไปเที่ยวตั้งแคมป์กับคุณพ่อ

3
00:00:04,271 --> 00:00:07,031
บนทิวเขา เอดิรอนแด็ก (Arinondack) ซึ่งเป็นบริเวณป่า

4
00:00:07,031 --> 00:00:10,026
ทางตอนเหนือของรัฐนิวยอร์ค

5
00:00:10,026 --> 00:00:11,467
มันเป็นวันที่สวยงามมากค่ะ

6
00:00:11,467 --> 00:00:13,469
ป่านั้นส่องประกาย

7
00:00:13,469 --> 00:00:16,993
แสงอาทิตย์ทำให้ใบไม้โชติช่วง เหมือนกับกระจกสี

8
00:00:16,993 --> 00:00:20,198
และถ้าไม่คำนึงถึงทางที่เรากำลังเดินอยู่นั้น

9
00:00:20,198 --> 00:00:21,602
เราก็อาจแทบจะอ้างได้เลยว่า เรานั้นเป็น

10
00:00:21,602 --> 00:00:25,164
มนุษย์พวกแรกที่ได้เดินอยู่บนผืนดินนั้น

11
00:00:25,164 --> 00:00:26,815
เราไปถึงที่ตั้งแคมป์

12
00:00:26,815 --> 00:00:28,782
เป็นทางลาดเอียงบนหน้าผากว้างชัน

13
00:00:28,782 --> 00:00:31,478
มองลงไปเห็นทะเลสาบสวยใสแจ๋ว

14
00:00:31,478 --> 00:00:34,174
ตอนนั้นเองที่ดิฉันค้นพบความเลวร้าย

15
00:00:34,174 --> 00:00:37,272
ด้านหลังทางลาดนั้นเป็นกองขยะ

16
00:00:37,272 --> 00:00:38,730
กว้างสัก 40 ตารางฟุต

17
00:00:38,730 --> 00:00:41,043
มีแกนแอปเปิ้ลเน่าๆ

18
00:00:41,043 --> 00:00:42,790
และกระดาษฟอยล์ที่ขยำเป็นก้อนกลมๆ

19
00:00:42,790 --> 00:00:44,539
และซากรองเท้าผ้าใบ

20
00:00:44,539 --> 00:00:47,110
ดิฉันรู้สึกประหลาดใจ

21
00:00:47,110 --> 00:00:50,542
ฉันโกรธ และรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก

22
00:00:50,542 --> 00:00:52,124
คนที่ไปเที่ยวตั้งแคมป์ ขี้เกียจเกินกว่า

23
00:00:52,124 --> 00:00:54,082
ที่จะเอาสิ่งที่พวกเขานำเข้ามากลับออกไป

24
00:00:54,082 --> 00:00:57,927
พวกเขาคิดว่าใครจะเป็นคนเก็บขยะให้หรือ

25
00:00:57,927 --> 00:00:59,836
คำถามนี้อยู่กับดิฉันมาตลอด

26
00:00:59,836 --> 00:01:01,803
และถ้าทำให้มันง่ายขึ้นอีกเล็กน้อย

27
00:01:01,803 --> 00:01:03,856
เป็น ใครเก็บขยะให้เรา

28
00:01:03,856 --> 00:01:05,636
ไม่ว่าคุณจะเรียงคำอย่างไร

29
00:01:05,636 --> 00:01:07,308
ไม่ว่าคุณจะวางคำว่า "เรา" ไว้ที่ไหน

30
00:01:07,308 --> 00:01:09,898
เช่น ใครจะเก็บขยะให้เราในกรุงอิสตันบุล

31
00:01:09,898 --> 00:01:12,154
ใครจะเก็บขยะให้เราในกรุงริโอ

32
00:01:12,154 --> 00:01:14,683
หรือในปารีส หรือในลอนดอน

33
00:01:14,683 --> 00:01:16,255
ที่นี่ในนิวยอร์ค

34
00:01:16,255 --> 00:01:18,847
สำนักงานสุขาภิบาลเก็บขยะให้เรา

35
00:01:18,847 --> 00:01:21,517
ทุกวันมีขยะถึง 11,000 ตัน

36
00:01:21,517 --> 00:01:25,879
และขยะรีไซเคิล 2,000 ตัน

37
00:01:25,879 --> 00:01:28,512
ดิฉันอยากจะรู้จักพวกเขาเป็นการส่วนตัว

38
00:01:28,512 --> 00:01:31,358
ดิฉันอยากจะเข้าใจคนที่ทำงานนี้

39
00:01:31,358 --> 00:01:33,877
ว่ารู้สึกอย่างไรที่ได้ใส่เครื่องแบบ

40
00:01:33,877 --> 00:01:35,531
และแบกรับภาระนั้น

41
00:01:35,531 --> 00:01:38,184
ดังนั้น ดิฉันจึงเริ่มทำงานวิจัยกับพวกเขา

42
00:01:38,184 --> 00:01:40,723
ดิฉันนั่งรถเก็บขยะไปกับพวกเขา

43
00:01:40,723 --> 00:01:43,132
สัมภาษณ์ผู้คนในสำนักงาน
และองค์กรสาธารณูปโภคต่างๆ

44
00:01:43,132 --> 00:01:44,639
ไปทั่วทั้งเมือง

45
00:01:44,639 --> 00:01:46,378
ดิฉันได้เรียนรู้มากมาย

46
00:01:46,378 --> 00:01:48,727
แต่ก็ยังคงเป็นคนนอกอยู่

47
00:01:48,727 --> 00:01:50,605
ดิฉันต้องการเข้าไป ให้ลึกกว่านั้น

48
00:01:50,605 --> 00:01:53,721
ดิฉันจึงไปรับงานเป็นคนงานกำจัดขยะ

49
00:01:53,721 --> 00:01:56,368
ดิฉันไม่ได้ทำแค่ไปกับรถขยะเท่านั้น
แต่ยังเป็นคนขับรถขยะเสียเองอีกด้วย

50
00:01:56,368 --> 00:01:59,513
ดิฉันใช้เครื่องกวาดขยะและเครื่องตักหิมะ

51
00:01:59,513 --> 00:02:01,412
นี่เป็นสิทธิพิเศษอย่างยิ่ง

52
00:02:01,412 --> 00:02:04,019
และเป็นการศึกษาที่น่าอัศจรรย์

53
00:02:04,019 --> 00:02:06,171
ทุกคนถามเกี่ยวกับเรื่องกลิ่นของมัน

54
00:02:06,171 --> 00:02:09,231
มันก็มีบ้างแต่ไม่ได้แรงอย่างที่คุณคิด

55
00:02:09,231 --> 00:02:10,745
และในวันที่แย่จริงๆ

56
00:02:10,745 --> 00:02:13,421
คุณกลับจะชินกับมันได้อย่างรวดเร็ว

57
00:02:13,421 --> 00:02:16,618
ตัวน้ำหนักของขยะ 
ต้องใช้เวลานานกว่าจะรู้สึกคุ้นชินกับมัน

58
00:02:16,618 --> 00:02:18,905
ดิฉันรู้จักผู้คนที่ทำงานนี้มาแล้วหลายปี

59
00:02:18,905 --> 00:02:21,490
ร่างกายของพวกเขายังคงต้องปรับตัวกับภาระ

60
00:02:21,490 --> 00:02:23,571
ที่ร่างกายต้องแบกอยู่นี้

61
00:02:23,571 --> 00:02:26,550
ขยะเป็นตันๆ ทุกๆ สัปดาห์

62
00:02:26,550 --> 00:02:28,734
แล้วยังมีอันตรายอีก

63
00:02:28,734 --> 00:02:31,206
ตามที่สำนักสถิติแรงงานกล่าวไว้

64
00:02:31,206 --> 00:02:33,408
งานด้านการกำจัดสิ่งปฏิกูล 
ถูกจัดให้อยู่ใน 10 อันดับงานที่อันตรายที่สุด

65
00:02:33,408 --> 00:02:35,300
ในบรรดางานทั้งหมดในประเทศ

66
00:02:35,300 --> 00:02:37,051
และดิฉันก็ได้รู้ว่าเพราะอะไร

67
00:02:37,051 --> 00:02:38,472
คุณต้องทำงานตามเส้นทางจราจรทั้งวัน

68
00:02:38,472 --> 00:02:39,433
และมันอยู่รอบๆ ตัวคุณ

69
00:02:39,433 --> 00:02:41,317
มันก็เพียงต้องการจะผ่านคุณไป บ่อยครั้ง

70
00:02:41,317 --> 00:02:43,367
ที่ผู้ขับยานพาหนะไม่ได้เอาใจใส่เลย

71
00:02:43,367 --> 00:02:45,193
นั่นเป็นเรื่องแย่มากๆ สำหรับคนงาน

72
00:02:45,193 --> 00:02:47,353
แล้วขยะเองก็เต็มไปด้วยอันตราย

73
00:02:47,353 --> 00:02:49,372
ซึ่งบ่อยๆ ที่มักจะปลิวไปจากท้ายรถขยะ

74
00:02:49,372 --> 00:02:51,453
และทำอันตรายได้อย่างมหันต์

75
00:02:51,453 --> 00:02:54,268
ดิฉันยังได้เรียนรู้เรื่องขยะที่มีกระจัดกระจาย

76
00:02:54,268 --> 00:02:55,579
เมื่อคุณก้าวออกมาจากของขอบถนน

77
00:02:55,579 --> 00:02:58,428
และคุณเห็นเมืองจากท้ายรถขยะ

78
00:02:58,428 --> 00:03:00,214
คุณก็จะเข้าใจได้ว่าขยะนั้น

79
00:03:00,214 --> 00:03:02,831
เป็นเหมือนกับเรื่องธรรมชาติ

80
00:03:02,831 --> 00:03:05,287
มันไม่เคยหยุด

81
00:03:05,287 --> 00:03:08,766
และมันก็ยังเหมือนกับการหายใจ
หรือการหมุนเวียนโลหิตแบบหนึ่งอีกด้วย

82
00:03:08,766 --> 00:03:11,811
มันต้องเคลื่อนตัวไปอยู่เสมอ

83
00:03:11,811 --> 00:03:13,859
แล้วยังมีความอัปยศอดสู

84
00:03:13,859 --> 00:03:16,775
คุณสวมเครื่องแบบและคุณก็กลายเป็นมนุษย์ล่องหน

85
00:03:16,775 --> 00:03:19,079
จนกว่าจะมีใครสักคนรู้สึกไม่พอใจคุณ
ไม่ว่าจะเพราะเหตุอะไรก็ตาม

86
00:03:19,079 --> 00:03:21,394
อย่างเช่น รถขยะของคุณไปขวางการจราจร

87
00:03:21,394 --> 00:03:24,045
หรือคุณไปพักทานอาหารใกล้ๆ บ้านเขามากไป

88
00:03:24,045 --> 00:03:27,159
หรือคุณไปดื่มกาแฟในร้านอาหารของพวกเขา

89
00:03:27,159 --> 00:03:29,569
พวกเขาจะมาหาและดูหมิ่นคุณ

90
00:03:29,569 --> 00:03:32,831
และบอกคุณว่าไม่ต้องการให้คุณ
มาอยู่ใกล้ๆ พวกเขา

91
00:03:32,831 --> 00:03:35,263
ดิฉันพบว่าความอดสูใจนี้
เป็นการเหยียดหยันอย่างยิ่ง

92
00:03:35,263 --> 00:03:38,574
เพราะว่าดิฉันเชื่อเหลือเกินว่า
คนงานกำจัดสิ่งสกปรกนั้น

93
00:03:38,574 --> 00:03:40,254
เป็นกำลังแรงงานที่สำคัญที่สุด

94
00:03:40,254 --> 00:03:43,278
บนท้องถนนของเมืองใหญ่ ด้วยเหตุผลสามข้อ

95
00:03:43,278 --> 00:03:46,060
พวกเขาเป็นผู้คุ้มครองด่านแรก 
ของการสาธารณสุข

96
00:03:46,060 --> 00:03:48,466
ถ้าหากพวกเขาไม่เก็บขยะไป

97
00:03:48,466 --> 00:03:50,740
อย่างมีประสิทธิภาพ และได้ผล ในทุกๆ วันแล้ว

98
00:03:50,740 --> 00:03:53,451
ขยะก็จะเริ่มล้นออกมาจากถังเก็บขยะ

99
00:03:53,451 --> 00:03:57,177
และอันตรายที่อยู่ในขยะก็จะคุกคามเรา

100
00:03:57,177 --> 00:03:58,351
ในแบบที่แท้จริงอย่างยิ่ง

101
00:03:58,351 --> 00:04:01,322
เชื้อโรคต่างๆ ที่เราควบคุม
มาได้หลายๆ ทศวรรษมาแล้วนั้น

102
00:04:01,322 --> 00:04:04,228
ก็จะปะทุออกมาอีกและจะเริ่มเป็นอันตรายกับเรา

103
00:04:04,228 --> 00:04:05,900
ระบบเศรษฐกิจจำเป็นต้องมีพวกเขา

104
00:04:05,900 --> 00:04:08,826
ถ้าเราไม่สามารถโยนของเก่าทิ้งไปได้

105
00:04:08,826 --> 00:04:10,716
เราก็จะไม่มีที่ว่างสำหรับของใหม่

106
00:04:10,716 --> 00:04:12,785
เช่นเดียวกับกลไกของเศรษฐกิจ

107
00:04:12,785 --> 00:04:15,714
มันจะเริ่มสะดุดเมื่อการบริโภคลดน้อยลง

108
00:04:15,714 --> 00:04:19,778
ดิฉันไม่ได้สนับสนุนทุนนิยม ดิฉันเพียงแค่ต้องการ
จะชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ของมัน

109
00:04:19,778 --> 00:04:21,766
และมันมีสิ่งที่ดิฉันเรียกว่า

110
00:04:21,766 --> 00:04:25,978
ค่าเฉลี่ยของเราหรืออัตราเร็วรายวันที่จำเป็น

111
00:04:25,978 --> 00:04:27,027
ซึ่งนั่นหมายถึง

112
00:04:27,027 --> 00:04:29,279
ว่าเราเคยชินได้เร็วแค่ไหน

113
00:04:29,279 --> 00:04:31,411
ในการเดินเข้าสู่สมัยและยุคปัจจุบัน

114
00:04:31,411 --> 00:04:36,755
เรามักจะไม่สนใจว่าควรซ่อม ทำความสะอาด

115
00:04:36,755 --> 00:04:39,392
หรือพกแก้วกาแฟ ถุงใส่ของ

116
00:04:39,392 --> 00:04:40,877
หรือขวดน้ำไปไหนมาไหน

117
00:04:40,877 --> 00:04:43,556
เราใช้เสร็จก็โยนมันทิ้งแล้วก็ลืมมันไปเลย

118
00:04:43,556 --> 00:04:45,336
เพราะเรารู้ว่ายังมีแรงงาน

119
00:04:45,336 --> 00:04:48,356
อยู่อีกที่หนึ่งที่จะมาเก็บมันไปทิ้ง

120
00:04:48,356 --> 00:04:50,803
ดังนั้นในวันนี้ดิฉันจึงอยากจะเสนอ
วิธีคิดสักสองสามอย่าง

121
00:04:50,803 --> 00:04:55,317
เกี่ยวกับสิ่งปฏิกูลซึ่งบางทีอาจจะ

122
00:04:55,317 --> 00:04:57,791
ช่วยเยียวยาความรังเกียจเดียดฉันท์นี้ได้

123
00:04:57,791 --> 00:05:00,022
และนำมันมาสู่การสนทนากันต่อไปว่า

124
00:05:00,022 --> 00:05:05,612
จะมีวิธีจะปั้นแต่งเมืองใหญ่ที่มีทั้งความยั่งยืนและมนุษยธรรมได้อย่างไร

125
00:05:05,612 --> 00:05:09,773
งานของพวกเขานั้นดิฉันคิดว่าเป็นพิธีกรรมแบบหนึ่ง

126
00:05:09,773 --> 00:05:12,234
พวกเขาอยู่บนท้องถนนทุกวันอย่างเป็นจังหวะ

127
00:05:12,234 --> 00:05:14,295
ในหลายๆ เมืองพวกเขาใส่เครื่องแบบ

128
00:05:14,295 --> 00:05:16,164
คุณรู้ว่าจะเห็นพวกเขาได้เมื่อใด

129
00:05:16,164 --> 00:05:20,087
และงานของพวกเขาทำให้เราทำงานของพวกเราได้

130
00:05:20,087 --> 00:05:22,878
พวกเขาเกือบจะเป็นการประกันรูปแบบหนึ่ง

131
00:05:22,878 --> 00:05:24,615
กระแสที่พวกเขายังคงดำเนินอยู่

132
00:05:24,615 --> 00:05:26,605
ทำให้เราปลอดภัยจากตัวของเราเอง

133
00:05:26,605 --> 00:05:29,242
จากขยะของเสียของเรา สิ่งของที่เราทิ้งไป

134
00:05:29,242 --> 00:05:32,500
และกระแสนั้นจะต้องดำรงไว้ตลอดไป

135
00:05:32,500 --> 00:05:34,133
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

136
00:05:34,133 --> 00:05:37,857
หลังจากวันที่ 11 กันยายน ปี 2001

137
00:05:37,857 --> 00:05:41,144
ดิฉันได้ยินเสียงคำราม ของรถขนขยะบนถนน

138
00:05:41,144 --> 00:05:43,456
ดิฉันรีบอุ้มลูกชายวัยทารกของดิฉันวิ่งลงมาชั้นล่าง

139
00:05:43,456 --> 00:05:46,298
มีชายคนหนึ่งกำลังทำงานตามเส้นทางของ
การรีไซเคิลกระดาษของเขา

140
00:05:46,298 --> 00:05:48,480
เหมือนอย่างเช่นที่เขาทำอยู่ทุกๆ วันพุธ

141
00:05:48,480 --> 00:05:50,900
ดิฉันพยายามที่จะขอบคุณที่เขาทำงานของเขา

142
00:05:50,900 --> 00:05:53,025
ในวันนั้น ทั้งวัน

143
00:05:53,025 --> 00:05:55,626
แต่ดิฉันก็เริ่มร้องไห้

144
00:05:55,626 --> 00:05:57,310
เขามองมาที่ดิฉัน

145
00:05:57,310 --> 00:06:00,734
เขาแค่พยักหน้าและพูดว่า

146
00:06:00,734 --> 00:06:03,612
"เราจะไม่เป็นอะไรไปหรอกครับ

147
00:06:03,612 --> 00:06:06,253
เราจะไม่เป็นอะไรหรอก"

148
00:06:06,253 --> 00:06:07,606
หลังจากนั้นเล็กน้อยดิฉันก็เริ่มต้น

149
00:06:07,606 --> 00:06:08,986
การศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการกำจัดสิ่งสกปรก

150
00:06:08,986 --> 00:06:10,400
และเมื่อดิฉันพบชายคนนั้นอีกครั้ง

151
00:06:10,400 --> 00:06:13,317
เขาชื่อ พอลลี่ และเราได้ทำงานร่วมกันหลายครั้ง

152
00:06:13,317 --> 00:06:15,140
เรากลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

153
00:06:15,140 --> 00:06:17,967
ดิฉันอยากจะเชื่อว่า พอลลี่ถูกต้องแล้ว

154
00:06:17,967 --> 00:06:20,169
เราจะไม่เป็นอะไรหรอก

155
00:06:20,169 --> 00:06:22,146
แต่ในความพยายามของเราที่จะปรับแต่งอีกครั้งว่า

156
00:06:22,146 --> 00:06:25,187
ในฐานะที่เป็นสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์หนึ่ง
ที่มีอยู่ในโลกใบนี้

157
00:06:25,187 --> 00:06:28,482
เราต้องรวมและพิจารณาต้นทุนทั้งหมด

158
00:06:28,482 --> 00:06:32,275
รวมทั้งต้นทุนด้านมนุษย์ที่แท้จริง

159
00:06:32,275 --> 00:06:33,779
เรื่องแรงงานด้วย

160
00:06:33,779 --> 00:06:36,580
และเรายังจะมีความรู้เป็นอย่างดี

161
00:06:36,580 --> 00:06:38,798
ที่จะเข้าไปหาผู้คนที่ทำงานนั้นอีกด้วย

162
00:06:38,798 --> 00:06:40,643
และรับความเชี่ยวชาญงานของพวกเขาไว้

163
00:06:40,643 --> 00:06:42,396
ว่าเราคิดอย่างไรเกี่ยวกับ

164
00:06:42,396 --> 00:06:45,646
ทำอย่างไรเราจะสร้างระบบที่ยั่งยืน

165
00:06:45,646 --> 00:06:49,125
ที่อาจจะพาเราไปจากการรีไซเคิลริมขอบถนน

166
00:06:49,125 --> 00:06:51,710
ซึ่งเป็นความสำเร็จที่น่าทึ่งมาตลอด 40 ปี

167
00:06:51,710 --> 00:06:54,948
ตลอดทั่วสหรัฐและประเทศต่างๆ รอบโลก

168
00:06:54,948 --> 00:06:57,750
และยกเราขึ้นมาถึงขอบฟ้าที่กว้างขึ้น

169
00:06:57,750 --> 00:07:00,636
ที่ๆเรากำลังมองเห็นรูปแบบอื่นๆ ของขยะ

170
00:07:00,636 --> 00:07:02,121
ที่สามารถทำให้น้อยลงไปได้

171
00:07:02,121 --> 00:07:04,854
จากแหล่งผลิตและแหล่งอุตสาหกรรม

172
00:07:04,854 --> 00:07:08,859
ขยะเทศบาลซึ่งเป็นสิ่งที่เราคิดถึงเมื่อเราพูดถึงขยะ

173
00:07:08,859 --> 00:07:12,857
ซึ่งเป็นสามเปอร์เซ็นต์ของกระแสขยะของเสียของชาติ

174
00:07:12,857 --> 00:07:15,244
เป็นสถิติที่น่าทึ่ง

175
00:07:15,244 --> 00:07:17,722
ดังนั้นในกระแสของวันของคุณ

176
00:07:17,722 --> 00:07:19,248
ในกระแสของชีวิตของคุณ

177
00:07:19,248 --> 00:07:22,276
ครั้งต่อไปเมื่อคุณเห็นคนบางคนซึ่งงานของเขาคือ

178
00:07:22,276 --> 00:07:25,419
ทำความสะอาดเก็บขยะให้คุณ

179
00:07:25,419 --> 00:07:27,908
ใช้เวลาสักประเดี๋ยวหนึ่งเพื่อเห็นคุณค่าของพวกเขา

180
00:07:27,908 --> 00:07:32,500
ใช้เวลาสักประเดี๋ยวเดียวเพื่อกล่าวขอบคุณ

181
00:07:32,500 --> 00:07:35,854
(เสียงปรบมือ)