1
00:00:06,833 --> 00:00:08,725
"บ้างเกิดมาเลิศเลอ

2
00:00:08,725 --> 00:00:10,620
บ้างได้มาซึ่งความยิ่งใหญ่

3
00:00:10,620 --> 00:00:15,711
และบางคนก็ได้รับการสนับสนุนที่ดี"
วิลเลียม เชคสเปียร์กล่าวไว้

4
00:00:15,711 --> 00:00:17,301
หรือว่าไม่นะ

5
00:00:17,301 --> 00:00:21,969
บางคนตั้งข้อสงสัยว่า เชคสเปียร์ประพันธ์งานต่าง ๆ
ที่จารึกชื่อของเขาเอาไว้หรือเปล่า

6
00:00:21,969 --> 00:00:24,889
หรือว่าเขามีตัวตนจริง ๆ หรือไม่

7
00:00:24,889 --> 00:00:28,809
พวกเขาคาดว่า เชคสเปียร์
เป็นนามแฝงของนักเขียนคนอื่น

8
00:00:28,809 --> 00:00:30,236
หรือกลุ่มของนักเขียน

9
00:00:30,236 --> 00:00:32,348
บุคคลถูกคาดว่า
เป็นเชคสเปียร์ตัวจริง

10
00:00:32,348 --> 00:00:37,945
รวมไปถึงนักประพันธ์ชื่อดัง
นักการเมือง และแม้กระทั่งสตรีที่มีชื่อเสียง

11
00:00:37,945 --> 00:00:41,436
จะเป็นจริงหรือไม่ที่นักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ของวงการงานประพันธ์ภาษาอังกฤษ

12
00:00:41,436 --> 00:00:44,941
เป็นเพียงเรื่องแต่ง
ไม่ต่างอะไรจากละครของเขา

13
00:00:44,941 --> 00:00:47,867
นักวิชาการเชคสเปียร์ส่วนใหญ่
ไม่สนใจทฤษฎีเหล่านี้


14
00:00:47,867 --> 00:00:51,439
ตามประวัติศาสตร์
และหลักฐานชีวประวัติ

15
00:00:51,439 --> 00:00:55,514
แต่นี่เป็นอีกหนทางหนึ่ง
ที่จะทดสอบว่าประโยคเด็ดของเชคสเปียร์

16
00:00:55,514 --> 00:00:58,500
จริง ๆ แล้ว ถูกเขียนขึ้นโดยคนอื่นหรือเปล่า

17
00:00:58,500 --> 00:01:00,689
ภาษาศาสตร์ การศึกษาว่าด้วยภาษา

18
00:01:00,689 --> 00:01:04,090
บอกเรามากมาย
เกี่ยวกับวิธีการที่เราพูดและเขียน

19
00:01:04,090 --> 00:01:09,585
โดยการตรวจสอบวากยสัมพันธ์, ไวยากรณ์,
อรรถศาสตร์ และคำศัพท์

20
00:01:09,585 --> 00:01:11,416
และในปลายยุค 1800

21
00:01:11,416 --> 00:01:15,447
นักปรัชญาชาวโปแลนด์ชื่อว่า
วินเซนตี้ ลูโทสลอวสกี้

22
00:01:15,447 --> 00:01:18,226
สร้างวิธีการที่รู้จักกันในชื่อ สไตโลเมทรี 
(stylometry)

23
00:01:18,226 --> 00:01:23,428
ซึ่งคือการใช้ความรู้ในการสอบสวนคำถาม
เกี่ยวกับผู้ประพันธ์งานเขียน

24
00:01:23,428 --> 00:01:25,395
แล้วสไตโลเมทรีทำงานอย่างไร

25
00:01:25,395 --> 00:01:29,279
แนวคิดก็คือ รูปแบบการเขียนของนักเขียนแต่ละคน
มีลักษณะเฉพาะ

26
00:01:29,279 --> 00:01:33,613
ที่คงอยู่ค่อนข้างจะคงเส้นคงวา
ในงานประพันธ์ของคนคนหนึ่ง

27
00:01:33,613 --> 00:01:37,094
ยกตัวอย่างเช่นลักษณะต่าง ๆ ที่รวมถึง
ความยาวเฉลี่ยของประโยค

28
00:01:37,094 --> 00:01:38,953
การเรียงคำ

29
00:01:38,953 --> 00:01:42,487
และแม้กระทั่งจำนวนของคำบางคำ
ที่ถูกนำมาใช้

30
00:01:42,487 --> 00:01:47,566
ลองมาดูการใช้คำว่า "ท่าน" 
และมองมันในเชิงมิติ หรือแกน

31
00:01:47,566 --> 00:01:50,554
งานแต่ละชิ้นของเชคสเปียร์
สามารถถูกนำมาวางบนแกน

32
00:01:50,554 --> 00:01:54,668
เช่นเดียวกับจุดข้อมูล ขึ้นกับจำนวน
ที่คำนั้น ๆ ถูกใช้

33
00:01:54,668 --> 00:01:57,235
ในเชิงสถิติ ความหนาแน่นของจุดเหล่านี้

34
00:01:57,235 --> 00:02:02,498
ทำให้เราทราบถึงค่าแปรผัน
ช่วงที่เราคาดคะเนได้จากข้อมูลของเรา

35
00:02:02,498 --> 00:02:07,995
แต่นี่เป็นเพียงลักษณะเชิงเดี่ยว
ในพื้นที่หลายมิติ

36
00:02:07,995 --> 00:02:11,340
ด้วยอุปกรณ์การแบ่งกลุ่มที่เรียกว่า
การวิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก

37
00:02:11,340 --> 00:02:16,131
เราสามารถลดพื้นที่หลายมิติ
ลงมาเป็นส่วนหลักพื้นฐาน

38
00:02:16,131 --> 00:02:19,905
ที่โดยรวมแล้ววัดค่าแปรผัน
ในงานของเชคสเปียร์

39
00:02:19,905 --> 00:02:22,396
จากนั้นเราสามารถทดสอบงานต่าง ๆ
ที่เราสนใจศึกษา

40
00:02:22,396 --> 00:02:24,867
เทียบกับส่วนประกอบหลักได้

41
00:02:24,867 --> 00:02:26,055
ยกตัวอย่างเช่น

42
00:02:26,055 --> 00:02:30,394
ถ้ามีงานของฟรานซิส เบคอน มากพอ
ตกอยู่ในขอบเขตค่าแปรผันของเชคสเปียร์

43
00:02:30,394 --> 00:02:32,263
นั่นน่าจะเป็นหลักฐานที่ค่อนข้างน่าเชื่อถือ

44
00:02:32,263 --> 00:02:37,045
ว่าฟรานซิส เบคอน และเชคสเปียร์
อันที่จริงแล้วคือคนคนเดียวกัน

45
00:02:37,045 --> 00:02:39,161
แล้วผลลัพธ์แสดงว่าอย่างไรล่ะ

46
00:02:39,161 --> 00:02:42,477
ผู้ที่ทำการศึกษาสไตโลเมทรีสรุปว่า

47
00:02:42,477 --> 00:02:46,557
เชคสเปียร์ไม่ได้เป็นใครอื่นนอกจากเชคสเปียร์

48
00:02:46,557 --> 00:02:49,191
นักกวีท่านนี้ก็คือนักกวีท่านนี้

49
00:02:49,191 --> 00:02:54,370
งานของผู้ที่แอบอ้าง เข้ากันไม่ได้เลย
กับรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของเชคสเปียร์

50
00:02:54,370 --> 00:02:57,642
อย่างไรก็ดี นักสถิติผู้กล้าของเรา

51
00:02:57,642 --> 00:03:00,884
พบหลักฐานความร่วมมือที่น่าสนใจยิ่ง

52
00:03:00,884 --> 00:03:03,138
ยกตัวอย่างเช่น 
การศึกษาเรื่องหนึ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ สรุปว่า

53
00:03:03,138 --> 00:03:08,216
เชคสเปียร์ทำงานกับนักเขียนบทละคร
คริสโตเฟอร์ มาโลว์ ในเรื่อง "เฮนรี่ที่หก"

54
00:03:08,216 --> 00:03:10,624
ในองค์ที่หนึ่งและสอง

55
00:03:10,624 --> 00:03:15,642
ตัวตนของเชคสเปียร์เป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ ปัญหา
ที่ผู้ศึกษาสไตโลเมทรีสามารถหาคำตอบได้

56
00:03:15,642 --> 00:03:18,308
มันสามารถช่วยให้เราคาดเดาได้
ว่างานนั้นถูกเขียนขึ้นเมื่อไร

57
00:03:18,308 --> 00:03:21,040
ว่าข้อความโบราณเป็นของปลอมหรือเปล่า

58
00:03:21,040 --> 00:03:23,685
ว่านักเรียนทำการคัดลอกงานคนอื่นมาหรือเปล่า

59
00:03:23,685 --> 00:03:29,020
หรือว่าอีเมลที่คุณเพิ่งได้รับ
จัดเป็นข้อความสำคัญหรือข้อความขยะ

60
00:03:29,020 --> 00:03:31,551
แล้วบทกวีที่โด่งดังเหนือกาลเวลา
ของเชคสเปียร์

61
00:03:31,551 --> 00:03:34,475
ขึ้นอยู่กับตัวเลขไม่กี่ตัวและค่าทางสถิติงั้นหรือ

62
00:03:34,475 --> 00:03:35,885
ไม่ใช่อย่างนั้นเสียทีเดียว

63
00:03:35,885 --> 00:03:40,900
การวิเคราะห์ทางสไตโลเมทรีอาจเผยว่าอะไรทำให้
โครงสร้างงานประพันธ์ของเชคสเปียร์โดดเด่น

64
00:03:40,900 --> 00:03:45,525
แต่มันไม่สามารถจับเอาความงามของอารมณ์
และความรู้สึกที่พวกมันแสดงออกมา

65
00:03:45,525 --> 00:03:48,509
หรือทำไมพวกมันถึงมีผลต่อเราอย่างที่มันเป็นได้

66
00:03:48,509 --> 00:03:50,826
อย่างน้อย ตอนนี้ก็ยัง