Ik ben kinder-oncoloog
en stamcel-onderzoeker bij de Stanford Universiteit,
gespecialiseerd in beenmerg-transplantaties.
Geïnspireerd door Jill Bolte Taylor vorig jaar,
heb ik weliswaar geen menselijk brein meegebracht,
maar ik heb wel een liter beenmerg meegebracht.
En beenmerg is hetgeen we gebruiken
om het leven van tienduizenden patiënten te redden,
waarvan de meeste lijden aan gevorderde leukemie, lymfocyten-kanker,
en enkele andere ziekten.
Dit is een aantal jaar geleden, toen ik bezig was met mijn transplantatie-stage bij de Stanford-Universiteit.
Hier ben ik in de operatiekamer. Dit hier is Bob,
een vrijwillige donor.
We sturen zijn beenmerg door het hele land om het leven te redden
van een kind met leukemie.
Maar hoe komen we feitelijk aan dit beenmerg?
Er is een heel O.K. team, anesthesist, verpleegkundigen,
en behalve mijzelf nog een andere dokter.
Bob ligt op de tafel, en we nemen een kleine naald zoals deze,
je ziet, niet zo'n hele grote.
En de manier waarop we het doen is,
we plaatsen deze door het zachte weefsel,
en dan stoten we tegen het harde bot,
de tuchus -- dat is de technische term voor het achterwerk -- in
en verkrijgen zo ongeveer 10 milliliter beenmerg,
per keer, met een soort injectiespuit.
En geven deze door aan de verpleegkundige, die het in een container spuit.
En de spuit weer aan me teruggeeft. En dat blijven we herhalen.
Ongeveer een 200 keer.
Tegen het einde doet mijn arm aardig pijn en heb ik het eelt op mijn handen staan.
Maar dat is niets vergeleken met Bob,
wiens achterwerk er dan meer uitziet als dit,
Zwitserse gatenkaas.
Dit bracht me aan het denken, weet u dat deze procedure in ongeveer 40 jaar niet veranderd is.
En er dus waarschijnlijk een betere manier is om dit te doen.
Dus bedacht ik een benadering die het aantal puncties minimaliseerde.
Met een nieuw apparaat dat wij de Merg Mijner noemen.
Dit is het apparaat.
Hier kunt u zien hoe de Merg Mijner werkt.
Onze standaard transparante patiënt.
In plaats van het bot tientallen keren binnen te dringen,
gaan we slechts eenmaal naar binnen, aan de voor- of de achterzijde van de heup.
En hebben we een flexibele, aangedreven katheter
met een speciale draad met lus, die in het binnenste gedeelte van het merg blijft
en daar bij het bewegen de contouren van de heup volgt.
Dit geeft je de mogelijkheid om zeer snel het rijke
beenmerg uit een enkele opening te zuigen.
We kunnen meerdere malen langs dezelfde ingang gaan.
Geen robots nodig.
Zeer snel dus, Bob kan gewoon een punctie krijgen, plaatselijk verdoofd,
en zijn donatie kan gebeuren zonder een echte opname.
Ik heb een aantal prototypes gemaakt. Ik kreeg een klein budget hiervoor op Stanford.
En heb hier wat mee gespeeld.
En onze teamleden hebben deze technologie ontwikkeld.
En uiteindelijk hebben we testen gedaan op twee grote dieren en varkens gedaan.
En tot onze verbazing concludeerden we dat we er niet enkel beenmerg uit kregen,
maar dat we 10 keer zoveel stamcel-activiteit hadden
in het beenmerg uit de Merg Mijner, vergeleken met de standaard procedure.
Dit toestel werd vorig jaar goedgekeurd door de FDA.
Hier is een levende patiënt. Je kan zien dat het de rondingen volgt.
Hier zijn er twee doorgangen, in dezelfde patiënt, door dezelfde opening.
Dit werd gedaan onder plaatselijke verdoving, poliklinisch.
En we kregen drie tot zes maal meer stamcellen
dan via de standaard procedure op dezelfde patiënt.
Waarom is dit nu zo interessant ? Beenmerg is een rijke bron van volwassen stamcellen.
Jullie kennen allemaal embryonale stamcellen.
Deze hebben enorm potentieel maar zijn nog niet in de fase van klinische studies.
Volwassen stamcellen zijn overal in ons lichaam aanwezig,
inclusief de bloed-vormende stamcellen in ons beenmerg.
Deze gebruiken we reeds als een vorm van stamcel therapie
gedurende meer dan 40 jaar.
In het voorbije decennium is het gebruik enorm toegenomen
van beenmerg stamcellen om andere ziektes te bestrijden
zoals hart- en vaatziekten,
orthopedie, weefselkweek,
zelfs in de neurologie om Parkinson te behandelen,
en diabetes.
Dit jaar gaan we commercieel,
met generatie 2.0 van de Merg Mijner.
De hoop is dat deze meer stamcellen kan oogsten.
Wat zich vertaalt in betere resultaten.
Dit kan dan meer mensen motiveren om
potentieel levensreddende beenmergdonoren te worden.
Hiermee kan je je eigen stamcellen
oogsten, terwijl je jonger en gezonder bent,
om in de toekomst te gebruiken, moest dit nodig blijken.
En uiteindelijk -- hier is een foto van onze
beenmergtransplantatie overlevers,
die jaarlijks een reünie houden op Stanford.
Hopelijk zal deze technologie ons toestaan
in de toekomst meer van deze overlevers te hebben.
Bedankt.
(Applaus)