In het eerste seizoen van 'The Story of Stuff', keken we naar een systeem dat veel te veel 'stuff' creeërt, en veel te weinig van wat we echt willen Nu gaan we kijken naar de verhalen achter 'The Story of Stuff' Zo gaan we manieren vinden om deze situatie om te draaien. Welkom bij seizoen 2! "Citizens United vs. FEC (Federal Election Commission)" > een belangrijke rechterlijke uitspraak van het Hooggerechtshof in Amerika "Slecht voor jou, slecht voor Amerika" "Hij zal ons weer op de goede weg krijgen." "... bracht onze staat aan de rand van de afgrond, en nu wil hij jouw senator worden." "Sta op! Zeg: nee!" "Sta op! Zeg: nee!" "Slecht voor jou, slecht voor Amerika!" "Stem voor hem!" "stem voor hem!" Ben je dit gedoe niet zat? Waarom is het zo dat het elke verkiezingen weer vrijwel onmogelijk is om de feiten te horen in plaats van deze misleidende slogans? En als het lijkt alsof het probleem erger wordt, is dat omdat het ook echt zo is. We mogen het Hooggerechtshof daarvoor bedanken. In 2010, besloten ze dat het 'prima' was voor grote ondernemingen om zoveel geld als ze wilden te spenderen om ons te vertellen op wie we moeten stemmen Wacht, waarom willen bedrijven ons vertellen op wie we moeten stemmen? Laat me even iets rechtzetten. Dit is een democratie, jeweetwel, geleid door het volk? Ik ben een persoon. Jij bent een persoon. En Chevron? Geen persoon. Dus, zouden verkiezingen niet moeten gaan om wat mensen willen? Goede banen. Veilige producten. Gezondheidszorg. Een verantwoordelijke overheid. Schone lucht en schoon water. Het blijkt dat een grote meerderheid van de Amerikanen willen dat er veel meer gedaan wordt aan al deze dingen. Maar wat mensen willen verdwijnt naar de achtergrond zo lang als grote bedrijven miljoenen kunnen uitgeven aan het verkozen krijgen van wetgevers. oliebedrijven hebben politici zo ver gekregen dat ze wetten die ons klimaat moeten beschermen tegenhielden. Fabrikanten hebben handelsverdragen erdoor gedrukt die de productveiligheid verlagen en banen het land uit laten verdwijnen. Verzekeringsbedrijven waren de eersten die geraadpleegd werden over de hervorming van het zorgstelsel en megabedrijven hebben leningen en subsidies gekregen. Misschien dat daarom allerlei soorten mensen - Republikeinen, Democraten, Onafhankelijken -- totaal gefrustreerd zijn geraakt over onze overheid. (Schreeuwende boze menigte) Het is makkelijk om kwaad te worden. Maar het is tijd om verstandig te worden en ons te realiseren dat de kern van ons probleem niet is dat we slechte wetgevers hebben. We hebben een democratie in crisis! 85% van de Amerikanen vindt dat grote ondernemingen te veel macht hebben in onze democratie en dat mensen er te weinig van hebben. 85 procent! Hey, dat is een meerderheid. Dus laten we samenwerken en onze democratie terugpakken van die bedrijven. Dat is de eerste en belangrijkste stap om echte vooruitgang te boeken bij alle kwesties die mensen het meest belangrijk vinden. Maar hoe zijn "wij, het volk" de controle over onze democratie eigenlijk kwijtgeraakt? Laten we een paar eeuwen terug gaan. Toen waren er alleen nog mensen. Sommigen van hen bezaten ondernemingen. Sommigen werkten voor ondernemingen. Nog altijd waren er alleen mensen. Toen bedachten mensen iets totaal nieuws -- het Naamloze Vennootschap, de NV. Deze juridische entiteiten bestaan onafhankelijk van de mensen die ze bezitten. Als een NV iets doet dat problemen oplevert kunnen de eigenaren zeggen, geef mij niet de schuld geef de schuld aan het bedrijf, ik ben slechts een aandeelhouder! Toen de Verenigde Staten onstonden, waren dit soort ondernemingen makkelijker in de gaten te houden. Toentertijd, kende de overheid hen akten toe, voor het uitvoeren van een specifiek korte-termijn project, zoals het bouwen van een brug of een spoorlijn. als die taak volbracht was, werd de NV ontbonden. Maar na verloop van tijd veranderde de wet en hoefden NV's niet meer te verdwijnen wanneer hun project voltooid was. Ze begonnen een onbeperkt leven, met een veel algemener doel, winst. En dat is hoe het moderne (groot)bedrijf is ontstaan. De huidige NV's hebben zich ontwikkeld met iets zeer gevaarlijks in hun doelstelling. In tegenstelling tot mensen, die worden gedreven door allerlei motieven -- doen wat goed is, liefde voor hun familie, hun land, of de planeet -- zijn NV's nu door de wet en door de markt verplicht om een specifieke motivatie boven alle andere na te streven. Het maximaliseren van de waarde voor hun aandeelhouders -- zo veel mogelijk geld verdienen. Dat is alles. Nee, echt, dat is wat de wet en de markten verlangen. Stel je voor dat een vriend zegt: "Het enige waar ik echt om geef is geld." Niet echt iemand waar je je kinderen bij zou achterlaten, of je geld. Ja, het zijn mensen die deze bedrijven runnen maar hun menselijke motieven komen op de tweede plaats. Als ze ook maar iets anders prioriteit geven boven het maximaliseren van de winst, kunnen ze vertrekken. Kunnen CEO's van grote bedrijven goede dingen doen, zoals liefdadigheid steunen of groener proberen te zijn? Tuurlijk. Maar niet als dit conclicteert met het maximaliseren van de winst. En sinds hun bescheiden beginjaren, zijn NV's gigantisch geworden 53 van de 100 grootste economieën op de wereld zijn op dit moment NV's. Dus, NV's hebben een eenkennige focus op winst. Ze zijn enorm. En hun eigenaren kunnen makkelijk de schuld voor de schade die ze berokkenen afschuiven. Dat maakt ze nogal tricky om een land mee te delen. Als we willen dat zij ons dienen in plaats van wij hen, dan hebben ze wat basisregels nodig En dat is waar de overheid in het spel komt, namelijk om regels te maken om zaken eerlijk en veilig te houden en om de maatschappij te beschermen tegen NV's die dat niet doen. Maar, aangezien hun doel is winst te maximaliseren, denk je dat die NV's er blij mee zijn om regels te volgen die hen in de pas houden? Nee, natuurlijk niet. Zij willen die regels zelf maken. Maar, voor wie is het de bedoeling om regels te maken in een democratie? Mensen. Dat is waarom een van de belangrijkste strategieën achter het binnensluipen van onze democratie door NV's is dat ze zeggen dat ze dezelfde basale rechten als echte, levende mensen hebben. En dat is ook precies de manier waarop ze de zaak bij het Hooggerechtsghof in 2010 wonnen die bekend staat als: Citizens United vs. FEC. (samenwerkende burgers vs. FEC) In die zaak besloten vijf leden van het Hooggerechtshof dat het niet-constitutioneel is om ook maar enige grens te stellen aan hoeveel geld NV's mogen besteden aan het beïnvloeden van verkiezingen. Waarom? Ze zeiden dat dit het Eerste Amendement (van de grondwet), dat vrijheid van meningsuiting garandeert, zou schaden. Natuurlijk was het idee van de grondleggers van Amerika, die het Eerste Amendement schreven, om juist de vrijheid van meningsuiting van mensen te beschermen. Maar deze beslissing stoelt op het rare argument dat grote ondernemingen (NV's) hetzelfde behandeld zouden moeten worden als mensen, en dezelfde rechten zouden moeten krijgen die echte mensen hebben! Dat betekent dat NV's zoveel als ze willen kunnen spenderen, wanneer ze maar willen, om politici die tegen hun belangen ingaan te intimideren of te verpletteren en om kandidaten die doen wat ze willen te ondersteunen. Geweldig nieuws voor NV's die graag zelf hun wetgevers willen kiezen, die als taak hebben om hen in de gaten te houden. Welnu, ik ben volledig voor vrijheid van meningsuiting! En als iedere aandeelhouder en medewerker van Exxon persoonlijk een of andere olie-lobbyist wil steunen die de senaat in wil, dan is dat hun goed recht. Er zijn miljoenen anderen die een andere kandidaat zullen steunen. Dat is democratie in actie! Maar nu kan Exxon, of willekeurig welke andere grote onderneming, beslissen om ongelimiteerd geld uit hun diepe zakken op te diepen om een verkiezing te beïnvloeden, zelfs zonder hun aandeelhouders te raadplegen. Dat is nogal wat. Als de top 100 van grote ondernemingen zou besluiten, om slechts 1% van hun winstmarge hierin te investeren kunnen ze het budget van alle presidents-, senaats- en huis van afgevaardigden kandidaten samen makkelijk overtreffen! Veel succes met het hoorbaar maken van je vrijheid van meningsuiting daarna! Maar heeft het mogelijk maken hiervan ook daadwerkelijk geresulteerd in gevaarlijke ontwikkelingen? Zeker weten. In 2010, hebben het type "onafhankelijke" groepen, die nu steun kunnen ontvangen van NV's $300 miljoen uitgegeven. Dat is meer dan elke midterm verkiezing sinds 1990 bij elkaar opgeteld! Dus grote ondernemingen verstommen onze stemmen, terwijl ze krijgen wat ze willen en onze democratie is nu flink in de problemen. Maar we kunnen haar zeker redden! Veel mensen zijn zo boos over de beslissing van het Hooggerechtshof dat een grote reactie aan het ontstaan is. Een enorm probleem vraagt om een enorm antwoord en we hebben er een, een nieuw amendement op de constitutie. Het amendement is slim en helder. Het draait deze ramp voor de democratie om door te verduidelijken dat het Eerste Amendement niet bedoeld is voor grote ondernemingen met winstoogmerk. Ik snap dat het maken van een amendement op de grondwet een groot, ambitieus doel is. Maar het is niet onmogelijk. Iedere keer dat een grote positieve verandering in dit land is bewerkstelligd, is dat omdat mensen groot dromen, hoog inzetten en ambitieuze doelen stellen. Nu is het tijd om dat weer te doen, omdat het voortbestaan van onze democratie op het spel staat. Publieke financiering voor campagnes zou een andere enorme stap voorwaarts betekenen. Het Congres werkt op dit moment aan een wetsvoorstel dat het mogelijk zou maken voor aspirant-kamerleden om verkozen te worden zonder geld van private ondernemingen. Weet je nog dat 85% van de Amerikanen denken dat grote ondernemingen te veel invloed hebben in onze democratie. Dat is ruimschoots genoeg om een verandering te bewerkstelligen, als we gevoel in actie kunnen omzetten. Kijk, de NV's zullen niet uit onze democratie vertrekken totdat wij, het volk, er terug in stappen. Dus blijf vechten voor duurzame energie, groene banen, gezondheidszorg, veilige producten en kwaliteitsonderwijs. Maar hou wat energie over voor de strijd van ons leven. ...Een strijd die de deur kan openen naar de oplossing voor al deze dingen. Het is tijd om grote ondernemingen terug op hun plaats te zetten en om mensen weer de leiding te geven over onze democratie.