WEBVTT 00:00:09.070 --> 00:00:10.610 Merhabalar, ben Tony 00:00:10.610 --> 00:00:12.560 ve bu "Every Frame Painting"den kısa bir bölüm. 00:00:12.860 --> 00:00:16.469 Bir filme edebileceğiniz en iyi iltifatlardan biri filmin canlı hissettiğidir. 00:00:17.179 --> 00:00:20.560 İşte burada nabız atışı olan bir şey var, öngörülemeyen bir şey bu. 00:00:20.560 --> 00:00:22.440 Bu hikaye ya da oyuncular değil, 00:00:22.440 --> 00:00:24.140 bu karelerin kendilerinde olan bir şey. 00:00:24.370 --> 00:00:27.500 Nicolas Winding Refn'in "Sürücü"sünden bu kısa sahneyi göz önüne alalım: 00:00:33.310 --> 00:00:35.540 İlk bakışta öyle hiç de özel gözülmüyor. 00:00:35.870 --> 00:00:36.990 Ama bir de şuna bakın. 00:00:37.170 --> 00:00:38.170 Sahneyi ikiye bürün. 00:00:39.070 --> 00:00:40.960 Dikkat edin karenin sağ tarafı kendi başına, 00:00:40.960 --> 00:00:43.469 karakterlere dair tüm bir hikayeyi anlatıyor 00:00:43.469 --> 00:00:46.189 ve sol taraf da onu tamamlayan bir başka hikaye anlatıyor. 00:00:46.189 --> 00:00:49.189 Böylece aslında bir şey anlatan bir çekim aslında iki şey anlatıyor. 00:00:49.189 --> 00:00:53.262 Ve bunalacak yerde, sahnenin iki yarısı arasında gözlerimiz kendiliğinden kayıyor. 00:00:54.607 --> 00:00:56.560 Bu seferse, devinim sağ ve solda değil, 00:00:56.560 --> 00:00:57.890 yukarı ve aşağıda. 00:00:59.030 --> 00:01:00.600 - "Merhaba." - "Merhaba." 00:01:02.070 --> 00:01:03.270 - "Siz tanışıyor musunuz?" 00:01:03.270 --> 00:01:04.439 - "Başlama sakın." 00:01:04.589 --> 00:01:06.760 Burada yukarıda, yüzlerden oluşmuş güzel bir üçgenimiz ve 00:01:06.760 --> 00:01:09.950 yatay ve çapraz çizgilerle dolu bir kompozisyonumuz var. 00:01:09.950 --> 00:01:11.640 Ama bir de aşağıda ne olduğuna bakın. 00:01:11.880 --> 00:01:13.830 Orası hakkında bilinçli olarak düşünmesek bile 00:01:13.830 --> 00:01:18.206 bu sahnenin aşağı yarısı oyuncuların elleriyle bize tüm bir hikayeyi anlatıyor. 00:01:18.206 --> 00:01:19.696 - "Siz tanışıyor musunuz?" 00:01:19.696 --> 00:01:20.780 - "Başlama sakın." 00:01:20.940 --> 00:01:22.220 - "Şuna da bakın!" 00:01:22.220 --> 00:01:23.469 - "Komşuyuz." 00:01:23.469 --> 00:01:24.669 - "Komşu demek. Çok güzel. 00:01:24.669 --> 00:01:26.370 O zaman biz de ona göre hareket ederiz." 00:01:26.370 --> 00:01:29.210 Ve filmin canlı olduğundan bahsettiğimizde bahsettiğimiz kısım işte bu. 00:01:29.210 --> 00:01:30.860 Bunlar hikaye anlatımının ince işlenmişlikleri 00:01:30.860 --> 00:01:33.830 ve sadece baktığımız yerde değil bakmadığımız yerde de bir davranış. 00:01:34.190 --> 00:01:36.789 "Sürücü"yü izlediğiniz zaman bu ideali görmeye başlıyorsunuz. 00:01:36.789 --> 00:01:39.439 Neredeyse her çekim bir tamamlayıcı dengeye sahip 00:01:39.479 --> 00:01:40.900 sağ ile sol 00:01:41.440 --> 00:01:42.950 ve yukarı ile aşağı arasında. 00:01:43.500 --> 00:01:44.800 Birer çeyrek daire. 00:01:45.350 --> 00:01:47.010 İlk bakışta bu kısıtlayıcı görünebilir. 00:01:47.010 --> 00:01:48.789 Ama bu basit aracı kullanarak 00:01:48.789 --> 00:01:52.720 yönetmenin nasıl da basmakalıp bir sahneyi alıp onu kalıpdışı ettiğine bakın. 00:01:53.460 --> 00:01:55.799 Sürücü girdiğinde sol üstte beliriyor 00:01:55.889 --> 00:01:58.279 böylece biz de doğal olarak bir sonraki sahnedeki diğer insanın 00:01:58.279 --> 00:01:59.829 sağ üstte belireceğini farz ediyoruz. 00:01:59.829 --> 00:02:01.060 Ama bunun yerine... 00:02:04.010 --> 00:02:07.430 Çekimler yaklaştı mı iki karakterin karakterleri böylesine bir tarafta sıkışmış halde 00:02:07.430 --> 00:02:09.080 ardlarında tonlarca boşlukla görüyoruz. 00:02:09.170 --> 00:02:11.090 Konuşmak istediklerinde bile... 00:02:12.980 --> 00:02:14.040 başka etkenler var. 00:02:15.100 --> 00:02:18.709 İki erkek yüz yüze geldiklerinde gözleri aynı yere bakar bir şekilde 00:02:18.709 --> 00:02:20.449 aynı çeyrek daireyi işgal ettiklerine dikkat edin 00:02:20.449 --> 00:02:22.280 çünkü aynı konum uğruna mücâdele veriyorlar. 00:02:22.280 --> 00:02:24.230 Bu sırada Irene karede sağ üstte 00:02:24.250 --> 00:02:26.520 ya da ölü merkezde, onların eğilimlerinin nesnesi olarak. 00:02:26.520 --> 00:02:28.829 Onun odaktan çıktığını düşündüğümüzde bile yaptıklarını izleyin. 00:02:31.184 --> 00:02:32.184 - "Ne nazik bir davranış. 00:02:32.184 --> 00:02:33.914 Çok düşüncelisin. Sağ ol." 00:02:34.444 --> 00:02:36.210 Sahne, sonunda bu görüntüyü sunuyor: 00:02:36.210 --> 00:02:38.500 sol üst ve sağ alt arasındaki dengeyle 00:02:38.500 --> 00:02:40.267 bizim görsel olarak iki erkeği karşılaştırmamızı 00:02:40.267 --> 00:02:43.137 ve birinden ötekine eğrilen o uzun tek gölgeyi görmemizi sağlıyor. 00:02:43.137 --> 00:02:45.400 Bu çıkış kapısını sahnenin ilk karesinden görmüş olsak da, 00:02:45.400 --> 00:02:48.400 görüntünün sunumu onu gerçekten beklenmedik kılıyor. 00:02:48.400 --> 00:02:50.669 Ve yönetmen, farklı çeyrek dairelerin üzerinde durarak 00:02:50.669 --> 00:02:52.549 hem sıkıca oluşturulmuş 00:02:52.549 --> 00:02:54.669 hem de acayip beklenmedik sahneleri var edebiliyor. 00:02:54.669 --> 00:02:56.090 - "Tüm bu paha biçilmez arabaların... 00:02:56.880 --> 00:02:58.790 ...daha sağlam bir kilit altında tutulması gerekiyor." 00:02:59.090 --> 00:03:01.660 Eğer bundan zevk aldıysanız etrafta çeyrek dairelerle oynamaktan çekinmeyin. 00:03:01.660 --> 00:03:03.320 Çok eski, basit araçlardır. 00:03:03.320 --> 00:03:04.981 Ve Refn'ni kopyalamamalısınız, 00:03:04.981 --> 00:03:07.871 sadece aynı alet kutusuyla başlayın ve nelerle çıkıp geleceğinize bakın. 00:03:07.871 --> 00:03:10.850 Hatırlayın: steadicamlere, vinçlere, dronlara, 00:03:10.850 --> 00:03:13.260 son marka 4Klara ya da herhangibir şeye ihtiyacınız yok. 00:03:13.260 --> 00:03:14.199 Yukarı, 00:03:14.569 --> 00:03:15.449 aşağı, 00:03:15.799 --> 00:03:16.449 sol 00:03:16.689 --> 00:03:17.930 ve sağa ihtiyacınız var 00:03:18.080 --> 00:03:20.721 ve onları nasıl da bir araya koyacağınızı bilmek için iyi bir algıya.