[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.68,0:00:05.08,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002
Dialogue: 0,0:00:06.21,0:00:08.96,Default,,0000,0000,0000,,วันแรกที่ฉันรับตำแหน่งครูใหญ่
Dialogue: 0,0:00:09.68,0:00:14.47,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่ใช่วันแรก\Nที่ฉันอยู่ในเขตการศึกษาของฟิลาเดลเฟีย
Dialogue: 0,0:00:15.22,0:00:18.18,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเรียนจบจากโรงเรียนรัฐของฟิลาเดลเฟีย
Dialogue: 0,0:00:18.62,0:00:22.38,Default,,0000,0000,0000,,แล้วฉันก็ออกไปสอนวิชา\Nการศึกษาสำหรับเด็กพิเศษอีก 20 ปี
Dialogue: 0,0:00:22.79,0:00:25.79,Default,,0000,0000,0000,,ในโรงเรียนย่านคนจน ผลการเรียนต่ำ
Dialogue: 0,0:00:26.17,0:00:27.78,Default,,0000,0000,0000,,ในย่านนอร์ธ ฟิลาเดลเฟีย
Dialogue: 0,0:00:28.29,0:00:29.88,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมีอาชญากรรมชุกชุม
Dialogue: 0,0:00:30.33,0:00:33.62,Default,,0000,0000,0000,,และความยากจนข้นแค้น\Nอยู่ในกลุ่มสูงที่สุดในประเทศ
Dialogue: 0,0:00:34.96,0:00:38.56,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นานหลังจากฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนใหม่
Dialogue: 0,0:00:38.58,0:00:42.50,Default,,0000,0000,0000,,เด็กนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่ง\Nก็ทะเลาะวิวาทกันใหญ่โต
Dialogue: 0,0:00:44.08,0:00:47.02,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นาน หลังจากที่ทุกอย่างสงบลง
Dialogue: 0,0:00:47.50,0:00:50.52,Default,,0000,0000,0000,,ฉันก็เรียกประชุมทันที
Dialogue: 0,0:00:50.54,0:00:52.81,Default,,0000,0000,0000,,ที่หอประชุมของโรงเรียน
Dialogue: 0,0:00:52.83,0:00:56.77,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อแนะนำตัวเองว่าฉันเป็นครูใหญ่คนใหม่
Dialogue: 0,0:00:56.79,0:00:59.71,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:01:00.46,0:01:02.33,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเดินเข้ามาด้วยความโกรธ
Dialogue: 0,0:01:03.15,0:01:04.52,Default,,0000,0000,0000,,ประหม่าเล็กน้อย
Dialogue: 0,0:01:04.55,0:01:05.68,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:05.71,0:01:07.46,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันมุ่งมั่น
Dialogue: 0,0:01:07.79,0:01:10.29,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะตั้งกติกาให้นักเรียนเข้าใจตรงกัน
Dialogue: 0,0:01:11.08,0:01:14.92,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเริ่มกล่าวอย่างหนักแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้
Dialogue: 0,0:01:14.96,0:01:17.60,Default,,0000,0000,0000,,ว่าฉันคาดหวังเกี่ยวกับ\Nพฤติกรรมของเขาอย่างไร
Dialogue: 0,0:01:18.12,0:01:22.08,Default,,0000,0000,0000,,และคาดหวังว่าเขา\Nจะได้เรียนรู้อะไรในโรงเรียน
Dialogue: 0,0:01:22.62,0:01:24.12,Default,,0000,0000,0000,,ทันใดนั้น
Dialogue: 0,0:01:25.04,0:01:28.04,Default,,0000,0000,0000,,เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังหอประชุม
Dialogue: 0,0:01:28.75,0:01:30.04,Default,,0000,0000,0000,,เธอยืนขึ้น
Dialogue: 0,0:01:30.88,0:01:32.62,Default,,0000,0000,0000,,และพูดว่า "นี่คุณ"
Dialogue: 0,0:01:33.62,0:01:34.79,Default,,0000,0000,0000,,"คุณ"
Dialogue: 0,0:01:35.75,0:01:39.50,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเราประสานสายตากัน เธอพูดต่อว่า
Dialogue: 0,0:01:40.25,0:01:43.87,Default,,0000,0000,0000,,"ทำไมคุณยังเรียกที่นี่ว่าโรงเรียนอีก
Dialogue: 0,0:01:44.71,0:01:47.38,Default,,0000,0000,0000,,นี่มันไม่ใช่โรงเรียนหรอก"
Dialogue: 0,0:01:48.62,0:01:50.42,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยเสียงตะโกนก้องครั้งเดียว
Dialogue: 0,0:01:51.12,0:01:54.58,Default,,0000,0000,0000,,แอชลีย์ได้แสดงออกถึงสิ่งที่ฉันรู้สึก
Dialogue: 0,0:01:55.17,0:01:57.92,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่เคยถูกบรรยายออกมาเป็นคำพูด
Dialogue: 0,0:01:58.29,0:02:02.89,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือประสบการณ์ของฉัน \Nเมื่อฉันเรียนอยู่ในโรงเรียนหางแถว
Dialogue: 0,0:02:02.92,0:02:06.75,Default,,0000,0000,0000,,ในย่านเดียวกันนั้น เมื่อหลาย ๆ ปีก่อน
Dialogue: 0,0:02:07.50,0:02:11.62,Default,,0000,0000,0000,,โรงเรียนนั้นก็ไม่ใช่โรงเรียนเลย
Dialogue: 0,0:02:13.00,0:02:17.88,Default,,0000,0000,0000,,ข้ามเวลาไปหนึ่งทศวรรษ \Nตอนปลายปี ค.ศ. 2012
Dialogue: 0,0:02:19.08,0:02:23.62,Default,,0000,0000,0000,,ขณะที่ฉันเดินเข้าโรงเรียนหางแถวแห่งที่สาม \Nในฐานะครูใหญ่
Dialogue: 0,0:02:24.67,0:02:29.62,Default,,0000,0000,0000,,ภายในสี่ปี โรงเรียนสตรอเบอร์รี่ แมนชั่น\Nเปลี่ยนครูใหญ่มาสี่คน ซึ่งฉันเป็นคนที่สี่
Dialogue: 0,0:02:30.75,0:02:35.12,Default,,0000,0000,0000,,โรงเรียนนี้ถูกเรียกว่า \N"โรงเรียนหางแถวและอันตราย"
Dialogue: 0,0:02:35.71,0:02:38.60,Default,,0000,0000,0000,,เพราะคะแนนสอบที่ตกต่ำ
Dialogue: 0,0:02:38.62,0:02:41.35,Default,,0000,0000,0000,,และเต็มไปด้วยอาวุธ
Dialogue: 0,0:02:41.38,0:02:43.92,Default,,0000,0000,0000,,ยาเสพติด การทำร้ายร่างกาย และการจับกุม
Dialogue: 0,0:02:45.83,0:02:49.73,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นานหลังจากเดินมาถึงประตูโรงเรียน
Dialogue: 0,0:02:49.75,0:02:51.52,Default,,0000,0000,0000,,และพยายามจะเข้าไป
Dialogue: 0,0:02:51.54,0:02:54.75,Default,,0000,0000,0000,,แต่พบว่าประตูถูกล็อกด้วยโซ่
Dialogue: 0,0:02:55.46,0:02:58.85,Default,,0000,0000,0000,,ฉันได้ยินเสียงแอชลีย์ดังก้องในหู
Dialogue: 0,0:02:58.88,0:03:01.83,Default,,0000,0000,0000,,ว่า "นี่คุณ คุณ
Dialogue: 0,0:03:02.83,0:03:04.96,Default,,0000,0000,0000,,นี่มันไม่ใช่โรงเรียนหรอก"
Dialogue: 0,0:03:05.79,0:03:08.96,Default,,0000,0000,0000,,ห้องโถงมืดสลัวเพราะแสงไฟไม่เพียงพอ
Dialogue: 0,0:03:09.71,0:03:13.02,Default,,0000,0000,0000,,มีกองเฟอร์นิเจอร์และโต๊ะเก่าที่พังแล้ว
Dialogue: 0,0:03:13.04,0:03:15.31,Default,,0000,0000,0000,,กองทิ้งอยู่มากมายในห้องเรียน
Dialogue: 0,0:03:15.33,0:03:19.83,Default,,0000,0000,0000,,และมีหนังสือและอุปกรณ์การเรียน\Nนับพันชิ้นที่ไม่ได้ใช้เลย
Dialogue: 0,0:03:20.62,0:03:23.04,Default,,0000,0000,0000,,นี่มันไม่ใช่โรงเรียน
Dialogue: 0,0:03:24.29,0:03:26.08,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเวลาปีแรกผ่านไป
Dialogue: 0,0:03:26.75,0:03:31.12,Default,,0000,0000,0000,,ฉันสังเกตว่าห้องเรียนต่าง ๆ แทบร้าง
Dialogue: 0,0:03:31.96,0:03:34.04,Default,,0000,0000,0000,,พวกนักเรียนล้วนหวาดกลัว
Dialogue: 0,0:03:34.75,0:03:38.75,Default,,0000,0000,0000,,หวาดหวั่นที่จะนั่งในแถว \Nเพราะกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:03:39.58,0:03:44.33,Default,,0000,0000,0000,,หวาดหวั่นเพราะถูกล้อในโรงอาหาร\Nว่ากินอาหารฟรี
Dialogue: 0,0:03:44.79,0:03:49.42,Default,,0000,0000,0000,,เด็ก ๆ กลัวการต่อสู้ ชกต่อย และการรังแก
Dialogue: 0,0:03:49.79,0:03:53.25,Default,,0000,0000,0000,,นี่มันไม่ใช่โรงเรียน
Dialogue: 0,0:03:55.38,0:03:58.10,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็ยังมีบรรดาครู
Dialogue: 0,0:03:58.12,0:04:02.38,Default,,0000,0000,0000,,ที่ห่วงแต่ความปลอดภัยของตัวเอง\Nอย่างไม่น่าเชื่อ
Dialogue: 0,0:04:02.83,0:04:08.48,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาตั้งความคาดหวัง \Nทั้งกับนักเรียนและกับตัวเองต่ำ
Dialogue: 0,0:04:08.50,0:04:11.81,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ได้ตระหนักเลยว่า พวกเขามีส่วน
Dialogue: 0,0:04:11.83,0:04:14.04,Default,,0000,0000,0000,,ในการทำลายวัฒนธรรมของโรงเรียน
Dialogue: 0,0:04:14.50,0:04:17.54,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นปัญหาที่รบกวนจิตใจมากที่สุด
Dialogue: 0,0:04:18.79,0:04:21.62,Default,,0000,0000,0000,,คุณเห็นไหม แอชลีย์พูดถูก
Dialogue: 0,0:04:22.83,0:04:24.71,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ใช่แค่ที่โรงเรียนของเธอเท่านั้น
Dialogue: 0,0:04:25.67,0:04:27.81,Default,,0000,0000,0000,,แต่อีกหลายต่อหลายโรงเรียนเหลือเกิน
Dialogue: 0,0:04:27.83,0:04:29.89,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับเด็ก ๆ ที่ยากจนทั้งหลาย
Dialogue: 0,0:04:29.92,0:04:32.75,Default,,0000,0000,0000,,โรงเรียนของเขาไม่ใช่โรงเรียนเลยจริง ๆ
Dialogue: 0,0:04:33.58,0:04:35.29,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันเปลี่ยนแปลงได้
Dialogue: 0,0:04:35.96,0:04:40.62,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจะเล่าให้ฟังว่าที่สตรอว์เบอร์รี่แมนชั่น \Nเราทำได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:04:42.08,0:04:45.38,Default,,0000,0000,0000,,ใครก็ตามที่เคยทำงานกับฉัน\Nจะบอกคุณได้ว่า
Dialogue: 0,0:04:45.92,0:04:47.96,Default,,0000,0000,0000,,ฉันชอบมีสโลแกน
Dialogue: 0,0:04:48.58,0:04:49.62,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:50.00,0:04:53.53,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น วันนี้ ฉันจะใช้สามสโลแกน
Dialogue: 0,0:04:53.55,0:04:56.89,Default,,0000,0000,0000,,ที่สำคัญสูงสุดในความพยายาม\Nสร้างการเปลี่ยนแปลงของเรา
Dialogue: 0,0:04:57.92,0:04:59.67,Default,,0000,0000,0000,,สโลแกนแรกของฉันคือ
Dialogue: 0,0:05:00.46,0:05:02.83,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณจะต้องนำ ก็จงนำ
Dialogue: 0,0:05:03.75,0:05:05.87,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเชื่อเสมอว่า
Dialogue: 0,0:05:05.89,0:05:09.77,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เกิดขึ้น \Nและสิ่งที่ไม่เกิดขึ้นในโรงเรียน
Dialogue: 0,0:05:09.79,0:05:11.25,Default,,0000,0000,0000,,ขึ้นอยู่กับครูใหญ่
Dialogue: 0,0:05:11.96,0:05:13.42,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเป็นครูใหญ่
Dialogue: 0,0:05:13.83,0:05:17.46,Default,,0000,0000,0000,,และการอยู่ในตำแหน่งนี้\Nทำให้ฉันจำเป็นต้องนำ
Dialogue: 0,0:05:18.12,0:05:20.82,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจะไม่นั่งอยู่ในห้องทำงาน
Dialogue: 0,0:05:20.85,0:05:23.67,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจะไม่มอบหมายงานให้คนอื่นทำ
Dialogue: 0,0:05:23.69,0:05:27.14,Default,,0000,0000,0000,,และฉันไม่กลัวที่จะจัดการอะไรก็ตาม
Dialogue: 0,0:05:27.16,0:05:29.06,Default,,0000,0000,0000,,ที่ไม่ดีสำหรับเด็กๆ
Dialogue: 0,0:05:29.08,0:05:32.06,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าทำแล้วคนจะชื่นชอบฉันหรือไม่
Dialogue: 0,0:05:33.23,0:05:34.94,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเป็นผู้นำ
Dialogue: 0,0:05:34.96,0:05:38.06,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถทำอะไรคนเดียวได้
Dialogue: 0,0:05:38.79,0:05:41.45,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจึงสร้างสุดยอดทีมผู้นำขึ้นมา
Dialogue: 0,0:05:41.48,0:05:44.56,Default,,0000,0000,0000,,ประกอบด้วยคนที่เชื่อในศักยภาพของเด็กทุกคน
Dialogue: 0,0:05:44.58,0:05:48.43,Default,,0000,0000,0000,,และเราก็ร่วมมือกัน \Nจัดการกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
Dialogue: 0,0:05:48.46,0:05:53.06,Default,,0000,0000,0000,,เช่นตั้งรหัสตู้ล็อกเกอร์ทั้งหมดใหม่ด้วยมือ
Dialogue: 0,0:05:53.08,0:05:55.100,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้นักเรียนทุกคนมีล็อกเกอร์ที่ปลอดภัย
Dialogue: 0,0:05:56.58,0:06:00.02,Default,,0000,0000,0000,,เราตกแต่งบอร์ดทั้งหมดในตึกนั้น
Dialogue: 0,0:06:00.04,0:06:02.89,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยข้อความเชิงบวกที่มีสีสันสดใส
Dialogue: 0,0:06:03.43,0:06:06.56,Default,,0000,0000,0000,,เราตัดโช่ที่ประตูหน้าของโรงเรียนออก
Dialogue: 0,0:06:06.58,0:06:08.67,Default,,0000,0000,0000,,เราเปลี่ยนหลอดไฟที่เสีย
Dialogue: 0,0:06:08.70,0:06:11.85,Default,,0000,0000,0000,,และเราทำความสะอาดทุกห้องเรียน\Nแบบเจาะลึกถึงแก่น
Dialogue: 0,0:06:11.88,0:06:16.35,Default,,0000,0000,0000,,รีไซเคิลหนังสือเรียนทุกเล่มที่ไม่ใช้แล้ว
Dialogue: 0,0:06:16.38,0:06:20.31,Default,,0000,0000,0000,,ทิ้งข้าวของและเฟอร์นิเจอร์เก่าเป็นพัน ๆ ชิ้น
Dialogue: 0,0:06:20.69,0:06:23.57,Default,,0000,0000,0000,,เราใช้ถังขยะใหญ่ขนาดสองคันรถทุกวัน
Dialogue: 0,0:06:24.88,0:06:27.43,Default,,0000,0000,0000,,และแน่นอน แน่นอน
Dialogue: 0,0:06:27.46,0:06:29.39,Default,,0000,0000,0000,,เราจัดการกับเรื่องใหญ่ ๆ ด้วย
Dialogue: 0,0:06:29.86,0:06:33.78,Default,,0000,0000,0000,,เราปรับงบประมาณของโรงเรียนใหม่ทั้งหมด
Dialogue: 0,0:06:33.80,0:06:38.66,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อจัดสรรงบจ้างครู\Nและพนักงานสายสนับสนุนเพิ่มขึ้น
Dialogue: 0,0:06:39.73,0:06:45.27,Default,,0000,0000,0000,,เราออกแบบตารางสอนใหม่ทั้งหมด\Nโดยเริ่มจากศูนย์
Dialogue: 0,0:06:45.29,0:06:49.17,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อเพิ่มความหลากหลาย\Nของเวลาเริ่มและเลิกเรียน
Dialogue: 0,0:06:49.20,0:06:52.35,Default,,0000,0000,0000,,ชั้นเรียนซ่อมเสริม วิชาขั้นสูง
Dialogue: 0,0:06:52.79,0:06:56.39,Default,,0000,0000,0000,,กิจกรรมนอกหลักสูตร และบริการให้คำปรึกษา
Dialogue: 0,0:06:56.42,0:06:58.25,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งหมดภายในช่วงเวลาเรียน
Dialogue: 0,0:06:59.72,0:07:01.65,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งหมดภายในช่วงเวลาเรียน
Dialogue: 0,0:07:04.22,0:07:07.21,Default,,0000,0000,0000,,เราสร้างแผนประจำการ
Dialogue: 0,0:07:08.47,0:07:14.12,Default,,0000,0000,0000,,ที่ระบุว่าพนักงานสายสนับสนุนและตำรวจ\Nจะต้องอยู่ที่ไหนบ้าง
Dialogue: 0,0:07:14.14,0:07:15.55,Default,,0000,0000,0000,,ในทุก ๆ นาทีของแต่ละวัน
Dialogue: 0,0:07:15.57,0:07:19.48,Default,,0000,0000,0000,,และเราเฝ้าสังเกตการณ์ \Nทุก ๆ วินาทีของแต่ละวัน
Dialogue: 0,0:07:19.50,0:07:22.28,Default,,0000,0000,0000,,และแผนการจัดการที่ดีที่สุดของเราคือ
Dialogue: 0,0:07:22.30,0:07:25.93,Default,,0000,0000,0000,,เราสร้างแผนจัดการระเบียบวินัย\Nที่บังคับใช้ทั้งโรงเรียน
Dialogue: 0,0:07:25.96,0:07:27.69,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อว่า "ไม่มีการต่อรอง"
Dialogue: 0,0:07:28.14,0:07:29.84,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นระบบปรับพฤติกรรม
Dialogue: 0,0:07:32.37,0:07:36.78,Default,,0000,0000,0000,,ที่ออกแบบมาเพื่อส่งเสริม\Nพฤติกรรมทางบวกตลอดเวลา
Dialogue: 0,0:07:37.13,0:07:38.32,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผลเป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:07:39.08,0:07:43.21,Default,,0000,0000,0000,,ชื่อของสตรอเบอร์รี่แมนชั่นหลุดจาก\Nรวมรายชื่อโรงเรียนอันตราย
Dialogue: 0,0:07:43.24,0:07:45.68,Default,,0000,0000,0000,,เป็นปีแรกหลังจาก
Dialogue: 0,0:07:45.70,0:07:48.61,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:07:51.80,0:07:56.22,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากติดอยู่ในรายชื่อโรงเรียนอันตราย\Nมาห้าปีติดต่อกัน
Dialogue: 0,0:07:56.73,0:08:00.73,Default,,0000,0000,0000,,ผู้นำทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้
Dialogue: 0,0:08:01.94,0:08:03.99,Default,,0000,0000,0000,,นั่นนำไปสู่สโลแกนที่สองของฉัน
Dialogue: 0,0:08:04.86,0:08:07.47,Default,,0000,0000,0000,,แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ
Dialogue: 0,0:08:07.49,0:08:08.57,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:08:08.60,0:08:12.88,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:08:13.48,0:08:15.32,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเราดูข้อมูล
Dialogue: 0,0:08:15.72,0:08:17.79,Default,,0000,0000,0000,,และประชุมกับเจ้าหน้าที่
Dialogue: 0,0:08:17.81,0:08:19.73,Default,,0000,0000,0000,,มีข้ออ้างเยอะแยะมากมาย
Dialogue: 0,0:08:19.75,0:08:23.68,Default,,0000,0000,0000,,ว่าทำไมสตรอเบอร์รี่แมนชั่นจึงอยู่หางแถว\Nและติดอยู่ในรายชื่อโรงเรียนอันตรายมาตลอด
Dialogue: 0,0:08:24.13,0:08:28.100,Default,,0000,0000,0000,,เขาบอกว่า มีเด็กที่มาโรงเรียนเป็นประจำ\Nแค่ 68 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:08:29.02,0:08:32.05,Default,,0000,0000,0000,,เด็กทั้งหมด 100 เปอร์เซ็นต์ยากจน
Dialogue: 0,0:08:32.59,0:08:35.51,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ปกครองให้ความร่วมมือกับโรงเรียน\Nแค่ 1 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:08:36.17,0:08:37.80,Default,,0000,0000,0000,,เด็กจำนวนมาก
Dialogue: 0,0:08:37.83,0:08:41.38,Default,,0000,0000,0000,,มาจากบ้านที่พ่อหรือแม่ติดคุก \Nและเหลือผู้ปกครองคนเดียว
Dialogue: 0,0:08:41.40,0:08:45.70,Default,,0000,0000,0000,,นักเรียน 39 เปอร์เซ็นต์มีความต้องการพิเศษ
Dialogue: 0,0:08:45.73,0:08:48.14,Default,,0000,0000,0000,,และข้อมูลผลสอบจากรัฐเผยว่า
Dialogue: 0,0:08:48.70,0:08:52.99,Default,,0000,0000,0000,,นักเรียนของเราที่เชี่ยวชาญพีชคณิต\Nมีเพียง 6 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:08:53.02,0:08:55.99,Default,,0000,0000,0000,,และที่เชี่ยวชาญวรรณกรรม\Nมีเพียง 10 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:08:58.82,0:09:02.74,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากเขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เราฟัง
Dialogue: 0,0:09:02.77,0:09:06.73,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเด็กๆ และสถานการณ์มันเลวร้ายแค่ไหน
Dialogue: 0,0:09:06.75,0:09:08.44,Default,,0000,0000,0000,,ฉันมองหน้าพวกเขา
Dialogue: 0,0:09:09.16,0:09:12.52,Default,,0000,0000,0000,,และพูดว่า "แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ
Dialogue: 0,0:09:13.09,0:09:14.89,Default,,0000,0000,0000,,เราจะทำอะไรกับเรื่องนี้กันต่อ"
Dialogue: 0,0:09:14.92,0:09:17.87,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:09:20.65,0:09:25.91,Default,,0000,0000,0000,,ความรับผิดชอบหลักของฉันคือ\Nขจัดข้ออ้างพวกนี้ในทุกจังหวะการเปลี่ยนแปลง
Dialogue: 0,0:09:26.55,0:09:29.61,Default,,0000,0000,0000,,เราจัดการกับข้ออ้างพวกนี้ทุกข้อ
Dialogue: 0,0:09:29.61,0:09:32.19,Default,,0000,0000,0000,,ผ่านโครงการพัฒนาวิชาชีพภาคบังคับ
Dialogue: 0,0:09:32.19,0:09:37.15,Default,,0000,0000,0000,,ที่ปูทางสู่การมุ่งเน้นอย่างเข้มข้น\Nไปที่การสอนและการเรียนรู้
Dialogue: 0,0:09:38.04,0:09:40.16,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากสังเกตการสอนมามากมาย
Dialogue: 0,0:09:40.18,0:09:44.88,Default,,0000,0000,0000,,ฉันพบว่าสิ่งที่เรากำหนดคือ\Nครูต้องรู้ว่าต้องสอนเนื้อหาอะไร
Dialogue: 0,0:09:45.46,0:09:48.23,Default,,0000,0000,0000,,แต่เขาไม่รู้ว่าจะสอนยังไง
Dialogue: 0,0:09:48.25,0:09:51.22,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อมีเด็กจำนวนมาก\Nที่มีความสามารถหลากหลายมาก
Dialogue: 0,0:09:51.80,0:09:56.87,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น เราจึงพัฒนารูปแบบการสอน
Dialogue: 0,0:09:56.90,0:10:00.64,Default,,0000,0000,0000,,ที่เน้นการสอนแบบกลุ่มย่อย
Dialogue: 0,0:10:00.66,0:10:05.45,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้ตอบสนองความต้องการ\Nของนักเรียนแต่ละคนได้
Dialogue: 0,0:10:05.48,0:10:06.78,Default,,0000,0000,0000,,ในห้องเรียน
Dialogue: 0,0:10:07.17,0:10:08.38,Default,,0000,0000,0000,,ผลเป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:10:09.15,0:10:13.80,Default,,0000,0000,0000,,ผ่านไปหนึ่งปี ข้อมูลผลสอบของรัฐเผยว่า
Dialogue: 0,0:10:13.83,0:10:18.14,Default,,0000,0000,0000,,คะแนนสอบพีชคณิตของโรงเรียนเรา\Nเพิ่มขึ้น 171 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:10:18.16,0:10:20.78,Default,,0000,0000,0000,,และคะแนนสอบวรรณกรรม\Nเพิ่มขึ้น 107 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:10:20.81,0:10:23.77,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:10:25.30,0:10:27.58,Default,,0000,0000,0000,,เรามีเส้นทางข้างหน้าที่ต้องเดินอีกยาวไกล
Dialogue: 0,0:10:28.05,0:10:29.98,Default,,0000,0000,0000,,เส้นทางอีกยาวไกล
Dialogue: 0,0:10:30.62,0:10:36.99,Default,,0000,0000,0000,,แต่ทุกวันนี้ เราเผชิญหน้าทุกอุปสรรค\Nด้วยทัศนคติแบบ "แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ"
Dialogue: 0,0:10:38.38,0:10:42.46,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นนำฉันมาถึงสโลแกนที่สาม\Nซึ่งเป็นข้อสุดท้าย
Dialogue: 0,0:10:42.49,0:10:44.14,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:10:44.16,0:10:47.99,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าวันนี้ไม่มีใครบอกเธอว่าเขารักเธอ
Dialogue: 0,0:10:48.68,0:10:52.28,Default,,0000,0000,0000,,จำไว้ว่าครูรักเธอ และครูจะรักเธอเสมอ
Dialogue: 0,0:10:53.08,0:10:54.88,Default,,0000,0000,0000,,นักเรียนของฉันมีปัญหา
Dialogue: 0,0:10:55.88,0:11:00.42,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งด้านสังคม อารมณ์ และเศรษฐกิจ
Dialogue: 0,0:11:00.45,0:11:02.14,Default,,0000,0000,0000,,อย่างที่คุณไม่มีทางจินตนาการออก
Dialogue: 0,0:11:03.06,0:11:05.39,Default,,0000,0000,0000,,เด็กบางคนกลายเป็นพ่อแม่คนแล้ว
Dialogue: 0,0:11:05.42,0:11:08.24,Default,,0000,0000,0000,,บางคนอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ
Dialogue: 0,0:11:09.38,0:11:12.89,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าใครสักคนถามฉันว่าเคล็ดลับของฉัน
Dialogue: 0,0:11:12.92,0:11:16.84,Default,,0000,0000,0000,,ในการนำสตรอเบอร์รี่แมนชั่น\Nให้ยังคงเดินหน้าต่อไปคืออะไร
Dialogue: 0,0:11:17.40,0:11:20.54,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจะตอบว่า เพราะฉันรักนักเรียนของฉัน
Dialogue: 0,0:11:20.94,0:11:23.40,Default,,0000,0000,0000,,และฉันเชื่อในสิ่งที่เป็นไปได้ในตัวเขา
Dialogue: 0,0:11:23.43,0:11:24.95,Default,,0000,0000,0000,,โดยไม่มีเงื่อนไข
Dialogue: 0,0:11:26.00,0:11:27.64,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อฉันมองนักเรียนของฉัน
Dialogue: 0,0:11:28.24,0:11:31.01,Default,,0000,0000,0000,,ฉันมองเห็นแต่สิ่งที่เขาจะเป็นได้ในอนาคต
Dialogue: 0,0:11:31.87,0:11:35.56,Default,,0000,0000,0000,,เพราะฉันเองก็เคยเป็นหนึ่งในนักเรียนพวกนั้น
Dialogue: 0,0:11:36.54,0:11:39.39,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเติบโตมาอย่างยากจน\Nในย่านนอร์ธฟิลาเดลเฟียเช่นกัน
Dialogue: 0,0:11:40.26,0:11:45.38,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้ว่ามันรู้สึกอย่างไร \Nที่ต้องไปโรงเรียนที่ไม่ใช่โรงเรียน
Dialogue: 0,0:11:46.18,0:11:49.43,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้ว่ามันรู้สึกยังไง เวลานึกสงสัยว่า
Dialogue: 0,0:11:49.46,0:11:53.11,Default,,0000,0000,0000,,จะมีวันที่เราจะมีทางออกจากความยากจนไหมนะ
Dialogue: 0,0:11:54.09,0:11:56.95,Default,,0000,0000,0000,,แต่เพราะแม่ที่ยอดเยี่ยมของฉัน
Dialogue: 0,0:11:58.50,0:12:01.56,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้ฉันมีความสามารถที่จะฝัน
Dialogue: 0,0:12:01.59,0:12:04.17,Default,,0000,0000,0000,,แม้จะอยู่ท่ามกลางความยากจน
Dialogue: 0,0:12:05.16,0:12:06.36,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น
Dialogue: 0,0:12:06.38,0:12:08.83,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:12:08.86,0:12:13.95,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าฉันจะผลักดันนักเรียนของฉัน
Dialogue: 0,0:12:13.97,0:12:16.74,Default,,0000,0000,0000,,ให้ไปถึงความฝันและเป้าหมายในชีวิตของเขา
Dialogue: 0,0:12:16.77,0:12:19.38,Default,,0000,0000,0000,,ฉันต้องรู้จักเขา ว่าเขาเป็นใคร
Dialogue: 0,0:12:20.04,0:12:22.89,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจึงต้องใช้เวลากับนักเรียน
Dialogue: 0,0:12:22.92,0:12:25.32,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเป็นคนจัดการห้องอาหารกลางวันทุกวัน
Dialogue: 0,0:12:25.34,0:12:26.63,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:12:26.66,0:12:28.17,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อฉันอยู่ที่นั่น
Dialogue: 0,0:12:28.90,0:12:32.91,Default,,0000,0000,0000,,ฉันพูดคุยกับเด็กๆ \Nเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวลึกๆ ของเขา
Dialogue: 0,0:12:33.83,0:12:35.91,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อถึงวันเกิดของเขา
Dialogue: 0,0:12:35.94,0:12:37.87,Default,,0000,0000,0000,,ฉันร้องเพลง "แฮปปี้ เบิร์ธเดย์"
Dialogue: 0,0:12:37.89,0:12:40.04,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งๆ ที่ฉันร้องเพลงไม่ได้เรื่องเลย
Dialogue: 0,0:12:40.06,0:12:42.09,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:12:42.12,0:12:43.84,Default,,0000,0000,0000,,ฉันมักจะถามเขาว่า
Dialogue: 0,0:12:43.86,0:12:47.80,Default,,0000,0000,0000,,"ทำไมพวกเธออยากให้ครูร้องเพลง\Nทั้งที่ครูร้องไม่ได้เรื่องเลย"
Dialogue: 0,0:12:47.82,0:12:49.66,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:12:49.68,0:12:51.87,Default,,0000,0000,0000,,พวกเด็กๆ ตอบว่า
Dialogue: 0,0:12:52.28,0:12:54.66,Default,,0000,0000,0000,,"เพราะเราชอบที่ได้รู้สึกว่าเราเป็นคนพิเศษ"
Dialogue: 0,0:12:56.26,0:12:59.06,Default,,0000,0000,0000,,เราจัดประชุมทั้งโรงเรียนทุกเดือน
Dialogue: 0,0:12:59.61,0:13:02.54,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อฟังความเห็นความกังวลของเด็กๆ
Dialogue: 0,0:13:02.56,0:13:06.33,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อค้นหาว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่
Dialogue: 0,0:13:06.78,0:13:11.82,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ ถามคำถาม เช่น\N"ทำไมเราต้องทำตามกฎด้วย?"
Dialogue: 0,0:13:12.26,0:13:14.85,Default,,0000,0000,0000,,"ทำไมต้องมีบทลงโทษเยอะแยะ?"
Dialogue: 0,0:13:15.17,0:13:18.14,Default,,0000,0000,0000,,"ทำไมปล่อยให้เราทำอะไรที่เราอยากทำไม่ได้?"
Dialogue: 0,0:13:18.16,0:13:20.39,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:13:20.41,0:13:24.18,Default,,0000,0000,0000,,พวกเด็กๆ ถาม และฉันตอบทุกคำถามอย่างจริงใจ
Dialogue: 0,0:13:24.93,0:13:30.91,Default,,0000,0000,0000,,และการฟังซื่งกันและกัน\Nช่วยแก้ไขความเข้าใจผิดต่างๆ
Dialogue: 0,0:13:31.86,0:13:35.39,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆ วินาทีเป็นโอกาสในการสอนทั้งสิ้น
Dialogue: 0,0:13:36.96,0:13:38.18,Default,,0000,0000,0000,,รางวัลของฉัน
Dialogue: 0,0:13:39.36,0:13:40.52,Default,,0000,0000,0000,,รางวัลของฉัน
Dialogue: 0,0:13:42.76,0:13:47.26,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับการเคร่งครัดกับกฎและบทลงโทษ\Nโดยไม่มีการต่อรอง
Dialogue: 0,0:13:47.84,0:13:49.75,Default,,0000,0000,0000,,คือการได้รับความเคารพจากเด็กๆ
Dialogue: 0,0:13:50.56,0:13:51.97,Default,,0000,0000,0000,,ฉันยืนยันในกติกาเหล่านี้
Dialogue: 0,0:13:52.88,0:13:57.06,Default,,0000,0000,0000,,และเพราะสิ่งนี้ \Nเราจึงประสบความสำเร็จด้วยกัน
Dialogue: 0,0:13:57.95,0:14:01.57,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ เข้าใจชัดเจนว่าฉันคาดหวังอะไรจากเขา
Dialogue: 0,0:14:02.00,0:14:07.15,Default,,0000,0000,0000,,และฉันพูดถึงความคาดหวังนี้ซ้ำๆ \Nทุกวันผ่านระบบขยายเสียงของโรงเรียน
Dialogue: 0,0:14:07.66,0:14:09.27,Default,,0000,0000,0000,,ฉันย้ำเตือนพวกเขา
Dialogue: 0,0:14:09.29,0:14:11.51,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:14:11.53,0:14:15.17,Default,,0000,0000,0000,,ฉันย้ำเตือนพวกเขาถึงค่านิยมหลัก
Dialogue: 0,0:14:15.19,0:14:19.82,Default,,0000,0000,0000,,คือการมุ่งมั่นทุ่มเท \Nธรรมเนียมปฏิบัติที่ดี ความเป็นเลิศ
Dialogue: 0,0:14:20.17,0:14:23.11,Default,,0000,0000,0000,,ความซื่อตรง และเพียรพยายาม
Dialogue: 0,0:14:23.13,0:14:25.63,Default,,0000,0000,0000,,และฉันย้ำเตือนเขาทุกวัน
Dialogue: 0,0:14:25.66,0:14:29.45,Default,,0000,0000,0000,,ว่าการศึกษาสามารถ\Nเปลี่ยนแปลงชีวิตพวกเขาได้จริงๆ
Dialogue: 0,0:14:30.22,0:14:33.05,Default,,0000,0000,0000,,และฉันตบท้ายประกาศของฉัน\Nเหมือนกันทุกครั้งว่า
Dialogue: 0,0:14:33.41,0:14:37.27,Default,,0000,0000,0000,,"ถ้าวันนี้ไม่มีใครบอกเธอว่าเขารักเธอ
Dialogue: 0,0:14:37.29,0:14:39.03,Default,,0000,0000,0000,,จำไว้ว่าครูรักเธอ
Dialogue: 0,0:14:39.06,0:14:41.03,Default,,0000,0000,0000,,และจะรักเธอเสมอ"
Dialogue: 0,0:14:42.08,0:14:44.02,Default,,0000,0000,0000,,ถ้อยคำของแอชลีย์
Dialogue: 0,0:14:44.89,0:14:47.76,Default,,0000,0000,0000,,ที่ว่า "นี่คุณ คุณ
Dialogue: 0,0:14:48.22,0:14:50.74,Default,,0000,0000,0000,,นี่มันไม่ใช่โรงเรียนหรอก"
Dialogue: 0,0:14:51.06,0:14:53.65,Default,,0000,0000,0000,,ถูกสลักอยู่ในใจฉันตลอดไป
Dialogue: 0,0:14:54.35,0:14:59.78,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเราอยากจะสร้างความก้าวหน้าที่แท้จริง
Dialogue: 0,0:14:59.81,0:15:01.77,Default,,0000,0000,0000,,ในการแก้ไขปัญหาความยากจน
Dialogue: 0,0:15:01.80,0:15:03.94,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องแน่ใจว่า
Dialogue: 0,0:15:04.44,0:15:08.63,Default,,0000,0000,0000,,โรงเรียนทุกโรงเรียน\Nที่ดูแลเด็ก ๆ ที่ยากจน
Dialogue: 0,0:15:08.66,0:15:11.26,Default,,0000,0000,0000,,ต้องเป็นโรงเรียนที่แท้จริง
Dialogue: 0,0:15:11.28,0:15:13.54,Default,,0000,0000,0000,,โรงเรียนที่
Dialogue: 0,0:15:13.56,0:15:16.52,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:15:17.46,0:15:21.24,Default,,0000,0000,0000,,โรงเรียนที่ให้ทั้งความรู้
Dialogue: 0,0:15:21.26,0:15:25.39,Default,,0000,0000,0000,,และการฝึกฝนจิตใจ เพื่อให้เขาใช้ชีวิต\Nในโลกที่อยู่รายล้อมตัวเขาโดยไม่หลงทาง
Dialogue: 0,0:15:26.11,0:15:28.76,Default,,0000,0000,0000,,ฉันไม่ได้รู้คำตอบทุกอย่าง
Dialogue: 0,0:15:29.46,0:15:35.08,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันรู้ว่า สำหรับพวกเราที่ได้รับโอกาส
Dialogue: 0,0:15:35.50,0:15:41.02,Default,,0000,0000,0000,,และมีความรับผิดชอบ\Nเป็นผู้นำโรงเรียนที่ดูแลเด็กยากจน
Dialogue: 0,0:15:41.04,0:15:43.27,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องนำอย่างแท้จริง
Dialogue: 0,0:15:43.29,0:15:46.92,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อเผชิญกับความท้าทายที่ยากเหลือเชื่อ
Dialogue: 0,0:15:46.94,0:15:52.73,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องหยุดและถามตัวเองว่า \N"แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ"
Dialogue: 0,0:15:52.75,0:15:55.41,Default,,0000,0000,0000,,เราจะทำอะไรกับเรื่องนี้กันต่อ"
Dialogue: 0,0:15:56.06,0:15:57.55,Default,,0000,0000,0000,,และในขณะที่เรานำ
Dialogue: 0,0:15:58.06,0:15:59.97,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องไม่ลืม
Dialogue: 0,0:16:00.68,0:16:03.89,Default,,0000,0000,0000,,ว่านักเรียนของเราแต่ละคน
Dialogue: 0,0:16:03.92,0:16:05.52,Default,,0000,0000,0000,,ยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง
Dialogue: 0,0:16:05.99,0:16:10.94,Default,,0000,0000,0000,,หวาดกลัวกับสิ่งที่โลกบอกว่าเขาควรจะเป็น
Dialogue: 0,0:16:11.80,0:16:17.78,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ว่าโลกทั้งโลกจะบอกเขาว่า\Nเขาควรจะเป็นอะไร
Dialogue: 0,0:16:18.14,0:16:21.41,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องให้ความหวังแก่เขาเสมอ
Dialogue: 0,0:16:21.44,0:16:23.98,Default,,0000,0000,0000,,ต้องให้ความใส่ใจอย่างแน่วแน่
Dialogue: 0,0:16:24.66,0:16:27.78,Default,,0000,0000,0000,,เชื่ออย่างไม่สั่นคลอนในศักยภาพของเขา
Dialogue: 0,0:16:27.81,0:16:29.100,Default,,0000,0000,0000,,ความคาดหวังที่มั่นคงสม่ำเสมอ
Dialogue: 0,0:16:30.30,0:16:32.74,Default,,0000,0000,0000,,และเราต้องบอกพวกเขาบ่อย ๆ ว่า
Dialogue: 0,0:16:33.12,0:16:36.69,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าวันนี้ไม่มีใครบอกว่ารักพวกเขาเลย
Dialogue: 0,0:16:36.72,0:16:39.54,Default,,0000,0000,0000,,จำไว้ว่าพวกเรารักเขา และเราจะรักเขาเสมอ
Dialogue: 0,0:16:39.84,0:16:41.06,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณค่ะ
Dialogue: 0,0:16:41.08,0:16:44.16,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:16:52.06,0:16:53.41,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณค่ะ